Gezondheid
alle pijlers
Uitstrijkje (voorstadium) baarmoederhalskanker uitslag Pap3b
maandag 18 september 2017 19:19
Hallo allemaal,
Ik heb net een traject achter de rug wat ik graag wil delen. Ik heb zelf namelijk veel opgezocht op internet en kwam allemaal horror-verhalen tegen. Ik zou graag een relatief positief verhaal willen delen. Misschien dat er ook anderen zijn die ooit de uitslag pap 3b hebben gehad?
Het begon allemaal omdat ik klachten had na seks, ik bloedde zo af en toe. Op een gegeven moment was het wel erg veel en ben ik ermee naar de huisarts gegaan.
3 augustus: De huisarts heeft gekeken naar mijn baarmoedermond en gaf aan dat ik een octropion cervix heb (het baarmoederslijmvlies loopt iets buiten de mond verder). Dat is erg gevoelig en bloed snel, dus daardoor zouden mijn klachten kunnen ontstaan. Toch maar voor de zekerheid een uitstrijkje laten maken om baarmoederhalskanker (voorstadium van) uit te sluiten.
8 augustus: De huisarts gaf aan dat de uitslag niet goed was, namelijk Pap 3b. Dit betekent dat er (veel) afwijkende cellen zijn gevonden na onderzoek van het uitstrijkje. Ik hoefde me absoluut geen zorgen te maken, ik kreeg een verwijzing naar de gynaecoloog. (Wat doe ik, ik ga googlen. Horror-verhalen waardoor ik me dus ontzettend veel zorgen maak).
14 augustus: na de uitslag kreeg ik al vrij snel een oproep. Er zou een colcoscopie (de gynaecoloog neemt een biopt van het weefsel en kijkt hoeveel weefsel onrustig is) uitgevoerd worden. Helaas werd ik toen net ongesteld en moest het uitgesteld worden. Balen! Want ik wou graag weten hoe het ervoor stond.
23 augustus: Na anderhalve week kon ik weer terecht voor de behandeling. Mijn gynaecoloog stelde voor om direct een lisexcisie uit te voeren, dan was het ook meteen weg. Een lisexcisie is een behandeling waarmee de gynaecoloog de onrustige cellen wegschraapt met een lis, dit gebeurde bij mij onder plaatselijke verdoving. De behandeling vond ik zelf best akelig door het geluid en gewoon het idee wat ze aan het doen zijn. Maar ik had geen pijn. Helaas heb ik na deze behandeling wel behoorlijk wat vermoeidheidsklachten en buikpijn (stekend) gehad. Ongeveer 2 weken. Het weefsel wat weggehaald was werd getest op CIN waarden en of de snijranden schoon zijn. Zo weten ze of alles verwijderd is. De gynaecoloog wist vrij zeker dat alles verwijderd was!
4 september: Ik mocht zelf bellen voor de uitslag. Helaas waren de snijranden niet schoon. De uitslag was CIN 3 dus ernstig afwijkende cellen. Ik moest langskomen bij de gynaecoloog om de verdere behandeling te bespreken.
6 september: Op deze dag hebben we besproken dat er een conisatie of exconisatie (is volgens mij hetzelfde) uitgevoerd zou gaan worden. Op deze manier wordt er met een ander soort 'lis' of 'mes' een groter en dieper stuk weggesneden. Voornamelijk ook aan de binnenkant van de baarmoedermond. De conisatie wordt uitgevoerd tijdens een dagopname. Ik kreeg zelf de keuze van anesthesie, omdat algehele narcose afgeraden werd (minder veilig) heb ik gekozen voor een ruggenprik en roesje.
13 september: Ik kon vrij snel terecht voor deze behandeling. 's Ochtends om half 9 nuchter melden en om 9 uur werd ik al weggereden naar de betreffende afdeling. Ik kan me niet meer zo veel herinneren van hoe, wat en wanneer. Ik heb het roesje gekregen voordat de ruggenprik werd gezet dus daarna is alles een beetje vaag. Ik heb van de behandeling zelf niets meegekregen wat ik erg prettig vond!
Naderhand moet je wachten tot de ruggenprik uitgewerkt is en de gynaecoloog komt nog even langs om te vertellen hoe het gegaan is. Ik had weinig bloed verloren en ze heeft de operatie goed uit kunnen voeren. Het weefsel wordt weer getest. Ik had een infuus gehad en helaas zat mijn blaas erg vol. Met een ruggenprik moet je dan wellicht een katheter omdat je zelf niet kan plassen. Bij mij was het net genoeg uitgewerkt (niet voldoende zodat ik kon lopen maar met de rolstoel naar de wc) zodat ik na een half uur op de wc toch de helft van mijn volle blaas heb kunnen lozen! Het was nog niet voldoende maar in ieder geval wel genoeg om geen katheter te hoeven. Een uurtje of twee verder was de ruggenprik voldoende uitgewerkt, kon ik zelf weer lopen en heb ik mijn blaas leeg kunnen plassen. Dan mag je naar huis. Dat was ongeveer om 3 uur.
De operatie is me alleszins meegevallen, echter heb ik naderhand (nu dus) nog best wel last. Ik heb branderige steken rondom mijn baarmoeder en extreem last van mijn onderrug. Ik heb zelfs de huisartsenpost gebeld omdat ik dacht dat er iets mis was gegaan met de ruggenprik. Zonder uitvalverschijnselen zou het niet aan de ruggenprik kunnen liggen, waarschijnlijk hebben ze mij verkeerd op de operatietafel gelegd en heb ik daar nu zo'n rugklachten van. Ik ben benieuwd wanneer die over gaan want de rugklachten maken mij het onmogelijk om te kunnen werken. Ik heb een zittend beroep wat ook alles behalve prettig is nu. Ik bedoel, ik kan wel zitten, maar 8 uur aan een stuk is een ander verhaal!
18 september: Goed nieuws! De gynaecoloog belde me net op (eigenlijk had ik 25 september een afspraak) dat de snijranden schoon zijn. Alles is weg, dus ik ben helemaal gelukkig! Ik heb volgende week nog wel de afspraak zodat ik nog wat vragen kan stellen. Ik heb nog vragen over het zwanger worden bijvoorbeeld en als ik nog rugklachten heb wat ik hiermee dan moet doen.
Al met al een heel lang verhaal met een goede afloop, ik denk voor vrouwen die net een uitstrijkje hebben laten maken met uitslag pap 3b fijn om te lezen (hoop ik!). Ik was trouwens 26 jaar toen het uitstrijkje afgenomen werd.
Ik heb net een traject achter de rug wat ik graag wil delen. Ik heb zelf namelijk veel opgezocht op internet en kwam allemaal horror-verhalen tegen. Ik zou graag een relatief positief verhaal willen delen. Misschien dat er ook anderen zijn die ooit de uitslag pap 3b hebben gehad?
Het begon allemaal omdat ik klachten had na seks, ik bloedde zo af en toe. Op een gegeven moment was het wel erg veel en ben ik ermee naar de huisarts gegaan.
3 augustus: De huisarts heeft gekeken naar mijn baarmoedermond en gaf aan dat ik een octropion cervix heb (het baarmoederslijmvlies loopt iets buiten de mond verder). Dat is erg gevoelig en bloed snel, dus daardoor zouden mijn klachten kunnen ontstaan. Toch maar voor de zekerheid een uitstrijkje laten maken om baarmoederhalskanker (voorstadium van) uit te sluiten.
8 augustus: De huisarts gaf aan dat de uitslag niet goed was, namelijk Pap 3b. Dit betekent dat er (veel) afwijkende cellen zijn gevonden na onderzoek van het uitstrijkje. Ik hoefde me absoluut geen zorgen te maken, ik kreeg een verwijzing naar de gynaecoloog. (Wat doe ik, ik ga googlen. Horror-verhalen waardoor ik me dus ontzettend veel zorgen maak).
14 augustus: na de uitslag kreeg ik al vrij snel een oproep. Er zou een colcoscopie (de gynaecoloog neemt een biopt van het weefsel en kijkt hoeveel weefsel onrustig is) uitgevoerd worden. Helaas werd ik toen net ongesteld en moest het uitgesteld worden. Balen! Want ik wou graag weten hoe het ervoor stond.
23 augustus: Na anderhalve week kon ik weer terecht voor de behandeling. Mijn gynaecoloog stelde voor om direct een lisexcisie uit te voeren, dan was het ook meteen weg. Een lisexcisie is een behandeling waarmee de gynaecoloog de onrustige cellen wegschraapt met een lis, dit gebeurde bij mij onder plaatselijke verdoving. De behandeling vond ik zelf best akelig door het geluid en gewoon het idee wat ze aan het doen zijn. Maar ik had geen pijn. Helaas heb ik na deze behandeling wel behoorlijk wat vermoeidheidsklachten en buikpijn (stekend) gehad. Ongeveer 2 weken. Het weefsel wat weggehaald was werd getest op CIN waarden en of de snijranden schoon zijn. Zo weten ze of alles verwijderd is. De gynaecoloog wist vrij zeker dat alles verwijderd was!
4 september: Ik mocht zelf bellen voor de uitslag. Helaas waren de snijranden niet schoon. De uitslag was CIN 3 dus ernstig afwijkende cellen. Ik moest langskomen bij de gynaecoloog om de verdere behandeling te bespreken.
6 september: Op deze dag hebben we besproken dat er een conisatie of exconisatie (is volgens mij hetzelfde) uitgevoerd zou gaan worden. Op deze manier wordt er met een ander soort 'lis' of 'mes' een groter en dieper stuk weggesneden. Voornamelijk ook aan de binnenkant van de baarmoedermond. De conisatie wordt uitgevoerd tijdens een dagopname. Ik kreeg zelf de keuze van anesthesie, omdat algehele narcose afgeraden werd (minder veilig) heb ik gekozen voor een ruggenprik en roesje.
13 september: Ik kon vrij snel terecht voor deze behandeling. 's Ochtends om half 9 nuchter melden en om 9 uur werd ik al weggereden naar de betreffende afdeling. Ik kan me niet meer zo veel herinneren van hoe, wat en wanneer. Ik heb het roesje gekregen voordat de ruggenprik werd gezet dus daarna is alles een beetje vaag. Ik heb van de behandeling zelf niets meegekregen wat ik erg prettig vond!
Naderhand moet je wachten tot de ruggenprik uitgewerkt is en de gynaecoloog komt nog even langs om te vertellen hoe het gegaan is. Ik had weinig bloed verloren en ze heeft de operatie goed uit kunnen voeren. Het weefsel wordt weer getest. Ik had een infuus gehad en helaas zat mijn blaas erg vol. Met een ruggenprik moet je dan wellicht een katheter omdat je zelf niet kan plassen. Bij mij was het net genoeg uitgewerkt (niet voldoende zodat ik kon lopen maar met de rolstoel naar de wc) zodat ik na een half uur op de wc toch de helft van mijn volle blaas heb kunnen lozen! Het was nog niet voldoende maar in ieder geval wel genoeg om geen katheter te hoeven. Een uurtje of twee verder was de ruggenprik voldoende uitgewerkt, kon ik zelf weer lopen en heb ik mijn blaas leeg kunnen plassen. Dan mag je naar huis. Dat was ongeveer om 3 uur.
De operatie is me alleszins meegevallen, echter heb ik naderhand (nu dus) nog best wel last. Ik heb branderige steken rondom mijn baarmoeder en extreem last van mijn onderrug. Ik heb zelfs de huisartsenpost gebeld omdat ik dacht dat er iets mis was gegaan met de ruggenprik. Zonder uitvalverschijnselen zou het niet aan de ruggenprik kunnen liggen, waarschijnlijk hebben ze mij verkeerd op de operatietafel gelegd en heb ik daar nu zo'n rugklachten van. Ik ben benieuwd wanneer die over gaan want de rugklachten maken mij het onmogelijk om te kunnen werken. Ik heb een zittend beroep wat ook alles behalve prettig is nu. Ik bedoel, ik kan wel zitten, maar 8 uur aan een stuk is een ander verhaal!
18 september: Goed nieuws! De gynaecoloog belde me net op (eigenlijk had ik 25 september een afspraak) dat de snijranden schoon zijn. Alles is weg, dus ik ben helemaal gelukkig! Ik heb volgende week nog wel de afspraak zodat ik nog wat vragen kan stellen. Ik heb nog vragen over het zwanger worden bijvoorbeeld en als ik nog rugklachten heb wat ik hiermee dan moet doen.
Al met al een heel lang verhaal met een goede afloop, ik denk voor vrouwen die net een uitstrijkje hebben laten maken met uitslag pap 3b fijn om te lezen (hoop ik!). Ik was trouwens 26 jaar toen het uitstrijkje afgenomen werd.
maandag 18 september 2017 19:53
Ik heb zelf ook pap 3b gehad.
En ook al de "horror" verhalen gelezen.
Wat was ik overstuur daardoor!!
Zelfs over de lis lees je horror verhalen.
Oke het is waarschijnlijk bij iedereen anders maar ik vond het reuze meevallen.
De prikken van de plaatselijke verdoving voelde ik genees.
Gelukkig waren bij mij de snijranden wel schoon na de eerste keer.
En na het laatste uitstrijkje was nog steeds alles goed.
Je hebt het goed en duidelijk opgeschreven.
En super dat het nu goed is
En ook al de "horror" verhalen gelezen.
Wat was ik overstuur daardoor!!
Zelfs over de lis lees je horror verhalen.
Oke het is waarschijnlijk bij iedereen anders maar ik vond het reuze meevallen.
De prikken van de plaatselijke verdoving voelde ik genees.
Gelukkig waren bij mij de snijranden wel schoon na de eerste keer.
En na het laatste uitstrijkje was nog steeds alles goed.
Je hebt het goed en duidelijk opgeschreven.
En super dat het nu goed is
maandag 18 september 2017 20:07
Oeff ik vind je verhaal nog steeds best spannend. Ik kan zelf deze week bellen voor de uitslag van mijn derde uitstrijkje, dus het is ook best een beetje dichtbij. Ik heb ook expres helemaal niet gegoogled 
Fijn dat het allemaal geen horror was en dat je er vrij goed doorkomt. Sterkte met alles en misschien volgende week nog een update? Ik ben wel erg benieuwd wat de gyn nog zegt m.b.t. eventuele zwangerschap e.d.
Sterkte!
Fijn dat het allemaal geen horror was en dat je er vrij goed doorkomt. Sterkte met alles en misschien volgende week nog een update? Ik ben wel erg benieuwd wat de gyn nog zegt m.b.t. eventuele zwangerschap e.d.
Sterkte!
maandag 18 september 2017 20:08
Ook pap 3b en ik heb een laserbehandeling gehad. Ik was doodsbang door de apparatuur en de rook die vrij kwam bij het weglaseren, maar het viel toch reuze mee. De behandeling duurde ook maar tien minuten en was pijnloos. En nu is alles al weer jaren goed.
Fijn dat het bij jou nu ook goed is! Wat was het een nare tijd vol onzekerheid, hè?
Fijn dat het bij jou nu ook goed is! Wat was het een nare tijd vol onzekerheid, hè?
woensdag 20 september 2017 16:01
Wat lief van jullie reacties! Ik heb helaas nog steeds (na een week) extreme rugklachten. Zonder diclofenac (en 's nachts tramadol) blijf ik niet overeind van de pijn. Ik werk dan ook nog steeds niet. Ik ben er vandaag voor naar de huisarts geweest omdat ik ook koorts had, maar die was alweer gezakt. Geen ontstekingswaarden in mijn bloed. De afdeling gynaecologie gebeld, maar volgens haar had dit niets met de conisatie te maken en zou het door de ruggenprik kunnen komen. Afdeling anesthesie zegt dat dit eigenlijk niet kan omdat ik de rest van de symptomen niet heb. Dus waarschijnlijk echt goed verkeerd gelegen op de operatietafel, even afwachten tot maandag. Dan mag de gynaecoloog maar even kijken! Misschien heb ik het gewoon onderschat.
@Magick88: heb je inmiddels de uitslag binnen van je uitstrijkje?
@Lizzy75: Inderdaad erg stressvol allemaal, maar gelukkig is nu alles weg.
Wat ik in ieder geval wil vragen aan de gynaecoloog is:
1. Mag ik direct (na het vloeien is opgehouden) zwanger worden?
2. Gaat dit lastiger worden dan normaal?
3. Aangezien we een kinderwens hebben is het aan te raden het uitstrijkje te vervroegen naar over 3 maanden?
4. Wat is nu daadwerkelijk de gebruikelijke herstelperiode?
@Magick88: heb je inmiddels de uitslag binnen van je uitstrijkje?
@Lizzy75: Inderdaad erg stressvol allemaal, maar gelukkig is nu alles weg.
Wat ik in ieder geval wil vragen aan de gynaecoloog is:
1. Mag ik direct (na het vloeien is opgehouden) zwanger worden?
2. Gaat dit lastiger worden dan normaal?
3. Aangezien we een kinderwens hebben is het aan te raden het uitstrijkje te vervroegen naar over 3 maanden?
4. Wat is nu daadwerkelijk de gebruikelijke herstelperiode?
woensdag 20 september 2017 16:16
Even over je vragen aan de gynaecoloog..
Ik had geen kinderwens maar ik mocht pas na het eerste uitstrijkje (half jaar) eventueel zwanger worden.
Ik had eerder gebeld om te melden dat ik weer een tussentijdse bloeding had (voor het uitstrijkje) en toen zeiden ze dat ik echt 6 maanden moest wachten, want als ik een uitstrijkje zou laten maken dan zou hij nog niet betrouwbaar zijn.
En bij mij zeiden ze gelijk in het eerste gesprek dat het geen gevolgen zou hebben voor een eventuele kinderwens.
Dit is wat mij is verteld.
Kan natuurlijk bij jou anders zijn..
Ik had geen kinderwens maar ik mocht pas na het eerste uitstrijkje (half jaar) eventueel zwanger worden.
Ik had eerder gebeld om te melden dat ik weer een tussentijdse bloeding had (voor het uitstrijkje) en toen zeiden ze dat ik echt 6 maanden moest wachten, want als ik een uitstrijkje zou laten maken dan zou hij nog niet betrouwbaar zijn.
En bij mij zeiden ze gelijk in het eerste gesprek dat het geen gevolgen zou hebben voor een eventuele kinderwens.
Dit is wat mij is verteld.
Kan natuurlijk bij jou anders zijn..
donderdag 21 september 2017 10:42
Bedankt voor je reactie.
vrijdag 22 september 2017 23:15
Een half jaar wachten na een uitstrijkje hoeft niet, ik ben ook gelijk zwanger geraakt, na een lis of een colposcopie moet je wel even wachten maar geen half jaar hoor. Je kan een uitstrijkje laten maken tot de eerste 12 weken van je zwangerschap en daarna pas weer 3 maanden na de bevalling. Er zijn veel vrouwen die er voor kiezen om geen uitstrijkje te laten doen omdat ze bang zijn voor een miskraam.
Na deze behandeling heb je volgens mij weer over een halfjaar een uitstrijkje en als die goed is weer een jaar later.
Na deze behandeling heb je volgens mij weer over een halfjaar een uitstrijkje en als die goed is weer een jaar later.
zaterdag 23 september 2017 10:21
Bij mij is een conisatie gedaan inmiddels, dus vandaar de vraag aan de gynaecoloog.Mammalin schreef: ↑22-09-2017 23:15Een half jaar wachten na een uitstrijkje hoeft niet, ik ben ook gelijk zwanger geraakt, na een lis of een colposcopie moet je wel even wachten maar geen half jaar hoor. Je kan een uitstrijkje laten maken tot de eerste 12 weken van je zwangerschap en daarna pas weer 3 maanden na de bevalling. Er zijn veel vrouwen die er voor kiezen om geen uitstrijkje te laten doen omdat ze bang zijn voor een miskraam.
Na deze behandeling heb je volgens mij weer over een halfjaar een uitstrijkje en als die goed is weer een jaar later.
zaterdag 23 september 2017 11:09
Dan is dat bij elk ziekenhuis anders.Mammalin schreef: ↑22-09-2017 23:15Een half jaar wachten na een uitstrijkje hoeft niet, ik ben ook gelijk zwanger geraakt, na een lis of een colposcopie moet je wel even wachten maar geen half jaar hoor. Je kan een uitstrijkje laten maken tot de eerste 12 weken van je zwangerschap en daarna pas weer 3 maanden na de bevalling. Er zijn veel vrouwen die er voor kiezen om geen uitstrijkje te laten doen omdat ze bang zijn voor een miskraam.
Na deze behandeling heb je volgens mij weer over een halfjaar een uitstrijkje en als die goed is weer een jaar later.
Ik mocht een half jaar na de lis niet zwanger worden.
Eerst wachten op het eerste uitstrijkje na 6 maanden (lis)
Ondanks dat ik geen kinderwens had, zou ik ook niet tegen het advies in zijn gegaan.
maandag 25 september 2017 15:34
Vanmorgen ben ik bij de gynaecoloog geweest om uitgebreid de uitslag te bespreken.
Deze gynaecoloog gaf aan dat het geen probleem was om na het vloeien weer zwanger proberen te worden. Bij mij was het overduidelijk dat het helemaal weg was. Er is namelijk eerst een lisexcisie uitgevoerd, toen waren de snijranden van het weefsel niet schoon, nu is er een conisatie uitgevoerd maar is er geen enkele onrustige cel teruggevonden. Waarschijnlijk door het dichtschroeien van de bloedvaten zijn de onrustige cellen op de snijranden tijdens de lisexcisie al vernietigd. Dus dat was heel erg goed nieuws.
Waar ik wel even van schrok en even aan moet wennen, was het antwoord op mijn vraag of er dus ook echt geen kankercellen zijn gevonden. Ze gaf aan dat het eerste weefsel (van de lisexcisie) voor een tweede controle door Eindhoven is gecontroleerd, die hebben naast CIN 3 cellen ook kankercellen gevonden. De gynaecoloog gaf aan dat het extreem minimaal was en dat ik er gelukkig op tijd bij ben.
Bij de gynaecoloog was ik alleen maar blij met de goede afloop en het nieuws dat we vrij snel weer kunnen proberen zwanger te worden. Maar nu ik er langer over nadenk begint het steeds meer in te dalen. Ik heb er verder geen last van gehad, maar het idee dat je nu het medisch dossier ingaat als 'kankerpatient' is wel effe heel apart.
Deze gynaecoloog gaf aan dat het geen probleem was om na het vloeien weer zwanger proberen te worden. Bij mij was het overduidelijk dat het helemaal weg was. Er is namelijk eerst een lisexcisie uitgevoerd, toen waren de snijranden van het weefsel niet schoon, nu is er een conisatie uitgevoerd maar is er geen enkele onrustige cel teruggevonden. Waarschijnlijk door het dichtschroeien van de bloedvaten zijn de onrustige cellen op de snijranden tijdens de lisexcisie al vernietigd. Dus dat was heel erg goed nieuws.
Waar ik wel even van schrok en even aan moet wennen, was het antwoord op mijn vraag of er dus ook echt geen kankercellen zijn gevonden. Ze gaf aan dat het eerste weefsel (van de lisexcisie) voor een tweede controle door Eindhoven is gecontroleerd, die hebben naast CIN 3 cellen ook kankercellen gevonden. De gynaecoloog gaf aan dat het extreem minimaal was en dat ik er gelukkig op tijd bij ben.
Bij de gynaecoloog was ik alleen maar blij met de goede afloop en het nieuws dat we vrij snel weer kunnen proberen zwanger te worden. Maar nu ik er langer over nadenk begint het steeds meer in te dalen. Ik heb er verder geen last van gehad, maar het idee dat je nu het medisch dossier ingaat als 'kankerpatient' is wel effe heel apart.
