Gezondheid alle pijlers

Huidtransplantatie na automutileren-> Ervaringen?

30-05-2011 20:04 41 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Na in het verleden veelvuldig geautomutileerd te hebben en er nu al een poos gestopt mee te zijn, begon ik mij te storen aan mijn littekens.



Ik ben met mijn verhaal naar de huisarts gegaan en die heeft mij doorverwezen naar de plastisch chirurg, om te kijken naar de mogelijkheden wat betreft het verwijderen van mijn littekens.



Nu kwam de plastisch chirurg met de mogelijkheid om een huidtransplantatie te doen, dit zou dan pas volgend jaar plaats kunnen vinden ivm bedenktijd en het ''kalmeren'' van de littekens.



Het enige wat ik weet is dat ze bij een huidtransplantatie een stukje huid van je been afnemen en dit plaatsen op de plek waar de transplantatie plaats moet vinden.



Hoe dit er verder uit komt te zien is mij nog niet helemaal duidelijk... De plastisch chirurg had hier niet echt een voorbeeld van, en van google wordt je ook niet wijzer, dus mijn vraag aan jullie:



Zijn hier mensen die ervaring hebben met een huidtransplantatie (aan de onderarmen)? Hoe is dit geheeld? Hoe ziet het er nu uit? En is 't het echt waard om te doen ivm het uiteindelijke resultaat?



Alvast bedankt voor jullie reacties!





p.s. Ik zou graag alleen antwoord willen op mijn vraag ivm de huidtransplantatie, en geen psychologische vragen over waarom en hoe ik automutileerde, dit ligt namelijk al een hele tijd achter mij!
Alle reacties Link kopieren
quote:himalaya schreef op 30 mei 2011 @ 21:45:

...... bedekken met een split skin graft? Dan nemen ze met een apparaat een heeeel dun stukje huid van je benen oid af. Daar hou je een schaafwond aan over met (voor een flinke tijd) de bijbehorende verkleuring.

In dat stukje hele dunne huid maken ze dan gaatjes, waardoor ze het uit kunnen rekken en een veel groter oppervlak kunnen bedekken.

Dit is wat ze bij mij gedaan hebben. Het stuk huid wat ze wegnemen kan dan wel heel dun zijn, ik vond het een enorm pijnlijke wond (2 stukken van ong. 5x10 cm). De arts zei trouwens dat je er na 2 jaar niets meer van zou zien, maar dat is helaas bij mij niet zo. Je ziet de plekken nog heel goed, ze zijn anders van kleur en structuur en ik geloof niet dat het nog beter wordt (is nu 4 jaar geleden).
Alle reacties Link kopieren
Ik bedoel trouwens niet dat het genezen 2 jaar duurt (zou een beetje erg lang zijn), maar dus vooral het bijkleuren.
Alle reacties Link kopieren
Houd er wel rekening mee dat je van de getransplanteerde huid ook littekens krijgt. Waarschijnlijk worden die wel mooier dan die je zelf veroorzaakt hebt, aangezien de omstandigheden beter zijn (steriele wond, rechte snijranden, snel netjes gehecht), maar ook dan kunnen littekens minder mooi worden. Ik ben zo iemand die van alles een litteken krijg en ook lelijke dikke littekens, die soms lang rood en ook nog wel eens pijnlijk zijn. (mij mogen ze dus uitsluitens laparoscopische opereren.... van mij mag het dus niet anders, anders zie ik er echt niet meer uit ben ik bang voor...) Ik wil je er niet van af praten, maar aan jou de vraag of je mooiere littekens wilt hebben die niet echt van jou zijn, of iets minder mooie/lelijke littekens die wel bij jou horen.
Alle reacties Link kopieren
Ik vraag me echt af of je dit moet doen.

Littekens hou je toch, is het niet een idee om je littekens te accepteren?

Mijn zus heeft haar beide armen ook door automutulatie helemaal onder de littekens zitten, vooral haar onderarmen.

Ook zij is hier (al meer dan 10 jaar geleden) mee gestopt.

Het hoort gewoon bij haar, ze heeft er zelf geen problemen mee.



Mijn dochter van 8 vroeg het haar laatst,"hoe komt dat?"

En toen zei ze, ik ben vroeger heel ziek geweest, daardoor is het gekomen, niet exact verteld dat ze het zelf heeft gedaan trouwens, maar dat zal ooit wel ter sprake komen denk ik.



Mijn zus heeft ze geaccepteerd als een'herinnering ' aan een slechte tijd, en ze weet dat het nu beter is en ze het nooit meer zal doen..



Als ik de armen van mijn zus even voor ogen hou kan ik me eerlijk gezegd niet voorstellen dat een transplantatie het echt 'mooier' zou kunnen maken.

Dat zouden wel hele grote lappen moeten worden dan.



Hoe dan ook sterkte meid, 't is niet niks
Alle reacties Link kopieren
@ lies_lies: hoe kom ik dan zo bij een dermatoloog terecht? Moet ik dit via de huisarts doen of kan ik zelf gewoon met een afdeling binnen het ziekenhuis contact opnemen?



@schwipschwap: Ik heb geen idee, er werd me vaag uitgelegd hoe dat ''ongeveer'' zou gebeuren maar ik moest er sowieso een jaar over nadenken (waarover vraag ik mij dan af? gezien de beperkte informatie) voordat zij tot operatie over wilden gaan. Op het moment dat je daar zit laat je het allemaal maar wat op je af komen en achteraf komen vaak de vragen..
Alle reacties Link kopieren
@ newwoman: Daar heb je ook helemaal gelijk in! Ik accepteer zelf mijn littekens ook zeker wel, en de mensen in mijn omgeving weten hier ook van, ik loop ook niet altijd met lange mouwen rond omdat ik inderdaad vind dat dit een onderdeel van mij is en mocht men hier vragen over hebben dan kunnen ze die gerust stellen..



Maar wat je al zegt inderdaad, daar heb ik ook over nagedacht.. ivm kinderen. Wat zeg je later inderdaad tegen je kinderen en krijg je jeugdzorg etc niet op je dak als je als moeder gezien wordt op school bijvoorbeeld met littekens, en ook vrij ''ader gerichte'' littekens.



Daarnaast ga ik de hulpverlening in, en deze zomer ga ik bijvoorbeeld met kinderen met een gedragsstoornis op kamp als stageplek. Ik zal vantevoren tegen de leiding moeten zeggen dat ik helaas niet mee kan naar het zwembad, en zal de gehele week lange shirts aanmoeten. Niet omdat ik me ervoor schaam, maar omdat andere mensen binnen dit soort werk je dan vaak als ongeschikt kunnen achten, voornamelijk als je met kinderen wilt werken..
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp je dilemma Dearest.

Er zijn altijd kortzichtige mensen die iets dergelijks niet zullen begrijpen.

En zeker als je in de hulpverlening gaat werken begrijp ik dat je ondanks dat je het zelf wel kan accepteren, die angst hebt voor de reacties...



Aan de andere kant.. je bent diep gegaan, heel diep, dat kan niet anders en moet je jezelf nu zien!

Jij als 'survivor' zou juist heel erg geschikt kunnen zijn om anderen te begrijpen, je bent van ver gekomen en dat is zo stoer en sterk van je!

Het zou zo fijn zijn als anderen dat ook konden zien.



Ik zie het wel hoor, zelfs van achter mijn laptoppie!

Hier schrijft een sterke vrouw!



Sterkte met je zoektocht, ik hoop dat je er een. voor jou, aanvaardbare oplossing voor vindt. Welke dat ook mag wezen!

Alle reacties Link kopieren
Zou je niet nog eens naar die chirurg kunnen bellen om wat meer details uitgelegd te krijgen? Om een beslissing te kunnen nemen, moet je proberen er zoveel mogelijk over te weten te komen, denk ik. Ook over de tijd na de operatie. Ik moest nl. nog een jaar lang siliconenpleisters (houdt de huid soepel) en daar overheen een drukpak (soort steunkousmateriaal) dragen om de littekens zo mooi en plat mogelijk te laten genezen. Je bent er al met al een hele poos zoet mee.
Alle reacties Link kopieren
quote:Dearest schreef op 30 mei 2011 @ 22:22:

@schwipschwap: Ik heb geen idee, er werd me vaag uitgelegd hoe dat ''ongeveer'' zou gebeuren maar ik moest er sowieso een jaar over nadenken (waarover vraag ik mij dan af? gezien de beperkte informatie) voordat zij tot operatie over wilden gaan.

Je moet er niet alleen over nadenken, je moet ook bewijzen dat je niet wéér gaat automutuleren waardoor de operatie voor niets gedaan wordt.



quote:Op het moment dat je daar zit laat je het allemaal maar wat op je af komen en achteraf komen vaak de vragen..Dan schrijf je, zoals ik al eerder zei, je vragen op en ga je terug voor de antwoorden. Het is iemand die in jouw lijf gaat snijden, dan mag je daar toch wel goede informatie over hebben?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Hey Dearest, Ik denk dat huidtransplantatie idd de enige oplossing is. Indien er maar 1 of 2 littekens zouden zijn, kan men dit ook wegsnijden. Als je volledige arm vol staat, is dit niet mogelijk.

Uit je uitleg vrees ik wel dat je aanleg hebt om keloide littekens aan te maken. Het is daarom wenselijk dat je na je ingreep en het sluiten van de wonden, een drukmouw (Bv Caroskin Scar Care) en ook een siliconen mouw te dragen. Dit zal het voorkomen dat eventueel nieuw littekenweefsel terug komt. Sowieso een siliconen sheet (bv Scarban) dragen. Dit zal alvast het hypertrofische aspect van eventueel littekenweefsel tegen gaan.

Succes.
Alle reacties Link kopieren
@ newwoman: Wat een mooie woorden, dankjewel! Dit doet mij echt goed



En wat betreft de rest.. Bedankt voor jullie reacties! Ik zal even op onderzoek uitgaan en inderdaad een aantal dingen die ik wil weten op papier zetten en hiermee langs de huisarts, plastisch chirurg en dermatoloog!



(L)
..
Alle reacties Link kopieren
quote:Dearest schreef op 30 mei 2011 @ 20:04:

Nu kwam de plastisch chirurg met de mogelijkheid om een huidtransplantatie te doen, dit zou dan pas volgend jaar plaats kunnen vinden ivm bedenktijd en het ''kalmeren'' van de littekens.Nu besef ik me best dat dit topic een poosje geleden geopend is, maar wat ik me afvraag is, zou je dit nu wel doen, gezien de arts je aangeeft dat de littekens nog moeten kalmeren? Dan lijkt het me nog vrij recent, dat je dit hebt gedaan, is het wel compleet verwerkt? En daarmee lijkt het me gelijk duidelijk wat himalaya zegt, een jaar bedenktijd om te bewijzen dat je niet opnieuw zult beginnen.
...
Interessant topic. Ik heb ook ge-automutileerd een hele tijd. Alleen stoor ik mij niet aan de littekens. Net als bij jouw ligt het al een hele tijd achter me, het is zo gezegd een deel van mijn verleden geworden. Vroeger schaamde ik me ervoor, nu niet meer. Ik kan je helaas geen tips geven over een huidtransplantatie, maar kan me wel goed voorstellen dat je dit wel wil.



Nu begrijp ik dat het bij jou nogal brede en dikke littekens zijn (heb niet alle reacties gelezen, sorry) hoe oud zijn de jongste zo ongeveer?

Mijn ergste zijn nu zo'n 4/5 jaar oud en nog steeds paarsig en erg dik. Maar ik heb gemerkt dat het aan het wegtrekken is, ze worden steeds minder paars. Verdwijnen zullen ze nooit, minder opvallend worden wel, de bijna constant aanwezige jeuk is nu ook weg. Op mijn onderarmen zijn ze nu roodachtig/wit en enkele zijn helemaal vervaagd. Vooral wat zonlicht meepakken en goed smeren met crèmes helpt bij mij.



Vergeet niet, een huidtransplantaties brengt zo zijn eigen littekens mee. En die zul je allicht ook niet kwijt kunnen raken. Maar de benen zijn een stuk makkelijker te bedekken, dat dan weer wel.

Jammer dat de chirurg geen goede voorbeelden heeft, dat zou de keuze allicht makkelijker maken.

Succes!
..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven