Zwanger
alle pijlers
2e kindje of nog wachten....wanneer is het moment!
zaterdag 5 januari 2019 21:28
Mijn man wil liever geen groot leeftijdsverschil en wil al heel lang er weer voor gaan.
Ik wilde iig dat onze zoon een jaar was. Nu is hij 16 maand en denk ik ja en nu.
Wil wel graag een broertje of zusje voor onze zoon en lijkt me leuk als ze niet teveel schelen. Maar het zwanger zijn, bevallen ik heb er zo geen zin in!
Ik twijfel of ik er ooit wel zin in krijg.
Wij zijn via ziekenhuis zwanger geraakt, na 5 jaar misschien speelt dat ook mee.
Weeer die mmm, maar goed het zal noodzakelijk zijn.
Is het herkenbaar? Of komen de kriebels echt nog en moet ik daarop wachten?
We zitten ook voor een verbouwing, maar dat zal al met al ook wel een jaar of 2 in beslag nemen. Het 1e jaar is het vnl mijn ouders die gaan verbouwen, al wil ik natuurlijk wel graag helpen! Daarna kunnen wij gaan verbouwen als hun verhuisd zijn.
Vorige zwangerschap hebben mijn ouders mij veel geholpen op het laatst, maar Mn moeder zit nu al in de stress om die verbouwing...en dan moet ik ook nog even zwanger worden...... (geeft haar ook weer stress). misschien haal ik er weer veel te veel bij en moet ik mij om hun niet zo druk maken.
Maar zo voelt het wel voor mij....
Ik wilde iig dat onze zoon een jaar was. Nu is hij 16 maand en denk ik ja en nu.
Wil wel graag een broertje of zusje voor onze zoon en lijkt me leuk als ze niet teveel schelen. Maar het zwanger zijn, bevallen ik heb er zo geen zin in!
Ik twijfel of ik er ooit wel zin in krijg.
Wij zijn via ziekenhuis zwanger geraakt, na 5 jaar misschien speelt dat ook mee.
Weeer die mmm, maar goed het zal noodzakelijk zijn.
Is het herkenbaar? Of komen de kriebels echt nog en moet ik daarop wachten?
We zitten ook voor een verbouwing, maar dat zal al met al ook wel een jaar of 2 in beslag nemen. Het 1e jaar is het vnl mijn ouders die gaan verbouwen, al wil ik natuurlijk wel graag helpen! Daarna kunnen wij gaan verbouwen als hun verhuisd zijn.
Vorige zwangerschap hebben mijn ouders mij veel geholpen op het laatst, maar Mn moeder zit nu al in de stress om die verbouwing...en dan moet ik ook nog even zwanger worden...... (geeft haar ook weer stress). misschien haal ik er weer veel te veel bij en moet ik mij om hun niet zo druk maken.
Maar zo voelt het wel voor mij....
zaterdag 5 januari 2019 21:34
Tja. Je bent er pas klaar voor als je er klaar voor bent. Zo is het nou eenmaal. En dat ben je nog niet. Bekijk het nog eens als je zoon 2 is zou ik zeggen. Toen mijn zoontje 14 maanden was wilde ik het bij 1 houden, nu met 20 maanden rammel ik als een gek. Het kan verkeren. Leeftijdsverschil lijkt me een weinig belangrijke factor.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 5 januari 2019 21:35
Wij zijn begin 30. Ik had bekkenklachtwn en na bevalling kwam ik moeizaam op gang, ok nodig gehad.COtweepuntnul schreef: ↑05-01-2019 21:33Hoe oud zijn jullie? Kunnen jullie verbouwing en zwangerschap tegelijk aan?
Waarom had je extra hulp nodig aan t einde?
zaterdag 5 januari 2019 21:38
Ah zo. En hoe is dat nu?sleepingbeauty87 schreef: ↑05-01-2019 21:35Wij zijn begin 30. Ik had bekkenklachtwn en na bevalling kwam ik moeizaam op gang, ok nodig gehad.
zaterdag 5 januari 2019 21:39
Nou dit eigenlijklux- schreef: ↑05-01-2019 21:34Tja. Je bent er pas klaar voor als je er klaar voor bent. Zo is het nou eenmaal. En dat ben je nog niet. Bekijk het nog eens als je zoon 2 is zou ik zeggen. Toen mijn zoontje 14 maanden was wilde ik het bij 1 houden, nu met 20 maanden rammel ik als een gek. Het kan verkeren. Leeftijdsverschil lijkt me een weinig belangrijke factor.
zaterdag 5 januari 2019 21:41
Oei je klinkt gestrest. Het lijkt in mijn omgeving wel standaard om binnen een jaar zwanger te worden van nr2, maar ik zie er echt niet alleen de voordelen bij in. Met wat meer tijd er tussen kunnen kinderen alsnog een leuke relatie opbouwen/spelen etc.
Verder eens met wat Lux hier boven schrijft!
Veel belangrijker dat je er zelf klaar voor bent en er naar uit kijkt! Hier langer gewacht omdat de zorg voor dochter erg zwaar was: veel ziek, slecht slapen, slecht humeur. Pas toen dit allemaal beter ging kwam bij ons allebei heel duidelijk de wens voor een tweede naar boven
Verder eens met wat Lux hier boven schrijft!
Veel belangrijker dat je er zelf klaar voor bent en er naar uit kijkt! Hier langer gewacht omdat de zorg voor dochter erg zwaar was: veel ziek, slecht slapen, slecht humeur. Pas toen dit allemaal beter ging kwam bij ons allebei heel duidelijk de wens voor een tweede naar boven
anoniem_211172 wijzigde dit bericht op 05-01-2019 21:41
2.42% gewijzigd
zaterdag 5 januari 2019 21:41
Hier ook in medische molen voor eerste. Voorlopig willen we beide nog geen tweede, maar de eerste is nog geen 5 maanden 
Wel heb ik tegen man gezegd; ik ga nóóit meer de mmm in. Die onzekerheid, de teleurstellingen (in zowel het niet zwanger worden als in de mensen om ons heen). Ik doe het niet meer.
Vanwege medische redenen kan ik niet te lang wachten tot dochter bijvoorbeeld 2 is. Dus in voorjaar gaan we bespreken of we een tweede zouden willen. Omdat dochter uiteindelijk wel een spontane zwangerschap was is die ‘druk’ er af als je snapt wat ik bedoel
Wel heb ik tegen man gezegd; ik ga nóóit meer de mmm in. Die onzekerheid, de teleurstellingen (in zowel het niet zwanger worden als in de mensen om ons heen). Ik doe het niet meer.
Vanwege medische redenen kan ik niet te lang wachten tot dochter bijvoorbeeld 2 is. Dus in voorjaar gaan we bespreken of we een tweede zouden willen. Omdat dochter uiteindelijk wel een spontane zwangerschap was is die ‘druk’ er af als je snapt wat ik bedoel
zaterdag 5 januari 2019 21:43
Wel lastig als die er voor je partner al wel is. Voel mij absoluut niet gestresst hoor, gelukkig! Zijn alleen altijd veel dingen die ik me in mijn hoofd haal...... soms wel irritant!
Ik ben zelf alleen en mijn man is een nakomer en had weinig connectie met zijn broer/zus, daar komt het denk ik vandaan.
Ik ben zelf alleen en mijn man is een nakomer en had weinig connectie met zijn broer/zus, daar komt het denk ik vandaan.
zaterdag 5 januari 2019 21:45
Ja ben bang dat het verlangen ook nooit zo intens meer wordt als bij de 1e, omdat we daar 5 jaar op gewacht hebben.....Fruity-Pebbles schreef: ↑05-01-2019 21:41Hier ook in medische molen voor eerste. Voorlopig willen we beide nog geen tweede, maar de eerste is nog geen 5 maanden
Wel heb ik tegen man gezegd; ik ga nóóit meer de mmm in. Die onzekerheid, de teleurstellingen (in zowel het niet zwanger worden als in de mensen om ons heen). Ik doe het niet meer.
Vanwege medische redenen kan ik niet te lang wachten tot dochter bijvoorbeeld 2 is. Dus in voorjaar gaan we bespreken of we een tweede zouden willen. Omdat dochter uiteindelijk wel een spontane zwangerschap was is die ‘druk’ er af als je snapt wat ik bedoel
zaterdag 5 januari 2019 21:52
Nou mijn zusje en ik schelen ruim 3 jaar en mijn broertje en ik 12 jaar en we zijn hartstikke gek op elkaar. M’n zusje is m’n allerbeste maatje en m’n broertje en ik hebben het hartstikke leuk samensleepingbeauty87 schreef: ↑05-01-2019 21:43Wel lastig als die er voor je partner al wel is. Voel mij absoluut niet gestresst hoor, gelukkig! Zijn alleen altijd veel dingen die ik me in mijn hoofd haal...... soms wel irritant!
Ik ben zelf alleen en mijn man is een nakomer en had weinig connectie met zijn broer/zus, daar komt het denk ik vandaan.
Ik herken het tegen het zwanger worden opzien wel, trouwens, mijn zoon is via ivf verwekt, maar ik merk dus dat dat nu geen bezwaar meer voor me is. Hele zwangerschap was ronduit kut, babytijd zwaar, maar ik lijk het wel vergeten ofzo. Mijn hoofd verdringt het allemaal. Ach, denk ik dan, maar dat was toen. Nu is nu. Want ja, ik WIL er weer een.
Nog even wachten though
eerst afstuderen. Want 2 kinderen en mijn studie overleef ik niet denk ik 
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 5 januari 2019 21:57
zaterdag 5 januari 2019 22:12
Het is anders, denk ik. Je bent al moeder en dát verlangen is dus al vervuld. Maar ik merk dat ik nu wel weer écht verlang naar een kind. Maar die angst om nooit moeder te worden is er vanaf want dat ben je al. Maar de zwangerschap, bevalling, kraamtijd, babytijd, alles zal anders zijn met een tweede. Want het ís gewoon anders. Het is allemaal voor iedereen wat minder spannend een tweede keer denk ik. Maar is dat erg? Voor jezelf misschien wel fijn juist, dat het allemaal wat minder beladen is.sleepingbeauty87 schreef: ↑05-01-2019 21:45Ja ben bang dat het verlangen ook nooit zo intens meer wordt als bij de 1e, omdat we daar 5 jaar op gewacht hebben.....
Ik geloof er niks van dat mijn IVF-kind gewenster is dan het ‘cadeautje’ van de buurvrouw. Als ik snel zwanger ben van mijn tweede zal die net zo gewenst zijn als mijn zoontje. Volgens mij staat dat helemaal los van elkaar. De liefde voor je kind ligt (goddank) niet in de hoeveelheid gonal-spuiten in je verzameling.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 5 januari 2019 22:15
sleepingbeauty87 schreef: ↑05-01-2019 21:43Ik ben zelf alleen en mijn man is een nakomer en had weinig connectie met zijn broer/zus, daar komt het denk ik vandaan.
Mijn zus en ik schelen twee jaar en we hebben vrij weinig met elkaar. Connectie is niet leeftijdgebonden. Ook hoeft een broertje of zusje niet te betekenen dat ze het altijd leuk hebben met elkaar. Als je een tweede kind wil, moet je het vooral doen. Maar doe het alleen als jij het wil, niet omdat het gezellig is voor je zoon of omdat twee kinderen een ideaalplaatje zou zijn.
zaterdag 5 januari 2019 22:21
Eensnerdopviva schreef: ↑05-01-2019 22:15Mijn zus en ik schelen twee jaar en we hebben vrij weinig met elkaar. Connectie is niet leeftijdgebonden. Ook hoeft een broertje of zusje niet te betekenen dat ze het altijd leuk hebben met elkaar. Als je een tweede kind wil, moet je het vooral doen. Maar doe het alleen als jij het wil, niet omdat het gezellig is voor je zoon of omdat twee kinderen een ideaalplaatje zou zijn.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 5 januari 2019 22:29
waarom willen jullie perse een tweede kind??? om nog meer stress en geldzorgen te hebben dan je nu al hebt. neem aan dat die verbouwingen en dan nog een tweede babyset niet gratis zijn tenzij je het materiaal van uw eerste nog kunt gebruiken. bloedband is geen garantie voor een goed contact tussen broers of zussen.
zaterdag 5 januari 2019 22:50
Ik heb altijd geroepen dat het me zo leuk leek, twee dicht op elkaar. Mijn broer en ik schelen anderhalf jaar en zijn echt twee handen op één buik (maar dat hoeft niet, dat weet ik natuurlijk ook). De zwangerschap, bevalling en kraamtijd ben ik fluitend dus ook daar geen belemmeringen.
En toen was mijn dochter vier maanden en overleed mijn moeder en acht maanden later mijn vader. En toen ging ik mega door mijn rug (niet kunnen bewegen, aan de morfine, etc.) en kwam ik 10 maanden thuis te zitten omdat Ik het allemaal even niet meer trok... Mijn man wilde al graag eerder een tweede maar nu, een jaar later, heb ik eindelijk weer de rust in mijn lijf en hoofd om dat ook te willen. En dan zijn alle praktische bezwaren (ik moet nog afstuderen, werkrooster is verre van ideaal, ik moet een hobby op gaan geven) allemaal ineens niet meer zo belangrijk. Dochter is 3,5 als nummer twee geboren wordt...
Het moment dat je écht wil komt wel! Of niet. Maar dan zal je daar iets mee moeten...
En toen was mijn dochter vier maanden en overleed mijn moeder en acht maanden later mijn vader. En toen ging ik mega door mijn rug (niet kunnen bewegen, aan de morfine, etc.) en kwam ik 10 maanden thuis te zitten omdat Ik het allemaal even niet meer trok... Mijn man wilde al graag eerder een tweede maar nu, een jaar later, heb ik eindelijk weer de rust in mijn lijf en hoofd om dat ook te willen. En dan zijn alle praktische bezwaren (ik moet nog afstuderen, werkrooster is verre van ideaal, ik moet een hobby op gaan geven) allemaal ineens niet meer zo belangrijk. Dochter is 3,5 als nummer twee geboren wordt...
Het moment dat je écht wil komt wel! Of niet. Maar dan zal je daar iets mee moeten...
zaterdag 5 januari 2019 23:14
Dit..COtweepuntnul schreef: ↑05-01-2019 22:22Mijn kleuter en peuter die net twee jaar schelen timmeren elkaar met regelmaat met auto's op het hoofd dus tja...
Tussen oudste en jongste botert het een stuk beter. Die schelen 3.5 jaar.
Voor het leeftijdsverschil hoef je je echt niet te haasten. Elk verschil heeft zijn voor- en nadelen.
zondag 6 januari 2019 00:04
Nou hier wel hoor. Als ik over 8 maanden zwanger probeer te worden ben ik van die studie af. Dat is het me meer dan waard. Heb al 2 jaar op mijn zoontje gewacht, nu kan ik meteen met cryo’s beginnen, wat is nu 8 maanden? Maar goed, zoon is pas 20 mnd.gsleutel schreef: ↑05-01-2019 22:50Ik heb altijd geroepen dat het me zo leuk leek, twee dicht op elkaar. Mijn broer en ik schelen anderhalf jaar en zijn echt twee handen op één buik (maar dat hoeft niet, dat weet ik natuurlijk ook). De zwangerschap, bevalling en kraamtijd ben ik fluitend dus ook daar geen belemmeringen.
En toen was mijn dochter vier maanden en overleed mijn moeder en acht maanden later mijn vader. En toen ging ik mega door mijn rug (niet kunnen bewegen, aan de morfine, etc.) en kwam ik 10 maanden thuis te zitten omdat Ik het allemaal even niet meer trok... Mijn man wilde al graag eerder een tweede maar nu, een jaar later, heb ik eindelijk weer de rust in mijn lijf en hoofd om dat ook te willen. En dan zijn alle praktische bezwaren (ik moet nog afstuderen, werkrooster is verre van ideaal, ik moet een hobby op gaan geven) allemaal ineens niet meer zo belangrijk. Dochter is 3,5 als nummer twee geboren wordt...
Het moment dat je écht wil komt wel! Of niet. Maar dan zal je daar iets mee moeten...
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 6 januari 2019 00:22
Dochter is hier bijna 3 en studie in principe dit schooljaar nog afgerond (en studie duurt al 10 jaar, ik hoef geen lessen te volgen alleen nog een paar onderdelen afronden). Spijt als haren op mijn hoofd natuurlijk dat ik het 6 jaar geleden niet gewoon heb afgemaakt. Maar ja, daar heb ik nu niks meer aan...
Ik zal de eerste zijn die toegeeft dat een of twee maanden later zwanger worden handiger was geweest. Maar ach, als het echt nodig is kan die studie ook na de bevalling wel weer. Handig? Nope. Haalbaar? Vast wel
zondag 6 januari 2019 00:32
Tuurlijk, komt wel goedgsleutel schreef: ↑06-01-2019 00:22Dochter is hier bijna 3 en studie in principe dit schooljaar nog afgerond (en studie duurt al 10 jaar, ik hoef geen lessen te volgen alleen nog een paar onderdelen afronden). Spijt als haren op mijn hoofd natuurlijk dat ik het 6 jaar geleden niet gewoon heb afgemaakt. Maar ja, daar heb ik nu niks meer aan...
Ik zal de eerste zijn die toegeeft dat een of twee maanden later zwanger worden handiger was geweest. Maar ach, als het echt nodig is kan die studie ook na de bevalling wel weer. Handig? Nope. Haalbaar? Vast wel
ik heb ook zitten klooien maar ach. NIKS IS VOOR ALTIJD is mijn mantra 
Overigens zou ik een verrassing gewoon accepteren als het lot hoor. Maar als ik nou ff de tanden op elkaar zet (nouja de benen bij elkaar hou
) dan zijn we er wat een opluchting zal dat zijn.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
