Gezondheid alle pijlers

Depressief of niet?

20-07-2018 15:24 13 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal, ik ben nieuw op dit forum en ik heb dit account aangemaakt om antwoorden te krijgen op mijn vragen.

Ik dwaal de laatste tijd erg in mijn emoties rond.
Ik ben een super onzeker meisje die dingen heeft meegemaakt, zowel leuke als minder leuke dingen.

Ik dwaal rond in mijn negatieve gedachtes. ik ga er steeds dieper in en ik ga steeds meer denken wat ik hier nou eigenlijk doe. Niet dat ik mezelf wat aan wil doen, want dat kan ik niet, maar die vraag zwermt elke dag in me hoofd rond. Ondanks de negativiteit heb ik alles wat mijn hartje begeert.

Ik huil elke dag door bijvoorbeeld dingen die ik vroeger heb meegemaakt. Ik denk dat ik niet goed genoeg ben voor deze wereld. Ik heb weinig vrienden en deze vrienden zijn eigenlijk geen vrienden van me.
Mijn beste vriendin is verhuist naar de andere kant van Nederland en toen stortte ook evengoed mijn leven even in.

Het huilen gaat in fases. Ik heb het een tijd heel erg gehad en toen was het weer weg. Nu begint het weer.. heb al rond gekeken op het internet, die zeggen dat je positiever moet gaan denken. Maar met zo’n verleden als ik is dat makkelijker gezegd dan gedaan..

Een psycholoog helpt bij mij ook niet, want dit heb ik al geprobeerd. Bij een psycholoog voel ik me gewoon een patiënt en niet iemand die ertoe doet.
Ik heb het gevoel dat niemand me begrijpt en ik wil niemand lastig vallen met mijn probleem..

Heeft iemand tips voor mij?
Alvast bedankt voor het reageren

Roompje2000
De ene psycholoog is de andere niet. Net als met ieder ander kan er geen klik zijn. Zou je toch willen adviseren eens met iemand te gaan praten. Een psychotherapeut (weer net iets anders als een psycholoog) kan je misschien ook helpen.

Ik weet hoe het is om depressieve gedachten te hebben. Er mee rond blijven lopen is nooit een goed idee. Zoek iemand om mee te praten.

Nieuwe sociale contacten doe je op door bij een sportclub te gaan, of een ander soort club. Op die manier kun je vrienden maken met dezelfde interesses.

Veel succes!
Als je wilt weten of je depressief bent zul je toch echt naar een psycholoog/ psychiater moeten.
Misschien dat een andere psycholoog je wel goed kan helpen, niet direct opgeven. Naar de huisarts is een\ eerste stap.
Heb je een daginvulling als in werk, opleiding oid? Probeer je op andere dingen\ te richten.
Eens met de vorige antwoorden.
Misschien heb je met een andere psycholoog wel een klik.
En juist als je zo n moeite met je verleden heb is een psycholoog wel handig om dit te verwerken.
Zulke gedachtes zijn enorm naar en vervelend dus hou ze niet voor je.
Praat erover.

Heel veel sterkte! :hug:
Ook eens met de andere antwoorden. We kunnen vanaf hier geen diagnoses stellen (als we daar al voor opgeleid zijn, ik in ieder geval niet), en het is ook tegen de huisregels van dit forum.
Alle reacties Link kopieren
Heel erg bedankt voor de reacties.
Dan zal ik het maar weer bij een psycholoog moeten proberen.

Ik moet er inderdaad over praten want ik ben bang dat het erger gaat worden en dat ik straks helemaal niet meer wil.

Nogmaals dankjewel voor de behulpzame reacties, dat doet me echt wat :daisy:
Natuurlijk ben je een patiënt als je naar een psycholoog gaat, maar je bent en blijft ook gewoon Roompje. Dat jij jezelf er niet toe vindt doen is iets van jou en vraagt dat jij naar jezelf gaat kijken (samen met de psycholoog) zodat je daar wat aan kan doen en jezelf er wel toe vindt doen en ook dat je wel goed genoeg bent voor deze wereld.

Je hebt misschien depressieve klachten, maar ik denk dat er meer aan de hand is dan alleen een depressie. Ga naar je huisarts en via daar toch maar weer naar een psycholoog.

Vervelend dat je je zo voelt wel :hug:
tu1nhek schreef:
20-07-2018 17:38
Natuurlijk ben je een patiënt als je naar een psycholoog gaat, maar je bent en blijft ook gewoon Roompje. Dat jij jezelf er niet toe vindt doen is iets van jou en vraagt dat jij naar jezelf gaat kijken (samen met de psycholoog)
Hm ik begrijp wel wat ze hiermee bedoelt denk ik.
Ik heb zelf ook bij een psycholoog gelopen en dat klikte totaal niet.Ze behandelde mij ook echt als een patiënt en ik voelde me een nummertje.
En tuurlijk was ik de patiënt maar bij mij legde ze daar echt de nadruk op zodat ik me nog slechter ging voelen.
Het was iig een hele verademing toen ik het aangegeven had en een andere psycholoog kreeg, die ook een hele andere werkwijze had.

Nogmaals veel succes en sterkte en fijn dat de reacties je goed doen!
diaanopviva schreef:
20-07-2018 18:50
Hm ik begrijp wel wat ze hiermee bedoelt denk ik.
Ik heb zelf ook bij een psycholoog gelopen en dat klikte totaal niet.Ze behandelde mij ook echt als een patiënt en ik voelde me een nummertje.
En tuurlijk was ik de patiënt maar bij mij legde ze daar echt de nadruk op zodat ik me nog slechter ging voelen.
Het was iig een hele verademing toen ik het aangegeven had en een andere psycholoog kreeg, die ook een hele andere werkwijze had.

Nogmaals veel succes en sterkte en fijn dat de reacties je goed doen!
.
Natuurlijk kan je geen klik hebben met een psycholoog, dat gebeurt heel vaak.

Maar wat ook opvallend is aan wat Roompje schrijft is dat zij zichzelf er niet vindt toedoen (en deze wereld niet waard) en dan óók deze ervaring heeft bij een psycholoog. Het is bijna onvermijdelijk dat een deel van dit gevoel voortkomt uit hoe Roompje tegen zichzelf aankijkt en dat het niet per se vanuit de psycholoog komt.

Wat zeker niet wil zeggen dat elke psycholoog passend is. Maar zeggen dat een psycholoog niet werkt omdat je één slechte ervaring hebt is zowel psychologen als jezelf tekort doen, dus heel goed om verder te zoeken.
Alle reacties Link kopieren
Moeilijk, omdat er bij jou meer dingen spelen. De klik met een therapeut moet er absoluut zijn, omdat er voor een succesvolle behandeling een mate van vertrouwen tussen cliënt en behandelaar moet zijn wil de behandeling slagen.
Verder zijn er verschillen tussen depressies, heb je een cyclische depressie (alleen in de herfst), een klinische depressie (je hebt weinig zin om iets te ondernemen) of iets anders.
Wij zijn hier op het forum geen deskundigen en mogen/kunnen jou niet adviseren. Wat wel kan helpen is om precies na te gaan wanneer en wat er mis is, je kunt dit dan met een deskundige na gaan.
Het is geen onwil dat ik je niet helpen, maat een depressie is bij iedereen anders en alleen een psycholoog kan hier chocolade van maken.
Een voorbeeldje; als ik in een klinische fase zit kom ik mijn bed niet uit en het interesseert mij geen moer hoe groot de stapel naast mijn bed is van blikjes en zakken. ik heb totaal geen energie om iets te doen. :'(
Alle reacties Link kopieren
Ik weet echt niet wat ik heb. Heb ook een fase gehad dat niks mij meer boeide maar nu lijkt het juist andersom te zijn! Ik maak me al heel druk om kleine dingetjes. Of ik bijvoorbeeld op me werk niet iets ben vergeten, dat ik daardoor misschien wel op me kop krijg. Daar en over veel andere dingen lig ik vooral ‘s avonds mee te malen in bed. Maar ook overdag als ik alleen ben. Zelfs om dingetjes die bijvoorbeeld (nog) niet eens zijn gebeurd. Het is een gevoel van schaamte en een stom zenuwgevoel in me buik. En ik ben bang dat mensen mij niet leuk vinden. Ik ben heel angstig lijkt het wel.
Ik weet het niet, jullie weten het ook niet wat logisch is!
Een psycholoog lijkt mij de beste oplossing omdat iedereen het zegt. Niemand kan inderdaad een diagnose stellen, helaas!

Dit wil ik doen zonder dat iemand er wat vanaf weet. Kan ik dit makkelijk regelen?

Heel erg bedankt voor de reacties!! :)
Alle reacties Link kopieren
Praat in ieder geval met jouw huisarts. Hij/zij heeft beroepsgeheim en mag niemand iets over jou vertellen. Een huisarts kent jou het beste en kan ook doorverwijzen naar eerstelijns psychologie.
Maar zoals jij het omschrijft denk ik dat je zaken helemaal perfect wil doen en ben je bang om fouten te maken. Klopt dit??
Bespreek dit met jouw arts en wees volledig open naar hem/haar. Anders krijg je misschien een verkeerd advies.
Alle reacties Link kopieren
Roompje2000 schreef:
21-07-2018 14:58
Daar en over veel andere dingen lig ik vooral ‘s avonds mee te malen in bed. Maar ook overdag als ik alleen ben. Zelfs om dingetjes die bijvoorbeeld (nog) niet eens zijn gebeurd. Het is een gevoel van schaamte en een stom zenuwgevoel in me buik. En ik ben bang dat mensen mij niet leuk vinden. Ik ben heel angstig lijkt het wel.
Ik weet het niet, jullie weten het ook niet wat logisch is!
Een psycholoog lijkt mij de beste oplossing omdat iedereen het zegt. Niemand kan inderdaad een diagnose stellen, helaas!

Dit wil ik doen zonder dat iemand er wat vanaf weet. Kan ik dit makkelijk regelen?

Heel erg bedankt voor de reacties!! :)
Het klinkt alsof je heel wat te vertellen hebt. Een psycholoog heeft ook een geheimhoudingsplicht. Als je daar niet naar toe wilt, dan kun je contact met vreemden zoeken waar je je ei kwijt kunt (zie ook contactpagina op dit forum).
Don't follow me. I'm lost too..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven