Gezondheid
alle pijlers
Depressief en pil
zondag 18 februari 2018 09:39
Tien jaar lang heb ik de pil geslikt en had nooit ergens last van. Ik ben nu 30 en sinds mijn bevalling 2 jaar geleden merk ik dat ik me tijdens de stopweek heel slecht voel. Niet een beetje depri, maar echt met zelfmoord gedachten erbij. Na mijn ongesteldheid is dat ook weer weg.
Op internet las ik dat dit na je dertigste en bevallingen kan verergeren maar helpt het nog om met de pil te stoppen? Zijn hier ervaringdeskundigen?
Op internet las ik dat dit na je dertigste en bevallingen kan verergeren maar helpt het nog om met de pil te stoppen? Zijn hier ervaringdeskundigen?
zondag 18 februari 2018 09:44
zondag 18 februari 2018 13:30
Dat is dan nog veel vervelender idd!
Ik kan wel eens proberen de pil door te slikken. Helemaal stoppen vind ik niet handig. Ook niet omdat het handig is dat je weet of je ongesteld word op vakantie enzo..
Hoeveel maanden kun je achter elkaar slikken voor je een doorbraakbloeding krijgt?
zondag 18 februari 2018 13:47
Verschilt per persoon. Ik kan zo'n 5 maanden doorslikken, een vriendin 3 maanden en mijn zus heeft helemaal geen last van doorbraakbloedingen.
Als ik op vakantie ga en het is al ongeveer 4 maanden geleden, las ik voor de vakantie preventief een stopweek in.
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
I'm on energy saving mode
maandag 19 februari 2018 23:35
Ik herken dit best wel..
Bijna even oud en ook een kind van 2.
Voorheen had ik er nooit last van, maar sinds een paar jaar dus wel.
Stront chagrijnig, snel moeten huilen, rare gedachtes. Dit alles begint dan net een paar dagen voordat ik ongesteld moet worden. Iedere keer denk ik: volgende keer er rekening mee houden dat het daar aan ligt. Maar nee hoor, ermee rekening houden lukt niet.
Als ik stront chagrijnig ben geweest bijv, en na een paar dagen ongesteld word, denk ik: oh ja kak, komt dus hierdoor...
Ook Mn rare gedachtes soms.
Pff moet ook een keer langs mijn huisarts, stel het steeds uit.
Bijna even oud en ook een kind van 2.
Voorheen had ik er nooit last van, maar sinds een paar jaar dus wel.
Stront chagrijnig, snel moeten huilen, rare gedachtes. Dit alles begint dan net een paar dagen voordat ik ongesteld moet worden. Iedere keer denk ik: volgende keer er rekening mee houden dat het daar aan ligt. Maar nee hoor, ermee rekening houden lukt niet.
Als ik stront chagrijnig ben geweest bijv, en na een paar dagen ongesteld word, denk ik: oh ja kak, komt dus hierdoor...
Ook Mn rare gedachtes soms.
Pff moet ook een keer langs mijn huisarts, stel het steeds uit.
