Gezondheid
alle pijlers
Depressie
vrijdag 5 mei 2017 11:12
Goedendag allemaal,
Ik wil graag even mijn verhaal kwijt, misschien herkennen mensen dit en misschien hebben mensen een idee om het op een goede manier aan te pakken.
Ik ben ongeveer een jaar geleden gediagnosticeerd met een depressie. Ik ben via de huisarts terecht gekomen bij een psycholoog en die heeft mij uiteindelijk doorgestuurd naar een psychiater voor medicatie. Eigenlijk weet ik al lang dat ik last heb van een depressie (rond mijn 14e 15e) maar ben nooit gaan praten met iemand hierover. Ik wist bijvoorbeeld dat mijn vader het onzin zou vinden. Maar de laatste tijd was het zo erg dat ik er wel wat aan moest doen. Ik kon namelijk niet meer normaal functioneren.
Eigenlijk heb ik mij mijn hele leven heel eenzaam gevoeld. Begin van de middelbareschool vooral buitengesloten/ gepest. Hierna heb ik me altijd voorgehouden datik voel moet houden en dat het over bijvoorbeeld een jaartje wel beter zou gaan. Maar dit is nooit echt gebeurd. Het is alleen maar achteruitgegaan. Eerst dacht ik dat het lag aan dat ik weinig vrienden had. Veel mensen hebben een kleine vriendengroep, maar ik had dit absoluut niet. Een paar losse vrienden die ik af en toe sprak (vooral op school) terwijl zij wel allemaal een vriendengroep hadden. Ik heb nu alle adviezen eigenlijk opgevolgd van de psycholoog. Proberen zoveel mogelijk te doen en contact te leggen met andere. Ook bijvoorbeeld vriendschappen leggen via internet. Maar het werkt eigenlijk niet. Ik weet dat het aan mij ligt, want waarom lukt het andere mensen bijvoorbeeld wel? Ook weet ik dat je eerst gelukkig met jezelf moet zijn, maar dit is allemaal erg moeilijk. Als ik bijvoorbeeld niet achter vriendinnen aanzit, kom ik naast mijn studie helemaal niet meer de deur uit. Meestal voel ik me zo ellendig dat ik liever ga slapen. En op deze manier begint ook mijn studie eronder te lijden. Ik zie het gewoon echt niet meer zitten, omdat ik al zoooo lang en vaak tegen mezelf heb gezegd om vol te houden, maar nog steeds zie ik geen verandering. Integendeel het gaat alleen maar slechter...
Ik hoop dat jullie mij advies kunnen geven. Dankjewel in ieder geval voor het meedenken.
Ik wil graag even mijn verhaal kwijt, misschien herkennen mensen dit en misschien hebben mensen een idee om het op een goede manier aan te pakken.
Ik ben ongeveer een jaar geleden gediagnosticeerd met een depressie. Ik ben via de huisarts terecht gekomen bij een psycholoog en die heeft mij uiteindelijk doorgestuurd naar een psychiater voor medicatie. Eigenlijk weet ik al lang dat ik last heb van een depressie (rond mijn 14e 15e) maar ben nooit gaan praten met iemand hierover. Ik wist bijvoorbeeld dat mijn vader het onzin zou vinden. Maar de laatste tijd was het zo erg dat ik er wel wat aan moest doen. Ik kon namelijk niet meer normaal functioneren.
Eigenlijk heb ik mij mijn hele leven heel eenzaam gevoeld. Begin van de middelbareschool vooral buitengesloten/ gepest. Hierna heb ik me altijd voorgehouden datik voel moet houden en dat het over bijvoorbeeld een jaartje wel beter zou gaan. Maar dit is nooit echt gebeurd. Het is alleen maar achteruitgegaan. Eerst dacht ik dat het lag aan dat ik weinig vrienden had. Veel mensen hebben een kleine vriendengroep, maar ik had dit absoluut niet. Een paar losse vrienden die ik af en toe sprak (vooral op school) terwijl zij wel allemaal een vriendengroep hadden. Ik heb nu alle adviezen eigenlijk opgevolgd van de psycholoog. Proberen zoveel mogelijk te doen en contact te leggen met andere. Ook bijvoorbeeld vriendschappen leggen via internet. Maar het werkt eigenlijk niet. Ik weet dat het aan mij ligt, want waarom lukt het andere mensen bijvoorbeeld wel? Ook weet ik dat je eerst gelukkig met jezelf moet zijn, maar dit is allemaal erg moeilijk. Als ik bijvoorbeeld niet achter vriendinnen aanzit, kom ik naast mijn studie helemaal niet meer de deur uit. Meestal voel ik me zo ellendig dat ik liever ga slapen. En op deze manier begint ook mijn studie eronder te lijden. Ik zie het gewoon echt niet meer zitten, omdat ik al zoooo lang en vaak tegen mezelf heb gezegd om vol te houden, maar nog steeds zie ik geen verandering. Integendeel het gaat alleen maar slechter...
Ik hoop dat jullie mij advies kunnen geven. Dankjewel in ieder geval voor het meedenken.
vrijdag 5 mei 2017 11:27
Allereerst een dikke knuffel voor jou! Depressie is verschrikkelijk en vaak is er veel onbegrip voor, heel goed dat je nu hulp hebt gezocht bij een psycholoog. Zijn er misschien steungroepen voor jongeren met depressie? Mogelijk vind je daar leeftijdgenoten die jou begrijpen en waar je vrienden mee kan worden. Een team sport is misschien ook een idee. Als sportteam ben je vaak erg hecht en door het fysieke deel van de vriendschap is contact leggen wat makkelijker. Ik hoop dat je hier iets aan hebt!
vrijdag 5 mei 2017 11:31
Ik zou me nu niet bezig houden met vrienden maken. Dat kost al je energie.
Ik zou deze richten op herstel, misschien andere therapie zoeken? Misschien wat psycho-educatie?
En aan je studie. Die eerst proberen goed af te ronden en dan verder kijken.
Een depressie behandelen is al energiezuigend genoeg en studeren dan extra zwaar. Als je dan naast die 2 dingen ook nog sociale problemen wil aanpakken dan gaat het met alle drie niet goed lopen denk ik.
Ik zou deze richten op herstel, misschien andere therapie zoeken? Misschien wat psycho-educatie?
En aan je studie. Die eerst proberen goed af te ronden en dan verder kijken.
Een depressie behandelen is al energiezuigend genoeg en studeren dan extra zwaar. Als je dan naast die 2 dingen ook nog sociale problemen wil aanpakken dan gaat het met alle drie niet goed lopen denk ik.
vrijdag 5 mei 2017 11:33
quote:D-C schreef op 05 mei 2017 @ 11:27:
Allereerst een dikke knuffel voor jou! Depressie is verschrikkelijk en vaak is er veel onbegrip voor, heel goed dat je nu hulp hebt gezocht bij een psycholoog. Zijn er misschien steungroepen voor jongeren met depressie? Mogelijk vind je daar leeftijdgenoten die jou begrijpen en waar je vrienden mee kan worden. Een team sport is misschien ook een idee. Als sportteam ben je vaak erg hecht en door het fysieke deel van de vriendschap is contact leggen wat makkelijker. Ik hoop dat je hier iets aan hebt!Dankjewel voor je lieve berichtje. Ik durf er ook vaak niet meer over te praten, omdat ik vaak te horen kreeg dat ik me niet zo moet aanstellen, maar moest nu toch echt even mijn verhaal kwijt. Of er steungroepen zijn weet ik niet. Maar ik zit wel al een tijdje op tennis. Tot vorig jaar speelde we in een team competitie. Dit was wel even een uitlaatklep. Helaas is dat dit jaar niet doorgegaan, omdat vele er geen zin meer in hadden. Ik vind het wel erg moeilijk om een hele andere sport te kiezen. Ook omdat die mensen dan vaak al langere tijd samen spelen. Maar ik zal eens kijken op internet of er wat voor mij tussen zit!
Allereerst een dikke knuffel voor jou! Depressie is verschrikkelijk en vaak is er veel onbegrip voor, heel goed dat je nu hulp hebt gezocht bij een psycholoog. Zijn er misschien steungroepen voor jongeren met depressie? Mogelijk vind je daar leeftijdgenoten die jou begrijpen en waar je vrienden mee kan worden. Een team sport is misschien ook een idee. Als sportteam ben je vaak erg hecht en door het fysieke deel van de vriendschap is contact leggen wat makkelijker. Ik hoop dat je hier iets aan hebt!Dankjewel voor je lieve berichtje. Ik durf er ook vaak niet meer over te praten, omdat ik vaak te horen kreeg dat ik me niet zo moet aanstellen, maar moest nu toch echt even mijn verhaal kwijt. Of er steungroepen zijn weet ik niet. Maar ik zit wel al een tijdje op tennis. Tot vorig jaar speelde we in een team competitie. Dit was wel even een uitlaatklep. Helaas is dat dit jaar niet doorgegaan, omdat vele er geen zin meer in hadden. Ik vind het wel erg moeilijk om een hele andere sport te kiezen. Ook omdat die mensen dan vaak al langere tijd samen spelen. Maar ik zal eens kijken op internet of er wat voor mij tussen zit!
vrijdag 5 mei 2017 11:36
quote:Fee-de-Goede schreef op 05 mei 2017 @ 11:31:
Ik zou me nu niet bezig houden met vrienden maken. Dat kost al je energie.
Ik zou deze richten op herstel, misschien andere therapie zoeken? Misschien wat psycho-educatie?
En aan je studie. Die eerst proberen goed af te ronden en dan verder kijken.
Een depressie behandelen is al energiezuigend genoeg en studeren dan extra zwaar. Als je dan naast die 2 dingen ook nog sociale problemen wil aanpakken dan gaat het met alle drie niet goed lopen denk ik.Hier zat ik ook aan te denken. Dat bedoelde ik ook met eerst van jezelf houden. Maar het probleem is dat dat niet meer als haalbaar voelt. Andere therapie zou kunnen, maar zou niet weten wat voor 1...
Ik zou me nu niet bezig houden met vrienden maken. Dat kost al je energie.
Ik zou deze richten op herstel, misschien andere therapie zoeken? Misschien wat psycho-educatie?
En aan je studie. Die eerst proberen goed af te ronden en dan verder kijken.
Een depressie behandelen is al energiezuigend genoeg en studeren dan extra zwaar. Als je dan naast die 2 dingen ook nog sociale problemen wil aanpakken dan gaat het met alle drie niet goed lopen denk ik.Hier zat ik ook aan te denken. Dat bedoelde ik ook met eerst van jezelf houden. Maar het probleem is dat dat niet meer als haalbaar voelt. Andere therapie zou kunnen, maar zou niet weten wat voor 1...
vrijdag 5 mei 2017 11:39
quote:samiraaa221994 schreef op 05 mei 2017 @ 11:36:
[...]
Hier zat ik ook aan te denken. Dat bedoelde ik ook met eerst van jezelf houden. Maar het probleem is dat dat niet meer als haalbaar voelt. Andere therapie zou kunnen, maar zou niet weten wat voor 1...Dat kan je bespreken met de psychiater, die heeft daar vast wel suggesties voor.
[...]
Hier zat ik ook aan te denken. Dat bedoelde ik ook met eerst van jezelf houden. Maar het probleem is dat dat niet meer als haalbaar voelt. Andere therapie zou kunnen, maar zou niet weten wat voor 1...Dat kan je bespreken met de psychiater, die heeft daar vast wel suggesties voor.
vrijdag 5 mei 2017 11:41
quote:samiraaa221994 schreef op 05 mei 2017 @ 11:33:
[...]
Dankjewel voor je lieve berichtje. Ik durf er ook vaak niet meer over te praten, omdat ik vaak te horen kreeg dat ik me niet zo moet aanstellen, maar moest nu toch echt even mijn verhaal kwijt. Of er steungroepen zijn weet ik niet. Maar ik zit wel al een tijdje op tennis. Tot vorig jaar speelde we in een team competitie. Dit was wel even een uitlaatklep. Helaas is dat dit jaar niet doorgegaan, omdat vele er geen zin meer in hadden. Ik vind het wel erg moeilijk om een hele andere sport te kiezen. Ook omdat die mensen dan vaak al langere tijd samen spelen. Maar ik zal eens kijken op internet of er wat voor mij tussen zit!Ik zou proberen (makkelijker gezegd dan gedaan) om het onbegrip niet persoonlijk aan te trekken. Vroeger dacht ik zelf ook "zo lang je maar positief in het leven staat komt alles wel goed" Ben er nu zelf achter gekomen dat dat niet altijd zo simpel is. Vaak komt het onbegrip vanuit onwetendheid en zelf nog nooit in aanmerking zijn gekomen met depressie of andere psychische problemen. Als student zijn er veel studentensportclubs. Vaak is het sport zeker niet van het hoogste niveau, maar er zijn veel leeftijdgenoten en na het trainen wordt er altijd nog een biertje of een colaatje gedronken. Ik zou willen dat ik je meer hulp kan bieden dan woorden, maar dit is alles wat ik kan vanuit mn toetsenbord
[...]
Dankjewel voor je lieve berichtje. Ik durf er ook vaak niet meer over te praten, omdat ik vaak te horen kreeg dat ik me niet zo moet aanstellen, maar moest nu toch echt even mijn verhaal kwijt. Of er steungroepen zijn weet ik niet. Maar ik zit wel al een tijdje op tennis. Tot vorig jaar speelde we in een team competitie. Dit was wel even een uitlaatklep. Helaas is dat dit jaar niet doorgegaan, omdat vele er geen zin meer in hadden. Ik vind het wel erg moeilijk om een hele andere sport te kiezen. Ook omdat die mensen dan vaak al langere tijd samen spelen. Maar ik zal eens kijken op internet of er wat voor mij tussen zit!Ik zou proberen (makkelijker gezegd dan gedaan) om het onbegrip niet persoonlijk aan te trekken. Vroeger dacht ik zelf ook "zo lang je maar positief in het leven staat komt alles wel goed" Ben er nu zelf achter gekomen dat dat niet altijd zo simpel is. Vaak komt het onbegrip vanuit onwetendheid en zelf nog nooit in aanmerking zijn gekomen met depressie of andere psychische problemen. Als student zijn er veel studentensportclubs. Vaak is het sport zeker niet van het hoogste niveau, maar er zijn veel leeftijdgenoten en na het trainen wordt er altijd nog een biertje of een colaatje gedronken. Ik zou willen dat ik je meer hulp kan bieden dan woorden, maar dit is alles wat ik kan vanuit mn toetsenbord
vrijdag 5 mei 2017 12:19
wat rot zeg. Het klinkt alsof je heel hard aan het werk bent, maar (nog steeds) voorbij gaat aan wat jij wil en wat goed is voor jou. Als jij telkens achter vriendinnen aan moet rennen, zijn dit misschien niet de goede vriendinnen voor jou. Het klopt dat voor de meeste mensen contact en verbinding met anderen belangrijk is voor levensgeluk. Tegelijkertijd is het belangrijk om gelukkig te zijn met jezelf, om jezelf te kennen, jezelf belangrijk te vinden en om goed voor jezelf te zorgen. Dat is voor veel mensen heel moeilijk. Ik kan me voorstellen dat je dit niet goed geleerd hebt als je buitengesloten en gepest bent, als je bang moet zijn voor het oordeel van je vader die negatief zal zijn, als mensen zeggen dat je je aanstelt. Dan is het heel lastig om jezelf wél serieus te nemen. Als het je lukt om vanuit die houding te leven trek je meestal mensen aan die ook écht voor jou kiezen, vrienden waar je niet achteraan moet rennen maar met wie het contact veel gelijkwaardiger gaat. Maar de tussentijd kan wel lastig zijn en is soms een balans tussen jezelf pushen om iets te doen, maar ook weten wanneer je juist mild mag zijn voor jezelf en iets laten. Contact met anderen kan je echt veel opleveren, maar als jij constant achter iemand aan moet rennen om uberhaupt wat contact te krijgen lijkt dat me niet heel waardevol contact.
Belangrijk is jezelf serieus nemen, jouw eigen gevoel leren kennen en je gevoel serieus nemen. Misschien wat meer 'wat wil ik?' in plaats van 'wat moet ik?'
Heb je besproken met je psycholoog dat je het gevoel hebt dat de therapie niet helpt?
Belangrijk is jezelf serieus nemen, jouw eigen gevoel leren kennen en je gevoel serieus nemen. Misschien wat meer 'wat wil ik?' in plaats van 'wat moet ik?'
Heb je besproken met je psycholoog dat je het gevoel hebt dat de therapie niet helpt?
vrijdag 5 mei 2017 13:46
Helpt de medicatie die de psychiater je heeft voorgeschreven?
Want zo te horen kan er wellicht op dit vlak wat voor je worden gedaan. Zou je medicatie aangepast kunnen worden of veranderd?
Anti depressiva zijn ervoor om de scherpe randen eraf te halen en om te kunnen funktioneren in het dagelijks leven. Ze kunnen echt goed helpen om het goed leefbaar te maken.
Jij voelt je erg depressief en ik kan me voorstellen dat het zo heel zwaar voor je is. Vanuit die zwaarte kun je niet iets opbouwend doen zoals vrienden zoeken e.d.
Dat kost je veel te veel energie want je zit zelf al helemaal niet lekker in je lijf.
Jij moet dus zelf eerst wat aansterken. Kijk eens of verandering van medicatie of verhoging van de dosis waar je nu opzit kan helpen.
Want zo te horen kan er wellicht op dit vlak wat voor je worden gedaan. Zou je medicatie aangepast kunnen worden of veranderd?
Anti depressiva zijn ervoor om de scherpe randen eraf te halen en om te kunnen funktioneren in het dagelijks leven. Ze kunnen echt goed helpen om het goed leefbaar te maken.
Jij voelt je erg depressief en ik kan me voorstellen dat het zo heel zwaar voor je is. Vanuit die zwaarte kun je niet iets opbouwend doen zoals vrienden zoeken e.d.
Dat kost je veel te veel energie want je zit zelf al helemaal niet lekker in je lijf.
Jij moet dus zelf eerst wat aansterken. Kijk eens of verandering van medicatie of verhoging van de dosis waar je nu opzit kan helpen.
vrijdag 5 mei 2017 13:52
maandag 8 mei 2017 16:39
Hoi, sinds kort ben ik begonnen met een blog over mijn ervaringen en gedachten met leven met een depressie. Misschien herken je dingen?! Je bent zeker niet alleen! Zeker het altijd alleen voelen, herken ik heel erg. Ik praat er de laatste tijd juist heel veel over en dat helpt echt. http://lachendmeisje.blogspot.nl
Heel veel sterkte!
Heel veel sterkte!
zondag 4 juni 2017 12:00
Zelf ben ik nog jonger en nu ook al problemen, afgelopen jaren ook niet lekker gelopen maar zover ik weet goed met de stress om gegaan. Maar sinds afgelopen paar week is het zwaar bergafwaarst gegaan, paniekaanvallen en het gevoel alsof wat ik allemaal door niet echt is. Ook altijd gepest en af en toe nogsteeds
Nu bij huisartsgeweest voor doorverwijsing naar psycholoog, zit er 12 week wachttijd op waarvan net 2 gehad. Moet nog 10 week zo doorkomen heb je misschien advies? En hoe voelt een depressie eindelijk?
Verder heb ik 7 jaar aan turnen gedaan het is een sport die je alleen doet, maar de vereneging was heel dik met elkaar iedereen kende elkaar. Trampolinespringen met een partner misschien? Of handboogschieten, dan kun je je focusen en wat frustraties kwijt
Verder hoop ik dat het goed komt voor je er zijn altijd mensen met je
Nu bij huisartsgeweest voor doorverwijsing naar psycholoog, zit er 12 week wachttijd op waarvan net 2 gehad. Moet nog 10 week zo doorkomen heb je misschien advies? En hoe voelt een depressie eindelijk?
Verder heb ik 7 jaar aan turnen gedaan het is een sport die je alleen doet, maar de vereneging was heel dik met elkaar iedereen kende elkaar. Trampolinespringen met een partner misschien? Of handboogschieten, dan kun je je focusen en wat frustraties kwijt
Verder hoop ik dat het goed komt voor je er zijn altijd mensen met je
maandag 21 januari 2019 18:44
Hoi Samira,
Ik herken veel van wat je schrijft. Heel naar dat je in een depressie terecht bent gekomen en dat het al zo vroeg begonnen is allemaal. Zie je nu nog steeds een psycholoog? En is zij/hij de juiste persoon om je verder te helpen? Psychotherapie kan echt enorm helpen! Alleen daarvoor heb je iemand anders nodig dan een basis-psycholoog.
Ik heb een Instagram account met tips en ondersteuning voor mensen die met een depressie kampen. Ik kamp zelf al twee jaar met een ernstige depressie en ik gebruik mijn eigen ervaring voor de posts. Misschien heb je er wel wat aan? Je kunt mij vinden op @jekuntmeerdanjedenkt.
Heel veel sterkte en liefs!
Sarah
Ik herken veel van wat je schrijft. Heel naar dat je in een depressie terecht bent gekomen en dat het al zo vroeg begonnen is allemaal. Zie je nu nog steeds een psycholoog? En is zij/hij de juiste persoon om je verder te helpen? Psychotherapie kan echt enorm helpen! Alleen daarvoor heb je iemand anders nodig dan een basis-psycholoog.
Ik heb een Instagram account met tips en ondersteuning voor mensen die met een depressie kampen. Ik kamp zelf al twee jaar met een ernstige depressie en ik gebruik mijn eigen ervaring voor de posts. Misschien heb je er wel wat aan? Je kunt mij vinden op @jekuntmeerdanjedenkt.
Heel veel sterkte en liefs!
Sarah
