Reizen
alle pijlers
Ouders vertellen dat ik 6 maanden wil rondreizen?
maandag 12 maart 2018 19:51
Hoi allemaal!
Ik ben van plan om in januari 2019 voor ongeveer 6 maanden te gaan reizen in Azië. Ben me al volop aan het verdiepen in alles wat er bij een lange reis komt kijken. Ik heb alleen 1 dingetje waar ik heel erg tegenop kijk: het tegen mijn ouders vertellen. Mijn ouders weten dat ik reislustig ben, ze reageerden ook niet heel verbaasd toen ik vorig jaar besloot voor het eerst alleen te gaan reizen (in tegenstelling tot mijn ooms en tantes haha). Alleen was dat Portugal en Spanje, en dat vonden ze prima. Toen ik later Marokko erbij gooide zeiden ze opeens dingen als: “het is gevaarlijk om als jong meisje alleen naar Marokko te gaan”, “we willen echt niet dat je gaat” etc.
Mijn ouders zijn dus het type mensen dat Europa en andere westerse landen als ‘veilig’ beschouwt, en de rest van de wereld als ‘gevaarlijk’ en ‘eng’. Terwijl ik zoiets heb van er kan in Europa en Nederland ook genoeg gebeuren, maar goed. Ik ben uiteindelijk toen ook maar 3 dagen in Marokko geweest, terwijl ik er langer had willen zijn. Dit omdat ik begon te denken: “Misschien moet ik toch niet naar Marokko, is het wel veilig…” Maar ik wilde het wel graag, en achteraf heb ik me geen moment onveilig gevoeld! Zonde dus! Onbewust vind ik hun mening eigenlijk best belangrijk en heeft het ook invloed op mijn beslissingen. Ik dacht zelf van niet, maar ja, weer een stukje zelfkennis opgedaan Het laatste wat ik wil is dat ik door mijn ouders mijn plannen om naar Azië te gaan uitstel, ik ga hierna namelijk weer studeren en dan weet ik niet wanneer ik zo’n reis weer kan maken. Ik wil er absoluut geen spijt van krijgen!
Ik woon nog thuis en daardoor wordt het er denk ik ook niet makkelijker op; ze bemoeien zich veel meer met mij dan met mijn broer en zus die op zichzelf wonen. Het thuiswonen ben ik trouwens echt helemaal zat, heb een jaar op mezelf gewoond maar moest toen helaas weer terug. Vind het erg moeilijk me aan te passen aan mijn ouders, het botst af en toe dan ook flink :’) Ik sta helaas nog niet lang genoeg ingeschreven bij woningnet en daarom wil ik juist even een tijdje weg: weer even lekker mijn eigen ding doen en terwijl inschrijftijd opbouwen. Ik ben 21 trouwens, tegen de tijd dat ik weg zou gaan net 22.
Hoe vertel ik dit aan ze zonder dat ze meteen weer beginnen over hoe ‘gevaarlijk’ het allemaal wel niet is? En als ze alsnog zo reageren, hoe ga ik er dan mee om en zorg ik ervoor dat ik niet ga twijfelen aan mijn plannen? Sorry voor het lange verhaal!
Ik ben van plan om in januari 2019 voor ongeveer 6 maanden te gaan reizen in Azië. Ben me al volop aan het verdiepen in alles wat er bij een lange reis komt kijken. Ik heb alleen 1 dingetje waar ik heel erg tegenop kijk: het tegen mijn ouders vertellen. Mijn ouders weten dat ik reislustig ben, ze reageerden ook niet heel verbaasd toen ik vorig jaar besloot voor het eerst alleen te gaan reizen (in tegenstelling tot mijn ooms en tantes haha). Alleen was dat Portugal en Spanje, en dat vonden ze prima. Toen ik later Marokko erbij gooide zeiden ze opeens dingen als: “het is gevaarlijk om als jong meisje alleen naar Marokko te gaan”, “we willen echt niet dat je gaat” etc.
Mijn ouders zijn dus het type mensen dat Europa en andere westerse landen als ‘veilig’ beschouwt, en de rest van de wereld als ‘gevaarlijk’ en ‘eng’. Terwijl ik zoiets heb van er kan in Europa en Nederland ook genoeg gebeuren, maar goed. Ik ben uiteindelijk toen ook maar 3 dagen in Marokko geweest, terwijl ik er langer had willen zijn. Dit omdat ik begon te denken: “Misschien moet ik toch niet naar Marokko, is het wel veilig…” Maar ik wilde het wel graag, en achteraf heb ik me geen moment onveilig gevoeld! Zonde dus! Onbewust vind ik hun mening eigenlijk best belangrijk en heeft het ook invloed op mijn beslissingen. Ik dacht zelf van niet, maar ja, weer een stukje zelfkennis opgedaan Het laatste wat ik wil is dat ik door mijn ouders mijn plannen om naar Azië te gaan uitstel, ik ga hierna namelijk weer studeren en dan weet ik niet wanneer ik zo’n reis weer kan maken. Ik wil er absoluut geen spijt van krijgen!
Ik woon nog thuis en daardoor wordt het er denk ik ook niet makkelijker op; ze bemoeien zich veel meer met mij dan met mijn broer en zus die op zichzelf wonen. Het thuiswonen ben ik trouwens echt helemaal zat, heb een jaar op mezelf gewoond maar moest toen helaas weer terug. Vind het erg moeilijk me aan te passen aan mijn ouders, het botst af en toe dan ook flink :’) Ik sta helaas nog niet lang genoeg ingeschreven bij woningnet en daarom wil ik juist even een tijdje weg: weer even lekker mijn eigen ding doen en terwijl inschrijftijd opbouwen. Ik ben 21 trouwens, tegen de tijd dat ik weg zou gaan net 22.
Hoe vertel ik dit aan ze zonder dat ze meteen weer beginnen over hoe ‘gevaarlijk’ het allemaal wel niet is? En als ze alsnog zo reageren, hoe ga ik er dan mee om en zorg ik ervoor dat ik niet ga twijfelen aan mijn plannen? Sorry voor het lange verhaal!
maandag 12 maart 2018 20:04
En dan huur en dergelijke doorbetalen terwijl ze weg is? En ook de reis en dus de studie uitstellen, want eerst die woning, wat een smak geld kost.
Nee, ik zou je ouders de plannen meedelen en niet in discussie gaan. Zorg ervoor dat je je goed voorbereidt op Azië, dat je weet wat je te wachten staat en laat je ouders ook merken dat je je echt hebt verdiept.
maandag 12 maart 2018 20:06
Mij niet. Dan spaar je niet zomaar genoeg om een half jaar weg te kunnen. Bovendien gaat je huur etc dan ook gewoon door.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 12 maart 2018 20:06
Ik vind het juist goed dat je gaat voordat je weer op jezelf woont. Dat scheelt je een hoop geld wat je goed kan gebruiken tijdens de reis.
Als je het ruim van te voren vertelt hebben je ouders ook de kans om aan het idee te wennen, en dat je niet zo ineens weg bent.
Hoe reageerden je ouders achteraf over dat je alleen op vakantie bent geweest? Viel het ze mee?
Als je het ruim van te voren vertelt hebben je ouders ook de kans om aan het idee te wennen, en dat je niet zo ineens weg bent.
Hoe reageerden je ouders achteraf over dat je alleen op vakantie bent geweest? Viel het ze mee?
maandag 12 maart 2018 20:08
maandag 12 maart 2018 20:18
In januari pas?
Dan zou ik je de stress nu besparen en minstens wachten tot november met het te vertellen.
In 't beste geval zijn je vliegtickets er dan ook.
Veel te vroeg en véél te véél gezeur dat het oplevert om het nu al te vertellen.
(Je kan natuurlijk ook gewoon naar Schiphol vertrekken met je bagage en een briefje achterlaten "tot over 6 maanden", maar dat vind ik zelf vrij extreem.)
Dan zou ik je de stress nu besparen en minstens wachten tot november met het te vertellen.
In 't beste geval zijn je vliegtickets er dan ook.
Veel te vroeg en véél te véél gezeur dat het oplevert om het nu al te vertellen.
(Je kan natuurlijk ook gewoon naar Schiphol vertrekken met je bagage en een briefje achterlaten "tot over 6 maanden", maar dat vind ik zelf vrij extreem.)
maandag 12 maart 2018 20:35
Een goede voorbereiding is wel handig als je zes maanden weggaat : inentingen, malariapillen, visums, vluchten, een goed passende rugzak, etc. Hoe volwassener jij met de voorbereidingen om gaat, hoe meer vertrouwen je ouders er in zullen hebben dat het goed gaat.Tornacense schreef: ↑12-03-2018 20:18In januari pas?
Dan zou ik je de stress nu besparen en minstens wachten tot november met het te vertellen.
In 't beste geval zijn je vliegtickets er dan ook.
Veel te vroeg en véél te véél gezeur dat het oplevert om het nu al te vertellen.
(Je kan natuurlijk ook gewoon naar Schiphol vertrekken met je bagage en een briefje achterlaten "tot over 6 maanden", maar dat vind ik zelf vrij extreem.)
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 12 maart 2018 20:37
Kan hoor. Ik woonde liever op mezelf. En vind het iets asociaals hebben om te verwachten dat je na dat half jaar weer bij pa en ma terecht kan.blijfgewoonbianca schreef: ↑12-03-2018 20:06Mij niet. Dan spaar je niet zomaar genoeg om een half jaar weg te kunnen. Bovendien gaat je huur etc dan ook gewoon door.
maandag 12 maart 2018 20:40
Maar je kan die voorbereidingen toch voor een groot stuk doen zonder dat ouders dat weten?blijfgewoonbianca schreef: ↑12-03-2018 20:35Een goede voorbereiding is wel handig als je zes maanden weggaat : inentingen, malariapillen, visums, vluchten, een goed passende rugzak, etc. Hoe volwassener jij met de voorbereidingen om gaat, hoe meer vertrouwen je ouders er in zullen hebben dat het goed gaat.
Je kan toch perfect een vlucht boeken op je laptop?
Visum kan je toch ook zelf regelen?
Voor inentingen en pillen hoeven ze toch ook niet mee naar de arts?
Je rugzak pak je toch maximaal een week van tevoren in?
Koop je nu al dingen - kleding ofzo - voor dan, dan leg je die in je eigen kleerkast?
Als je weet dat er gehannes van gaat komen heb je toch geen zin om 10 maanden lang daarnaar te luisteren?
Dan zeg je in november of december "mam, pap, mijn ticket is gekocht en mijn visum komt ook in orde .. op X januari vertrek ik voor 6 maanden naar Azië".
maandag 12 maart 2018 20:41
En direct daarna op mezelf wonen!Tornacense schreef: ↑12-03-2018 20:40Maar je kan die voorbereidingen toch voor een groot stuk doen zonder dat ouders dat weten?
Je kan toch perfect een vlucht boeken op je laptop?
Visum kan je toch ook zelf regelen?
Voor inentingen en pillen hoeven ze toch ook niet mee naar de arts?
Je rugzak pak je toch maximaal een week van tevoren in?
Koop je nu al dingen - kleding ofzo - voor dan, dan leg je die in je eigen kleerkast?
Als je weet dat er gehannes van gaat komen heb je toch geen zin om 10 maanden lang daarnaar te luisteren?
Dan zeg je in november of december "mam, pap, mijn ticket is gekocht en mijn visum komt ook in orde .. op X januari vertrek ik voor 6 maanden naar Azië".
maandag 12 maart 2018 20:45
Jij bent helmaal niet eens reislustig, toch ?
Asociaal om weer terug te keren? Eens er uit ( ook na een lange vakantie ? ) is er voor altijd uit ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 12 maart 2018 20:47
maandag 12 maart 2018 20:47
Niet lang achtereen nee.blijfgewoonbianca schreef: ↑12-03-2018 20:45Jij bent helmaal niet eens reislustig, toch ?
Asociaal om weer terug te keren? Eens er uit ( ook na een lange vakantie ? ) is er voor altijd uit ?
Het zou voor mij wel verschil maken of er overlegd wordt, besproken wordt hoe ze van plan is het huis uit te gaan en op welke termijn enz.
Niet in november melden dat je in januari voor een half jaar verdwijnt en dan in juli weer doodleuk je rugzak met was in moeders wasmand pleuren.
maandag 12 maart 2018 20:48
Onbeschoft doen, door bewust je plannen te verzwijgen, vind ik niet realistisch.blijfgewoonbianca schreef: ↑12-03-2018 20:47Tuurlijk......
Want onderweg heb je tijd om op huizen te reageren, kun je sparen voor meubels en je borg.... Niet erg realistisch..
maandag 12 maart 2018 20:49
Als je niet in staat bent om je ouders van bepaalde dingen te overtuigen, als je niet om kunt gaan met andere ideeen, als je liever dingen voor hen verzwijgt, hoe sterk sta je dan in je schoenen om zo'n reis te maken waar je wel tegen moeilijkere dingen aan gaat lopen ?Tornacense schreef: ↑12-03-2018 20:40Maar je kan die voorbereidingen toch voor een groot stuk doen zonder dat ouders dat weten?
Je kan toch perfect een vlucht boeken op je laptop?
Visum kan je toch ook zelf regelen?
Voor inentingen en pillen hoeven ze toch ook niet mee naar de arts?
Je rugzak pak je toch maximaal een week van tevoren in?
Koop je nu al dingen - kleding ofzo - voor dan, dan leg je die in je eigen kleerkast?
Als je weet dat er gehannes van gaat komen heb je toch geen zin om 10 maanden lang daarnaar te luisteren?
Dan zeg je in november of december "mam, pap, mijn ticket is gekocht en mijn visum komt ook in orde .. op X januari vertrek ik voor 6 maanden naar Azië".
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 12 maart 2018 20:53
Gewoon eerlijk zijn, vertellen dat je gaat en als ze zorgen uiten dan laat je dat van je afglijden. Verstandige tips houd je in je achterhoofd. Ik heb hetzelfde gedaan vroeger, heb hele bezorgde ouders, maar ze hebben het overleefd hoor Zeker niet uitstellen en gaan! Beste dat ik ooit heb gedaan.
Azie is het veiligste continent (globaal gezien), kijk naar de reisadviezen van buitenlandse zaken (die van de Britten zijn ook heel accuraat), gebruik je gezonde verstand en je hebt de tijd van je leven.
Azie is het veiligste continent (globaal gezien), kijk naar de reisadviezen van buitenlandse zaken (die van de Britten zijn ook heel accuraat), gebruik je gezonde verstand en je hebt de tijd van je leven.