Geld & Recht alle pijlers

Huisvrouw worden

01-12-2018 19:07 1645 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben de beslissing genomen dat ik thuis blijf voor de kinderen en huisvrouw zal worden. Deze beslissing hebben wij echter al een jaar eerder genomen. Ik ben dus al een jaar thuis, had ook geen vaste job toen. Ik ben 27, mijn vriend is 38 en heeft een goede job. Financieel is dit geen enkel probleem. Alleen zit ik echter met enkele twijfels/vragen die sinds kort de kop op steken.

- Stel nu, na een hele lange tijd, dat één van ons twee een punt zet achter onze relatie. Wij zijn dit niet van plan maar zeg nooit nooit. Wat blijft er dan nog over voor mij (de huisvrouw)? Aangezien ik niet heb gewerkt en dus geen pensioen zal hebben.

- Wij weten absoluut niks af van trouwen (gezien de situatie gaan we sowieso trouwen). Welke huwelijksregeling zou het beste zijn voor een huisvrouw? Ik vermoed trouwen met gemeenschappelijke goederen? Is er iets wat wij zeker moeten regelen wil ik niet na een scheiding/overlijden met niets achter blijven?

En merken de dames die al langere tijd huisvrouw zijn op dat ze een zwakkere positie hebben tov hun werkende partner? Bijv in discussie’s. Mijn ouders vinden dat niet werkende en wel werkende partners nooit 100% gelijkwaardig zullen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Judy_Hopps schreef:
07-12-2018 11:04
Ze zullen in ieder geval er eerder wat aan doen om weer aan de bak te komen en het probleem niet groter te maken. Dat lijkt me al winst.

Daar zou ik niet teveel op vertrouwen. Er zijn genoeg vrouwen die er alles aan doen om maar niet in hun eigen levensonderhoud te hoeven voorzien. Dat soort vrouwen kost bij deze wetswijziging zeven jaar eerder bijstand (omdat die na de eerste vijf jaar niet meer (deels) op de ex-partner verhaald kan worden).
Alle reacties Link kopieren
Trotter schreef:
07-12-2018 11:37
Daar zou ik niet teveel op vertrouwen. Er zijn genoeg vrouwen die er alles aan doen om maar niet in hun eigen levensonderhoud te hoeven voorzien. Dat soort vrouwen kost bij deze wetswijziging zeven jaar eerder bijstand (omdat die na de eerste vijf jaar niet meer (deels) op de ex-partner verhaald kan worden).
Maar de bijstand mag korten als ze niet aktief meewerken aan het vinden van een baan, terwijl de man wel gewoon mag dokken.
Alle reacties Link kopieren
ik werkte in mijn huwelijk maar ca 8/12 uur in de week (buitenshuis)
daarnaast de administratie van ex.

na mijn scheiding ben ik meer gaan werken en ik ontvang ook geen partneralimentatie (had ik wel recht op)
ex is veel minder gaan verdienen (loondienst veel lagere functie)

ik vond het heerlijk om er voor de kinderen te zijn, en mijn "dingen" om hun heen te plannen.
als ik de kans zou hebben zou ik het zo weer doen !
voel me nu ook regelmatig schuldig dat ik er niet genoeg voor ze ben, hebben wat extra ondersteuning nodig wat ik ze nu niet altijd kan geven. en met ziekte/ dokter / etc is het ook iedere x weer een heel geregel.

mijn ex heeft ze om het weekend en meer niet wilde hij niet, eerste half jaar naar de scheiding heeft hij ze denk ik 2 weekenden gehaald.

sinds een 3 kwart jaar woont hij hier 70 kilometer vandaag met zijn zwangere ex, dus voor hulp door de week hoef ik niet bij hem aan te kloppen.
Alle reacties Link kopieren
pennetje80 schreef:
07-12-2018 11:59
ik werkte in mijn huwelijk maar ca 8/12 uur in de week

Dus je vond het prima dat je ex tijdens jullie huwelijk amper naar de kinderen omkeek, en nu verbaast het je dat hij geen tijd wil vrijmaken voor de kinderen? Tsja.
Alle reacties Link kopieren
ik zeg nergens dat ik me verbaas.

ik melde dat erbij omdat hier anders weer de opmerkingen komen dat hij ze doordeweeks op kan vangen en of dokterbezoek.

en amper naar de kinderen omkeek..... op ons laatste 3/4 jaar huwelijk na deed hij eerst veel met de kinderen 'savonds en in het weekend.
en hij wilde dit werk graag doen op zelfstandige basis en dat was fulltime.

en ondanks dat ik misschien een betere baan/ leukere baan had gehad als ik niet gestopt was met werken, heb ik nooit spijt gehad dat ik er die tijd voor mijn kinderen kon zijn !!
Alle reacties Link kopieren
Trotter schreef:
07-12-2018 12:04
Dus je vond het prima dat je ex tijdens jullie huwelijk amper naar de kinderen omkeek, en nu verbaast het je dat hij geen tijd wil vrijmaken voor de kinderen? Tsja.
Invullen, cynisme en veroordeling gaat je makkelijk af zo te lezen..
En dat is zinvol in een discussie omdat??
Alle reacties Link kopieren
vogelkip schreef:
07-12-2018 10:03
In het nieuws: de Tweede Kamer wil de partneralimentatie terugbrengen van 12 naar 5 jaar. https://nos.nl/googleamp/artikel/226234 ... -jaar.html

Dat lijkt me toch een zorgelijke ontwikkeling voor de huisvrouwen onder ons. Ik zou me nog maar eens goed achter de oren krabben.
Daar heb je vast ook smakelijk om gelachen met je man. Heb je ook nog iets substantieels mee te delen naast veroordelen en belachelijk maken, of bezit je die communicatieve capaciteiten niet?

Ik vind het overigens prima dat ze de partneralimentatie van 12 naar 5 jaar gaan terugbrengen.
pennetje80 schreef:
07-12-2018 12:11
ik zeg nergens dat ik me verbaas.

ik melde dat erbij omdat hier anders weer de opmerkingen komen dat hij ze doordeweeks op kan vangen en of dokterbezoek.

en amper naar de kinderen omkeek..... op ons laatste 3/4 jaar huwelijk na deed hij eerst veel met de kinderen 'savonds en in het weekend.
en hij wilde dit werk graag doen op zelfstandige basis en dat was fulltime.

en ondanks dat ik misschien een betere baan/ leukere baan had gehad als ik niet gestopt was met werken, heb ik nooit spijt gehad dat ik er die tijd voor mijn kinderen kon zijn !!
Want als je wel had gewerkt, dan had je er niet voor je kinderen kunnen zijn?
Ikigai schreef:
07-12-2018 12:29
Want als je wel had gewerkt, dan had je er niet voor je kinderen kunnen zijn?
In ieder geval minder.
Blondie456 schreef:
07-12-2018 12:36
In ieder geval minder.

Maar hoe erg is dat nou eenmaal? Ik ben opgegroeid in een gezin waar mijn vader heel veel aan het werk was en mijn moeder deeltijd. Mijn moeder was dus degene die vooral thuis was voor de kinderen. Ik denk dat kinderen vooral gebaat zijn bij een goede verdeling tussen de ouders, zodat ze de kans krijgen met beiden een hechte band te ontwikkelen.
Blondie456 schreef:
07-12-2018 12:36
In ieder geval minder.

Het er niet altijd zijn voor je kinderen biedt hen ook heel mooie kansen in hun groei naar volwassenheid.

Wat uiteraard iets anders is als er nooit zijn voor je kinderen.
Andersom schreef:
07-12-2018 12:47
Het er niet altijd zijn voor je kinderen biedt hen ook heel mooie kansen in hun groei naar volwassenheid.

Wat uiteraard iets anders is als er nooit zijn voor je kinderen.
Het getuigt ook van een dubbele moraal: het erg belangrijk vinden dat je er als moeder altijd voor je kinderen bent, terwijl het tegelijkertijd prima is dat de vader veel minder tijd met ze doorbrengt. Dat begrijp ik niet zo goed.
vogelkip schreef:
07-12-2018 12:44
Maar hoe erg is dat nou eenmaal? Ik ben opgegroeid in een gezin waar mijn vader heel veel aan het werk was en mijn moeder deeltijd. Mijn moeder was dus degene die vooral thuis was voor de kinderen. Ik denk dat kinderen vooral gebaat zijn bij een goede verdeling tussen de ouders, zodat ze de kans krijgen met beiden een hechte band te ontwikkelen.
Mijn man had ook een hele hechte band met onze zoon. Hij werkte 36 uur en had veel vrije dagen. Ook heeft hij toen ouderschapsverlof opgenomen. Op zaterdag en woensdag ging hij met zoon naar de voetbal en was hij trainer en leider van dat elftal. Op zondag gingen ze van kleins af aan samen naar Feyenoord want ze hadden een seizoenskaart. Mijn man had ook variabele werktijden en was vaak eerder thuis dan zoon van school. Ook werkte hij wel eens vanuit thuis bv als ik ziek was .
Alle reacties Link kopieren
Ik zou nooit die keuze maken. 27 en thuis gaan zitten, moet er niet aan denken. Ik haal enorm veel uit mijn werk en ik vind het daarnaast ook belangrijk iets voor mezelf op te bouwen.
Alle reacties Link kopieren
Interessant topic is dit geworden, met verdeelde meningen.
Ik vind werken en daardoor voor mezelf te kunnen zorgen fijn, maar ik stoei soms ook met de verdeling tussen man en mij. Ik werk parttime waarbij 1 hele dag vrij en overige 4 dagen onder schooltijd of kinderopvang. Man is 1 vaste dag thuis, omdat de jongste van 2 dan thuis is. Man heeft jaren veel gewerkt in loondienst, is sinds een half jaar voor zichzelf begonnen waarbij we altijd afgesproken hebben dat hij die ene vaste dag thuis is. Nu geeft hij aan af en toe ook op die dag te moeten/willen werken. Dat snap ik, maar de externe opvang is 1 niet beschikbaar, 2 geen opa's en oma's die oppassen en 3 gaat jongste al 3 dagen naar kdv. Dan zou het aankomen op mij, dat ik die dag minder werk of mn werkdagen anders ga indelen. En daar ben ik het dan weer niet mee eens.
Ook al werk ik parttime, na mn werk heb ik altijd 1 of 2 kinderen thuis en sta ik ook altijd aan en ben ik bezig. Mijn man kan zijn dagen helemaal zelf indelen, kan tussendoor naar de fysio of tandarts, terwijl ik dat niet kan. Ik moet dat onder werktijd doen (wat niet altijd haalbaar is) of moet opvang regelen. Ik merk aan mezelf dat ik me hier aan stoor, ook al gun ik mijn man zijn eigen bedrijf en die uitdaging.
Kortom, ik vind het stoeien wat nou het beste werkt voor iedereen in een gezin. Daar zullen vast meer vaders/moeders tegenaan lopen.
Alle reacties Link kopieren
vogelkip schreef:
07-12-2018 12:50
Het getuigt ook van een dubbele moraal: het erg belangrijk vinden dat je er als moeder altijd voor je kinderen bent, terwijl het tegelijkertijd prima is dat de vader veel minder tijd met ze doorbrengt. Dat begrijp ik niet zo goed.
ik vind (vond) het vooral belangrijk dat er vaak 1 van de ouders was en niet 4/5 dagen opvang (mijn mening he)
en aangezien ex voor zichzelf wilde werken in een branche waar minder dan 5 dagen niet echt gewaardeerd werd was onze verdeling zo.

en hij had echt wel een goede band met de kinderen hij was vaak rond half 5 thuis en dan nog redelijk wat tijd samen.

dat hij er na onze scheiding voor gekozen heeft zich weinig in de kinderen te interesseren en zijn nieuwe relatie belangrijker vind, vind ik erg jammer maar heb me er bij neergelegd
newspaper schreef:
07-12-2018 13:20
Interessant topic is dit geworden, met verdeelde meningen.
Ik vind werken en daardoor voor mezelf te kunnen zorgen fijn, maar ik stoei soms ook met de verdeling tussen man en mij. Ik werk parttime waarbij 1 hele dag vrij en overige 4 dagen onder schooltijd of kinderopvang. Man is 1 vaste dag thuis, omdat de jongste van 2 dan thuis is. Man heeft jaren veel gewerkt in loondienst, is sinds een half jaar voor zichzelf begonnen waarbij we altijd afgesproken hebben dat hij die ene vaste dag thuis is. Nu geeft hij aan af en toe ook op die dag te moeten/willen werken. Dat snap ik, maar de externe opvang is 1 niet beschikbaar, 2 geen opa's en oma's die oppassen en 3 gaat jongste al 3 dagen naar kdv. Dan zou het aankomen op mij, dat ik die dag minder werk of mn werkdagen anders ga indelen. En daar ben ik het dan weer niet mee eens.
Ook al werk ik parttime, na mn werk heb ik altijd 1 of 2 kinderen thuis en sta ik ook altijd aan en ben ik bezig. Mijn man kan zijn dagen helemaal zelf indelen, kan tussendoor naar de fysio of tandarts, terwijl ik dat niet kan. Ik moet dat onder werktijd doen (wat niet altijd haalbaar is) of moet opvang regelen. Ik merk aan mezelf dat ik me hier aan stoor, ook al gun ik mijn man zijn eigen bedrijf en die uitdaging.
Kortom, ik vind het stoeien wat nou het beste werkt voor iedereen in een gezin. Daar zullen vast meer vaders/moeders tegenaan lopen.
Ik zou het probleem houden bij degene die het probleem heeft: je man. Hij is verantwoordelijk voor zijn dag, dus moet hij het ook zelf oplossen.

Een vierde dag opvang is geen optie, opa's en oma's ook niet. Jij bent al genoeg teruggegaan in uren, dus ook dat is geen optie.

Ik zou de bal terugspelen. Jij bent absoluut niet degene die dit moet gaan oplossen. Je doet al genoeg zo te horen.
pennetje80 schreef:
07-12-2018 13:25
ik vind (vond) het vooral belangrijk dat er vaak 1 van de ouders was en niet 4/5 dagen opvang (mijn mening he)
en aangezien ex voor zichzelf wilde werken in een branche waar minder dan 5 dagen niet echt gewaardeerd werd was onze verdeling zo.

en hij had echt wel een goede band met de kinderen hij was vaak rond half 5 thuis en dan nog redelijk wat tijd samen.

dat hij er na onze scheiding voor gekozen heeft zich weinig in de kinderen te interesseren en zijn nieuwe relatie belangrijker vind, vind ik erg jammer maar heb me er bij neergelegd

En jawel hoor, daar hebben we hem weer. Dezelfde dooddoener als altijd. De man kan uiteraard nooit in uren terug. Nooit. Alleen de vrouw kan dat.
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
07-12-2018 13:30
Ik zou het probleem houden bij degene die het probleem heeft: je man. Hij is verantwoordelijk voor zijn dag, dus moet hij het ook zelf oplossen.

Een vierde dag opvang is geen optie, opa's en oma's ook niet. Jij bent al genoeg teruggegaan in uren, dus ook dat is geen optie.

Ik zou de bal terugspelen. Jij bent absoluut niet degene die dit moet gaan oplossen. Je doet al genoeg zo te horen.
Mee eens, maar toch vind ik dat ook lastig om zo te roepen naar hem. Als hij achter gaat lopen door die ene dag, al is dat niet mijn schuld, vind ik dat toch vervelend voor hem. De combi werken en gezin lukt mij ook beter denk ik dan hem, ik kan die ballen wat makkelijker hooghouden. Tegelijkertijd vind ik het met periodes ook pittig. Ook al zou er op die ene dag kinderopvang beschikbaar zijn (op termijn komt er waarschijnlijk plek) dan heb ik daar gevoelsmatig moeite mee, want 3 dagen kdv vind ik voldoende. Man is daar makkelijker in en zou hem gerust 4 dagen naar het kdv doen. We zijn het daar dus niet altijd over eens.
Alle reacties Link kopieren
mag je een dooddoener vinden, maar leidinggevende functie, dus 5 dagen of niet
en ik heb hem niet gedwongen ofzo....
hij wilde dit, en was door zijn leidinggevende functie dan weer wel redelijk flexibel als hij een x wat eerder thuis wilde/moest zijn. alleen niet standaard 4 dagen werken dat ging niet
pennetje80 schreef:
07-12-2018 13:25
ik vind (vond) het vooral belangrijk dat er vaak 1 van de ouders was en niet 4/5 dagen opvang (mijn mening he)
en aangezien ex voor zichzelf wilde werken in een branche waar minder dan 5 dagen niet echt gewaardeerd werd was onze verdeling zo.

en hij had echt wel een goede band met de kinderen hij was vaak rond half 5 thuis en dan nog redelijk wat tijd samen.

dat hij er na onze scheiding voor gekozen heeft zich weinig in de kinderen te interesseren en zijn nieuwe relatie belangrijker vind, vind ik erg jammer maar heb me er bij neergelegd

Ik zal niet beweren dat vaders die weinig thuis zijn geen goede band met hun kinderen hebben of per definitie een slechte band hebben.

Wat ik wel merkte is dat de goede band toch wel anders is als de kinderen een dag in de week alles met hun vader moeten en mogen doen. Dat papa niet alleen maar voor de leuk en de voetbal en de gezellige uitjes is, maar ook voor de serieuze shit uit een kinderleven zoals de tandarts, de dokter, de vaccinatie etc. En ook dat vader soms gewoon moet stofzuigen of koken op zijn dag met de kinderen. Dat wordt de band niet beter of slechter van, maar juist meer gelijkwaardig aan de band die ze met de andere (meer aanwezige) ouder hebben.
Alle reacties Link kopieren
pennetje80 schreef:
07-12-2018 13:39
mag je een dooddoener vinden, maar leidinggevende functie, dus 5 dagen of niet
en ik heb hem niet gedwongen ofzo....
hij wilde dit, en was door zijn leidinggevende functie dan weer wel redelijk flexibel als hij een x wat eerder thuis wilde/moest zijn. alleen niet standaard 4 dagen werken dat ging niet
Typisch. Mijn man heeft een directeursfunctie en kan wel vier dagen werken. Ik ken een wethouder die ook een dag in de week vrij houdt.
Leiding geven wil niet zeggen dat je niet vier dagen kan werken. Maar je moet het wel willen en je grenzen afbakenen.
Alle reacties Link kopieren
Hij wilde ook niet minder werken
En hij was helaas geen directeur dus moest hij toch luisteren naar hogere hand

Directeur is nog wat vrijer in uren indeling
Alle reacties Link kopieren
nessemeisje schreef:
07-12-2018 15:20
Typisch. Mijn man heeft een directeursfunctie en kan wel vier dagen werken. Ik ken een wethouder die ook een dag in de week vrij houdt.
Leiding geven wil niet zeggen dat je niet vier dagen kan werken. Maar je moet het wel willen en je grenzen afbakenen.
Mijn man kan t niet. Kun je vinden wat je wil, zo is het.
Alle reacties Link kopieren
pennetje80 schreef:
07-12-2018 15:23
Hij wilde ook niet minder werken
En hij was helaas geen directeur dus moest hij toch luisteren naar hogere hand

Directeur is nog wat vrijer in uren indeling
Hij is niet begonnen als directeur he? Hij is in de loop der jaren opgeklommen en sinds we onze eerste kregen, altijd vier dagen gewerkt. Ook toen hij manager was. Dat was gewoon de deal bij ons: eerlijke verdeling van werk en zorg. Ik vier dagen werken en hij vier dagen werken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven