Geld & Recht alle pijlers

Ophalen kinderen na verhuizing ex

14-02-2020 09:05 197 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,

Ik ben sinds 5 jaar gescheiden. Mijn ex is 150 km verder weg verhuisd naar Limburg. Is het reeel dat hij van mij verwacht dat ik de kinderen bij hem ophaal? Of hem halverwege tegemoet kom?
anoniem_387674 wijzigde dit bericht op 18-02-2020 13:04
78.77% gewijzigd
-jolijn- schreef:
14-02-2020 09:51
Het is niet handig om de kinderen halverwege te halen, omdat je dan misschien wel een half uur moet wachten omdat zij te laat zijn vertrokken of het verkeer vast staat.
Dus ik zou nee zeggen. Of op zijn hoogst aangeven dat je de kinderen eens per maand ophaalt op plek x (iets waar je op zondag iets kunt doen terwijl je wacht) en als het 2 keer is voorgekomen dat hij meer dan x minuten later is dan gepland, dat het dan weer komt te vervallen.
Ook dat niet. Die tijd gaat allemaal van de sporadische vrije dagen die TO heeft.
Nu is het tijd voor haar om de poot stijf te houden. Had ze al veel eerder moeten doen door co-ouderschap te eisen of op z'n minst te verhinderen dat ex verhuisde.
En laat hem de carnavalsvakantie maar voor zijn rekening nemen dus van de vrijdag vóór de vakantie tm de laatste zondag. Consequentie van de extra dagen waar hij jou mee heeft opgezadeld door te verhuizen.
Alle reacties Link kopieren
Heel lang geleden precies hetzelfde aan de hand gehad. Het eerste jaar heb ik de kinderen steeds gebracht of gehaald. Dat kostte mij een halve dag ( enkele reis was bijna 2 1/2 uur rijden). Na dat jaar voorgesteld halverwege af te spreken en dat werd-zacht uitgedrukt- niet gewaardeerd. Maar oke. In de praktijk bleek dit geen fijne oplossing want zoals al eerder gezegd: op een troosteloze parkeerplaats ergens je kinderen in de volgende auto zetten is gewoon niet leuk. Eén keer was zoon zijn (slaap-) knuffel vergeten en zijn we alsnog naar ex zijn huis gereden om die op te halen. Dat was de druppel, ik zat met een verdrietig kind in de auto, moe van een weekend bij papa en wéér die lange reis afleggen. Gezegd dat het voortaan zijn verantwoordelijkheid was, hij was zelf immers binnen een jaar na de scheiding zo ver weg gaan wonen.. En wat ook al eerder gezegd is, voor kinderen is het echt niet leuk zo lang in de auto te zitten, EN op vrijdag EN op zondag.
Kort daarna had papa ineens geen tijd meer en al heel snel zag hij ze helemaal niet meer.
Alle reacties Link kopieren
Beste Harry,

Ik begrijp de belasting van de afstand maar dat is nu eenmaal een consequentie van verhuizen naar een plaats veel verderop. Net als het laten vallen van de donderdag. De verantwoordelijkheid voor het halen en brengen laat ik dan ook bij jou.

Groet, Gerda
Zo lang in de auto vind ik echt sneu voor de kinderen zeg. Stom dat hij zo ver verhuisd is. Ik zou zeker niet gaan rijden voor hem.
Alle reacties Link kopieren
Nee, dit zou ik niet doen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Uh, nee. Hoe bedenkt hij het?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Venusss schreef:
14-02-2020 10:05
Heel lang geleden precies hetzelfde aan de hand gehad. Het eerste jaar heb ik de kinderen steeds gebracht of gehaald. Dat kostte mij een halve dag ( enkele reis was bijna 2 1/2 uur rijden). Na dat jaar voorgesteld halverwege af te spreken en dat werd-zacht uitgedrukt- niet gewaardeerd. Maar oke. In de praktijk bleek dit geen fijne oplossing want zoals al eerder gezegd: op een troosteloze parkeerplaats ergens je kinderen in de volgende auto zetten is gewoon niet leuk. Eén keer was zoon zijn (slaap-) knuffel vergeten en zijn we alsnog naar ex zijn huis gereden om die op te halen. Dat was de druppel, ik zat met een verdrietig kind in de auto, moe van een weekend bij papa en wéér die lange reis afleggen. Gezegd dat het voortaan zijn verantwoordelijkheid was, hij was zelf immers binnen een jaar na de scheiding zo ver weg gaan wonen.. En wat ook al eerder gezegd is, voor kinderen is het echt niet leuk zo lang in de auto te zitten, EN op vrijdag EN op zondag.
Kort daarna had papa ineens geen tijd meer en al heel snel zag hij ze helemaal niet meer.
Waarom heb jij uberhaupt in het begin gereden terwijl hij het was die verderop ging wonen?
Wel heel lullig dat hij jou er mee liet zitten vanaf dat je niet meer reed. Heb je hem wel financieel uitgekleed om dat te compenseren?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou alle correspondentie van jou aan hem voor nu even laten doen door fashionvictim.
Ofwel nee. En jij hebt ook nog wel wisselgeld.
Hij weet heel goed dat jij toegeeft en jij beseft nog niet dat je er niks mee opschiet.
Alle reacties Link kopieren
Dank iedereen voor de reacties. Ik realiseer me dat ik beter idd hier niet in mee kan gaan. Hoewel ik wel vrees voor zijn reactie.

Wat betreft het niet weten hoe ik het “terug” kan krijgen:
Door over alles dwars te gaan liggen. Dat is namelijk al meerdere malen eerder gebeurd als iets niet naar zijn zin ging. Wil niet teveel in details treden, maar geloof me, als hij kwade zin heeft kan ik het ontgelden en daarmee indirect (en soms direct) de kinderen ook.

Met de kinderen gaat het nu prima. Ze vinden het best leuk in Limburg en klagen niet over het rijden. Ze zijn nu 7 en 9 en de tablet is hun beste vriend. Ook merken ze niets meer van de strubbelingen tussen ons, juist omdat ik probeer deze te vermijden en inderdaad misschien wel vaker toegeef dan ik zou willen. Wat hebben zij er aan als wij in staat van oorlog verkeren? Kinderen zijn daar altijd de dupe van.
anoniem_387674 wijzigde dit bericht op 18-02-2020 16:56
3.04% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Sugarsnap schreef:
14-02-2020 10:17
Wat hebben zij er aan als wij in staat van oorlog verkeren? Kinderen zijn daar altijd de dupe van.
Idd maar dit zegt dus niet dat om die reden een van de ouders zich maar moet voegen naar alle keuzes/ van de ander. Hij maakt er dan oorlog van. Zijn keuze, zijn verantwoordelijkheid en zijn gedrag. Je laat je toch niet klem zetten door deze emotionele redenering? Hij verhuist, hij rijdt
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Sugarsnap schreef:
14-02-2020 10:17
Dank iedereen voor de reacties. Ik realiseer me dat ik beter idd hier niet in mee kan gaan. Hoewel ik wel vrees voor zijn reactie.

Wat betreft het niet weten hoe ik het “terug” kan krijgen:
Door over alles dwars te gaan liggen. Dat is namelijk al meerdere malen eerder gebeurd als iets niet naar zijn zin ging. Wil niet teveel in details treden, maar geloof me, als hij kwade zin heeft kan ik het ontgelden en daarmee indirect (en soms direct) de kinderen ook.



Met de kinderen gaat het nu prima. Ze vinden het best leuk in Limburg en klagen niet over het rijden. Ook merken ze niets meer van de strubbelingen tussen ons, juist omdat ik probeer deze te vermijden en inderdaad misschien wel vaker toegeef dan ik zou willen. Wat hebben zij er aan als wij in staat van oorlog verkeren? Kinderen zijn daar altijd de dupe van.
Ik had ook zo'n ex. Hij ging dan week met verder wonen maar "eiste" steeds meer en als ik er niet in mee ging kan dat weer een reactie op. Ik besefte dat ik dit zelf in stand hield. Vanaf dat moment ben ik vriendelijk gebleven maar wel duidelijk mijn grenzen aan gaan geven. Dit gaf idd de eerste tijd vervelende dingen maar toen hij merktje dat dat niet hielp stopte dat ook weer.

In deze situatie zou ik mijn poot stijf houden en aangeven dat in het convenant is omschreven dat hij niet zover mocht verhuizen. Hij deze keuze zelf gemaakt heeft, maar dat de consequenties dan helaas ook voor hem zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap waar je bang voor bent, maar het heeft echt geen zin om mee te buigen uit angst, want hij ruikt die angst, hij weet dat hij dat kan gebruiken als middel om je onder druk te zetten en zal steeds verder gaan met zijn grillen en eisen. Dus straks moet je brengen en halen, op een voor jou en de kinderen heel vervelend tijdstip dat hem beter uitkomt, en of je ook even geld wil overmaken voor iets wat hij voor ze heeft gekocht of gedaan in zijn weekend, want hij betaalt al kinderalimentatie dus die kosten zijn voor jou, of je misschien zelf hun lievelingsdrinken en lievelingsbroodbeleg wil meegeven, want anders moet hij dat kopen voor die twee dagen, enzovoort enzovoort, en elke keer durf je geen nee te zeggen uit angst voor wat er komen gaat. Echt, mensen die proeven dat ze hun zin kunnen doordrukken door zo vervelend mogelijk te doen worden vaak steeds gekker.

Probeer gewoon een keer niet bang te zijn. Zoveel kan hij je niet meer maken toch? En ik neem aan dat hij wel wijzer is dan het echt op de kinderen af te reageren?
En je hebt je partner achter je staan. Echt niet met je laten sollen, hoor.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sugarsnap schreef:
14-02-2020 10:17
Dank iedereen voor de reacties. Ik realiseer me dat ik beter idd hier niet in mee kan gaan. Hoewel ik wel vrees voor zijn reactie.

Wat betreft het niet weten hoe ik het “terug” kan krijgen:
Door over alles dwars te gaan liggen. Dat is namelijk al meerdere malen eerder gebeurd als iets niet naar zijn zin ging. Wil niet teveel in details treden, maar geloof me, als hij kwade zin heeft kan ik het ontgelden en daarmee indirect (en soms direct) de kinderen ook.

Met de kinderen gaat het nu prima. Ze vinden het best leuk in Limburg en klagen niet over het rijden. Ook merken ze niets meer van de strubbelingen tussen ons, juist omdat ik probeer deze te vermijden en inderdaad misschien wel vaker toegeef dan ik zou willen. Wat hebben zij er aan als wij in staat van oorlog verkeren? Kinderen zijn daar altijd de dupe van.
Je bent bang dat hij geen alimentatie meer betaalt of dat hij jou er fulltime voor op laat draaien?
Zou alvast mn rechtsbijstand raadplegen.
Alle reacties Link kopieren
Enn schreef:
14-02-2020 10:21
Idd maar dit zegt dus niet dat om die reden een van de ouders zich maar moet voegen naar alle keuzes/ van de ander. Hij maakt er dan oorlog van. Zijn keuze, zijn verantwoordelijkheid en zijn gedrag. Je laat je toch niet klem zetten door deze emotionele redenering? Hij verhuist, hij rijdt
Inderdaad. En als hij dat niet wil, dan gaat hij maar lekker weer dichterbij wonen.
Alle reacties Link kopieren
Arme kinderen.
Om de week 300 km in de auto vind ik veel. Los van het feit dat hobby en sport dus niet in het weekend beoefend kunnen worden. Vriendschappen opbouwen in een vreemde plaats waar je zo weinig bent is ook niet gemakkelijk.

Ik zou niet toegeven. Zijn keuze, zijn probleem.

Sterker nog, ik zou met alimentatie vragen, daar heb je recht op.

Het argument je hebt minder vrije tijd nu de kinderen op vrijdag ook bij jou zijn vind ik dan weer bullshit . Menig ouder heeft de kinderen 24/7 en heeft dus ook geen vrije tijd. Daar heb je zelf voor gekozen.
Ikbenikenjijbentjij schreef:
14-02-2020 10:36
Arme kinderen.
Om de week 300 km in de auto vind ik veel. Los van het feit dat hobby en sport dus niet in het weekend beoefend kunnen worden. Vriendschappen opbouwen in een vreemde plaats waar je zo weinig bent is ook niet gemakkelijk.

Ik zou niet toegeven. Zijn keuze, zijn probleem.

Sterker nog, ik zou met alimentatie vragen, daar heb je recht op.

Het argument je hebt minder vrije tijd nu de kinderen op vrijdag ook bij jou zijn vind ik dan weer bullshit . Menig ouder heeft de kinderen 24/7 en heeft dus ook geen vrije tijd. Daar heb je zelf voor gekozen.
Waar zegt TO dat?
Alle reacties Link kopieren
Je zoekt natuurlijk geen oorlog op, maar je geeft wel een duidelijke grens aan.

Als het moeilijk is om dit face to face te doen, schrijf je een nette mail. Hou het kort, haal er niet van alles bij, maar gewoon: "Het vervoer van en naar jouw huis is zoals eerder afgesproken jouw verantwoordelijkheid. Tenzij uitzonderlijke incidentele omstandigheden zoals ziekte, wil ik hier niet van afwijken."

Dus geen verwijten in de mail - maar wel duidelijkheid.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Ikbenikenjijbentjij schreef:
14-02-2020 10:36

Het argument je hebt minder vrije tijd nu de kinderen op vrijdag ook bij jou zijn vind ik dan weer bullshit . Menig ouder heeft de kinderen 24/7 en heeft dus ook geen vrije tijd. Daar heb je zelf voor gekozen.
Maar normaal regel je dat met je partner/vader van kids als je nog samenwoont als je een dagje met 'n vriendin naar de sauna wil bijv, TO moet nu voor elke scheet oppas inhuren.
Ik zou hem met zijn gedrag ook niet tegemoet komen, hij is daar gaan wonen dus hij mag ook rijden. Hoezo moet jij daar voor opdraaien, dan kost het jou tijd en brandstof. Hij heeft daar voor gekozen toen hij daarheen verhuisde. Als hij nou gewoon een redelijke man was en zich anders op had gesteld dan had ik er misschien ook nog weleens over na willen denken om hem tegemoet te komen, maar op deze manier niet.
Alle reacties Link kopieren
belgali schreef:
14-02-2020 10:38
Je zoekt natuurlijk geen oorlog op, maar je geeft wel een duidelijke grens aan.

Als het moeilijk is om dit face to face te doen, schrijf je een nette mail. Hou het kort, haal er niet van alles bij, maar gewoon: "Het vervoer van en naar jouw huis is zoals eerder afgesproken jouw verantwoordelijkheid. Tenzij uitzonderlijke incidentele omstandigheden zoals ziekte, wil ik hier niet van afwijken."

Dus geen verwijten in de mail - maar wel duidelijkheid.
Zoiets inderdaad. En nog zonder de opening van ziekte. Als er écht een noodgeval is komen die kinderen altijd wel weer op een manier thuis.
Maar ga vooral niet een opening geven om allerlei onzin tot noodgeval te bombarderen.

Ik denk dat het ook zinvol is om meer afstand te nemen. De App dempen en eens in de 3-5 dagen lezen. Telefoon op stil.
En zeker op die zondag niet bereikbaar zijn. Want zodra je de telefoon opneemt, heeft hij je beet, en mag je in de auto stappen.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
belgali schreef:
14-02-2020 10:38
Je zoekt natuurlijk geen oorlog op, maar je geeft wel een duidelijke grens aan.

Als het moeilijk is om dit face to face te doen, schrijf je een nette mail. Hou het kort, haal er niet van alles bij, maar gewoon: "Het vervoer van en naar jouw huis is zoals eerder afgesproken jouw verantwoordelijkheid. Tenzij uitzonderlijke incidentele omstandigheden zoals ziekte, wil ik hier niet van afwijken."

Dus geen verwijten in de mail - maar wel duidelijkheid.
En dan om de haverklap de man-flu hebben zeker?
Gewoon geen uitwegen bieden maar je strikte 'nee' handhaven. Hij zal niet voor niets zo ver weg verhuisd zijn, dus hij zal daar wellicht een partner of zijn familie hebben wonen die in zijn plaats kan rijden als hij met 'n verkoudheidje op bed ligt.
Alle reacties Link kopieren
Lillybit schreef:
14-02-2020 10:38
Waar zegt TO dat?
Inderdaad.

Daar komt nog bij dat de meeste van die ouders die hun kinderen 24/7 hebben nog wel bij elkaar zijn en de zorg dus ook 24/7 de zorg met de andere ouder kunnen delen, dat lijkt me wel een verschilletje. Vind dat dus altijd een beetje een flauwe opmerking, nog los van het feit dat TO er zelf niet eens over klaagt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Lady_Day schreef:
14-02-2020 09:40
Wat ik eigenlijk best verdrietig vind is dat die man de keuze maakt om zijn kinderen minder te zien. Hij zag ze al niet vaak (6 dagen per maand vind ik weinig) en nu hij verhuisd is is dat nog maar 4 dagen per maand.

Ik snap echt wel dat je zou overwegen om aan zijn verzoek tegemoet te komen, voor de kinderen maar je geeft hem een vinger en hij grijpt je tot aan de oksel. Ik vind dat jij meer dan redelijk bent geweest. Ik denk dat ik hier niet in mee zou gaan. Maar ja, als buitenstaander is het makkelijk praten natuurlijk.

Sterkte, TO. Je klinkt als een fijne moeder.

Dit.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
14-02-2020 10:40
Maar normaal regel je dat met je partner/vader van kids als je nog samenwoont als je een dagje met 'n vriendin naar de sauna wil bijv, TO moet nu voor elke scheet oppas inhuren.
Exact. Als alleenstaande ouder kan je doordeweeks savonds niet even gemakkelijk een uurtje gaan sporten of op zaterdag winkelen . De zorg samen delen is echt niet te vergelijken met een alleenstaande ouder.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven