Heimwee naar Nederland

13-05-2020 19:02 36 berichten
Mijn man en ik zijn 8 maanden geleden naar een Caribisch eiland verhuist, onze droom volgen!
Met alle bekende en logische hobbels en bobbels waren we eindelijk gesetteld. Een fijn huisje, een nieuwe vriendengroep etc etc.
De vakanties van onze ouders stonden geboekt, we zouden ze weer zien! Nu zijn mijn man en ik allebei wel gewend om een paar maanden in het buitenland te zijn (ook apart van elkaar met minimaal contact) en dat ging altijd goed. Geen enkele reden dus om te verwachten dat heimwee zo erg de kop zou op steken. Waardoor het komt lijkt me een simpele 1+1+2. Ineens MAG niemand het land in en wij kunnen niet zomaar het land uit naar NL. Ik wil ook niet terug verhuizen, want ik vind het eiland leven heerlijk hier! Maar ik mis alle mensen "thuis" zo ontzettend. Als ik denk aan jarige, of zelfs aan kerst dan springen de tranen mij in de ogen. Tuurlijk is daar de technologie, je kan tegenwoordig videobellen, whatsappen en nog 100 andere opties. Maar niets is hetzelfde als een knuffel van je moeder. Ik weet niet wat ik precies wil met dit topic, gewoon even van mij afschrijven denk ik. MIsschien zit er een hoopvol iemand achter de computer die mij kan opvrolijken!
Alle reacties Link kopieren
Zo te lezen heb je geen heimwee naar Nederland maar naar je familie/vrienden.
Probeer toch te genieten van de plek waar je zit als dat nu mogelijk is. De blauwe zee, de temperatuur etc. :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ik heb in Nice gewoond, maar om die reden teruggegaan naar Nederland.
Wordt je gevoel nu niet enorm versterkt door corona of denk je dat je het zelfde gevoel zou hebben gehad als er nu geen wereldwijde pandemie was geweest en je ouders, vrienden je gewoon wel konden opzoeken?
Ik denk inderdaad ook dat ik meer heimwee heb naar alles en iedereen wat in NL is, maarja het komt natuurlijk hand in hand..

TsumTsum ik denk ook dat het wel erger is nu ja. Je mag elkaar ineens niet opzoeken, schoonouders en ouders hadden tickets geboekt en alles is geannuleerd. Ik voel me gewoon zo opgesloten in eigen land.
Alle reacties Link kopieren
MH778 schreef:
13-05-2020 19:26
Ik denk inderdaad ook dat ik meer heimwee heb naar alles en iedereen wat in NL is, maarja het komt natuurlijk hand in hand..

TsumTsum ik denk ook dat het wel erger is nu ja. Je mag elkaar ineens niet opzoeken, schoonouders en ouders hadden tickets geboekt en alles is geannuleerd. Ik voel me gewoon zo opgesloten in eigen land.
Dat voel je in Nederland ook, hoor.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat dat niet zo gek is nu hoor. Ik heb ook deprimerende gedachten de laatste weken en ik zit gewoon in mijn eigen huis met mijn man en zie nog af en toe collega’s. Wat bij mij meespeelt is het niet weten wanneer het voorbij is en alles weer “normaal” is.
Alle reacties Link kopieren
Klinkt inderdaad alsof het komt doordat het nu niet kan. Ik heb in deze coronatijd ook voor het eerst heimwee naar Nederland gehad. Maar dat kwam ook omdat ik de corona-aanpak in Nederland veel beter vind dan hier en opeens in een soort politiestaat terecht kwam. Ik keek daardoor met hele andere ogen naar het land waar ik nu woon en werd even met mijn neus op de feiten gedrukt hoe Nederlands ik ben. Ik wilde de afgelopen maanden zó graag fietsen door Amsterdam...

Maar het komt inderdaad ook omdat er allerlei bezoekjes uit Nederland zijn afgelast en ik geen idee heb wanneer ik mijn vrienden en familie weer kan zien.
Zeg me je naam en ik vertel je hoe je heet.
Lindaatje1900 dat geloof ik direct! Ik denk dat het gewoon niet mee helpt dat ik niet in de buurt ben van familie en vrienden.. Stel er gebeurd iets, je zit toch 10H verderop.

Dolfje Daar sla je wel een spijker op zijn kop. Vooral het stukje wanneer dit voorbij is dat maakt me bang, en dan ga ik alleen maar meer aan thuis denken en het missen.

Veel leeftijdsgenoten wonen nog thuis bij hun ouders, en die van mij wonen letterlijk aan de andere kant van de aardbol (ik ben welliswaar degene die is verhuisd) maar het was altijd 1 vliegticket van elkaar verwijdert. Nu de vluchten niet gaan voelt de afstand ineens onoverbrugbaar.
Avena schreef:
13-05-2020 19:31
Klinkt inderdaad alsof het komt doordat het nu niet kan. Ik heb in deze coronatijd ook voor het eerst heimwee naar Nederland gehad. Maar dat kwam ook omdat ik de corona-aanpak in Nederland veel beter vind dan hier en opeens in een soort politiestaat terecht kwam. Ik keek daardoor met hele andere ogen naar het land waar ik nu woon en werd even met mijn neus op de feiten gedrukt hoe Nederlands ik ben. Ik wilde de afgelopen maanden zó graag fietsen door Amsterdam...

Maar het komt inderdaad ook omdat er allerlei bezoekjes uit Nederland zijn afgelast en ik geen idee heb wanneer ik mijn vrienden en familie weer kan zien.
Ik ervaar dit precies hetzeflde! Baan valt weg, de steun van de overheid is zo corrupt als het maar kan. Een bizarre situatie... Woon je al lang in het buitenland ?
Alle reacties Link kopieren
lindaatje1900 schreef:
13-05-2020 19:28
Dat voel je in Nederland ook, hoor.
Precies hier in Nederland kan je ook niemand even een kus geven. Ik mag alleen knuffelen met de kat.
Van mijn vrienden hoor ik sinds Corona weinig. Bijna allemaal doodsbang.
kerst schreef:
13-05-2020 19:37
Precies hier in Nederland kan je ook niemand even een kus geven. Ik mag alleen knuffelen met de kat.
Van mijn vrienden hoor ik sinds Corona weinig. Bijna allemaal doodsbang.
Goed punt.. daar heb je ook gelijk in. Ik denk dat ik mijzelf gewoon gek maak door mijzelf heel bewust te zijn van de fysieke afstand.
Ik heb nu hetzelfde terwijl ik al 5 jaar in het buitenland woon (met man en kind). Wij zijn een half jaar geleden naar een andere plek verhuisd, dus alles is nog wat nieuw hier. Het feit dat je nu moeilijk terug naar familie kan zorgt bij mij voor heimwee. Wij kunnen dit land niet terug in als we naar Nederland gaan dus dat is een probleem met werk. Daarnaast weet ik niet hoe lang de travel ban hier gaat duren, ook doordat het een politiek onderwerp is. Veel familie en vrienden zouden langskomen en dat is niet doorgegaan (logisch, maar zorgt ervoor dat je mensen heel weinig ziet).

Wat mij helpt is niet vergeten dat dit een hele vreemde periode is.. Ik kan me niet herinneren dat het ooit voorgekomen is dat landen echt op slot gingen. Dat relativeert het voor mij iets! Het is tijdelijk en vooral het niet weg mogen/kunnen maakt het beangstigend, maar we kunnen niks anders dan het uitzitten. Kunnen jullie het eiland helemaal niet verlaten of niet het land is als je vertrekt? Als je wil mag je ook een pb sturen!:
EllaBowie schreef:
13-05-2020 19:50
Ik heb nu hetzelfde terwijl ik al 5 jaar in het buitenland woon (met man en kind). Wij zijn een half jaar geleden naar een andere plek verhuisd, dus alles is nog wat nieuw hier. Het feit dat je nu moeilijk terug naar familie kan zorgt bij mij voor heimwee. Wij kunnen dit land niet terug in als we naar Nederland gaan dus dat is een probleem met werk. Daarnaast weet ik niet hoe lang de travel ban hier gaat duren, ook doordat het een politiek onderwerp is. Veel familie en vrienden zouden langskomen en dat is niet doorgegaan (logisch, maar zorgt ervoor dat je mensen heel weinig ziet).

Wat mij helpt is niet vergeten dat dit een hele vreemde periode is.. Ik kan me niet herinneren dat het ooit voorgekomen is dat landen echt op slot gingen. Dat relativeert het voor mij iets! Het is tijdelijk en vooral het niet weg mogen/kunnen maakt het beangstigend, maar we kunnen niks anders dan het uitzitten. Kunnen jullie het eiland helemaal niet verlaten of niet het land is als je vertrekt? Als je wil mag je ook een pb sturen!:

Wij mogen het eiland alleen af onder bepaalde strenge voorwaarden, het land dan weer in is (tot zover) inderdaad niet mogenlijk. Wij hebben net 6 weken totale lockdown gehad (geen intelligente zoals in NL) dus we mochten echt totaal de straat niet op . Een gekke gewaarwording...
Alle reacties Link kopieren
MH778 schreef:
13-05-2020 19:34
Ik ervaar dit precies hetzeflde! Baan valt weg, de steun van de overheid is zo corrupt als het maar kan. Een bizarre situatie... Woon je al lang in het buitenland ?
Bijna drie jaar nu. Nederland nooit gemist. Nu wel.
Zeg me je naam en ik vertel je hoe je heet.
Alle reacties Link kopieren
dolfje schreef:
13-05-2020 19:29
Ik denk dat dat niet zo gek is nu hoor. Ik heb ook deprimerende gedachten de laatste weken en ik zit gewoon in mijn eigen huis met mijn man en zie nog af en toe collega’s. Wat bij mij meespeelt is het niet weten wanneer het voorbij is en alles weer “normaal” is.
Voorjaar 2021.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Lieve To, heel herkenbaar, na hobbels en bobbels, wil je je thuis voelen. Je hebt doorgezet, iedere dag de zonnige kant gezien en dan "partir c'est mourir un peu".
Je laat een stukje van jezelf achter, voor jou is dat familie. Nee, ze kunnen nu geen knuffel geven.
Maar weet je, het geeft je een kans, een boost om nu je eigen weg te vinden.

Een vriendin zei me: je hebt 10 bonen in je linkerzak, ieder moment dat er iets positief is, stop je een boon in je rechterzak. Bijv. de groenteman had tomaten, de buurvrouw zwaaide, bij het loket eindelijk het stempel op mijn aanvraag.
Tel elke dag de bonen in je rechterzak. Dat worden er steeds meer.

Volgens mij is het echt een bekend proces, eerst de euforie en dan de realiteit van niet even binnen kunnen wippen, een bakkie doen. Nu versterkt door Corona!
Wat je kunt doen is je huis, logeerkamer extra gezellig maken, Een mooie sprei fröbelen, leuke gordijntjes ophangen, plantjes kweken, alles waarvan je denkt dat je moeder blij wordt, als ze er is en je haar een knuffel kunt geven.

En van Skype werd ik alleen maar treurig, oké er is contact, maar mis dan zo het 'echie'. Echt focus je op je thuisbasis nu, verzamel bonen in je rechterzak, stapje voor stapje en jij straks heerlijke gebakjes op je veranda voor je familie.
Alles sal reg kom
Sharing* schreef:
13-05-2020 20:07
Lieve To, heel herkenbaar, na hobbels en bobbels, wil je je thuis voelen. Je hebt doorgezet, iedere dag de zonnige kant gezien en dan "partir c'est mourir un peu".
Je laat een stukje van jezelf achter, voor jou is dat familie. Nee, ze kunnen nu geen knuffel geven.
Maar weet je, het geeft je een kans, een boost om nu je eigen weg te vinden.

Een vriendin zei me: je hebt 10 bonen in je linkerzak, ieder moment dat er iets positief is, stop je een boon in je rechterzak. Bijv. de groenteman had tomaten, de buurvrouw zwaaide, bij het loket eindelijk het stempel op mijn aanvraag.
Tel elke dag de bonen in je rechterzak. Dat worden er steeds meer.

Volgens mij is het echt een bekend proces, eerst de euforie en dan de realiteit van niet even binnen kunnen wippen, een bakkie doen. Nu versterkt door Corona!
Wat je kunt doen is je huis, logeerkamer extra gezellig maken, Een mooie sprei fröbelen, leuke gordijntjes ophangen, plantjes kweken, alles waarvan je denkt dat je moeder blij wordt, als ze er is en je haar een knuffel kunt geven.

En van Skype werd ik alleen maar treurig, oké er is contact, maar mis dan zo het 'echie'. Echt focus je op je thuisbasis nu, verzamel bonen in je rechterzak, stapje voor stapje en jij straks heerlijke gebakjes op je veranda voor je familie.

Wat een ontzettend mooi advies, ik ga straks direct door naar de winkel bonen kopen! :sun:
Alle reacties Link kopieren
Madeliefjees schreef:
13-05-2020 20:04
Voorjaar 2021.
Hoe kom je aan die conclusie?
Enigszins herkenbaar. Ik kan momenteel ook niet naar mijn ouders in het buitenland. Nu wonen die wel op rij-afstand en ik zie ze wel vaker een tijd niet. Maar gewoon de wetenschap dat het nu ook echt niet mag is niet fijn. En ik denk inderdaad dat dat bij jou nu ook heel erg mee speelt. Ook die complete lockdown helpt niet mee natuurlijk. Gewoon de combi van alles bij elkaar. Het is gewoon een rare tijd en je gevoelens gaan dan ook alle kanten op :hug:
dolfje schreef:
13-05-2020 19:29
Ik denk dat dat niet zo gek is nu hoor. Ik heb ook deprimerende gedachten de laatste weken en ik zit gewoon in mijn eigen huis met mijn man en zie nog af en toe collega’s. Wat bij mij meespeelt is het niet weten wanneer het voorbij is en alles weer “normaal” is.
Precies hetzelfde gevoel hier. Loop al weken met een soort buikpijn rond ook, stress, hartkloppingen zo nu en dan. Komt hier ook door het niet weten wanneer het voorbij is en het weer zoals vroeger wordt. En het vele thuis zitten, ook qua werk.
Alle reacties Link kopieren
Madeliefjees schreef:
13-05-2020 20:04
Voorjaar 2021.
Nou ik hoop toch eerder al wat meer normaal.
Alle reacties Link kopieren
Whomi schreef:
13-05-2020 20:39
Precies hetzelfde gevoel hier. Loop al weken met een soort buikpijn rond ook, stress, hartkloppingen zo nu en dan. Komt hier ook door het niet weten wanneer het voorbij is en het weer zoals vroeger wordt. En het vele thuis zitten, ook qua werk.
Bij mij is het vooral hoofdpijn en slecht slapen weer. En het is echt niet zo dat ik elke week vol gas op stap in de kroeg sta of minstens 1 keer uit eten ga maar je kan nu niks plannen dat vind ik irritant.

Vrienden spreken we zowat elke dag via de app en 1 keer per week videobellen. Dat is bij sommige ook vaker dan dat we ze normaal in het echt zien maar toch is het raar.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij is nu heimwee hebben helemaal niet raar, al is het alleen maar omdat je altijd weet dat je bij wijze van spreken nu een ticket naar huis kan boeken voor morgen. Dat kan nu niet, niemand weet wanneer dat wel kan.

Ik herken het in elk geval wel. Vroeger had ik altijd heimwee, drie dagen met een tentje in Spanje en ik was ziek zeg maar.
Tot ik er achter kwam dat als ik werk (dus regelmaat heb) in het buitenland ik geen heimwee heb. Waarmee ik een plek gevonden heb, 3 vliegtuigen, 24 uur vliegen van Nederland verwijderd.
Ik woon en werk in Nederland en ga elke zes maanden een paar weken naar daar. Na zeven jaar en meerdere malen langere periodes daar ben ik daar net zo thuis als hier. Sterker nog, hier werk en spaar ik met name, zodat ik daar kan werken en leven. Zou er niet kunnen wonen, maar daar ben ik veel meer wie ik ben. Op een andere manier dan hier waar ik ook meer ben hoe mensen me willen zien.
Normaal gesproken ben ik hier pas happy als ik een nieuw ticket naar daar heb. En serieus, er zit geen liefde of man ofzo achter, alleen het gevoel dat ik heb als ik daar ben.

In maart dus weer vrolijk die kant op gevolgen voor een paar weken daar. Hier waren toen de eerste gevallen ontdekt, daar was nog niets. Daar heb ik contact met mensen over de hele wereld, dus die eerste week kregen we allemaal tegenstrijdige berichten binnen, terwijl bij ons alles al op slot ging was het in Engeland nog steeds een virusje waarmee niets ergs was. Toen zei ik nog, ach, ik zit die coronatijd hier wel uit, hier ben ik net zo thuis als in Nederland. Tussendoor mijn baas gesproken, die me op het hart drukte dat als ik vast zou komen te zitten ik gewoon doorbetaald zou krijgen, want overmacht....
Veel van mij maatjes daar werden teruggeroepen naar hun thuisland en ik dacht nog steeds, ik ga wel als mijn terugvlucht is.

Tot ze steeds meer grenzen gingen sluiten en echt verklaren kan ik het niet, maar toen ging er ineens een knop om en wilde ik naar huis. Dus een terugvlucht geboekt, een week eerder dan gepland. Prima, leuk feestje gehad toen ik mijn laatste avond was. Volgende ochtend werd ik wakker en zat er een mail in mijn mailbox dat mijn terugvlucht gedeeltelijk was geannuleerd. Nu ben ik niet heel snel in paniek en zeker niet over mezelf, maar toen was ik toch wel even echt in paniek. En dat bleef ik tot ik een nieuwe terugvlucht had geboekt. Uiteindelijk met het laatste vliegtuig uit dat land vertrokken en ik ben nog nooit zo opgelucht geweest als die keer dat ik landde op Schiphol.
Hier in 7 weken nog nauwelijks vrienden en familie gezien, want die wonen allemaal op treinafstand. Wel weer aan het werk, dus mijn collega's zie ik wel. Heimwee die kant op begon weer een uur nadat ik geland was......


Wat er die laatste dagen daar in mij in gevaren waardoor ik zo het gevoel had dat ik naar huis moest en zelfs in paniek raakte toen dat mis dreigde te gaan weet ik nog steeds niet.
Maar ik weet wel dat ik daarmee jouw gevoel begrijp en kan zeggen dat het in deze situatie een heel normaal gevoel is. Volgens mij dan.....

Verder geen tips, zolang als er geen vluchten naar hier gaan. Behalve houd vol!! 🙏🙏🙏

(Ik had uiteindelijk als ik niet 7 weken weg had kunnen komen deze week wel terug kunnen komen, er gaan nu weer mensen van daar terug naar huis.)
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Alle reacties Link kopieren
Je bent pas "net" verhuisd en dan zit je nu ook nog in deze gekke situatie. Geen wonder dat je heimwee hebt / je familie mist. Gun jezelf wat meer tijd en gun jezelf ook het gevoel, al is dat geen fijn gevoel. Ik woon al bijna twintig jaar in het buitenland en ik heb zeker de eerste vijf jaar heel veel last gehad van heimwee. Nu alleen nog tijdens feestdagen die ik zonder mijn familie doorbreng. Het wordt beter!
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven