Seks
alle pijlers
Pijn bij het vrijen....wie ook?
dinsdag 27 mei 2008 19:08
Na alle gesprekken met een seksuoloog, oefeningen van de bekkenfysiotherapeut etc. etc. lukt het vrijen maar niet. Hij kan een heel klein stukje naar binnen, maar verder lukt niet, tot we van de pijn maar weer stoppen....
Ik wordt er zo langzamerhand moedeloos van. Vooral omdat ik steeds meer het gevoel begin te krijgen dat ik minder vrouw ben, mijn hoofd wil wel maar mijn lichaam weigert.
Wie kan hier over mee praten, of juist niet, of heeft advies?
Ik wordt er zo langzamerhand moedeloos van. Vooral omdat ik steeds meer het gevoel begin te krijgen dat ik minder vrouw ben, mijn hoofd wil wel maar mijn lichaam weigert.
Wie kan hier over mee praten, of juist niet, of heeft advies?
dinsdag 27 mei 2008 19:14
dinsdag 27 mei 2008 20:18
Misschien totaal overbodig, maar weet je 100% zeker dat het geen medisch probleem is?
Een vriendin van mij had namelijk ook regelmatig pijn bij het vrijen, ze dacht dat het psychisch was.. maar toen ze ging bevallen bleek dat ze een septum (soort tussenschot in vagina) had, wat zeer veel pijn veroorzaakte.
Hoe dan ook, sterkte gewenst!
Een vriendin van mij had namelijk ook regelmatig pijn bij het vrijen, ze dacht dat het psychisch was.. maar toen ze ging bevallen bleek dat ze een septum (soort tussenschot in vagina) had, wat zeer veel pijn veroorzaakte.
Hoe dan ook, sterkte gewenst!
dinsdag 27 mei 2008 20:22
Lieve Sara, Ik stuur je dit berichtje om je een hart onder de riem te steken. Na jaren (waarin ik meer mijn kop in het zand gestoken heb, dan geprobeerd heb) samen zijn met mijn vriend, is het ons enkele weken geleden eindelijk gelukt om gemeenschap te hebben! Dus: er is hoop!
Jij bent eigenlijk op een zeker vlak al verder gekomen dan ik ooit was: je hebt namelijk hulp gezocht. Dit heb ik nooit gedaan. Op een gegeven moment werd de angst voor pijn zo groot dat wij gewoon helemaal niet meer met elkaar vrijden. Inmiddels willen we graag kinderen en dit (mede met het rotgevoel dat ik er constant aan over hield) heeft mij er toe gezet om actie te ondernemen. Ik kon nog geen tampon inbrengen, dus alles moest echt van ver komen. Heb geen idee van hoe ver het bij jou moet komen, maar misschien heb je iets aan mijn verhaal.
Ik ben op internet op zoek gegaan naar informatie en kwam uit bij sites over vaginisme. Ik herkende enorm veel van de symptomen, al had ik verder zelf geen reden om vaginistisch te zijn. Dit is ook niet altijd nodig, een oorzaak.
Uiteindelijk ben ik zelf mijn lichaam gaan verkennen en gaan leren kennen. Meer dan wekelijks ging ik in bad zitten en heb ik geprobeerd om langzaam maar zeker een vinger in te brengen. Om het verhaal een beetje in te korten: van een vinger ging ik naar een tampon, van een tampon langzaam naar twee vingers, uiteindelijk voorzichtig en af en toe drie, toen naar een vibrator en vervolgens de stoute schoenen aan en mijn man erbij gevraagd.
De eerste keer was pijnlijk en ook de tweede keer ging het niet helemaal soepel. Nog steeds moet ik een knop omzetten en er bewust om denken dat ik moet ontspannen. De pijn die je voelt kan je maagdenvlies zijn (dacht dat dit slechts een ribbeltje was, maar bij mij is er dus wel degelijk iets (een soort velletje/ribbeltje aan de zijkant) ingescheurd bij de ingang en dit voelt niet heel fijn). Zorg dat je vochtig genoeg bent en gebruik glijmiddel. Dit scheelt enorm!
En...... voor je gevoel moet je persen (dit lijkt misschien op aanspannen maar dit is niet zo!!!) Als je perst ontspant het zich daar beneden en gaat het eenvoudiger.
Laatste tip: leg een kussen onder je billen. Is even wat gekluns en misschien een kleine onderbreking, maar het maakt de hoek net even anders en was voor ons de uitkomst!
Ik hoop dat je hier iets aan hebt!
Veel sterkte!
Jij bent eigenlijk op een zeker vlak al verder gekomen dan ik ooit was: je hebt namelijk hulp gezocht. Dit heb ik nooit gedaan. Op een gegeven moment werd de angst voor pijn zo groot dat wij gewoon helemaal niet meer met elkaar vrijden. Inmiddels willen we graag kinderen en dit (mede met het rotgevoel dat ik er constant aan over hield) heeft mij er toe gezet om actie te ondernemen. Ik kon nog geen tampon inbrengen, dus alles moest echt van ver komen. Heb geen idee van hoe ver het bij jou moet komen, maar misschien heb je iets aan mijn verhaal.
Ik ben op internet op zoek gegaan naar informatie en kwam uit bij sites over vaginisme. Ik herkende enorm veel van de symptomen, al had ik verder zelf geen reden om vaginistisch te zijn. Dit is ook niet altijd nodig, een oorzaak.
Uiteindelijk ben ik zelf mijn lichaam gaan verkennen en gaan leren kennen. Meer dan wekelijks ging ik in bad zitten en heb ik geprobeerd om langzaam maar zeker een vinger in te brengen. Om het verhaal een beetje in te korten: van een vinger ging ik naar een tampon, van een tampon langzaam naar twee vingers, uiteindelijk voorzichtig en af en toe drie, toen naar een vibrator en vervolgens de stoute schoenen aan en mijn man erbij gevraagd.
De eerste keer was pijnlijk en ook de tweede keer ging het niet helemaal soepel. Nog steeds moet ik een knop omzetten en er bewust om denken dat ik moet ontspannen. De pijn die je voelt kan je maagdenvlies zijn (dacht dat dit slechts een ribbeltje was, maar bij mij is er dus wel degelijk iets (een soort velletje/ribbeltje aan de zijkant) ingescheurd bij de ingang en dit voelt niet heel fijn). Zorg dat je vochtig genoeg bent en gebruik glijmiddel. Dit scheelt enorm!
En...... voor je gevoel moet je persen (dit lijkt misschien op aanspannen maar dit is niet zo!!!) Als je perst ontspant het zich daar beneden en gaat het eenvoudiger.
Laatste tip: leg een kussen onder je billen. Is even wat gekluns en misschien een kleine onderbreking, maar het maakt de hoek net even anders en was voor ons de uitkomst!
Ik hoop dat je hier iets aan hebt!
Veel sterkte!
dinsdag 27 mei 2008 20:58
Heel herkenbaar.
Ik heb ook jarenlang pijn gehad met vrijen. We probeerden het vaak wel, maar al snel moest ie er weer uit,omdat ik verging van de pijn. Ik heb ook nooit begrepen dat vrouwen het echte vrijen lekker vinden.. Andere momenten dat we het deden deed het ietsje minder pijn als hij bij mij naar binnen ging, maar fijn heb ik het nooit gevonden.
Toen we een kinderwens kregen en we 'ervoor gingen' , was het dus eigenlijk puur een noodzaak. Gelukkig was ik heel snel zwanger. En nu, sinds de geboorte van ons kind, is het allemaal een stuk wijder geworden daar beneden. Sex doet geen pijn meer.
Dat onzekere gevoel heb ik wel gehad, maar niet zo erg als jij. Ik vond het ook rot, vooral voor mijn vriend. Die heeft echter altijd heel lief en begripvol gereageerd en er zijn ook andere manieren om het fijn te hebben in bed.
Ik heb ook jarenlang pijn gehad met vrijen. We probeerden het vaak wel, maar al snel moest ie er weer uit,omdat ik verging van de pijn. Ik heb ook nooit begrepen dat vrouwen het echte vrijen lekker vinden.. Andere momenten dat we het deden deed het ietsje minder pijn als hij bij mij naar binnen ging, maar fijn heb ik het nooit gevonden.
Toen we een kinderwens kregen en we 'ervoor gingen' , was het dus eigenlijk puur een noodzaak. Gelukkig was ik heel snel zwanger. En nu, sinds de geboorte van ons kind, is het allemaal een stuk wijder geworden daar beneden. Sex doet geen pijn meer.
Dat onzekere gevoel heb ik wel gehad, maar niet zo erg als jij. Ik vond het ook rot, vooral voor mijn vriend. Die heeft echter altijd heel lief en begripvol gereageerd en er zijn ook andere manieren om het fijn te hebben in bed.
