Hoe meer energie krijgen?

Lekker sporten, vooral buiten. En heel gezond eten. Dat kan echt veel verschil maken. Ik moet daar zelf ook weer mee aan de slag; de laatste tijd heb ik het heel druk gehad met werk etc. en is sporten en gezond eten wel een beetje erbij ingeschoten. Ik merk echt dat mijn energielevel een stuk lager is.

Elke dag 'n uurtje (of langer) wandelen in de natuur.

Dat bewegen wat je doet is natuurlijk normaal.
Ik zou toch zorgen voor meer beweging. Ga intensief sporten.
Hoe zit het met je voeding? Wat eet je op een dag? Eet je gezond? Drink je genoeg water? Niet teveel koffie? Je rookt en drinkt niet hoop ik?
Wat doe je met je vrije tijd? Kijk je veel tv, veel met je mobiel bezig?
Fit worden en blijven gaat niet vanzelf.
Schrijf voor jezelf op hoe je dagen eruit zien, dan zie je ook beter wat je niet goed doet.
Als je bijvoorbeeld hele dagen op de bank zit met een zak chips en een glas frisdrank, dan is het niet gek dat je je futloos voelt.

Voor de dingen die echt nodig zijn maakt je lichaam vanzelf energie vrij. Zo wijs is je lichaam wel.

Er is een vrij nieuwe app om weer energie op te bouwen, ‘Untire me’. De app is eigenlijk bedoeld voor ex kankerpatiënten, maar ik gebruik hem zelf ook (chronisch ziek) en ben er erg tevreden over. De app leert je inzicht krijgen in het gebruik van je energie en geeft tips voor oefeningen en het opbouwen van beweging. Alles binnen je eigen grenzen.

Met een burn out zit je niet binnen een paar weken ineens weer vol energie.

Zet er op in dat je je energie lang kwijt zal zijn en dat je je levensstijl misschien wel voor altijd moet veranderen. Ik dacht eerst ik pak het wel weer op en ga door met als gevolg dat ik dubbele longontsteking opliep omdat mijn lichaam de meest eenvoudige verkoudheid niet eens meer kon bestrijden. Stress is niet alleen een psychisch proces maar verandert ook je fysieke gesteldheid.

Het beste is: accepteren dat je rust nodig hebt.
Activiteiten met kleine stapjes: een boodschap, rondje door het park, wanneer het lukt matig sport. NIet te intensief want dan lig je weer een paar uur plat van de vermoeidheid. En vooral fijne dingen inbouwen zoals: in bad, tijdschrift, knutselen, uitwaaien op het strand....etc.
Slapen wanneer het nodig is.

IK ben er inmiddels weer maar zoals het vroeger was wordt het nooit meer. Ik had deze week 3 werkdagen waarbij ik na 19.30 thuis was en 1 dag na 22.00 uur (wel leuke activiteiten) en dan lig ik dus een deel van het weekend voor pampus om weer op te laden. IK fietst en wandel, doe het huishouden en sta mezelf dan rust toe omdat het nodig is. Gelukkig zijn niet alle weken zo maar het geeft wel aan dat er een balans moet zijn van spanning en ontspanning omdat je anders lichamelijk ziek wordt. Wanneer dat laatste gebeurt moet je echt wat stappen terug doen want anders legt je lichaam op een dag zelf de boel plat.

Therapie kan ook helpen om je van bepaalde zaken minder aan te trekken dan wel om te relativeren. Ook heb ik via die weg geleerd waar ik wel en niet mijn energie in steek.

Wat viva-amber zegt.
Bij een burnout is het niet evident dat je gewoon kan sporten, de ene burnout is de andere niet. De een heeft vooral psychische klachten en kan het wel, de kan net een rondje van tien minuten wandelen. Ga het niet pushen. Maar als je voelt dat het redelijk gaat, is een rondje wandelen natuurlijk een super doel in je dag! Als je wat meer aankan: duursporten (wandelen, fietsen, zwemmen), liefst in de buitenlucht, is beter voor je dan piekbelasting die je adrenaline aanjaagt.

Zorg dat je inspanning en ontspanning afwisselt in een zondags tempootje. Doe elke dag iets wat je een beetje uitdaagt of wholesome is voor de ziel en lummel de dag verder weg. Probeer te leren 'lekker lui' te zijn, daar kom je m.i. verder mee dan ambiteuze opbouwplannen.

Probeer ook te kijken of je ademhaling beter kan. Van een verkeerde ademhaling kun je erg moe worden.

Sterkte.

Ik had vooral heel veel rust en heel veel slaap nodig tijdens mijn burn out. Pas toen ik daar van mezelf aan toe mocht geven (en ik mezelf niet langer 'lui' vond) en niet geforceerd van alles moest doen om toch maar wel actief aan mijn herstel te werken, kwam het lek boven.

retrostar schreef: ↑

17-11-2018 08:34

Voor de dingen die echt nodig zijn maakt je lichaam vanzelf energie vrij. Zo wijs is je lichaam wel.

Wat een zeldzame en beledigende onzin

Wat goed is voor je hersenen, en dus voor je lichaam en energie
- bewegen, het liefste ook in de buitenlucht. Zowel wat conditie opbouw, kracht maar ook flexibiliteit, mobiliteit en balans. De energie fabriekjes in je lijf zitten vooral in je spieren. Dus zorgen dat je een hoger spierpercentage krijgt en een lager verpercentage
- mensen ontmoeten, interactie met mensen is heel erg belangrijk
- muziek; luisteren, zelf maken, etc
- bezig zijn en structuur hebben.
- goede voeding, minder koolhydraten (vooral suikers) en wat meer gezonde vetten, is goed voor veel mensen
- hobby; iets met uitdaging, haken, schilderen, puzzelen, soduku, etc

Even andere insteek. Zijn je vitamine B12 en D wel op orde?

Elke dag minstens een half uur wandelen. En gezond eten. Suiker is gif.

Indien het wel degelijk om een burnout gaat en niet om een depressie/overspannenheid, zou ik echt afraden om ineens intensief te gaan sporten. Zoals de meesten hier aanraden, goed naar je lichaam luisteren en op een heel rustige en ontspannen manier bewegen. Een leuke hobby zoeken. Gezond eten. Zorgen voor regelmaat. En vooral jezelf niet teveel dingen gaan opleggen, geen deadlines.

hamerhaai schreef: ↑

17-11-2018 09:39

- mensen ontmoeten, interactie met mensen is heel erg belangrijk
- muziek; luisteren, zelf maken, etc

Dat werkt bij mij zo niet. Mensen ontmoeten geeft bij mij altijd 'n enorme terugslag. Online gaat me prima af, maar socializen in 't echt vind ik zooooo vermoeiend. Dat werkt bij extraverten wellicht zo dat zij energie krijgen daarvan, maar voor 'n introvert (en dan ook nog 'n autistische) is dat gewoon elke keer weer 'n aanslag op mijn energie.
Muziek luisteren kan ik ook alleen verdragen als ik goed in mijn vel zit, heb vooral behoefte aan stilte of natuurgeluiden zoals vogeltjes of krekels.

Mensen ontmoeten vond ik ook heel lastig net als prikkels zoals muziek enzo. Ik sportte in squashcity en de eerste paar keer hoorde ik constant 4 soorten muziek door elkaar en 15 squash ballen tegen de muur gaan om nog maar te zwijgen van al het gelul om je heen. Naar een lunchroom was een hel.

Ik ga nog steeds vaak in de stiltecoupe zitten 1e klas om aan het begin en einde van de werkdag rust te hebben.

Ik doe inmiddels wel weer sociale activiteiten maar die combineer ik met een rust moment.

Naar buiten, maar op een relaxte manier, wandelen, fietsen etc.
En als jij om 21.30 omvalt van de slaap, gewoon lekker naar bed. Niet geforceerd wakker blijven.

www.burnout.expert/nieuws/

Bij iemand in mijn directe omgeving bleek hyperventilatie die hartkloppingen (en paniekaanvallen) te veroorzaken. Daar gaf al rust om te weten, dat er niks mis was met haar hart en er is iets aan te doen, ze kocht eoa apparaatje om daarin te ademen als dat gebeurde.
Je hebt dan teveel zuurstof in je bloed door snelle of "hoge" (borst)ademhaling.
Daarnaast leren bewust te letten op die ademhaling om dit te gaan voorkomen.
En het waren herkenbare momenten waarop dat gebeurde (naar buiten gaan, drukte, een winkel in, in het verkeer begeven, maar ook dingen die voorheen leuk waren zoals afspreken met vrienden gaf al (teveel) spanning).
Je bent dan al zo ver dat je vrijwel niet meer kúnt ontspannen en als het ware je lijf in de overlevingsmodus blijft, ook als de oorzaken en aanleidingen voor die stress alweer voorbij zijn.

Wat ik ervan begrepen heb heb je bij langdurige/chronische stress vaak al langere tijd een te hoog cortisolgehalte opgebouwd, wat leidt tot bijnieruitputting en allerlei fysieke en mentale effecten. Je reserves aan vitamines en mineralen enz raken dan uitgeput, juist dan heb je baat bij allerlei voedingsstoffen, maar vaak de energie niet om gezond en gevarieerd te koken, en in een snelle hap ontbreken die voedingsstoffen juist.

Ik zou denk ik niet koolhydraatarm gaan eten, maar wel de "snelle" koolhydraten vervangen (suikers, wit meel, witte rijst en - pasta bijv) door volkorenvarianten, want je hebt oa serotonine nodig (om te ontspannen) en dat haal je oa uit (zuivere/volle/complexere koolhydraten), en komt vrij bij activiteiten die ontspannend zijn (eigenlijk passiviteiten) zoals luieren, lezen, (recreatief) fietsen, zwemmen, wandelen, sauna, ná seks, ná het sporten/bewegen als je tot rust komt, muziek luisteren, passief tv kijken (ivm blauwe licht van beeldschermen is dit imo minder aan te raden), 's avonds geen felle lampen meer aan, bankhangen met kaarsjes aan en missch luisteren naar van die meditatie-apps, mediteren/ademhalingsoefeningen, iig rustige mindfulle bezigheden.

Ik las dat dit beetje kip-ei is: een vicieuze cirkel, namelijk door te ontspannen maak je dit soort ontspanningsstoffen aan en door die ontspanningsstoffen krijg je ook meer zin/neiging om te willen en kunnen ontspannen. Dus moet je op eoa manier het omgekeerde (waar je nu in zit) doorbreken (niet kunnen ontspannen>> die stoffen niet aanmaken>> nog minder kunnen ontspannen) en beginnen met jezelf "me-time te gunnen en die passiviteiten toch te gaan introduceren: vanalles waar jij relaxt van zou kunnen worden.

Hetzelfde geldt voor jouw vraag om meer energie te krijgen. Volgens deze link www.robkalmeijer.nl/voedingsleer/dieete ... index.html is dat ook kip-ei: oa door aktiviteiten en beweging maak je oa dopamine aan, wat weer de neiging, zin en fut in aktiviteiten aanwakkert. En andersom dus: geen fut, zin in en energie voor, dan maak je te weinig dopamine aan of komt er te weinig vrij en daardoor krijg je ook geen energie en fut, enz.

Dopamine kun je dmv voedsel wat beinvloeden, en verder juist door "spannende/opwindende " aktiviteiten te doen (terwijl je met burnout de neiging juist hebt om alle spanning te vermijden): bewegen/sporten (tijdens het sporten dus), inspannende bezigheden waar je je op moet focussen, die je uitdagen (maar niet teveel, dus geen stress geven) en "belonen"/ kick geven.
Dopamine bevordert dus de zin en energie voor aktiviteit, en aktiviteit bevordert de aanmaak/afgifte van dopamine. (koffie, energiedrankjes, zoetigheden uit suikers en suikervervangers maken wel dopamine vrij, maar maken dat niet aan, dus na de tijdelijke oppepper put het de voorraad juist uit! Net als verslavende (pep)middelen.

Dit soort dingen zijn te doorbreken en om te keren, als je érgens begint!

Ik heb nu van nabij gezien hoe diegene vrij snel uit die burnout aan het klimmen is, heeft nu zowel voedings- en drinkgewoontes veranderd (oa kookboeken van Rineke Dijkinga) om allerlei voedingsstoffen weer aan te vullen (meer onbewerkt voedsel, en gevarieerder), en is gaan wandelen, lid vd sportschool geworden om onder begeleiding meer te bewegen (moest zich daarheen slepen, alleen al het stukje naar buiten gaan om daarheen te komen, maar werd steeds meer juist een houvast en iets fijns).

Daarnaast "noodgedwongen" aanpassingen in leefwijzen wbt vanalles wat het bij elkaar veroorzaakt heeft: alsmaar doorgaan, hoog arbeidsethos, signalen negeren, niet ontspannen cq verkeerde manieren om te ontspannen/tot rust te komen, stressfactoren te herkennen & zoveel mogelijk te vermijden of in te perken.

Veel "burnouters" streven ernaar om zsm weer "zichzelf" te worden, dwz diegene die ze kennen die ze waren voordat ze instortten, terwijl juist dat (levenswijzen) dus blijkbaar juist niét bepaald goed/gezond voor hun was, en juist door mentale en/of fysieke uitputting gedwongen werden tot bewustwording dat verandering noodzakelijk was en is.

Professionele hulp inroepen is denk ik een cadeautje aan jezelf in zo'n geval, want leefwijzen blijvend veranderen is niet zo makkelijk als je dat allemaal op eigen houtje gaat doen/proberen, iig gaat het denk ik sneller als je ff wat houvast hebt, als je dat houvast van jezelf tijdelijk kwijt bent.

Succes! Genoeg voorbeelden dat je hier ook weer uit kunt komen en je eigen kracht en energie weer kunt opbouwen!








Energie (her)krijgen is

Ik denk dat je mbv een hierin gespecialiseerde coach oid sneller leert wat nodig is om mentaal en fysiek weer op de been te zijn dan zelf maar wat proberen en aanklungelen.