Minnaar, deel 29.

09-05-2015 18:23 3006 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 28 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?

Met andere woorden...



Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?



Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.



Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.

...
Wauw keurig op de 3000 gesloten respect!



(Jahaaa ben zo weg, zit in de trein! )
Alle reacties Link kopieren
Wallpaper, ik ga ook vreemd en denk dat als het uitkomt de hel open breekt. Schuld gevoel naar wie dan ook heb ik niet. Soms wel het onaangenamen gevoel naar mijn kinderen in de trant van , jullie moesten eens weten. Denk niet dat ik op hun sympathie hoef te rekenen.

Angst dat het uitkomt heb ik niet. Ik hoef nooit smoesjes of leugens te verzinnen. Heb veel ruimte om mijn eigen dagen in te richten en mijn nr 2 en ik zien elkaar overdag. Appen net als secr doe ik met de halve wereld dus daar wordt niks achter gezocht.

Nu op dit moment zal ik het niet erg vinden als mijn nr 1 ook een nr 2 relatie zou hebben. Iets wat ik hem gun. Het is echter niet aan de orde .

Mij rot voelen naar de nr 1 van mijn minaar heb ik niet. Net als bij secr hebben wij het nooit over onze nr 1's. Bij ons is de afstand ook dusdanig dat we elkaar niet spontaan tegen kunnen komen. Ik ken zijn gezin dan ook niet..

Is dit voldoende antwoord op je vragen ?
Alle reacties Link kopieren
Storm, wat erg, hoop voor jullie dat het los loopt maar ik vrees het ergste. Wil je wel even waarschuwen voor de openheid in je verhaal. Er is erg veel kans op herkening want wat vind je van het senario: mw. van 74 verteld het aan haar buurvrouw van 50 die toevallig op dit forum leest. Dan heeft ze wel een bevestiging van het verhaal. Mijn advies verwijder in elk geval jullie beroep en plek van ........
Alle reacties Link kopieren
Ik ga niet vreemd, ik ben single. Ik zie echter (zonder regelmaat) 2 mannen die een relatie hebben (niet met elkaar ). De een heeft een LAT relatie en de ander is getrouwd. Zij weten dat ik niet ga claimen. Ik wil op dit moment geen relatie maar heb wel behoefte aan sex. Voor mij is dit een prima oplossing. Maar ik snap dat daar de meningen over verdeeld zijn.
“It is the dim haze of mystery that adds enchantment to pursuit.”
Alle reacties Link kopieren
Spinsels, in een gesloten topic kan je geen postings veranderen. Ik denk trouwens dat het een kletsverhaal is, geloof er niks van. Een huisarts op zijn bureau met een collega, right.
...
Alle reacties Link kopieren
Hoi Wallpaper, respect voor je meeleessprintje!



Ik voel me bijna nooit schuldig naar vrouw1, maar op sommige momenten wel. Als we bijvoorbeeld lekker bij elkaar liggen te knuffelen en gesprekken voeren en alles fijn en vertrouwd is, denk ik weleens "wat doe ik haar aan, het is niet netjes etc." Bang dat het uitkomt ben ik niet, want ik verberg het goed. Maar als het uitkomt, weet ik dat ik vrouw1 kwijt ben en dat wil ik echt niet. Als mijn vrouw1 vreemd zou gaan, zou dat geen dealbreaker zijn, maar dan zou ik er wel ff goed over willen praten. Het hangt er ook vanaf wat ze gedaan heeft. Was ze dronken of nuchter, is het een bekende, hoelang heeft het geduurd, spelen er gevoelens of is het alleen seks etc etc etc. Kinderen heb ik niet dus dat is geen issue in deze
Alle reacties Link kopieren
haaaai



ik val zo binnen zonder al te veel gelezen te hebben. het nalezen kan frustrerend zijn door al dat gewis. maar ik begrijp het wel.



geloof wel in dat huisarts verhaal.



mensen doen gekke dingen. zelf heb ik een vriendien die het ooit aanpapte met een nieuwe collega op haar werk. weet niet precies waar en wat ze allemaal uitgehaald hebben (en wou het ook niet weten), maar het resultaat was dat hij gedegradeerd was en verplaatst naar een andere locatie. en zij had haar nieuwe baan kwijt. (waarom meestal een vrouw de hoogste prijs betaalt is me nog steeds een raadsel, maar dat is een hele andere issue).



wat me opvalt is dat 'magisch denken' van verliefde stellen. dat ze 'onzichtbaar' zijn. dat 2 mensen iets met elkaar hebben kan je makkelijk uit hun lichaamstaal aflezen, laat staan corpus delicti betrappen. geen wonder dat lifde in criminologie/recht als tijdelijke gekte wordt beschouwd en als zodanig in achting kan worden genomen. mensen zijn zichzelf niet en doen dingen die ze anders nooit zouden hebben gedaan en waar ze niet achter staan.



dat haar gezicht niet gezien was... Really?? gelooft ze dat echt?

wat een denial!

het is voldoende dat die client een beetje buiten wacht, om te zien wie er uit komt. en buiten praktijk uren is dat echt een no-brainer: het is immers geen spitsuur.



regel nummer 1: don't shit where you eat!



PS (het gaat ietsje beter met me, ben heel langzaam aan het opkrabbelen)
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie. Ja. Ik ben er vrij rustig onder. Maar het is natuurlijk wel dubbel. Bitter-sweet. Ieder je eigen weg gaan. Maar toch verlangen naar hem.
Alle reacties Link kopieren
Fijn divergent.
Bedankt voor de antwoorden..

Als ik naar mezelf kijk, Ik ben zo iemand die meteen door de mand zou vallen omdat ik totaal niet kan liegen of iets verbergen voornamelijk omdat ik een slecht geweten zou hebben.

Maar ik begrijp dat dat bij jullie anders werkt.



En inderdaad, een huwelijk zonder seks lijkt me erg moeilijk, zou kort door de bocht zijn om dan te zeggen 'Nou dan moet je maar scheiden'.

Maar zijn er ook mensen die vinden dat hun huwelijk goed is en vreemd gaan?

Of misschien juist vinden dat door het vreemdgaan hun huwelijk goed blijft?



Jaren geleden was ik bevriend met iemand die een relatie had met een man die twee kinderen had en waarbij zijn vrouw zwanger was van de derde. Uiteindelijk kwam het uit en zijn ze gescheiden. Dit mocht moeders trouwens wel uitleggen,dat deel sloeg hij over. Ik zeg het eerlijk, ik heb het altijd walgelijk van beide gevonden.

Nog niet eens alleen naar zijn vrouw toe,maar vooral naar de kinderen. Ik vind dat zij een gezin kapot heeft gemaakt, en hij helemaal natuurlijk. Vandaar de vraag naar hoe het voelt naar kinderen toe mbt je geweten.
Alle reacties Link kopieren
Fijn Diver dat het langzaam beter gaat. Ik volg jou verhaal al een tijd.

Ik ben het met je eens dat wanneer je verliefd bent je grenzen overschrijdt. Ook heb je gelijk in dat je dan denkt dat niemand het ziet of opmerkt. Je praat het goed voor je zelf met valse geruststelling aangezien dit niet realistisch is( herken dit zeker in het verhaal van storm) Ik heb zelf ook grenzen overschreden en in een geile bui seks gehad op plekken waar ik me nu best over schaam. Echter nooit op het werk !

Ik twijfel daarom niet aan het verhaal.



Wallpaper, ik heb een open relatie dus voel mij niet schuldig naar mijn partner toe. Mijn lover heeft geen open relatie. Ik denk wel eens aan haar en hoe dit voor haar moet zijn als dit uitkomt. Heb het zelfs een paar keer met mijn lover over gehad. Denk dat dit wel een soort van schuldgevoel is echter weegt dit blijkbaar niet zo zwaar voor mij dat ik stop. Ik doe van mijn kant niks dat het van zijn kant uit zal komen. Ik heb haar twee keer in anderhalf jaar gezien en dat was wel slikken. Het liefst had een nooit een gezicht gehad bij zijn partner.
Ik heb me naar mijn kinderen toe wel schuldig gevoeld over de leugens die ik vertelde om bij minnaar te kunnen zijn. Had ook moeite met de spagaat waar je in terecht komt doordat je in 2 werelden leeft.

Minnaar had geen kinderen en geen relatie, dus geen schuldgevoel daarover. Maar zou dat ook meer zijn verantwoordelijkheid vinden denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Naar de kinderen toe???? Mijn persoonlijke mening: De vreemdgaander is zelf verantwoordelijk wat hij/zij doet. Als hij/zij besluit zijn vrouw en kinderen te besodemieteren is dat zijn/haar eigen verantwoordelijkheid. Ik vind wel dat het niet netjes is van de persoon waar mee vreemd wordt gegaan. Maar de vreemdgaander heeft toch echt zelf beslist om met anderen te neuken...
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk. Maar dan kan je het toch nog wel rot vinden voor de kinderen van je minnaar als eea uitkomt? Ik zou zeker een mate van verantwoordelijkheid voelen (buiten ongelooflijk kut) als door mijn mede-toedoen het gezin van mijn minnaar (die ik niet heb) uit elkaar knalt. Een soort collectief verantwoordelijkheidsgevoel naar alle kinderen in de wereld zeg maar. Niet dat dat zwaar op mijn schouders drukt in het dagelijks leven maar ik ben wel van mening dat zorg voor kinderen een heel klein beetje ieders verantwoording is.
...
Alle reacties Link kopieren
quote:

En inderdaad, een huwelijk zonder seks lijkt me erg moeilijk, zou kort door de bocht zijn om dan te zeggen 'Nou dan moet je maar scheiden'.

Maar zijn er ook mensen die vinden dat hun huwelijk goed is en vreemd gaan?

Of misschien juist vinden dat door het vreemdgaan hun huwelijk goed blijft?



.

Tja, wallpaper, wat IS een goed huwelijk?

Daar worden we haast niet gauw mee eens.



Mijn huwelijk is ook goed als je als een buitenstander ernaar kijkt. Lieve grappige en zorgzame man en een kind, huisje beesje boompje. 2 autoos. 2x p/j vakantie buitenland. Veel samen opgebouwd. Er ontbreekt niks aan dat plaatje.

En toch heb ik me op momenten echt ellendig gevoeld.



Mijn man is geen ideale man. Ik gun hem zijn gebrekken. Net als dat ik van de mijne bewust ben. Maar... dat er een ruimte voor een 2de (3de, 4de, 5de..) persoon is, getuigt toch dat ergens een gemis is ontstaan. Dat gemis kan aan persoon zelf liggen (onrust voelen, 'moeten' zoeken), maar ook in de relationele sfeer.



Voor anderen kan ik niet spreken, alleen voor mezelf. Ik val in die groep waarbij een 2de man iets toevoegde. Het loste het probleem echter niet, maar huwelijk was meer draagbaar. Tenmienst voor een poos. Genoot met de 2de was er wel, daar niet om*. Maar...Het nam niet weg dat je dat onderliggende probleem met je eigen man toch vroeger of later moet addresseren.



Ik ben nu mee bezig. En minaarloos. En nee het is niet makkelijk en ik weet nog steeds niet of het zou lukken.





*(Edit: jammer dat bij de 2de een paar steekjes los zaten en ik kon het niet in stand houden. Ik ben toch achter gokemen of hij wel of niet goedbedoeld was. Maar dat is een lang verhaal.)
Wat Roos zegt dus..

Vind het ook nogal makkelijk om daar geen enkele verantwoordelijkheid voor te voelen.

Je werkt er immers wel aan mee..
Alle reacties Link kopieren
Wallpaper, ik kan het voor mezelf het beste omschrijven als een zoektocht.



Een zoektocht naar 'dat' immaginaire wat mij voldoende voedt om gelukkig en tevreden te zijn.



Net als het leven zelf, is dat ...... dwalen. Eerst zocht ik binnen mijn huwelijk, daarna buiten. En nu weer binnen.



En natuurlijk maak je de fouten in dat proces. Maar wat ik nooit heb gedaan is liggen en bedriegen. De man wist van alles. En daar ligt mijn grens.
Alle reacties Link kopieren
FF offtopic:



aangezien aantal threads over te weinig seks in een relatie, het lijkt een ware EPIDEMIE aan het worden
Ben blij voor je dat het weer iets beter gaat Diverge. Zelfs als de zoektocht niet brengt waar je op hoopt en wat je nodig hebt, dan weet je in ieder geval voor jezelf dat je er alles aan gedaan hebt.



Ik heb nooit een minnaar met kinderen gehad, dus kan daar niet echt over oordelen. Maar ik denk dat als een vader heeft besloten dat hij buiten zijn huwelijk om gaat seksen, dat het dan niet zoveel uitmaakt of dat met mij of met een ander gaat zijn. Natuurlijk zou ik het rot vinden voor de kinderen dat hun vader die keuze heeft gemaakt, maar me er verantwoordelijk voor voelen is lijkt me een stap te ver.
Alle reacties Link kopieren
Oei, daar is dan toch weer dat beschuldigende toontje. Waar werk ik aan mee, Wallpaper? Ik heb geen idee. Ik ben verantwoordelijk voor het geluk van mijn eigen kinderen. Door op te letten en niet ten koste van alles af te spreken hoop ik dat minnaars kinderen er geen last van ondervinden. Van tevoren duidelijke afspraken maken helpt. Als ik merk dat minnaar geen rekening houdt met het welbevinden van zijn partner en kinderen, is het voor mij afgelopen.
Ik snap wat je bedoelt secr, maar toch klinkt het dubbel : het welbevinden van zijn partner en kinderen.



Ik blijf dat een lastig iets vinden, daten met een vreemdganger. Ik stop het eerlijk gezegd weg, ik negeer het. Maar ik heb hem wel duidelijk gemaakt dat ik niet de reden moet zijn dat zijn huwelijk klapt. Dat hij dat voor zichzelf moet beslissen en niet van mij af moet laten hangen. ik weet niet in hoeverre ik een katalysator daarin ga zijn, omdat hij wel verliefd op me is. Ik overweeg ernstig om om die reden de minnaarsrelatie te verbreken. Er is een onbalans en dat is link voor hem en zijn gezin.
Alle reacties Link kopieren
Ik had 2 snelle-jelles van, als ik me goed herinner, 23 en 26. Kinderen geen issue.

En een 40 jarige getrouwde man in het buitenland, die het stiekem deed: het gebeurde met vlagen, als ik daar was. te weinig om bedreiging voor zijn kinderen te vormen. contact heb ik inmiddels verbroken.

En een 35 jarige fetishist, zonder kinderen. dat zijn laatste vriendien kinderen had is mijn pakkie niet. en ook hier heb ik contact verbroken.



Paar maanden geleden had iemand me benaderd met 'het willen mailen'. ik wou appen. hij wou niet appen want zijn ex (minnares?) belagde hem te pas en te onpas. maar hij vond me erg leuk. ik dacht: wtf(?!) en heb niet gereageerd. voordat ik het wist, begon hij toch te appen. ma t/m do mocht het, zei hij. binnen no time wou hij afspreken. we zijn 1x samen uit gaan eten en hij bleek een leuke vriendelijke vent. getrouwd, met vrouw en 2 kids van 18md en 5 jaar. hij zei niet vreemd te willen gaan. ik heb geen murw van begrepen, waarom hij met mij uberhuipt wilde afspreken. en vroeg me vooral af waarom ik zo een 'idioten-magneet' ben. geen haar op mijn hoofd die dacht iets mee te gaan doen, was vooral nieuwsgierig. hij appt nog steeds af en toe. en ik heb nog steeds geen idee wat hij eigenlijk wil.



voor dat laatste: een getrouwde man met kinderen die het stiekem wil doen, ma t/m donderdag, en spreekt uitsluitend tijdens de werktijden af, klinkt al van tevoren als butt-pain. zijn kinderen zijn zijn verantwoordelijkheid. net als 'stiekem doen'. maar waarom zou ik dat voor mezelf accepteren?



zoals je ziet wallpaper, zelfs minnaren gaat niet ten alle kosten. en betekent ook niet dat je niet kritisch mag zijn.
DiverGentthinking: tja das een goed punt wat is een goed huwelijk? Zal voor iedereen wat anders betekenen.

Ik vraag me misschien meer af of je, als je gelukkig bent in je huwelijk op zoek zou gaan naar iets anders?

Betekent het altijd dat als je vreemdgaat je iets mist bij je partner?



Overigens is voor mij gevoelsmatig seks hebben met een ander in een open relatie geen vreemdgaan..Ik vind vreemdgaan iets waarbij je inderdaad liegt en bedriegt en je partner wil laten denken dat er geen ander is.

Dit kan ook emotioneel zijn buiten seks om.

Waarbij ik een ongewenst seksloos huwelijk ook een lastige vind, ik keur vreemdgaan niet goed in dat geval maarja,kan het ook niet meteen afkeuren of zo.



secr: wat vind je precies beschuldigend?

En wat bedoel je met rekening houden met het welbevinden van zijn partner?
Enne,diverGenthinKing,misschien heel naïef hoor,maar waar duikel je zo'n man op?

Zoiets als Second love of zo?

Had vaak het idee dat je toevallig iemand ontmoet en die blijkt dan gebonden te zijn maar na 75 pagina's begrijp ik dat het soms een hele bewuste keuze is.

Dan gaat de kennismaking vaak via Internet?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven