Geen termijnecho, leeftijd?

24-03-2019 11:54 51 berichten
Alle reacties Link kopieren
Weet iemand hoe de leeftijd van een ongeboren kind wordt bepaald als er geen termijnecho gemaakt wordt maar bijvoorbeeld voor het eerst bij 19 weken zwangerschap? Houden ze dan die grootte aan?
Alle reacties Link kopieren
Dan wordt de zwangerschapsduur berekend vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie.
Alle reacties Link kopieren
Dan zal er een uitgerekende datum geschat worden. Bijvoorbeeld aan de hand van je menstruatie, maar ze kunnen ook nog schatten aan de hand van meten en ontwikkeling. De termijnecho wordt rond 9-11 weken gedaan omdat alle embryos dan ongeveer even groot zijn, waardoor ze dus een betere schatting kunnen maken.

Mag ik vragen waarom er geen termijnecho gemaakt wordt?
Ja, als dat mogelijk is, zou ik zeker voor de termijn echo gaan. Maar wellicht heb je een goede reden om dat niet te doen :)
Ze meten de transversale diameter van het cerebellum op. Samen met de andere metingen, en indien bekend de eerste dag van de laatste menstruatie, schatten ze de uitgerekende datum.

https://www.echoscopisten.nl/nl/download/56


Het is en blijft wel een schatting en ze zullen het late termijnstelling blijven noemen. Dit gaat pas weer spelen op het moment dat de baby mogelijk te vroeg of mogelijk te laat uit zichzelf komt*. Zo zullen ze bij late termijnstelling eerder geneigd zijn in te leiden bij 41 weken i.p.v. te kunnen wachten tot 42.

*Met uitzondering van eerdere problemen zoals groeivertraging of een te grote baby. Dan wordt het complexer.
Alle reacties Link kopieren
Het is allemaal heel ver vooruit gedacht, maar ik had in gedachte dat ik als de gezondheid en situatie het toelaat ik liever 2 kinderen zou willen dan 1. Ik zit nu in het laatste trimester van de zwangerschap van de eerste, en de baby loopt inmiddels al 4 weken voor op groei. Oftewel de baby heeft al het formaat van een volgroeide baby maar ik moet nog even en het is een macrosoom kind. Bij de 20 weken echo werd dit al zo ingeschat toen liep hij ook al flink voor. De artsen willen niet meedenken met strippen of inleiden omdat het met de baby heel goed gaat en dat is voor hun het belangrijkst maar ik ben echt ontzettend bang en wil dit nooit meer meemaken. Misschien dat ze na de 40 weken wat willen doen maar die belofte heb ik nog niet. Ben klein gebouwd met een normaal tot slank postuur en iets minder dan gemiddeld aangekomen tijdens de zwangerschap dus het is echt erfelijk bepaald dat ik blijkbaar een grote baby moet krijgen op een of andere manier. Ik krijg elke week groei echo’s maar eigenlijk maakt het me alleen nog maar banger omdat ik er nu elke week mee geconfronteerd wordt en ze gaan er toch niks mee doen zolang de baby het goed maakt. Ik weet dat het belangrijk is dat het goed moet gaan met de baby maar ik voel me als moeder niet gehoord. Mijn welzijn is niet belangrijk zolang de baby het goed maakt. Mijn baarmoedermond is nog lang en niet verweekt dus het ziet er ook niet naar uit dat de baby binnenkort geboren zal worden. Ik ben nu al een paar keer opgenomen in het ziekenhuis zonder echte gezondheidsklachten maar ik heb het idee dat ze dat meer doen omdat ze me psychisch niet vertrouwen omdat ik er zo doorheen zit van de angst. Als ik dan vraag waarom ik niet mag gaan is de reden altijd ‘voor de zekerheid’. Ik word er ontzettend ellendig van om in het ziekenhuis te liggen door heimwee, dus ik moet nu in het ziekenhuis echt een masker opzetten en doen alsof alles goed gaat en leuk is omdat ze me anders weer niet laten gaan. Ik ga mezelf en de baby niets aandoen, maar ze hebben blijkbaar toch die angst omdat ik er zo doorheen zit. (Dat veroordeel ik niet ze zullen ongetwijfeld gekke dingen meemaken)

Nu zeggen ze dat een 2e baby meestal vaak nog wat groter wordt. Omdat er door artsen ook nog aan me gevraagd werd of de termijnecho wel klopte kwam ik zo eigenlijk op het idee om dan te zorgen dat die eerste echo bij de verloskundige dan later gemaakt kan worden. Als de baby dan weer zo ver voorloopt ben ik formeel eerder op die 40 weken en willen ze me misschien wel helpen. Op 12 weken kan ik dan altijd nog op eigen kosten ergens een echo laten maken om te kijken of het hartje en de afmetingen etc in orde is maar dan staat het in ieder geval nog niet officieel vast.
boomtak2 wijzigde dit bericht op 24-03-2019 12:23
14.56% gewijzigd
Hoe ver ben je zwanger? Bij kennis zeiden ze dat baby 7 weken voor zou lopen. Bij 35 weken ineens niet meer. Baby was met 41 weken ook maar 3500 gram.

Ik zou niet gaan rommelen met echo's. Je hebt tenslotte ook controles etc bij verloskundige of was je van plan die volgende keer ook eerste 20 weken niet te doen?

En zijn er geen andere ziekenhuizen in de buurt? Klinkt of je deze niet prettig vindt.
Jeetje.. ik vind het echt vreselijk om te horen dat je zó bang bent dat je dit soort gekke bokkensprongen bereid bent te maken.

Mijn advies? Vraag een second opinion aan. Verdenking macrosomie kan namelijk een prima reden zijn voor inleiden bij 38 weken. Zeker in geval van een kleine moeder met een grote baby. Het is wel afhankelijk van een aantal factoren. Hoe groot is de baby precies volgens de echo's, hoe voelt het op de hand.. We weten dat we vrij slecht zijn un schatten. Soms zitten we spot on en soms een halve kilo ernaast.

Hoe dan ook, het belangrijkste is dat jij je niet gehoord voelt en je angsten niet kwijt kunt. Op zoek naar een andere hulpverlener dus.

Ik zal Lux ook even vragen in dit topic te reageren.
Alle reacties Link kopieren
4 weken voor klinkt veel, maar komt aan het eind neer op nog geen pond verschil. Gemiddeld kind is 7 pond, groter kind is dan 8 pond.
Door het in weken te benoemen raak je dus in paniek, terwijl het kind gewoon bovengemiddeld is.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je beter een psycholoog kunt raadplegen, want zo te lezen ben je niet in staat om de situatie te relativeren.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Rommelen met de termijn lijkt me niet verstandig. Ook al loopt een kind een aantal weken voor qua groei dan betekent dit nog niet dat het ook klaar is om geboren te worden (longrijping etc). Dus stel de artsen denken dat je al 39 weken zwanger bent maar eigenlijk beval je met 35 - dat lijkt me een heel slecht plan. Second opinion en wellicht idd psychologische begeleiding nu lijkt me een beter idee.
Alle reacties Link kopieren
Overigens is de termijnecho nog relatief nieuw, daarvoor werd de zwangerschapsduur bepaald aan de hand van de eerste dag van je laatste menstruatie.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Jeetje meis, adem in adem uit. Je denkt echt heeeeeeeel extreem ver vooruit naar een situatie die echt totaal niet aan de orde is omdat je je in je huidige situatie niet prettig voelt. Dat slaat natuurlijk nergens op, ipv na te denken over hoe de zorgverlener om de tuin te leiden bij een volgende zwangerschap (en dat moet je niet doen, stel er blijkt iets zeer ernstigs tijdens de 20 weken echo en zij denken dat je al 24 weken bent, wat dan? Echt waanzin waar je nu over nadenkt), moet je nadenken over hoe je nu met een beetje vertrouwen in jezelf, je baby en je zorgerleners dat laatste trimester doorkomt.

Waar ben je precies bang voor met dat grote kind?
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Mijn tweede en derde kind waren kleiner dan de eerste.
En wat Solo zegt, het verschil in welen gaat om een verschil van 500 gram, geen kilo’s en kilo’s verschil.
Ik zou een afspraak maken met een psycholoog, heeft de verlos je nog niet doorverwezen? :hug:
Een zebra is geen paard met strepen
Alle reacties Link kopieren
pos1980 schreef:
24-03-2019 12:36
Rommelen met de termijn lijkt me niet verstandig. Ook al loopt een kind een aantal weken voor qua groei dan betekent dit nog niet dat het ook klaar is om geboren te worden (longrijping etc). Dus stel de artsen denken dat je al 39 weken zwanger bent maar eigenlijk beval je met 35 - dat lijkt me een heel slecht plan. Second opinion en wellicht idd psychologische begeleiding nu lijkt me een beter idee.
En dit dus.

Mijn oudste werd 6 weken te vroeg geboren, maar had wel het gewicht van een voldragen baby.
Toch moest ie de couveuse in, omdat ie nog onvolgroeid was.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Waar ben je precies zo bang voor? Misschien kan je dit met een psycholoog bespreken. Je bent nog niet eens bevallen van je eerst kind en maakt je al druk over de tweede. Ik hoop dat je wat rust kunt vinden en succes met alles!
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
24-03-2019 12:33
Ik denk dat je beter een psycholoog kunt raadplegen, want zo te lezen ben je niet in staat om de situatie te relativeren.
Ik loop momenteel ook bij een psychiater en gelukkig is het ook allemaal nog lang niet ter sprake maar ik voel me zo ellendig elke keer in het ziekenhuis dat ik alle tijd heb om zulke dingen te verzinnen omdat ik dit gewoon echt niet meer mee wil maken

Bedankt voor alle reacties dit helpt me heel erg om alles weer een beetje te plaatsen. Ik voel me inderdaad niet heel fijn in het ziekenhuis omdat ik elke keer geen gynaecoloog te spreken kreeg, alleen maar verpleegsters, en toen ik eenmaal een gynaecoloog in mijn kamer kreeg werd hij heel sarcastisch ‘oh ennehh heb je dan verhalen gehoord ofzo? Van mensen die 10 ponders kregen en daarna niet meer konden lopen? Of waar ben je nou zo bang voor? Wij zien altijd liever grote baby’s dan kleine en als je belooft dat je jezelf niks aandoet dan mag je morgen naar huis en dat is het enige wat ik voor je kan doen’
Nouja dan ben je weer uitgepraat. Ik sport normaal gesproken heel graag en mijn grote angst is blijvende bekken schade oplopen dus ik denk dat daar die angst vandaan komt
Alle reacties Link kopieren
Misschien kun je een gesprek aanvragen bij de gynaecoloog om te bespreken waar je bang voor bent. En als dat bij deze gynaecoloog niet prettig voelt, dan bij een andere.
Alle reacties Link kopieren
Boomtak2 schreef:
24-03-2019 12:40
Ik loop momenteel ook bij een psychiater en gelukkig is het ook allemaal nog lang niet ter sprake maar ik voel me zo ellendig elke keer in het ziekenhuis dat ik alle tijd heb om zulke dingen te verzinnen omdat ik dit gewoon echt niet meer mee wil maken
Ben je altijd zo paniekerig, of vooral nu je zwanger bent?
Je kindje is geen overmaatse reus, je kindje is wat groter dan gemiddeld.
Betekent dat hij/zij het goed heeft in je buik.
Wie heeft je verteld dat het kindje 4 weken voorloopt? Want zo wordt er helemaal niet gekeken en zo zou het ook niet benoemd moeten worden.
Als je kind de eigen groeilijn volgt is het prima. Pas als het opvallend van de groeilijn gaat afwijken kan het zorgelijk worden.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Ik snap niet zo goed waar je nou precies zo bang voor bent. Ik had een baby van ruim 4 kilo 4240 wel 16 dagen overtijd . maar totaal geen probleem mee gehad. Vond het alleen jammer dat die maatje 56 maar een weekje aankon. echt het komt helemaal goed ook zwaardere baby's komen te wereld. maar goed wij kunnen allemaal zeggen dat het goed gaat komen maar je moet zelf vertrouwen erin krijgen. Goed dat je hulp hebt gezocht. Heel veel sterkte
Alle reacties Link kopieren
Ik had geen enorm kind, 3840 gram, maar wel aan de grote kant voor de termijn. Ik ben met 38 weken ingeleid vw zwangerschapshypertensie en bijkomende klachten en de gyn had dat best nog even aan durven kijken, maar ik niet. In mijn geval is er dus weldegelijk naar mijn wens geluisterd. Dus dat kan echt wel.

Bevalling was een eitje trouwens, floepte er praktisch uit. Al zeggen ze de volgende keer dat ‘ie 6 kilo weegt dan maak ik me nog niet druk geloof ik.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Boomtak2 schreef:
24-03-2019 12:40
Ik loop momenteel ook bij een psychiater en gelukkig is het ook allemaal nog lang niet ter sprake maar ik voel me zo ellendig elke keer in het ziekenhuis dat ik alle tijd heb om zulke dingen te verzinnen omdat ik dit gewoon echt niet meer mee wil maken
Wat vervelend dat je je zo rot voelt. Maar als je het rationeel bekijkt wat is er nu zo vreselijk dat je zegt dit wil ik nooit meer meemaken? Uit je verhaal haal ik geen risico’s voor jou en de baby. Dus wat maakt dat het zo vreselijk is nu?
Alle reacties Link kopieren
Het is denk ik een beetje van deze tijd. Overmatige controle willen hebben op zaken, omdat dat kan. Vroeger bevielen vrouwen gewoon van baby's zonder echo controles en verwachtingen. De ene baby was 5 pond, de andere 9 pond. En vier weken voorlopen betekent echt niet dat jij een moeizame bevalling gaat krijgen. Als dat zo was, dan hadden ze je al lang een primaire keizersnede geadviseerd.
Alle reacties Link kopieren
Als ze je in het ziekenhuis houden omdat ze bang zijn dat je jezelf wat aandoet is je angst wel erg groot. Misschien kun je wel echo’s krijgen maar vragen of ze de resultaten niet met je delen? Als je er zo overstuur van raakt?
Er zit ook nog een behoorlijke marge in de berekeningen hè? Mijn kind zou ook behoorlijk groot zijn en was 3700 gram.
Bij mijn zwangerschapsgym zit een vrouw waarvan de eerste kinderen 4600 en 4200 gram waren maar dat is inderdaad geen reden voor eerder inleiden oid.
Alle reacties Link kopieren
Heel rot dat je zo veel angst voelt en je zo rot voelt.

Hier liep ik bij eerste kind met 20 weken ook 3 weken voor. Stond duidelijk bij de metingen van buik, been en hoofd, termijn van 23+1, ipv de 20+2 wat het volgens de termijnecho zou zijn.

Om de paar weken een groeiecho, waarop te zien was dat ze inderdaad aan de grote kant was en bleef. Er was me beloofd in te grijpen en niet de 40 weken over te gaan., ook ivm andere lichamelijke klachten. Uiteindelijk gebeurde dit wel en ben ik met 40+5 bevallen dmv een inleiding. Pissig ben ik wel geweest, want ik had me echt ingesteld op max 40 weken. Iedere dag langer zag ik als extra grammen, me langer beroerd voelen. Belachelijk eigenlijk, want zo veel groeien ze die laatste dagen nou ook weer niet. Door een oplopende bloeddruk werd uiteindelijk ingegrepen.

Dochter was rond de 4,5 kg en lang + een behoorlijke hoofdomtrek. In het dossier vanuit het ziekenhuis staat dat ze macrosoom was.
Maar al met al is de bevalling zelf me reuze meegevallen ( na ruggenprik en geweldige begeleiding vanuit het ziekenhuis).

Nu, 1,5 jaar later, 23 weken zwanger van tweede dochter en deze lijkt tot nu toe keurig het gemiddelde te volgen.
Ik heb me er best een beetje druk om gemaakt toen ik zwanger bleek te zijn van de tweede, maar dat neemt met de week af.
Wel extra groeiecho’s voor het geval dat, maar ik merk dat het me de vorige keer meer kwaad dan goed heeft gedaan.
Daar let ik nu goed op, ik wil me niet weer door angst laten leiden.

Hopelijk valt de bevalling straks mee en kijk je toch met een ander gevoel naar de toekomst en mogelijk tweede zwangerschap/kindje.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 24-03-2019 14:23
5.32% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven