Miskraam/Missed Abortion

20-03-2019 11:19 59 berichten
Alle reacties Link kopieren
Er zijn meerdere topics hierover geweest, maar geen actuele. Ik hoop dat ik nu niks over het hoofd zie in ieder geval!
In het topic 'uitgerekend begin oktober', kan ik helaas niet meer meeschrijven.

Ik heb een goede echo gehad omstreeks 7/8 weken, zag er allemaal perfect uit en het hartje klopte. Afgelopen maandag bij de termijnecho te horen gekregen dat het hartje niet meer klopt, en waarschijnlijk is gestopt omstreeks 9 weken. Een grote klap, dit hadden we echt niet verwacht. Ik voelde me nog gewoon zwanger en heb geen bloedverlies/krampen gehad. Je valt hard van je roze wolk af. Zo was je al bijna 3 maanden bezig met het aanstaande ouderschap, zo valt het in een keer weg. Morgen heb ik afspraak in het ziekenhuis en gaan we praten over pillen/curretage.

Ik ben benieuwd of er meerdere dames zijn die in hetzelfde schuitje zitten als ik en willen meeschrijven?
Alle reacties Link kopieren
Veel sterkte! Bij mij alweer lang geleden en inmiddels een gezonde dochter. Maar ik weet wat een impact het kan hebben. En hoe strijdig het voelt dat je je op en top zwanger voelt en tegelijk weet dat het kindje/vruchtje niet meer leeft. Gaat allemaal goed komen maar voor nu: geef je verdriet de ruimte.
Ik wil meeschrijven. Of van me afschrijven.

Ik was 5/6 weken toen we erachter kwamen. Ik ben direct naar de huisarts gegaan en mocht door een echo laten maken. Toen was alles goed. Omdat wij echt net een prille relatie hadden, moet ik eerlijk zeggen dat wij het in eerste instantie niet wilde en voor een keus stonden.

We hadden een volgende echo op 9 weken en toen werd verteld dat het hartje al niet meer kloptte, het vruchtje omringd was met bloed en mijn lichaam het elk moment zou afstoten. Ik heb vervolgens de keus gemaakt om een pil te slikken waardoor de miskraam sneller op gang werd gezet.

Ik ben er nog elke dag kapot van en er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan denk. Ondanks dat wij zelf niet meer een keus hoefde te maken. Mocht ik weer zwanger raken, dan is het kindje ook zo 100% welkom en zou ik niet eens twijfelen. Ik ben overigens nog samen met mijn vriend en onze woonsituatie is nu ook stabiel.
Alle reacties Link kopieren
Och wat verdrietig!
Ik heb vorig jaar precies hetzelfde gehad. Ik heb er destijds ook een topic over geopend "wachten op miskraam" en daaruit veel steun gehaald. Heel veel sterkte! :redrose:
Ik heb een jaar of 6 geleden ook zo'n eigen topic gehad. Het is kut, maar het gaat over. Wees lief voor jezelf deze week!

Sterkte
Alle reacties Link kopieren
Vorig jaar iets vergelijkbaars meegemaakt. Twee goede echo's gehad, bij de derde bleek het hartje gestopt te zijn vlak na de tweede echo.
Ik heb 2 weken gewacht op een natuurlijke miskraam, toen die niet kwam gekozen voor curretage.
Achteraf had ik die curretage meteen moeten inplannen, ik vond het wachten op een miskraam echt slopend. Hoewel ik wel nog steeds begrijp waarom ik daar voor koos; vond dat de natuur eerst zelf de kans moest krijgen dit 'op te lossen'.
De nacht voor de curretage kwam de miskraam ineens toch spontaan op gang, maar die zette niet voldoende door dus ik werd alsnog met spoed gecuretteerd. Ik vond het echt een afschuwelijke tijd en de 'natuurlijke' miskraam was ook een traumatische ervaring.

Veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ik zit helaas in hetzelfde schuitje, 2 weken geleden ineens buikpijn en bloedverlies :cry:

Vorige week 1e echo gehad en bij 5/6 weken is het inderdaad fout gegaan.

Afgelopen maandag 2e echo gehad en het vruchtje was al op de natuurlijke manier eruit gekomen.

Intens verdrietig :cry:
anoniem_377033 wijzigde dit bericht op 20-03-2019 12:37
Reden: .
3.69% gewijzigd
Heel veel sterkte allemaal, enorm verdrietig dit. :redrose:
Alle reacties Link kopieren
Het is bij mij al een hele tijd geleden maar ruim twee jaar geleden heb ik hetzelfde meegemaakt. Het hartje bleek toen gestopt rond 9 weken, na een eerdere goede echo met 7+6.
Hartje bleek al bijna 3 weken gestopt, maar ook ik had toen geen bloedverlies of krampen. Ik heb toen enkele dagen later een curettage gekregen.

Alvast heel veel sterkte gewenst! :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het meegemaakt na ons eerste kiddo , niks gemerkt , ik was over de 3 maanden in verwachtingen had net verteld tegen een aantal familieleden waaronder ons eerste kind. Ik vond het verschrikkelijk. Was er echt stuk van . Ik werd gecurreteerd ,
een half uur voor ik onder narcose ging kwam het vruchtje er vanzelf uit , we hebben de verpleging gebeld die keek met een argeloze blik en spoelde het toilet door.. ( daar kan ik me nu nog pissed over maken , zoals zij deed )
Het meeste wat ik hoorde was : "Dan was er iets niet goed , ben maar blij dat de natuur zijn gang ging " Daar zit je echt helemaal niet op te wachten op dat moment.
en wat ik echt ook verbazingwekkend vaak hoorde was ( en wat ik nu zelf doe bij jou ) "Oh , dat heb ik ook gehad " en dan allemaal verhalen hoe en wat .Ook mannen die vertelden dat het echt impact had op hun . Ik "mocht "een maand niet zwanger raken en de maand daarna was ik zwanger van ,dat is goed gegaan ik ben de hele zwangerschap bang gebleven dat het mis ging. Heel veel sterkte :hug: en ja die cliché's zul je ook wel gaan horen .
Alle reacties Link kopieren
Veel sterkte.
Ik heb 3 jaar geleden een MA gehad en daarna nog 2 goede zwangerschappen gehad.
Vooral het al echt zwanger zijn en dat het dan opeens voorbij is, heb ik het heel moeilijk mee gehad. In mijn hoofd was het al een hele baby.
Ik heb gekozen voor een curettage en 2 maanden later was ik gelukkig weer zwanger.

Als ik vertel dat ik 3 kinderen heb, denk ik in mijn hoofd altijd “eigenlijk 4”.
Alles komt goed
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel voor jullie reacties, doet me erg goed. Ook de positieve berichten van diegene voor wie deze ervaring al enige tijd geleden is.

TeAmoKiwi Verdrietig verhaal, wanneer is dit gebeurd? :hug:

pollewoppie_opviva :hug: Ik weet hoe je je voelt. Zo onverwachts is het allemaal, zo te lezen zijn we er allebei afgelopen maandag achtergekomen. Dat is ook nog zo kort geleden. Het zal wel even duren voordat we het een plekje kunnen geven.

Ik hoop morgen de keuze te kunnen maken voor curretage. Vind ik ook eng, aangezien je het een en ander leest voor verklevingen. Maar goed, ik laat me informeren. Pillen heb ik heel veel nare verhalen van gehoord en bijna al mijn vriendinnen/bekende die dit hebben meegemaakt raden het af en moesten alsnog een curretage.

Ik stond voorheen heel chill in het zwanger worden, had geen haast en ergens 2019 zou geweldig zijn. Binnen twee maanden was het raak en eind januari bleek ik zwanger. Het stomme maar logische is dat ik nu zo snel mogelijk weer zwanger wil zijn. Wat alles ook weer anders maakt. Opnieuw zwanger zijn is blijkbaar het enige medicijn om dit achter je te kunnen laten.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte lolanu, zeer heftig om mee te maken.

Hier in december hetzelfde meegemaakt.. Goede echo met 6w3d, 7, en 8w4d. Vervolgens met de termijnecho bleek frummel ook niet meer te leven.
Ik heb met 11w4d vervolgens een curettage gehad.
Het was allemaal heel heftig en bij mij helaas ook lichamelijk best zwaar geweest. Daarvoor ook een vroege miskraam gehad.

Op zich beide miskramen wel goed verwerkt nu. Waar ik het voorheen echt nog als mijn kindje zag dat ik ben verloren, lijkt het nu meer op een vervelende gebeurtenis dat achter mij ligt.

Nu voor de 3e keer zwanger, maar nog weinig vertrouwen.. weer heel licht bloedverlies gehad.
Alle reacties Link kopieren
Hey Lolanu,

Veel sterkte! Wat een rotte periode.
Ik spreek helaas uit ondervinding want ik had zelf een miskraam afgelopen maandag.
Ik was minder ver dan jou, ik had nog geen hartje gehoord dus kan me inbeelden dat de schok voor jou nog heviger aankwam.

Hier zijn het 10 dagen vol emoties geweest.
Ik heb jaren fertiliteitsbehandelingen gehad met vorige partner. Dit is nooit gelukt en probleem lag volledig bij mij.

In april 2018 kreeg ik nieuwe relatie en bespraken we vrij snel anticonceptie ed maar aangezien ik niet natuurlijk zwanger kon raken gebruikten we al snel geen condoom meer.
In december kon ik na zoveel tijd eindelijk in mijn hoofd de knop omdraaien om te zeggen, kinderen hoeven niet. Ik word wel tante en dat is ook fijn.

Regels krijg ik erg onregelmatig dus dat die weer eens uitbleven was niets abnormaal.
Maar afgelopen tijd voelde ik me slecht, ik was enorm emotioneel en had al enkele dagen bruinverlies maar regels leken niet door te willen komen.
Bij huisarts bloed laten trekken en tegen alle verwachting in kwam daaruit dat ik zwanger was.
Ik ben die dag door alle mogelijke emoties gegaan. Van paniek (ik woon niet samen, wil vriend dit wel al op dit moment,...) tot euforie. Ik zou op dat moment vijf weken zijn geweest.
Afgelopen zondag kreeg ik echter helder bloedverlies en ging ik naar spoed. Daar kregen we een echo en zat het vruchtje nog prima in de baarmoeder, slijmvlies was prima, geen hartje maar dat kon door de prilheid van de zwangerschap. De gyn gaf aan dat er wel vaker onverklaarbaar bloedverlies is dus dat alles goed kan gaan maar dat alles ook nog fout kan gaan.
Toch een beetje opgelucht dat alles nog goed zat, maandag gewoon gaan werken. En daar kreeg ik zo felle buikpijn, naar wc gegaan en echt grote bloedklonters gehad.
Volledig ingestort. :(
Dinsdag dan naar gyn gegaan om te zien of alles goed was afgekomen wat wel het geval was.
Hij heeft me twee weken thuis geschreven om alles te laten bezinken.
En dat geeft me wel even rust want pff de tranen komen nog snel. Vanmiddag wandeling gemaakt met de hond en het kleinste detail kan me ineens doen huilen.
Het voelde voor mij een beetje als mijn enige kans. Als ik me erop focus gaat het blijkbaar niet en net nu ik alles een plaats had gegeven, doet mijn lichaam dit.

Ik heb mezelf een massage geboekt deze week. :) En zondag vertrek ik paar daagjes naar zee met partner.
Lief zijn en me-time/us-time is even het enige waar ik zin in heb.Dus dat doe ik dan ook maar. :)
Dikke knuffel!
Alle reacties Link kopieren
Ach, wat is het toch verdrietig.
Goed dat je dit topic opent. Voor mij, maar kan ook voor xlau spreken heeft het zo geholpen om steun in dit proces te vinden. (We hebben inmiddels een heel fijn steunend groepje met elkaar).

Hier helaas zelf ook twee keer meegemaakt, het is zo verdrietig!
Die rollercoaster van emoties is zwaar.
De eerste keer heb ik het niemand verteld en de twee keer alle mensen die dichtbij stonden, wat een opluchting.

En toevallig net, 10 dpo een positieve test. Spannend!

Sterkte TO :heart:
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd Moos!! Dat je een mooie voorspoedige zwangerschap mag hebben :rose:

Titin Wat een verhaal, ik ben er helemaal stil van. Dankjewel voor het delen. Alle sterkte voor jou toegewenst!!

Het is fijn om je niet alleen te voelen in dit verdrietige proces. Over twee uur heb ik een afspraak in het ziekenhuis, hoop dat we stappen kunnen ondernemen. Ik wil het er graag zsm uit hebben.
Alle reacties Link kopieren
Wat heftig voor jullie allemaal!

Herken de verhalen, heb dit zelf vier keer meegemaakt. Eerste keer een late miskraam en daarna 3 keer een missed abortion tussen 8 en 12 weken. Ook vier keer een curretage gehad, laatste keer twee achter elkaar ivm restweefsel dat resulteerde in een baarmoederontsteking en spoedopname zkh. Onderzoeken gehad, maar nooit een oorzaak gevonden.

Erg heftig om zoiets (meerdere malen) mee te maken. Maar...nu bijna 20 weken zwanger en het gaat goed met onze kleine! Dus het kan ook goed gaan!

Houd de moed erin! Denk aan jezelf en neem de tijd om dit te verwerken. Wij hebben na de laatste MA zelfs een jaar pauze genomen (ook al ben ik niet meer de jongste) en deze tijd gebruikt om samen te genieten. Ook heb ik een traject bij een psycholoog gevolgd, dit omdat ik me o.a. erg onzeker voelde en geen vertrouwen meer in mezelf had. Dat heeft me ook erg geholpen.

Dus bij deze een hart onder de riem! Heb vertrouwen in jezelf en je lijf en vergeet niet dat dit helaas heel veel vrouwen overkomt en dat het zeker geen taboe is!

Liefs,
Zeepaardje
Alle reacties Link kopieren
Jeetje Zeepaardje wat ontzettend heftig!! Ik moet er er niet aan denken dit meerdere keren mee te moeten maken. Ik ben blij te lezen dat je nu 20 weken zwanger bent, gefeliciteerd!

Vanmorgen om 9 uur 4 Cytotec pillen ingebracht. Het is nu 16 uur en ik voel precies niks.. Is dit herkenbaar voor iemand? Gyn reageerde heel chill toen ik belde. "ja dat kan, dat het niks doet. Gewoon afwachten en morgen weer 4 inbrengen."

Als het er dit weekend niet uitkomt ga ik een curretage inplannen. Helemaal klaar met deze ellende.
Alle reacties Link kopieren
To, het kan zeker even duren.
In heb twee hele verschillende ervaringen.

Eerste keer; avond in genomen en kwam het de volgende dag eind vd ochtend op gang met vier pillen.

Tweede keer kwam er maar niks op gang na 2 x 8 pillen, toen nog een dosis van vier ingebracht en dagen later kwam pas een deel op gang.
Na 24 uur of gerust wat eerder mag je een nieuwe dosis inbrengen. Probeer echt zo diep mogelijk in te brengen.

Heel veel sterkte meisje, voor advies of vragen, stuur gerust een pb
Alle reacties Link kopieren
Dank je lolanu!

Wat ontzettend :swear: dat de Cytotec nog niets gedaan heeft! Hoop voor je dat er inmiddels wel wat gebeurd is of dat het dit weekend gaat komen. Ik heb zelf nooit voor tabletten gekozen, dus weet verder niet hoe het kan verlopen. Ik hoop dat je iig snel kan beginnen met de verwerking. Ik weet nog dat ik het heel erg moeilijk vond om me nog zwanger te voelen wetende dat Ik iets levensloos bij me droeg. Ik wilde er dan ook zo snel mogelijk vanaf, dus je gevoel is zeer herkenbaar.

Heel erg veel sterkte de komende periode!!

Liefs en dikke knuffel!
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel! Vannacht wat krampjes en bloedverlies maar daarna hield het op. Vanmorgen. Om 6 uur weer ingebracht, dit is mijn laatste dosis. Nu maar weer afwachten. Ben een beetje bang dat de pillen bij mij niet op de juiste manier werken. Mocht er weer nauwelijks wat gebeuren dan bel ik maandag het ziekenhuis voor een curretage. Het is vreselijk (psychisch) om er al een week op deze manier mee bezig te zijn.
Alle reacties Link kopieren
Hey lolanu,

Hoe gaat het nu met je? Ik hoop dat de miskraam inmiddels heeft doorgezet. Of wordt het toch een curretage? Nogmaals heel veel sterkte!

Knuf,
Zeepaardje
Alle reacties Link kopieren
Zeepaardje helaas heeft het niet echt doorgezet. Gisteren gebeld met het ziekenhuis en kan pas begin volgende week een curretage krijgen. Moet daarvoor (deze week) ook nog een consult krijgen.

Het doormaken van een missed abortion is al vreselijk. Maar deze hele nasleep maakt het allemaal nog erger. Vooral dat ze je nu wederom een week laten wachten op een curretage vind ik onmenselijk. Ondertussen zit ik maar thuis te wachten, dat is psychisch zwaar. Helaas doe je er weinig aan en kijk ik ernaar uit als het achter de rug is en we weer vooruit kunnen kijken.
Alle reacties Link kopieren
Lolanu: ik weet nog hoe pijnlijk het (emotioneel) was om door te blijven lopen met een dood kindje/vruchtje. Toch is volgende week imo niet heel lang dat ze je laten wachten. Toen bij mij de cyotec niet werkte, moest ik aanvankelijk bijna 4 weken op curretage wachten. Uiteindelijk wel eerder geholpen omdat een andere patiënt niet door ging.

Veel sterkte met wachten....
Alle reacties Link kopieren
Hey lolanu,

Wat ontzettend :swear: Bij mij zat er ook zeker een week tussen elke week, erg zwaar. De laatste keer kon ik dezelfde week nog terecht nadat ik heel duidelijk had aangegeven niet meer te kunnen en willen wachten.

Herken je gevoel daarom helemaal. Ik had het psychisch ook erg zwaar bij mijn MA’s, je wil er gewoon zo snel mogelijk vanaf! Omdat ik ook erg ziek was van de hormonen, vond ik het erg confronterend.

Geef je verdriet de ruimte. Afleiding zoeken zoals de meesten zullen adviseren, is niet altijd even makkelijk. Doe waar je jezelf goed bij voelt. Ik had bijv. nogal de neiging om tv series of docu’s te kijken over andermans ellende... o_o Ik sloot me ook echt even af van de buitenwereld, ik zat niet te wachten op allerlei goedbedoelde adviezen. Heb jij juist wel de neiging om ongecontroleerd te gaan shoppen met een vriendin of een lekker cocktailtje te nemen, gewoon doen! Niemand kan beter bepalen waar je jezelf nu goed bij voelt dan jijzelf!

Enne...lekker cliché, maar het komt echt goed! De relatie van mijn man en mij is er bijv. heel sterk van geworden. Betrek je partner daarom zeker wel bij je verdriet, dat advies wil ik je wel meegeven. En zoek professionele hulp als je daar behoefte aan hebt. Het is niet niks en je doorloopt toch een rouwproces.

Nogmaals heel veel sterkte! :hug:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven