Pril zwanger, maar zo bang en gestresst

15-07-2019 17:16 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben weer zwanger, na een miskraam met 5 weken (als je dat al een miskraam kunt noemen) en na 2 keer ongesteld te zijn geworden na positieve test. Inmiddels ben ik bijna 6 weken zwanger. Maar ik kan totaal niet genieten van het feit dat ik zwanger ben. Zoveel angst dat het (weer) mis gaat.

In tegenstelling tot voorgaande keren nu echt knaltesten en vroeg positief getest, dus qua HCG zit het wel goed. Toch ben ik zo bang dat het weer mis gaat, dat ik helemaal blokkeer. Vandaag kan ik mij nergens op concentreren, slaap slecht en honderd andere vage klachten.

Rationeel weet ik dat ik mij aanstel en dat de kans dat het goed gaat rond de 90% is, maar mijn gevoel wil er niet aan. Want, als het weer misgaat? Dan volgt weer de horror van migraine en ziek zijn, terwijl ik net eindelijk die klachten er onder had of dat ze in ieder geval hanteerbaar waren. Nadat het de vorige keer misging heeft het ruim 3 maanden geduurd voordat ik enigszins weer normaal kan functioneren op werk en sociaal gebied. En toen hebben we IVF moeten aangrijpen om hormonen een reset te geven.

Ik voel mij ook schuldig naar mijn man toe: hij is er afgelopen jaar continue voor mij geweest en nu we eindelijk goed nieuws lijken te hebben kan ik er totaal niet van genieten. Ik loop al bij een psycholoog, maar dat lijkt op dit moment niet zo goed te helpen :-$. In mijn omgeving is het lastig om hier over te praten: nog niet iedereen weet dat ik zwanger ben en degenen die het weten waren snel zwanger en vinden het lastig inleven.
Alle reacties Link kopieren
Je moet echt ontspannen. Je lijft gaat z'n ding doen en daar heb je nu eenmaal niet zoveel over te zeggen. Dus leid jezelf af, ga naar buiten, kijk een serie... Je lijf doet wat 't kan, en jij moet doen wat jij kan. En als dat betekent dat je jezelf 20 keer per dag moet vertellen 'rustig nou maar, zet een kop thee voor jezelf en laat 't', dan so be it. Niet teveel ruimte geven aan je kopzorgen, want ze helpen je niet.
Succes!
Lastig hè.. En weet je, die onzekerheid, dat is gewoon een feit, je zult ermee moeten dealen. Niemand kan je de garantie geven dat het goed blijft gaan. Ik herken het heel erg, ben inmiddels 10 weken zwanger en het vertrouwen groeit met de tijd merk ik. :)

Sterkte! :hug:
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Ik herken het van nu al weer 14 jaar geleden.. na een miskraam weer zwanger, een vroege echo en nog één met een kloppend hartje en gesprek verliskundige hebben mij toen gerust kunnen stellen.

Vlak je miskraam niet uit. Je was zwanger, je wist het, je hebt het gevoeld...En toen was het weg. Natuurlijk is 5 weken kort, maar alle gevoelens kunnen en mogen er gewoon zijn. Het is niet niks. Ik ben na mijn miskraam nooit meer helemaal onbezorgd zwanger geweest...

En geef die lieve man van je maar een extra dikke kus! Jullie kunnen dit samen! Sterkte voor nu.
Lieve To

Onbezorgd zwanger zijn is er voor jou helaas niet meer bij. Misschien helpt het om realistisch naar de situatie te kijken, je bent nu zwanger en tot nu toe gaat het goed. Daar heb jij verder zelf geen controle over,dus je nu al druk maken ,heeft echt geen zin. Daarnaast is dit een compleet andere zwangerschap dan de vorige. Ook niet te vergelijken dus. En als het wel mis gaat? Dan deal je daar ook mee,zoals je voorheen hebt gedaan. Je hebt geen keus. Zie het zoals het komt. :hug:
Dit alles heb ik mijzelf voorgehouden toen ik na ruim vier maanden mijn kindje verloor,dus die angst herken ik zeker.
Daarna alsnog een gezond kindje gekregen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu 26 weken, hiervoor met 8 weken een miskraam gehad. Ik heb ook heel veel angst gehad in het begin, de 12 weken echo gaf al een stukje rust en daarna werd het met iedere week een stukje beter.
Je loopt niet meer kans dan een ander op een miskraam, maar je begrijpt wel beter dan een ander wat het betekent.

Voor nu zal je moeten accepteren dat het wat angstig is in het begin. Die acceptatie zal al een hoop schelen.
Ik duim voor je dat deze keer alles goed gaat.
Alle reacties Link kopieren
Afleiding zoeken, afleiding zoeken, afleiding zoeken.

