Partner ging vreemd met collega

19-08-2018 21:58 27 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend is vreemdgegaan met een collega.
Ben er kapot van. Ze zeggen dat er geen gevoelens zijn.

Blijkt zo vaak voor te komen. Begrijp er niks van. Zou geen enkele collega in mijn bed willen.

Hoe denken jullie erover?

Liefs Patricia
Ik zou ook geshockeerd zijn. Mijn man werkt alleen met mannen.
Alle reacties Link kopieren
:hyper:
Gatekeeper* schreef:
19-08-2018 22:14
Ik zou ook geshockeerd zijn. Mijn man werkt alleen met mannen.
Alle reacties Link kopieren
Gatekeeper* schreef:
19-08-2018 22:14
Ik zou ook geshockeerd zijn. Mijn man werkt alleen met mannen.

;-D
~ It takes a rad mama to be a father too ~
Alle reacties Link kopieren
Lieve patries

Wat gemeen om lustgevoelens los te laten op elkaar en dan zeggen dat er geen gevoelens zijn voor meer, dit komt neer op aantrekkingskracht en geilheid!

ik wil inhaken op het feit tot deze verleiding tot die 2.

Niet hij, maar jij moet voor je zelf na gaan denken of je dit wilt er zit iets niet goed in de relatie als dit had kunnen gebeuren. je hebt relaties waarbij dit gebeurd maar dat ze daar gezamenlijk over hebben gesproken dan wel toegestaan.

Het is zwaar teleurstellend als dit gebeurd en valt (vind ik ) niet goed te praten. Laat je het toe geef je eigenlijk een soort vrijkaartje af en zal dat nog eens gebeuren ( je accepteerde de eerste ook). Hier geld toch wel vertrouwen.

heb je al gevraagd wat de beweegredenen waren, en hoe ben jij dit te weten gekomen? tussen deze 2 zitten namelijk nog wat optie's

heeft ie je het bijvoorbeeld verteld of ben jij er achter gekomen??
Wat gaan jullie doen? Gaan jullie verder of juist niet? Of weet je dat nog niet?
Alle reacties Link kopieren
Ik zeg dumpen die gast.
Eens een vreemdganger altijd een vreemdganger.

Het vertrouwen zal er nooit meer zijn dus dan is het gewoon einde relatie.

Sterkte meid je verdient beter dan dit
Met een collega van jou of van hem?

Eenmalig slippertje of affaire?

Kinderen samen? Hoe lang ben je al bij elkaar?

Sowieso enorm klote natuurlijk, sterkte! Heeft hij je zelf verteld of moest je er achter komen?
Inmyshoes schreef:
19-08-2018 22:24
Ik zeg dumpen die gast.
Eens een vreemdganger altijd een vreemdganger.

Het vertrouwen zal er nooit meer zijn dus dan is het gewoon einde relatie.

Sterkte meid je verdient beter dan dit
eens een vreemdganger altijd een vreemdganger = bullshit natuurlijk. Kan best goed komen als de liefde er is. En de wil! Maar uit het verhaal blijkt niks helaas, Haha
Alle reacties Link kopieren
Funky29011 schreef:
19-08-2018 22:27
eens een vreemdganger altijd een vreemdganger = bullshit natuurlijk. Kan best goed komen als de liefde er is. En de wil! Maar uit het verhaal blijkt niks helaas, Haha
ja of bij ouder worden leren ze vanzelf omdat het pikki niet meer omhoog gaat.... ligt er maar aan wat voor libido we hier voor ons hebben. vreemdgaan is ook nog al een leuke woordenschat bij velen.

vreemdgaan is . met elkaar knuffelen en kussen
vreemdgaan is se met elkaar hebben. dus ja iets beter uitgelegd met wat er dan precies is gebeurd
Als jullie kinderen samen hebben zou ik kijken wat er nog te redden valt dmv relatietherapie. Komt altijd van pas desnoods voor co-ouderschap.

Als je geen kinderen met deze man hebt zou ik hem buiten de deur zetten.
Alle reacties Link kopieren
PotjePindakaas schreef:
19-08-2018 22:35
Als jullie kinderen samen hebben zou ik kijken wat er nog te redden valt dmv relatietherapie. Komt altijd van pas desnoods voor co-ouderschap.

Als je geen kinderen met deze man hebt zou ik hem buiten de deur zetten.
dus als je geen kinderen hebt moet je in therapie en als je geen kinderen heb de deur wijzen. kinderen moeten niet een reden zijn om een relatie te behouden, beide gevallen het wel of niet hebben van kinderen behoort of therapie of gewoon een dikke doei.

ik heb zelf kinderen maar als mijn partner beslist zijn piemel in een ander te staken ben ik en mijn kinderen te min voor hem
ik ga helemaal niet in therapie als de boosdoener dat niet zelf zou aanwenden. als ik mijn partner in dit geval zal voorstellen om voor de kinderen in therapie te gaan werk je er aan voor je kinderen en niet voor je zelf, en je wilt zelf dat het goed komt en niet de partner. wie de boetekleed kleed draagt.
Alle reacties Link kopieren
Hij is niet jij en jij bent niet hem

Een affaire op de werkvloer komt vaker voor dan men denkt. Dom om het überhaupt met een collega in zee te gaan, maar....

Dit overkomt je.
Men besluit meestal niet zomaar abrupt vreemd te gaan

De cocktail:
goede collega’s —> door een nare sfeer op de afdeling kom je nader tot elkaar —> je krijgt een band —> zoekt steun —> voelt je begrepen —-> je zoekt elkaar vaker op—> onschuldige app berichten worden langzamerhand flirt berichten —> je kijkt naar elkaar uit—> spanning is niet om te snijden—>hek van de dam

Het klinkt kort door de bocht, maar het is een opeenstapeling van gebeurtenissen

Hoe is je relatie?
Communiceren jullie?
Zijn jullie regelmatig intiem?
Luisteren jullie naar elkaar?
Hoe lang zijn jullie samen
Heeft hij bindingsangst?
Heeft hij het gevoel dat hij geen stemrecht heeft?

Ik wil het niet goedpraten, maar iets heeft hem doen besluiten gekieteld te worden door een andere vrouw

Niet uit elkaar gaan.
bespreek de behoeften naar elkaar uit
Mannen kunnen in het algemeen beter zaken van elkaar scheiden
Die minnares is hij vast weer vergeten

Maar goed, ik kan makkelijk praten, maar hoe dan ook geen zwart/wit denker

Sterkte
Take life with a grain of salt. . . . add a slice of lime and a shot of tequila.
Alle reacties Link kopieren
-
anoniem_374871 wijzigde dit bericht op 20-08-2018 06:51
Reden: Dubbele post
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
We zijn 13 jaar samen. Hebben een zoontje van 3 maanden.

Hij heeft ook seks met haar gehad bij haar thuis. Wordt misselijk als ik er aan denk.

Hij zegt dat het mijn schuld is omdat ik hem niet genoeg aandacht gaf.

Weet niet wat ik er mee aan moet. Of ik met hem en ons gezin verder moet gaan. Of ik mijn kind kwets als ik bij hem blijf. Of ik echt egoïstisch ben geweest.
Patries1122 schreef:
20-08-2018 00:29
We zijn 13 jaar samen. Hebben een zoontje van 3 maanden.

Hij heeft ook seks met haar gehad bij haar thuis. Wordt misselijk als ik er aan denk.

Hij zegt dat het mijn schuld is omdat ik hem niet genoeg aandacht gaf.

Weet niet wat ik er mee aan moet. Of ik met hem en ons gezin verder moet gaan. Of ik mijn kind kwets als ik bij hem blijf. Of ik echt egoïstisch ben geweest.
Wat een hork om de schuld volledig bij jou neer te leggen :(
Jullie zijn samen verantwoordelijk voor jullie relatie en als hij ontevreden was had hij dit met jou moeten bespreken. Voor de seks met zijn collega is hij geheel alleen verantwoordelijk. Hoe jullie relatie is zijn jullie beide verantwoordelijk.

Omdat jullie een jong kind samen hebben zou ik goed nadenken of je hem kan vergeven en of dit iets is waar jullie samen uit kunnen komen. Als ik naar de dik gedrukte tekst kijk denk ik niet dat hij zijn eigen aandeel in de situatie erkent en als dat niet veranderd dan zou ik alles zo netjes en goed mogelijk afronden voor jullie kind. Geeft hij jou vaker de schuld van zijn eigen keuzes? Hoe is jullie relatie verder?

Heb je daarnaast iemand in je familie- of vriendenkring om over deze situatie te praten? Zo nee, maak anders een afspraak bij de huisarts. Erover praten met iemand anders helpt vaak om je gedachten te ordenen en te bedenken wat jij nog wil op dit moment.

Wat jullie kind het ergste kwetst is een ongelukkige vader en moeder die in de relatie blijven hangen omdat het zo zou horen. Jullie zullen samen moeten kijken of en hoe jullie verder kunnen als gezin.
mamavan2draken schreef:
19-08-2018 22:47
dus als je geen kinderen hebt moet je in therapie en als je geen kinderen heb de deur wijzen. kinderen moeten niet een reden zijn om een relatie te behouden, beide gevallen het wel of niet hebben van kinderen behoort of therapie of gewoon een dikke doei.

ik heb zelf kinderen maar als mijn partner beslist zijn piemel in een ander te staken ben ik en mijn kinderen te min voor hem
ik ga helemaal niet in therapie als de boosdoener dat niet zelf zou aanwenden. als ik mijn partner in dit geval zal voorstellen om voor de kinderen in therapie te gaan werk je er aan voor je kinderen en niet voor je zelf, en je wilt zelf dat het goed komt en niet de partner. wie de boetekleed kleed draagt.
Nou je moet natuurlijk niks, maar ik kan mij zo voorstellen dat je als je kinderen samen hebt wat milder wordt. Zeker als je partner eenmalig een slippertje heeft gemaakt en de relatie verder nog goed genoeg is om aan te werken. Zelf zou ik in ieder geval in een relatie met kleine kinderen die optie onderzoeken, omdat een scheiding ook effect heeft op de kinderen. Maar daarin wel grenzen hebben dus niet als er bijvoorbeeld een volledig dubbelleven is en dergelijke.

Als mijn partner zijn piemel in een ander stak zou ik dat overigens niet op mijzelf en de kinderen betrekken. Hoogstens dat mijn partner opgewonden werd van een ander en daardoor besloot tot de daad.
Hoe lullig het ook is dat zoiets gebeurd, wat doet dit onder “seks” is dit niet veel meer “relatie” topic?
Het is een hardnekkig misverstand dat er iets niet goed moet zitten in de relatie als oorzaak voor vreemdgaan. Je kunt volledig op elkaar gericht zijn, alle dagen seks hebben, van elkaar houden, een geweldige relatie hebben en toch kan de ene partij iets missen. Bijna altijd is het antwoord te vinden in de psyche van de vreemdganger en niet zo zeer in de relatie.

Jou vriend klaagt over te weinig aandacht. Jaloers op jullie kind misschien. De komst van de baby valt hem tegen. Jij bent niet meer zoals je was, hij is niet meer zoals hij was en hij komt er achter dat de rol waar hij in zit hem niet zo goed bevalt. Hij wil weer de vrijheid, onafhankelijkheid en het ongecompliceerde voelen die hij had als jonge, sterke en potente vent. Dat kan bij jou, jullie kind en zijn kersverse, benauwende gezinsleven niet. Samen een huishouden voeren, Poepluiers, flesjes, slapeloze nachten en andere zorgen zijn de dood voor de passie, dus zoekt hij het elders.

Het is verschrikkelijk om hiermee geconfronteerd te worden TO. Jullie mooie tijd met de kleine wordt zo voorgoed verpest. Je zult lange tijd denken : toen de kleine 3 maanden was, was hij met een ander bezig. Sterkte ermee.
Wat een lul dat hij de schuld bij jou legt. Hij heeft zelf de keuzes gemaakt om het te doen. Er zijn talloze momenten geweest waarop hij had kunnen denken: ho maar wacht eens even, dit vindt Patries vast niet tof.

Ik zou van hem willen weten waarom hij zijn mond niet open heeft gedaan over het gebrek aan aandacht. En of hij wel doorheeft dat je een baby samen krijgt, en dat je daar dus ook samen aandacht aan geeft. Dat dat betekent dat de samen-tijd even op een lager pitje komt te staan, maar dat je ook weer samen eraan kunt werken om ervoor te waken dat dat weer in orde komt. Dat een relatie nog altijd teamwerk is, en het niet aan één van de twee is om ervoor te zorgen dat de aandacht evenredig verdeeld is.

Eens met ouwedibbes, er hoeft niet per se iets mis te zijn in je relatie als een van de twee vreemdgaat. Soms doet de gelegenheid zich voor, en worden - vaak in een nanoseconde - de bezwaren vakkundig opzij geschoven, want 'het is maar seks'.
Dat jij dat anders ziet, mag hij best respecteren.

Kortom, ga praten met elkaar. En beslis daarna welke koers je gaat varen: herstel van de relatie of constateren dat de deuk in het vertrouwen een scheur is geworden. Maar neem de tijd voor je iets beslist.
En, hoeveel aandacht geeft hij jou?

Hoe dan ook: de keuze is aan jou. Aangezien er voor alles wel wat te zeggen is (is het juist wel of niet goed voor je kind om te blijven, etc.), mag je kiezen wat voor jou persoonlijk het beste voelt.
x
anoniem_653cd36ee8f8d wijzigde dit bericht op 11-03-2019 19:09
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dumpen dit exemplaar want hij gaat je straks weer pijn doen.
Te weinig aandacht tssskkk..... wat een kleuter.
Je kind wordt toch wel groot.
Ja en?
Alle reacties Link kopieren
Wat verschrikkelijk voor je to, juist nu gezegend met een kind van jullie samen, zou de mooiste tijd van genieten moeten zijn na 13 jaar samen.

Het is logische dat nu je moeder bent je wat minder aandacht aan hem besteed maar wat een egoïsme om jou de schuld te geven van zijn ontrouw.

Hoe is het nu ondertussen ?
Alle reacties Link kopieren
Het spijt me om te horen. Dit kan heel veel pijn doen en het is een grote uitdaging voor je zelfvertrouwen en besef van zelfwaarde. Het feit dat je pas een kindje hebt, maakt het misschien extra moeilijk, en jou 3 maanden na een geboorte de schuld geven van zijn vreemdgaan omdat je niet genoeg aandacht zou geven, is op zijn zachtst gezegd niet eerlijk.

Ik vind het verder moeilijk om iets te zeggen over zo'n situatie.
13 jaar samen is niet niks en dat kan ook een rol spelen.

Wat ik hierbij graag zou weten is:
- hoe was jullie relatie en jullie seksleven de laatste jaren? Voelden jullie nog veel liefde en zat de communicatie goed?
- hoe kwam het kindje er na 13 jaar? Ik bedoel, was het een bewuste keuze om zo lang te wachten, of hebben jullie lang geprobeerd? Wilden jullie alle twee het kind, hebben jullie samen beslist?
- hoe was het tussen jullie tijdens de periode van de zwangerschap?

Je lijkt me echt lief omdat je je afvraagt of je misschien egoïstisch bent geweest. Het lijkt me heel normaal dat er minder aandacht gaat naar je man na de geboorte.
Hou je goed en omring je met mensen en situaties waarbij je zelfwaarde wordt opgekrikt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven