Gezondheid
alle pijlers
Vriend heeft longkanker
zaterdag 9 februari 2019 11:58
Eerste kerstdag werd mijn vriend verkouden met veel hoesten erbij. Verkoudheid ging over, hoesten niet en dat werd steeds pijnlijker. Halverwege januari voelde hij met een hoestbui een knak bij zijn ribben. Mijn vriend ging gelijk naar de huisarts, die stuurde hem door naar het ziekenhuis voor een foto.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen
Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
zondag 17 februari 2019 12:16
Wat een ontzettend zwaar gevecht PinkWombat. Je knippert even met je ogen en dan is je wereld compleet veranderd. Dat is door niemand te bevatten.
Ik heb even een ‘praktische’ tip. En ik spreek uit ervaring. Niet op het gebied van longkanker, maar wel een vergelijkbare situatie. Hoe raar dat ook klinkt, maar vanaf nu is het verstandig om voor beiden een ‘noodtas’ klaar te hebben staan. Het ‘beste’ is zelfs om deze tassen altijd mee te nemen in de achterbak van je auto. In die tas stoppen jullie allebei de spullen die jullie nodig hebben voor bij een onverwachtse opname. Daar stop je in: kleding, toiletspullen, laders voor mobiele telefoons, iets te lezen, een schrift en pennen. Stop ook zeker iets te eten en drinken in die tassen. Iets dat lang houdbaar is natuurlijk. Zakjes cup a soup zijn een aanrader. Vergeet ook de oordoppen niet.
Zo hoef je nooit ‘in paniek’ na te denken wat je moet pakken. Dat geeft denk ik een beetje rust in deze stressvolle periode. Dan ben je op dat vlak al iets voorbereid.
Ik heb even een ‘praktische’ tip. En ik spreek uit ervaring. Niet op het gebied van longkanker, maar wel een vergelijkbare situatie. Hoe raar dat ook klinkt, maar vanaf nu is het verstandig om voor beiden een ‘noodtas’ klaar te hebben staan. Het ‘beste’ is zelfs om deze tassen altijd mee te nemen in de achterbak van je auto. In die tas stoppen jullie allebei de spullen die jullie nodig hebben voor bij een onverwachtse opname. Daar stop je in: kleding, toiletspullen, laders voor mobiele telefoons, iets te lezen, een schrift en pennen. Stop ook zeker iets te eten en drinken in die tassen. Iets dat lang houdbaar is natuurlijk. Zakjes cup a soup zijn een aanrader. Vergeet ook de oordoppen niet.
Zo hoef je nooit ‘in paniek’ na te denken wat je moet pakken. Dat geeft denk ik een beetje rust in deze stressvolle periode. Dan ben je op dat vlak al iets voorbereid.
zondag 17 februari 2019 14:16
Mijn vader had na de chemo voor de longkanker weinig trek naar frisse dingen lustte hij wel. Er bestaat trouwens een kookboek speciaal hiervoor.https://www.bol.com/nl/p/gezond-eten-ro ... SgQAvD_BwE
zondag 17 februari 2019 14:30
Wat moet dit onwezenlijk zijn, als er twee maand geleden nog niks aan de hand was.PinkWombat schreef: ↑16-02-2019 21:34
Aankomende maandag zitten we bij de huisarts om euthanasie te bespreken.
Dat begrijp ik, maar hoe zie je dat? Ik denk dat zoiets moeilijk is voor iemand die nog met het verwerken van de schok bezig is. Ik kan aannemen dat jouw vriend jou zal zeggen dat je niet alleen moet blijven. Maar voor de rest is het ook voor hem allemaal beangstigend en misschien zelf ongeloofwaardig.PinkWombat schreef: ↑16-02-2019 21:34Ik zou het ook fijn vinden om met hem te bespreken hoe ik na zijn dood verder moet. Denk dat dat mij ook wel bepaalde geruststelling geeft.
Ik wens jullie nog veel meer tijd dan in eerste instantie gezegd, met meer goede dan slechte dagen!
zondag 17 februari 2019 22:24
Och lieve TO wat een ellende. Ik weet hoe het is als je partner kanker heeft, ik weet gelukkig niet hoe het is als het niet te behandelen is.
De tip hierboven om een vluchtkoffer te maken is er echt 1 die ik op zou volgen. Ik heb zovaak in dikke paniek spullen in een tas gegooid waar je echt niets aan had omdat het zo onlogisch was wat ik in had gepakt ( 10 paar onderbroeken en dan alleen een pyamabroek met een ochtendjas bijvoorbeeld). Echt een vluchtkoffer is echt een heel erg goed idee. Er zeker ook eten/drinken indoen, zovaak met honger/dorst in het ziekenhuis gegeten zonder portemonnee of midden in de nacht zodat ik ook niets kon halen.
En verder heel goed op de hygiëne letten. Laat je vriend niet meer met het OV gaan en neem met boodschappen doen dettol doekjes mee. Voor het mandje/boodschappen wagentje en de zelfscanner etc. Ook zijn zwembaden bronnen van bacteriën en infecties.
Qua eten at mijn man of helemaal niets of frituur. De frikandellen waren niet aan te slepen en zijn oncoloog vond frikandellen beter dan niets.
Ik wens jullie heel erg veel sterkte en wil ook een advies geven die misschien heel erg hard en onvriendelijk aankomt maar ik bedoel het goed. Als je vriend de chemo niet meer aankan of niet meer wil steun hem dan. Chemo maakt je lichaam heel erg ziek en ga hem niet dwingen om door te gaan als hij niet meer wilt.
De tip hierboven om een vluchtkoffer te maken is er echt 1 die ik op zou volgen. Ik heb zovaak in dikke paniek spullen in een tas gegooid waar je echt niets aan had omdat het zo onlogisch was wat ik in had gepakt ( 10 paar onderbroeken en dan alleen een pyamabroek met een ochtendjas bijvoorbeeld). Echt een vluchtkoffer is echt een heel erg goed idee. Er zeker ook eten/drinken indoen, zovaak met honger/dorst in het ziekenhuis gegeten zonder portemonnee of midden in de nacht zodat ik ook niets kon halen.
En verder heel goed op de hygiëne letten. Laat je vriend niet meer met het OV gaan en neem met boodschappen doen dettol doekjes mee. Voor het mandje/boodschappen wagentje en de zelfscanner etc. Ook zijn zwembaden bronnen van bacteriën en infecties.
Qua eten at mijn man of helemaal niets of frituur. De frikandellen waren niet aan te slepen en zijn oncoloog vond frikandellen beter dan niets.
Ik wens jullie heel erg veel sterkte en wil ook een advies geven die misschien heel erg hard en onvriendelijk aankomt maar ik bedoel het goed. Als je vriend de chemo niet meer aankan of niet meer wil steun hem dan. Chemo maakt je lichaam heel erg ziek en ga hem niet dwingen om door te gaan als hij niet meer wilt.
zondag 24 februari 2019 11:36
Afgelopen maandag hebben we met de huisarts gepraat over euthanasie. Ze heeft genoteerd hoe mijn vriend erin staat en verder heeft ze gezegd dat we het onderwerp voor nu kunnen laten rusten dus dat was voor ons wel geruststellend. Ik voelde me daarna ook een stuk beter.
Echter werd mijn vriend dinsdag gebeld vanuit het ziekenhuis met de vraag waar hij bleef want hij had een chemokuur. Daar wisten wij niets vanaf! Heel slecht geregeld vanuit het ziekenhuis, zijn kuur is last minute aangepast omdat hij geen immunotherapie erbij kreeg maar niemand heeft ons daarvan op de hoogte gesteld.
Dus afgelopen woensdag is hij naar het ziekenhuis gegaan voor een korte chemo van een uur.
Gelukkig heeft hij daar verder niet zoveel last van, echter heeft hij sinds paar dagen nu last van zijn heup die pijn doet. Er zit ook een plekje op zijn heup volgens de arts maar daar had hij eerder geen last van nog. Morgen gelijk bellen met ziekenhuis, want we maken ons er zorgen om.
Afgelopen week heb ik full time gewerkt maar dat voelt zo niet goed achteraf. Ik wil tijd met mijn vriend doorbrengen dus ik ga morgen met mijn leidinggevende praten om te kijken of het mogelijk is dat ik wat minder kan gaan werken.
Echter werd mijn vriend dinsdag gebeld vanuit het ziekenhuis met de vraag waar hij bleef want hij had een chemokuur. Daar wisten wij niets vanaf! Heel slecht geregeld vanuit het ziekenhuis, zijn kuur is last minute aangepast omdat hij geen immunotherapie erbij kreeg maar niemand heeft ons daarvan op de hoogte gesteld.
Dus afgelopen woensdag is hij naar het ziekenhuis gegaan voor een korte chemo van een uur.
Gelukkig heeft hij daar verder niet zoveel last van, echter heeft hij sinds paar dagen nu last van zijn heup die pijn doet. Er zit ook een plekje op zijn heup volgens de arts maar daar had hij eerder geen last van nog. Morgen gelijk bellen met ziekenhuis, want we maken ons er zorgen om.
Afgelopen week heb ik full time gewerkt maar dat voelt zo niet goed achteraf. Ik wil tijd met mijn vriend doorbrengen dus ik ga morgen met mijn leidinggevende praten om te kijken of het mogelijk is dat ik wat minder kan gaan werken.
zondag 24 februari 2019 11:50
Oh, wat slecht van het ziekenhuis!
Is het contact met het ziekenhuis verder wel goed? Het is wel belangrijk dat jullie vertrouwen hebben in de arts.
Ik denk dat het goed is dat je op je werk gaat praten. Ik weet niet wat voor werk je doet en hoe flexibel dat kan, maar het is fijn als je thuis kan blijven als dat nodig is.
En nog een praktische tip: kijk ook even samen naar jullie financien. De bankrekening van je vriend wordt na zijn overlijden geblokkeerd. Als het een en/of rekening is gebeurd dat niet en kan jij er nog bij.
Als jullie samen een auto hebben en de verzekering staat op zijn naam, dan kun je bij leven zijn schadevrije jaren op jouw naam laten zetten en de verzekering ook. Na zijn overlijden kan dat niet meer.
Is het contact met het ziekenhuis verder wel goed? Het is wel belangrijk dat jullie vertrouwen hebben in de arts.
Ik denk dat het goed is dat je op je werk gaat praten. Ik weet niet wat voor werk je doet en hoe flexibel dat kan, maar het is fijn als je thuis kan blijven als dat nodig is.
En nog een praktische tip: kijk ook even samen naar jullie financien. De bankrekening van je vriend wordt na zijn overlijden geblokkeerd. Als het een en/of rekening is gebeurd dat niet en kan jij er nog bij.
Als jullie samen een auto hebben en de verzekering staat op zijn naam, dan kun je bij leven zijn schadevrije jaren op jouw naam laten zetten en de verzekering ook. Na zijn overlijden kan dat niet meer.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zondag 24 februari 2019 12:53
Ja het contact is verder wel goed. Ze hebben ook excuses aangeboden en alle gesprekken die we tot dusver hebben gehad voelden goed. Ze hebben ook gezegd dat als hij ergens last van kreeg dat hij gelijk moet bellen want dan kunnen ze kijken of ze hem moeten checken of de kuur moeten aanpassen dus dat is wel goed.
Mijn werk is erg flexibel, ik mag bij alle onderzoeken aanwezig zijn. Afgelopen week hadden we dat niet dus zat ik full time op het werk maar dat voelt zo niet goed. Afgelopen week ook 2 momenten geweest dat ik met tranen in mijn ogen op het werk zat. Ik merk gewoon dat het soms allemaal even teveel is.
Jaa mijn vriend heeft 2 rekeningen, 1 rekening is een en/of rekening. De andere rekening is een oude rekening wat zelfs een beetje in de min staat, maar wil wel vragen of we dat ook niet beter en/of kunnen maken.
Mijn vriend zei laatst ook dat het misschien beter is als we gaan trouwen, er staat niets op papier. We hebben zelfs geen samenlevingscontract. Dus daar moeten we ook even induiken wat het handigst is.
Mijn werk is erg flexibel, ik mag bij alle onderzoeken aanwezig zijn. Afgelopen week hadden we dat niet dus zat ik full time op het werk maar dat voelt zo niet goed. Afgelopen week ook 2 momenten geweest dat ik met tranen in mijn ogen op het werk zat. Ik merk gewoon dat het soms allemaal even teveel is.
Jaa mijn vriend heeft 2 rekeningen, 1 rekening is een en/of rekening. De andere rekening is een oude rekening wat zelfs een beetje in de min staat, maar wil wel vragen of we dat ook niet beter en/of kunnen maken.
Mijn vriend zei laatst ook dat het misschien beter is als we gaan trouwen, er staat niets op papier. We hebben zelfs geen samenlevingscontract. Dus daar moeten we ook even induiken wat het handigst is.
zondag 24 februari 2019 13:13
Je weet van het bestaan van zorgverlof, PinkWombat? Dat is (zover ik weet) wettelijk geregeld. Maar ook fijn dat je zo’n flexibele werkgever hebt.
Het is inderdaad verstandig om dingen te regelen, zoals verschillende mensen ook al hebben gezegd. Hebben jullie een koophuis? Huurhuis? Staan jullie allebei op het huurcontract? Want je zal niet de eerste zijn die bij het overlijden van een partner op straat wordt gezet, want geen mede-huurder.
Misschien nog niet voor nu, maar kijk eens bij www.ambulancewens.nl
Ze verzorgen laatste wensen, bijna niets is teveel.
Het is inderdaad verstandig om dingen te regelen, zoals verschillende mensen ook al hebben gezegd. Hebben jullie een koophuis? Huurhuis? Staan jullie allebei op het huurcontract? Want je zal niet de eerste zijn die bij het overlijden van een partner op straat wordt gezet, want geen mede-huurder.
Misschien nog niet voor nu, maar kijk eens bij www.ambulancewens.nl
Ze verzorgen laatste wensen, bijna niets is teveel.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 24 februari 2019 13:19
Ja ik weet wat zorgverlof is, misschien kan ik dat opnemen.himalaya schreef: ↑24-02-2019 13:13Je weet van het bestaan van zorgverlof, PinkWombat? Dat is (zover ik weet) wettelijk geregeld. Maar ook fijn dat je zo’n flexibele werkgever hebt.
Het is inderdaad verstandig om dingen te regelen, zoals verschillende mensen ook al hebben gezegd. Hebben jullie een koophuis? Huurhuis? Staan jullie allebei op het huurcontract? Want je zal niet de eerste zijn die bij het overlijden van een partner op straat wordt gezet, want geen mede-huurder.
Misschien nog niet voor nu, maar kijk eens bij www.ambulancewens.nl
Ze verzorgen laatste wensen, bijna niets is teveel.
Wij hebben een huurhuis en we staan allebei op het huurcontract. Kan dat zo zijn dat je op straat wordt gezet als 1 van de 2 overlijdt?
Bedankt ik zal later even op de website kijken.
zondag 24 februari 2019 15:16
Als je geen samenlevingscontract hebt, of niet getrouwd, dan ben je volgens mij ook geen erfgenaam. En gaat de helft van de spullen naar zijn erfgenamen (ouders, brussen). Als je de helft van jullie spaarrekening moet overboeken naar je schoonouders, bijv, is dat best zuur. (Correct me if I'm wrong!)
Ik weet dat je deze praktische zaken nu helemaal niet wil regelen, maar het is wel verstandig om er samen naar te kijken. Net als de autoverzekering die werd genoemd en het huurcontract.
Heel veel sterkte de komende tijd.
Ik weet dat je deze praktische zaken nu helemaal niet wil regelen, maar het is wel verstandig om er samen naar te kijken. Net als de autoverzekering die werd genoemd en het huurcontract.
Heel veel sterkte de komende tijd.
anoniem_321581 wijzigde dit bericht op 24-02-2019 15:17
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
2.83% gewijzigd
zondag 24 februari 2019 16:15
Als er ook geen testament is, is dit correct.HolyGirl schreef: ↑24-02-2019 15:16Als je geen samenlevingscontract hebt, of niet getrouwd, dan ben je volgens mij ook geen erfgenaam. En gaat de helft van de spullen naar zijn erfgenamen (ouders, brussen). Als je de helft van jullie spaarrekening moet overboeken naar je schoonouders, bijv, is dat best zuur. (Correct me if I'm wrong!)
Ondanks alle emotie en alles wat er op jullie afkomt, is het wel belangrijk om dit goed te regelen.
dolfine wijzigde dit bericht op 03-03-2019 15:30
4.30% gewijzigd
zondag 24 februari 2019 16:48
Ik zou zeker overwegen te trouwen. Wij waren extreem blij dat we al getrouwd waren toen mijn man ziek werd maar anders waren we in het ziekenhuis getrouwd.
Het is veel handiger met het afhandelen van de erfenis (als jullie geen testament hebben gaan alle spullen en financien naar zijn ouders of broers/zussen)
Maar het prettigst was het op het laatste. Mijn man was niet meer in staat aan te geven wat hij wilde maar had eerder aangegeven thuis te willen sterven. Ik heb hem naar huis gehaald om daar te sterven maar zijn moeder was het hier niet mee eens. Als we niet getrouwd waren had zijn moeder wettelijk gezien de rol om eindbeslissingen te nemen.
Denk ook aan dingen als: waar begraven/cremeren, zijn begrafenis, wat komt er op de steen, wie verstuurd de kaarten, wie maakt alle laatste beslissingen enz. Nu kwam alles juridisch op mijn bordje en daar was ik blij mee, ja ik heb overleg gehad met zijn ouders maar uiteindelijk beslis ik. Dat is ook wat hij wilde.
Sowieso alle gesprekken met artsen, beslissingen over zijn behandeling wanneer hij het zelf niet kon, meegaan met de ambulance, akkoord geven op voorstel om naar de efteling te gaan via de stichting ambulance wens, telefoongesprekken als er iemand moest komen enz enz. dat was allemaal mijn verantwoording juist omdat we getrouwd waren anders hadden ze, zeker gezien zijn leeftijd, zich gewend tot zijn ouders.
Daarnaast was het heel prettig om zijn naam te dragen. Ik weet nog dat een externe arts kwam beoordelen of mijn man naar huis mocht om te sterven. Mijn man was plotseling spraakzaam. De arts vroeg: hoe heet je vriendin aan mijn man.
En mijn man kreeg een glimlach op zijn gezicht en zei: ze heet naam en zijn achternaam. Zo duidelijk dat hij wilde zeggen: wij zijn getrouwd! Ik merkte ook dat die arts me daarna serieuzer nam.
Persoonlijk zie ik alleen maar voordelen van getrouwd zijn geweest tijdens zijn ziekteproces en na zijn overlijden. Alleen als er flinke schulden zijn zal ik daar anders over hebben gedacht.
En nogmaals ik ben nog steeds trots dat ik kan zeggen: hij was mijn man. Ik heb zijn ring gedragen en zelfs zijn naam. We waren officieel verbonden met elkaar en ja voor mij is dat van grote betekenis.
Het is veel handiger met het afhandelen van de erfenis (als jullie geen testament hebben gaan alle spullen en financien naar zijn ouders of broers/zussen)
Maar het prettigst was het op het laatste. Mijn man was niet meer in staat aan te geven wat hij wilde maar had eerder aangegeven thuis te willen sterven. Ik heb hem naar huis gehaald om daar te sterven maar zijn moeder was het hier niet mee eens. Als we niet getrouwd waren had zijn moeder wettelijk gezien de rol om eindbeslissingen te nemen.
Denk ook aan dingen als: waar begraven/cremeren, zijn begrafenis, wat komt er op de steen, wie verstuurd de kaarten, wie maakt alle laatste beslissingen enz. Nu kwam alles juridisch op mijn bordje en daar was ik blij mee, ja ik heb overleg gehad met zijn ouders maar uiteindelijk beslis ik. Dat is ook wat hij wilde.
Sowieso alle gesprekken met artsen, beslissingen over zijn behandeling wanneer hij het zelf niet kon, meegaan met de ambulance, akkoord geven op voorstel om naar de efteling te gaan via de stichting ambulance wens, telefoongesprekken als er iemand moest komen enz enz. dat was allemaal mijn verantwoording juist omdat we getrouwd waren anders hadden ze, zeker gezien zijn leeftijd, zich gewend tot zijn ouders.
Daarnaast was het heel prettig om zijn naam te dragen. Ik weet nog dat een externe arts kwam beoordelen of mijn man naar huis mocht om te sterven. Mijn man was plotseling spraakzaam. De arts vroeg: hoe heet je vriendin aan mijn man.
En mijn man kreeg een glimlach op zijn gezicht en zei: ze heet naam en zijn achternaam. Zo duidelijk dat hij wilde zeggen: wij zijn getrouwd! Ik merkte ook dat die arts me daarna serieuzer nam.
Persoonlijk zie ik alleen maar voordelen van getrouwd zijn geweest tijdens zijn ziekteproces en na zijn overlijden. Alleen als er flinke schulden zijn zal ik daar anders over hebben gedacht.
En nogmaals ik ben nog steeds trots dat ik kan zeggen: hij was mijn man. Ik heb zijn ring gedragen en zelfs zijn naam. We waren officieel verbonden met elkaar en ja voor mij is dat van grote betekenis.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zondag 3 maart 2019 13:59
Morgen wordt mijn vriend bestraald voor het plekje op zijn heup, hij heeft er behoorlijk veel last van, lijkt met de dag erger te worden, en sinds vannacht heeft hij last van zijn rib maar dan aan de andere kant dus zijn behoorlijk bang dat dit nu een nieuwe uitzaaiing is ![😢]()
Hoe kan dat nou als zijn eerste chemo 3 weken geleden is?
Hij ligt nu al de hele tijd weer op de bank, doet me zoveel pijn om hem zo te zien![😢]()
dinsdag gaat hij weer aan de chemo en moet hij weer een nachtje blijven.
Als hij zich zodrect goed voelt gaan we wel even lekker uit eten vanavond. Vanaf woensdag smaakt hem niets meer en heeft hij geen eetlust meer dus nu kunnen we er nog even van genieten.
Hoe kan dat nou als zijn eerste chemo 3 weken geleden is?
Hij ligt nu al de hele tijd weer op de bank, doet me zoveel pijn om hem zo te zien
dinsdag gaat hij weer aan de chemo en moet hij weer een nachtje blijven. Als hij zich zodrect goed voelt gaan we wel even lekker uit eten vanavond. Vanaf woensdag smaakt hem niets meer en heeft hij geen eetlust meer dus nu kunnen we er nog even van genieten.
zondag 3 maart 2019 17:39
Ja de pet scan is eind januari gemaakt maar toen zat er nog geen uitzaaiing aan de rechterkant bij zijn ribben, maar daar heeft hij nu wel last van. Hij zit zelfs voor het eerst nu aan de morfine, pijn in zn heup valt mee, is nu voornamelijk zijn rib waar hij veel pijn aan heeft. Zo bizar hoe dat ineens vanuit het niets komt opzetten en zoveel pijn doet. Gisteren had hij daar helemaal geen last van.
We gaan zodrect wel uit eten ja
Hij heeft net morfine ingenomen dus hopelijk drukt dat de pijn weg zodat hij normaal kan zitten. Liggen doet minder pijn namelijk.
maandag 4 maart 2019 18:19
We hebben gisteravond lekker gegeten, was wel leuk om even samen een hapje te eten.
Vandaag is mijn vriend bestraald, hopelijk gaat dat de pijn in zijn heup tegen. We hadden ook een gesprek met een verpleegkundige, zij heeft gekeken naar zijn rib, waar hij nu zoveel pijn aan heeft. Er is nog een röntgenfoto gemaakt maar daar zijn geen gekke dingen uitgekomen. Over 3 weken wordt er een ct scan gemaakt of de behandelingen aanslaan, morgen heeft hij weer een zware chemo.
Zijn eerste haren zijn gisteren ook al uitgevallen.
We hadden gisteravond voor het eerst echt een gesprek over trouwen, nou dat was echt een kut gesprek![☹️]()
Hij laat het allemaal een beetje aan mij over omdat het hem niet uitmaakt. Hij kan er niet met een positief beeld naar kijken. Ik snap het ook wel. Hij zei dat hij met mij wilt trouwen om vervolgens oud met mij te worden en niet om na een (half)jaar dood te gaan. Het liefst trouwt hij op maandagochtend bij het gemeentehuis en gaan we daarna werken bij wijze van spreken.
Vanavond gaan we er weer verder over praten, hopelijk kunnen we wat dingen vastleggen / regelen.
Vandaag is mijn vriend bestraald, hopelijk gaat dat de pijn in zijn heup tegen. We hadden ook een gesprek met een verpleegkundige, zij heeft gekeken naar zijn rib, waar hij nu zoveel pijn aan heeft. Er is nog een röntgenfoto gemaakt maar daar zijn geen gekke dingen uitgekomen. Over 3 weken wordt er een ct scan gemaakt of de behandelingen aanslaan, morgen heeft hij weer een zware chemo.
Zijn eerste haren zijn gisteren ook al uitgevallen.
We hadden gisteravond voor het eerst echt een gesprek over trouwen, nou dat was echt een kut gesprek
Hij laat het allemaal een beetje aan mij over omdat het hem niet uitmaakt. Hij kan er niet met een positief beeld naar kijken. Ik snap het ook wel. Hij zei dat hij met mij wilt trouwen om vervolgens oud met mij te worden en niet om na een (half)jaar dood te gaan. Het liefst trouwt hij op maandagochtend bij het gemeentehuis en gaan we daarna werken bij wijze van spreken.Vanavond gaan we er weer verder over praten, hopelijk kunnen we wat dingen vastleggen / regelen.
