Gezondheid
alle pijlers
Depressie
donderdag 4 mei 2017 15:18
Hallo allen,
Ik worstel al jaren met hetzelfde probleem en heb maar besloten het van me af te schrijven. Ik ben een man van 25 en kamp al enkele jaren met een futloos en moe gevoel, constant maar willen slapen en letterlijk iedere opkijken tegen iedere dag. Alles lijkt energie te kosten en voel me lichamelijk ook tamelijk afgebrokkeld. Ik heb geen zin of levenslust en niets geeft me voldoening. Het lijkt steeds erger te worden, zelfs de kleinste dingen lijken me zo'n klus om te doen en wil gewoonweg niets ondernemen. Dan lig ik weer heel de dag in bed waarna ik me ook nog eens schuldig voel. Mijn concentratie ontbreekt op alle vlakken en mijn opleiding lijd hier dan ook onder. Zijn er tips want op deze manier zie ik het gewoonweg niet meer zitten. Het lijkt alsof iedereen om me heen leeft en ik maar als een steen emotieloos blijf liggen:(
Ik worstel al jaren met hetzelfde probleem en heb maar besloten het van me af te schrijven. Ik ben een man van 25 en kamp al enkele jaren met een futloos en moe gevoel, constant maar willen slapen en letterlijk iedere opkijken tegen iedere dag. Alles lijkt energie te kosten en voel me lichamelijk ook tamelijk afgebrokkeld. Ik heb geen zin of levenslust en niets geeft me voldoening. Het lijkt steeds erger te worden, zelfs de kleinste dingen lijken me zo'n klus om te doen en wil gewoonweg niets ondernemen. Dan lig ik weer heel de dag in bed waarna ik me ook nog eens schuldig voel. Mijn concentratie ontbreekt op alle vlakken en mijn opleiding lijd hier dan ook onder. Zijn er tips want op deze manier zie ik het gewoonweg niet meer zitten. Het lijkt alsof iedereen om me heen leeft en ik maar als een steen emotieloos blijf liggen:(
donderdag 4 mei 2017 15:23
donderdag 4 mei 2017 15:23
Tja, je zit in een hele moeilijke periode in je leven en er wat van maken is geen eitje. Toch moet je jezelf bij de kladden vatten en gaan douchen en aankleden en een wandelingetje gaan maken, elke dag en steeds een stukje verder, dan krijg je ook steeds meer energie.
Er komt een einde aan, maar niet als je in je bed blijft liggen.
Dat ten eerste.
Ben je al naar de huisarts geweest met je probleem of denk je dat het zomaar overwaait?
Ik zou maar gaan!!!
Er komt een einde aan, maar niet als je in je bed blijft liggen.
Dat ten eerste.
Ben je al naar de huisarts geweest met je probleem of denk je dat het zomaar overwaait?
Ik zou maar gaan!!!
donderdag 4 mei 2017 15:27
Ik heb er niet met een proffesional over gesproken moet ik zeggen. Ik heb eerder altijd gedacht dat ik 'slaapproblemen' had maar merk eigelijk dat ik gewoonweg niet wil opstaan en iedere minuut extra slaap als 'winst' ervaar zodat ik maar niet hoef te leven. Het voelt alsof ik een teleurstelling ben en het leven aan me voorbij laat gaan, vooral deze jaren, waarin ik toch boordevol energie zou moeten zitten..ik lees de hele dag maar onzin op internet om mijn brein maar bezig te houden maar het lijkt met de tijd steeds erger te worden..
donderdag 4 mei 2017 15:30
quote:Dilan123 schreef op 04 mei 2017 @ 15:27:
Ik heb er niet met een proffesional over gesproken moet ik zeggen. Ik heb eerder altijd gedacht dat ik 'slaapproblemen' had maar merk eigelijk dat ik gewoonweg niet wil opstaan en iedere minuut extra slaap als 'winst' ervaar zodat ik maar niet hoef te leven. Het voelt alsof ik een teleurstelling ben en het leven aan me voorbij laat gaan, vooral deze jaren, waarin ik toch boordevol energie zou moeten zitten..ik lees de hele dag maar onzin op internet om mijn brein maar bezig te houden maar het lijkt met de tijd steeds erger te worden..
Ik zou je toch echt aanraden om langs de huisarts te gaan hoor (dan kun je eventueel doorverwezen worden). Daar is die voor! Het klinkt namelijk alsof je er vrij diep in zit. Probeer eens te bedenken wat je vroeger (voordat je je zo ging voelen) gelukkig maakte / waar je energie uit haalde en kijk of je dat kunt oppakken. Verder is het ook wel echt belangrijk om niet helemaal in je isolement te raken. Kun je er met vrienden/familie over praten?
En probeer even naar buiten te gaan elke dag, als is het maar een klein stukje wandelen!
Ik heb er niet met een proffesional over gesproken moet ik zeggen. Ik heb eerder altijd gedacht dat ik 'slaapproblemen' had maar merk eigelijk dat ik gewoonweg niet wil opstaan en iedere minuut extra slaap als 'winst' ervaar zodat ik maar niet hoef te leven. Het voelt alsof ik een teleurstelling ben en het leven aan me voorbij laat gaan, vooral deze jaren, waarin ik toch boordevol energie zou moeten zitten..ik lees de hele dag maar onzin op internet om mijn brein maar bezig te houden maar het lijkt met de tijd steeds erger te worden..
Ik zou je toch echt aanraden om langs de huisarts te gaan hoor (dan kun je eventueel doorverwezen worden). Daar is die voor! Het klinkt namelijk alsof je er vrij diep in zit. Probeer eens te bedenken wat je vroeger (voordat je je zo ging voelen) gelukkig maakte / waar je energie uit haalde en kijk of je dat kunt oppakken. Verder is het ook wel echt belangrijk om niet helemaal in je isolement te raken. Kun je er met vrienden/familie over praten?
En probeer even naar buiten te gaan elke dag, als is het maar een klein stukje wandelen!
My life, my way
donderdag 4 mei 2017 15:31
Dat is het probleem denk ik, ik heb het idee dat ik nergens voldoening uit trek. Ik heb tevens ook jaren geworsteld met een gokverslaving, als ik nu terugkijk is dat puur gegaan als een ontsnapping wederom, ontsnapping aan de 'echte' wereld waarin alles zoveel energie kost. Ik ben nu in het voorlaatste jaar van mijn opleiding rechten maar ik zit er echt bij alsof ik net op intake kom en observeer alleen maar de lachende en blije gezichten om me heen..mensen die oprecht lachen en lol hebben terwijl ik wacht tot dat ene uurtje voorbij is zodat ik weer naar huis kan gaan.
donderdag 4 mei 2017 15:34
Ik heb een vriendin die me begrijpt en geduld met me heeft, maar ik heb écht het gevoel dat ik een last ben. Was ik een jaar geleden nog enigszins humoristisch, nu zit ik er maar een beetje bij. Ik heb de lust niet eens meer in sex, en voel me dan nóg onrustiger omdat ik haar ook benadeel met mijn depressie.
Mijn ouders lijken het al te hebben opgegeven. Die bestempelen me eerder als 'lui' en gokverslaafd waardoor zijn humeur gewoonweg klote omdat ie wss weer duizenden euro's de goot in heeft gestopt.
Mijn ouders lijken het al te hebben opgegeven. Die bestempelen me eerder als 'lui' en gokverslaafd waardoor zijn humeur gewoonweg klote omdat ie wss weer duizenden euro's de goot in heeft gestopt.
donderdag 4 mei 2017 15:40
Fijn dat je een vriendin hebt die je begrijpt en geduld heeft (dat is ook lang niet altijd het geval)! Het is nu even moeilijk allemaal, maar er komen heus betere tijden! Alleen dan moet je er wel zelf aan willen werken. Hoewel het zo moeilijk is, probeer uit bed te komen, je aan te kleden etc.
Ik denk alleen niet dat dit zo voorbijgaat, en dat het echt beter is als je ook hulp zoekt om er weer bovenop te komen !
Ik denk alleen niet dat dit zo voorbijgaat, en dat het echt beter is als je ook hulp zoekt om er weer bovenop te komen !
My life, my way
donderdag 4 mei 2017 15:42
Zeker met de huisarts hierover praten!
Je huisarts kan helpen om een lichamelijke oorzaak uit te sluiten (of aan te pakken) en je bij een psychische oorzaak verwijzen naar een professional die je verder op weg kan helpen.
Echt hulp zoeken hoor, je loopt hier lang genoeg mee rond en het gaat steeds slechter met je.
Je huisarts kan helpen om een lichamelijke oorzaak uit te sluiten (of aan te pakken) en je bij een psychische oorzaak verwijzen naar een professional die je verder op weg kan helpen.
Echt hulp zoeken hoor, je loopt hier lang genoeg mee rond en het gaat steeds slechter met je.
donderdag 4 mei 2017 15:42
quote:Dilan123 schreef op 04 mei 2017 @ 15:34:
Ik heb een vriendin die me begrijpt en geduld met me heeft, maar ik heb écht het gevoel dat ik een last ben. Was ik een jaar geleden nog enigszins humoristisch, nu zit ik er maar een beetje bij. Ik heb de lust niet eens meer in sex, en voel me dan nóg onrustiger omdat ik haar ook benadeel met mijn depressie.
Mijn ouders lijken het al te hebben opgegeven. Die bestempelen me eerder als 'lui' en gokverslaafd waardoor zijn humeur gewoonweg klote omdat ie wss weer duizenden euro's de goot in heeft gestopt.
Ga naar de huisarts!!!!
Het enige dat we hier voor je kunnen doen is je stimuleren iets te ondernemen, maar het is aan jou om dat dan ook te doen, verder staan we machteloos. Je kan van je afschrijven en we heten je van harte welkom daarvoor, maar als je geen verdere hulp zoekt, wordt het een veeljarenplan en ik heb zo'n vermoeden dat je daar niet op zit te wachten.
Ik heb een vriendin die me begrijpt en geduld met me heeft, maar ik heb écht het gevoel dat ik een last ben. Was ik een jaar geleden nog enigszins humoristisch, nu zit ik er maar een beetje bij. Ik heb de lust niet eens meer in sex, en voel me dan nóg onrustiger omdat ik haar ook benadeel met mijn depressie.
Mijn ouders lijken het al te hebben opgegeven. Die bestempelen me eerder als 'lui' en gokverslaafd waardoor zijn humeur gewoonweg klote omdat ie wss weer duizenden euro's de goot in heeft gestopt.
Ga naar de huisarts!!!!
Het enige dat we hier voor je kunnen doen is je stimuleren iets te ondernemen, maar het is aan jou om dat dan ook te doen, verder staan we machteloos. Je kan van je afschrijven en we heten je van harte welkom daarvoor, maar als je geen verdere hulp zoekt, wordt het een veeljarenplan en ik heb zo'n vermoeden dat je daar niet op zit te wachten.
donderdag 4 mei 2017 15:45
Bedankt voor je reactie Moniek, dat doet al heel wat met me. Het probleem is dat ik, zoals vandaag bijvoorbeeld opsta omdat ik een verplichte les dien bij te wonen. Hier ben ik dan om 11 uur mee klaar. Dan is het dus 'klaar' voor vandaag wat mij betreft. Ik ben dan al zo moe en futloos en wil gewoonweg weer naar huis en in bed liggen want wat valt er verder te doen? Een hele grauwe en grijze beredenering.
donderdag 4 mei 2017 15:47
quote:Dilan123 schreef op 04 mei 2017 @ 15:45:
Bedankt voor je reactie Moniek, dat doet al heel wat met me. Het probleem is dat ik, zoals vandaag bijvoorbeeld opsta omdat ik een verplichte les dien bij te wonen. Hier ben ik dan om 11 uur mee klaar. Dan is het dus 'klaar' voor vandaag wat mij betreft. Ik ben dan al zo moe en futloos en wil gewoonweg weer naar huis en in bed liggen want wat valt er verder te doen? Een hele grauwe en grijze beredenering.
DE HUISARTS bellen.
En ja een depressie is zwaar. Ik heb er een heleboel gehad. Weet hoe het werkt.
Maar je red het zelf overduidelijk niet dus vraag hulp.
Bedankt voor je reactie Moniek, dat doet al heel wat met me. Het probleem is dat ik, zoals vandaag bijvoorbeeld opsta omdat ik een verplichte les dien bij te wonen. Hier ben ik dan om 11 uur mee klaar. Dan is het dus 'klaar' voor vandaag wat mij betreft. Ik ben dan al zo moe en futloos en wil gewoonweg weer naar huis en in bed liggen want wat valt er verder te doen? Een hele grauwe en grijze beredenering.
DE HUISARTS bellen.
En ja een depressie is zwaar. Ik heb er een heleboel gehad. Weet hoe het werkt.
Maar je red het zelf overduidelijk niet dus vraag hulp.
donderdag 4 mei 2017 15:51
quote:Dilan123 schreef op 04 mei 2017 @ 15:45:
Bedankt voor je reactie Moniek, dat doet al heel wat met me. Het probleem is dat ik, zoals vandaag bijvoorbeeld opsta omdat ik een verplichte les dien bij te wonen. Hier ben ik dan om 11 uur mee klaar. Dan is het dus 'klaar' voor vandaag wat mij betreft. Ik ben dan al zo moe en futloos en wil gewoonweg weer naar huis en in bed liggen want wat valt er verder te doen? Een hele grauwe en grijze beredenering.
Het 'positieve' is: je bent gegaan, dus je kunt het wel! Wat mij hielp was dat ik met iemand afspraak om op een bepaalde dag / tijdstip een stuk te gaan wandelen, dan werd het ook een soort verplichting en daardoor zei ik minder snel af.
Maar het belangrijkste nogmaals: bel je huisarts op, liever vandaag dan morgen.
Vind je het om een bepaalde reden lastig hulp te zoeken?
Bedankt voor je reactie Moniek, dat doet al heel wat met me. Het probleem is dat ik, zoals vandaag bijvoorbeeld opsta omdat ik een verplichte les dien bij te wonen. Hier ben ik dan om 11 uur mee klaar. Dan is het dus 'klaar' voor vandaag wat mij betreft. Ik ben dan al zo moe en futloos en wil gewoonweg weer naar huis en in bed liggen want wat valt er verder te doen? Een hele grauwe en grijze beredenering.
Het 'positieve' is: je bent gegaan, dus je kunt het wel! Wat mij hielp was dat ik met iemand afspraak om op een bepaalde dag / tijdstip een stuk te gaan wandelen, dan werd het ook een soort verplichting en daardoor zei ik minder snel af.
Maar het belangrijkste nogmaals: bel je huisarts op, liever vandaag dan morgen.
Vind je het om een bepaalde reden lastig hulp te zoeken?
My life, my way
donderdag 4 mei 2017 15:52
Ik ga maandag bellen met de huisarts, die is deze week vrij..het zijn meer die wekenlange wachttijden binnen psychologie die me nekken en, bedenk ik me nu, dat ik enigszins angst heb dat het problem niet verholpen wordt. Een hele vreemde beredenering om geen hulp te zoeken al zeg ik het zelf. Is er iemand die ervaring heeft met een pscholoog?
@ Fee de goede; gelijk heb je wat betreft mijn vriendin. Ik heb zelf al meerdere malen voorgesteld om er of een tijdelijke pauze in te lassen oftewel uit elkaar te gaan omdat ik haar mee de afgrond in neem.
Allen bedankt voor de reacties en het meedenken trouwens.
@ Fee de goede; gelijk heb je wat betreft mijn vriendin. Ik heb zelf al meerdere malen voorgesteld om er of een tijdelijke pauze in te lassen oftewel uit elkaar te gaan omdat ik haar mee de afgrond in neem.
Allen bedankt voor de reacties en het meedenken trouwens.
donderdag 4 mei 2017 15:54
Heel goed Dilan. Kom je maandag nog een schop onder je kont halen hier , zodat je ook echt belt.??
Jij verdient gewoon een wat fijner leven toch? En zolang je geen hulp vraagt weet je dat het zo blijft. Zelfs al word het maar de helft beter door therapie en een dagschema en medicatie dan is dat het toch al waard?
Jij verdient gewoon een wat fijner leven toch? En zolang je geen hulp vraagt weet je dat het zo blijft. Zelfs al word het maar de helft beter door therapie en een dagschema en medicatie dan is dat het toch al waard?
donderdag 4 mei 2017 15:55
quote:Dilan123 schreef op 04 mei 2017 @ 15:52:
Ik ga maandag bellen met de huisarts, die is deze week vrij..het zijn meer die wekenlange wachttijden binnen psychologie die me nekken en, bedenk ik me nu, dat ik enigszins angst heb dat het problem niet verholpen wordt. Een hele vreemde beredenering om geen hulp te zoeken al zeg ik het zelf. Is er iemand die ervaring heeft met een pscholoog?
@ Fee de goede; gelijk heb je wat betreft mijn vriendin. Ik heb zelf al meerdere malen voorgesteld om er of een tijdelijke pauze in te lassen oftewel uit elkaar te gaan omdat ik haar mee de afgrond in neem.
Allen bedankt voor de reacties en het meedenken trouwens.
Goedzo dan heb je wat dat betreft de eerste stap gezet! Die angst is begrijpelijk, maar één ding weet je zeker: als je het niet probeert, dan wordt het probleem zo ie zo niet verholpen!
Ik loop zelf ook nog bij een psycholoog (ik kon trouwens snel terecht, dus misschien valt de wachttijd voor jou ook wel mee) en het heeft mij enorm geholpen (en nog steeds)! Ik vond het ook spannend in het begin natuurlijk, maar ik ben blij dat ik die stap gezet heb!
Ik ga maandag bellen met de huisarts, die is deze week vrij..het zijn meer die wekenlange wachttijden binnen psychologie die me nekken en, bedenk ik me nu, dat ik enigszins angst heb dat het problem niet verholpen wordt. Een hele vreemde beredenering om geen hulp te zoeken al zeg ik het zelf. Is er iemand die ervaring heeft met een pscholoog?
@ Fee de goede; gelijk heb je wat betreft mijn vriendin. Ik heb zelf al meerdere malen voorgesteld om er of een tijdelijke pauze in te lassen oftewel uit elkaar te gaan omdat ik haar mee de afgrond in neem.
Allen bedankt voor de reacties en het meedenken trouwens.
Goedzo dan heb je wat dat betreft de eerste stap gezet! Die angst is begrijpelijk, maar één ding weet je zeker: als je het niet probeert, dan wordt het probleem zo ie zo niet verholpen!
Ik loop zelf ook nog bij een psycholoog (ik kon trouwens snel terecht, dus misschien valt de wachttijd voor jou ook wel mee) en het heeft mij enorm geholpen (en nog steeds)! Ik vond het ook spannend in het begin natuurlijk, maar ik ben blij dat ik die stap gezet heb!
My life, my way
donderdag 4 mei 2017 16:03
Moniek, ironisch genoeg is mijn zus zelf psycholoog, hoewel ik denk dat ik vrij weing van haar zal aannemen gaf ze me wel enige tips, heel basic eigelijk; beweging, voeding en rust. bewegen kost me de moeite alsof ik 70 ben, qua voeding heb ik nooit een ritme als in ontbijt lunch avondeten gehad en slapen valt absoluut niet mee omdat ik pieker over letterlijk alles. Onrustig slapen en na 8/9 uur slaap lijk ik nog vermoeider dan voordat ik ging slapen. Mijn vriendin geeft ook aan dat ik erg onrustig slaap en praat.
Ik moet zeggen dat hoe meer ik hier schrijf des te meer ik besef dat ik in een vrij diepe dal zit..
Ik moet zeggen dat hoe meer ik hier schrijf des te meer ik besef dat ik in een vrij diepe dal zit..
