Niet kunnen genieten van seks

20-02-2019 13:20 22 berichten
Ik vind seks helaas niet zo lekker, ik heb al van alles gedaan in mijn leven om het seksuele gevoel in mijn lichaam op te wekken, maar het lukt steeds minder goed.



Is dit herkenbaar?
anoniem_638f50d8e8247 wijzigde dit bericht op 22-02-2019 08:38
91.11% gewijzigd
Ik denk wel dat er meer mensen zijn zoals jij, ook mannen. Google eens op a-seksueel. Ben je ooit trouwens hiermee naar een seksuoloog geweest? En stop met seks tegen je zin hebben, dat helpt dus echt nooit.
Alle reacties Link kopieren
Heb je je bloed wel eens laten controleren op testosteron? Dat is het sekshormoon (vrouwen hebben het ook, weliswaar in kleine doses), misschien heb jij er te weinig van.

Kijk, je laatste opmerking, over dat aanpraten enzo, prima maar compleet seksloos zijn is niet het verlangen dat ik lees in je OP. Sterker nog, je ergert je aan mensen die van seks genieten en daar ben je ook best een beetje jaloers op.
Daar komt bij dat je niet het recht hebt om van je partner een seksloos leven te eisen. Toch?
...
Toch zie ik mezelf niet als aseksueel; mede omdat ik soms ineens wél opgewonden kon raken en omdat ik weet hoe het is als dat gevoel wél aanstaat, maar vooral omdat ik het liever anders had gehad.

Nee, ik ben niet bij een seksuoloog geweest, ik betwijfel of die mij nog nieuwe tips kan geven.

Ik heb al heel lang geen seks meer gehad, dus ook niet tegen mijn zin, daar ben ik dus idd mee gestopt, maar of deze relatie daartegen bestand is dat weet ik niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk zeker dat er meer zijn zoals jij, maar ook dat zeker niet de meesten zijn zoals jij. Ik heb zelf wel best wat mannen uitgeprobeerd en geconcludeerd dat ófwel ik een aparte vorm van seks lekker vind ófwel veel mannen niet snappen hoe je een vrouw bevredigt :P

Dus toen ik er een vond die dat kon heb ik hem ook maar niet meer laten gaan :lol:

Wat is een oplossing.. tja. Moeilijk. Toch een seksuoloog?
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Rooss4.0 schreef:
20-02-2019 13:45
Heb je je bloed wel eens laten controleren op testosteron? Dat is het sekshormoon (vrouwen hebben het ook, weliswaar in kleine doses), misschien heb jij er te weinig van.

Kijk, je laatste opmerking, over dat aanpraten enzo, prima maar compleet seksloos zijn is niet het verlangen dat ik lees in je OP. Sterker nog, je ergert je aan mensen die van seks genieten en daar ben je ook best een beetje jaloers op.
Daar komt bij dat je niet het recht hebt om van je partner een seksloos leven te eisen. Toch?
Nee ik heb mijn bloed nooit laten controleren op testosteron, is dat een eenvoudige test die ik gewoon via de huisarts kan aanvragen?

Nee ik verlang van mijn partner geen seksloos leven, maar hij zeurt er ook niet om en heeft het er nooit over.
tantejans schreef:
20-02-2019 13:45
Toch zie ik mezelf niet als aseksueel; mede omdat ik soms ineens wél opgewonden kon raken en omdat ik weet hoe het is als dat gevoel wél aanstaat, maar vooral omdat ik het liever anders had gehad.

Nee, ik ben niet bij een seksuoloog geweest, ik betwijfel of die mij nog nieuwe tips kan geven.

Ik heb al heel lang geen seks meer gehad, dus ook niet tegen mijn zin, daar ben ik dus idd mee gestopt, maar of deze relatie daartegen bestand is dat weet ik niet.

Hopelijk geeft een seksuoloog niet alleen tips, maar kan hij/zij ook samen met je uitzoeken hoe het zit, wat er aan de hand is, bijv. hormonen zoals Roos zegt en hoe je hiermee kan omgaan/verbeteren. Alleen voor tips zou ik ook geen geld geven, je mag verwachten dat een behandeling méér inhoudt.
tantejans schreef:
20-02-2019 13:45
Toch zie ik mezelf niet als aseksueel; mede omdat ik soms ineens wél opgewonden kon raken en omdat ik weet hoe het is als dat gevoel wél aanstaat, maar vooral omdat ik het liever anders had gehad.

Nee, ik ben niet bij een seksuoloog geweest, ik betwijfel of die mij nog nieuwe tips kan geven.

Ik heb al heel lang geen seks meer gehad, dus ook niet tegen mijn zin, daar ben ik dus idd mee gestopt, maar of deze relatie daartegen bestand is dat weet ik niet.

Hopelijk geeft een seksuoloog niet alleen tips, maar kan hij/zij ook samen met je uitzoeken hoe het zit, wat er aan de hand is, bijv. hormonen zoals Roos zegt en hoe je hiermee kan omgaan/verbeteren. Alleen voor tips zou ik ook geen geld geven, je mag verwachten dat een behandeling méér inhoudt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben bepaald niet seksloos dus ik weet niet wat de stappen zijn naar een testosteron test. Ik zou sowieso een keer een HA bezoeken voor dit probleem in jouw geval.

Hij zeurt er nooit om, wauw.
En jij, maak jij het bespreekbaar? Of hoop je gewoon dat hij wel sort of oké is met deze status?
...
lux- schreef:
20-02-2019 13:46
Ik denk zeker dat er meer zijn zoals jij, maar ook dat zeker niet de meesten zijn zoals jij. Ik heb zelf wel best wat mannen uitgeprobeerd en geconcludeerd dat ófwel ik een aparte vorm van seks lekker vind ófwel veel mannen niet snappen hoe je een vrouw bevredigt :P

Dus toen ik er een vond die dat kon heb ik hem ook maar niet meer laten gaan :lol:

Wat is een oplossing.. tja. Moeilijk. Toch een seksuoloog?
Er zijn echt wel genoeg mannen geweest die mijn uiterste best deden op allerlei manieren, maar mijn lichaam geeft dan ook nog allerlei overgevoeligheidsreacties waarvan de moed je in de schoenen zakt.

Ik heb echt wel een ruime seksuele ervaring en bijna alles uit de kast gehaald...zelfs bvb een trio geprobeerd om het toch leuk te houden en massage, maar ik ben dan dus de prinses op de erwt die ook al snel overgestimuleerd is, maar dus zonder lekker opgewonden te raken.
Een spontaan orgasme tijdens de seks heb ik 1 keer gehad in mijn leven en dat is inmiddels 22 jaar geleden.

Het is 1 man 3 keer gelukt om mij klaar te likken; dat duurde dan minimaal 25 minuten en het orgasme is dan ook nog niet eens echt lekker.
Ik vond het ook lastig om mij na ongeveer een half uur niet opgelaten te voelen en het is het gewoon niet echt waard op die manier, meestal lukt het sowieso niet.

Het is met veel geduld soms gelukt tijdens penetratie om mezelf klaar te vingeren, maar dat moet dan met mijn ogen dicht en kost dus zo veel concentratie en tijd dat het eerder een solo-actie is dan wat anders.
Ik begon er om die reden steeds meer tegenop te zien.
Een hoop gedoe voor weinig resultaat omdat het orgasme meestal ook maar zozo was.
Zeker naar de huisarts gaan. En minder focussen op klaarkomen, zo boeiend is dat inderdaad niet.
Alle reacties Link kopieren
Misschien toch eens die sexuoloog proberen (samen). Zou je oud willen worden zonder dat je die mogelijkheid had geprobeerd? Ik lees soms ook wel een hoop goeds over tantra. Wat heb je te verliezen? De vrees dat het ook het met sexuoloog niet lukt en dat je dan jezelf echt als een hopeloos geval moet beschouwen?
Alle reacties Link kopieren
Kun je los van je orgasmes wel genieten van de seks an sich? De verbinding, de liefdesstromen?

Ik herken het lastige klaarkomen wel, bij mij gaat het minder lastig dan bij jou en ze zijn juist zéér de moeite waard maar ook bij mij staat het in wezen los van de werkelijk seksuele interactie, het is een op zichzelf staand klusje zeg maar.
In die zin benijd ik mijn lief enorm want die timed gewoon even, kan het precies loslaten op het moment dat hij daarvoor kiest. Wauw.

Maar ook zonder orgasmes is onze seks waanzinnig. Gewoon omdat we elkaar zo lief en heerlijk vinden.
...
Alle reacties Link kopieren
tantejans schreef:
20-02-2019 14:01
Er zijn echt wel genoeg mannen geweest die mijn uiterste best deden op allerlei manieren, maar mijn lichaam geeft dan ook nog allerlei overgevoeligheidsreacties waarvan de moed je in de schoenen zakt.

Ik heb echt wel een ruime seksuele ervaring en bijna alles uit de kast gehaald...zelfs bvb een trio geprobeerd om het toch leuk te houden en massage, maar ik ben dan dus de prinses op de erwt die ook al snel overgestimuleerd is, maar dus zonder lekker opgewonden te raken.
Een spontaan orgasme tijdens de seks heb ik 1 keer gehad in mijn leven en dat is inmiddels 22 jaar geleden.

Het is 1 man 3 keer gelukt om mij klaar te likken; dat duurde dan minimaal 25 minuten en het orgasme is dan ook nog niet eens echt lekker.
Ik vond het ook lastig om mij na ongeveer een half uur niet opgelaten te voelen en het is het gewoon niet echt waard op die manier, meestal lukt het sowieso niet.

Het is met veel geduld soms gelukt tijdens penetratie om mezelf klaar te vingeren, maar dat moet dan met mijn ogen dicht en kost dus zo veel concentratie en tijd dat het eerder een solo-actie is dan wat anders.
Ik begon er om die reden steeds meer tegenop te zien.
Een hoop gedoe voor weinig resultaat omdat het orgasme meestal ook maar zozo was.
Maar - en dat is misschien niet helemaal eerlijk want ik kom juist gemakkelijk klaar - seks gaat toch niet alleen maar om komen? Hou je wel van knuffelen, zoenen? Of dat ook niet?
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Wel es geprobeerd via stimulatie van de gspot?

Eerst uitgebreid voorspel natuurlijk, maar zonder clitorale stimulatie....
Rooss4.0 schreef:
20-02-2019 14:58
Kun je los van je orgasmes wel genieten van de seks an sich? De verbinding, de liefdesstromen?

Ik herken het lastige klaarkomen wel, bij mij gaat het minder lastig dan bij jou en ze zijn juist zéér de moeite waard maar ook bij mij staat het in wezen los van de werkelijk seksuele interactie, het is een op zichzelf staand klusje zeg maar.
In die zin benijd ik mijn lief enorm want die timed gewoon even, kan het precies loslaten op het moment dat hij daarvoor kiest. Wauw.

Maar ook zonder orgasmes is onze seks waanzinnig. Gewoon omdat we elkaar zo lief en heerlijk vinden.
Mijn man houdt niet van knuffelen, op dat gebied mist er ook iets belangrijks.
Misschien dat hij daardoor niet klaagt; hij weet ergens heus wel dat hij mij iets niet kan geven wat ik eigenlijk wel een beetje nodig heb.

Verder heb ik ook een traag werkende schildklier waarvoor ik onder behandeling ben, maar soms vergeet ik dat een beetje; dat ik daardoor hormonaal ontregeld kan zijn.
Er is niet zo'n makkelijke oplossing; ik realiseer me door dit op te schrijven dat er wel wat ontbreekt in onze relatie, ik wil dat eigenlijk liever niet zien, want in mijn eentje kan ik dat niet oplossen.

Verder ben ik inderdaad hormonaal van slag door mijn schildklier.

Het is op zich goed om dat te beseffen.

Bedankt voor jullie reacties.
Alle reacties Link kopieren
Of het veel voorkomt weet ik niet. Dat het lastig is kan ik me al te levendig voorstellen, voor jullie beiden overigens. Maar dat er oplossingen mogelijk zijn, tot op zekere hoogte, ook.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
Alle reacties Link kopieren
Ja, heel herkenbaar.
Ik heb de oplossing helaas ook niet, maar kan uit ervaring op twee punten reageren.
je schrijft:
"Nee ik verlang van mijn partner geen seksloos leven, maar hij zeurt er ook niet om en heeft het er nooit over"

Dat klopt, ik mis een vrijpartij op sommige momenten echt verschrikkelijk en weet zeker dat het mijn humeur aantast, alleen na tig keer afgewezen te zijn begin ik er nooit over, en zeur ik er nooit om, net als jouw man,maar het gevoel is er niet minder om.

en

"Mijn man houdt niet van knuffelen, op dat gebied mist er ook iets belangrijks.
Misschien dat hij daardoor niet klaagt; hij weet ergens heus wel dat hij mij iets niet kan geven wat ik eigenlijk wel een beetje nodig heb."

Ik weet niet hoe het bij jouw man zit, maar na lange tijd geen seks werd de zin om te knuffelen bij mij ook steeds minder.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je daar een waar woord typt, swiessel. Het zwijgen over iets dat zo belangrijk is zorgt ervoor dat de verlangende partner op een eilandje gaat zitten met zijn (haar) gedachtes en op dat vlak uit-checked. Juist door dat emo-eiland wordt de gang naar vreemdgaan minder lastig, je hebt je nietwillende partner immers toch al weggezet als "op dat gebied incapabel".

En dat tweede is ook een mooie oogopener. Als je keer op keer op keer wordt afgewezen gaat de zin om het lijflijk op andere manieren aan te gaan ook weg.
Zelf ben ik ook een poosje de niet-willende partner geweest en ik had ook geen zin in knuffelen. Eigenlijk stond mijn hele lijf in standje "lijflijke antipathie" en dan vooral naar mijn eigen partner.

TanteJans, als je relatie je lief is ga je toch echt het gesprek aan met je man. Als het verlangen om elkaar op dit gebied weer een beetje te vinden nog aanwezig is, maak er dan werk van. Niet jij alleen hoor, dit is een missie voor 2.
...
Het is wel een eyeopener, nu ik dit zo opschrijf begrijp ik ook beter waarom mijn lichaam niet reageert.



Misschien wordt het beter als de kleinste wat ouder is en als ik wat beter ben ingesteld wat betreft medicatie.
anoniem_638f50d8e8247 wijzigde dit bericht op 22-02-2019 16:18
84.45% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Praten jullie, of vul je vooral veel in?
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven