Gezondheid alle pijlers

Nierdonatie bij leven

18-11-2018 19:39 52 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben al een tijdje er over na aan het denken om nierdonor te worden. Ik heb de website en folders van nierdonatiebijleven.nl doorgelezen en ervaringen gelezen. Vanuit mijn omgeving is de grootste vraag ‘waarom?’. Omdat een kennis dankzij een orgaandonor een nieuwe kans op leven kreeg. Dit proces raakte me en ik vroeg me af of ik dit ook kan betekenen voor iemand anders. Naast gewoon orgaandonor ben ik ook bloeddonor en stamceldonor. Toch wil ik meer doen. In eerste instantie wist ik niet hoe, tot ik een artikel las over nierdonatie bij leven. Daarnaast lees en hoor ik vaak over de ellende van lange wachtlijsten voor een nierdonor en dialyse. Mijn vriend staat overigens achter me, welke keuze ik ook maak.

Zijn er viva forummers die ook over deze keuze aan het nadenken zijn? Of misschien al donor zijn?

De vragen waar ik veel over nadenk zijn:
- Wat als ik besluit mijn nier te willen doneren, alles goedgekeurd word en goed gaat, maar een familielid ineens een nier nodig heeft? Maar wat voor nut heeft het om te ‘wachten’ hierop?
- Hoe zwaar zal een mogelijke operatie en het herstel zijn?
- Hoe zal het zijn om niet te weten hoe het is met de persoon die de nier heeft gekregen?
- Wat voor reacties zou ik vanuit mijn omgeving krijgen? En vanuit mijn werk en opleiding?

:sherlock:
Alle reacties Link kopieren
Ik zou zoiets nooit doen. Ik moet er niet aan denken dat ik met 1 nier last van nierfalen krijg. Mijn verantwoordelijkheid naar mn familie en kinderen is daarvoor te groot.

Pas als zij er een nodig hebben, vind ik het verhaal anders. Dan zou ik juist graag overwegen om het wel te doen.

Overigens ben ik wel bloed-, stamceldonor en geregistreerd donor na overlijden.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het wel ver gaan om een nier weg te geven ‘omdat het kan’. Je hebt niet zonder reden twee nieren. Als je een dierbare kan helpen vind ik het toch anders maar alsnog een offer wat je brengt. Wachten tot iemand het misschien nodig heeft, heeft geen nut maar t zal je maar gebeuren dat je er dan net een hebt weggegeven.

Weet je, je moet het zelf weten en helemaal onderbouwen kan ik het niet. Maar eerlijk gezegd zou ik als omgeving je echt koekwaus vinden... sorry. Ga helpen bij de voedselbank/ ga collecte lopen/ ga naar Afrika dat snap ik allemaal wel. Maar laten snijden in een gezond lichaam for the greater good.... neh.
Mooi dat je dit wil. Ik heb een donatie van dichtbij meegemaakt.

Weet niet hoe oud je bent maar jonge vrouwen doen ze niet zo snel ivm als je nog zwanger wil worden. Geloof ik.

Verder word je zelf helemaal medisch onderzocht voor het überhaupt kan.

Voor mij zouden twee redenen zijn om het niet te doen: je weet niet of je er ooit een bekende mee kan helpen (dat zou ik liever doen) en ik zou er wel moeite mee hebben als de ontvanger er niet zuinig mee om zou gaan
Ik vind het mooi dat je dat overweegt.

Je kunt hier vooral op kortzichtige reacties rekenen ben ik bang. Daarom ga ik ook niet mijn ervaring vertellen.

De Nierstichting heeft een forum.
Misschien kom je daar in gesprek met gelijkgestemden. Er zijn in ieder geval mensen aanwezig die er meer van weten.

https://www.nieren.nl/groepen
Dapper. Ik bewaar ze voor kinderen of kleinkinderen, en anders houd ik ze zelf (ook na overlijden).
Alle reacties Link kopieren
Dat is ook een van mijn grootste twijfels om het niet te doen! Wat als een familielid een nier nodig heeft....

