Zwanger
alle pijlers
Geplande keizersnede kiezen na totaalruptuur?
zaterdag 8 juni 2019 15:27
Ik ben nu 30 weken zwanger van de 2e. Bij mijn eerste bevalling braken mijn vliezen met 36 weken, kwam alles moeilijk op gang en moest ik uiteindelijk persen ondanks dat ik geen persweeen had. Knip gehad, vacuumpomp en alsnog totaalruptuur. Zoontje 10 dagen ziekenhuis, ik 5 en daarna 5 dagen heen en weer ipv kraambed, waardoor ik moeilijk herstelde. Bij nacontrole met 6 weken gingen de laatste hechtingen eruit en kon ik eindelijk normaal lopen en mijn leven weer oppakken.
Voor deze bevalling mag ik zelf kiezen tussen een geplande keizersnede en een natuurlijke bevalling. Fysiek zou het kunnen, maar ik merk dat ik erg angstig ben. Voor herhaling van dergelijke complicaties en bang dat de angst de werking van mijn lichaam gaat tegenwerken en ik bijv. alsnog een spoedKS moet krijgen.
Ik heb een gesprek met de gynaecoloog gehad, over 6 weken weer, en ik overweeg nu "natuurlijk op te (laten) starten met voorwaarden". Als het voorspoeding gaat (zoals de meeste tweede bevallingen) dan laat ik het gebeuren, maar we stellen voorwaarden op waarbij ik alsnog een KS kan krijgen als ik het vertrouwen erin verlies.
Ik vraag me af, gezien ik zovaak "angst" noem, of ik toch niet bij voorbaat voor een geplande KS moet kiezen. Daarbij de risico's van operatie in acht nemend en voorbereid zijnd op herstel van 6 weken.
Nu eindelijk mijn vragen:
* wie heeft ervaring met een natuurlijke bevalling of juist geplande keizersnede na een totaalruptuur?
* als je 6 weken hersteltijd hebt na een KS, wat houdt dat in? Ik begrijp dat de eerste week het ergst is qua pijn. Gaat het daarna vooral over niet tillen en moeheid (met schoonmaakster en bezorgde boodschappen blijft alleen zoontje van 2 over - die ook 3 dagen naar opvang gaat) of is er meer "herstel"?
* stel, mijn vriend neemt 2 weken vrij en de KS is zonder complicaties, zou dat genoeg zijn voor de ergste klachten?
NB: Ik weet dat ik uiteindelijk niets totaal kan plannen en een KS ook complicaties kan hebben, net als een gewone bevalling, waardoor alle "voorbereiding" niet van toepassing is.
Excuses voor de lange post en alvast bedankt voor jullie reacties.
Voor deze bevalling mag ik zelf kiezen tussen een geplande keizersnede en een natuurlijke bevalling. Fysiek zou het kunnen, maar ik merk dat ik erg angstig ben. Voor herhaling van dergelijke complicaties en bang dat de angst de werking van mijn lichaam gaat tegenwerken en ik bijv. alsnog een spoedKS moet krijgen.
Ik heb een gesprek met de gynaecoloog gehad, over 6 weken weer, en ik overweeg nu "natuurlijk op te (laten) starten met voorwaarden". Als het voorspoeding gaat (zoals de meeste tweede bevallingen) dan laat ik het gebeuren, maar we stellen voorwaarden op waarbij ik alsnog een KS kan krijgen als ik het vertrouwen erin verlies.
Ik vraag me af, gezien ik zovaak "angst" noem, of ik toch niet bij voorbaat voor een geplande KS moet kiezen. Daarbij de risico's van operatie in acht nemend en voorbereid zijnd op herstel van 6 weken.
Nu eindelijk mijn vragen:
* wie heeft ervaring met een natuurlijke bevalling of juist geplande keizersnede na een totaalruptuur?
* als je 6 weken hersteltijd hebt na een KS, wat houdt dat in? Ik begrijp dat de eerste week het ergst is qua pijn. Gaat het daarna vooral over niet tillen en moeheid (met schoonmaakster en bezorgde boodschappen blijft alleen zoontje van 2 over - die ook 3 dagen naar opvang gaat) of is er meer "herstel"?
* stel, mijn vriend neemt 2 weken vrij en de KS is zonder complicaties, zou dat genoeg zijn voor de ergste klachten?
NB: Ik weet dat ik uiteindelijk niets totaal kan plannen en een KS ook complicaties kan hebben, net als een gewone bevalling, waardoor alle "voorbereiding" niet van toepassing is.
Excuses voor de lange post en alvast bedankt voor jullie reacties.
zaterdag 8 juni 2019 15:35
Ik (14 weken zwanger eerste kindje) zit bij een POP poli. Daar zitten ook veel vrouwen die een traumatische eerste bevalling hebben gehad en nu met angst zitten. Je kan dan kan oa gesprekken krijgen met een maatschappelijk werker gespecialiseerd in zwangere vrouwen en bevallingen. Ik heb zelf erg veel aan "mijn" maatschappelijk werker en kan het je van harte aanraden. Zij kan helpen je gedachten duidelijk op een rij te zetten, voor en nadelen tegen elkaar op te wegen en kent ook de (on)mogelijkheden van het ziekenhuis.
zaterdag 8 juni 2019 15:36
Poeh wat een lastige keuze! Ik ben maar 1 keer bevallen en dat was na een hel van een bevalling een spoedkeizersnede wat ik ook verschrikkelijk vond. Dus geen tips over keizersnede of vaginale bevalling na totaalruptuur.
Wat betreft de hersteltijd, dat verschilt allicht enorm per persoon. In de kraamweek kon ik echt helemaal niks. Alleen maar gelegen/gezeten, alles deed zeer, 1 keer naar buiten geweest en 50 m gelopen, ruime week na de bevalling en daarvan was ik helemaal kapot. Kon toen wel dochter zelf tillen/voeden/verschonen na de kraamweek maar moest echt met haar meeslapen de hele dag en kon verder niks. Tot twee weken elke dag hulp gehad, dus met een peuter in huis zou je zeker hulp nodig hebben. Man twee weken thuis had ik niet, als die er gewoon is, is dat natuurlijk super fijn.
Na twee weken kon ik zelf weer redelijk naar buiten en deed ik weer boodschappen (supermarkt op 400m afstand en dan met zelfscan zodat ik 1 product tegelijk tilde en alles onder in de kinderwagen kon leggen). Vanaf die twee weken ging ik wel echt met sprongen vooruit maar heb wel echt tot zes weken ‘s middags geslapen en huishoudelijk weinig tot niets kunnen doen. Zodra ik iets deed, voelde ik het direct daarna weer terug in krampen en pijn.
Maar bij mij was t echt niet bepaald voorspoedig met een wondinfectie en gewoon een pittige bevalling voordat de keizersnede überhaupt kwam. Geen idee of dat met een geplande keizersnede iets soepeler gaat.
Heel veel succes met kiezen!
Wat betreft de hersteltijd, dat verschilt allicht enorm per persoon. In de kraamweek kon ik echt helemaal niks. Alleen maar gelegen/gezeten, alles deed zeer, 1 keer naar buiten geweest en 50 m gelopen, ruime week na de bevalling en daarvan was ik helemaal kapot. Kon toen wel dochter zelf tillen/voeden/verschonen na de kraamweek maar moest echt met haar meeslapen de hele dag en kon verder niks. Tot twee weken elke dag hulp gehad, dus met een peuter in huis zou je zeker hulp nodig hebben. Man twee weken thuis had ik niet, als die er gewoon is, is dat natuurlijk super fijn.
Na twee weken kon ik zelf weer redelijk naar buiten en deed ik weer boodschappen (supermarkt op 400m afstand en dan met zelfscan zodat ik 1 product tegelijk tilde en alles onder in de kinderwagen kon leggen). Vanaf die twee weken ging ik wel echt met sprongen vooruit maar heb wel echt tot zes weken ‘s middags geslapen en huishoudelijk weinig tot niets kunnen doen. Zodra ik iets deed, voelde ik het direct daarna weer terug in krampen en pijn.
Maar bij mij was t echt niet bepaald voorspoedig met een wondinfectie en gewoon een pittige bevalling voordat de keizersnede überhaupt kwam. Geen idee of dat met een geplande keizersnede iets soepeler gaat.
Heel veel succes met kiezen!
zaterdag 8 juni 2019 15:41
Ik ben geboren met een geplande keizersnee. Mijn moeder had een soortgelijke bevalling van mijn broer gehad; totaal ruptuur, wekenlang pijn, kon niet lopen. Zij omschrijft de geplande keizersnee als een feestje. Het helen ging erg goed. Ze was sneller op de been als bij de vaginale bevalling en voelde zich ook goed. Hele positieve ervaring vanuit deze hoek dus.
zaterdag 8 juni 2019 15:52
Ik heb een geplande (stagnering tijdens start natuurlijke bevalling en toen ingepland, geen spoed dus) KZ gehad, ik moet zeggen dat het herstel mij meer mee dan tegen viel . Zo lang je de pijnbestrijding goed gebruikt en niet teveel doet op een dag( ik heb wel eens een dag te vaak de trap op en afgelopen, dan liep ik einde dag wel krom van de pijn) . Vooral de eerste 1,5 week goed tussendoor rusten. Ik heb niet 6 wekenlang pijn gehad of niks kunnen doen, ik moet je eerlijk bekennen dat ik al eerder weer dingen deed dan eigenlijk volgend schema toegestaan was (behalve zwaar tillen).
Een week na de KZ liep ik een klein rondje in het winkelcentrum ( ik raad het je wel af maar ben zelf heel eigenwijs) . Het waren vooral de eerste keren uit bed komen na de bevalling met KZ die me ontzettend pijn deden, dat werd elke dag een stukje beter. Ik mag ook weer kiezen tussen een KZ of natuurlijke bevalling (met snellere ingreep van verloskundige dmv KZ) als het zo ver is en ga dan voor de geplande keizersnede. Mijn lichaam hield onbewust de ontsluiting tegen waardoor ik 32 uur in de weeën heb gelegen , gelukkig met ruggen prik (mijn zoon bleek uiteindelijk in “ kruin” ligging te liggen waardoor het uiteindelijk een KZ werd) de optie geplande keizersnede voor de volgende keer is tot stand gekomen ivm angst en de stand van mijn bekken.
Ik heb dan geen totaal ruptuur gehad en ben blij dat ik dit ook nooit heb hoeven mee maken . Ik probeer te vertellen dat een geplande KZ zoveel rust geeft nu ik weet hoe de vorige keer is gegaan. Het neemt zoveel angst weg omdat je niet weet hoe het natuurlijk zal verlopen.
Met een geplande
/gekozen keizer snede wordt de baby ook op je borst gelegd.
Een week na de KZ liep ik een klein rondje in het winkelcentrum ( ik raad het je wel af maar ben zelf heel eigenwijs) . Het waren vooral de eerste keren uit bed komen na de bevalling met KZ die me ontzettend pijn deden, dat werd elke dag een stukje beter. Ik mag ook weer kiezen tussen een KZ of natuurlijke bevalling (met snellere ingreep van verloskundige dmv KZ) als het zo ver is en ga dan voor de geplande keizersnede. Mijn lichaam hield onbewust de ontsluiting tegen waardoor ik 32 uur in de weeën heb gelegen , gelukkig met ruggen prik (mijn zoon bleek uiteindelijk in “ kruin” ligging te liggen waardoor het uiteindelijk een KZ werd) de optie geplande keizersnede voor de volgende keer is tot stand gekomen ivm angst en de stand van mijn bekken.
Ik heb dan geen totaal ruptuur gehad en ben blij dat ik dit ook nooit heb hoeven mee maken . Ik probeer te vertellen dat een geplande KZ zoveel rust geeft nu ik weet hoe de vorige keer is gegaan. Het neemt zoveel angst weg omdat je niet weet hoe het natuurlijk zal verlopen.
Met een geplande
/gekozen keizer snede wordt de baby ook op je borst gelegd.
anoniem_386754 wijzigde dit bericht op 08-06-2019 16:00
7.83% gewijzigd
zaterdag 8 juni 2019 15:59
Ik heb een zeer langdradige en gecompliceerde eerste bevalling gehad met totaal ruptuur. Een echte hel was het.
Bij de 2de mocht ik ook kiezen. Heb gekozen voor een normale bevalling met voorwaarden. Bij mij waren de voorwaarden een inleiding met ruggeprik en dat de bevalling van begin tot eind maximaal 8 uur mocht duren of er moest goede vooruitgang zijn. Zou dat niet het geval zijn dan zou het een keizersnede worden.
Ik heb heel veel geluk gehad. Kwam aan voor de inleiding en bleek al 6CM te hebben zonder weeen. Dus ik kreeg een infuus en na een uurtje wou ik de ruggeprik maar onderweg naar de OK voor de ruggeprik ben ik moeiteloos in de lift bevallen. Totale bevalling ( die reken ik vanaf de eerste wee tot de placenta) heeft 2 uur geduurd.
Bij mijn derde kind hetzelfde verhaal. Heerlijke snelle bevallingen, heel wat anders dan de 5 daagse hel en een baby die het ternauwernood heeft overleefd.
Bij de 2de mocht ik ook kiezen. Heb gekozen voor een normale bevalling met voorwaarden. Bij mij waren de voorwaarden een inleiding met ruggeprik en dat de bevalling van begin tot eind maximaal 8 uur mocht duren of er moest goede vooruitgang zijn. Zou dat niet het geval zijn dan zou het een keizersnede worden.
Ik heb heel veel geluk gehad. Kwam aan voor de inleiding en bleek al 6CM te hebben zonder weeen. Dus ik kreeg een infuus en na een uurtje wou ik de ruggeprik maar onderweg naar de OK voor de ruggeprik ben ik moeiteloos in de lift bevallen. Totale bevalling ( die reken ik vanaf de eerste wee tot de placenta) heeft 2 uur geduurd.
Bij mijn derde kind hetzelfde verhaal. Heerlijke snelle bevallingen, heel wat anders dan de 5 daagse hel en een baby die het ternauwernood heeft overleefd.
zaterdag 8 juni 2019 16:01
Hier geen ervaring met een totaalruptuur maar wel met ongeplande en geplande keizersneden.
Bij alle drie mijn zwangerschappen voelde ik me prima, geen vervelende klachten en ik was nog vrij fit.
Mijn eerste twee bevallingen zijn uiteindelijk geëindigd in een keizersnede. De derde bevalling was gepland. Het herstel na de eerste en tweede zwangerschap heeft best even geduurd. Na uren heftige weeën en afzien volgde er ook nog een onverwachte keizersnede. Je bent dan al zo op van de weeën en krijgt er dan ook nog eens een stevige operatie bij!
Het herstel na de derde bevalling
met geplande keizersnede was echt zoveel sneller! Je gaat veel uitgeruster de operatie in en ik voelde me echt al vrij snel weer zo fit als een hoentje. Misschien dat je dit ook nog kunt meenemen in je beslissing.
Bij alle drie mijn zwangerschappen voelde ik me prima, geen vervelende klachten en ik was nog vrij fit.
Mijn eerste twee bevallingen zijn uiteindelijk geëindigd in een keizersnede. De derde bevalling was gepland. Het herstel na de eerste en tweede zwangerschap heeft best even geduurd. Na uren heftige weeën en afzien volgde er ook nog een onverwachte keizersnede. Je bent dan al zo op van de weeën en krijgt er dan ook nog eens een stevige operatie bij!
Het herstel na de derde bevalling
met geplande keizersnede was echt zoveel sneller! Je gaat veel uitgeruster de operatie in en ik voelde me echt al vrij snel weer zo fit als een hoentje. Misschien dat je dit ook nog kunt meenemen in je beslissing.
zaterdag 8 juni 2019 16:07
Ik kan je niet helpen met je keuze, maar kan je wel wat vertellen over mijn 2 keizersnedes! (Twee maal ‘spoed’ wegens niet vorderende ontsluiting).
Bij de eerste was ik, naast de niet vorderende ontsluiting, erg ziek en heb ik nog een week in het ziekenhuis gelegen vanwege mijn bloeddruk. Bij thuiskomst nog een week paracetamol geslikt en toen niet meer.
De tweede keizersnede was ik niet ziek en dus een ‘normale’ keizersnede. Ik ging nog geen 24 uur later douchen en was nog voor de 48 thuis. Een week paracetamol en de eerste dagen wat naproxen, maar ik voelde mij super (behalve natuurlijk uitgeput door slaaptekort en toch 14 uur weeën gehad)!
Van de wond heb ik bij de tweede wel meer last gehad, dat duurde even voordat alles helemaal weer goed zat. Maar al met al: geen klagen!
De operaties zelf vond ik bijna leuk; eindelijk je kindje ontmoeten en iedereen was reuze vrolijk en enthousiast op de ok![🙂]()
Qua herstel; eerste twee weken zijn echt even pittig. Daarna nog een tijdje niet tillen, geen zwaarder huishoudelijk werk en ook niet auto rijden (wat ik sowieso niet prettig vond met de gordel). Maar na 1,5-2 weken kun je alweer heel veel hoor!
Bij de eerste was ik, naast de niet vorderende ontsluiting, erg ziek en heb ik nog een week in het ziekenhuis gelegen vanwege mijn bloeddruk. Bij thuiskomst nog een week paracetamol geslikt en toen niet meer.
De tweede keizersnede was ik niet ziek en dus een ‘normale’ keizersnede. Ik ging nog geen 24 uur later douchen en was nog voor de 48 thuis. Een week paracetamol en de eerste dagen wat naproxen, maar ik voelde mij super (behalve natuurlijk uitgeput door slaaptekort en toch 14 uur weeën gehad)!
Van de wond heb ik bij de tweede wel meer last gehad, dat duurde even voordat alles helemaal weer goed zat. Maar al met al: geen klagen!
De operaties zelf vond ik bijna leuk; eindelijk je kindje ontmoeten en iedereen was reuze vrolijk en enthousiast op de ok
Qua herstel; eerste twee weken zijn echt even pittig. Daarna nog een tijdje niet tillen, geen zwaarder huishoudelijk werk en ook niet auto rijden (wat ik sowieso niet prettig vond met de gordel). Maar na 1,5-2 weken kun je alweer heel veel hoor!
lalala- wijzigde dit bericht op 08-06-2019 16:08
5.97% gewijzigd
zaterdag 8 juni 2019 16:07
Ik heb geen ervaring met totaalruptuur. Wel met 2 ongeplande keizersnedes. Na de 1e wilde ik het keer erna weer natuurlijk proberen. Met eigenlijk als enige reden dat je na keizersnede 6 weken niet mag tillen en ik ook een peuter heb. Deze bevalling verliep hetzelfde als de eerste dus weer een keizersnede. Achteraf gezien had ik liever gewoon keizersnede gepland.
Beiden keren is het herstel me reuze meegevallen. Ja het niet tillen was lastig, maar die weken vlogen voorbij. Jongste is nu 3 maanden oud en heb van de keizersnede al lang geen last meer. Mijn man is 1,5 week na bevalling thuis geweest en ik bracht de week erna zoon al zelf naar kdv met de auto.
Beiden keren is het herstel me reuze meegevallen. Ja het niet tillen was lastig, maar die weken vlogen voorbij. Jongste is nu 3 maanden oud en heb van de keizersnede al lang geen last meer. Mijn man is 1,5 week na bevalling thuis geweest en ik bracht de week erna zoon al zelf naar kdv met de auto.
zaterdag 8 juni 2019 16:14
Voor dezelfde keuze gestaan, 1e bevalling was echt een helse bevalling. Een sub totaal ruptuur,scheelde 1 hechting of was totaal ruptuur.
Lang getwijfeld of keizersnede, maar dit gaf mij de meeste rust. En ik heb zo'n fijne kraamtijd nu gehad, dag en nacht verschil. Keizersnede viel mij alles mee, qua herstel eerste 2 weken rustig aan. Maar ik was sneller hersteld dan mijn 1e bevalling, geestelijk en lichamelijk.
Lang getwijfeld of keizersnede, maar dit gaf mij de meeste rust. En ik heb zo'n fijne kraamtijd nu gehad, dag en nacht verschil. Keizersnede viel mij alles mee, qua herstel eerste 2 weken rustig aan. Maar ik was sneller hersteld dan mijn 1e bevalling, geestelijk en lichamelijk.
zaterdag 8 juni 2019 16:59
Ik had na mijn eerste een totaal ruptuur. Ik ben gehecht op de OK. Vreselijke gynaecoloog, nog maanden herbelevingen gehad.
Mijn tweede bevalling wilde ik absoluut geen keizersnee, dat gedoe op de OK na die totaal ruptuur vond ik afschuwelijk. Ik heb de status van de spieren en het weefsel laten onderzoeken (echo en inwendig onderzoek) en het was voldoende hersteld om de tweede keer weer vaginaal te doen.
En dat heb ik gedaan. Geweldige bevalling
Twee hechtingen, nauwelijks gescheurd. Die bevalling heeft heel veel goed gemaakt. Sterkte met je keus!
Mijn tweede bevalling wilde ik absoluut geen keizersnee, dat gedoe op de OK na die totaal ruptuur vond ik afschuwelijk. Ik heb de status van de spieren en het weefsel laten onderzoeken (echo en inwendig onderzoek) en het was voldoende hersteld om de tweede keer weer vaginaal te doen.
En dat heb ik gedaan. Geweldige bevalling
Twee hechtingen, nauwelijks gescheurd. Die bevalling heeft heel veel goed gemaakt. Sterkte met je keus!
zaterdag 8 juni 2019 17:20
Mijn eerste bevalling was een drama; thuisbevalling, en de weten hielden op. Met blauwlicht naar het ziekenhuis, en een totaalruptuur, omdat kind 4,8 kilo was....... Hechtingen die na 3 dagen sprongen, met gevolg dat ik 3 maanden een open kruis had....En mijn man (gelukkig zelf arts) mij 2 keer per dag moest verbinden.
Maar de 2 bevallingen daarna( ingeleid vanwege de grote van de kinderen) waren eigenlijk de mooiste belevenissen in mijn leven. Beide keren Ziekenhuis, vaginaal, met kaarsjes in bad...en de volgende dag naar huis. Beide kinderen waren ook meer als 4 kilo.
Om eerlijk te zijn: liever op die manier een kind krijgen, dan naar de tandarts....
Maar de 2 bevallingen daarna( ingeleid vanwege de grote van de kinderen) waren eigenlijk de mooiste belevenissen in mijn leven. Beide keren Ziekenhuis, vaginaal, met kaarsjes in bad...en de volgende dag naar huis. Beide kinderen waren ook meer als 4 kilo.
Om eerlijk te zijn: liever op die manier een kind krijgen, dan naar de tandarts....
zaterdag 8 juni 2019 17:51
Mijn verzekering heeft in voorwaarden staat dat het mag als arts niet zegt dat het niet mag. En mocht je worden aangehouden moet de agent je beoordelen als rijvaardif.VergeetachtigeJan schreef: ↑08-06-2019 16:53Ik dacht dat je na eem ks 6 weken niet mag autorijden ivm de verzekering?
zaterdag 8 juni 2019 18:54
Een maand geleden ben ik voor de tweede keer bevallen met een geplande keizersnede. De eerste week is pittig vanwege pijn aan de wond. Verder is het mij beide keren helemaal niet tegengevallen. Ik kan nu alweer goed vooruit in huis. Ik houd me wel heel goed aan de adviezen om klachten op de lange termijn te voorkomen. Dat betekent dat ik in de eerste 6 weken op dagen dat de oudste ook thuis is, continu hulp heb. De eerste weken van m'n man, nu van m'n moeder. Oudste is 20 maanden en moet toch nog wel regelmatig getild worden (in bed, auto, kinderstoel etc.), dus daarin voel ik me wel beperkt. En niet autorijden inderdaad. Maar qua pijn is het heel goed te doen. Nu alleen nog wat beurs gevoel rondom de wond. En vermoeid, maar dat komt natuurlijk ook door de gebroken nachten. Dat vind ik wel best pittig na toch wel een grote operatie; nooit echt even kunnen bijslapen, want borstvoeding.
Succes met het maken van de keuze!
Succes met het maken van de keuze!
zaterdag 8 juni 2019 19:54
Fijn, zo snel al uitgebreide reacties! Ik hoop heel dapper en rationeel op de bevalling (met voorwaarden) die dan heel voorspoedig verloopt, zoals bij Whatsinaname en Pandax en Jobeva. Ik hoef geen magische ervaring, maar een ervaring zonder negatieve gevoelens is al heel wat. Uiteindelijk gaat het me er vooral om dat kind en ik er zo goeden gezond mogelijk uitkomen natuurlijk - op wat voor manier dan ook.
Maar ik moet zeggen dat de ervaringen met geplande KS, vooral de rust vooraf, me ook goed in de oren klinken en dat de reden zou zijn om daarvoor te kiezen... Ik begreep van gynaecologen ook dat je van een geplande wat sneller herstelt dan van een spoed (al wisselen de ervaringen daarbij dus ook heel erg), omdat je dan niet al bijv. 36 uur ellende erop hebt zitten, maar er enigszins uitgerust aan begint. Omdat ik ook al een zware zwangerschap heb, vraag ik me ook af waar ik uberhaubt de energie vandaan moet halen, maar goed, ik heb nog 9 weken incl verlof te gaan natuurlijk.
Ik heb inmiddels wel besloten om sowieso nog te praten met iemand gespecialiseerd in traumatische bevallingen, zoals Pergamon noemt. Wellicht kan dat me wat extra inzichten geven.
Maar ik moet zeggen dat de ervaringen met geplande KS, vooral de rust vooraf, me ook goed in de oren klinken en dat de reden zou zijn om daarvoor te kiezen... Ik begreep van gynaecologen ook dat je van een geplande wat sneller herstelt dan van een spoed (al wisselen de ervaringen daarbij dus ook heel erg), omdat je dan niet al bijv. 36 uur ellende erop hebt zitten, maar er enigszins uitgerust aan begint. Omdat ik ook al een zware zwangerschap heb, vraag ik me ook af waar ik uberhaubt de energie vandaan moet halen, maar goed, ik heb nog 9 weken incl verlof te gaan natuurlijk.
Ik heb inmiddels wel besloten om sowieso nog te praten met iemand gespecialiseerd in traumatische bevallingen, zoals Pergamon noemt. Wellicht kan dat me wat extra inzichten geven.
zaterdag 8 juni 2019 19:55
Lastige beslissing en HET antwoord of advies is er ook niet. Dat is zo persoonlijk. Je kunt idd veel ervaringen lezen en de voor- en nadelen samen met de gyn op een rij zetten. Mijn ervaring is dat ze het geheel bij jezelf laten en alleen uitleg geven maar geen advies of voorkeur vanuit hun kant tenzij er uiteraard een harde reden is waarom een van de twee keuzes echt beter is.
Hier bij de eerste na gebroken vliezen, niet indalen, niet vorderende ontsluiting na 36 uur een KS. Herstel qua pijn ging prima, rustig opgebouwd maar echt hondsmoe geweest. Ook een baby die niet van slapen hield dus meeslapen was lastig....
Onze tweede dochter is stilgeboren na 40 weken. Advies was toen vaginaal bevallen. Wilde ik eerst niet maar wel gedaan. Ruim 4 kilo en door dat ze niet meewerkte omdat ze niet leefde schouderdystocie. Sub totaal ruptuur. Lichamelijke ongemakken heel anders dan bij KS, pijnklachten ongeveer even snel weg.
Nu aantal weken geleden geplande KS bij de derde. Wat een verschil voor mij. Herstel veel makkelijker. Wel rustig opgebouwd, eerste twee weken man thuis. Maar moest ook na twee weken oudste van en naar school kunnen brengen en dat gaat prima. Wel dus stapje voor stapje opgebouwd en eerste 1,5 week pijnstilling keurig geslikt. Ja, eerste dagen doen pijn en de eerste week kon ik niet veel maar het ging wel heel snel. En natuurlijk ben ik moe van de gebroken nachten maar niets vergeleken met de eerste keer!
Dus voor mij een goede keus, maar dat is achteraf makkelijk praten en er waren meer factoren
Succes met je beslissing
Hier bij de eerste na gebroken vliezen, niet indalen, niet vorderende ontsluiting na 36 uur een KS. Herstel qua pijn ging prima, rustig opgebouwd maar echt hondsmoe geweest. Ook een baby die niet van slapen hield dus meeslapen was lastig....
Onze tweede dochter is stilgeboren na 40 weken. Advies was toen vaginaal bevallen. Wilde ik eerst niet maar wel gedaan. Ruim 4 kilo en door dat ze niet meewerkte omdat ze niet leefde schouderdystocie. Sub totaal ruptuur. Lichamelijke ongemakken heel anders dan bij KS, pijnklachten ongeveer even snel weg.
Nu aantal weken geleden geplande KS bij de derde. Wat een verschil voor mij. Herstel veel makkelijker. Wel rustig opgebouwd, eerste twee weken man thuis. Maar moest ook na twee weken oudste van en naar school kunnen brengen en dat gaat prima. Wel dus stapje voor stapje opgebouwd en eerste 1,5 week pijnstilling keurig geslikt. Ja, eerste dagen doen pijn en de eerste week kon ik niet veel maar het ging wel heel snel. En natuurlijk ben ik moe van de gebroken nachten maar niets vergeleken met de eerste keer!
Dus voor mij een goede keus, maar dat is achteraf makkelijk praten en er waren meer factoren
Succes met je beslissing
zaterdag 8 juni 2019 20:13
Ik heb een totaalruptuur gehad na mijn eerste bevalling. Was een heftige bevalling en ben gehecht op de OK. Ik ben goed en snel hersteld maar wat zag ik enorm op tegen mijn tweede bevalling.
Mijn tweede bevalling was een totaal andere ervaring, kon de weeën goed opvangen (heb lang getwijfeld of het überhaupt weeën waren) en toen ik eenmaal dacht, ja, dit zijn weeën was kind er 2.5 uur later. Één klein scheurtje die de verloskundige voor de zekerheid heeft gehecht. Het was een droombevalling! (die bestaan dus )
Mijn tweede bevalling was een totaal andere ervaring, kon de weeën goed opvangen (heb lang getwijfeld of het überhaupt weeën waren) en toen ik eenmaal dacht, ja, dit zijn weeën was kind er 2.5 uur later. Één klein scheurtje die de verloskundige voor de zekerheid heeft gehecht. Het was een droombevalling! (die bestaan dus
)
zaterdag 8 juni 2019 20:26
Smolla, voor zo'n bevalling teken ik graag, goed om te horen!
Herfstblaadje, wat verschrikkelijk moet dat zijn geweest, je tweede bevalling... En wat mooi dat je toch nog een derde aandurfde en daar nu goede ervaringen mee hebt op alle fronten. Fijn dat het nu zo goed gaat!
De gynaecoloog laat de beslissing inderdaad volledig bij mij, want ik moet het doen. Heel blij dat ze me niet pushen, maar gewoon het gesprek aangaan. Ik ben ook inwendig onderzocht; fysiek kan het dus en raden ze dat aan, maar benoemen wel de psychische kanten voor zowel voor als na de geboorte.
Goed om ervaringen te lezen dus. Elke bevalling is anders, maar het helpt toch!
Herfstblaadje, wat verschrikkelijk moet dat zijn geweest, je tweede bevalling... En wat mooi dat je toch nog een derde aandurfde en daar nu goede ervaringen mee hebt op alle fronten. Fijn dat het nu zo goed gaat!
De gynaecoloog laat de beslissing inderdaad volledig bij mij, want ik moet het doen. Heel blij dat ze me niet pushen, maar gewoon het gesprek aangaan. Ik ben ook inwendig onderzocht; fysiek kan het dus en raden ze dat aan, maar benoemen wel de psychische kanten voor zowel voor als na de geboorte.
Goed om ervaringen te lezen dus. Elke bevalling is anders, maar het helpt toch!
zaterdag 8 juni 2019 20:31
Ik had echt een geweldige eerste bevalling. Ik vond het zo’n mooie beleving. Het duurde wat lang en op papier was het een hele zware bevalling. Maar het was thuis en ik had het idee dat ik alles onder controle had. Ik kreeg wel een knip, om het laatste stukje toch iets sneller te laten verlopen.
Na de bevalling stond ik heerlijk onder mijn eigen douche en ik verzuchtte: zoo, dat was tof! Wanneer gaan we dit nog een keer doen?!
Wat ik toen echter nog niet wist was dat die knip niet zomaar meer genas. Ruim een half jaar heeft het geduurd voordat ik weer op een stoel kon zitten. Littekenweefsel werd weggebrand. Fysiotherapie werd ingezet.
Meerdere bezoeken aan de gyn. Twijfel of ze het weg zouden snijden en opnieuw hechten.
Het was echt een hel.
Iedereen die zei dat het herstel van een keizersnede zwaarder was dan van een vaginale bevalling kon ik wel kielhalen.
Een geluk bij een ongeluk meldde onze tweede zich pas 5 jaar na de eerste en ben ik weer gewoon vaginaal bevallen. Ik wilde absoluut geen knip, maar door een verstrengeld nekje was er wat haast en kwam de schaar er wederom aan te pas.
Dit keer werd ik gehecht door de gyn. En binnen een week was het zo goed als hersteld. Wat geweldig. Zo kan het dus ook.
Ik snap dat je keuze lastig is en ik zou ook geneigd zijn om te kiezen voor een keizersnede. Heel veel succes bij de keuze en bij de bevalling.
Na de bevalling stond ik heerlijk onder mijn eigen douche en ik verzuchtte: zoo, dat was tof! Wanneer gaan we dit nog een keer doen?!
Wat ik toen echter nog niet wist was dat die knip niet zomaar meer genas. Ruim een half jaar heeft het geduurd voordat ik weer op een stoel kon zitten. Littekenweefsel werd weggebrand. Fysiotherapie werd ingezet.
Meerdere bezoeken aan de gyn. Twijfel of ze het weg zouden snijden en opnieuw hechten.
Het was echt een hel.
Iedereen die zei dat het herstel van een keizersnede zwaarder was dan van een vaginale bevalling kon ik wel kielhalen.
Een geluk bij een ongeluk meldde onze tweede zich pas 5 jaar na de eerste en ben ik weer gewoon vaginaal bevallen. Ik wilde absoluut geen knip, maar door een verstrengeld nekje was er wat haast en kwam de schaar er wederom aan te pas.
Dit keer werd ik gehecht door de gyn. En binnen een week was het zo goed als hersteld. Wat geweldig. Zo kan het dus ook.
Ik snap dat je keuze lastig is en ik zou ook geneigd zijn om te kiezen voor een keizersnede. Heel veel succes bij de keuze en bij de bevalling.
zaterdag 8 juni 2019 20:38
Hier ervaring met ks. Bij de eerste. Nu bij de tweede hoop ik echt dat een ks niet nodig is. Ik zie zo op tegen het herstel.
Ondanks dat ik aardig goed herstelde de eerste keer en het niet zo erg heb ervaren als de meeste verhalen die ik viavia hoorde, is het wel gewoon zwaar. En helemaal als je straks 2 kleine kids hebt.
Wat het herstel van 6wk in houdt? Nou in ieder geval niet tillen, dus geen kind, boodschappen, wasmand, stofzuigen/dweilen. Verder is bukken
net zo pijnlijk, evenals rekken om bijv iets uit het bovenste keukenkastje te pakken.
En bij de keuken staan valt ook vies tegen, heb nog heel lang daarna (veel langer) dan 6 wk pijn gehad als de aanrecht rand er per ongeluk tegenaan duwde. Verder heel lang een doof gevoel gehad rondom de wond. Autorijden doet zeer, je voelt iedere hobbel in de weg.
In de eerste weken vergeleek ik het altijd alsof iemand met een bos prikkeldraad in mijn buik aan het heen- en weer rossen was.
Ik zou je echt niet laten leiden door angst. Vertrouw op de expertise van het ziekenhuis en misschien geeft het jou al heel veel rust als je weet dat er een plan B achter de hand is, voor het geval vaginaal baren niet lukt.
Ondanks dat ik aardig goed herstelde de eerste keer en het niet zo erg heb ervaren als de meeste verhalen die ik viavia hoorde, is het wel gewoon zwaar. En helemaal als je straks 2 kleine kids hebt.
Wat het herstel van 6wk in houdt? Nou in ieder geval niet tillen, dus geen kind, boodschappen, wasmand, stofzuigen/dweilen. Verder is bukken
net zo pijnlijk, evenals rekken om bijv iets uit het bovenste keukenkastje te pakken.
En bij de keuken staan valt ook vies tegen, heb nog heel lang daarna (veel langer) dan 6 wk pijn gehad als de aanrecht rand er per ongeluk tegenaan duwde. Verder heel lang een doof gevoel gehad rondom de wond. Autorijden doet zeer, je voelt iedere hobbel in de weg.
In de eerste weken vergeleek ik het altijd alsof iemand met een bos prikkeldraad in mijn buik aan het heen- en weer rossen was.
Ik zou je echt niet laten leiden door angst. Vertrouw op de expertise van het ziekenhuis en misschien geeft het jou al heel veel rust als je weet dat er een plan B achter de hand is, voor het geval vaginaal baren niet lukt.
zaterdag 8 juni 2019 21:27
Ik wil hier toch op inhaken. Het viel jou vies tegen en jij voelde alle hobbels in de weg. Het enige wat ik herken is dat doffe gevoel bij het litteken. Ow en hoesten en lachen deed zeer maar verder had ik de klachten niet die jij had.piepp schreef: ↑08-06-2019 20:38Wat het herstel van 6wk in houdt? Nou in ieder geval niet tillen, dus geen kind, boodschappen, wasmand, stofzuigen/dweilen. Verder is bukken
net zo pijnlijk, evenals rekken om bijv iets uit het bovenste keukenkastje te pakken.
En bij de keuken staan valt ook vies tegen, heb nog heel lang daarna (veel langer) dan 6 wk pijn gehad als de aanrecht rand er per ongeluk tegenaan duwde. Verder heel lang een doof gevoel gehad rondom de wond. Autorijden doet zeer, je voelt iedere hobbel in de weg.
In de eerste weken vergeleek ik het altijd alsof iemand met een bos prikkeldraad in mijn buik aan het heen- en weer rossen was.
zaterdag 8 juni 2019 22:16
Ik heb afgelopen zomer een geplande keizersnede gehad.
Het is mij echt enorm meegevallen. Ik zat doodsbang in bed toen ze zeiden dat ik eruit mocht de volgende dag, door alle vervelende verhalen die ik had gehoord. Viel mij echt alles mee (maar bij iedereen is het anders natuurlijk).
Ik kan niet zeggen dat ik echt pijn heb gehad. Ik heb na de keizersnede meteen een morfine preparaat gekregen en op de afdeling waren ze ook heel strikt in het nemen van pijnstilling.
Ik zou het eerder omschrijven als een heel erg beurs gevoel (oké de eerste paar dagen steekt het wel natuurlijk maar ik kon dat niet pijnlijk noemen).
Ik vond vooral het uit bed komen, en op staan van de bank of stoel lastig, maar niet pijnlijk.
Het is voor iedereen anders. Kies waar jij je goed bij voelt en vooral wat jou rust geeft.
De mijne lag in stuit en ik wilde absoluut niet halverwege de "gewone" bevalling met spoed naar ok gereden worden. Dan had ik liever een gentle sectio waarvan ik zeker wist dat mijn partner en kind de hele tijd bij mij konden zijn. Ook op de uitslaapkamer.
Verder vond ik het heel erg fijn dat mijn partner pas na de kraamweek vrij heeft genomen. Dit omdat je niet veel mag en toch al snel dingen zelf gaat doen (als je je goed voelt). Maar hij had ook maar 2 dagen verlof, dat is tegenwoordig natuurlijk 5 (deze heb ik niet bij zijn vrije dagen geteld)
In ieder geval heel veel succes en maak de keuze die voor jou goed voelt!
Het is mij echt enorm meegevallen. Ik zat doodsbang in bed toen ze zeiden dat ik eruit mocht de volgende dag, door alle vervelende verhalen die ik had gehoord. Viel mij echt alles mee (maar bij iedereen is het anders natuurlijk).
Ik kan niet zeggen dat ik echt pijn heb gehad. Ik heb na de keizersnede meteen een morfine preparaat gekregen en op de afdeling waren ze ook heel strikt in het nemen van pijnstilling.
Ik zou het eerder omschrijven als een heel erg beurs gevoel (oké de eerste paar dagen steekt het wel natuurlijk maar ik kon dat niet pijnlijk noemen).
Ik vond vooral het uit bed komen, en op staan van de bank of stoel lastig, maar niet pijnlijk.
Het is voor iedereen anders. Kies waar jij je goed bij voelt en vooral wat jou rust geeft.
De mijne lag in stuit en ik wilde absoluut niet halverwege de "gewone" bevalling met spoed naar ok gereden worden. Dan had ik liever een gentle sectio waarvan ik zeker wist dat mijn partner en kind de hele tijd bij mij konden zijn. Ook op de uitslaapkamer.
Verder vond ik het heel erg fijn dat mijn partner pas na de kraamweek vrij heeft genomen. Dit omdat je niet veel mag en toch al snel dingen zelf gaat doen (als je je goed voelt). Maar hij had ook maar 2 dagen verlof, dat is tegenwoordig natuurlijk 5 (deze heb ik niet bij zijn vrije dagen geteld)
In ieder geval heel veel succes en maak de keuze die voor jou goed voelt!
zaterdag 8 juni 2019 22:46
Ik vond het herstel van mijn keizersnede best tegenvallen. Ik had wel echt de volledige 6 weken nodig om goed te herstellen. Ik kon echt weken niet pijnloos op mijn zij liggen bijvoorbeeld. En ik geloof dat ik pas na 2 weken de 500 meter naar de supermarkt redde voor een doosje paracetamol.
Bij de 2e ben ik vaginaal bevallen en had ik een subtotaal ruptuur door een uitgestoken elleboog op het verkeerde moment
Toen mocht ik van de gyn dus ook 6 weken niet tillen en had ik dus relatief veel hulp nodig voor de oudste, maar per saldo had ik veel minder pijn tijdens deze herstelperiode. En ik kon na een paar dagen al prima zelf wat kleine dingen bij de supermarkt gaan halen etc.
Bij de 2e ben ik vaginaal bevallen en had ik een subtotaal ruptuur door een uitgestoken elleboog op het verkeerde moment
Toen mocht ik van de gyn dus ook 6 weken niet tillen en had ik dus relatief veel hulp nodig voor de oudste, maar per saldo had ik veel minder pijn tijdens deze herstelperiode. En ik kon na een paar dagen al prima zelf wat kleine dingen bij de supermarkt gaan halen etc.
zondag 9 juni 2019 01:00
Lieve TO na m’n eerste had ik ook echt een trauma. Werd ook nog eens supersnel en onverwacht weer zwanger en toen was het drama wel compleet. Elke nacht had ik nachtmerries over paarse baby’s zonder hartslag die er maar slap bij hingen ( zoals mijn eerste er dus uit zag toen ze hem 2 seconden voor m’n gezicht hielden), nachtmerries over helse pijnen en vooral de dood.
Overdag had ik flashbacks, stond ik af te wassen en ineens zag ik voor me dat er 10 man personeel om me heen stonden met serieuze en bezorgde gezichten enzo. En toen begon ik ook paniekaanvallen te krijgen, zweten, trillen, hartkloppingen, overgeven ( ik geef altijd over als ik van slag ben) en heb zelfs 3 keer 112 gebeld omdat ik serieus dacht dat ik een hartaanval had met alles erop en eraan ( kaak, schouder, arm pijn etc etc). Maar het bleek allemaal pure paniek te zijn.
Tig gesprekken met hulpverleners gehad maar het hielp allemaal geen reet. Ik was oprecht doodsbang.
Tijdens de bevalling van de tweede was ik ook steeds in paniek. Gewoon angst en paniek dat het weer zo slecht zou gaan maar och wat was die bevalling chill zeg! De helse pijn van de weeen heb ik helemaal niet gehad. Wil niet zeggen dat het geen pijn deed maar het was niets in vergelijking met de eerste. Dat ik een ruggeprik wou was vooral omdat ik steeds dacht dat de helse pijn zou komen maar die kwam helemaal niet. Ik denk oprecht dat de pijn van weeen heel erg kan verschillen. Omdat ik in de lift ben bevallen heb ik die ruggeprik natuurlijk niet gehad maar echt het was zo’n fijne bevalling die gun ik iedereen.
En pas nadat ik zo’n fijne bevalling had kon ik de eerste gaan verwerken. Sinds de 2de heb ik er nooit meer flashbacks of nachtmerries over gehad en paniek aanvallen heb ik ook nooit meer gehad. Denk echt dat je een traumatische bevalling niet zo snel van je af kunt zetten.
Maar toch zou ik in jouw geval voor een keizersnede gaan. Simpelweg omdat je nooit weet hoe een bevalling kan lopen. Ik heb gewoon heel erg veel geluk gehad bij nr 2&3 maar dat weet je vantevoren niet. Ik denk dat een keizersnee je veel rust kan geven ook omdat je weet wat er gaat gebeuren. Je wordt geopereerd en daarna heb je pijn waar je pijnstillers voor krijgt maar het is geen pijn waar niets aan gedaan kan worden en je kan je erop instellen.
Waarom ik zelf toen niet voor de keizersnede heb gekozen weet ik niet eens meer. Waarschijnlijk had ik allemaal stomme hormonale gedachtes erbij die nergens op sloegen.
Overdag had ik flashbacks, stond ik af te wassen en ineens zag ik voor me dat er 10 man personeel om me heen stonden met serieuze en bezorgde gezichten enzo. En toen begon ik ook paniekaanvallen te krijgen, zweten, trillen, hartkloppingen, overgeven ( ik geef altijd over als ik van slag ben) en heb zelfs 3 keer 112 gebeld omdat ik serieus dacht dat ik een hartaanval had met alles erop en eraan ( kaak, schouder, arm pijn etc etc). Maar het bleek allemaal pure paniek te zijn.
Tig gesprekken met hulpverleners gehad maar het hielp allemaal geen reet. Ik was oprecht doodsbang.
Tijdens de bevalling van de tweede was ik ook steeds in paniek. Gewoon angst en paniek dat het weer zo slecht zou gaan maar och wat was die bevalling chill zeg! De helse pijn van de weeen heb ik helemaal niet gehad. Wil niet zeggen dat het geen pijn deed maar het was niets in vergelijking met de eerste. Dat ik een ruggeprik wou was vooral omdat ik steeds dacht dat de helse pijn zou komen maar die kwam helemaal niet. Ik denk oprecht dat de pijn van weeen heel erg kan verschillen. Omdat ik in de lift ben bevallen heb ik die ruggeprik natuurlijk niet gehad maar echt het was zo’n fijne bevalling die gun ik iedereen.
En pas nadat ik zo’n fijne bevalling had kon ik de eerste gaan verwerken. Sinds de 2de heb ik er nooit meer flashbacks of nachtmerries over gehad en paniek aanvallen heb ik ook nooit meer gehad. Denk echt dat je een traumatische bevalling niet zo snel van je af kunt zetten.
Maar toch zou ik in jouw geval voor een keizersnede gaan. Simpelweg omdat je nooit weet hoe een bevalling kan lopen. Ik heb gewoon heel erg veel geluk gehad bij nr 2&3 maar dat weet je vantevoren niet. Ik denk dat een keizersnee je veel rust kan geven ook omdat je weet wat er gaat gebeuren. Je wordt geopereerd en daarna heb je pijn waar je pijnstillers voor krijgt maar het is geen pijn waar niets aan gedaan kan worden en je kan je erop instellen.
Waarom ik zelf toen niet voor de keizersnede heb gekozen weet ik niet eens meer. Waarschijnlijk had ik allemaal stomme hormonale gedachtes erbij die nergens op sloegen.
