Zwanger
alle pijlers
Meerdere stuitliggingen
zaterdag 6 juli 2019 20:52
Ik ben op zoek naar ervaringen.
Onze dochter is 2,5 jaar geleden geboren via een keizersnede in verband met een stuitligging.
Om medische redenen mocht ik geen weeenopwekkers en ik vond een stuitbevalling een té groot risico. Bang dat ze zuurstofgebrek zou oplopen en dat soort dingen.
Nu zwanger van de tweede en ja hoor, ook deze ligt in een stuit. Als ik op internet zoek naar ervaringen dan gaat het bijna altijd over een eerste kind wat in stuitligging ligt, en wat daarbij de opties zijn. Ik heb geen enkel verhaal gelezen van vrouwen die dit meerdere keren is overkomen. Uiteraard ga ik mijn vragen ook voorleggen aan de gynaecoloog maar ik ben benieuwd of hier ervaringsdeskundigen zijn.
Ik ben benieuwd naar de volgende dingen;
- hebben ze een draaipoging ondernomen? Ik las dat ze na een keizersnede niet erg happig op een draaipoging zijn, ivm het litteken en kans dat hij scheurt/te veel druk erop.
- heb je zelf nog iets ondernomen om het draaien te bevorderen? Ik las dat er bepaalde alternatieve geneeswijzen zijn die mogelijk kunnen helpen. Ik weet niet zo goed of ik daar in geloof maar zou het wellicht willen proberen.
- hoe ben je uiteindelijk bevallen, en hoe kijk je daar op terug? Ik vind het nu al erg ‘jammer’ dat ik een kind heb, maar niet écht bevallen ben. Het voelt alsof ze operatief verwijderd is. Ik zou dan nu ook heel graag vaginaal willen bevallen. Als dat nu weer niet lukt, voelt dat toch wel als falen van mij/mijn lichaam. Ook omdat ik weet dat we hierna geen kinderen meer willen krijgen, en mocht het halsoverkop toch gebeuren, dan is het medisch gezien gewoon geen optie meer om vaginaal te bevallen. Ik baal daar van. Alsof ik er niet over meepraten kan. Ik denk nu zelfs toch na over een stuitbevalling, ondanks de risico’s.
En ik voel me dan ook weer schuldig dat ik zulke gedachten heb. Uiteindelijk is een gezond kindje het enige wat telt, en niet de manier hoe ik graag zou willen bevallen.
Wie wil ervaringen met mij delen (en mij een schop onder mijn kont geven)?
Onze dochter is 2,5 jaar geleden geboren via een keizersnede in verband met een stuitligging.
Om medische redenen mocht ik geen weeenopwekkers en ik vond een stuitbevalling een té groot risico. Bang dat ze zuurstofgebrek zou oplopen en dat soort dingen.
Nu zwanger van de tweede en ja hoor, ook deze ligt in een stuit. Als ik op internet zoek naar ervaringen dan gaat het bijna altijd over een eerste kind wat in stuitligging ligt, en wat daarbij de opties zijn. Ik heb geen enkel verhaal gelezen van vrouwen die dit meerdere keren is overkomen. Uiteraard ga ik mijn vragen ook voorleggen aan de gynaecoloog maar ik ben benieuwd of hier ervaringsdeskundigen zijn.
Ik ben benieuwd naar de volgende dingen;
- hebben ze een draaipoging ondernomen? Ik las dat ze na een keizersnede niet erg happig op een draaipoging zijn, ivm het litteken en kans dat hij scheurt/te veel druk erop.
- heb je zelf nog iets ondernomen om het draaien te bevorderen? Ik las dat er bepaalde alternatieve geneeswijzen zijn die mogelijk kunnen helpen. Ik weet niet zo goed of ik daar in geloof maar zou het wellicht willen proberen.
- hoe ben je uiteindelijk bevallen, en hoe kijk je daar op terug? Ik vind het nu al erg ‘jammer’ dat ik een kind heb, maar niet écht bevallen ben. Het voelt alsof ze operatief verwijderd is. Ik zou dan nu ook heel graag vaginaal willen bevallen. Als dat nu weer niet lukt, voelt dat toch wel als falen van mij/mijn lichaam. Ook omdat ik weet dat we hierna geen kinderen meer willen krijgen, en mocht het halsoverkop toch gebeuren, dan is het medisch gezien gewoon geen optie meer om vaginaal te bevallen. Ik baal daar van. Alsof ik er niet over meepraten kan. Ik denk nu zelfs toch na over een stuitbevalling, ondanks de risico’s.
En ik voel me dan ook weer schuldig dat ik zulke gedachten heb. Uiteindelijk is een gezond kindje het enige wat telt, en niet de manier hoe ik graag zou willen bevallen.
Wie wil ervaringen met mij delen (en mij een schop onder mijn kont geven)?
zaterdag 6 juli 2019 21:42
Mijn eerste en enigste kind lag ook in stuit. Is met een geplande gentle keizersnede geboren. Daar had ik het heel erg moeilijk mee dat ik bij het psycho-sociaalteam beland ben en na de keizersnede bij de poh.
Dat is mijn tip aan jou als draaien niet kan/mag/lukt en vaginaal bevallen ook geen optie is. Ik had aan een gesprek van 2 uur genoeg. Gynaecoloog vind dit echt niet raar
Dat is mijn tip aan jou als draaien niet kan/mag/lukt en vaginaal bevallen ook geen optie is. Ik had aan een gesprek van 2 uur genoeg. Gynaecoloog vind dit echt niet raar
zaterdag 6 juli 2019 21:43
Hier twee stuitliggingen na elkaar, allebei met een keizersnede geboren. Wel allebei een spoedkeizersnede.
Maar ik heb nooit ook maar één seconde gedacht dat ik iets gemist had aan een vaginale bevalling.
Mijn jongste lag in hoofdligging, maar die is toch met een geplande keizersnede gehaald, op mijn uitdrukkelijk verzoek.
Maar ik heb nooit ook maar één seconde gedacht dat ik iets gemist had aan een vaginale bevalling.
Mijn jongste lag in hoofdligging, maar die is toch met een geplande keizersnede gehaald, op mijn uitdrukkelijk verzoek.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 6 juli 2019 21:43
zaterdag 6 juli 2019 21:48
Beiden kinderen zijn door stuit via een keizersnede gekomen. Ik heb bij de oudste wel een versie geprobeerd en bij de 2e niet. Daar lag ook nog de placente voor de uitgang en die versie was naar en lukte niet bij de oudste.
Vond de 2e keizersnede heftiger maar kwam ook omdat ik 6 jaar ouder was ( en sowieso niet de jongste) en niet zo fit op dat moment. En ze hadden een rib gekneusd bij de keizersnede. Dat hielp niet.
Maar beiden zijn heel en gezond ter wereld gekomen. En ik was ook nog een soort van oke.
Ik had kinderen die het leuk vonden om in volledige of gedeeltelijke kleermakerszit met hoofd omhoog en billen naar beneden en dan die benen zo raar te gaan 'liggen'.
Ik heb bij beiden geen enkele mentale issues daarmee gehad ofzo.
Kinderen moeten eruit en heel graag. Dat was gelukt. Missie bereikt.
Sowieso geen last van sentiment of hormoongedoe tijdens de zwangerschappen. Dat kwam bij mijn juist na een maand of 9/12 na de bevalling. Heel raar.
Vond de 2e keizersnede heftiger maar kwam ook omdat ik 6 jaar ouder was ( en sowieso niet de jongste) en niet zo fit op dat moment. En ze hadden een rib gekneusd bij de keizersnede. Dat hielp niet.
Maar beiden zijn heel en gezond ter wereld gekomen. En ik was ook nog een soort van oke.
Ik had kinderen die het leuk vonden om in volledige of gedeeltelijke kleermakerszit met hoofd omhoog en billen naar beneden en dan die benen zo raar te gaan 'liggen'.
Ik heb bij beiden geen enkele mentale issues daarmee gehad ofzo.
Kinderen moeten eruit en heel graag. Dat was gelukt. Missie bereikt.
Sowieso geen last van sentiment of hormoongedoe tijdens de zwangerschappen. Dat kwam bij mijn juist na een maand of 9/12 na de bevalling. Heel raar.
zaterdag 6 juli 2019 21:56
zaterdag 6 juli 2019 21:58
Bij de eerste was ik nog wel benieuwd hoe weeën zouden voelen, maar daar was ik na 3 weeën ook wel klaar mee.Due-scimmie schreef: ↑06-07-2019 21:56Hier ook 2 keizersnedes en dat gevoel helemaal niet. Resultaat telt, zo voelt het voor mij en ben dol op mijn jongens.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 6 juli 2019 21:59
Zeker een schop onder je kont! Vaginaal proberen te bevallen als kind niet in stuit ligt, maar ga jezelf niet in bochten wringen om die ervaring te hebben. Mijn oudste is ivm stuitligging met keizersnede geboren en jongste vaginaal. De pijn vond ik verschrikkelijk en toen liet ook de placenta niet in z'n geheel los en belandde ik op de ok en daarna misselijk en uitgeput in bed. Ik had in de OK veel spijt dat ik niet voor een keizersnede had gekozen.
Een keizersnede voelt misschien makkelijker omdat jij minder last hebt ervaren, maar dat maakt het geen universele waarheid.
Een keizersnede voelt misschien makkelijker omdat jij minder last hebt ervaren, maar dat maakt het geen universele waarheid.
zaterdag 6 juli 2019 22:03
Ik vond 22 uur weeën zonder effect ook eigenlijk te veel van het goed, maar wilde het de keer erna toch weer proberen
. Met als voornaamste reden die 6 weken niet tillen. Na 10 uur weeën deze keer zonder effect heb ik zelf gezegd dat ik er klaar mee was en keizersnede wilde. Geen stuit trouwens, 1 sterrenkijker en 1 lag goed.
zaterdag 6 juli 2019 22:05
Je hebt (straks) twee kinderen gemaakt, gedragen en verzorgd. Je hebt ze laten groeien tot een volgroeide baby. Hoe kun je dat nou zien als falen? En wat maakt het uit dat je niet kan meepraten over vaginale bevallingen? Meer dan de helft van de mensen kan sowieso niet meepraten over bevallingen. En veel moeders kunnen niet meepraten over keizersnedes.
zaterdag 6 juli 2019 22:15
Geen ervaring met stuitligging of keizersnede. Maar wel een schop onder de kont 
Inderdaad, een kind veilig op de wereld zetten is wat telt. Veilig voor jou en kind. Ik ben vaginaal bevallen, iets te vroeg omdat de boel spontaan op gang kwam. Ik kan dus niet meepraten over weeënopwekkers, littekens van keizersnede, per ongeluk doorgesneden buikspieren en andere horror. Ook niet over een (sub) totaalruptuur. En niet over enge zaken als kind in nood, kind met navelstreng om de nek, kind dat met hulpmiddelen half uit je wordt gesleurd.
Ik kan alleen ‘meepraten’ over rugweeën en high speed bevallingen (binnen vijf uur van ‘Goh, zou het nu beginnen?’ naar ‘Proficiat. Een gezonde jongen’). En toch was het eerste wat ik riep: dit doe ik nooit meer. Ook nooit meer gedaan. Terwijl een vriendin zo’n beetje iedere denkbare horror meemaakte (HELLP, weeënopwekkers, weeënstorm, niet vlottende ontsluiting, kind in vruchtwater gepoept, na 12 uur lijden ging toestand kind achteruit, spoedkeizersnede, foutjes bij keizersnede, kind wat moeilijk op trek kwam en toestanden rondom het litteken dat maar niet wilde helen) en vrolijk voor ronde twee ging.
Er is nog genoeg om over te praten. Lekkende borsten, krijsende baby, slaapgebrek, fles/borstweigeraars, enz. Er is niemand die een statistiek gaat bijhouden, er zijn geen medailles voor betoonde moed in barensnood.
Inderdaad, een kind veilig op de wereld zetten is wat telt. Veilig voor jou en kind. Ik ben vaginaal bevallen, iets te vroeg omdat de boel spontaan op gang kwam. Ik kan dus niet meepraten over weeënopwekkers, littekens van keizersnede, per ongeluk doorgesneden buikspieren en andere horror. Ook niet over een (sub) totaalruptuur. En niet over enge zaken als kind in nood, kind met navelstreng om de nek, kind dat met hulpmiddelen half uit je wordt gesleurd.
Ik kan alleen ‘meepraten’ over rugweeën en high speed bevallingen (binnen vijf uur van ‘Goh, zou het nu beginnen?’ naar ‘Proficiat. Een gezonde jongen’). En toch was het eerste wat ik riep: dit doe ik nooit meer. Ook nooit meer gedaan. Terwijl een vriendin zo’n beetje iedere denkbare horror meemaakte (HELLP, weeënopwekkers, weeënstorm, niet vlottende ontsluiting, kind in vruchtwater gepoept, na 12 uur lijden ging toestand kind achteruit, spoedkeizersnede, foutjes bij keizersnede, kind wat moeilijk op trek kwam en toestanden rondom het litteken dat maar niet wilde helen) en vrolijk voor ronde twee ging.
Er is nog genoeg om over te praten. Lekkende borsten, krijsende baby, slaapgebrek, fles/borstweigeraars, enz. Er is niemand die een statistiek gaat bijhouden, er zijn geen medailles voor betoonde moed in barensnood.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 6 juli 2019 22:17
Hier ook 2 keer meegemaakt dat baby in stuit lag. De eerste keer was een draaipoging en natuurlijke bevalling geen optie wegens groeiachterstand en voorliggende placenta, dus keizersnede gehad. Ik had een beetje dezelfde gedachte wat jij omschrijft: gevoel dat de baby operatief is verwijderd en iets gemist te hebben.
Bij de 2e al snel aangegeven dat ik graag vaginaal wilde proberen te bevallen. Ook deze keer weer baby in stuit: succesvolle versie gehad bij 36 weken, vond het ook erg mee vallen was snel klaar. Zeker niet prettig maar was erg kort dus goed te doen.
Op het laatst moest ik ingeleid worden door afwijkende ctg en dat gebeurde door vliezen breken en weeën opwekkers infuus (ivm keizersnede eerder geen gel). Vond de ween die daardoor kwamen wel best snel oplopen in hevigheid, dat ik dacht mwah dit wordt volgensmij ook echt wel pijnlijk richting de 8, 9 of 10 cm, maar ik moest alsnog al snel een keizersnede omdat het risico te hoog werd en baby in nood kwam anders.
Dus alsnog geëindigd met 2 keizersnedes en vind het nog wel jammer geen natuurlijke bevalling mee te hebben gemaakt , maar inderdaad het resultaat is 2 gezonde kinderen en dat is toch wel het allerbelangrijkste! Ook wij zijn nu wel klaar dus ik wist ook dat het mijn "laatste kans" was, maar heb daar nu echt geen problemen mee verder. Wel in de eerste weken van het herstel wat extra frudtratie gehad van herstellen van de operatie omdat er al een kleintje rondliep en ik het liefst geen keizersnede had gehad natuurlijk. Maar uiteindelijk was dit herstel prima. Dus dat is mijn ervaring. Het kan allemaal uiteindelijk gewoon prima voor je voelen, hoe het ook loopt.
Ohja in de alternatieve hoek : moxatherapie en yoga houdingen geprobeerd, niet geholpen helaas.
Hoeveel weken ben je nu? Wat zijn je opties?
Bij de 2e al snel aangegeven dat ik graag vaginaal wilde proberen te bevallen. Ook deze keer weer baby in stuit: succesvolle versie gehad bij 36 weken, vond het ook erg mee vallen was snel klaar. Zeker niet prettig maar was erg kort dus goed te doen.
Op het laatst moest ik ingeleid worden door afwijkende ctg en dat gebeurde door vliezen breken en weeën opwekkers infuus (ivm keizersnede eerder geen gel). Vond de ween die daardoor kwamen wel best snel oplopen in hevigheid, dat ik dacht mwah dit wordt volgensmij ook echt wel pijnlijk richting de 8, 9 of 10 cm, maar ik moest alsnog al snel een keizersnede omdat het risico te hoog werd en baby in nood kwam anders.
Dus alsnog geëindigd met 2 keizersnedes en vind het nog wel jammer geen natuurlijke bevalling mee te hebben gemaakt , maar inderdaad het resultaat is 2 gezonde kinderen en dat is toch wel het allerbelangrijkste! Ook wij zijn nu wel klaar dus ik wist ook dat het mijn "laatste kans" was, maar heb daar nu echt geen problemen mee verder. Wel in de eerste weken van het herstel wat extra frudtratie gehad van herstellen van de operatie omdat er al een kleintje rondliep en ik het liefst geen keizersnede had gehad natuurlijk. Maar uiteindelijk was dit herstel prima. Dus dat is mijn ervaring. Het kan allemaal uiteindelijk gewoon prima voor je voelen, hoe het ook loopt.
Ohja in de alternatieve hoek : moxatherapie en yoga houdingen geprobeerd, niet geholpen helaas.
Hoeveel weken ben je nu? Wat zijn je opties?
zonnetje890 wijzigde dit bericht op 06-07-2019 22:25
16.83% gewijzigd
zaterdag 6 juli 2019 22:19
Ik zal ook nooit vaginaal bevallen.
En hoewel ik dat ergens wel jammer vind, is het resultaat wat telt. Mijn kinderen zijn overigens ook met icsi gekomen, dus zowel erin als eruit doe ik niet zelf haha.
Ga echt geen onverantwoorde risico's nemen omdat ik zo graag vaginaal wil bevallen. Bij mijn eerste trouwens wel een complete bevalling erop zitten, maar vanwege sterrenkijkerpositie uiteindelijk gehaald. Nou, doe mij deze keer maar de geplande variant.
En hoewel ik dat ergens wel jammer vind, is het resultaat wat telt. Mijn kinderen zijn overigens ook met icsi gekomen, dus zowel erin als eruit doe ik niet zelf haha.
Ga echt geen onverantwoorde risico's nemen omdat ik zo graag vaginaal wil bevallen. Bij mijn eerste trouwens wel een complete bevalling erop zitten, maar vanwege sterrenkijkerpositie uiteindelijk gehaald. Nou, doe mij deze keer maar de geplande variant.
.
zaterdag 6 juli 2019 22:19
Ik heb 2 keizersnedes gehad vanwege stuitliggingen. De laatste is nu 2 maanden geleden. Wat betreft je vragen:
- eerste keer geen draaipoging gedaan vanwege meerdere factoren die de kans van slagen erg klein maakte (eerste kind, weinig vruchtwater, placenta aan de voorkant, ingedaald) en mogelijke stress bij kind ivm groeiachterstand. Tweede keer wel. Mijn gyn gaf aan dat een eerdere keizersnede hiervoor geen gezwaar was. Poging niet gelukt, kind kwam niet uit m'n bekken.
- eerste keer wel voetreflex geprobeerd, maar niet gelukt
- ik snap je gevoel, ik had dat ook. Hoopte tijdens de tweede zwangerschap ook erg op een natuurlijke bevalling, precies om de redenen die jij noemt. Toen de knoop voor de ks definitief was doorgehakt, kon ik me er wel meteen bij neerleggen. Inderdaad vanuit het idee 'als ze maar gezond ter wereld komt.' Dochter meldde zich een week voor de geplande datum, dus heb wel een tijdje weeën gehad en gebroken vliezen. Dus toch een deel van een natuurlijke bevalling meegemaakt en daar ben ik wel blij mee. Ik weet nu wat weeën zijn, wanneer en hoe de bevalling begon etc. Maar verder ben ik er eigenlijk totaal meer mee bezig en vooral aan het genieten van m'n gezin.
Hoe ver ben je nu? Misschien gaat de baby nog uit zichzelf draaien?
- eerste keer geen draaipoging gedaan vanwege meerdere factoren die de kans van slagen erg klein maakte (eerste kind, weinig vruchtwater, placenta aan de voorkant, ingedaald) en mogelijke stress bij kind ivm groeiachterstand. Tweede keer wel. Mijn gyn gaf aan dat een eerdere keizersnede hiervoor geen gezwaar was. Poging niet gelukt, kind kwam niet uit m'n bekken.
- eerste keer wel voetreflex geprobeerd, maar niet gelukt
- ik snap je gevoel, ik had dat ook. Hoopte tijdens de tweede zwangerschap ook erg op een natuurlijke bevalling, precies om de redenen die jij noemt. Toen de knoop voor de ks definitief was doorgehakt, kon ik me er wel meteen bij neerleggen. Inderdaad vanuit het idee 'als ze maar gezond ter wereld komt.' Dochter meldde zich een week voor de geplande datum, dus heb wel een tijdje weeën gehad en gebroken vliezen. Dus toch een deel van een natuurlijke bevalling meegemaakt en daar ben ik wel blij mee. Ik weet nu wat weeën zijn, wanneer en hoe de bevalling begon etc. Maar verder ben ik er eigenlijk totaal meer mee bezig en vooral aan het genieten van m'n gezin.
Hoe ver ben je nu? Misschien gaat de baby nog uit zichzelf draaien?
zaterdag 6 juli 2019 22:34
Hier lag jongste in stuit. Was al 2 x vaginaal vlot bevallen van kinderen in normale ligging.
Voor ik een versiepoging deed acupunctuur gedaan. Was dermate succesvol dat kind draaide van dwarsligging naar stuit, ingedaald en wel.
Voor de versie een uitgebreide echo en buikonderzoek gehad. Ze gaan echt niet zomaar een versie doen hoor! Eerst checken of het veilig is.
Versie is mislukt helaas. Ik ben vaginaal bevallen, ging prima.
Maar ik zou het niet doen als het mijn eerste bevalling was, daar ben ik eerlijk in.
Kijk eens naar “Spinning baby’s”. ik weet niet precies was het inhoudt maar het schijnt een goede manier te zijn om je baby te laten draaien. Succes!
Voor ik een versiepoging deed acupunctuur gedaan. Was dermate succesvol dat kind draaide van dwarsligging naar stuit, ingedaald en wel.
Voor de versie een uitgebreide echo en buikonderzoek gehad. Ze gaan echt niet zomaar een versie doen hoor! Eerst checken of het veilig is.
Versie is mislukt helaas. Ik ben vaginaal bevallen, ging prima.
Maar ik zou het niet doen als het mijn eerste bevalling was, daar ben ik eerlijk in.
Kijk eens naar “Spinning baby’s”. ik weet niet precies was het inhoudt maar het schijnt een goede manier te zijn om je baby te laten draaien. Succes!
zaterdag 6 juli 2019 22:39
Fijn zulke reacties! Die zetten me even weer met beide benen op de grond en dat is wel nodig geloof ik.
Daadwerkelijk het risico nemen met een stuitbevalling zou ik ook nooit doen, al zou ik het willen dan houdt manlief mij wel tegen. Maar het feit dat ik er überhaupt over nadenk... zal misschien wel door hormonen komen dan.
Ik ben nu 35 weken zwanger dus baby zou theoretisch gezien nog kunnen draaien, alleen daar geloof ik niet zo in. Misschien durf ik ook niet daarop te hopen, bang om teleurgesteld te worden als hij toch niet gedraaid is.
Ik denk ook echt niet dat een vaginale bevalling nou zaligmakend is hoor. Misschien komt het ook wel deels door opmerkingen uit mijn omgeving, die hardop zeggen dat ‘Paula op de hoek 4 kinderen heeft, waarvan eentje met keizersnee. En ze zei; ik heb het nog nooit zo makkelijk gehad’. Uiteraard reageer ik dan wel dat een keizersnee echt niet makkelijk is en ook pijn doet, maar schijnbaar wordt dat door bepaalde mensen toch als de makkelijkste manier gezien. En daardoor krijg ik dan het gevoel dat ik niet genoeg zelf ‘gewerkt’ heb. Want inderdaad; ik weet niet eens hoe een wee voelt want die heb ik nog nooit gehad.
Afijn, ik zal proberen me niet gek te laten maken, en mocht dat wel gebeuren, dan ga ik jullie reacties allemaal even teruglezen zodat ik even weer landt op aarde. Mocht dat niet lukken, dan vind ik de tip om met een professional hierover te praten een hele goede. Bedankt allemaal. Ik houd jullie op de hoogte.
Daadwerkelijk het risico nemen met een stuitbevalling zou ik ook nooit doen, al zou ik het willen dan houdt manlief mij wel tegen. Maar het feit dat ik er überhaupt over nadenk... zal misschien wel door hormonen komen dan.
Ik ben nu 35 weken zwanger dus baby zou theoretisch gezien nog kunnen draaien, alleen daar geloof ik niet zo in. Misschien durf ik ook niet daarop te hopen, bang om teleurgesteld te worden als hij toch niet gedraaid is.
Ik denk ook echt niet dat een vaginale bevalling nou zaligmakend is hoor. Misschien komt het ook wel deels door opmerkingen uit mijn omgeving, die hardop zeggen dat ‘Paula op de hoek 4 kinderen heeft, waarvan eentje met keizersnee. En ze zei; ik heb het nog nooit zo makkelijk gehad’. Uiteraard reageer ik dan wel dat een keizersnee echt niet makkelijk is en ook pijn doet, maar schijnbaar wordt dat door bepaalde mensen toch als de makkelijkste manier gezien. En daardoor krijg ik dan het gevoel dat ik niet genoeg zelf ‘gewerkt’ heb. Want inderdaad; ik weet niet eens hoe een wee voelt want die heb ik nog nooit gehad.
Afijn, ik zal proberen me niet gek te laten maken, en mocht dat wel gebeuren, dan ga ik jullie reacties allemaal even teruglezen zodat ik even weer landt op aarde. Mocht dat niet lukken, dan vind ik de tip om met een professional hierover te praten een hele goede. Bedankt allemaal. Ik houd jullie op de hoogte.
zaterdag 6 juli 2019 22:48
Wat mensen denken en vinden van Paula op de hoek zal Paula zelf wellicht minder interesseren met vier kinderen. Die heeft andere zaken om zich druk over te maken.
Mensen die het nodig vinden om dat allemaal te vermelden en te vinden... ik zou zeggen, kan het jou schelen wat Katja en Sonja er nu van vinden? Misschien het enige spannende in hun leven geweest waarin derden vijf minuten aandacht hadden voor Katja en Sonja: toen ze lagen te baren.
De rest van de mensheid is alleen blij dat ze er levend vanaf komen met een kind. En gunnen dat een ander ook, zonder dat er ‘erkenning’ moet komen voor hun Uitzonderlijk Groot Lijden. Sec bekeken ook niet uniek, miljoenen vrouwen gingen ons voor. Toch mooi dat de vrouwen die tegenwoordig bevallen dmv een keizersnede dat zelf ook kunnen navertellen.
Mensen die het nodig vinden om dat allemaal te vermelden en te vinden... ik zou zeggen, kan het jou schelen wat Katja en Sonja er nu van vinden? Misschien het enige spannende in hun leven geweest waarin derden vijf minuten aandacht hadden voor Katja en Sonja: toen ze lagen te baren.
De rest van de mensheid is alleen blij dat ze er levend vanaf komen met een kind. En gunnen dat een ander ook, zonder dat er ‘erkenning’ moet komen voor hun Uitzonderlijk Groot Lijden. Sec bekeken ook niet uniek, miljoenen vrouwen gingen ons voor. Toch mooi dat de vrouwen die tegenwoordig bevallen dmv een keizersnede dat zelf ook kunnen navertellen.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 6 juli 2019 22:59
Flexie09 schreef: ↑06-07-2019 22:39Ik denk ook echt niet dat een vaginale bevalling nou zaligmakend is hoor. Misschien komt het ook wel deels door opmerkingen uit mijn omgeving, die hardop zeggen dat ‘Paula op de hoek 4 kinderen heeft, waarvan eentje met keizersnee. En ze zei; ik heb het nog nooit zo makkelijk gehad’. Uiteraard reageer ik dan wel dat een keizersnee echt niet makkelijk is en ook pijn doet, maar schijnbaar wordt dat door bepaalde mensen toch als de makkelijkste manier gezien. En daardoor krijg ik dan het gevoel dat ik niet genoeg zelf ‘gewerkt’ heb. Want inderdaad; ik weet niet eens hoe een wee voelt want die heb ik nog nooit gehad.
Joh, je moet helemaal niet meedoen aan het spelletje "wie had het zwaarder". Zo triest. En als je het echt makkelijker hebt gehad, nou en. Dan heb je twee kinderen "makkelijk" gekregen, prima toch.
zaterdag 6 juli 2019 23:04
Nou, dan heeft Paula wellicht een prima keizersnede gehad met gemakkelijk herstel. Fijn toch? Maar het herstel na een keizersnede is per vrouw en per keer net zo verschillend als na een vaginale bevalling.
Ik zou me niet zo druk maken over of anderen vinden of je er wel genoeg voor hebt 'gewerkt'. Als een keizersnede de veiligste manier is om jouw kind zo goed mogelijk te wereld te brengen dan is dat toch precies wat je als moeder wil doen?
En dat andere vrouwen dan meer 'geleden' hebben... , tja er zijn vrouwen die pas bij 8cm weeën krijgen en na 2x duwen hun kind hebben. Hebben die dan wel genoeg 'gewerkt' tov de vrouw die haar buik compleet open laat snijden?
Ik zou me niet zo druk maken over of anderen vinden of je er wel genoeg voor hebt 'gewerkt'. Als een keizersnede de veiligste manier is om jouw kind zo goed mogelijk te wereld te brengen dan is dat toch precies wat je als moeder wil doen?
En dat andere vrouwen dan meer 'geleden' hebben... , tja er zijn vrouwen die pas bij 8cm weeën krijgen en na 2x duwen hun kind hebben. Hebben die dan wel genoeg 'gewerkt' tov de vrouw die haar buik compleet open laat snijden?
.
zaterdag 6 juli 2019 23:08
En de kinderen van die vrouwen met een bizar veel hoger percentage ook ongeschonden of met minder ernstige 'schade' door die bevalling via keizersnede heen komen.
zaterdag 6 juli 2019 23:18
Huh? Wat een gekke gedachte dat het een falen van jou/jouw lichaam zou zijn. Die rare kinderen liggen verkeerd om, daar doe je toch niks aan?
En waarom zou je "gewerkt" moeten hebben voor het krijgen van een kind? Je bent verdorie 9 maanden aan het werk geweest, zo'n bevalling is echt maar een fractie daarvan, stelt niks voor op het grotere geheel, en maakt dus ook echt niet uit op welke manier en hoe lang het duurt.
En waarom zou je "gewerkt" moeten hebben voor het krijgen van een kind? Je bent verdorie 9 maanden aan het werk geweest, zo'n bevalling is echt maar een fractie daarvan, stelt niks voor op het grotere geheel, en maakt dus ook echt niet uit op welke manier en hoe lang het duurt.