Ik overweeg het natuurlijk niet omdat het ‘gewoon kan’. Na van dichtbij gezien te hebben wat een anonieme donor kan betekenen voor iemand en het feit dat er zo ontzettend lange wachtlijsten zijn raakte dit mij. Ik wil heel graag helpen maar de vragen/twijfels zijn er toch.

Reflectione ik ben 20!
Alle reacties Link kopieren
Ik ken een gezin waarin donatie onderling is gedaan. De ontvanger knapte super snel op (logisch), maar de donor had het erg moeilijk. Vooral omdat het lichaam plots moet leren om op 1 nier te leven ipv 2 nieren. Het duurde echt maanden voor hij zich weer wat meer zichzelf voelde. Het is een grote operatie met flink wat herstellen.
Dat gezegd hebbende vind ik dat je heel erg medelevend bent naar je medemens.
Denk er wel goed over na. Ik zou het mezelf nooit vergeven als mijn kinderen ooit een nier nodig hebben en ik heb de mijne al weggegeven. Wij hebben een vrij zeldzame bloedgroep, dus ik zou het niet durven.
Gisteren paniek gezaaid, vandaag staat het al een meter hoog
Toevallig vandaag dit besproken met iemand. Door een reclame aangewakkerd. Maar ik zou het niet willen, omdat ik dan nog maar 1 nier heb. En straks heeft mijn familie het nodig.. Dat risico wil ik niet nemen.
Alle reacties Link kopieren
Pipistrello schreef:
18-11-2018 19:51
Ik vind het mooi dat je dat overweegt.

Je kunt hier vooral op kortzichtige reacties rekenen ben ik bang. Daarom ga ik ook niet mijn ervaring vertellen.

De Nierstichting heeft een forum.
Misschien kom je daar in gesprek met gelijkgestemden. Er zijn in ieder geval mensen aanwezig die er meer van weten.

https://www.nieren.nl/groepen
Dankjewel! Hier ga ik zeker op kijken
Peacefulhearts schreef:
18-11-2018 19:54

Reflectione ik ben 20!

Dikke kans dat je omwille van je leeftijd geweigerd wordt hoor. Kom maar terug als je boven de 40 bent.
Alle reacties Link kopieren
Een nobel idee TO :)

Ik heb van dichtbij twee transplantaties van een levende donor meegemaakt. Het herstel voor de donor was voorspoedig, paar dagen ziekenhuis en thuis nog twee weken rustig aan. Totale herstelperiode echt wel langer hoor, net als na elke grote operatie.

Wat mijzelf tegen zou houden om dit voor een onbekende te doen is ten eerste dat ik het vreselijk zou vinden als later een van mijn kinderen een nier nodig zou hebben en dat ik de mijne dan al vergeven had. Ten tweede kan de nier altijd afgestoten worden, en die kans is groter bij een niet-gerelateerde donor (maar kleiner dan bij een nier van een overledene). Dan is alles voor niets geweest. Het lijkt me juist fijn om, als je hiertoe besluit, om de ontvanger niet te kennen, dan kun je je er ook niet aan ergeren als het een eikel blijkt te zijn of hij heel ongezond leeft ofzo.
Ikkuz schreef:
18-11-2018 19:54
Toevallig vandaag dit besproken met iemand. Door een reclame aangewakkerd. Maar ik zou het niet willen, omdat ik dan nog maar 1 nier heb. En straks heeft mijn familie het nodig.. Dat risico wil ik niet nemen.
Of wat nou als jouw overgebleven nier het in de toekomst opgeeft? Ik vind het een ontzettend mooi en empathisch streven, ik zou het zelf alleen niet doen om de 'wat als'. Zou een familielid of naaste er eentje nodig hebben en we matchen, dan zou ik wel een nier afstaan. En als ik er niet meer ben en ze kunnen mijn organen gebruiken, mogen ze me helemaal leeghalen.
Alle reacties Link kopieren
Pipistrello schreef:
18-11-2018 19:56
Dikke kans dat je omwille van je leeftijd geweigerd wordt hoor. Kom maar terug als je boven de 40 bent.
Ik las ook al dat men liever geen ‘jonge’ donoren heeft. Maar toch denk ik er nu over na. Voor mijn gevoel is dit ook goed. Hoe denk ik er nu over en hoe denk ik er over een aantal jaar over?
Reflectione schreef:
18-11-2018 19:50
Mooi dat je dit wil. Ik heb een donatie van dichtbij meegemaakt.

Weet niet hoe oud je bent maar jonge vrouwen doen ze niet zo snel ivm als je nog zwanger wil worden. Geloof ik.

Verder word je zelf helemaal medisch onderzocht voor het überhaupt kan.

Voor mij zouden twee redenen zijn om het niet te doen: je weet niet of je er ooit een bekende mee kan helpen (dat zou ik liever doen) en ik zou er wel moeite mee hebben als de ontvanger er niet zuinig mee om zou gaan
Dit is voor mij een reden om het hele donorgebeuren na overlijden ook niet zeker te weten. Genoeg mensen waarvan ik echt niet wil dat ze door mij in leven blijven.
Ik hoop eigenlijk dat ze je weigeren. Niet om lullig te doen, maar op je 20e kun je hier nog geen weloverwogen beslissing over nemen.
Alle reacties Link kopieren
Lily1504 schreef:
18-11-2018 20:02
Of wat nou als jouw overgebleven nier het in de toekomst opgeeft? Ik vind het een ontzettend mooi en empathisch streven, ik zou het zelf alleen niet doen om de 'wat als'. Zou een familielid of naaste er eentje nodig hebben en we matchen, dan zou ik wel een nier afstaan. En als ik er niet meer ben en ze kunnen mijn organen gebruiken, mogen ze me helemaal leeghalen.
Dit zijn ook precies mijn twijfels! En aan de andere kant denk ik wat als die wat als nooit komt? Hoe voel ik me er dan bij?
Alle reacties Link kopieren
MinkeDeWit schreef:
18-11-2018 20:05
Ik hoop eigenlijk dat ze je weigeren. Niet om lullig te doen, maar op je 20e kun je hier nog geen weloverwogen beslissing over nemen.
Gelukkig neem ik wel de tijd om een weloverwogen beslissing te nemen. Ik ben met name nieuwsgierig naar de ervaringen op dit forum. En meningen. Aangezien ik er toch wel regelmatig mee bezig ben.
DANK! Dat je dit alleen al overweegt, vind ik echt super :cheer2:

Ik ga zelf binnen afzienbare tijd een nier nodig hebben en elke donor juich ik dan ook toe!

Alleen ... hoe graag ik ook zo veel mogelijk donoren zou willen, wil ik je toch eerlijk zeggen dat ik je aan de jonge kant vind voor een donatie bij leven. Zeker als samaritaanse donor. Mijn advies zou zijn echt nog even te wachten. Je weet immers niet wat je leven je nog gaat brengen.

Mijn plan toen ik nog gezond was, was om na mijn 70e een nier te doneren. Of eerder, indien een naaste het nodig zou hebben. Maar als het even kon, zou ik daarmee hebben gewacht tot mijn kinderen de kwetsbare leeftijd voorbij waren. Maar goed, toen werd ik zelf ziek helaas.

Denk er goed over na. Op het forum van de NVN kun je veel ervaringen vinden inderdaad.
Peacefulhearts schreef:
18-11-2018 20:05
Dit zijn ook precies mijn twijfels! En aan de andere kant denk ik wat als die wat als nooit komt? Hoe voel ik me er dan bij?
Gelukkig kunnen we niet in de toekomst kijken. We weten niet of we zelf ooit ziek worden, of een familielid of geliefde ziek wordt en gelukkig ook maar. Jij bent de enige die deze beslissing kan nemen, wellicht wel met tegenwerking door artsen i.v.m. je jonge leeftijd. Maar juist omdat je nog zo jong bent, zou ik er toch heel goed over nadenken. Je hebt nog een heel leven voor je. Maar nogmaals, ontzettend mooi streven van je!
anoniem_367599 wijzigde dit bericht op 18-11-2018 20:11
0.63% gewijzigd
Ik vraag me af wat maakt dat je zoveel verantwoordelijkheid voelt naar een onbekende dat je er zelfs een flinke aanslag op je lichaam voor over hebt. Ik snap best dat je iets goed wilt doen, maar dit is wel heftig.
MinkeDeWit schreef:
18-11-2018 20:05
Ik hoop eigenlijk dat ze je weigeren. Niet om lullig te doen, maar op je 20e kun je hier nog geen weloverwogen beslissing over nemen.

Of TO een weloverwogen beslissing kan nemen wordt tijdens de vooronderzoeken heel goed onderzocht hoor. Daar gaan vele gesprekken aan vooraf (oa met een maatschappelijk werker/geestelijk ondersteuner)
Maar ze hebben liever geen jonge vrouwen ivm mogelijk zwangerschappen en omdat je dan nog wel héél lang met 1 nier door het leven moet.
Lily1504 schreef:
18-11-2018 20:02
Of wat nou als jouw overgebleven nier het in de toekomst opgeeft?
Je krijgt dan voorrang op de wachtlijst en hebt binnen zeer korte tijd zelf een donornier. Niet dat dat ideaal is natuurlijk.

Van mij mogen ze die regeling overigens wel uitbreiden tot familie van de donor. Dat zou meer mensen over de streep trekken denk ik! Helaas is het nog niet zo ver.
Alle reacties Link kopieren
Doro75 schreef:
18-11-2018 20:08
DANK! Dat je dit alleen al overweegt, vind ik echt super :cheer2:

Ik ga zelf binnen afzienbare tijd een nier nodig hebben en elke donor juich ik dan ook toe!

Alleen ... hoe graag ik ook zo veel mogelijk donoren zou willen, wil ik je toch eerlijk zeggen dat ik je aan de jonge kant vind voor een donatie bij leven. Zeker als samaritaanse donor. Mijn advies zou zijn echt nog even te wachten. Je weet immers niet wat je leven je nog gaat brengen.

Mijn plan toen ik nog gezond was, was om na mijn 70e een nier te doneren. Of eerder, indien een naaste het nodig zou hebben. Maar als het even kon, zou ik daarmee hebben gewacht tot mijn kinderen de kwetsbare leeftijd voorbij waren. Maar goed, toen werd ik zelf ziek helaas.

Denk er goed over na. Op het forum van de NVN kun je veel ervaringen vinden inderdaad.
Wat heftig, veel sterkte!

Ik wilde ook niet binnen een maand me aan gaan melden! Maar wellicht binnen een paar jaar zat wel in mijn gedachten. Na het lezen van de reacties denk ik wel dat de paar jaar er wat meer worden...

Ik vind het altijd prettig om over grote keuzes veel informatie te zoeken en ervaringen te horen. Liefst over een lange periode. Tijd en ruimte in de keuzes. Vandaar dat ik ook nu al nadenk erover
anoniem_372173 wijzigde dit bericht op 18-11-2018 20:17
Reden: Toevoeging
1.55% gewijzigd
Doro75 schreef:
18-11-2018 20:13
Je krijgt dan voorrang op de wachtlijst en hebt binnen zeer korte tijd zelf een donornier. Niet dat dat ideaal is natuurlijk.

Van mij mogen ze die regeling overigens wel uitbreiden tot familie van de donor. Dat zou meer mensen over de streep trekken denk ik! Helaas is het nog niet zo ver.
Ja, dat weet ik. Een neef van mij heeft een nier afgestaan aan zijn broer, maar heeft nu zelf ook beginnende nierproblemen. En voorrang betekent nog steeds niet dat je snel aan de beurt bent, het moet ook allemaal maar kloppen. Dus ik vind het toch een dingetje hoor, donor bij leven. Ik gun iedereen een mooi leven en een goede gezondheid, maar toch niet met de keuze waardoor mijn eigen gezondheid misschien in het gedrang komt.

Edit: ik voel me zo egoïstisch als ik dit zo teruglees, maar ik zou het toch echt niet kunnen.
anoniem_367599 wijzigde dit bericht op 18-11-2018 20:21
10.21% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven