Zwanger
alle pijlers
Jonge mama's (to be/met kinderwens)
vrijdag 29 september 2017 19:01
Hallo allemaal!
Ik vroeg me af of er hier meer meiden zijn die al jong moeder/zwanger zijn of die al vroeg een kinderwens hebben.
Ik zelf ben 22, mijn vriend is 30. We zijn nu 6 jaar samen, wonen in een leuk huisje en werken beiden.
Nu hebben wij beiden een sterke kinderwens (al een tijd) en hebben besloten om ondanks mijn redelijk jonge leeftijd het te proberen!
Ik vroeg me af of er meer meiden zijn die ondanks hun jonge leeftijd er veel mee bezig zijn, het leek me leuk om in contact te komen met jullie.
xxx
Ik vroeg me af of er hier meer meiden zijn die al jong moeder/zwanger zijn of die al vroeg een kinderwens hebben.
Ik zelf ben 22, mijn vriend is 30. We zijn nu 6 jaar samen, wonen in een leuk huisje en werken beiden.
Nu hebben wij beiden een sterke kinderwens (al een tijd) en hebben besloten om ondanks mijn redelijk jonge leeftijd het te proberen!
Ik vroeg me af of er meer meiden zijn die ondanks hun jonge leeftijd er veel mee bezig zijn, het leek me leuk om in contact te komen met jullie.
xxx
vrijdag 29 september 2017 19:15
wat fijn! Naar mijn idee zit er een verschil tussen een tiener moeder en een jonge moeder.
Om mij heen krijg ik constant de vraag of wij niet al kinderen willen. Als ik hen dan vertel dat ik 22 ben komt er altijd zo'n soort preek over dat kinderen krijgen niet altijd makkelijk en leuk is en dat je vooral zo lang mogelijk moet wachten. Terwijl het mij juist zo mooi lijkt om redelijk jong moeder te worden
Om mij heen krijg ik constant de vraag of wij niet al kinderen willen. Als ik hen dan vertel dat ik 22 ben komt er altijd zo'n soort preek over dat kinderen krijgen niet altijd makkelijk en leuk is en dat je vooral zo lang mogelijk moet wachten. Terwijl het mij juist zo mooi lijkt om redelijk jong moeder te worden
anoniem_349909 wijzigde dit bericht op 29-09-2017 19:21
0.60% gewijzigd
vrijdag 29 september 2017 19:17
Agh mensen moeten eens ophouden met oordelen!Lientjelotje schreef: ↑29-09-2017 19:15wat fijn! Naar mijn idee zit er een verschil tussen een tiener moeder en een jonge moeder.
Om mij heen krijg ik constant de vraag of wij niet al kinderen willen. Als ik hen dan vertel dat ik 22 ben komt er altijd zo'n soort preek over dat kinderen krijgen altijd makkelijk en leuk is en dat je vooral zo lang mogelijk moet wachten. Terwijl het mij juist zo mooi lijkt om redelijk jong moeder te worden
Zeker als je gewoon al zolang stabiel bent zeg ik GO FOR IT!
Ik heb van veel dingen in het leven spijt,maar de kids zijn daar zeker geen part van en zijn beiden mijn leven
vrijdag 29 september 2017 19:22
yourlocalhero schreef: ↑29-09-2017 19:17Agh mensen moeten eens ophouden met oordelen!
Zeker als je gewoon al zolang stabiel bent zeg ik GO FOR IT!
Ik heb van veel dingen in het leven spijt,maar de kids zijn daar zeker geen part van en zijn beiden mijn leven
Wat lief! Hoe oud zijn je kinderen nu
vrijdag 29 september 2017 19:56
Ik ben zelf 23 en al ja-ren een sterke kinderwens! Mijn man en ik hebben ook besloten om er tegen het einde van het jaar voor te gaan!
Ik kan je ook niet vertellen hoe vaak ik die tegenstrijdige opmerkingen heb gekregen van familie/collega's/...
Iedereen vraagt wanneer er kinderen komen & als je dan zegt dat het niet lang gaat duren heb je opeens nog tijd met hopen en moet je er nog maar goed van profiteren![🙄]()
Hebben dus ook maar zelf onze eigen beslissing gemaakt over wanneer we willen proberen![😉]()
Ik kan je ook niet vertellen hoe vaak ik die tegenstrijdige opmerkingen heb gekregen van familie/collega's/...
Iedereen vraagt wanneer er kinderen komen & als je dan zegt dat het niet lang gaat duren heb je opeens nog tijd met hopen en moet je er nog maar goed van profiteren
Hebben dus ook maar zelf onze eigen beslissing gemaakt over wanneer we willen proberen
vrijdag 29 september 2017 20:06
Vreselijk hea, zelfs naar mijn ouders toe heb ik het idee dat wij moeten zeggen dat het een ongelukje is (mocht het zo ver komen). Mijn schoonouders zouden dol gelukkig zijn!kleuterjufke schreef: ↑29-09-2017 19:56Ik ben zelf 23 en al ja-ren een sterke kinderwens! Mijn man en ik hebben ook besloten om er tegen het einde van het jaar voor te gaan!
Ik kan je ook niet vertellen hoe vaak ik die tegenstrijdige opmerkingen heb gekregen van familie/collega's/...
Iedereen vraagt wanneer er kinderen komen & als je dan zegt dat het niet lang gaat duren heb je opeens nog tijd met hopen en moet je er nog maar goed van profiteren
Hebben dus ook maar zelf onze eigen beslissing gemaakt over wanneer we willen proberen![😉]()
Wij zijn deze maand begonnen en wachten het rustig af, ik ga nog nergens van uit maar kan ook een soort niet wachten
vrijdag 29 september 2017 20:06
Het verschilt zo erg, de één is er al helemaal aan toe op die leeftijd en de ander nog helemaal niet. Het klinkt jong, maar het hoeft niet jong te zijn als je al wat volwassener in het leven staat. Ik ben 26 en dat vind ik zelf ook nog jong, maar ik was er op mijn 22e ook nog echt niet aan toe. Nu wel een kinderwens!
vrijdag 29 september 2017 20:16
Ik was 20 toen mijn oudste geboren werd. Nooit spijt van gehad.
Ik ben nu 53 en oudste 33. En oww ja, ik werd voor het eerst oma toen ik 41 was en daar heb ik al helemaal geen spijt van. Wat anderen daarvan denken boeit me niet, echt niet.
4j geleden ging jongste het huis uit, ik was toen 49. Ik zou echt niet willen ruilen met leeftijdsgenoten die NU nog tieners in huis hebben (oa 2 collega's van 50+ die steen en been klagen over hoe zwaar het is om met die tienertoestanden om te moeten gaan).
Mocht ik kunnen herbeginnen: ik zou het precies hetzelfde doen!
Ik ben nu 53 en oudste 33. En oww ja, ik werd voor het eerst oma toen ik 41 was en daar heb ik al helemaal geen spijt van. Wat anderen daarvan denken boeit me niet, echt niet.
4j geleden ging jongste het huis uit, ik was toen 49. Ik zou echt niet willen ruilen met leeftijdsgenoten die NU nog tieners in huis hebben (oa 2 collega's van 50+ die steen en been klagen over hoe zwaar het is om met die tienertoestanden om te moeten gaan).
Mocht ik kunnen herbeginnen: ik zou het precies hetzelfde doen!
vrijdag 29 september 2017 20:18
Mijn dochter is tien en zoonlief is zes.
vrijdag 29 september 2017 20:35
Ik ben 25 en moet er niet aan denken nu aan kinderen te beginnen, hoe lief en leuk ik babies ook vind. Nog vele jaren voor me waarin ik vele reizen hoop te gaan maken, een goede financiële situatie op te bouwen. Voor mij is 28 toch wel het minimum en daarmee zou ik me als hoogopgeleide vrouw nog steeds jong moeder voelen.
vrijdag 29 september 2017 20:39
Mijn reactie gaat erg uit de toon vallen bij al die reacties die aangeven dat je het gewoon moet doen als het goed voelt. De omstandigheden moeten ook ernaar zijn. Je hebt een grote kans om in de armoede te belanden als je kinderen krijgt zonder dat je financieel onafhankelijk bent. Die financiële onafhankelijkheid lijkt me des te belangrijk omdat je nog een kind
was (16) toen je een relatie kreeg met je man van toen 24. Dit is dat wel echt een schokkend leeftijdverschil.
was (16) toen je een relatie kreeg met je man van toen 24. Dit is dat wel echt een schokkend leeftijdverschil.
vrijdag 29 september 2017 21:27
Ik was 23 dat ik moeder werd. Heerlijk, altijd al jong moeder willen worden. En ja, de omstandigheden waren er ook naar. Ik heb mijn HBO afgerond en heb een vaste baan. Ook mijn man waarmee ik ben getrouwd en toen 5 jaar mee samen was, heeft een baan. En we hadden een huis en financiën op orde en heel veel liefde om te geven 
Eerlijk is eerlijk, soms mis ik het kinderloze leven wel. Spontaan een dag weg of uit eten met zn twee zot er nu even niet in en daar baal ik soms van maar goed dat had ik ook gehad als ik 10 jaar later moeder was geworden denk ik.
Eerlijk is eerlijk, soms mis ik het kinderloze leven wel. Spontaan een dag weg of uit eten met zn twee zot er nu even niet in en daar baal ik soms van maar goed dat had ik ook gehad als ik 10 jaar later moeder was geworden denk ik.
vrijdag 29 september 2017 21:36
Ik ben financieel onafhankelijk, ik heb een vast contract als persoonlijk begeleider op een groep voor kinderen meer een lichte tot matige verstandelijke beperking. Het leeftijds verschil tussen mijn vriend en mij is inderdaad 8 jaar, een groot verschil maar totaal niet merkbaar tussen ons. We hebben gevochten voor onze relatie, inderdaad omdat er mensen zijn die het "schokkend" vonden. Wij zijn super gelukkig, hebben reizen gemaakt en voelen ons alsof we er klaar voor zijn. Wonen nu 4 jaar samen en hebben het geld, de ruimte en de liefde.eekoo schreef: ↑29-09-2017 20:39Mijn reactie gaat erg uit de toon vallen bij al die reacties die aangeven dat je het gewoon moet doen als het goed voelt. De omstandigheden moeten ook ernaar zijn. Je hebt een grote kans om in de armoede te belanden als je kinderen krijgt zonder dat je financieel onafhankelijk bent. Die financiële onafhankelijkheid lijkt me des te belangrijk omdat je nog een kind
was (16) toen je een relatie kreeg met je man van toen 24. Dit is dat wel echt een schokkend leeftijdverschil.
Het is ook niet mijn vraag of we dit moeten doen, ik ben meer opzoek naar meiden/vrouwen om ervaringen mee uit te delen.
vrijdag 29 september 2017 22:06
Ik weet niet of ik volgens jou nog bij de jonge mama's hoor, maar volgens de samenleving wel, dus reageer ik ook even. 2 weken voor mijn 25e verjaardag hebben we besloten voor een kindje te gaan (vriend is 26) en ben nu 5 maanden zwanger. Ik ga nog steeds 25 zijn als het kleintje er is. Schoonouders waren geschrokken, hadden dit nog niet verwacht, van sommigen krijg je de reactie "of het wel gepland was". Anderen zullen mij dus misschien een jonge mama vinden, maar zo zie ik mezelf totaal niet. Ik woon al op mezelf sinds mijn 18e en rond de geboorte zullen mijn vriend en ik 10 jaar samen zijn.
vrijdag 29 september 2017 22:10
Heel mooi toch! Wat geef jij aan als mensen vragen of en gepland was? Ik heb eigenlijk het idee (mocht t ook lukken) om ze te vertellen dat dat er niet toe doet, dat de liefde het zelfde blijft. Ik vind het eigenlijk altijd zo brutaal als mensen dit vragen!Roetje08 schreef: ↑29-09-2017 22:06Ik weet niet of ik volgens jou nog bij de jonge mama's hoor, maar volgens de samenleving wel, dus reageer ik ook even. 2 weken voor mijn 25e verjaardag hebben we besloten voor een kindje te gaan (vriend is 26) en ben nu 5 maanden zwanger. Ik ga nog steeds 25 zijn als het kleintje er is. Schoonouders waren geschrokken, hadden dit nog niet verwacht, van sommigen krijg je de reactie "of het wel gepland was". Anderen zullen mij dus misschien een jonge mama vinden, maar zo zie ik mezelf totaal niet. Ik woon al op mezelf sinds mijn 18e en rond de geboorte zullen mijn vriend en ik 10 jaar samen zijn.
vrijdag 29 september 2017 22:14
Ik leerde mijn man kennen toen ik 17 was- en neen, ik was toen echt geen kind meer- en hij net geen 30. We zijn nu 36 J later, nog steeds gelukkig samen en NEEN, onze kinderen zijn niet in armoede opgegroeid.eekoo schreef: ↑29-09-2017 20:39Mijn reactie gaat erg uit de toon vallen bij al die reacties die aangeven dat je het gewoon moet doen als het goed voelt. De omstandigheden moeten ook ernaar zijn. Je hebt een grote kans om in de armoede te belanden als je kinderen krijgt zonder dat je financieel onafhankelijk bent. Die financiële onafhankelijkheid lijkt me des te belangrijk omdat je nog een kind
was (16) toen je een relatie kreeg met je man van toen 24. Dit is dat wel echt een schokkend leeftijdverschil.
Nog dit: jij vindt een leeftijdsverschil van 8 jaar schokkend? Man en ik schelen zoals gezegd bijna 13 jaar maar we zijn nog steeds samen en een 'echte' ruzie hebben we nog nooit gehad. Wij zien elkaar te graag om ruzie te maken.
vrijdag 29 september 2017 23:17
Expliciet heb ik zelf de vraag nog niet gekregen, mijn vriend wel. Hij antwoordde: natuurlijk is het gepland, we zijn 9 jaar samen. In mijn omgeving wisten de meesten wel van mij grote kinderwens. Bij anderen krijg je wel het gevoel dat ze het zich afvragen, maar de vraag zelf niet durven stellen. Dan geef ik subtiel aan dat het wel degelijk gepland was. We moesten nog 2 maanden wachten na onze beslissing tegen dat de hospitalisatieverzekering in orde was en daarna was het "direct raak", en dat vertel ik dan ook. Ik ben te trots op wat mijn vriend en ik samen hebben bereikt, dus wil ik niet dat daar twijfel over bestaat. Maar uiteindelijk gaat het de andere mensen niet aan of het gepland was of niet.Lientjelotje schreef: ↑29-09-2017 22:10Heel mooi toch! Wat geef jij aan als mensen vragen of en gepland was? Ik heb eigenlijk het idee (mocht t ook lukken) om ze te vertellen dat dat er niet toe doet, dat de liefde het zelfde blijft. Ik vind het eigenlijk altijd zo brutaal als mensen dit vragen!
vrijdag 29 september 2017 23:35
Leuk topic dit!
Ik ben 22 jaar en vriend is 25 jaar, we zijn bijna 4 jaar samen , wij zitten ondertussen in ronde 10. Eind vorig jaar zijn we gestart. Wat was dat een spannende periode. Een tijd daarvoor liep ik al met de wens, toen ik zelf kind was, was die wens voor mij al sterk aanwezig. Ik wachtte eigenlijk altijd al tot ik dan eindelijk oud genoeg was.
Wij hebben dit jaar een huis gekocht met 4 slaapkamers. ook ik hoor sinds dien constant wanneer wij nou een kindje willen/krijgen. Aan de andere kant opmerkingen als wacht maar even, het kan altijd nog. Geniet eerst van andere dingen. Die opmerkingen zijn ondertussen voor mij erg confronterend..
Ik ben 22 jaar en vriend is 25 jaar, we zijn bijna 4 jaar samen , wij zitten ondertussen in ronde 10. Eind vorig jaar zijn we gestart. Wat was dat een spannende periode. Een tijd daarvoor liep ik al met de wens, toen ik zelf kind was, was die wens voor mij al sterk aanwezig. Ik wachtte eigenlijk altijd al tot ik dan eindelijk oud genoeg was.
Wij hebben dit jaar een huis gekocht met 4 slaapkamers. ook ik hoor sinds dien constant wanneer wij nou een kindje willen/krijgen. Aan de andere kant opmerkingen als wacht maar even, het kan altijd nog. Geniet eerst van andere dingen. Die opmerkingen zijn ondertussen voor mij erg confronterend..
vrijdag 29 september 2017 23:42
Het kan uiteraard goed gaan. Fijn dat dit voor jullie het geval was en dat jullie samen zijn gebleven, altijd fijn om succesverhalen te horen. De wereld is echter wel veranderd in deze 37 jaar, nu gaat alleen bijna 1 van de 2 koppels uit elkaar en zeker bij jong moederschap en het niet financieel onafhankelijk zijn neemt de kans op armoede daarop sterk toe (dit is gewoon harde statistiek).Moemoe64 schreef: ↑29-09-2017 22:14Ik leerde mijn man kennen toen ik 17 was- en neen, ik was toen echt geen kind meer- en hij net geen 30. We zijn nu 36 J later, nog steeds gelukkig samen en NEEN, onze kinderen zijn niet in armoede opgegroeid.
Nog dit: jij vindt een leeftijdsverschil van 8 jaar schokkend? Man en ik schelen zoals gezegd bijna 13 jaar maar we zijn nog steeds samen en een 'echte' ruzie hebben we nog nooit gehad. Wij zien elkaar te graag om ruzie te maken.
Ik vind een leeftijdsverschil van 8 jaar alleen schokkend als een van beide minderjarig is.
zaterdag 30 september 2017 00:07
Jaa ikkke! Ik ben 23 en de pil is al sinds februari de deur uit! 
Helaas is het nog niet raak, maar ik heb in iedergeval tijd genoeg! Mijn vriend is 32 trouwens en wil erbij vermelden dat mijn kinderwens een heel stuk groter is dan die via hem! Wij hebben een huisje gekocht en zijn verloofd. We hebben beide een leuke baan en ik heb een vast contract, die ik zodra ik een kindje krijg kan minderen in uren dus ik zag gelukkig geen redenen meer om te wachten!
nu hopen dat het bij iedereen snel raak is!
Ik praat graag mee
Helaas is het nog niet raak, maar ik heb in iedergeval tijd genoeg! Mijn vriend is 32 trouwens en wil erbij vermelden dat mijn kinderwens een heel stuk groter is dan die via hem! Wij hebben een huisje gekocht en zijn verloofd. We hebben beide een leuke baan en ik heb een vast contract, die ik zodra ik een kindje krijg kan minderen in uren dus ik zag gelukkig geen redenen meer om te wachten!
nu hopen dat het bij iedereen snel raak is!Ik praat graag mee
zaterdag 30 september 2017 13:55
Inderdaad, ik heb een hekel aan die tegenstrijdige opmerkingen. Leef en laat leven denk ik dan altijd.Lalameme schreef: ↑29-09-2017 23:35Leuk topic dit!
Ik ben 22 jaar en vriend is 25 jaar, we zijn bijna 4 jaar samen , wij zitten ondertussen in ronde 10. Eind vorig jaar zijn we gestart. Wat was dat een spannende periode. Een tijd daarvoor liep ik al met de wens, toen ik zelf kind was, was die wens voor mij al sterk aanwezig. Ik wachtte eigenlijk altijd al tot ik dan eindelijk oud genoeg was.
Wij hebben dit jaar een huis gekocht met 4 slaapkamers. ook ik hoor sinds dien constant wanneer wij nou een kindje willen/krijgen. Aan de andere kant opmerkingen als wacht maar even, het kan altijd nog. Geniet eerst van andere dingen. Die opmerkingen zijn ondertussen voor mij erg confronterend..
Dat van die kinderwens herken ik ook heel sterk. Ik heb altijd al geweten dat ik later moeder wilde worden, het was een kwestie van wanneer dat eindelijk werkelijkheid zou kunnen worden!
