Zwanger strippen

15-11-2018 15:14 27 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi dames,

Ben bijna 39 weken zwanger, gister ben ik bij de verloskundigen geweest, en ze wil volgende week donderdag gaan strippen als ik het goed begreep. Dan ben ik op een dag na nog geen 40 weken zwanger. Ik zou sowesio met 41 weken ingeleid worden als de kleine er nog niet was. Door het strippen wel ze dat voor zijn mits het strippen lukt. Nu vraag ik me af hoe is jullie ervaring er mee deed het pijn of was het ongemakkelijk. En met hoeveel weken werdt het bij jullie gedaan. Weet niet echt wat ik me er bij voor moet stellen allemaal. Het is allemaal nieuw voor ons. En het idee dat de verloskundigen gaat voelen enz enz maakt me heel onrustig. Dat zijn juist de dingen waar ik heel erg tegen op zie. Door wat er in me verleden gebeurd is. Hoe gingen jullie er mee om.
Heb je dit niet met haar besproken dan?
Wat is de reden dat ze je gaat strippen op 39+6 en dat je gaat worden ingeleid met 41 weken?
Alle reacties Link kopieren
Hey Blossom, ik zou dit nog een keer met je verloskundige bespreken. Ik neem aan dat ze al op de hoogte is van wat er in je verleden gebeurt is?

Mijn ervaring: het was niet pijnlijk, kreeg er een beetje kramp en wat bloedverlies van. Het hielp niet om de bevalling te starten. Wel vond ik het fijn om te weten dat er al 1 of 2 cm ontsluiting was (ik was al 41+nogwat op dat moment).
happiness = reality - expectations
Alle reacties Link kopieren
In totaal 4 keer gestript. Alle keren tussen de 40 -42 weken. Wat ik me herinner is de drie keren dat (verschillende) verloskundige het deden, waren ze erg voorzichtig en lief en was het niet echt pijnlijk of vervelend. De ene keer dat de gynaecoloog het deed was erg pijnlijk . Toeval of niet de enige keer dat ik daarna weeën kreeg was die keer bij de gynaecoloog. De andere keren ben ik daarna anders ingeleid.
Wat ze doen bij strippen is voelen of je een beetje ontsluiting hebt en dan proberen ze de vliezen wat "los" te maken.In de hoop dat dit een prikkel geeft tot het krijgen van weeën.
Alle reacties Link kopieren
Gestript met 39 weken. Geen pijn maar ook geen resultaat.
Gestript met 40+6. Hier staat een goede uitleg wat het is https://www.24baby.nl/geboorte/de-beval ... bevalling/

Deed bij mij geen pijn. Volgende dag bevallen.
Alle reacties Link kopieren
Bij beide zwangerschappen gestript. 1e x vond ik pijnlijk, vooral omdat ik er niet op voorbereid was volgens mij.
Bij 2e zwangerschap meerdere keren gestript, nu was het meer ‘vervelend’ maar niet pijnlijk.

Weet jouw verloskundige dat je opziet tegen het ‘kijken en voelen enzo’?
Want van de hele bevalling (als ik het strippen even mee tel), was het strippen toch echt het minst pijnlijk. Het toucheren tijdens mijn bevalling vond ik bijvoorbeeld pijnlijk...en dat werd regelmatig gedaan.

Als jouw verloskundige niet op de hoogte is, zou ik vandaag nog bellen voor een gesprek. Want dan is het volgens mij handig om het een en ander duidelijk te hebben voordat je daadwerkelijk gaat bevallen (ben je op de hoogte van hoe inleiden in zn werk gaat...?)

Succes!!
Alle reacties Link kopieren
Gestript bij 41.1 en bij 41.3, bevallen bij 41.6. Heeft geen resultaat gehad. Ik vond het vreselijk en heb het toch twee keer laten doen omdat ik bang was voor een inleiding. Hier zijn die 'dingen' ook in het verleden gebeurt, daarom kreeg ik 2 keer dezelfde eprsoon bij het strippen. Ik weet wat ik moet doen om niet te dissocieren/weg te raken bij dat soort gevallen. Misschien kan je partner mee of een vriendin ter ondersteuning? Het is trouwens niet verplicht he, aan jou de keuze!
Ten eerste; wat Pien ook zegt. Het strippen was wel het minst van al dat “voelen en kijken” wat er tijdens en na de bevalling nog moet gebeuren. Praat op tijd met de verloskundige en de kraamverzorgster zodat ze op de hoogte zijn van je verleden en hoe je er nu tegenover staat.

Ik ben gestript op 40+5 en de bevalling begon een vijftal uren later. Ik vond het geen fijn gevoel, maar het heeft wel gewerkt bij mij. Pijn deed het bij mij niet, maar het voelde wel heel vervelend. Alsof ze met haar hele onderarm daar binnen aan het draaien was.

Ik ben over ongeveer 6 weken uitgerekend. Mocht het nodig zijn zou ik er weer voor kiezen.
Alle reacties Link kopieren
Hier gestript met 41 weken en de nacht erna begon de bevalling. Ik heb er weinig last van gehad, het was wat ongemakkelijk. En het was een wat branderig gevoel binnenin. Maar ik was wel een beetje klaar met zwanger zijn, dus ik vond alles wel best :) De VK was super voorzichtig trouwens. En het was in een paar tellen gepiept.
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel voor jullie berichten,

De verloskundigen weet wel dat er iets gebeurd is in het verleden, maar niet precies wat. en dat ik heel erg tegen al die dingen op zie de bevalling enzo. Heb ik wel twee keer uitgesproken. En toen kreeg ik als antwoord daar kan je met een speciaal iemand over praten. En dat wou ik nou ook weer niet. Ik heb al meerdere behandelaars, en vind dat wel genoeg. Ik weet dat het niet verplicht is. Maar wil eigelijk ook niet ingeleid worden. Als ik verhalen hoor van mensen om me heen daarover. Hoe dat ging. Dan wordt ik alleen maar nog banger voor alles. Als ik al aan de bevalling denk en alles daar om heen raak ik al in paniek. En krijg ik tranen in me ogen. Hun zeiden toen al van we hebben toch echt jou nodig bij de bevalling. En heb toen gezegd dat het wel goed komt. Maar nu alles nog maar twee weken kan duren. Vraag ik meaf of ik het wel kan allemaal
Maar waarom gaan ze je dan nu al zeggen dat ze je gaan inleiden?
Dat doen ze niet zonder reden, en strippen al met 39+6 meestal ook niet zomaar.
Als je niet ingeleid wil worden moet je dat bespreekbaar maken.
Blossem-Flower2018 schreef:
15-11-2018 16:27
Dank jullie wel voor jullie berichten,

De verloskundigen weet wel dat er iets gebeurd is in het verleden, maar niet precies wat. en dat ik heel erg tegen al die dingen op zie de bevalling enzo. Heb ik wel twee keer uitgesproken. En toen kreeg ik als antwoord daar kan je met een speciaal iemand over praten. En dat wou ik nou ook weer niet. Ik heb al meerdere behandelaars, en vind dat wel genoeg. Ik weet dat het niet verplicht is. Maar wil eigelijk ook niet ingeleid worden. Als ik verhalen hoor van mensen om me heen daarover. Hoe dat ging. Dan wordt ik alleen maar nog banger voor alles. Als ik al aan de bevalling denk en alles daar om heen raak ik al in paniek. En krijg ik tranen in me ogen. Hun zeiden toen al van we hebben toch echt jou nodig bij de bevalling. En heb toen gezegd dat het wel goed komt. Maar nu alles nog maar twee weken kan duren. Vraag ik meaf of ik het wel kan allemaal
Herkenbare angsten, allemaal :hug:
Maar ik kan je vertellen: je kunt het allemaal. Hoe het ook gaat, jij, de verloskundige, de verpleegkundigen, de artsen, iedereen gaat zich ten doel stellen jou en je baby door de bevalling heen te loodsen. En ja, soms moet je je realiseren dat je geen keuze hebt dan meegaan in de weeen of in het persen, maar ik weet uit ervaring (PTSS en paar jaar terug bevallen) dat je lichaam en geest in staat zijn tot wonderbaarlijke dingen. Bevallen hoort daar ook bij. En als het niet natuurlijk lukt is dat geen schande, maar het leven. En dan ben je in goede handen in het ziekenhuis.

En: praat met de verloskundige. Zo snel mogelijk. Als je niet ingeleid wilt worden, moet je dat aangeven. Eventueel kunnen ze je nogmaals uitleggen waarom het beter is.

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
LAgirl82 schreef:
15-11-2018 16:32
Maar waarom gaan ze je dan nu al zeggen dat ze je gaan inleiden?
Dat doen ze niet zonder reden, en strippen al met 39+6 meestal ook niet zomaar.
Als je niet ingeleid wil worden moet je dat bespreekbaar maken.

Vanaf dat ik zwanger was. Is al vast gelegd dat ik met 41 weken ingeleid moet worden inverband medische gevaren. En ze willen nog voor de 41 weken proberen om het zelf opgang te laten komen zonder in te leiden
Alle reacties Link kopieren
Omdat ik al 3 weken met voorweeen rondliep ben ik met 39.0 gestript. Dit was bij mijn tweede zwangerschap (bij de eerste ben ik niet gestript) en ik vond het prima te doen. Beetje onprettig gevoel, maar zeker niet pijnlijk. Ik had toen al 1-2cm ontsluiting en het was dus niet mijn 1e zwangerschap. Wellicht dat t bij een 1e wel anders is.

Die dag zelf merkte ik geen verschil behalve wat meer slijmverlies. De volgende ochtend en middag verloor ik echte slijmproppen, en nog een dag later werd de kleine geboren. Ik denk dat het zeker de aanzet is geweest tot de bevalling in mijn geval en ben heeeel blij dat ik het heb laten doen.
Zou je angsten gewoon bespreekbaar maken! Je gehoord voelen gaat beter voor je werken dan het lezen van onze ervaringen.

Maar als ik toch een duit in het zakje mag doen:
- 1x getoucheerd (ze voelde of ze kon kijken of ze kon strippen, maar was nog te vroeg), was wat pijnlijk. Maar een beetje zoals het pijn doet als iemand je knijpt, tegen de tijd dat je de pijn voelt is het al over
- eerste keer gestript: echt geen centje pijn! Ik dacht dat het pijn ging doen, maar toen ik me ontspande deed het niet eens een beetje pijn! Nergens last van
- tweede keer strippen: weer geen pijn en toen opeens toch best wel heeeeel vervelend (ik vroeg zefs of ze haar hand weg wilde halen). Hand bleek niks meer te doen, want dat was een wee :-D ze ging na de wee nog even door en deed weer geen enkele pijn. De weeen (die niet meer stopten en 6 uur later resulteerden in een prachtige baby) wat meer.

Misschien heel gek om te zeggen: maar zorg dat je tijdens de bevalling iemand tegen je laat praten. Ik vergat bijvoorbeeld te ademen (hielp mijn vriend enorm bij, sprak me streng toe dat ik moest inademen). De verloskundige bleef maar zeggen dat ik moest bedenken dat ik steeds dichterbij mijn baby kwam, maar dat vond ik een doodeng idee (OMG straks ben ik verantwoordelijk voor een baby!), maar later zei ze ook dat ik me in de rust tussen weeen moest voorstellen dat ik het wél kon. Dat hielp enorm. Want je kan het namelijk sowieso. Echt. :cheer2:
Alle reacties Link kopieren
To: ik heb al mijn wensen mbt de bevalling opgeschreven. Wat triggers zijn en hoe ik in het hier en nu bleef. Een soort geboorteplan. Was het liefste thuis bevallen, maar dat ging niet. De vk heeft het toen aan de mannelijke gyneacoloog gegeven en dat voelde heel goed. We hadden oa de afspraak dat ze zouden zeggen wat ze zouden doen en waarom. Misscjhien kun je zoiets voor jezelf ook bedenken.
Ik vind het nog steeds apart dat strippen (en andere handelingen) zo opgedrongen worden. Lees dit eens: https://kiind.nl/natuurlijk-bevallen/
Mij wilden ze met 40+5 strippen maar dit was nog niet mogelijk omdat ik geen ontsluiting had. Wel met 40+6 bevallen.
Bij mij hebben ze gestript op 40 + 3. Ik had al 3cm ontsluiting en enkele uren later zijn de weeën begonnen. Het is natuurlijk geen leuk gevoel en doet wel even zeer, maar het duurt echt maar heel even. Gewoon even een paar keer diep ademhalen en het is alweer voorbij.
Ik ben in totaal 4 x gestript. In principe wordt er hier gewoonlijk pas vanaf 41 weken gestript. Voor die tijd is er geen meetbaar effect van strippen op de kans om te bevallen. Vanaf 41 weken heeft stripen een 25% effectiviteit.

Mijn verloskundige legde mij uit dat strippen zacht en bijan pijnloos gedaan kan worden, of meer rigoureus, wat dus ook meer ongemak/pijn kan veroorzaken. Mij werd ook een inleiding boven het hoofd gehouden, dus ik heb haar toen gezegd het zo stevig te doen als ze kon. Het deed verschrikkelijk veel pijn, maar die eerste keer is mijn bevalling wel toen die middag begonnen.
Ik moet wel toegeven dat ik een erg gevoelige baarmoedermond heb. Een uitstrijkje doet bij mij ook al best veel pijn, dus dat strippen pijn doet bij mij wil niet zeggen dat dat bij jou ook zo is.
De overige keren (andere zwangerschap) heeft eht strippen helemaal niets uitgehaald.

