Ouders

Hallo allemaal.

Ik ben nieuw hier en volgens mij redelijk jong, zelf ben ik 16 jaar maar zo nu en dan zie ik op dit forum dat mensen goede adviezen aan elkaar geven ik was benieuwd of jullie dat ook aan mij kunnen bieden.

Sinds een jaar geleden ben ik ziek geworden en heb ik de diagnose melanoom kanker gekregen hieraan ben ik 3 keer geopereerd het is erfelijk in onze familie en mijn moeder maakt het zelfde mee alleen soms heb ik het idee dat mensen me niet begrijpen hoe ik me voel en wat ik mee maak natuurlijk snap ik dat dat niet altijd kan alleen ik vind het lastig om hiermee om te gaan sowieso vind ik het persoonlijk lastig om met dingen om te gaan en weet ik ook niet hoe ik er met mensen over moet praten want ik haat het als mensen me zo verdrietig zouden zien. Laatst kwam ik er achter dat mijn vader op het spelletje wordfeud met allemaal andere vrouwen praatte en ik was hier nieuwsgierig naar ik klikte op een gesprek en zag staan dat mijn vader zei tegen haar 'ja als mijn vrouw en dochter niet ziek waren was ik allang gescheiden' dit maakte me oprecht verdrietig en ik weet nog steeds niet hoe ik hier mee om moet gaan als ik dit mijn moeder vertel word ze alleen nog maar verdrietiger en krijgt ze ook nog een last op haar schouder erbij. Zelf heb ik het idee dat het ook niet altijd lekker gaat tussen mijn ouders er zijn veel problemen hier waaronder geld.. en de ziekte soms heb ik een beetje het idee dat ze dit op mij afreageren het gaat nu goed met me maar soms heb ik van die momenten waar ik me echt alleen voel en s nachts er wakker van lig en me over van alles en nog wat druk maak.

Doreia schreef: ↑

19-03-2018 16:53

Poeh, wat maken jullie als gezin veel mee momenteel! Ik kan me voorstellen dat dit een zware wissel trekt op jullie gezin.
Heb je nog broers of zussen?
Hebben jullie hulp van buitenaf?

Ja ik heb 1 tweeling broertje maar die heeft er het ook wel moeilijk mee maar een jongen verwerkt het altijd anders dan een meisje op deze leeftijd. en ik heb een oudere broer die niet meer thuis woont waar ik veel steun aan heb als hij thuis is of via whatsapp.
Tijdje geleden heb ik met een praktijkondersteuner gepraat maar je word er op een gegeven moment gek van dat gereis en dat gepraat met allemaal mensen ik zelf werd er een heel opstandig en koppig iemand van op dit gebied en ik wilde mijn moeder ook niet teveel last brengen (het brengen naar de praktijkondersteuner of naar het ziekenhuis) ik zie dat het erg zwaar en vermoeiend is voor mijn moeder om overal heen te reizen.

Fliefd schreef: ↑

19-03-2018 16:59

Je hebt een hoop op je bord. Zwaar zo jong al. Heb je daar hulp voor?

Je moet niet in jouw vaders prive snuffelen. Ten eerste weet je niet of jouw ouders daar afwijkende afspraken over hebben. Ten tweede kan het natuurlijk goed zijn dat jouw vader/ ouders niet meer gelukkig samen zijn maar toch bij elkaar willen blijven voor jou en je moeders ziekte. Jouw moeder zou het alleenstaand nog veel zwaarder krijgen. Ik vind het juist heel lief dat hij voor jullie blijft zorgen.

Je bent eigenlijk te jong voor dit forum. Je hebt kans dat ze je topic verwijderen.

Dat is waar.. maar ik voel me daar best schuldig over dat ik een van de reden zou kunnen zijn dat ze niet gaan scheiden en dat klopt mijn vader heeft het ook niet makkelijk hij werkt heel hard voor maar een paar centen die iemand van 20 jaar zou kunnen krijgen hij is namelijk een uitzendkracht en probeert elk baantje wat hem aangeboden word te grijpen. Soms bedenk ik me wel is waarom ik? en ik weet natuurlijk dat er genoeg andere mensen op deze wereld zijn die het ook erg hebben maar op het moment zit ik er heel erg mee vooral als ik alleen ben bijvoorbeeld als ik alleen thuis ben of in de avond als ik ga slapen.

Grobbekuiken_ schreef: ↑

19-03-2018 17:12

Geen advies helaas, maar wel een

pilatespas schreef: ↑

19-03-2018 21:39

Och meisje toch. Wat erg dat je dit op jonge leeftijd moet meemaken. Ik hoop dat het nu zowel bij jou als je moeder onder controle is. Je noemt dit topic "ouders", maar volgens mij mag je best jezelf op 1 zetten. Je moet niet meer in pa zijn telefoon kijken, oudere mensen kunnen dingen schrijven die ze in de praktijk niet zouden doen. Misschien is dat zijn uitlaatklep en overal zijn er wel problemen. Maar probeer ook goed naar jezelf te luisteren. Zoek een vertrouwenspersoon en zeker hier kun je ook fijn van je afschrijven. Goede zet.

Dat is waar misschien had ik niet in mijn vaders mobiel moeten kijken. Ik vind het lastig om mezelf op 1 te zetten ik ben namelijk een persoon die zich altijd te druk maakt om anderen en bijna tot nooit nee durft te zeggen als het echt niet lukt, bijvoorbeeld met werk als het niet gaat zal ik niet snel opgeven. Heel erg bedankt voor je reactie!

chrys schreef: ↑

19-03-2018 21:58

kun je niet zelfstandig reizen naar de praktijkondersteuner van de huisarts ?

Ja ik heb met mijn moeder besproken dat ze een afspraak maakt weer bij de praktijkondersteuner (ben er in het verleden een paar keer geweest) maar het hielp niet echt omdat het maar een ondersteuner was en eigenlijk te soft dus we moeten dan verder kijken voor een psycholoog en dat zouden ze regelen maar het duurde allemaal zolang en op een gegeven moment is het wachten wel op..