En je zeker niet schuldig voelen. Je doet het niet expres en voor jou is het ook niet leuk.
Alle reacties Link kopieren
Het is gewoon een rollercoaster.. Maar of je nu veel stress hebt of niet.. De zwangerschap verloopt er niet anders van.. Het zit goed of niet.. En daar heb jij verder heel weinig invloed op, je kunt het beste heel lief zijn voor jezelf!
Alle reacties Link kopieren
:hug:
Ik heb een miskraam gehad bij 6.2w daarna meteen zwanger van onze dochter. Ik heb na de miskraam een week thuis gezeten. Het was zo’n klap nooit over nagedacht dat zoiets ook kon gebeuren. Na de eerste goede echo bij onze dochter begon ik al wat meer vertrouwen te krijgen en na 12w begon ik er echt in te geloven.

Hierna wilden wij graag een 2e kindje. Hier had ik eerst 3 miskramen voor nodig. Veel verdriet gehad maar uiteindelijk zwanger van onze zoon. Maar vertrouwen heb ik helaas nooit gehad. Op een gegeven moment heb ik het naast me neergelegd dat ik geen vertrouwen kreeg. Wekenlang gedacht dat ik bloed zou zien bij het naar de wc gaan. Ik had 0 vertrouwen in mijn lichaam. Bij 40w hebben ze mij ingeleid omdat ik de zwangerschap niet meer zag zitten. Vanaf het moment dat onze zoon geboren is geloofde ik pas dat ik idd een kindje kreeg.

Een miskraam kan je helaas een hele deuk in het vertrouwen geven. Heel veel
succes komende tijd
Alle reacties Link kopieren
Dubbel
poster wijzigde dit bericht op 15-07-2019 18:22
Reden: Dubbel geplaatst
98.36% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Lieve TO,

Voel je ajb niet schuldig tegenover wie dan ook. Dit is een gevoel waar je absoluut niets kan doen. Ondanks dat een zwangerschap heel mooi kan zijn, is het voor veel vrouwen toch een onzekere periode. Zelfs als ze nog nooit eerder een miskraam hebben gehad.

Ik was zelf aan het begin ook onzeker, al werd dat wel minder hoe verder ik naar de 12 weken toe ging. Maar dan nog gaat een angst niet helemaal weg. Dat is denk ik heel normaal.. inmiddels hier 35 weken zwanger en ik werd gisterochtend wakker terwijl ik op m’n buik lag. Ik had haar die dag om 14u nogsteeds niet gevoeld dus ook hier sloeg de paniek weer even toe. Uiteindelijk ‘s avonds een mega drukke dame in m’n buik dus was het nergens voor nodig.

Je hebt helaas geen invloed op hetgeen er wel of juist niet komen gaat.

Zie het vanaf de positieve kant: het feit dat je je nu al zoveel zorgen maakt, zegt heel veel over de gevoelens richting je kindje. :heart:

Ik wens je, ondanks je angst, toch een hele fijne zwangerschap.
Alle reacties Link kopieren
Het is echt logisch dat je die gevoelens hebt en ze zullen waarschijnlijk ook nog wel even blijven. Van mijn vorige zwangerschap (daarvoor ook 3 miskramen), weet ik dat het vertrouwen groeide met de week tot het moment dat ik echt kon genieten.

Wat mij deze zwangerschap helpt (zoals je weet nu 4 miskramen gehad), is proberen het voor mezelf al een beetje vorm te geven. Dat zorgt ervoor dat het een beetje tastbaar word en daardoor ook direct leuker, niet minder eng trouwens. Maar kan het daardoor wel een beetje los laten.

Hopelijk lukt dat jou ook :bigkiss:
Alle reacties Link kopieren
Iedereen bedankt voor de lieve woorden :heart: . Het helpt ook niet dat ik iedere nacht minimaal 2 keer wakker wordt door helse buikkrampen. Heb toch mijn gynaecoloog maar gebeld omdat ik er gek van word. Wil na 5 nachten ook wel weer eens een keer doorslapen.

Mag straks voor echo.
En hoe is het nu? :hug:
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd Leeuw!
Het goede nieuws is dat het zeker mogelijk is dat het nu goed gaat.. Bij mij na 2 miskramen ook...
Slechte nieuws dat ik heb, is dat je onzekerheid zal blijven denk ik..
Ik ben nu 22 weken en ben met vlagen ook nog steeds heel bang mn kindje te verliezen. Ik geniet van de dagen dat die onzekerheid er even niet is (omdat kindje lekker trappelt o.i.d.).
Alle reacties Link kopieren
Lieve Leeuw,

Ik heb net een verhaal getypt bij eenzelfde topic van Pergamon, misschien haal je er iets uit.

Het is niet raar dat je je bang en gestressed voelt. De periode waarin je nu zit (<12 weken, eigenlijk de periode voordat je het kindje voelt wat mij betreft), is de naarste van de hele zwangerschap, door die &*(&^^-onzekerheid. En vergeet niet wat jullie/jij hebben meegemaakt de laatste tijd!

Jammer te lezen dat de psycholoog niet echt lijkt te helpen. Het is belangrijk om hier namelijk wel over te praten. Wellicht middels dit topic of het wachtbank-topic. Schrijf het maar van je af! Voel je ook niet schuldig naar je vriend toe; deze gevoelens heb je nu eenmaal, stop ze ook niet weg en vervang ze ook niet met een schuldgevoel.

Het is gewoon een vloek die de miskramen + MMM met zich meebrengt en so be it. Het is OK om je zo te voelen. Probeer inderdaad afleiding te zoeken. Mijn duimen draaien :hug:
Alle reacties Link kopieren
Iedereen bedankt.

Ik heb vanmiddag een echo gehad en volgens de arts was er precies wat je verwacht te zien met 5+3, een vruchtzakje met een heel kleine speldenknop. En ik al weer stressen dat ik nog geen hartje zag, maar dat komt echt pas tussen de 6 en 7 weken zei de arts. Of dan kunnen ze het pas goed zien. Man zei dat het echt positief was dus daar ga ik maar even vanuit :lol: .

Connie, ik heb jouw bericht gelezen, het helpt! Gelukkig zijn mijn gevoelens niet zo heftig als die van pergamemnon. En gelukkig 2 vriendinnen waar ik mee kan praten, angst grotendeels bij de migraine kwam ik gisteren achter.

Gelukkig snapt arts dat en krijg ik vaker echo’s. Zo weten we op tijd dat het mis is en ik medicatie kan gebruiken. Want het staat vast dat als het nu misgaat er een horror-aanval komt. Maar goed, die medicatie/slaappillen zijn al in huis daarvoor, net recept gekregen. Arts vertrouwt dat ik het niet neem zolang ik zwanger ben. Ook werk is ingeseind, 2 collega’s zullen in het geval dat mijn agenda schoonvegen voor een week zodat ik daar geen zorgen over heb. Maar we gaan er vanuit dat het niet nodig is.

Arts vermoed dat de krampen vanuit de darmen komen, heb wat tips qua voeding meegekregen. En als het niet gaat: paracetamol, dat is veilig en ik moet ook niet mezelf onnodig kwellen als het echt pijn doet.
Alle reacties Link kopieren
Goed nieuws, alvast een voorzichtige 'gefeliciteerd!'

Fijn dat je die 2 vriendinnen hebt! En wat goed dat je al pillen thuis hebt en je werk is ingeseind: zo heb je 2 stressfactoren weggenomen! Nu veel afleiding pakken tot de volgende echo.
Alle reacties Link kopieren
Lieve leeuw,

Herken zo goed alle onzekerheid en angst, en dan ben ik helaas nog niet eens zwanger, maar qua achtergrond helaas beetje zelfde meegemaakt.
Het is een rollercoaster van emoties, laat dat er vooral maar zijn. Je mag huilen, of boos of bang zijn, maar kijk ook naar de mooie momenten want zo ver ben je nog nooit gekomen :flirting:
Hoop dat dit kindje uitgroeit tot prachtig gezond kindje.
Gefeliciteerd Leeuw!

Ik heb je pb gestuurd.
Alle reacties Link kopieren
Nachtvlinder zie helaas geen pb.
.
anoniem_206687 wijzigde dit bericht op 29-07-2019 19:10
99.35% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Even update, onzeker is weer helemaal terug.

Vorige week echo met 7 weken gehad. Hartje klopt goed, maar vruchtje was maar 8 mm. Zou ongeveer 10 mm moeten zijn. Betekent dat ik 3 dagen achterloop Natuurlijk weer gelijk in stress....iemand ervaring mee?
Alle reacties Link kopieren
Op die termijn is een meetfoutje zo gemaakt, daarom bepalen ze bij de termijnecho pas officieel hoe ver je bent. Een mm kan al zoveel schelen...

Maak je niet teveel zorgen. :hug:

PS. Ik spreek uit ervaring.. Ik ben eerst 5 dagen terug gezet en met de termijnecho toch weer vooruit naar de termijn waarvan ik dacht dat het moest zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ja, hier iets soortgelijks! En snap je onzekerheid heel goed. Echo gehad met net 6 weken (zwanger ondanks koperspiraal, week ervoor echo met net 5 weken gehad bij de gynaecoloog en daar inderdaad het speldenknopje en een vruchtzakjes). Met 6 weken klopte het hartje langzaam, zou net op gang zijn. Acht dagen later de intake en onverwacht werd er toch weer een echo gemaakt. Spiraal nog steeds nergens te bekennen, hartje klopte nu mooi snel, maar de grootte paste bij 6+3 of 6+4. Ze zei al wel dat met deze termijn een meting niet altijd even nauwkeurig is en dat het kindje er niet geweldig voor lag om te kunnen meten. Snap ook niet zo goed waarom er dan op hun initiatief een echo werd gemaakt, want het heeft veel onzekerheid opgeleverd. Vanmiddag de termijnecho en dan weet ik meer.

Bij mijn oudste werd ik ook 5 dagen teruggezet en vervolgens bij de termijnecho weer vooruit gezegd. 3 Dagen kleiner is ook echt een heel klein verschil! Je kunt er nu hoe dan ook nog niets over zeggen, hoe lastig dat ook is. Maar als het hartje mooi klopte en het ten opzichte van de vorige echo goed gegroeid is, lijkt het er voor nu gewoon goed uit te zien!

Ik zal nog even laten weten wat de meting vanmiddag zegt, ik denk zelf dat het wel goed zit :)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven