Gezondheid
alle pijlers
Chronisch vermoeidheid
woensdag 16 januari 2019 20:29
Accepteren en genieten van wat je nog wel kunt. En af en toe flink over je grens gaan (ach.. ik ben er nu toch al finaal overheen, dan kan ik nog wel even door).. niet het beste advies, maar het stelt mij wel in staat optimaal van dingen te genieten, ook al betaal ik daarna goed de rekening.
En plannen, plannen, plannen.. al eens een ergotherapeut bezocht of revalidatietraject gevolgd?
En plannen, plannen, plannen.. al eens een ergotherapeut bezocht of revalidatietraject gevolgd?
woensdag 16 januari 2019 20:50
Wat hiervoor staat..
Plannen, en ook al plan je je suf ook dan kan je lijf anders beslissen.
Ik ga zo af en toe een dag weg. Daarbij verbruik ik de energie voor een week zeg maar.
Ik spaar wat en herstel daarna.
De andere optie is op niks meer te ondernemen en voor mij werkt dat niet.
Accepteren is Idd de kunst. Lukt vaak maar soms vervloek ik het. Helpt niet echt maar ik kan het niet anders heb ik het idee.
Omgeving..
Geniet van de mensen die het begrijpen en of willen begrijpen en rekening met je willen houden.
De andere mensen.. Zonde van je energie om energie in te steken
Plannen, en ook al plan je je suf ook dan kan je lijf anders beslissen.
Ik ga zo af en toe een dag weg. Daarbij verbruik ik de energie voor een week zeg maar.
Ik spaar wat en herstel daarna.
De andere optie is op niks meer te ondernemen en voor mij werkt dat niet.
Accepteren is Idd de kunst. Lukt vaak maar soms vervloek ik het. Helpt niet echt maar ik kan het niet anders heb ik het idee.
Omgeving..
Geniet van de mensen die het begrijpen en of willen begrijpen en rekening met je willen houden.
De andere mensen.. Zonde van je energie om energie in te steken
woensdag 16 januari 2019 21:42
Misschien een beetje eromheen proberen te leven. De een heeft een hevig pijnlijke rug, een ander drie keer per week vreselijke hoofdpijn, weer een ander slaapt maar een paar uur per nacht, en weer een ander wordt altijd gepest op haar werk, wekt geen enkele liefde op of heeft zó weinig te bieden dat hij altijd gemeden wordt.
Veel mensen hebben dus wel iets en proberen ermee te leven voor zolang het duurt. Soms worden aandoeningen later geleidelijk een stuk milder. Maar dan is er ineens weer iets anders.
Veel mensen hebben dus wel iets en proberen ermee te leven voor zolang het duurt. Soms worden aandoeningen later geleidelijk een stuk milder. Maar dan is er ineens weer iets anders.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 16 januari 2019 22:30
Volledig mee eens. Nu anderhalf jaar geleden gediagnosticeerd en zo ongeveer een jaar ertegen gevochten met 6 second opinions en telkens opnieuw ver over mijn grenzen gaan. Dat heeft me nergens gebracht.
En nu begint de acceptatie. Het doel is nu om zoveel mogelijk uit het leven te halen met zo weinig mogelijk energie. En dat betekent eromheen plannen. Zaterdag een feest dus man neemt grotendeels huishouden op zich en ik neem preventieve rust. Zondag zal bagger zijn dus niets gepland die dag. En dan kan het zomaar zijn dat zondag misschien toch nog een energievolle dag wordt met impulsieve acties. Of ik slaap het grootste gedeelte van de dag, ook lekker.
Wat helpt: partner die meewerkt, familie die begrijpt, werkgever die flexibel is en vrienden die de ruimte geven. Acceptatie is moeilijk en persoonlijk dus ik kan je alleen meegeven: wees lief voor jezelf!
woensdag 16 januari 2019 23:04
Dank jullie voor de goede adviezen...het is ook zo genieten van de dingen die je wel kan,dat doe ik ook zeker maar soms kan ik er dan zo van balen dat je lichaam niet meer wil en het laat afweten terwijl je in je hoofd wel van alles wil. Plannen is ook best lastig je weet niet of het lukken wil qua energie . Ik kan er best soms wat onzeker over zijn ook om met een moe lichaam iets te doen is niet altijd fijn. En de ene dag gaat het ook beter als de andere dag..merk wel gewoon dat ik meer thuis ben als voorheen ...nee ik zit nog niet achter de geraniums 
donderdag 17 januari 2019 09:42
Met een moe lichaam dingen doen, doe ik dus ook niet meer. Als mensen dat niet begrijpen is dat hun probleem, ik ben daar erg makkelijk in geworden.Peetje369 schreef: ↑16-01-2019 23:04Dank jullie voor de goede adviezen...het is ook zo genieten van de dingen die je wel kan,dat doe ik ook zeker maar soms kan ik er dan zo van balen dat je lichaam niet meer wil en het laat afweten terwijl je in je hoofd wel van alles wil. Plannen is ook best lastig je weet niet of het lukken wil qua energie . Ik kan er best soms wat onzeker over zijn ook om met een moe lichaam iets te doen is niet altijd fijn. En de ene dag gaat het ook beter als de andere dag..merk wel gewoon dat ik meer thuis ben als voorheen ...nee ik zit nog niet achter de geraniums
Wat mij heeft geholpen is een revalidatietraject, zoals iemand eerder al zei. Dat heeft mij veel inzicht gegeven hoe ik hiermee om moet gaan. Plannen is wel lastig soms ja, maar op zich heb ik nu een redelijke balans gevonden. Op de dagen dat ik meer energie heb doe ik bijvoorbeeld niks extra's, want ik weet dan wat ik later in de week nog moet doen. Daar moet ik aan denken, want anders lukt dat niet.
Heel saai allemaal, met weinig ruimte voor spontane activiteiten. Maar zo het beste vol te houden voor mij.
donderdag 17 januari 2019 10:52
Inderdaad saai dat is waar en daar heb ik best moeite mee.... ik denk vaak terug aan dingen die ik voorheen deed met gemak en je hoefde er niet over na te denken met wat je deed. Nu gaat het niet meer vanzelf . Wat andere mensen denken daar heb ik gelukkig niet zo'n last van ik zelf maak het me soms moeilijk door terug te kijken...daarom zijn tips ook fijn hoe andere ermee omgaan en therapie daar kan ik me ook nog even in gaan verdiepen inderdaad.*Kettricken* schreef: ↑17-01-2019 09:42Met een moe lichaam dingen doen, doe ik dus ook niet meer. Als mensen dat niet begrijpen is dat hun probleem, ik ben daar erg makkelijk in geworden.
Wat mij heeft geholpen is een revalidatietraject, zoals iemand eerder al zei. Dat heeft mij veel inzicht gegeven hoe ik hiermee om moet gaan. Plannen is wel lastig soms ja, maar op zich heb ik nu een redelijke balans gevonden. Op de dagen dat ik meer energie heb doe ik bijvoorbeeld niks extra's, want ik weet dan wat ik later in de week nog moet doen. Daar moet ik aan denken, want anders lukt dat niet.
Heel saai allemaal, met weinig ruimte voor spontane activiteiten. Maar zo het beste vol te houden voor mij.
donderdag 17 januari 2019 11:16
Het heeft mij ook genoeg tijd en moeite gekost dit te accepteren. Ik zeg het nu wel zo makkelijk, maar in de praktijk viel dat hard tegen. Nooit meer spontaan vanalles ondernemen en de wereld aankunnen is gewoon heel erg moeilijk! Inmiddels gaat het wel goed, achterom blijven kijken is alleen maar verdrietig voor jezelf. Dus kijk ik liever naar het nu en geniet ik van de dingen die ik nog wel kan.Peetje369 schreef: ↑17-01-2019 10:52Inderdaad saai dat is waar en daar heb ik best moeite mee.... ik denk vaak terug aan dingen die ik voorheen deed met gemak en je hoefde er niet over na te denken met wat je deed. Nu gaat het niet meer vanzelf . Wat andere mensen denken daar heb ik gelukkig niet zo'n last van ik zelf maak het me soms moeilijk door terug te kijken...daarom zijn tips ook fijn hoe andere ermee omgaan en therapie daar kan ik me ook nog even in gaan verdiepen inderdaad.
donderdag 17 januari 2019 13:42
Helemaal waar...de wereld weer aan kunnen dat is best zwaar als je moe in je lichaam bent. Ik heb ook zeker hoop dat het nog beter gaat worden. ..soms is het gewoon lekker om er even over te kletsen hoe andere het ervaren*Kettricken* schreef: ↑17-01-2019 11:16Het heeft mij ook genoeg tijd en moeite gekost dit te accepteren. Ik zeg het nu wel zo makkelijk, maar in de praktijk viel dat hard tegen. Nooit meer spontaan vanalles ondernemen en de wereld aankunnen is gewoon heel erg moeilijk! Inmiddels gaat het wel goed, achterom blijven kijken is alleen maar verdrietig voor jezelf. Dus kijk ik liever naar het nu en geniet ik van de dingen die ik nog wel kan.