Ik zou inderdaad wat de anderen al zeggen eens goed gaan praten met je verloskundige. Het lijkt er op dat je je angsten nog niet goed kenbaar hebt kunnen maken aan haar. En het lijkt me voor jou echt heel belangrijk om samen met haar op een lijn te zitten. Als je dat niet doet loop je het risico dat je je bestaande trauma verergert.

Wat is de medische reden voor inleiden die al zo vroeg bekend was? Heeft het te maken met jouw gezondheid, of die van baby?
CommonSense schreef:
15-11-2018 19:52
Ik vind het nog steeds apart dat strippen (en andere handelingen) zo opgedrongen worden. Lees dit eens: https://kiind.nl/natuurlijk-bevallen/
Ik snap wat je zegt. Maar in het huidige klimaat waarin men graag bevallingen onnodig medisch maakt zie ik zelf persoonlijk strippen als een relatief minder ingrijpende stap dan bijvoorbeeld inleiden en andere ingrepen die tot de cascade van interventies leidt. Met strippen heb je tenminste nog gewoon een kans op een natuurlijke bevalling.
Ik wilde zelf ook altijd bevallingen met zo min mogelijk interventies (ik heb zelfs overwogen te bevallen zonder verloskundige, maar daar uiteindelijk niet voor gekozen), en toch heb ik me laten strippen. Als de gynaecologen al in je nek hijgen met de inleidingsmedicatie omdat ze je volgens het boekje niet voorbij 42 weken willen laten gaan, kan het soms best een alternatief bieden.

Ik zie het een beetje in lijn met dingen als seks hebben om de bevalling op gang te brengen, of zijwaards trappen lopen om de indaling te stimuleren.
Alle reacties Link kopieren
Blossem-Flower2018 schreef:
15-11-2018 16:27
Dank jullie wel voor jullie berichten,

De verloskundigen weet wel dat er iets gebeurd is in het verleden, maar niet precies wat. en dat ik heel erg tegen al die dingen op zie de bevalling enzo. Heb ik wel twee keer uitgesproken. En toen kreeg ik als antwoord daar kan je met een speciaal iemand over praten. En dat wou ik nou ook weer niet. Ik heb al meerdere behandelaars, en vind dat wel genoeg. Ik weet dat het niet verplicht is. Maar wil eigelijk ook niet ingeleid worden. Als ik verhalen hoor van mensen om me heen daarover. Hoe dat ging. Dan wordt ik alleen maar nog banger voor alles. Als ik al aan de bevalling denk en alles daar om heen raak ik al in paniek. En krijg ik tranen in me ogen. Hun zeiden toen al van we hebben toch echt jou nodig bij de bevalling. En heb toen gezegd dat het wel goed komt. Maar nu alles nog maar twee weken kan duren. Vraag ik meaf of ik het wel kan allemaal
Bij mij is er twee keer een poging tot strippen gedaan, maar alles zat potdicht. Dus ben uiteindelijk ingeleid.

Dat inleiden vond ik trouwens enorm meevallen. Het plaatsen van de ballon was een beetje onconfortabel, maar echt niet pijnlijk. Door het infuus waren de weeën uiteindelijk wel heftig (al heb ik geen idee hoe ‘natuurlijke’ weeën voelen), maar het grote voordeel bij inleiden is dat je dan al in het ziekenhuis bent. En met een ruggenprik vond ik bevallen zelfs wel leuk :P
Hier geweigerd. Gewoon omdat ik er de noodzaak niet van zag tussen de 40-41 weken, de baby nog prima in orde was en ik me zelf ook goed voelde. Laat de natuur maar z'n gang gaan, zei ik. De volgende ochtend werd zoon geboren :)
En tijdens 2e zwangerschap met 41+1 gestript.


Was beetje pijnlijk, verloor wat bloed maar kreeg wel weeen:

Helaas stopten de weeen na 6 uren en had ik er geen ontsluiting van gekregen. Was hierover destijds erg verdrietig. Toen bij VK doorverwijzing naar gyn geeist om te kunnen worden ingeleid.

Met 41+3 ingeleid maar baby kwam uiteindelijk ter wereld met spoedkeizersnede.


Zie in die topic trouwens opvallend veel vrouwen die zijn gestript, maar bij wie dit niet leidde tot een daadwerkelijke bevalling.


Die 25% effectiviteit klinkt heel realistisch.


Kies vooral voor wat goed voor jou voelt, TO.



En veel sterkte! :hug:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven