Geld & Recht alle pijlers

Ophalen kinderen na verhuizing ex

14-02-2020 09:05 197 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,

Ik ben sinds 5 jaar gescheiden. Mijn ex is 150 km verder weg verhuisd naar Limburg. Is het reeel dat hij van mij verwacht dat ik de kinderen bij hem ophaal? Of hem halverwege tegemoet kom?
anoniem_387674 wijzigde dit bericht op 18-02-2020 13:04
78.77% gewijzigd
Ik zou de afweging maken wat in het belang is van het kind. Jij kent je ex, wat gebeurt er wanneer je, je hakken in het zand zet? Dat zou mijn eerste reactie zijn, is hij nou helemaal gek! Maarrrr ik heb geen idee hoe jouw ex hierop zou reageren. Ontstaat er onnodige strijd? Dan zou ik toch kijken wat de gulden middenweg is in het belang van je kind.
Poe he, dat is een ingewikkelde situatie voor je. Wat jammer dat je ex zo ver weg is gaan wonen.
Hoe is je relatie met je ex? Het leest alsof je redelijk met hem kunt overleggen. Ik vind hem tegemoet komen op een half uur rijden wel een mooi voorstel, maar dan zou ik denk ik wel aanbieden het iedere keer te doen, anders is het zo 'net niks'.

Daarnaast zou ik de financiële afspraken dan herzien. Of meer alimentatie omdat de kinderen meer bij jou zijn, of een bijdrage in de benzinekosten. Anders ga je wel veel inleveren.
Tijd voor andere regelingen?
Tja, dit had je wel kunnen voorzien. Zo'n convenant is er niet voor niets.

In het belang van de kinderen zou ik misschien voorstellen dat ik ze om de week halverwege kom ophalen. Maar niet elke week.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou dat niet doen, omdat het de consequentie is van zijn eigen eenzijdige beslissing. Als hij toch al aan het rijden is, wat maakt dat extra half uur dan nog uit ? Lijkt me ook niks om kinderen en bagage onderweg op een parkeerplaats om te laden. Heb ik zo'n troosteloos beeld bij.
In uitzonderlijke situaties (ziekte/afspraak/...) zou ik wel gaan ophalen.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren
ditte_ schreef:
14-02-2020 09:08
Ik zou de afweging maken wat in het belang is van het kind. Jij kent je ex, wat gebeurt er wanneer je, je hakken in het zand zet? Dat zou mijn eerste reactie zijn, is hij nou helemaal gek! Maarrrr ik heb geen idee hoe jouw ex hierop zou reageren. Ontstaat er onnodige strijd? Dan zou ik toch kijken wat de gulden middenweg is in het belang van je kind.
Laten we zeggen dat hij niet al te meegaand is.
anoniem_387674 wijzigde dit bericht op 16-02-2020 17:56
Reden: Herkenbaarheid
34.62% gewijzigd
Ik zou niet zelf gaan rijden. Je hebt al zo'n kort tijd vrij in de weekenden en dan zou je ook nog taxi moeten gaan spelen? Hij wilde persé ver weg gaan wonen, dus hij rijdt maar! En ik zou de alimentatieregeling ook aan laten passen want jij hebt ze nu meer in de kost dan hij. En jou kost het telkens oppas inhuren als jij 'ns iets voor jezelf wil kunnen doen.
MarvelousMrsMaisel schreef:
14-02-2020 09:09
Tja, dit had je wel kunnen voorzien. Zo'n convenant is er niet voor niets.

In het belang van de kinderen zou ik misschien voorstellen dat ik ze om de week halverwege kom ophalen. Maar niet elke week.
Ze gaan toch ook maar om de week naar hun vader?

Jammer, dat zo'n convenant dus eigenlijk niks betekent he?
Sugarsnap schreef:
14-02-2020 09:12
Laten we zeggen dat hij niet al te meegaand is. Ik slik al enorm veel in het belang van de kinderen. Dat is ook de enige reden waarom ik het überhaupt overweeg inderdaad. Mijn gedachte is eigenlijk dat als ik gelijk nee zeg, ik dat later zeker een keer terug krijg, waarschijnlijk dubbel zo erg. Als ik dus een klein beetje toegeef en voorstel eens per maand hem tegemoet te komen, dat dit mijn “goede wil” toont, maar mij niet teveel kost.

Mijn nieuwe partner zegt dat ik gek ben en gewoon nee moet zeggen, maar ik vind dat toch erg lastig.
Hoe krijg jij dat terug? Jij staat in je recht toch? Jij kan hem aanklagen voor zowel het schenden van het convenant waarbij hij in de buurt moest blijven wonen en voor het te weinig alimentatie betalen. Ik zou hier echt 'n advocaat opzetten en hem laten bloeden!
Alle reacties Link kopieren
Mijn man is toen zijn kinderen nog klein waren een stuk verder van zijn ex gaan wonen (weliswaar lang geen 150 km, maar toch). Zijn keuze, zijn verantwoordelijkheid om de kinderen te brengen en te halen. Zo stond en staat hij erin. Hij heeft ze jarenlang altijd gebracht en gehaald en reed ook nog vaak tussendoor op en neer als ze moesten sporten. Ik denk dat het twee keer per jaar voorkwam dat zijn ex halverwege naar hem toe kwam omdat hij het anders echt niet redde met andere verplichtingen, maar heeft dat nooit als vanzelfsprekend gezien.
Inmiddels zijn ze volwassen en komen zelf heel regelmatig met het OV of de auto.

In jouw geval zie ik het ook zo, TO, het is zijn keuze dus draagt hij de consequenties. En natuurlijk kun je hem wel een keer uit de brand helpen als het heel lastig is, maar niet structureel.

Maar ik vind het vooral zielig voor de kinderen dat ze zo vaak 300 km in de auto moeten zitten...
pamelacourson wijzigde dit bericht op 14-02-2020 09:17
26.06% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
14-02-2020 09:14
Hoe krijg jij dat terug? Jij staat in je recht toch? Jij kan hem aanklagen voor zowel het schenden van het convenant waarbij hij in de buurt moest blijven wonen en voor het te weinig alimentatie betalen. Ik zou hier echt 'n advocaat opzetten en hem laten bloeden!
En dit.
Alle reacties Link kopieren
Sugarsnap schreef:
14-02-2020 09:12

Mijn nieuwe partner zegt dat ik gek ben en gewoon nee moet zeggen, maar ik vind dat toch erg lastig.
TJa ik vind dat ook, het is zijn beslissing om daar te gaan wonen, dan had hij daar maar beter over na moeten denken.
Als je aan zou bieden om op een half uur van je huis te wisselen zou ik het wel elke keer doen en niet om de keer. Maar ik zou zeker niet elke keer ze daar gaan halen, dat kost je je hele zondagmiddag
Alle reacties Link kopieren
Ik zou nee zeggen en als hij daar vervelend op reageert zou ik zeggen dat als het hem niet bevalt we ook opnieuw naar de rechter kunnen om de omgangsregeling en de alimentatie aan te passen aan de nieuwe realiteit.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Mijn eerste reactie was geef hem geen vinger, want als je eenmaal toegeeft pakt hij je hele hand. Maar als er een kans is dat de kinderen de dupe gaan worden ben ik bang dat je niet anders kan dan toch toegeven. Zo min mogelijk welteverstaan.
Kun je dit niet aangrijpen om de zaken weer even recht te zetten zwart op wit?
Dan levert het jezelf ook nog wat op. Dan vallen de benzinekosten ook weg.
pamelacourson schreef:
14-02-2020 09:15
Mijn man is toen zijn kinderen nog klein waren een stuk verder van zijn ex gaan wonen (weliswaar lang geen 150 km, maar toch). Zijn keuze, zijn verantwoordelijkheid om de kinderen te brengen en te halen. Zo stond en staat hij erin. Hij heeft ze jarenlang altijd gebracht en gehaald en reed ook nog vaak tussendoor op en neer als ze moesten sporten. Ik denk dat het twee keer per jaar voorkwam dat zijn ex halverwege naar hem toe kwam omdat hij het anders echt niet redde met andere verplichtingen, maar heeft dat nooit als vanzelfsprekend gezien.
Inmiddels zijn ze volwassen en komen zelf heel regelmatig met het OV of de auto.

In jouw geval zie ik het ook zo, TO, het is zijn keuze dus draagt hij de consequenties. En natuurlijk kun je hem wel een keer uit de brand helpen als het heel lastig is, maar niet structureel.

Maar ik vind het vooral zielig voor de kinderen dat ze elk weekend 300 km in de auto moeten zitten...

En een vraag: is deze regeling überhaupt wel verstandig? Jij hebt de kinderen dus NOOIT in het weekend en andersom voor de kinderen ook: ze zien hun moeder alleen op schooldagen en hun vader altijd in het weekend. Dit lijkt me voor niemand fijn, voor jou niet, voor de kinderen niet en zelfs niet voor je ex. Ik zou de hele regeling eens overdenken, misschien is in dit geval om het weekend en de rest bij jou gewoon beter. Co-ouderschap of elke week is niet altijd het beste, echt niet.
Misschien kan ze de regeling zo aanpassen dat de kinderen álle vakanties naar hem moeten (behalve de vakantie waarmee ze zelf met de kinderen op vakantie wil) Dan hoeft zij geen opvang te regelen en kan ook 'ns met haar nieuwe vriend weg. En dan de weekenden op en neer laten vervallen.
Alle reacties Link kopieren
pamelacourson schreef:
14-02-2020 09:15
En een vraag: is deze regeling überhaupt wel verstandig? Jij hebt de kinderen dus NOOIT in het weekend en andersom voor de kinderen ook: ze zien hun moeder alleen op schooldagen en hun vader altijd in het weekend. Dit lijkt me voor niemand fijn, voor jou niet, voor de kinderen niet en zelfs niet voor je ex. Ik zou de hele regeling eens overdenken, misschien is in dit geval om het weekend en de rest bij jou gewoon beter. Co-ouderschap of elke week is niet altijd het beste, echt niet.
Volgens mij zijn ze maar om het weekend bij hun vader. Dus heeft TO ze de helft van de weekends.
Dus hij had ze om de week 3 dagen en nu om de week nog maar 2 dagen?

De kinderen zien hem nu dus 4 dagen per maand?

Antwoord op je vraag, nee ik zou niet gaan rijden. Zijn keuze om de band met zijn kinderen af te breken en niet voorop te zetten.
Alle reacties Link kopieren
Zijn keuze dit inderdaad.
Dus dit zijn de gevolgen voor hem.
fashionvictim schreef:
14-02-2020 09:16
Ik zou nee zeggen en als hij daar vervelend op reageert zou ik zeggen dat als het hem niet bevalt we ook opnieuw naar de rechter kunnen om de omgangsregeling en de alimentatie aan te passen aan de nieuwe realiteit.
En dit.
Het beste voor je kinderen doen, is ervoor zorgen dat jij als opvoeder er het beste van maakt voor de kinderen.
Dat betekent niet dat jij papa's tekortkomingen moet gladstrijken.
Alle reacties Link kopieren
Heb je gevraagd wat er eigenlijk achter die vraag zit ? Is het misschien dat hij te laat terug is en liever vroeger naar bed wil. Dan zou je kunnen voorstellen dat hij de kinderen ook een uur eerder kan terugbrengen.
Als je gaat rijden kost dit je tijd en en geld. Je tijd zou je nog kunnen vrijwillig inzetten voor het welzijn van de kinderen. Echter, over het benzinegeld zou ik dan wel een afspraak op papier zetten.

Zelf heb ik een beetje het gevoel (hoop dat ik het mis heb) dat dit een hellend vlak wordt ... als het na een half jaar al moeilijk op te brengen is om je eigen kinderen te halen en te brengen, dan vraag ik me af hoe dat op termijn moet. En er wordt al eens een boek of een bril vergeten toch ? Hoe vaak mijn ex niet twee keer op en neer is moeten rijden om nog snel iets na te brengen. Dat is met 150 km al helemaal niet te doen. Dus werkbaar op lange termijn lijkt me dit niet echt.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren
fashionvictim schreef:
14-02-2020 09:16
Ik zou nee zeggen en als hij daar vervelend op reageert zou ik zeggen dat als het hem niet bevalt we ook opnieuw naar de rechter kunnen om de omgangsregeling en de alimentatie aan te passen aan de nieuwe realiteit.
Dit.

Je schrijft dat je bang bent dat als je niet toegeeft, je het op een later moment dubbel zo hard terug krijgt, maar dat gebeurt ook als je ja zegt, want hij weet ook wel dat hij je met zijn gedrag onder druk zet en dat je niet ja zegt omdat je hem zo aardig vindt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap niet helemaal hoe jij “terug krijgt”.

1 ding weet ik wel: bij moeilijke mensen helpt het enorm om héél duidelijk te zijn. Als ze ruimte voelen dan gaan ze verder wringen vroeg of laat.

Dus zeker niet 1 x per maand een half uur rijden, dat slaat echt nergens op. Jij noemt het “goodwill tonen” maar je geeft eigenlijk niks. Hij heeft er niks aan en je geeft ook geen antwoord op zijn vraag. De kans dat hij blijft doorvragen en je er last van hebt maak je zo alleen maar groter.

Als jij mijn ex was zou ik het irritant vinden als je op een duidelijke vraag met zo’n net niet antwoord komt. Wil je nou helpen of niet? En zo niet, zeg dan gewoon nee.
Ik heb hier nooit moeilijk over gedaan, niet over de donderdag en niet over de verhuizing, omdat ik realistisch ben en snap dat ik dat toch niet tegen kan houden. Ook financieel heb ik het gelaten zoals het was, ondanks dat ze nu meer bij mij zijn.

En daarom denkt hij dat hij dit nu ook kan flikken. Tijd om nu wel nee te zeggen.
Wat vinden de kinderen er van om om het weekend zo lang in de auto te zitten naar een andere omgeving waar ze geen vrienden en geen binding mee hebben?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven