Geld & Recht
alle pijlers
vraagje voor juristen/notarissen
vrijdag 20 februari 2009 13:31
Partners kunnen ook besluiten tot een samenleving, waarbij niet tot samenwoning wordt overgegaan. Om de samenleving vorm te geven kiezen zij voor een samenlevingsovereenkomst, opgesteld door een notaris. Samenleving hoeft dus niet altijd samen te gaan met samenwoning. Dit zijn twee verschillende begrippen, die zelfstandig van en naast elkaar bestaan.
Maar goed dit had je zelf denk ik ook al gevonden. HOe t precies zit met aanwijsbare verschillen weet ik ook niet.
Maar goed dit had je zelf denk ik ook al gevonden. HOe t precies zit met aanwijsbare verschillen weet ik ook niet.
vrijdag 20 februari 2009 13:42
Huh? Hoe kan je nu samenleven als je niet samen woont?
LAT-en?
Ik denk zelf dat samenwonen wil zeggen dat je een huis deelt (dus huisgenoot) en samenleven dat je naast het samenwonen een gedeeld huishouden hebt (bijv. samen rekeningen betalen ipv ieder zijn eigen deel, gezamelijke boodschappen).
Dat is wat ik ervan denk, kan zijn dat ik het niet helemaal juist zie, maar dit lijkt me logisch
LAT-en?
Ik denk zelf dat samenwonen wil zeggen dat je een huis deelt (dus huisgenoot) en samenleven dat je naast het samenwonen een gedeeld huishouden hebt (bijv. samen rekeningen betalen ipv ieder zijn eigen deel, gezamelijke boodschappen).
Dat is wat ik ervan denk, kan zijn dat ik het niet helemaal juist zie, maar dit lijkt me logisch
zaterdag 28 februari 2009 13:45
quote:Sparkle84 schreef op 20 februari 2009 @ 13:42:
Huh? Hoe kan je nu samenleven als je niet samen woont?
LAT-en?
Ik denk zelf dat samenwonen wil zeggen dat je een huis deelt (dus huisgenoot) en samenleven dat je naast het samenwonen een gedeeld huishouden hebt (bijv. samen rekeningen betalen ipv ieder zijn eigen deel, gezamelijke boodschappen).
Dat is wat ik ervan denk, kan zijn dat ik het niet helemaal juist zie, maar dit lijkt me logischSamen leven als in 'samen een huishouding voeren'. Bijv. wel 2 adressen hebben maar dat de een de meeste tijd bij de ander samenwoont. Het is ongebruikelijk maar het kan wel.
Huh? Hoe kan je nu samenleven als je niet samen woont?
LAT-en?
Ik denk zelf dat samenwonen wil zeggen dat je een huis deelt (dus huisgenoot) en samenleven dat je naast het samenwonen een gedeeld huishouden hebt (bijv. samen rekeningen betalen ipv ieder zijn eigen deel, gezamelijke boodschappen).
Dat is wat ik ervan denk, kan zijn dat ik het niet helemaal juist zie, maar dit lijkt me logischSamen leven als in 'samen een huishouding voeren'. Bijv. wel 2 adressen hebben maar dat de een de meeste tijd bij de ander samenwoont. Het is ongebruikelijk maar het kan wel.
zaterdag 28 februari 2009 15:21
Nou, het is een beetje een precair iets. Ik heb te maken met een samenlevingscontract waarin staat dat de partner de helft van de waarde van het huis krijgt bij het einde van de "samenwoning". Een stukje terug in het contract staat dat de "samenleving eindigt bij overlijden van een van de partners". Op deze basis krijgt iemand dus de helft van een huis terwijl diegene geen eigenaar of gedeeltelijk eigenaar was. Ik heb het idee dat die overdracht van de helft van de waarde alleen zou moeten plaatsvinden bij uit elkaar gaan ("einde van de samenwoning") of bij "eerdere vervreemding" (verkoop). Er staat niet expliciet dat dit ook gebeurt bij overlijden. Maar deze conclusie wordt wel getrokken, op basis van dat andere stukje waarin staat dat de samenleving ophoudt bij overlijden van een v/d partners. (maar dat lijkt mij logisch!)
Het gaat om nogal veel geld, dus ik vraag me af of ik dit nog eens zou moeten aankaarten bij de notaris.
Hoop dat iemand hier nog iets duidelijks over te melden heeft!
Het gaat om nogal veel geld, dus ik vraag me af of ik dit nog eens zou moeten aankaarten bij de notaris.
Hoop dat iemand hier nog iets duidelijks over te melden heeft!
zaterdag 28 februari 2009 21:14
Ik ben geen jurist, maar volgens mij betekent het idd dat je die helft alleen krijgt als je uit elkaar gaat (einde samenwonen) en niet als één van de twee sterft (einde samenleven). Als eentje van de twee sterft gaat het huis, althans het gedeelte wat van de overledene is, naar de erfgena(a)m(en). Versterfrechtelijk is dit sowieso níet de samenwoonpartner, dus wie wil dat de samenwoonpartner erft, moet een testament maken.
Nogmaals, ik ben geen jurist, maar kan me niet voorstellen dat ik er naast zit.
Nogmaals, ik ben geen jurist, maar kan me niet voorstellen dat ik er naast zit.
zondag 1 maart 2009 09:11
quote:juffrouwjannie schreef op 28 februari 2009 @ 15:21:
Nou, het is een beetje een precair iets. Ik heb te maken met een samenlevingscontract waarin staat dat de partner de helft van de waarde van het huis krijgt bij het einde van de "samenwoning". Een stukje terug in het contract staat dat de "samenleving eindigt bij overlijden van een van de partners". Op deze basis krijgt iemand dus de helft van een huis terwijl diegene geen eigenaar of gedeeltelijk eigenaar was. Ik heb het idee dat die overdracht van de helft van de waarde alleen zou moeten plaatsvinden bij uit elkaar gaan ("einde van de samenwoning") of bij "eerdere vervreemding" (verkoop). Er staat niet expliciet dat dit ook gebeurt bij overlijden. Maar deze conclusie wordt wel getrokken, op basis van dat andere stukje waarin staat dat de samenleving ophoudt bij overlijden van een v/d partners. (maar dat lijkt mij logisch!)
Het gaat om nogal veel geld, dus ik vraag me af of ik dit nog eens zou moeten aankaarten bij de notaris.
Hoop dat iemand hier nog iets duidelijks over te melden heeft!Dat is het zgn. verblijvensbeding en gaat alleen op voor zaken die gemeenschappelijk zijn en niet voor zaken die aan een van de partners toebehoren. Staat het huis op 1 naam dan kan dat nooit krachtens dat samenlevingscontract toegedeeld worden aan de ander. Ongehuwd samenleven is niet bij de wet geregeld. Dat huis zal dan naar de erfgename van de partner gaan die overlijdt. Anderszijds heeft de partner/niet eigenaar van de woning in theorie dan ook geen aanspraak op eventuele overwaarde, maar ook daar kan je weer afspraken over maken.
Nou, het is een beetje een precair iets. Ik heb te maken met een samenlevingscontract waarin staat dat de partner de helft van de waarde van het huis krijgt bij het einde van de "samenwoning". Een stukje terug in het contract staat dat de "samenleving eindigt bij overlijden van een van de partners". Op deze basis krijgt iemand dus de helft van een huis terwijl diegene geen eigenaar of gedeeltelijk eigenaar was. Ik heb het idee dat die overdracht van de helft van de waarde alleen zou moeten plaatsvinden bij uit elkaar gaan ("einde van de samenwoning") of bij "eerdere vervreemding" (verkoop). Er staat niet expliciet dat dit ook gebeurt bij overlijden. Maar deze conclusie wordt wel getrokken, op basis van dat andere stukje waarin staat dat de samenleving ophoudt bij overlijden van een v/d partners. (maar dat lijkt mij logisch!)
Het gaat om nogal veel geld, dus ik vraag me af of ik dit nog eens zou moeten aankaarten bij de notaris.
Hoop dat iemand hier nog iets duidelijks over te melden heeft!Dat is het zgn. verblijvensbeding en gaat alleen op voor zaken die gemeenschappelijk zijn en niet voor zaken die aan een van de partners toebehoren. Staat het huis op 1 naam dan kan dat nooit krachtens dat samenlevingscontract toegedeeld worden aan de ander. Ongehuwd samenleven is niet bij de wet geregeld. Dat huis zal dan naar de erfgename van de partner gaan die overlijdt. Anderszijds heeft de partner/niet eigenaar van de woning in theorie dan ook geen aanspraak op eventuele overwaarde, maar ook daar kan je weer afspraken over maken.
maandag 2 maart 2009 14:22
Helaas, er zijn toch wel mogelijkheden. Als je een samenlevingscontract en een testament maakt (waar in je partner als erfgenaam aanwijst), schijn je dus toch de helft van een huis te kunnen geven aan een niet-geregistreerde/gehuwde partner. En dan wel nog vóór dat het in de nalatenschap komt (dus de nadere erfgenamen mogen de andere helft dan gaan verdelen). Ook al stond het huis in naam alleen op de ene ( nu overleden) partner. Vandaar dat het voor de andere ergenamen belangrijk is of dit ook telt bij overlijden, wat dus niet helemal duidelijk of "hard te maken" is. En de partner die nu de helft krijgt, houdt natuurlijk zijn/haar mond. Want die zou uitsluitsel kunnen geven, maar misschien weet diegene het echt niet, dat zou ook kunnen. Maar ik heb t idee van niet.
Ik moet ermee naar de notaris, maar ben bang dat hij/zij het niet serieus neemt, omdat het niet helemaal duidelijk is.
Ik moet ermee naar de notaris, maar ben bang dat hij/zij het niet serieus neemt, omdat het niet helemaal duidelijk is.
maandag 2 maart 2009 16:53
quote:juffrouwjannie schreef op 02 maart 2009 @ 14:22:
Helaas, er zijn toch wel mogelijkheden. Als je een samenlevingscontract en een testament maakt (waar in je partner als erfgenaam aanwijst), schijn je dus toch de helft van een huis te kunnen geven aan een niet-geregistreerde/gehuwde partner. En dan wel nog vóór dat het in de nalatenschap komt (dus de nadere erfgenamen mogen de andere helft dan gaan verdelen). Ook al stond het huis in naam alleen op de ene ( nu overleden) partner. Vandaar dat het voor de andere ergenamen belangrijk is of dit ook telt bij overlijden, wat dus niet helemal duidelijk of "hard te maken" is. En de partner die nu de helft krijgt, houdt natuurlijk zijn/haar mond. Want die zou uitsluitsel kunnen geven, maar misschien weet diegene het echt niet, dat zou ook kunnen. Maar ik heb t idee van niet.
Ik moet ermee naar de notaris, maar ben bang dat hij/zij het niet serieus neemt, omdat het niet helemaal duidelijk is.
Nogmaals: verblijvensbeding in samenlevingscontract is beding wat zegt dat alle zaken die gemeenschappelijk zijn (dus bijv. eigen woning) bij overlijden van een van de partners zal 'verblijven' aan de andere partner. Let wel: het gaat alleen om de zaken die eigendom zijn van beide partners, ieder voor de helft.
Een testament is nodig omdat de wet niet voorziet in een regeling voor ongehuwd samenwonenden (alleen voor gehuwden en geregistreerd partners). Om te voorkomen dat alles wat NIET gemeenschappelijk is dus naar de wettelijke erfgenamen gaat, dien je als ongehuwd samenwonende een testament op te maken.
Helaas, er zijn toch wel mogelijkheden. Als je een samenlevingscontract en een testament maakt (waar in je partner als erfgenaam aanwijst), schijn je dus toch de helft van een huis te kunnen geven aan een niet-geregistreerde/gehuwde partner. En dan wel nog vóór dat het in de nalatenschap komt (dus de nadere erfgenamen mogen de andere helft dan gaan verdelen). Ook al stond het huis in naam alleen op de ene ( nu overleden) partner. Vandaar dat het voor de andere ergenamen belangrijk is of dit ook telt bij overlijden, wat dus niet helemal duidelijk of "hard te maken" is. En de partner die nu de helft krijgt, houdt natuurlijk zijn/haar mond. Want die zou uitsluitsel kunnen geven, maar misschien weet diegene het echt niet, dat zou ook kunnen. Maar ik heb t idee van niet.
Ik moet ermee naar de notaris, maar ben bang dat hij/zij het niet serieus neemt, omdat het niet helemaal duidelijk is.
Nogmaals: verblijvensbeding in samenlevingscontract is beding wat zegt dat alle zaken die gemeenschappelijk zijn (dus bijv. eigen woning) bij overlijden van een van de partners zal 'verblijven' aan de andere partner. Let wel: het gaat alleen om de zaken die eigendom zijn van beide partners, ieder voor de helft.
Een testament is nodig omdat de wet niet voorziet in een regeling voor ongehuwd samenwonenden (alleen voor gehuwden en geregistreerd partners). Om te voorkomen dat alles wat NIET gemeenschappelijk is dus naar de wettelijke erfgenamen gaat, dien je als ongehuwd samenwonende een testament op te maken.
maandag 2 maart 2009 16:54
dinsdag 3 maart 2009 16:55
Ik sluit me aan bij Traincha. Ik ben zelf notarisklerk.
Het verblijvingsbeding waar Traincha2 het over heeft wordt geregistreerd.
Als er bij het overlijden van iemand naar de notaris wordt gegaan wordt er in het Centraal Testamenten Register nagekeken of de overledenen testamenten of verblijvingsbedingen heeft.
Verder is er geen discussie tussen samenwonen en samenleven dat is hetzelfde.
Dus de conclusie is, dat als er geen testament is op de partner wat je de ene keer wel zegt en de andere keer niet, de partner (als de woning geen gezamenlijk eigendom is) de woning niet krijgt.
Het verblijvingsbeding waar Traincha2 het over heeft wordt geregistreerd.
Als er bij het overlijden van iemand naar de notaris wordt gegaan wordt er in het Centraal Testamenten Register nagekeken of de overledenen testamenten of verblijvingsbedingen heeft.
Verder is er geen discussie tussen samenwonen en samenleven dat is hetzelfde.
Dus de conclusie is, dat als er geen testament is op de partner wat je de ene keer wel zegt en de andere keer niet, de partner (als de woning geen gezamenlijk eigendom is) de woning niet krijgt.
dinsdag 3 maart 2009 18:53
Hey Dopey... wat interesant dat je notarisklerk bent! Echte ervaring dus. Nu, hier komt ie dan: er is een samenlevingscontract EN een testament, waarin partner (naast kinderen) ook tot erfgenaam is benoemd. In het samenlev. contract zit een verbijvensbeding waarin inderdaad de gemeenschappelijke bezittingen naar de niet-gehuwde of geregistreerde partner gaan. Dan is er een stukje waarin het alleen over het huis gaat (met als kopje: HUIS). Daarin wordt gezegd dat het huis van de nu overledene is (enkel op diens naam staat) maar dat bij "einde van de samenwoning" of "bij eerdere vervreemding"(verkoop?) de helft v/d waarde naar de partner gaat. Er wordt niet gerept over overlijden. Maar omdat er verderop in het contract staat "de samenleving eindigt bij overlijden" wordt door de notaris geconcludeerd dat die huishelft ook bij overlijden naar de achterblijvende partner gaat.
Omdat er zo uitgebreid beschreven staat wanner de helft van het huis naar partner gaat (bij uit elkaar gaan of als huis verkocht zou worden). lijkt het mij dat "overlijden" in dit geval geen rol speelt. Maar dat is op deze manier dus niet helemaal duidelijk. Dopey, ik ben héél erg benieuwd naar je mening, omdat je hier waarschijnlijk vaker mee te maken hebt (gehad).
Brand maar los! (ik hoop dat je nog even kijkt hier!)
Omdat er zo uitgebreid beschreven staat wanner de helft van het huis naar partner gaat (bij uit elkaar gaan of als huis verkocht zou worden). lijkt het mij dat "overlijden" in dit geval geen rol speelt. Maar dat is op deze manier dus niet helemaal duidelijk. Dopey, ik ben héél erg benieuwd naar je mening, omdat je hier waarschijnlijk vaker mee te maken hebt (gehad).
Brand maar los! (ik hoop dat je nog even kijkt hier!)
dinsdag 3 maart 2009 21:20
een samenlevingscontract (of overeenkomst) kan op 2 manieren eindigen, door einde samenwoning (samenleven is hetzelfde dus ik gebruik maar even de term samenwoning) en door overlijden. Dan eindigt de overeenkomst van rechtswege.
Zoals traincha2 al had gezegd kan in een samenlevingsovereenkomst alleen een zogenaamd verblijvingsbeding worden gemaakt over de gemeenschappelijke goederen. Dus mijn mening is, als ik je bericht goed lees, is er in de overeenkomst iets geregeld wat helemaal niet kan. Bepalingen over wat er met jouw persoonlijke vermogen moet gebeuren na jouw overlijden die niet zijn opgenomen in een testament zijn nietig, wat wil zeggen niet geldig. Hier mag een notaris dus niet naar kijken, en de notaris die hem heeft opgemaakt is, als het er echt zo staat, ook niet echt goed bezig, het isnamelijk in strijd met de wet.
Wat het testament betreft, als die er is en daar de partner als mede-erfgenaam is genoemd dan zal hij het huis met de overige erfgenamen moet delen, althans de opbrengst. Testamenten uitleggen is heel moeilijk en niet te doen zonder het daadwerkelijke testament voor je neus te hebben.
Maar ik sluit me bij deze aan bij Pauline65, als er een testament is waar de partner in genoemd is, waarom dan deze hele discussie.
Ga gewoon naar een andere notaris voor een second opinion.
Zoals traincha2 al had gezegd kan in een samenlevingsovereenkomst alleen een zogenaamd verblijvingsbeding worden gemaakt over de gemeenschappelijke goederen. Dus mijn mening is, als ik je bericht goed lees, is er in de overeenkomst iets geregeld wat helemaal niet kan. Bepalingen over wat er met jouw persoonlijke vermogen moet gebeuren na jouw overlijden die niet zijn opgenomen in een testament zijn nietig, wat wil zeggen niet geldig. Hier mag een notaris dus niet naar kijken, en de notaris die hem heeft opgemaakt is, als het er echt zo staat, ook niet echt goed bezig, het isnamelijk in strijd met de wet.
Wat het testament betreft, als die er is en daar de partner als mede-erfgenaam is genoemd dan zal hij het huis met de overige erfgenamen moet delen, althans de opbrengst. Testamenten uitleggen is heel moeilijk en niet te doen zonder het daadwerkelijke testament voor je neus te hebben.
Maar ik sluit me bij deze aan bij Pauline65, als er een testament is waar de partner in genoemd is, waarom dan deze hele discussie.
Ga gewoon naar een andere notaris voor een second opinion.
woensdag 4 maart 2009 07:58
quote:Pauline65 schreef op 03 maart 2009 @ 20:14:
Als er een testament is, dan is er toch geen discussie mogelijk??Maar in het testament zijn de partner en de kinderen tot erfgenaam benoemd. Als dat samenlevingscontract er niet zou zijn, dan zou dat imo betekenen dat de ene helft van het huis dan van TO zou zijn en de andere helf van de TO en kinderen gezamenlijk. Door middel van dat verblijvensbeding wordt als het ware de andere helft, wat op naam stond van de overledene, toegedeeld aan TO. Daar moet nog wel een akte van verdeling voor opgemaakt worden. Uiteraard moet dan ook gekeken worden naar de bepalingen in het testament, maar met het verblijvensbeding heb je het huizenprobleem ondervangen.
Als er een testament is, dan is er toch geen discussie mogelijk??Maar in het testament zijn de partner en de kinderen tot erfgenaam benoemd. Als dat samenlevingscontract er niet zou zijn, dan zou dat imo betekenen dat de ene helft van het huis dan van TO zou zijn en de andere helf van de TO en kinderen gezamenlijk. Door middel van dat verblijvensbeding wordt als het ware de andere helft, wat op naam stond van de overledene, toegedeeld aan TO. Daar moet nog wel een akte van verdeling voor opgemaakt worden. Uiteraard moet dan ook gekeken worden naar de bepalingen in het testament, maar met het verblijvensbeding heb je het huizenprobleem ondervangen.
