Gezondheid alle pijlers

Gevallen/gestruikeld..auw..wie is er ook zo onhandig.

05-03-2019 09:32 55 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi..even delen hoor...ik ben gisteren gevallen tijdens een wandeling. Ik dacht altijd dat vallen voor oude mensen was maar ik ben een gezonde vrouw van 45🤪. Was samen met mijn man aan het wandelen en we liepen te kletsen, ik wou hem iets aanwijzen en liep daarom een beetje schuin naar hem toe en struikelde zo over zijn voeten..kwak , languit op de grond. Kon wel meteen opstaan, maar heb nu in mijn hele rechterkant spierpijn😫. Heb zoiets al eens eerder gehad..een keer in de herfst op een kastanje gaan staan, enkel omgeslagen en kwak..op de grond. Ben benieuwd of er nog meer viva dames zijn die zo onhandig zijn en wel eens hard gevallen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie de grond/muur regelmatig van dichtbij. Zo regelmatig, dat ik door diverse artsen en fysio’s ben onderzocht op afwijkingen. Het is onverklaarbare lompheid volgens mijn huidige fysio :rofl:

Bij mij zit het ook in de familie. Als mijn oma twee keer per jaar naar de opticien moet om haar bril te laten maken, dan heeft ze een goed jaar. Mijn moeder blijft stug panty’s dragen, terwijl ze iedere keer op haar knieën valt. Oja, en ze moet verplicht een hoesje om haar telefoon van mijn vader ;) iPhones zijn duur als je elk kwartaal een nieuw scherm erop moet laten zetten.

Ik ben ondertussen niet bang meer om te vallen als ik loop of trap loop. Fietsen daarentegen vind ik een stuk enger.

Ik ben overigens 35, mijn moeder bijna 60 en oma 90. En ach, bont en blauw is ook een mooie kleur :jump:
Adem in, adem uit, en herhaal indien nodig ;)
Ik woonde ooit in een wijk. Ging kijken wat de mensen allemaal aan hun huizen hadden als kerstverlichting of -versiering. Was met de fiets en reed heel traag. Om alles goed te kunnen zien. Plots rijd ik toch wel tegen een paaltje dat als verkeersremmer in het midden van de baan staat. Met mijn smalle fietsband, midden op dat ook relatief smalle paaltje. 1 kans op 1000. En dat paaltje stond daar al jaren. Maar ik deed het. En ik viel van mijn fiets, en lag midden in de straat op de grond. Naast mijn fiets. Was toen misschien 30 jaar oud.

Vallen (en lompigheid) is ook mijn specialiteit. Geen zorgen over maken, gebeurt bij iedereen.
anoniem_653cd36ee8f8d wijzigde dit bericht op 05-03-2019 09:44
5.88% gewijzigd
Volgens mij is het echt de leeftijd. Hier 40 plus en sinds kort merk ik dat ik wankeliger ben dan voorheen.
Tja, het verval moet ergens beginnen :proud:
Alle reacties Link kopieren
De laatste keer dat ik gevallen ben was vorig jaar, in een openbare wc. De vloer was glad en blijkbaar liep ik schuin?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een talent om achter deurkrukken te blijven hangen. Ook de deur van de vaatwasser (op een kiertje) is favoriet. En ik laat elke dag wel wat uit mijn handen vallen. Gek genoeg bijna altijd dingen die ertegen kunnen, maar veel lawaai maken (arme onderburen).

Maar dat heb ik al jaren.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook regelmatig blauwe plekken op mijn onderbeen omdat ik wederom tegen een bed bent aangelopen. En op mijn heup een schitterende blauwe plek omdat ik viel in de bus terwijl die optrok. Heel herkenbaar dus. En het zit in de familie. Bij mij is het vaak omdat ik in mijn hoofd met iets anders bezig ben.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Ik val ook veel en heb ook al vaak wat gebroken op die manier.
Alle reacties Link kopieren
Meld zich.

Ik heb ooit door een ontzettend stomme verzwikking een dubbele beenbreuk opgelopen waardoor ik maaaaanden uit de running ben geweest.

Met mouwen achter deurknoppen blijven hangen - check
struikelen over kiezels, stoepranden, wortels van bomen - check

Sta er thuis ook wel om bekend intussen...
^ik sta er ook echt bekend om. Ben trouwens laatst nog van de trap op een station gerold. Auw.
Alle reacties Link kopieren
O, telt stoten tegen hoeken en hangen aan deurkrukken en alles uit de handen laten vallen ook mee? Dan ben ik weer in de race. :)
Ik dacht dat alle vrouwen dat hadden. ;)

Mijn ex presteerde het om élke nacht, als ze naar de wc ging om te plassen, tegen de hoek van het bed te stoten.
Alle reacties Link kopieren
Wij gingen de hond uitlaten en wilden dan meteen bij buren in de straat achter ons de halloweentuin gaan bekijken. Toen we voor de tuin stonden, begon daar ineens een skelet te bewegen en geluiden te maken. Onze hond schrok zich dood en vloog weg. Ik had de hond vast en verloor daardoor mijn evenwicht en verzwikte mijn enkel. Ik kon dus direct weer terug naar huis hinken.
Alle reacties Link kopieren
Ook al meermaals een deur open gemaakt en met mijn teen onder de deur klem komen te zitten....auw.
Uitschieten met mesjes, kaasschaven en gereedschap.
Alle reacties Link kopieren
Echt onhandig valt wel mee maar ik verlies nog wel eens de aandacht van wat er om mij heen gebeurt. Zo ben ik eens met mijn gezicht tegen de glazen wand van een draaideur gelopen bij de ingang van een winkelcentrum :facepalm: . Mensen lachen, ik doen of er niks gebeurt was. Twee dagen pijn in mijn neus gehad, kon er later wel om lachen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb eens de autodeur dicht gegooid met een elegante zwaai. Mijn vinger zat er tussen.
Zo komt ook stiekem altijd het dak omlaag als ik iets van de achterbank pak om mijn hoofd aan te tikken.
Watermeloen is niet vegetarisch bij mij.
De dunschiller haal ik ook over de muis van mijn hand als ik wortelen schil.
RikM schreef:
05-03-2019 10:10
Ik dacht dat alle vrouwen dat hadden. ;)

Mijn ex presteerde het om élke nacht, als ze naar de wc ging om te plassen, tegen de hoek van het bed te stoten.
ààààààààààààààààààààààààààààààààààààààààààààà
oeoeoeoeoeoeoeoe

Met haar kleinste teen?
Ik voel het hier in mijn ganse lijf hoe het bij die arme ex pijn deed!

auauauauauauauauauauau
:'( :'( :'(
Alle reacties Link kopieren
Ik heb altijd blauwe plekken op mijn benen, omdat ik zo vaak tegen de punt van de tafeltjes van mijn leerlingen aan loop. Ook blijf ik regelmatig aan de deurklink hangen. Languit vallen is gelukkig al weer even geleden.
Ik. Zowel fijn- als grofmotorisch. Vallen is meestal omdat ik mijn enkel verzwik, maar meestal is het iets als een bocht te krap nemen en dingen omstoten met mijn elleboog en zijn het fijnmotorische vaardigheden zoals dingetjes zoals dingen maken, recht neerzetten etc.
In 't bos ben ik wel 'ns gevallen omdat ik met m'n ene voet op 'n tak/half losse wortel stap en er met de andere achter blijf haken. Godzijdank geen andere wandelaars in de buurt! ;-D
Alle reacties Link kopieren
heel erg herkenbaar..... ;-D
not all who wander are lost
Alle reacties Link kopieren
Ik......ik val niet heel vaak, maar als ik val dan heb ik ook iets....pas nog gevallen, voet omgeslagen met als resultaat een verstuikte enkel....zijn we wel weer even zoet mee voordat het helmaal over is.

Jaren geleden uit gegleden met kerstkaartjes rondbrengen. Het had gsneeuwd. Onze straat loopt af (wij wonen bijna bovenin) was al naar beneden geweest en bij t laatste huis bijna bovenin glijd ik uit.....elleboog gebroken.

Of in de tuin uitglijden over de natte stoep in de zomer, lag wat water op......enkel gekneusd....

Als ik zo kijk zit er steeds ongeveer 4 jaar tussen......valt nog mee?
Alle reacties Link kopieren
Ik presteer het om minimaal 1x p.w. Languit te liggen, omdat ik tijdens mijn werk struikel over elke oneffenheid.
Such a beautiful place to be with Friends.
Alle reacties Link kopieren
Ja hier nog 1.
Al mijn hele leven, als kind viel ik ook heel vaak.
Ik bwn hypermobiel en mijn proprioceptie is slecht (google maar :) het is de feedback die je krijgt hoe de stand van je lichaam is).

Als het echt in de familie zit TO, dan gs ik er wel vanuit dat er iets "mis" is. Geen enge ziekte ofzo hoor, maar bijvoorbeeld dus slechte proprioceptie.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook enorm lomp. Niet zo zeer met vallen, maar hoe vaak ik niet tegen de deurpost aanloop, t is niet meer te tellen.

Het toppunt was dat ik het voor elkaar heb gekregen om een scheurtje in mijn neus op te lopen. Ik wilde iets uit de kast pakken maar deed dat zo lomp dat ik de deur keihard in mijn eigen gezicht sloeg.

Dus ja, lomp ben ik zeker. Alleen zo jammer dat mijn zoon in niets op mij lijkt behalve mijn lompigheid.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven