Zwanger worden na 2 of meerdere miskramen

Hoi mag ik ook meeschrijven.
Ik heb in sept. 17 een miskraam gehad en in juli 18 een bbz mogen sinds november weer opnieuw proberen. Is nu de 2e ronde.

Moos: jeetje dat je na 12 pillen nog niks op gang hebt gekregen. Lijkt me ook best frustrerend. Als het dan niet goed is dan zo snel mogelijk maar eruit. Hopelijk gaat het toch vlot voor je en heb je snel weer een normale cyclus terug.
Nee die onderzoeken waar je moest wachten met zwanger worden hebben we niet gedaan. Ik wil daar niet op wachten. Geen geduld voor haha

Xlau sjee jij zit er ook nog midden in. Wat ontzettend verdrietig. Spannend maandag. Hopelijk gaat alles voorspoedig.

Nioma. Ik was na mijn miskraam in september gestart met acetylsalicylzuur in een lage dosering. In overleg met de gynaecoloog. Kon geen kwaad zei ze. Ik was alleen die ronde ineens 5 dagen eerder ongesteld en een licht positieve test. Dus ik ben er meteen weer vanaf gestapt. Verder weinig bijzondere dingen qua voeding of dergelijke.

Kippetje wat is dat ontzettend frustrerend zeg als ze je zwangerschap niet erkennen. Ik herken het wel. Als ik een positieve test had kreeg ik ook vaak van dit soort reacties. Bijzonder frusterend vind ik dat.

Moos: rondes zijn de aantal keren dat je de 'kans' hebt gehad. Dus elke eisprong of elke menstruatie. Maar net hoe je 't bekijkt. Elke cyclus is 1 ronde.

Lau, echt rot deze slopende dagen. Pak inderdaad goedje rust tussendoor, en hopelijk lukt het om wat afleiding te zoeken. Heb je veel steun van mensen om heen?

Bij eerste ma was het ook vroeg gestopt maar ook pas bij bijna 8 weken kwamen we erachter, toen zat ik echt van top tot teen onder en hebben we echt een vruchtzakje kunnen opvangen, nu zelfde termijn qua weken.
Vandaag wel wat stolseltjes met wat slijm, hopelijk een voorteken?

Vanavond echt weer even een rot avond. Besef dat ik in juni helemaal geen mama wordt. Waar ik dacht lekker in de zomer te kunnen genieten van wandelingen met de kleine, heerlijk bevallingsverlof in de zomervakantie. Waar ik al uit keek naar januari om te weten of het een jongen of meisje zou worden.
Mijn eerste zwangerschapsbroeken al had gekocht en nu een deel nog moet terug gaan sturen omdat ik ze niet meer nodig heb.
Afgelopen zondag met sinterklaas van mijn zus van die super leuke bedrukte rompertjes had gekregen.

Alles weg. bahbah.

Hè bah Lau!

Dat is ook heel contronterend. Hier staat ook een tas met cadeautjes van de opa’s en oma’s in de kast.

Hoe is het Moosie? Moet je het weekend afwachten? Heb je buikkrampen? Of op een andere manier fysiek last?

Voor de tabel: Koetjes 28/29 ronde 4. Miskraam okt ‘18 en nov ‘18

Zullen we onze NOD ook toevoegen? De mijne is ergens 28-12 / 4-1.

Ik vind dat ook heel moeilijk Lau, en verdrietig en pijnlijk. Helemaal na zulke goede echo is het extra hard. En baal maar even meisje, huil maar.
Maar vergeet niet dat dat weer gaat komen, en waarschijnlijk sneller dan je denkt.
Ik vind het heftig dat we nu nog vol van hormonen zitten, doet ook niet veel goed.

Krampen zijn net echt begonnen, bloeden neemt ook toe. Hopelijk komt het eraan!

Hoe is het gegaan vannacht moos? Is het op gang gekomen?

Ik denk dat voor het voor de meeste van ons heel herkenbaar is Xlau. Pff ik wordt daar ook zo verdrietig van! Dan was ik nu al bijna op de helft geweest. Heel bizar idee. Ik moet bijna elke dag nog wel een traantje erom laten. Dus geeft helemaal niks lau. Lekker laten gaan! Ooit komt het goed

Welkom bluswater! Hopelijk ook voor jou snel een goede plakker

Over ongeveer een weekje m'n nod. Ik voel nog helemaal niks. Jammer vind ik dat. Nog eventjes geduld. Ik ben normaal een hele vroege tester. Maar daardoor 2 rondes zwaar teleurgesteld geweest toen ik toch ongesteld werd met een licht positieve test. Dus probeer nu te wachten tot nod. Hopelijk lukt het... Ennn wordt ik niet ongesteld natuurlijk

Xlau zo begrijpelijk en inderdaad zo confronterend. Geef vooral toe aan je verdriet, dat zal iedereeen begrijpen! Ik deed het niet na de rollercoaster in januari, februari maart. Gevolg dat ik in mei bij een bijna onbekende na vijf wijntjes heb staan huilen als een klein kind! Wil je niet, dus wees nu heel lief voor jezelf! Dikke knuffel!

Monkey spannend! Ik duim voor je! Voelde je de andere keren nu wel wat rond deze tijd? Waarschijnlijk is het nog niet ingenesteld. Wacht het nog even een dag of 3 af! Wanneer wilde je gaan testen?

Bluewater jij hebt ook al een hoop ellende gehad zeg! Zo gek dat het lichaam van die rare zwangerschappen kan aanmaken! Hopelijk is derde keer scheepsrecht meid!

Moos hoe is het? Hoop dat het nu op gang is gekomen! Succes met verhuizen. Komt shit uit nu (voor zover de timing ooit goed kan zijn voor een miskraam). Als het niet gaat, moet je het rustig aan doen! Desnoods kom ik wel helpen

xLau wat confronterend moet me dat lijken.. kun je die spulletjes niet ergens opbergen waar je zelf de keuze hebt ze te bekijken maar ze ook uit het zicht kunt laten als je er geen behoefte aan hebt?
En die zwangercshapskleren terugsturen lijkt me ook wel weer pijnlijk en definitief, kun je ze niet houden voor als het weer lukt?
Hier nog geen kadootjes gekregen omdat we het niet hebben gedeeld met ouders. Gekke is dan wel dat ouders er zelf soms over beginnen, zoals afgelopen woensdag met sinterklaas kreeg ik een envelopje met een kaartje erbij met een rijmpje (... ‘’mijn naam”, we wachten op je kleine). Ze verwachten dat ik de eerste van de kinderen ben die een kindje krijgt, ze zouden eens moeten weten. Ik word daar niet heel emo door als ik zoiets lees, hoewel ik soms mijn momenten heb dat ik er emo om kan worden. Maar gelukkig lukt het me dus om daar rustig op te reageren.
We hadden trouwens wel al drie leuke boompjes gekocht waarmee we het wilden vertellen. Die staan nog steeds boven te staan en de blaadjes vallen er al uit. Ik zit er over te denken die maar weg te donderen..

Kippetje wat moeilijk zeg, die artsen en die “regels” over wanneer je zwanger bent en wanneer het vals positief is. Helaas heb ik ook de ervaring met artsen die heel zakelijk doen, er ontbreekt ze soms echt een stukje menselijkheid. Dan hou ik maar in mijn hoofd dat ze hard hebben moeten studeren om mensen te kunnen helpen maar dat dit dus niet per definitie betekent dat ze ook sociaal zijn..

Moos, ik snap dat het moeilijk is die acupuncturist nu een andere foto te moeten brengen maar jij kan er niks aan doen he schat? Het overkomt jou. Als je graag wil dat hij je helpt met de mk dan zou ik het gewoon doen, al hoop ik dat het niet nodig is en je lichaam het zelf oppakt.

Spannend monkey! Ik duim mee! Ik test ook niet meer zo vroeg, weet liever niet dat ik zwanger was dan dat ik het weet en het gaat mis..

Hier ook goed nieuws, mijn hcg was woensdag weer 0,1. Na de vorige miskraam 12 november steeg hij wat langzaam dus moest 2 keer prikken. Had al verwacht dat hij weer normaal zou zijn want ik ben 5/12 weer ongesteld geworden na een kortere cyclus van 23 dagen. Nu weer normaal dus! Dag 4 van cyclus, kom maar op eitje!

Oh en ik drink granaatappelsap omdat ik dat een onschuldige manier vind om toch te kijken of het iets bijdraagt aan baarmoederslijmvlies. Iets met het mom van baat het niet dan schaadt het niet. Tarwekiemolie hoor ik wat heftigere verhalen over, dat het ook kwaad zou kunnen als het niet nodig is.. dus dat doe ik liever niet want misschien is er wel helemaal niks aan de hand..

Kippetje je hebt helemaal gelijk hoor! Realistisch kan ik eigenlijk nog niks voelen. Maar ik probeer denk ik mezelf van alles wijs te maken. Ik wil pas volgend weekend testen wanneer mn nod is. Dat 't meteen duidelijk is. Geen of wel een streep. Hopelijk houdt ik het vol.

Nioma mee eens. Ik werd er zeer ongelukkig van als ik een lichte streep had en werd ongesteld. Dus nu echt priberen pas op nod te testen. Dan kan ik alsnog ongesteld worden natuurlijk maar dan heb ik m'n best gedaan haha.
Wat fijn dat je hcg weer genormaliseerd is. Op naar de volgende positieve test en een plakker!

@Moos: Hoe is het bij jou?? Zet het al door? Beetje kunnen slapen?

@Nioma: Lijkt me wel zwaar als je ouders het niet weten. Je draagt dan toch het verdriet alleen. En confronterend die boompjes inderdaad. Zeker als de blaadjes er af vallen.. Lijkt wel symbool te staan voor het leven dat weer eindigt. Misschien juist wel weer mooi om ze in de tuin te zetten (als het buitenboompjes zijn) en het juist als herinnering te hebben.

Hoi dames. Mag ik mee schrijven? Ik heb in juli een ma gehad. Ik zou toen 10+3 zijn geweest maar het vruchtje is direct na de goede echo (7+2) gestopt met groeien. Ik de dag na de echo is alles spontaan los gekomen maar ik bloedde zo hevig dat ik naar het ziekenhuis moest. Na 8 weken eindelijk weer een eisprong en gelukkig meteen raak. Meerdere goede echo's gehad maar helaas bleek ook dit vruchtje met 7+5 gestopt te zijn met groeien. Een paar dagen gewacht maar toch maar aan de cyotec gedaan. Het duurde even maar nu kwam alles los zonder ziekenhuisopname. Twee weken terug flink gebloed (Geen eisprong gehad) en nu aan het wachten op de eisprong zodat we weer verder kunnen. Ik heb wel de onderzoeken gedaan en alles was goed. Het onderzoek naar bloedstolling is pas drie maanden na de miskraam betrouwbaar maar kan wel L gedaan worden. Alleen zeggen afwijkende resultaten dan niets.
We zijn sinds januari bezig met een pauze tussendoor wegens een operatie. We hebben al een gezonde dochter, bij haar was de eerste poging raak. Wat anders loopt het nu... Ik kan het meestal wel een plaatsje geven maar mijn beste vriendin was één maand na mij uitgerekend en bij haar gaat het dus gelukkig wel goed. Maar wat is het moeilijk om dat te zien! Zeker gezien onze kindjes ook maar een maand schelen en we helemaal blij waren weer samen dit avontuur aan te gaan.
Ik ben 33, mijn lief 38. Ik heb in juli en in oktober een ma gehad. Ik gok dat we in ronde 7 zitten maar dus vanaf januari bezig. Hopelijk is 2019 een goed babyjaar

Ach nioma wat verdrietig en confronterend. Waarom geef je de boompjes niet weg aan mensen die je er blij mee kan maken? Misschien dat er een voedselbank ofzo is die een paar mensen weten die je er een plezier mee doet? Dan heb je toch nog een beetje 'plezier' met weggeven.

Welkom. IlseAnne. Voor jou ook al zo'n heftig jaar, met zelfs dus kloppende hartjes. Wat lijkt me dat toch vreselijk als je hebt gezien dat je kindje leeft maar het dan alsnog niet goed mag gaan. Hopelijk heb je snel een mooie nieuwe test met een plakkertje!

Jeetje ilseanne, voor jou ook pittige periode geweest. Dan denk je misschien de eerste keer van ja kan gebeuren pure pech en dan zal het de tweede keer goed gaan. Extra verdrietig dan als 't 2x mis gaat.
Ik herken ook wat je zegt. Ook 'n vriendin van mij is 'n maand later uitgerekend dan ik zou zijn. Toch moeilijk om haar buikje te zien groeien. Hopelijk groeien die van ons ook snel!

Moos hoe is het?

Ik ben nog steeds op zoek naar symptomen haha om mezelf te maken. Nog een weekje geduld.

Welkom ilseanne, wat verdrietig te lezen dat je 2x een goed echo had maar dat het toch misging. En logisch dat het verdrietig voelt dat je het buikje bij je vriendin wel ziet groeien!

Monkey spannend voor jou, symptoom zoeken. Ik duim voor een top afsluiting van het jaar!!

Voor iedereen is het een bewogen tijd geweest als ik de verhalen zo lees. Ik hoop voor iedereen dat we snel blijvend zwanger zullen raken.
Wat ik vooral vervelend vind is te weten dat ik eerst 4 weken voor mag op mijn vriendin. En inderdaad één keer pech kan gebeuren. Toen lag ik 11 weken achter op haar maar dan zijn onze kindjes toch nog lekker dicht bij elkaar en nu ben ik aan het wachten op een cyclus die nog geen zin heeft om op gang te komen en zij is mooi rond. Ik misgun het haar absoluut niet, ik ben heel blij voor haar. Maar ik gun het mezelf natuurlijk ook. Ach uiteindelijk komt het vast goed voor ons allemaal. We hebben bewezen zwanger te kunnen worden. En sommigen ook al een zwangerschap te kunnen voldragen.
Hoe open zijn jullie over de miskramen? Bij mij weet zo ongeveer iedereen het, zeker op werk waar ik open was over de reden van mijn afwezigheid. Dat levert veel steun op maar ook moeilijke momenten wanneer het ter sprake komt. Dan schiet ik toch nog vol soms

Herkenbaar IlseAnne. Hier ook veel mensen in de omgeving die zwanger zijn. Leek me heel leuk dat de kindjes dan samen op konden trekken en in dezelfde klas kwamen. Maar helaas..

Ik ben heel open over de miskraam/missed abortion. Mijn 1e miskraam gebeurde in mijn zomervakantie. Kwam er 1 dag voor de vakantie achter dat ik zwanger was. Dus op zich wisten niet alle collega's het, maar heb het achteraf wel tegen een aantal verteld.
Dit keer rond 7 weken volgens mij aan mijn collega's gemeld dat ik zwanger was. Nu weet iedereen dus dat het mis is. Sta ook al een week ziekgemeld en zal volgende week ook nog wel deels ziek blijven na de curettage.
Van mijn vriendinnen wist ook iedereen het. Familie alleen het gezin.
Mijn beste vriendin was er bij tijdens de termijnecho waarop bleek dat het mis was (vriend moest werken).
Ik ervaar veel steun doordat mensen het weten, maar ben inderdaad ook wel weer bang voor het moment dat ik weer moet werken en iedereen gaat vragen hoe het gaat.

Moos hoe is het nu met jou?

Nioma: heftig om zo'n kaartje te krijgen.
Lijk mij voor jou ook moeilijk dat je er niet over kam praten achteraf met je ouders.
Vond het zelf wel fijn om er af en toe nog met m'n moeder over te kunnen praten. Ook dat ze een keer mee geweest is voor een inwendige echo. hopelijk komende ronde raak.

Monkey: spannend Hopelijk volgende week goed nieuws.

XLau: ook een heftig verhaal. Fijn dat je veel steun heb van mensen om je heen.
Is altijd heftig als iemand er naar vraag maar toch heb ik dat meestal liever dan dat ze je ontwijken.

IlseAnne: wat heftig he om tegelijk zwanger te zijn en nu valt soort droom in duigen. Wij zijn er open over naar familie maar ook op mijn werk. werk in de zorg en werd mij afgeraden om met de MTX die ik kreeg dit werk te doen.
Was helaas wel midden in de zomervakantie. heb me dus 1 weekend ziek gemeld en langer durfde ik niet thuis te blijven vanwege schuldgevoel. ging thuis wel goed.
Maar zodra ik aan het werk was kreeg ik erge buikpijn.
Gelukkig wel aan gegeven en kon toen naar een minder zware afdeling.

momenteel voel ik me zo moe. als ik een dag niks doe ben ik nog steeds moe.
vorige maand kwam er uit dat ik vit. D te laag is.

gisteren ronde 3 in gegaan.
voor de tabel: leeftijd. 37/39
Voor de 1e ronde 3.
NOD 5 januari.

Vorige week kregen we bericht van broer en schoonzus dat ze voor de 2e keer zwanger zijn. Heb ik het wel even moeilijk mee gehad. Vooral gisteren met een cadeautje kopen. Zie je zoveel leuke kleertjes en knuffels liggen.

Openheid: wij zijn ook heel open over de miskraam. M'n vrienden, gezinnen en op het werk weten ze er van. Ik vind het toch ook wel fijn om te delen. Dat ze ook begrijpen dat het extra spannend allemaal voor ons is en ik soms verdrietig ben

Pavo hm dat is lang idd 3 dagen. Ik ben niet bekend met die cb ovulatietesten. Ik had wel na m'n miskraam nog 2 weken hcg in m'n lijf. Heb je na je miskraam. Nog een lege cb ovulatietest gehad? En anders gewoon goed jullie best doen haha

Bluswater ik snap dat dat confronterend is het babynieuws. Eventjes op je tanden bijten. En thuis lekker eventjes je gevoel eruit gooien.

Bedankt voor het duimen dames!

Sterkte morgen xlau!
Hopelijk valt het je lichamelijk gezien mee.

Ook hier open geweest over miskraam.. Kon bij de mola na twee weken ziek zijn (wegens infectie in baarmoeder had ik steeds koorts) niet meer volhouden dat het griep was. En met de spoedcurretage was het wel fijn dat mijn omgeving en collegas het wisten. Mijn vmk van oktober heb ik achteraf pas gedeeld. Ik vind het altijd heel knap als mensen het binnenshuis weten te houden. Voor mij voelde het goed om te delen. Dat beetje bestaansrecht dat onze kleintjes hebben gehad, ook al was het zo vreselijk vreselijk pril, wil ik op die manier toch een beetje recht doen. En ik was ook wel klaar met het gevis (goh nog geen kinderen?) en goedbedoelde adviezen.

Heel veel succes en veel sterkte morgen xlau! Hopelijk gaat het voorspoedig en snel herstel

Snap ik kippetje. Als je er open over bent dan krijg je dat soort vragen niet meer. Want die zijn behoorlijk frusterend als je 't wel wilt maar het lukt nog niet.

Lau sterkte morgen!

Hoe is het met jou Moos? Maak me ietwat zorgen omdat je normaal heel fanatiek mee schrijft.

Welkom nieuwe meiden.

Wij zijn er ook heel open over. De eerste keer hebben we het ook ‘pro-actief’ verteld. Nu alleen als het ter sprake komt.

Hoi lieve meiden,

Hebben jullie een fijn weekend gehad met misschien wat extra afleiding om iets minder met dit soms toch wel lastige proces bezig te zijn?

Pavo, heb je een zwangerschapstest gedaan om de kijken of die al negatief was? Zodat alles uit je lijf is, anders kan daarom de cb nog positief aangeven.
Ik had soms wel 2 dagen postieve cb maar geen 3.

Koetjes, zo lief van jou!
Weekend was non stop verhuizen en idd toch wel echt nare krampen/ weeen gehad. Hoe is het met jou?

Bluewater, herkenbaar al die leuke kleertjes. Dit weekend nog gekocht voor kindje van vriendin.
Wat rot die vermoeidheid zeg, lukt het wel om dagen beetje door te komen?

Monkey, voor ons allemaal denk ik super herkenbaar; symtomen zoeken. Voel ik nou iets, of toch juist niet? Slopend is dat soms. Ik ben ook team vroeg testen. Bij eerste ma testte ik drie dagen voor nod maar afgelopen keer pas 4 dagen na. Benieuwd wat het straks wordt.

Lau, hoe is het weekend voor je verlopen?
Denk aan je morgen, veel kracht gewenst. Is je vriend bij je?

Nioma, ach, wat lief die boompjes: origineel idee zeg! Maar die mogen straks opnieuw bloeien of gekocht worden!

Kippie, heb jij dit weekend een beetje afleiding gehad? En je had zeker mogen komen helpen, want menn wat een hoop werk. Gelukkig hebben we mijn ouders die dag en nacht helpen en lieve vrienden.

Ilseanne, welkom hier! Wat een rottijd hebben jullie ook meegemaakt.
Schrijf hier lekker van je af, en hopelijk snel mooi nieuws.

Kreeg vanmiddag weer een heel weeïg gevoel, krampen werden steeds heftiger.
Toen veel bloed en stolsels en daarna kwam er iets uit wat het vruchtzakje zou kunnen zijn, maar of dat zo is weet ik niet precies. Vorige keer was het overduidelijk maar nu was het zakje ook kleiner.

Vanaf wanneer tel ik een nieuwe cyclus, vanaf verlies vruchtzakje of vanaf het bloeden?
Vrijdag controle, en dan nog vragen stellen over onderzoek. Ik vind die onzekerheid toch echt wel killing.
De waarom gebeurd dit een tweede keer bij zelfde termijn. Waarom komt het vruchtje niet tot groeien?

Hallo dames!

Kan ik nog met jullie meeschrijven? Waarschijnlijk kennen een aantal dames mij al van het “april” en “juli” topic.
Hier ook helaas al 2x een miskraam gehad. Een in September met behulp van medicatie en eentje afgelopen woensdag met behulp van curettage.

Ik ben 2 jaar geleden gestopt met de pil doordat ik een trombose been heb gekregen. Sindsdien ook geen pil/spiraal meer gehad. Alles netjes met condoom gedaan totdat we goedkeuring hadden gekregen dat ik zwanger mocht worden dus zijn we in juli meteen gaan proberen. Eerste keer was meteen raak zonder testen of wat dan ook.

Eerste miskraam ben ik pas achter gekomen toen ik 8,5 week was. Het vruchtje was gestopt met groeien bij 6 weken en 5 dagen. Omdat ik pas later de echo gekregen had heb ik helaas ook geen hartje gezien. Zoals net omschreven het opgewekt met medicatie wat in mijn eigen echt een hel was. Extreem veel pijn gehad en het bloedverlies was ook niet gezond meer. Uiteindelijk 4 weken lang bloedverlies gehad. Nooit meer die pillen!

Toen een menstruatie cyclus gewacht en het nog eens geprobeerd en ook wederom meteen raak zonder een hulpmiddel gebruikt te hebben. Hier kregen we al sneller een echo omdat ik 5 weken na de miskraam nog steeds positief testte terwijl mijn nieuwe cyclus alweer op gang was, bij mij was de vraag of er nog restweefsel zat van de vorige miskraam of dat het misschien weer een nieuwe zwangerschap kon zijn. Ik moet dit weten ivm medicatie voor tegen nieuwe trombose.

Omdat het nog allemaal pril was wisten ze het niet zeker en mocht ik een kleine week erna terug komen. Ik kreeg mijn eerste echo dus al rond de 4 weken. Veel onduidelijkheid toen maar de week erna was er al iets meer te zien maar nog steeds konden ze niks met zekerheid zeggen dus een paar dagen later kon ik weer langskomen. Toen dachten zowel mijn partner, de gynaecoloog en ik een hartje te hebben gezien (zou toen 5 weken en 5 dagen zijn) maar echt bevestigen kon hij toen nog niet. Wat voelde ik me geweldig toen, niks kon me meer tegenhouden, dit voelde goed. Gynaecoloog was ontzettend begripvol en snapte mijn onzekerheid dus mocht ik een week later weer terug komen. Ja hoor, vruchtje was niet meer gegroeid sinds de laatste echo. Ik geloofde mijn ogen niet.

Een curettage werd ingeplant (afgelopen woensdag) maar ik wou nog een laatste echo want ik kon en wou het gewoon niet geloven. Daarnaast kan ik er maar beter zeker van zijn dan dat ik laterna misschien ga twijfelen dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt.. maar ook hier helaas weer een slechte echo gehad en kon ik meteen door naar de operatie kamer.

Curettage is goed verlopen. Voel wel nog steeds dat ze aan mijn baarmoeder gerommeld hebben, heb het er emotioneel zwaarder mee. Wij hebben al de optie gekregen om verder onderzoeken te laten doen maar wij willen het gewoon nog 1x proberen. Het zwanger worden lukt wel, beide keren is het in 1x gelukt. Het zwanger blijven is het probleem bij ons..



Mijn vriend is 29, ik ben 26. Dit word ons eerste kindje en van mij part begin ik weer meteen met “oefenen” zodra het bloeden gestopt is. Ik heb zelf het idee dat ik de vorige keren zwanger ben geworden door mijn “andere afscheiding”. Het viel me op, had het ooit gelezen op het internet en beide keren meteen raak. Ik denk dat ik deze tactiek even vol blijf houden

In ieder geval ben ik de afgelopen week de hele week ziek geweest op het werk. Gisteren waren we bij een verjaardagsfeest van mijn partner’s neefje. Maar op de een of ander manier hield ik het niet langer uit dan 1,5 uur. Ik had het er gewoon ontzettend zwaar mee, ben gewoon huilend naar huis gegaan. Gelukkig heb ik op Maandag altijd vrij dus kan ik het morgen nog even rustig aan doen. Ik hoop dat ik Dinsdag geen emotioneel wrak zal zijn op het werk...