Gezondheid alle pijlers

Nasleep Pfeiffer

14-09-2017 08:47 20 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi allemaal,

Ik zag dat hier al oude topics van waren maar die zijn al van jaren terug dus ik open even een nieuwe.

Ik ben als sinds een jaar erg vermoeid en duizelig. Al meerdere malen flauw gevallen en kan erg slecht tegen alcohol. Hiervoor ben ik al vaker bij de dokter geweest maar daar werd het steeds op mijn gewicht gegooid (56 kg bij 1.78m). Ik kon me erin vinden maar begreep ook niet waarom ik dan zo weinig woog. Want de kilo's zijn er in korte tijd afgevlogen. Schildklier werkte overigens prima. Vorige week zijn ze eindelijk verder gaan onderzoeken en blijkt dat mijn bloedwaarden aantonen dat ik onlangs pfeiffer heb gehad. Maar de vermoeidheid die ik nu voel is echt niet te beschrijven...

Hebben meer van jullie daar last van (gehad). Ik merk namelijk veel onbegrip bij anderen: "goh pfeiffer, weekje plat en alles is weer goed" of "ja ik ben ook wel eens moe...".

Hoor graag jullie meningen en hoe jullie hiermee om (zijn ge)gaan.
Liefs!
ik had pfeiffer op mijn 16e en de nasleep heeft denk wel een jaar geduurd. dus het is niet zo je pfeiffer is over en je bent weer de oude helaas.
nu zal dat per persoon verschillen hoor maar het heeft wel langer dan een week nodig :@@: beterschap TO
Alle reacties Link kopieren
Pfeiffer ben je echt niet met één weekje vanaf. Duurt makkelijk een jaar.

Neemt niet weg dat je nu wel weinig weegt voor je lengte, dus dat zal je herstel ook niet bespoedigen.
Zou toch echt proberen wat aan te komen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter kreeg op haar 16e pfeiffer.
En wat was dat kind ziek en moe.
Haar examenjaar gemist, dus dat jaar over gedaan, en nog maar deeltijds.
Na haar examens gestart met vervolg opleiding, dat lukte niet.
Ze is een jaar gestopt, ze kon zich niet concentreren.
Toen is ze een paar uur in de week gaan werken, en heeft haar rust gepakt.
Dit alles heeft bijna 3jaar geduurd.
Nu is ze in jaar 2 van een nieuwe opleiding, ze werkt, stage, gaat soms uit.
Soms heeft ze een terug al en oakt ze haar rust.
Ze weet wel redelijk goed haar grenzen te bewaken.

Je immuun systeem blijft aangetast.
Luister naar jezelf en niet naar anderen, die weten er niets van.
Sommigen zijn er met 4 weken vanaf, sommigen na 5 jaar, sommigen nooit.
anoniem_95639 wijzigde dit bericht op 14-09-2017 09:59
1.04% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
groenebroek schreef:
14-09-2017 09:52
Pfeiffer ben je echt niet met één weekje vanaf. Duurt makkelijk een jaar.

Neemt niet weg dat je nu wel weinig weegt voor je lengte, dus dat zal je herstel ook niet bespoedigen.
Zou toch echt proberen wat aan te komen.
Ik had er misschien bij moeten vermelden dat ze nu met onderzoeken zijn begonnen omdat ik 5 kg ben aangekomen. Dat vonden ze dus reden genoeg om me wel serieus te nemen met de klachten 😊 toch bedankt voor je reactie!
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend verloor ook in korte tijd vrij veel gewicht en was ook erg moe. Bleek ook pfeiffer te zijn. Dit was in 2015.
Hij voelt zich nu, sinds een paar maanden weer een stuk beter.
Het ging wel langzaam beter, maar nu kan hij wel echt zeggen dat het ongeveer over is.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben denk ik een jaar ermee bezig geweest, waarvan het een half jaar écht heel erg was, en een half jaar het steeds elke dag wat beter ging. Het heeft lang geduurd voordat ik door had dat het Pfeiffer was en daardoor heb ik mezelf te lang gepusht wat de klachten heeft verergerd. Traplopen kon alleen als ik pauzes nam op de treden, douchen op een krukje en iemand anders moest mijn haren wassen want ik kon mijn handen niet zo lang boven mijn hoofd houden. Lopen was een ramp en een stukje naar de supermarkt lopen was het enige wat ik dan op die dag kon doen. Op het dieptepunt raakte ik regelmatig in paniek omdat ik zo moe was dat ademen amper ging. Ik ben een jaar thuis geweest van werk.

Maar, wees gerust. Alles ging over en ik heb nu nergens last meer van!
O waardeloos... Het is bijna 20 jaar geleden dat ik het had, dus de precieze details weet ik niet meer, maar ik ben zeker 5 weken echt ziek geweest. Ik heb uiteindelijk 6 maanden studieverlenging gehad, maar heb jaren en jaren het gevoel gehad dat ik energietechnisch niet meer de persoon was die ik was. Nu ben ik ok 20 jaar ouder, dus zal het daar wel aan liggen... ;-)

Sterkte!
Ook ik heb ruim een jaar geworsteld met Pfeiffer. Ik kreeg het op m'n 40e jaar en alledrie mijn kinderen ook, al waren zij er iets sneller door heen.

Wat mij heeft geholpen is om te zorgen dat je zo min mogelijk vet en suikers binnen krijgt. Ook alchol en koffie waren echt een drama.

Beterschap!
Oh het staat er een beetje raar nu ik het terug lees, ik bedoel natuurlijk dat toen ik 40 jaar was en Pfeiffer kreeg, mijn kinderen het tegelijkertijd ook kregen.
Alle reacties Link kopieren
Ik was 31 toen ik het kreeg. Ik was zo onbeschrijfelijk moe! Maar doorgaan, hè. Ik had een baan van 32 uur, een studie, een jong kind van nog geen twee, natuurlijk ben je dan moe. Ik ben dus vrij ver over mijn grenzen heen gegaan. Al met al ben ik toch binnen een maand of vijf weer opgeknapt.
Maar in het begin, pfff! Ik sliep hele middagen. Even een uurtje beneden en dan sliep ik weer rustig 10 uur. En inderdaad, wat hierboven ook al gezegd was, tussen aankleden en opmaken moest echt een rustpauze, anders kon ik het niet. Ik vond het heel heftig.
Maar ik heb wel ondervonden dat je, als je er serieus aan toegeeft en écht uitziekt, je er helemaal bovenop kunt komen. Beterschap.
Alle reacties Link kopieren
Trouwens, het onbegrip herken ik helemaal niet.
Alle reacties Link kopieren
Armbandkraaltje schreef:
15-09-2017 19:11
Oh het staat er een beetje raar nu ik het terug lees, ik bedoel natuurlijk dat toen ik 40 jaar was en Pfeiffer kreeg, mijn kinderen het tegelijkertijd ook kregen.
:-D
Alle reacties Link kopieren
Bij mij was het al weer 'over' toen ik erachter kwam dat het wel in mijn bloed zat, maar de nasleep heeft bij mij zo'n zes jaar geduurd. Ik bleef maar moe. Na een tijdje dacht ik dat hoe ik voelde normaal was, maar toch kon ik me dat ergens niet voorstellen. Ik heb me laten vertellen dat er acute pfeiffer bestaat, dan ben je goed ziek en er relatief ook snel weer vanaf. En je hebt chronische pfeiffer. Dan heb je een lange nasleep.
Ik zit in de nasleep van Pfeiffer, bijna een jaar mee bezig nu.
Qua tijdstip had het voor mij niet rampzaliger kunnen komen, ik was net voor mijzelf begonnen en alles kostte me teveel moeite. Ik wilde alleen maar slapen.
Ik was heel sportief (5/6 dagen per week) en daar ben ik helaas mee gestopt, het was me allemaal teveel.
Ik probeer de draad weer op te pakken met sporten maar zodra ik niet op mezelf let voelt het alsof ik weer terug bij af ben.
Ik vind het wel fijn om te lezen dat meer dames er zo lang mee bezig waren/zijn. Soms voelt het alsof ik me aanstel al is mijn omgeving gelukkig heel begripvol.
Het enige positieve is dat ik beter m'n grenzen heb leren kennen maar ik kan niet wachten tot mijn lijf weer normaal functioneert.
Alle reacties Link kopieren
Een algemene vraag: 2 maanden geleden heb ik hoofdpijn en vermoeidheidsklachten gekregen. Een week geleden eindelijk bloed geprikt en daarbij is Pfeiffer positief. Alleen zegt de huisarts dat het niet in de actieve fase is, dus zal ik het wel al in mijn tienerjaren opgelopen hebben. Is het bij jullie allemaal in de actieve fase ontdekt? Vooral jij to, je geeft aan al een jaar klachten te hebben.

Verder veel sterkte gewenst, het is een rottige aandoening.
Alle reacties Link kopieren
martje55 schreef:
22-09-2017 16:22
Een algemene vraag: 2 maanden geleden heb ik hoofdpijn en vermoeidheidsklachten gekregen. Een week geleden eindelijk bloed geprikt en daarbij is Pfeiffer positief. Alleen zegt de huisarts dat het niet in de actieve fase is, dus zal ik het wel al in mijn tienerjaren opgelopen hebben. Is het bij jullie allemaal in de actieve fase ontdekt? Vooral jij to, je geeft aan al een jaar klachten te hebben.

Verder veel sterkte gewenst, het is een rottige aandoening.
Hoi martje55,
Vervelend om te horen! Bij mij is het een aantal weken geleden pas ontdekt dus ook niet in de actieve fase. Ik begreen dat je actieve acute pfeiffer kunt hebben en een chronische variant. Bij de laatste is de actieve fase helemaal niet zo heftig, maar komt het daarna pas! Schrik niet van het woordje chronisch trouwens, de meesten genezen uiteindelijk gewoon. Maar rust is het codewoord. Ik doe nu al 3 weken niets, ben ook niet aan het werk. Een rondje lopen doe ik als het die dag mogelijk is en anders maar niet. En mijn lichaam vindt het fijn dat er eindelijk eens geluisterd wordt! :) beterschap met je herstel.
Misschien zorgt het voor wat verduidelijking:

Ik had dus actieve pfeiffer en dat merk je wel als je dat hebt. Ik ben nog nooit zo ziek geweest in mijn leven :P . Ook daar heb ik echt een jaar van moeten herstellen uiteindelijk, ook vanwege vermoeidheid die gewoon bleef doorslepen. Ben toen ook maar even gestopt met studeren om uit te zieken. Duurde lang, maar met een beetje fysiotherapie / psycholoog erbij ging het uiteindelijk vrij snel weer beter. Grootste gedeelte van de mensen die ik ken die ook pfeiffer hebben gehad zijn er nooit echt ziek van geweest, maar hebben wel minimaal net zo lang (zo niet langer) last gehad van vermoeidheid. Lekker rust nemen als het nodig is, maar ook zoveel mogelijk proberen om wel íets te blijven doen. Al is het iets maar even opstaan en ontbijt maken, of een heel klein blokje om lopen of iets dergelijks. Dan daarna weer even lekker rusten :) .

Mensen die roepen dat je met pfeiffer alleen maar een weekje plat ligt heb ik gelukkig niet mee te maken gehad... :| Laat je in ieder geval niets aanpraten! Veel beterschap verder :)
Alle reacties Link kopieren
Klessebessie, LadyGrey,
Pfff wat een verhalen van een lange nasleep... Ja, er zit denk ik weinig anders op dan het rustig aan doen. Fanatiek sporten zit er nu niet in...
Goed dat het jou lukt om naar je lijf te luisteren Klessebessie!
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dat je hier op het forum nogal snel afgefakkeld wordt als je het woordje homeopathie gebruikt. Maar uiteindelijk heeft dat mij geholpen om er echt vanaf te komen. Ik heb een soort kuur gehad en na een paar weken merkte ik duidelijk dat ik weer 'normaal' was. Ik was overigens niet overtuigd dat het zou gaan werken. Maar goed, ik had ook geen andere opties.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven