Zwanger
alle pijlers
pijn en herstel na totaalruptuur/bekkenbodem
zondag 2 december 2018 12:36
Ha dames,
Ik heb dit al aan de gyn gevraagd dus ik zoek geen diagnose, maar ik wil graag ervaringen van anderen horen.
Ik ben 4 weken geleden bevallen (ging allemaal niet erg voorspoedig, als je het wil weten: lees het horrorbevallingen topic). Maar ik heb nu dus nog steeds flink pijn. Ik kan dus niet langer dan 5 min. lopen en zitten is ook een probleem. Volgens de gyn komt het dus door mijn bekkenbodem en die totaal ruptuur, maar hoe lang dat herstel duurt, en of dat helemaal herstelt kan ze niet zeggen. Over twee weken heb ik weer een afspraak en ik wil daar graag de goede vragen stellen (vandaar ook mijn vraag naar ervaringen)
Ik vraag me dus af of anderen dit ook gehad hebben en hoe dat bij hen verliep, wat ik dus heb is:
- pijn in de schaamstreek dus niet in de buik maar echt veel lager. Het is een zware drukkende pijn, maar dus wel echt pijn en niet alleen zwaar gevoel
- langer dan 5 min lopen lukt echt niet ivm pijn
- langer dan half uur zitten lukt ook echt niet
- het meest pijnlijke moment is eigenlijk op het toilet zitten (dat was volgens de gyn herkenbaar) dus niet plassen of poepen zelf, maar echt het zitten (dus de houding zelf) op het toilet.
- als ik lig heb ik nergens last van, geen pijn, geen ongemak.
Wat ik dus niet heb is incontinentie, ik heb mijn blaas heel goed onder controle, en ontlasting voor zover ik kan beoordelen (ben natuurlijk nooit ver weg van het toilet want kan ivm pijn nergens heen) ook.
Ik lees overal online dat je na 6 weken weer mag sporten, en ik ben nu 4 weken na mijn bevalling en niet eens in staat mijn huis zelf uit te komen. Dus ik vroeg me af: wie herkent mijn klachten en kan me vertellen hoe het bij haar verlopen is? Natuurlijk is het voor iedereen anders, maar toch wil ik het graag weten.
Ik heb dit al aan de gyn gevraagd dus ik zoek geen diagnose, maar ik wil graag ervaringen van anderen horen.
Ik ben 4 weken geleden bevallen (ging allemaal niet erg voorspoedig, als je het wil weten: lees het horrorbevallingen topic). Maar ik heb nu dus nog steeds flink pijn. Ik kan dus niet langer dan 5 min. lopen en zitten is ook een probleem. Volgens de gyn komt het dus door mijn bekkenbodem en die totaal ruptuur, maar hoe lang dat herstel duurt, en of dat helemaal herstelt kan ze niet zeggen. Over twee weken heb ik weer een afspraak en ik wil daar graag de goede vragen stellen (vandaar ook mijn vraag naar ervaringen)
Ik vraag me dus af of anderen dit ook gehad hebben en hoe dat bij hen verliep, wat ik dus heb is:
- pijn in de schaamstreek dus niet in de buik maar echt veel lager. Het is een zware drukkende pijn, maar dus wel echt pijn en niet alleen zwaar gevoel
- langer dan 5 min lopen lukt echt niet ivm pijn
- langer dan half uur zitten lukt ook echt niet
- het meest pijnlijke moment is eigenlijk op het toilet zitten (dat was volgens de gyn herkenbaar) dus niet plassen of poepen zelf, maar echt het zitten (dus de houding zelf) op het toilet.
- als ik lig heb ik nergens last van, geen pijn, geen ongemak.
Wat ik dus niet heb is incontinentie, ik heb mijn blaas heel goed onder controle, en ontlasting voor zover ik kan beoordelen (ben natuurlijk nooit ver weg van het toilet want kan ivm pijn nergens heen) ook.
Ik lees overal online dat je na 6 weken weer mag sporten, en ik ben nu 4 weken na mijn bevalling en niet eens in staat mijn huis zelf uit te komen. Dus ik vroeg me af: wie herkent mijn klachten en kan me vertellen hoe het bij haar verlopen is? Natuurlijk is het voor iedereen anders, maar toch wil ik het graag weten.
zondag 2 december 2018 13:01
Ik had ook veel pijn na mijn totaal ruptuur, maar die pijn kwam vooral door mijn staartbotje. Ik kon na vier weken wel een minuut of tien lopen denk ik, maar niet echt zitten in een normale houding.
Ik moest toen wel van de verloskundige naar een bekkenbodemfysio om mijn kringspier te trainen (vond ik echt verschrikkelijk).
Ik heb veel gerust en geslapen de eerste 2/3 maanden, naast het zorgen voor mijn zoontje deed ik heel weinig. Na 2,5 kon ik wel weer goed lopen, maar zitten deed nog snel pijn.
Veel sterkte ermee!
Ik moest toen wel van de verloskundige naar een bekkenbodemfysio om mijn kringspier te trainen (vond ik echt verschrikkelijk).
Ik heb veel gerust en geslapen de eerste 2/3 maanden, naast het zorgen voor mijn zoontje deed ik heel weinig. Na 2,5 kon ik wel weer goed lopen, maar zitten deed nog snel pijn.
Veel sterkte ermee!
zondag 2 december 2018 13:41
Die 6 weken is algemeen (heeft geloof ik te maken met spieren en baarmoeder die eerst zelf de kans moeten krijgen op hun plek terug te gaan zitten), bij meer complicaties kan dat nog langer duren.
Ik heb ook een totaalruptuur gehad. Na 2-3 weken kon ik wel weer redelijk lopen (20 min), maar ik heb nog lang in allerlei gekke houdingen op de bank gehangen. En zitten op een stoel ging op een gegeven moment wel, maar je komt er ineens achter dat je in de auto of idd op het toilet heel anders zit. Ik was ook blij dat mijn eerste autoritje niet meteen heel ver was. Vooral op het toilet voelde ik het nog lang “trekken” (echt pijn is niet het goede woord).
Succes! Het gaat helaas niet sneller dan het gaat. Houd contact met ge geneacoloog om in de gaten te houden of het niet abnormaal verloopt, maar meer dan het de tijd geven kun je helaas niet.
Edit: ik had ook een knip, dus weet niet welke klachten waarvan komen.
Ik heb ook een totaalruptuur gehad. Na 2-3 weken kon ik wel weer redelijk lopen (20 min), maar ik heb nog lang in allerlei gekke houdingen op de bank gehangen. En zitten op een stoel ging op een gegeven moment wel, maar je komt er ineens achter dat je in de auto of idd op het toilet heel anders zit. Ik was ook blij dat mijn eerste autoritje niet meteen heel ver was. Vooral op het toilet voelde ik het nog lang “trekken” (echt pijn is niet het goede woord).
Succes! Het gaat helaas niet sneller dan het gaat. Houd contact met ge geneacoloog om in de gaten te houden of het niet abnormaal verloopt, maar meer dan het de tijd geven kun je helaas niet.
Edit: ik had ook een knip, dus weet niet welke klachten waarvan komen.
anoniem_64cc1552f03fa wijzigde dit bericht op 02-12-2018 20:36
4.04% gewijzigd
zondag 2 december 2018 13:46
Hoi Florence, wat ontzettend vervelend dat je nog zo veel last hebt. Herkenbaar, ik had ook een totaalruptuur en zoals je weet, tijdens de zwangerschap veel bekkenpijn. Nu heeft mijn bekken bij de bevalling een enorme optater gehad omdat de schouders van onze baby vastzaten. Ik weet niet of ik nu klachten had door mijn bekken, de schouderdystocie of totaalruptuur (eigenlijk dacht ik niet aan de ruptuur), maar ik had vergelijkbare klachten als jij. Niet incontinent, wel veel last met zitten, staan en lopen (alleen niet op de wc). Bij mij heeft het veel tijd gekost. Elke dag een minuutje langer lopen (eerst binnen, dan buiten) en zitten, verder veel rusten en liggen. Niet op een goede dag ineens meer doen dan die minuut extra. Na zes weken naar de osteopaat en fysio en langzaam opbouwen. Uiteindelijk ben ik ook nog tien weken gaan revalideren. Toen heeft alles zich wel hersteld. Pas na negen maanden was ik weer redelijk de oude en na een jaar helemaal. Ik heb het langst last gehad met zitten en staan qua pijn, de totaalruptuur zelf was vrij snel genezen.
Het is niet leuk, maar ik denk dat je echt de tijd moet nemen voor je herstel, zeker omdat jouw lijf door zo’n heftige bevalling is gegaan en ik me kan voorstellen dat je conditie daardoor ook niet zo goed is. Mijn ervaring is dat de gyn niet zo veel tips had voor het herstel buiten een goede fysio zoeken. Hopelijk kan die van jou meer vertellen. En hopelijk kun je wat met mijn verhaal. Heel veel sterkte!!
Het is niet leuk, maar ik denk dat je echt de tijd moet nemen voor je herstel, zeker omdat jouw lijf door zo’n heftige bevalling is gegaan en ik me kan voorstellen dat je conditie daardoor ook niet zo goed is. Mijn ervaring is dat de gyn niet zo veel tips had voor het herstel buiten een goede fysio zoeken. Hopelijk kan die van jou meer vertellen. En hopelijk kun je wat met mijn verhaal. Heel veel sterkte!!
zondag 2 december 2018 14:07
Goede fysio heb ik, deze is er echt in gespecialiseerd, maar die wil me pas zien 6 weken na bevalling.
Ik weet dat ik ongeduldig ben (aard van het beestje) maar ben gewoon bang dat het niet beter wordt of echt nog lang duurt.
Renata, ik weet ook niet zeker of het probleem bij de ruptuur zit, of bij het bekken. Gyn zegt allebei. Maar baby had dus geen vastzittende schouder, heb hem er echt heel snel uitgelanceerd zeg maar.
Ik weet dat ik ongeduldig ben (aard van het beestje) maar ben gewoon bang dat het niet beter wordt of echt nog lang duurt.
Renata, ik weet ook niet zeker of het probleem bij de ruptuur zit, of bij het bekken. Gyn zegt allebei. Maar baby had dus geen vastzittende schouder, heb hem er echt heel snel uitgelanceerd zeg maar.
zondag 2 december 2018 14:50
Allereerst gefeliciteerd met je kindje!
Ik ben ingeknipt destijds, geen totaalruptuur maar heb wel flinke last gehad met staan, zitten, langer lopen. Het voelde net of het 'eruit viel' om zo maar te zeggen..
Ik had een fysiotherapeut met wie ik oefeningen deed en ze ging alles los masseren. Het heeft gewoon echt lang de tijd nodig en je moet jezelf die tijd ook gunnen. Je lichaam heeft een flinke klap gehad. Doe wat je kan en uiteindelijk zal je met de tijd telkens iets meer kunnen. 4 weken is echt nog heel kort.
Na een halfjaar ging wel wel weer oke, maar zelfs een jaar na de bevalling had ik nog steeds wel eens last als ik bijv lang in de rij moest staan bij de kassa. En als ik ongesteld ben komen de klachten ook weer terug en kan ik een aantal dagen moeilijk staan.
Probeer wanneer het eenmaal mag oefeningen te doen, lekker te wandelen met je kindje en niet teveel te forceren. Uiteindelijk wordt het beter, Maar nogmaals geef jezelf de tijd.
Ik ben ingeknipt destijds, geen totaalruptuur maar heb wel flinke last gehad met staan, zitten, langer lopen. Het voelde net of het 'eruit viel' om zo maar te zeggen..
Ik had een fysiotherapeut met wie ik oefeningen deed en ze ging alles los masseren. Het heeft gewoon echt lang de tijd nodig en je moet jezelf die tijd ook gunnen. Je lichaam heeft een flinke klap gehad. Doe wat je kan en uiteindelijk zal je met de tijd telkens iets meer kunnen. 4 weken is echt nog heel kort.
Na een halfjaar ging wel wel weer oke, maar zelfs een jaar na de bevalling had ik nog steeds wel eens last als ik bijv lang in de rij moest staan bij de kassa. En als ik ongesteld ben komen de klachten ook weer terug en kan ik een aantal dagen moeilijk staan.
Probeer wanneer het eenmaal mag oefeningen te doen, lekker te wandelen met je kindje en niet teveel te forceren. Uiteindelijk wordt het beter, Maar nogmaals geef jezelf de tijd.
zondag 2 december 2018 16:21
Eens met de andere schrijfsters hier. Ik had 'alleen maar' een subtotaalruptuur en heb weinig napijn gehad daarvan. Ook mijn bekkenbodemfysio wilde pas op zijn vroegst na 6 weken kijken wat de schade was qua verzakkingen enzo.
Maar zij geeft wel aan dat het helemaal niet gek is om een jaar bezig te zijn voor je bekkenbodem weer helemaal oke is.
Maar zij geeft wel aan dat het helemaal niet gek is om een jaar bezig te zijn voor je bekkenbodem weer helemaal oke is.
zondag 2 december 2018 22:12
Beter zal het echt worden, maar het zal waarschijnlijk wel lang duren, stel je daar maar op in.florence13 schreef: ↑02-12-2018 14:07
Ik weet dat ik ongeduldig ben (aard van het beestje) maar ben gewoon bang dat het niet beter wordt of echt nog lang duurt.
zondag 2 december 2018 22:28
ik neem aan dat roepen 'ja maar dat wil ik niet' het niet echt sneller gaat laten verlopen toch?Brucedehond schreef: ↑02-12-2018 22:12Beter zal het echt worden, maar het zal waarschijnlijk wel lang duren, stel je daar maar op in.
grrrr...ik wil ook mijn huis uit, en iets gaan doen of ergens heen. Maar goed, we houden ons dan maar vast aan 'het wordt beter'.
maandag 3 december 2018 02:02
Nee helaas helpt dat idd niet om het sneller te laten gaan.florence13 schreef: ↑02-12-2018 22:28ik neem aan dat roepen 'ja maar dat wil ik niet' het niet echt sneller gaat laten verlopen toch?
grrrr...ik wil ook mijn huis uit, en iets gaan doen of ergens heen. Maar goed, we houden ons dan maar vast aan 'het wordt beter'.
Het is wel zo dat het herstel waarschijnlijk alleen maar langer duurt als je t nu teveel forceert.
maandag 3 december 2018 05:33
Nou Florence, we kunnen elkaar de hand schudden. Ik ben 5 weken geleden bevallen. Ging allemaal erg snel, baby gelanceerd, gevolg: totaalruptuur. Ik herken alles wat je zegt, behalve dan dat ik als ik lig ook nog steeds pijn heb (wel veel minder dan zitten en staan uiteraard). Ik ben nu dus 5 weken onderweg en heb meerdere malen gedacht 'gaat die pijn uberhaupt ooit nog weg? Kan ik ooit nog normaal lopen/zitten/staan/naar het toilet?'. Ik kan er me nu namelijk nog niks bij voorstellen.
Het is zo frustrerend om niet 100% voor baby te kunnen zorgen en te moeten accepteren dat het herstel écht lang gaat duren
Maar goed, stapje voor stapje wordt de pijn wel íetsjes minder, maar snel gaat t niet. Binnenkort begin ik ook met fysio, hopelijk gaat dat helpen.
Succes Florence... ik weet hoe rot het is.
Het is zo frustrerend om niet 100% voor baby te kunnen zorgen en te moeten accepteren dat het herstel écht lang gaat duren
Maar goed, stapje voor stapje wordt de pijn wel íetsjes minder, maar snel gaat t niet. Binnenkort begin ik ook met fysio, hopelijk gaat dat helpen. Succes Florence... ik weet hoe rot het is.
maandag 3 december 2018 11:45
ik vraag me dat helemaal niet af, na mijn bevalling heb ik besloten mijn knieeen met ducttape aan elkaar te tapen, en mijn man mag mij nooit meer aanraken in het gebied tussen mijn navel en die aanelkaar getapete knieeen. Het was namelijk nogal een slagveld.
Nee, maar op serieuze noot: dat weet ik nog niet, op dit moment vind ik gewoon normaal functioneren gewoon eerste prioriteit hebben want ik kan echt heel weinig en ik heb echt pijn. Maar ik ga er wel vanuit dat op een bepaald moment sex wel iets wordt waar ik ook wel weer zin in heb, maar hoe dat gaat voelen weet ik nu nog niet. Zodra ik het weet zal ik het posten.
maandag 3 december 2018 11:49
Ah kijk, dan lig jij een week voor op mij, ik ben echt wel heel benieuwd naar je ervaringen, ook met de fysiotherapeut. Dus als je wil blijven posten: heel graag!!!!Mariamaria85 schreef: ↑03-12-2018 05:33Nou Florence, we kunnen elkaar de hand schudden. Ik ben 5 weken geleden bevallen. Ging allemaal erg snel, baby gelanceerd, gevolg: totaalruptuur. Ik herken alles wat je zegt, behalve dan dat ik als ik lig ook nog steeds pijn heb (wel veel minder dan zitten en staan uiteraard). Ik ben nu dus 5 weken onderweg en heb meerdere malen gedacht 'gaat die pijn uberhaupt ooit nog weg? Kan ik ooit nog normaal lopen/zitten/staan/naar het toilet?'. Ik kan er me nu namelijk nog niks bij voorstellen.
Het is zo frustrerend om niet 100% voor baby te kunnen zorgen en te moeten accepteren dat het herstel écht lang gaat duren
Succes Florence... ik weet hoe rot het is.
Ik heb ok die angst dat het niet over gaat, ik weet dat dat onwaarschijnlijk is, maar dan nog maak ik me zorgen. Ik ga dat ook met de gyn bespreken op mijn volgende afspraak.
Heb jij ook zo'n pijn bij zitten op het toilet, want ik vind dat echt vreselijk. Plassen of poepen gaat goed, maar het zitten zelf vind ik echt een drama.
Voor alle meelezers: sorry maar het wordt dus echt een plas- en poep- topic, maar ik neem aan dat jullie daar tegen kunnen, want bij het woord totaalruptuur in de topic titel zijn jullie al niet in absolute schrik weggerend.
maandag 3 december 2018 12:10
De eerste vier maanden na mijn bevalling stonden ook in het teken van plassen en vooral poepen. Is ook niet gek als je helemaal bent uitgescheurd. Ik kreeg veel tips van de bekkenfysio, maar was er daardoor ook wel veel mee bezig (ook mentaal bedoel ik). Seks kwam na een half jaar weer. Had zeker eerder gekund, fysiek gezien, maar daar had ik geen zin in.
maandag 3 december 2018 12:15
ik maak me er eigenlijk ook (nog) niet heel erg druk over, ik wil het wat betreft seks gewoon op zijn beloop laten. Dus gewoon rustig aan, als ik er aan toe ben. Mijn man is in dat opzicht ook gewoon niet moeilijk. Er is meer dan alleen penetratie en hij snapt zelf ook wel dat seks gewoon niet leuk is als het pijn doet of ik het eng vind. We hebben ook een relatie waarin dat gewoon besproken wordt, dus alles kan ik gewoon zeggen zonder dat het ongemakkelijk wordt, en dat maakt ook dat ik denk dat het wat betreft seks wel goed komt.Brucedehond schreef: ↑03-12-2018 12:10De eerste vier maanden na mijn bevalling stonden ook in het teken van plassen en vooral poepen. Is ook niet gek als je helemaal bent uitgescheurd. Ik kreeg veel tips van de bekkenfysio, maar was er daardoor ook wel veel mee bezig (ook mentaal bedoel ik). Seks kwam na een half jaar weer. Had zeker eerder gekund, fysiek gezien, maar daar had ik geen zin in.
maandag 3 december 2018 13:46
Hahaha ja bij een totaalruptuur hoort inderdaad een gepraat over poepen en plassen. Ik merk ook dat mn gene daaromtrent is verdwenen, iedereen die erin geïnteresseerd is krijgt ook gewoon de details te horenflorence13 schreef: ↑03-12-2018 11:49Ah kijk, dan lig jij een week voor op mij, ik ben echt wel heel benieuwd naar je ervaringen, ook met de fysiotherapeut. Dus als je wil blijven posten: heel graag!!!!
Ik heb ok die angst dat het niet over gaat, ik weet dat dat onwaarschijnlijk is, maar dan nog maak ik me zorgen. Ik ga dat ook met de gyn bespreken op mijn volgende afspraak.
Heb jij ook zo'n pijn bij zitten op het toilet, want ik vind dat echt vreselijk. Plassen of poepen gaat goed, maar het zitten zelf vind ik echt een drama.
Voor alle meelezers: sorry maar het wordt dus echt een plas- en poep- topic, maar ik neem aan dat jullie daar tegen kunnen, want bij het woord totaalruptuur in de topic titel zijn jullie al niet in absolute schrik weggerend.
Maar inderdaad, het zitten op het toilet..... wat een hel! Er komt naar mijn gevoel dan zóveel spanning en druk op, dat het voelt alsof t weer kan gaan openscheuren (wat écht niet kan hebben de artsen mij verzekerd). Ik zit ook al weken fijn aan de laxeermiddelen en voorlopig durf ik daar nog niet mee te stoppen.
Hoe heb jij de eerste weken nu mentaal ervaren? Ik was de eerste twee weken echt in shock. Kon niet geloven dat dit met mijn lichaam was gebeurd. Ik zat ook in een soort van ontkenningsfase. Totdat ik bij de controle van 2wk na de bevalling ineens het ernstige gezicht van de gyn zag en die mij steeds op het hart drukte dat het WAARSCHIJNLIJK wel goed zou komen. Toen begon het ineens te malen... waarschijnlijk... dat betekent niet 100% zeker.... zul je zien dat ik net die uitzondering blijk! En toen ik vroeg hoe lang het herstel normaal gesproken duurt zei ze dat ik er vanuit moet gaan dat het nog maanden duurt!
Dus toch maar alvast mn werk inlichten dat ik voorlopig nog niet kom....
maandag 3 december 2018 15:06
Ja mijn bevalling was vijf jaar terug en heb twee jaar terug een tweede gekregen. Die bevalling ging veel beter, wel nog uitgescheurd maar niet zo ver. Momenteel heb ik alleen nog af en toe last van mn stuitje, verder ook geen klachten.
Qua werken ben ik na ongeveer 4 maanden weer begonnen, maar wel gedeeltelijk in de ziektewet. Een maand of 8 na de bevalling werkte ik weer al mn uren (onderwijs). In het onderwijs kun je zitten, staan en lopen goed afwisselen en het bewegen zorgde er juist voor dat het snel beter ging. Mijn ‘eis’ voordat ik weer wilde beginnen was wel dat ik van de movicolon af was, want daar werd ik heel winderig van, maar dat lukte dus wel na 3,5 mnd.
maandag 3 december 2018 18:52
Die vraag was ook niet zozeer voor jou bedoeld omdat ik me best kan voorstellen dat je hoofd er nu niet naar staat. En omdat veel vrouwen reageren die het ook hebben gehad dacht ik dat er wel een antwoord zou komen.florence13 schreef: ↑03-12-2018 11:45ik vraag me dat helemaal niet af, na mijn bevalling heb ik besloten mijn knieeen met ducttape aan elkaar te tapen, en mijn man mag mij nooit meer aanraken in het gebied tussen mijn navel en die aanelkaar getapete knieeen. Het was namelijk nogal een slagveld.
Nee, maar op serieuze noot: dat weet ik nog niet, op dit moment vind ik gewoon normaal functioneren gewoon eerste prioriteit hebben want ik kan echt heel weinig en ik heb echt pijn. Maar ik ga er wel vanuit dat op een bepaald moment sex wel iets wordt waar ik ook wel weer zin in heb, maar hoe dat gaat voelen weet ik nu nog niet. Zodra ik het weet zal ik het posten.
Maar het taboe is denk ik nog steeds erg groot om te praten over sex na de bevalling. Over het wc gebeuren is iedereen heel open maar als je een vraag stelt over hoe het met de intimiteit staat zwijgt iedereen.
dinsdag 11 december 2018 21:34
Ik ben bijna 2 jaar geleden bevallen met knip en alsnog een totaalruptuur. Ik liep al bij bekkenfysio voor de bevalling (gespannen bekkenbodem) en ging volgens mij na 9 of 12 weken ofzo weer terug. Het ding met die bekkenbodem is dat als je eenmaal je oefeningen hebt, dat je dat vervolgens echt gedisciplineerd moet volhouden om volledig te herstellen. In mijn geval kreeg ik vanavond nog net niet op mijn kop van de fysio, omdat ik er nog steeds heen moet (met intervallen hoor en voornamelijk nog incontinentie, geen pijnklachten meer) en ik ben nu net weer zwanger. Dus er is nu echt weer "werk aan de winkel". Het loont wel, maar hou vol en zet door dus!
En verder... De gynaecoloog zei toen met 6 weken dat sex al weer mocht, maar toen had ik ook nog dat ducttape gevoel! Inmiddels komt er dus een tweede, dus komt goed!
Ik had zelf vooral last van de gigantische hoeveelheid hechtingen, de laatste zijn er toen na 12 weken uitgehaald en dat scheelde een hoop qua ongemak, fysiek en mentaal.
En verder... De gynaecoloog zei toen met 6 weken dat sex al weer mocht, maar toen had ik ook nog dat ducttape gevoel! Inmiddels komt er dus een tweede, dus komt goed!
Ik had zelf vooral last van de gigantische hoeveelheid hechtingen, de laatste zijn er toen na 12 weken uitgehaald en dat scheelde een hoop qua ongemak, fysiek en mentaal.
dinsdag 11 december 2018 21:48
Oh, dat had mijn vk aan het einde van de kraamweek al gedaan (de hechtingen aan de buitenkant; de binnenste moesten vanzelf oplossen). Dat scheelde ook wel idd!
dinsdag 11 december 2018 22:06
Ik kom je een hart onder de riem steken!
Het is echt heel erg kortom uitermate teleurstellend.
En het herstel duurt minimaal 12 x langer dan je wil.
Maar het komt goed, echt waar. Vergeet niet dat jij vgl mij ook heel veel bloed bent verloren, dat kost je lichaam ook heel veel energie. (Had ik ook nl)
Bij mij is het ondertussen jaren geleden, het heeft een jaar geduurd, maar het is over.
Ik heb hele lichte restschade, moet soms voor ontlasting naar de wc rennen en voel niet alles aankomen, daarom geen 2e natuurlijke bevalling gehad.
Het gevoel dat je nu hebt, dat zware gevoel, kwam bij mij ook door de hormonen, vandaar dat het een jaar en heel veel bekkenbodemfysio duurde.
Maar het komt goed! Maak je niet ongerust, maak je niet te druk, geniet van de originele zorg die je thuis krijgt.
Je bent door het oog van de naald gekropen. Het komende jaar de lat laag leggen, goed je rust nemen, ga je een keertje over je grenzen heen, dan merk je dat doordat je weer meer last krijgt. Doe dat zo min mogelijk, want dat is echt dan 1 stap vooruit en 2 stappen terug.
Het komt goed, het duurt langer dan je wil, en het enige dat je daarmee kan, is je erbij neerleggen en het accepteren. Hoe frustrerend het ook is.
Het is echt heel erg kortom uitermate teleurstellend.
En het herstel duurt minimaal 12 x langer dan je wil.
Maar het komt goed, echt waar. Vergeet niet dat jij vgl mij ook heel veel bloed bent verloren, dat kost je lichaam ook heel veel energie. (Had ik ook nl)
Bij mij is het ondertussen jaren geleden, het heeft een jaar geduurd, maar het is over.
Ik heb hele lichte restschade, moet soms voor ontlasting naar de wc rennen en voel niet alles aankomen, daarom geen 2e natuurlijke bevalling gehad.
Het gevoel dat je nu hebt, dat zware gevoel, kwam bij mij ook door de hormonen, vandaar dat het een jaar en heel veel bekkenbodemfysio duurde.
Maar het komt goed! Maak je niet ongerust, maak je niet te druk, geniet van de originele zorg die je thuis krijgt.
Je bent door het oog van de naald gekropen. Het komende jaar de lat laag leggen, goed je rust nemen, ga je een keertje over je grenzen heen, dan merk je dat doordat je weer meer last krijgt. Doe dat zo min mogelijk, want dat is echt dan 1 stap vooruit en 2 stappen terug.
Het komt goed, het duurt langer dan je wil, en het enige dat je daarmee kan, is je erbij neerleggen en het accepteren. Hoe frustrerend het ook is.
dinsdag 11 december 2018 22:07
@Bloemenzee, bij mij had de Verloskundige dat ook gedaan na een week, na aandringen ook nog. Maar niet alles, bleek toen die gynaecoloog constateerde dat er nog een aantal niet opgelost waren Wat een hel was dat - in mijn hoofd nu nog erger dan die bevalling! Maar dat kwam vast doordat ik toen meer niet zoveel hormonen had als tijdens de bevalling, haha.
Dus als je twijfelt of "het wel goed zit", je kunt maar beter doorvragen en het laten checken! Je kent je eigen lichaam het beste!
Wat een hel was dat - in mijn hoofd nu nog erger dan die bevalling! Maar dat kwam vast doordat ik toen meer niet zoveel hormonen had als tijdens de bevalling, haha.Dus als je twijfelt of "het wel goed zit", je kunt maar beter doorvragen en het laten checken! Je kent je eigen lichaam het beste!
anoniem_324645 wijzigde dit bericht op 11-12-2018 22:09
Reden: Extra tekst
Reden: Extra tekst
15.42% gewijzigd
