Gezondheid
alle pijlers
Zenuwpijn en meer
zondag 24 september 2017 05:04
Ik open dit topic om even van me af te schrijven en hopelijk ook wat herkenning.
Na een paar enorm stressvolle jaren die vooral in het teken stonden van 'niet nadenken maar doorpakken' is er in ons gezin eindelijk wat rust gekomen.
Na jaren werkeloos thuis te hebben gezeten is mijn man sinds een paar maanden weer aan het werk. Niet alleen voor hem ontzettend fijn, maar ook financieel een enorme opluchting en ik ben iets gas teruggaan nemen qua werk, vooral ook om meer thuis te kunnen zijn voor onze zoon.
Allemaal heel fijn tot dat mijn klachten begonnen. Of eigenlijk waren de klachten er al een stuk langer maar omdat ik de focus meer legde op andere dingen (werken werken werken, niet zeuren maar doorgaan) gaf ik er minder aandacht aan.
Maar nu voel ik me gesloopt. En er geen aandacht aan besteden lukt ook niet meer.
Ik voel me uitgeput. In eerste instantie ging ik er vanuit dat dat kwam omdat alle stress van de afgelopen jaren uit mijn lichaam kwam.
Maar ik ben te moe. En het zit niet in mijn karakter om ergens lang in te blijven hangen, dus inmiddels heb ik dat idee wel losgelaten.
Ik voel me lusteloos, uitgeput, ik kan me nergens toe zetten. Ik ben vooral zo vreselijk moe.
Ik kan me niet concentreren. Boeken lezen doe ik al tijden niet meer want op blz 3 weet ik niet meer wat er op blz 2 stond.
Ik heb pijn, vooral in mijn benen.
Jaren geleden bleek ik beknelde zenuwen in mijn armen te hebben. De pijnscheuten die ik toen had (en nog heb) schieten nu met volle kracht door mijn benen.
Daarnaast zit er continu een zeurend gevoel in, een soort prikkende spierpijn.
Ik heb krachtsverlies in mijn benen, zo kan ik ineens door mijn benen zakken.
Vond mijn zoon wel grappig. 'Hey waar is mama nou?'
Wat me best verontrust is mijn zichtsverlies. Ik had al tijden hoofdpijn maar dacht aan stress.
Maar toen ik ineens de pakken van mijn man moest strijken en commentaar kreeg omdat er 3 vouwen in zijn broek zaten ipv 1 strakke, dacht ik shit. Ik zie ook echt niet wat ik doe. De grote massa zie ik wel maar met een waas erover, en scherp zie ik al tijden niet meer. Kijken is vermoeiend, vandaar die hoofdpijn?
Voor het eerst kreeg ik last van ontstoken ogen, het slijm liep er uit. Ranzig! Maar mijn zicht werd er niet beter op.
Naar de opticien gegaan om mijn ogen opnieuw te laten meten, niks anders als normaal, wel een hoge oogdruk (familiekwaal). Naar de oogarts, die mijn slechte zicht niet kon plaatsen maar wel wil laseren omdat mijn oogzenuwen beschadigd zijn.
Ik ben dood en doodmoe, een paar maanden geleden werkte ik 60 uur in een week, in mijn foodtruck, dus de hele dag staan.
Als ik nu een halve dag werk ben ik grof gezegd naar de kloten.
De pijn is inmiddels op meer plekken in mijn lichaam, mijn handen prikken, soms een pijnscheut in mijn gezicht, mijn rug doet continu zeurend pijn. Maar de plekken en heftigheid van de pijn wisselen sterk.
Dat onvoorspelbare maakt me moe, de pijn is ook nadrukkelijk aanwezig en dan die pijnscheuten er op onverwachte momenten bij, niet fijn. Op momenten zijn mijn voeten zo vreselijk koud dat ik er geen gevoel in heb, dat maakt lopen ook onprettig en onwennig. Het zijn net blokken ijs terwijl ze van buiten niet heel koud aanvoelen.
Omdat mijn vader al jaren zenuwpijn heeft (ms en aangezichtspijn) en ik qua gezondheid meer van zijn kwalen heb (hoge oogdruk, ziekte van hashimoto) is dit voor mij best eng.
Fijn dat ik met hem over de klachten kan praten want voor hem zeer herkenbaar, maar natuurlijk blijft de grote vraag, wat heb ik? En hoe kom ik hier af?
Ik ben pas 29, maar als je ziet hoe futloos en half kreupel ik momenteel door het huis schuif lijkt het daar niet op.
De huisarts heeft uitgebreid bloedonderzoek gedaan, de uitslag komt maandag of dinsdag en aan de hand daarvan hoop ik al iets verder te zijn.
Het belemmert nu behoorlijk mijn leven, ondanks dat ik niet op de bank blijf liggen maar wel mijn dagelijkse dingen doe, is vooral de pijn en krachtsverlies in mijn benen een belemmering en dat is best moeilijk. Ik had gisteren ineens zulke slappe benen dat ik niet goed kon staan onder de douche, in huis is dat minder erg dan wanneer ik dat ineens op mijn werk heb natuurlijk.
Omdat ik niet weet wat het is zit er ook continu die onzekerheid en dat is niet fijn. Ondanks dat ik best nuchter en vooral hard voor mezelf ben doet het wel wat met me.
Voor wie nog niet is afgehaakt met lezen, bedankt
.
Ik hoop dat er mensen zijn die iets herkennen en tips hebben.
Ik vind het moeilijk om met mijn man over te praten, dan maakt hij zich ook zorgen natuurlijk, dus zo even alles van me afschrijven is wel fijn.
Na een paar enorm stressvolle jaren die vooral in het teken stonden van 'niet nadenken maar doorpakken' is er in ons gezin eindelijk wat rust gekomen.
Na jaren werkeloos thuis te hebben gezeten is mijn man sinds een paar maanden weer aan het werk. Niet alleen voor hem ontzettend fijn, maar ook financieel een enorme opluchting en ik ben iets gas teruggaan nemen qua werk, vooral ook om meer thuis te kunnen zijn voor onze zoon.
Allemaal heel fijn tot dat mijn klachten begonnen. Of eigenlijk waren de klachten er al een stuk langer maar omdat ik de focus meer legde op andere dingen (werken werken werken, niet zeuren maar doorgaan) gaf ik er minder aandacht aan.
Maar nu voel ik me gesloopt. En er geen aandacht aan besteden lukt ook niet meer.
Ik voel me uitgeput. In eerste instantie ging ik er vanuit dat dat kwam omdat alle stress van de afgelopen jaren uit mijn lichaam kwam.
Maar ik ben te moe. En het zit niet in mijn karakter om ergens lang in te blijven hangen, dus inmiddels heb ik dat idee wel losgelaten.
Ik voel me lusteloos, uitgeput, ik kan me nergens toe zetten. Ik ben vooral zo vreselijk moe.
Ik kan me niet concentreren. Boeken lezen doe ik al tijden niet meer want op blz 3 weet ik niet meer wat er op blz 2 stond.
Ik heb pijn, vooral in mijn benen.
Jaren geleden bleek ik beknelde zenuwen in mijn armen te hebben. De pijnscheuten die ik toen had (en nog heb) schieten nu met volle kracht door mijn benen.
Daarnaast zit er continu een zeurend gevoel in, een soort prikkende spierpijn.
Ik heb krachtsverlies in mijn benen, zo kan ik ineens door mijn benen zakken.
Vond mijn zoon wel grappig. 'Hey waar is mama nou?'
Wat me best verontrust is mijn zichtsverlies. Ik had al tijden hoofdpijn maar dacht aan stress.
Maar toen ik ineens de pakken van mijn man moest strijken en commentaar kreeg omdat er 3 vouwen in zijn broek zaten ipv 1 strakke, dacht ik shit. Ik zie ook echt niet wat ik doe. De grote massa zie ik wel maar met een waas erover, en scherp zie ik al tijden niet meer. Kijken is vermoeiend, vandaar die hoofdpijn?
Voor het eerst kreeg ik last van ontstoken ogen, het slijm liep er uit. Ranzig! Maar mijn zicht werd er niet beter op.
Naar de opticien gegaan om mijn ogen opnieuw te laten meten, niks anders als normaal, wel een hoge oogdruk (familiekwaal). Naar de oogarts, die mijn slechte zicht niet kon plaatsen maar wel wil laseren omdat mijn oogzenuwen beschadigd zijn.
Ik ben dood en doodmoe, een paar maanden geleden werkte ik 60 uur in een week, in mijn foodtruck, dus de hele dag staan.
Als ik nu een halve dag werk ben ik grof gezegd naar de kloten.
De pijn is inmiddels op meer plekken in mijn lichaam, mijn handen prikken, soms een pijnscheut in mijn gezicht, mijn rug doet continu zeurend pijn. Maar de plekken en heftigheid van de pijn wisselen sterk.
Dat onvoorspelbare maakt me moe, de pijn is ook nadrukkelijk aanwezig en dan die pijnscheuten er op onverwachte momenten bij, niet fijn. Op momenten zijn mijn voeten zo vreselijk koud dat ik er geen gevoel in heb, dat maakt lopen ook onprettig en onwennig. Het zijn net blokken ijs terwijl ze van buiten niet heel koud aanvoelen.
Omdat mijn vader al jaren zenuwpijn heeft (ms en aangezichtspijn) en ik qua gezondheid meer van zijn kwalen heb (hoge oogdruk, ziekte van hashimoto) is dit voor mij best eng.
Fijn dat ik met hem over de klachten kan praten want voor hem zeer herkenbaar, maar natuurlijk blijft de grote vraag, wat heb ik? En hoe kom ik hier af?
Ik ben pas 29, maar als je ziet hoe futloos en half kreupel ik momenteel door het huis schuif lijkt het daar niet op.
De huisarts heeft uitgebreid bloedonderzoek gedaan, de uitslag komt maandag of dinsdag en aan de hand daarvan hoop ik al iets verder te zijn.
Het belemmert nu behoorlijk mijn leven, ondanks dat ik niet op de bank blijf liggen maar wel mijn dagelijkse dingen doe, is vooral de pijn en krachtsverlies in mijn benen een belemmering en dat is best moeilijk. Ik had gisteren ineens zulke slappe benen dat ik niet goed kon staan onder de douche, in huis is dat minder erg dan wanneer ik dat ineens op mijn werk heb natuurlijk.
Omdat ik niet weet wat het is zit er ook continu die onzekerheid en dat is niet fijn. Ondanks dat ik best nuchter en vooral hard voor mezelf ben doet het wel wat met me.
Voor wie nog niet is afgehaakt met lezen, bedankt
.Ik hoop dat er mensen zijn die iets herkennen en tips hebben.
Ik vind het moeilijk om met mijn man over te praten, dan maakt hij zich ook zorgen natuurlijk, dus zo even alles van me afschrijven is wel fijn.
zondag 24 september 2017 06:20
Wow, je dagelijkse strijd klinkt als een soort overlevingstocht. Afgezien van de kwalen en ongemakken, wanneer geef jij jezelf eens rust? Het lijkt wel of je jezelf en je lichaam geen rust gunt om bij te tanken. Hopelijk geeft het bloedonderzoek je duidelijkheid en is er niks ernstigs aan de hand.
Say it like you mean it.
zondag 24 september 2017 06:58
Sterkte Kuzu. Het is een verschijnsel wat veel voorkomt: mensen worden vaak pas goed ziek als ze eindelijk rust mogen nemen. Eindelijk mag het lijf ziek worden na al die tijd ziekte uitstellen omdat ze aan het overleven waren.
Ik hoop op een duidelijke diagnose voor je en anders terug blijven gaan zolang er problemen zijn. Je hebt maar één lijf en je moet klachten serieus nemen ook al ben je nog geen dertig. Niemand is onverwoestbaar.
Ik hoop op een duidelijke diagnose voor je en anders terug blijven gaan zolang er problemen zijn. Je hebt maar één lijf en je moet klachten serieus nemen ook al ben je nog geen dertig. Niemand is onverwoestbaar.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 24 september 2017 07:09
Ik mag toch hopen dat de huisarts je doorstuurt naar een neuroloog als je zoveel pijn hebt en door je benen zakt?
En wat zei de oogarts over het feit dat je dingen niet ziet? Komt dat in orde als je je ogen laat laseren?
Sterkte.
En wat zei de oogarts over het feit dat je dingen niet ziet? Komt dat in orde als je je ogen laat laseren?
Sterkte.
himalaya wijzigde dit bericht op 24-09-2017 07:34
0.65% gewijzigd
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 24 september 2017 07:33
Wat zegt de HA? Ben je al bij de neuroloog geweest? Ook al kunnen zij niks dan kan je naar de pijnpoli?
Heb je goede pijnstillers? Want als echt zenuwpijn is werkt er maar weinig echt goed. Pijnpoli kan je daar mee helpen. Ook als er geen duidelijke diagnose is.
Als jij nog niet al bij de neuroloog of pijnpoli loopt..moet je dat echr gaan vragen bij de HA.
Sterkte zenuwpijn is zo kut.
Heb je goede pijnstillers? Want als echt zenuwpijn is werkt er maar weinig echt goed. Pijnpoli kan je daar mee helpen. Ook als er geen duidelijke diagnose is.
Als jij nog niet al bij de neuroloog of pijnpoli loopt..moet je dat echr gaan vragen bij de HA.
Sterkte zenuwpijn is zo kut.
zondag 24 september 2017 08:41
zondag 24 september 2017 08:49
De klachten die jij opnoemt herken ik van mensen die leden/lijden aan vitamine b12 gebrek.
Mocht er bij de huisarts in eerste instantie niets uitkomen, laat je dan voor de zekerheid eens testen op actieve b12, want misschien heb je een opnameprobleem.
Vaak is dat dan enkel te verhelpen met injecties met b12.
Sterkte en beterschap!
Mocht er bij de huisarts in eerste instantie niets uitkomen, laat je dan voor de zekerheid eens testen op actieve b12, want misschien heb je een opnameprobleem.
Vaak is dat dan enkel te verhelpen met injecties met b12.
Sterkte en beterschap!
zondag 24 september 2017 09:00
Wat een lieve reacties, bedankt!
Ik rust momenteel heel veel, de tijd dat ik zoveel werkte ligt alweer een tijdje achter me. Momenteel werk ik 1,5 dag per week en doe ik 2 ochtenden vrijwilligerswerk. Niets wat fysiek zwaar is. Een paar maanden geleden was ik ook veel actiever in huis, uitgebreid koken zodat ik echt de hele dag bezig was maar dat lukt me nu niet.
De huisarts wil eerst bloedonderzoek doen (is dus gedaan, eerdaags de uitslag), ook logisch, en aan de hand daarvan gaan we verder kijken met een eventuele doorverwijzing naar de neuroloog.
Een paar jaar geleden ben ik ook bij de neuroloog geweest en nu ik dit typ herinner ik me dat ik toen ook al heb gesproken over een deel van deze klachten.
Vooral het rare gevoel in mijn voeten en benen.
Ik zat er toen voor de beknelde zenuw in mijn armen, maar volgens de arts in opleiding die me toen hielp kon dat geen verband hebben en was het pech.
'Heeft iedereen wel eens'.
Heb daar toen ook verder niks mee gedaan, omdat mijn armen op dat moment veel vervelender waren, ik werkte bij een bakkerij en kon geen deegroller meer voor uit krijgen.
Toch maar weer eens over hebben.
De oogarts kon mijn oogklachten verder niet verklaren. Mijn lenzen zijn op de juiste sterkte en verder geen beschadigingen behalve dan die oogzenuw.
Maar volgens hem kwam die beschadigde zenuw door de verhoogde oogdruk en dmv het laseren zou hij tegengaan dat de oogdruk verder verhoogd. (En dus dat de zenuw verder beschadigd)
Alleen staat zei hij de oogdruk verder los van mijn klachten, ondanks dat de druk te hoog is is hij niet zoooo hoog dat je er ook daadwerkelijk klachten van zou moeten krijgen.
Pijnstillers (de standaard drogisterij spullen) helpen niet en zolang de oorzaak niet bekend is krijg ik niks voorgeschreven, even doorbijten dus
Ik rust momenteel heel veel, de tijd dat ik zoveel werkte ligt alweer een tijdje achter me. Momenteel werk ik 1,5 dag per week en doe ik 2 ochtenden vrijwilligerswerk. Niets wat fysiek zwaar is. Een paar maanden geleden was ik ook veel actiever in huis, uitgebreid koken zodat ik echt de hele dag bezig was maar dat lukt me nu niet.
De huisarts wil eerst bloedonderzoek doen (is dus gedaan, eerdaags de uitslag), ook logisch, en aan de hand daarvan gaan we verder kijken met een eventuele doorverwijzing naar de neuroloog.
Een paar jaar geleden ben ik ook bij de neuroloog geweest en nu ik dit typ herinner ik me dat ik toen ook al heb gesproken over een deel van deze klachten.
Vooral het rare gevoel in mijn voeten en benen.
Ik zat er toen voor de beknelde zenuw in mijn armen, maar volgens de arts in opleiding die me toen hielp kon dat geen verband hebben en was het pech.
'Heeft iedereen wel eens'.
Heb daar toen ook verder niks mee gedaan, omdat mijn armen op dat moment veel vervelender waren, ik werkte bij een bakkerij en kon geen deegroller meer voor uit krijgen.
Toch maar weer eens over hebben.
De oogarts kon mijn oogklachten verder niet verklaren. Mijn lenzen zijn op de juiste sterkte en verder geen beschadigingen behalve dan die oogzenuw.
Maar volgens hem kwam die beschadigde zenuw door de verhoogde oogdruk en dmv het laseren zou hij tegengaan dat de oogdruk verder verhoogd. (En dus dat de zenuw verder beschadigd)
Alleen staat zei hij de oogdruk verder los van mijn klachten, ondanks dat de druk te hoog is is hij niet zoooo hoog dat je er ook daadwerkelijk klachten van zou moeten krijgen.
Pijnstillers (de standaard drogisterij spullen) helpen niet en zolang de oorzaak niet bekend is krijg ik niks voorgeschreven, even doorbijten dus
zondag 24 september 2017 09:33
zondag 24 september 2017 11:01
We mogen geen diagnose stellen hier, dus fijn dat je binnenkort naar de neuroloog kunt gaan, naar mijn idee is dat toch waar je moet zijn.
Het eerste wat in me opkwam is hetgeen je vader heeft nl. toen ik je beschrijving las van je klachten.
Als je weer bij een aio terecht komt waar je geen goed gevoel bij hebt, vraag dan om een meer ervaren neuroloog en laat je niet met een kluitje in het riet sturen!
Heel veel sterkte. Ik hoop dat ze snel de oorzaak van je klachten vinden en ze kunnen verhelpen.
Het eerste wat in me opkwam is hetgeen je vader heeft nl. toen ik je beschrijving las van je klachten.
Als je weer bij een aio terecht komt waar je geen goed gevoel bij hebt, vraag dan om een meer ervaren neuroloog en laat je niet met een kluitje in het riet sturen!
Heel veel sterkte. Ik hoop dat ze snel de oorzaak van je klachten vinden en ze kunnen verhelpen.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zondag 24 september 2017 11:14
Laat je deze keer niet afschepen. Als de bloedtesten geen doorslaggevende verklaring geven, vraag om de neuroloog.
Als neuroloog geen mri heeft gedaan en je ook niet naar de pijnpoli wil sturen maar terug verwijst naar de HA, wat ik me niet kan voorstellen maar toch.. dan kan je vragen aan de huisarts of er een directe verwijzing naar pijnpoli kan, Daar bestrijden ze de zenuwpijn en zoeken naar een verklaring. Kan veel breder zijn dan een neuroloog doet.
Als neuroloog geen mri heeft gedaan en je ook niet naar de pijnpoli wil sturen maar terug verwijst naar de HA, wat ik me niet kan voorstellen maar toch.. dan kan je vragen aan de huisarts of er een directe verwijzing naar pijnpoli kan, Daar bestrijden ze de zenuwpijn en zoeken naar een verklaring. Kan veel breder zijn dan een neuroloog doet.
zondag 24 september 2017 11:22
Je moet inderdaad een verwijzing vragen naar de neuroloog. Ik weet niet waar je woont maar bij mij in de buurt kan het soms wel 2 a 3 maanden duren voordat je aan de beurt bent. Je kan dan altijd je zorgverzekering bellen, die weet vaak wel waar je snel terecht kan.
Ik ben naar een privekliniek gegaan. Volledig vergoed door mijn zorgverzekering. Daar kon ik wel snel terecht. Ook een MRI etc kan meestal zeer snel.
Ik heb ook zenuwpijn, vooral in mijn benen en voeten. Ik ben geopereerd aan mijn rug voor een beknelde zenuw, helaas heb ik het nu op een ander niveau. Ook Polyneuropathie, vooral in voeten, handen valt mee als ik niet te veel doe met mijn handen (schilderen is bv heel fout). Ik had gehoopt dat het door een B12 tekort kwam, was het bij mij niet. Vraag wel naar een actief B12 bepaling en lees ook de site "B12 tekort". Soms heb je pijn door een B12 tekort maar wordt het niet gevonden omdat ze niet kijken naar actief B12. Als ze er wel naar kijken dan geven veel artsen wel injecties maar veel te weinig. Als je nl meet een tijdje na de injectie is het gewone B12 nog hoog. Dat zegt helaas niets.
Ik hoop dat ze bij jou ook snel een MRI maken, jij hebt wel op heel veel plaatsen pijn. Gewone pijnstillers helpen ook niet. Gek genoeg vaak wel antidepressiva of middelen tegen epilepsie. Als het lang duurt voordat je bij de neuroloog terecht kan kan je een test vragen met een b.v antidepressivum. Wel even doorzetten, het heeft even tijd nodig en de bijwerkingen (bij mij hele droge mond) moet je even doorheen, verdwijnt meestal na 2 weken.
Ik was wel blij dat ik snel geopereerd kon worden, als zenuwen lang beklemd blijven kan er onherroepelijke schade ontstaan. Een operatie haalt ook lang niet altijd de pijn weg maar voorkomt wel verdere schade.
Ik ben naar een privekliniek gegaan. Volledig vergoed door mijn zorgverzekering. Daar kon ik wel snel terecht. Ook een MRI etc kan meestal zeer snel.
Ik heb ook zenuwpijn, vooral in mijn benen en voeten. Ik ben geopereerd aan mijn rug voor een beknelde zenuw, helaas heb ik het nu op een ander niveau. Ook Polyneuropathie, vooral in voeten, handen valt mee als ik niet te veel doe met mijn handen (schilderen is bv heel fout). Ik had gehoopt dat het door een B12 tekort kwam, was het bij mij niet. Vraag wel naar een actief B12 bepaling en lees ook de site "B12 tekort". Soms heb je pijn door een B12 tekort maar wordt het niet gevonden omdat ze niet kijken naar actief B12. Als ze er wel naar kijken dan geven veel artsen wel injecties maar veel te weinig. Als je nl meet een tijdje na de injectie is het gewone B12 nog hoog. Dat zegt helaas niets.
Ik hoop dat ze bij jou ook snel een MRI maken, jij hebt wel op heel veel plaatsen pijn. Gewone pijnstillers helpen ook niet. Gek genoeg vaak wel antidepressiva of middelen tegen epilepsie. Als het lang duurt voordat je bij de neuroloog terecht kan kan je een test vragen met een b.v antidepressivum. Wel even doorzetten, het heeft even tijd nodig en de bijwerkingen (bij mij hele droge mond) moet je even doorheen, verdwijnt meestal na 2 weken.
Ik was wel blij dat ik snel geopereerd kon worden, als zenuwen lang beklemd blijven kan er onherroepelijke schade ontstaan. Een operatie haalt ook lang niet altijd de pijn weg maar voorkomt wel verdere schade.
zondag 24 september 2017 16:55
Ik heb vanochtend de spoedpost gebeld omdat het gevoel in mijn voeten zo dermate verslechterde (ineens) en ijzig koud dat ik er niet fatsoenlijk op kon lopen.
Na wat overleg mocht ik komen, ben wat onderzocht (op de reflexen en kracht in mn onderbenen en voeten) en de arts zei gelijk dat er een neuroloog naar zou moeten kijken.
Morgen moet ik contact opnemen met de huisarts en die moet een spoedplek voor me regelen bij de neuroloog.
Na wat overleg mocht ik komen, ben wat onderzocht (op de reflexen en kracht in mn onderbenen en voeten) en de arts zei gelijk dat er een neuroloog naar zou moeten kijken.
Morgen moet ik contact opnemen met de huisarts en die moet een spoedplek voor me regelen bij de neuroloog.
maandag 25 september 2017 21:40
Woensdag kan ik terecht bij de neuroloog.
Uit het bloedonderzoek is niks gekomen. Fijn aan de ene kant, anderzijds is er dan wel iets anders niet goed wat ik hoop dat ze zullen vinden.
Ik vind het erg moeilijk om hier aan toe te geven, maar ik loop als een bejaarde dus ik zal wel rust moeten nemen... Bah.
Uit het bloedonderzoek is niks gekomen. Fijn aan de ene kant, anderzijds is er dan wel iets anders niet goed wat ik hoop dat ze zullen vinden.
Ik vind het erg moeilijk om hier aan toe te geven, maar ik loop als een bejaarde dus ik zal wel rust moeten nemen... Bah.
