Geld & Recht
alle pijlers
Tijdelijk terug naar ouderlijk huis
dinsdag 18 december 2018 14:11
Hoi,
Hier al een lange lezer en schrijfster van 28 jaar, alleen voor dit verhaal in een nieuw jasje. Na een hele poos samen gewoond te hebben, moest ik in 1x weer in mijn eentje de huur en bijkomende kosten gaan betalen.
Het kost mij erg veel moeite om heel eerlijk te zijn, want iedere keer als ik denk dat ik het allemaal op een rit heb zitten qua rekeningen (zorg en belasting met name) krijg ik weer een terugslag waardoor mijn spaargeld nog altijd erg minimaal is.
Mijn huidige woning kan ik betalen, ik kan boodschappen doen, hou geld over en kan iets sparen (a 50 euro). Maar de woning bevalt niet. De winter is koud, de zomer gloeiend heet, veel overlast (midden in het centrum) want woning is erg slecht geïsoleerd. Vanochtend werd ik wakker bijvoorbeeld van schreeuwende buren.
Daarbij zit ik psychisch niet heel lekker. Depressie is over, maar ben nog niet heel stabiel. Mijn zorgen rondom het geld, school, etc etc helpen daar niet bij. Rust hierin zou prettig zijn.
Nou ben ik aan het overwegen om tijdelijk terug te gaan naar mijn ouderlijk huis. Het idee is sowieso een jaar (daarna krijg ik een flinke loonsverhoging wegens afronding opleiding). De vraag is echter hoe snel ik na dat jaar weer in aanmerking kan komen voor een woning (ooit stom geweest mijn inschrijving bij de woningbouw op te zeggen, was ervan overtuigd voor aaaaltijd samen te blijven..). Inschrijftijd is nu twee jaar.
In mijn ouderlijk huis is het mogelijk om een aparte woonkamer en een aparte slaapkamer te verwezenlijken. Dus ik heb 'mijn eigen stek'. Badkamer en keuken delen we dan wel. Uiteraard zal ik mijn ouders dan kostgeld betalen en bijdragen in het huishouden, wat ik in mijn eigen huis doe kan ik ook bij mijn ouders uiteraard.
Mijn ouders staan er open voor (band met hen is goed), maar iets in mij twijfelt nog. Ondanks dat ik meer positieve punten zie dan negatieve punten.
Echter.... 28 jaar en samenwonen met je ouders? De maatschappij heeft daar een hele duidelijke mening over. Ondanks dat ik hard aan het stoeien ben om mij niets van die meningen aan te trekken (in elke context) doe ik dat natuurlijk wel (ja, moet ik dit vooral op VIVA plaatsen waar iedereen een erg duidelijke mening heeft)
Ik heb nog drie maanden om te beslissen (eerder kan ik niet weg uit de woning wegens contract). Maar ik denk dat ik toch behoefte heb aan wat meningen, inzichten van anderen etc.
Hier al een lange lezer en schrijfster van 28 jaar, alleen voor dit verhaal in een nieuw jasje. Na een hele poos samen gewoond te hebben, moest ik in 1x weer in mijn eentje de huur en bijkomende kosten gaan betalen.
Het kost mij erg veel moeite om heel eerlijk te zijn, want iedere keer als ik denk dat ik het allemaal op een rit heb zitten qua rekeningen (zorg en belasting met name) krijg ik weer een terugslag waardoor mijn spaargeld nog altijd erg minimaal is.
Mijn huidige woning kan ik betalen, ik kan boodschappen doen, hou geld over en kan iets sparen (a 50 euro). Maar de woning bevalt niet. De winter is koud, de zomer gloeiend heet, veel overlast (midden in het centrum) want woning is erg slecht geïsoleerd. Vanochtend werd ik wakker bijvoorbeeld van schreeuwende buren.
Daarbij zit ik psychisch niet heel lekker. Depressie is over, maar ben nog niet heel stabiel. Mijn zorgen rondom het geld, school, etc etc helpen daar niet bij. Rust hierin zou prettig zijn.
Nou ben ik aan het overwegen om tijdelijk terug te gaan naar mijn ouderlijk huis. Het idee is sowieso een jaar (daarna krijg ik een flinke loonsverhoging wegens afronding opleiding). De vraag is echter hoe snel ik na dat jaar weer in aanmerking kan komen voor een woning (ooit stom geweest mijn inschrijving bij de woningbouw op te zeggen, was ervan overtuigd voor aaaaltijd samen te blijven..). Inschrijftijd is nu twee jaar.
In mijn ouderlijk huis is het mogelijk om een aparte woonkamer en een aparte slaapkamer te verwezenlijken. Dus ik heb 'mijn eigen stek'. Badkamer en keuken delen we dan wel. Uiteraard zal ik mijn ouders dan kostgeld betalen en bijdragen in het huishouden, wat ik in mijn eigen huis doe kan ik ook bij mijn ouders uiteraard.
Mijn ouders staan er open voor (band met hen is goed), maar iets in mij twijfelt nog. Ondanks dat ik meer positieve punten zie dan negatieve punten.
Echter.... 28 jaar en samenwonen met je ouders? De maatschappij heeft daar een hele duidelijke mening over. Ondanks dat ik hard aan het stoeien ben om mij niets van die meningen aan te trekken (in elke context) doe ik dat natuurlijk wel (ja, moet ik dit vooral op VIVA plaatsen waar iedereen een erg duidelijke mening heeft)
Ik heb nog drie maanden om te beslissen (eerder kan ik niet weg uit de woning wegens contract). Maar ik denk dat ik toch behoefte heb aan wat meningen, inzichten van anderen etc.
dinsdag 18 december 2018 14:56
Als het jou bevalt en je ouders vinden het goed, dan maakt het weinig uit wat anderen daar voor oordelen over hebben. Lekker laten gaan. Misschien is het juist wel heel goed en louterend voor je dat je ouders een beetje kunnen zorgen om voor jou.
anoniem_348386 wijzigde dit bericht op 18-12-2018 15:21
Reden: foutje
Reden: foutje
2.63% gewijzigd
dinsdag 18 december 2018 14:59
dinsdag 18 december 2018 15:07
Als jouw ouders het goed vinden, en jij vind het ook wel een prettig idee, dan moet je echt schijt hebben aan wat iedereen denkt. Het klinkt mij als een prima oplossing. Genoeg ruimte waardoor zowel jij als je ouders nog wel privacy hebben, maar ze toch ook zicht hebben op hoe het met jou gaat. En voor jou ook nog eens kans om te sparen.
dinsdag 18 december 2018 15:10
dinsdag 18 december 2018 15:12
Ik heb een nichtje die een soort gelijke situatie aan de hand heeft gehad. Zij is ook weer tijdelijk thuis gaan wonen. De band met haar ouders is goed maar dat tijdelijk thuis wonen werkte niet.
Nichtje en ouders begonnen zich aan elkaar te irriteren omdat zij zo lang het huis uit is geweest. Houd hier wel rekening mee. Tuurlijk is weer thuis gaan wonen bij je ouders een prima oplossing, echter moeten jullie er rekening mee houden dat jij bepaalde dingen nu gewend bent, die je ouders wellicht anders doen.
Nichtje en ouders begonnen zich aan elkaar te irriteren omdat zij zo lang het huis uit is geweest. Houd hier wel rekening mee. Tuurlijk is weer thuis gaan wonen bij je ouders een prima oplossing, echter moeten jullie er rekening mee houden dat jij bepaalde dingen nu gewend bent, die je ouders wellicht anders doen.
dinsdag 18 december 2018 15:16
Toen ik 30 was, heb ik vanwege beëindigen relatie ook een tijdje bij mijn ouders gewoond. Het dubbele gevoel herken ik. Ik vond het een blamage voor mezelf. Ben je 30, woon je weer bij mijn ouders... Dan ben je echt geslaagd in het leven!
Achteraf was ik heel blij dat ik het heb gedaan. Ik heb die periode flink kunnen sparen (moest ook zelf weer een nieuwe woning inrichten), had mijn natje en mijn droogje maar wel mijn eigen leven en ruimte in het huis.
En dat gevoel van falen of dat het niet zo zou moeten zijn zit vooral in jezelf. Ik heb echt van helemaal niemand een negatieve reactie gehad. Eerder het tegenovergestelde. En dan nog, daar zou jij je niets van aan moeten trekken. Als het voor jou nu beter is en beter voelt: doen! En wat hiervoor ook al werd gezegd. Als ik jouw ouders was en jij zit niet lekker in je vel, zou ik je ook liever in de buurt hebben.
Achteraf was ik heel blij dat ik het heb gedaan. Ik heb die periode flink kunnen sparen (moest ook zelf weer een nieuwe woning inrichten), had mijn natje en mijn droogje maar wel mijn eigen leven en ruimte in het huis.
En dat gevoel van falen of dat het niet zo zou moeten zijn zit vooral in jezelf. Ik heb echt van helemaal niemand een negatieve reactie gehad. Eerder het tegenovergestelde. En dan nog, daar zou jij je niets van aan moeten trekken. Als het voor jou nu beter is en beter voelt: doen! En wat hiervoor ook al werd gezegd. Als ik jouw ouders was en jij zit niet lekker in je vel, zou ik je ook liever in de buurt hebben.
dinsdag 18 december 2018 15:18
Nog even als aanvulling: mijn ouders bemoeiden zich verder helemaal niet met mij qua leven en indeling van mijn dag e.d. Ik had alle ruimte en vrijheid om min of meer mijn eigen leven verder te leven. Als ze hadden verwacht dat ik weer volledig in de kindmodus zou komen (Hoe laat thuis? Wat ga je doen? Wanneer ben je er weer?) had ik het wel een stuk moeilijker gevonden denk ik.
dinsdag 18 december 2018 15:20
Wat maakt het uit hoe de maatschappij en anderen over jouw situatie denken? Je hoeft niet alles volgens het boekje te doen he.
Ik was 25 toen ik echt uit huis ging. Tussendoor wel een jaar in Amerika gewoond, maar daarna weer bij mijn ouders ingetrokken. Op mijn 25e echt vertrokken toen ik naar Engeland verhuisde. Ik heb ook tijdens mijn studie thuisgewoond. Dat zullen sommige mensen vast vreemd vinden, maar voor mij was het gewoon de beste en makkelijkste keuze.
Ik was 25 toen ik echt uit huis ging. Tussendoor wel een jaar in Amerika gewoond, maar daarna weer bij mijn ouders ingetrokken. Op mijn 25e echt vertrokken toen ik naar Engeland verhuisde. Ik heb ook tijdens mijn studie thuisgewoond. Dat zullen sommige mensen vast vreemd vinden, maar voor mij was het gewoon de beste en makkelijkste keuze.
anoniem_64cfde2573b58 wijzigde dit bericht op 18-12-2018 15:24
21.34% gewijzigd
dinsdag 18 december 2018 15:21
Dink en Frits: Ik snap jullie overwegingen inderdaad. Echter is de band tussen ouders en mij zo dat dit bespreekbaar wordt + eigen ruimtes. Ik hoef niet bij hen in de woonkamer etc. Tuurlijk zullen er irritaties zijn, maar niets drastisch.. Als we daarin duidelijke afspraken maken (de punten die happy weergeeft) dan komt het best goed denk ik.
Zus: Happy 07 geeft mijn twijfel perfect weer. Het voelt als een stap terug..
Happy, thanks!
Zus: Happy 07 geeft mijn twijfel perfect weer. Het voelt als een stap terug..
Happy, thanks!
dinsdag 18 december 2018 15:24
Wat is er mis met een stap terug zetten als je daardoor je beter voelt? Maak je eens niet zo druk om wat hoort, moet, etc. Dat zijn normen die je jezelf oplegt en die je ook jezelf niet kan opleggen
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
dinsdag 18 december 2018 15:25
+1Happy07 schreef: ↑18-12-2018 15:18Nog even als aanvulling: mijn ouders bemoeiden zich verder helemaal niet met mij qua leven en indeling van mijn dag e.d. Ik had alle ruimte en vrijheid om min of meer mijn eigen leven verder te leven. Als ze hadden verwacht dat ik weer volledig in de kindmodus zou komen (Hoe laat thuis? Wat ga je doen? Wanneer ben je er weer?) had ik het wel een stuk moeilijker gevonden denk ik.
Vooral een eigen woonkamer klinkt mij als een grote plus, dan kan je toch je eigen leven houden. Ga anders gewoon nog eens met je ouders praten om te vragen hoe ze dat voor zich zien? Verwachten ze dat jullie elke avond samen gaan eten? Of eten jullie 1 a 2 avonden in de week samen en verder ieder voor zich? Gaat jouw moeder jouw was weer doen? Is er ruimte voor een eigen koelkast in jouw woongedeelte? Etc.
dinsdag 18 december 2018 15:27
Ik heb mijn ouders gevraagd om met z'n tweën te gaan zitten en te overleggen met elkaar wat het voor hen zou betekenen. Wat zij dan verwachten etc. Wanneer zij dit hebben gedaan wil ik met z'n drieën gaan zitten, om te kijken wat praktisch is etc.
Jullie input valt mij alles mee! Het is inderdaad los laten van mijn eigen idee/gevoel hierin. Laat los laten nou net dat dingetje zijn waardoor ik nog onstabiel ben haha.
Jullie input valt mij alles mee! Het is inderdaad los laten van mijn eigen idee/gevoel hierin. Laat los laten nou net dat dingetje zijn waardoor ik nog onstabiel ben haha.
dinsdag 18 december 2018 15:44
Mja het is misschien niet je droomplaatje op je 28e maar ik vind het alleen maar een compliment waard als je tot de conclusie komt dat het nu eigenlijk net te veel voor je is en dat je dan op zoek gaat naar manieren om goed voor jezelf te zorgen! Denk dat je daar een stuk verder mee komt dan de problemen negeren en doorgaan alsof er niets aan de hand, met alle mogelijke consequenties van dien.
dinsdag 18 december 2018 15:50
Ik vond het heel erg lastig. Nu had ik met moeder ook geen goede band. Ze ging steeds vragen waar ik was geweest en wat ik ging doen. Kwam veel “mijn kamer” in. Het was een verademing toen ik anti kraak kon gaan wonen.
Ik snap je gevoel van een stap terug ook goed. Of dat altijd erg is weet ik niet. Ik voelde mij een enorme sukkel al reageerde niemand er vervelend op.
Anti kraak nog een optie? Met een huisgenoot samen iets huren? Werk erbij zoeken of kosten besparen?
Ik snap je gevoel van een stap terug ook goed. Of dat altijd erg is weet ik niet. Ik voelde mij een enorme sukkel al reageerde niemand er vervelend op.
Anti kraak nog een optie? Met een huisgenoot samen iets huren? Werk erbij zoeken of kosten besparen?
dinsdag 18 december 2018 16:02
Dit dus!-Hanka- schreef: ↑18-12-2018 15:44Mja het is misschien niet je droomplaatje op je 28e maar ik vind het alleen maar een compliment waard als je tot de conclusie komt dat het nu eigenlijk net te veel voor je is en dat je dan op zoek gaat naar manieren om goed voor jezelf te zorgen! Denk dat je daar een stuk verder mee komt dan de problemen negeren en doorgaan alsof er niets aan de hand, met alle mogelijke consequenties van dien.
Men lijd het meest om het lijden dat men vreest.
dinsdag 18 december 2018 16:43
Op zich niks mis mee lijkt me, maar ik mis nog wel de optie om een andere eigen woning te zoeken waar je je prettiger voelt dan op je huidige stek? Waarom kan dat niet?
Er zijn best risico's verbonden aan terug naar je ouders - wat als het toch niet zo prettig uitpakt als jullie nu denken, ondanks jullie goede band? Je bent er al jaren weg, jullie leefritme loopt uiteen. Een eigen woonkamer is een grote plus, maar keuken en badkamer deel je nog altijd... En inderdaad het punt van daarna weer een woning vinden - met 2 a 3 jaar inschrijfduur zou je hier in mijn omgeving (Randstad, dat wel) nog jaaaaren moeten wachten tot je überhaupt in aanmerking komt om op woningen te reageren.
Er zijn best risico's verbonden aan terug naar je ouders - wat als het toch niet zo prettig uitpakt als jullie nu denken, ondanks jullie goede band? Je bent er al jaren weg, jullie leefritme loopt uiteen. Een eigen woonkamer is een grote plus, maar keuken en badkamer deel je nog altijd... En inderdaad het punt van daarna weer een woning vinden - met 2 a 3 jaar inschrijfduur zou je hier in mijn omgeving (Randstad, dat wel) nog jaaaaren moeten wachten tot je überhaupt in aanmerking komt om op woningen te reageren.
dinsdag 18 december 2018 16:49
Op zich is er niks mis mee, ik heb het ook weleens gedaan. Ik heb ook een goede band met mijn ouders maar de irritaties waren er toen wel snel hoor. Hou er rekening mee dat dat kan gebeuren, ondanks de goede band.
In welke regio woon je? Als je maar 2 jaar (tegen die tijd 3 jaar) inschrijftijd hebt, hou er dan rekening mee dat je mogelijk langer dan dat jaar thuis woont. Of je moet tegen die tijd particulier kunnen huren of kopen.
Is woningruil met iemand die een goedkopere huur en waarvan de woning een andere ligging heeft geen optie?
In welke regio woon je? Als je maar 2 jaar (tegen die tijd 3 jaar) inschrijftijd hebt, hou er dan rekening mee dat je mogelijk langer dan dat jaar thuis woont. Of je moet tegen die tijd particulier kunnen huren of kopen.
Is woningruil met iemand die een goedkopere huur en waarvan de woning een andere ligging heeft geen optie?
dinsdag 18 december 2018 16:55
2 Van de 3 dochters zijn inmiddels uit huis, maar wat zou ik ze weer graag thuis willen hebben. Ik zie ze nu best weinig en weet niet meer goed wat er in hun leven speelt. Bovendien betalen ze mega veel (kamer-) huur en zitten alles bij elkaar wel op zo'n rug per maand. Bij ons thuis mogen ze gratis wonen, eventueel hooguit 100-200 euro kostgeld per maand. Dat zou ik ze gunnen. Kunnen ze lekker sparen van hun bijbaantjes en faciliteren wij ze om hun studies af te ronden.
Maar nee, inderdaad. De algehele tendens is toch dat het niet echt chill is om bij je ouders te wonen. Ondanks dat ik ze alle vrijheid zou geven.
Maar nee, inderdaad. De algehele tendens is toch dat het niet echt chill is om bij je ouders te wonen. Ondanks dat ik ze alle vrijheid zou geven.
.
