Gezondheid alle pijlers

Burn-out, overspannen, depressief , arbo arts psycholoog

12-03-2019 13:27 167 berichten
Alle reacties Link kopieren
Beste forumleden,

Tips etc?



Groet,

Samantha
moderatorviva wijzigde dit bericht op 25-03-2019 09:49
Reden: OP verwijderd, maatregelen genomen.
94.29% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Zijn de dingen die jij noemt (depressief, burn out) vastgesteld door een arts?

Weet je waarom je het niet trok op je werk? Spelen er privé ook dingen mee? Wat heb je aan de arboarts verteld?

Ga terug naar je huisarts en vraag om een verwijzing naar een psycholoog.
Alle reacties Link kopieren
Een bedrijfsarts is er niet om je zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen. Hij/zij is er om je op een goede deskundige manier te begeleiden in het herstel proces en te bekijken of reïntegratie kan naar eigen functie of aangepaste functie.

Als je weer een afspraak hebt kun je ook vragen om een telefonische afspraak ivm te zware belasting.

Ik heb met mijn burn-out voor het eerst bij de psycholoog gezeten toen ik effectief 2 weken thuis was, maar ik heb de eerste 6 weken na de diagnose nog heel eigenwijs 6u per dag gewerkt want dat vond ik wel een strak plan. Vandaar al snel naar de psycholoog om dat euvel alvast uit mijn hoofd te krijgen.

Voor iedereen is dit anders, als jij daar nog niet aan toe bent neem dan eerst rust. Wellicht wel goed om bij de psycholoog waar je naar toe wilt te checken wat de wachtlijsten zijn. Stel er is een wachtlijst van 4 weken zou je wel alvast een afspraak kunnen inplannen.
Alle reacties Link kopieren
Ja de dokter zei heb een burnout met depressieve klachten en advies was nog geen psycholoog ik moest eerst tot rust komen. Dus de huisarts geeft aan dat mijn hoofd propvol zit en nog niet echt een psycholoog aan kan gezien de energie enz wat dat gaat kosten. Dus hieruit kan je ook al concluderen dat het iets serieus is.
Alle reacties Link kopieren
Wat een bijzondere redeneringen van jouw huisarts.
Alle reacties Link kopieren
Ambtenaartjee schreef:
12-03-2019 13:45
Ja de dokter zei heb een burnout met depressieve klachten en advies was nog geen psycholoog ik moest eerst tot rust komen. Dus de huisarts geeft aan dat mijn hoofd propvol zit en nog niet echt een psycholoog aan kan gezien de energie enz wat dat gaat kosten. Dus hieruit kan je ook al concluderen dat het iets serieus is.

En wat heeft de huisarts voor plan bedacht om je hoofd leeg te gaan krijgen en weer energie te krijgen, zodat je naar een psycholoog kan?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Ik wil zeker weer de oude worden en mis die vreugde in mijn werk enz. Maar op dit moment ik hoef alleen aan werk te denken en ik krijg error en gaat alles door me hoofd enz enz dus zeker geen onwil. Ik heb gewoon te lang door gewerkt terwijl ik al overliep. Ik wil gewoon een periode ff geen afspraken met arbo of contact met werk dat zou denk ik wel rust on mijn hoofd geven maar ja kan je dit zo aan de arbo zeggen. Straks vat die het verkeerd op. Hij erkende overigens wel dat ik er goed door heen zat. Dus dan weet die ook wel als arbeidsdeskundige dat dit niet snel ff te herstellen valt. Pff Nu alleen erover typen krijg ik allemaal spanningen enz.
Ambtenaartjee schreef:
12-03-2019 13:45
Ja de dokter zei heb een burnout met depressieve klachten en advies was nog geen psycholoog ik moest eerst tot rust komen. Dus de huisarts geeft aan dat mijn hoofd propvol zit en nog niet echt een psycholoog aan kan gezien de energie enz wat dat gaat kosten. Dus hieruit kan je ook al concluderen dat het iets serieus is.
Vreemd advies, omdat de wachttijden bij de GGZ enorm zijn. Een psychooloog kan helpen om je hoofd te ordenen, waardoor je meer energie krijgt, enz.

De mate van serieusheid ligt niet aan wel/niet verwijzing. Je bent al 2 maanden thuis. Heeft dat inmiddels al wat opgeleverd?

Je hoeft niet te wachten met werken tot je bij de psycholoog bent geweest. Elke dag een uurtje naar je werk kan je ook helpen weer in een werkritme te komen, even de gedachten te verzetten, drempel over om weer naar je werk te gaan enz.
Alle reacties Link kopieren
Bij burnout is het de befoeling dat de arbo je elke 3 weken ziet.
Ik heb het proces bijna afgesloten. Ik snap dat je ook weleens even niks wilt, maar zo werkt het niet.
Hier ook nog werkgerelateerde overleggen, psycholoog bezoeken, arbo etc.
Ben ook blij als ik daar vanaf ben hoor.

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Weet niet of hier mensen uit ervaring praten of gewoon mening geven. Onderschat een burnout niet. Zolang je het niet zelf mee heb gemaakt weet je niet hoe iemand zich voelt etc. Alsof 2 maanden rust gelijk iets moet opleveren. Ken helaas collega's die pas na 1.5 jaar weer terug kwamen. Je hoeft niet gelijk de eerste maanden al beter te voelen. Afhankelijk hoe lang je door bent gaan werken zal de herstel aanslaan. Als ik nu van mezelf weet dat ik het niet aan kan nog waarom zou ik dan al met opbouwen beginnen. Straks kom je en iemand maakt een opmerking ofzo kan het erger worden. Daarnaast kom ik (nog) niet tot rust omdat ik aan mijn werk herinnert wordt door bepaalde omstandigheden dit heeft gewoon zijn tijd nodig helaas.
Alle reacties Link kopieren
Pavlovski schreef:
12-03-2019 13:52
Vreemd advies, omdat de wachttijden bij de GGZ enorm zijn. Een psychooloog kan helpen om je hoofd te ordenen, waardoor je meer energie krijgt, enz.

De mate van serieusheid ligt niet aan wel/niet verwijzing. Je bent al 2 maanden thuis. Heeft dat inmiddels al wat opgeleverd?

Je hoeft niet te wachten met werken tot je bij de psycholoog bent geweest. Elke dag een uurtje naar je werk kan je ook helpen weer in een werkritme te komen, even de gedachten te verzetten, drempel over om weer naar je werk te gaan enz.

Doordat je thuis zit wordt het in ieder geval niet nog erger en confronteer je ook niemand en zal je werk er niet onder lijden. Tuurlijk kan je niet alleen maar thuis zitten en geen hulp krijgen maar ja denk een maand of 4 , 5 tot rust komen en dan naar de psycholoog en dan ben je aL wat leger. Daarnaast zal de psycho veel met je praten moet je ook aan kunnen.
Ik heb juist tijdens mijn burn-out meegekregen dat het advies tegenwoordig wel is om zo snel mogelijk weer te starten met re-integreren, omdat thuisblijven de klachten wel verergert. Wel is het goed om tegelijkertijd aan de slag te gaan met de problemen: waardoor heb je een burn-out opgeleverd, etc. En je gaat niet meteen weer volledig aan het werk.

Ik ben zelf na twee maanden rust (wel begeleiding van de POH-GGZ en een coach) eerst eens begonnen met 2x2 uurtjes en dan hele afgebakende kleine taakjes zonder een zware deadline. Ik zag er in het begin ook enorm tegenop, maar merkte toch wel snel dat ik het fijn vond dat ik een soort 'doel' had en weer onder de mensen was.

Maar goed, dit zal inderdaad voor iedereen anders zijn.
Alle reacties Link kopieren
lilguinea schreef:
12-03-2019 14:21
Ik heb juist tijdens mijn burn-out meegekregen dat het advies tegenwoordig wel is om zo snel mogelijk weer te starten met re-integreren, omdat thuisblijven de klachten wel verergert. Wel is het goed om tegelijkertijd aan de slag te gaan met de problemen: waardoor heb je een burn-out opgeleverd, etc. En je gaat niet meteen weer volledig aan het werk.

Ik ben zelf na twee maanden rust (wel begeleiding van de POH-GGZ en een coach) eerst eens begonnen met 2x2 uurtjes en dan hele afgebakende kleine taakjes zonder een zware deadline. Ik zag er in het begin ook enorm tegenop, maar merkte toch wel snel dat ik het fijn vond dat ik een soort 'doel' had en weer onder de mensen was.

Maar goed, dit zal inderdaad voor iedereen anders zijn.
Ik denk dat dit ook verstandiger is.
Je kunt aan jezelf werken ( dus inschakelen psycholoog of andere hulpverlener) en toch nog enige verbinding houden met het werk. ( al is het maar 1 x in de week koffie drinken op het werk).....
.....
Alle reacties Link kopieren
Denk inderdaad afhankelijk van de oorzaak. Als het voornamelijk in de privésfeer zit en maar kleine deel door werk dan kan advies zijn om je werk niet lang los te laten. Bij mij kwam het door het werk.
Alle reacties Link kopieren
Mijn bedrijfsarts gaf aan dat ze me wettelijk gezien elke 6 weken moest zien. Dus dat is wat anders dan 2 keer per maand.

Denk je dat je werk opdracht geeft om je zo vaak te zien?

Ik ben wel redelijk snel naar de psycholoog gegaan op aanraden van de huisarts. Zijn redenatie was dat je dan zelf de touwtjes in handen houdt mbt welke psych je kiest. als je zelf niks onderneemt gaat de bedrijfsarts je ergens naar toe sturen.
Alle reacties Link kopieren
Klopt en het is natuurlijk nog de vraag of het wel klikt straks met de psycholoo. En daarom plaatste ik deze topic zo zie je maar de ene om de 3 weken naar de arbo en de andere 6. Subnautica ben je al aan het werk? Hoelang duurde het bij jou voor je weer rustig begon te werken?
Alle reacties Link kopieren
Ik zit zelf ook al vanaf begin december thuis, het wilde niet meer. Ook wat TO beschrijft. Heb op enig aandringen een verwijzing naar de psycholoog gekregen, dit omdat ik voelde dat het echt niet goed ging. Ik dacht echt dat ik gek werd.

Binnen een maand eerste gesprek gehad bij de psycholoog. Ook een maand na ziekmelding stond ik nog stijf van de stress en kon maar geen rust vinden, juist heeft de psycholoog mij enorm geholpen! Alleen al het gevoel er niet alleen voor te staan, iemand die gewoon zit en alleen maar naar je luistert, je serieus neemt en er geen andere belangen bij zijn (werk, gezin etc)

Heb gelukkig zelf andere ervaringen met de bedrijfsarts, kan goed met haar praten en zie niet tegen de gesprekken op. Allereerst is het goed om te weten wat er lichamelijk met je gebeurt bij een burn out , dit heeft met je spanningsboog te maken. Om een groot verhaal kort te maken; als je een toets maakt, ben je daarvoor even (heel) gespannen maar hoor je na de toets weer af te zakken naar het normale niveau. Bij mensen met een burn out, stijgt de spanningslijn alleen maar. Doordat je lichaam aan deze spanningslijn went, en zich hier aan moet blijven aanpassen maken je nieren extra hormonen aan. Heb jij zelf dus geen invloed op. Dit zorgt ervoor dat de spanningslijn vanaf nu chronisch en ook lichamelijk wordt, want je lichaam kent geen rustperioden meer en ziet de spanning als normaal. Niet meer dan normaal dus dat je lichaam dit op een moment niet meer aan kan. -> hoop dat je het allemaal nog volgt:) maar dit heeft mij enorm geholpen. Het zit niet tussen je oren!

Je moet er dus voor zorgen dat je invloeden van buitenaf die spanning veroorzaken vermijdt. Zodat je lichaam eindelijk de rust krijgt. Dit kunnen spanningssituaties zijn maar ook energie vretende personen.

Nogmaals iedereen beleeft het anders, en doe vooral wat goed voelt. Geen idee of je al dood bent gegooid met tips, maar blijf bewegen! Ga elke dag een rondje lopen, echt dit helpt enorm. (Typ ik nu terwijl ik me er zelf ook elke dag toe moet zetten.. )

Ga nogmaals in gesprek met je huisarts, en bespreek waar je mee zit/ wat je kwijt wilt. Als hij je niet door wil sturen, moet hij het zelf maar horen waar je allemaal tegen aanloopt.

TO, ik voel met je mee! Zit in exact dezelfde situatie.
Joe.
Alle reacties Link kopieren
Bloemenmeisje97 schreef:
12-03-2019 14:56
Het zit niet tussen je oren!

Tuurlijk wel, waar zou het anders moeten zitten?
Alle reacties Link kopieren
Ambtenaartjee schreef:
12-03-2019 14:53
Klopt en het is natuurlijk nog de vraag of het wel klikt straks met de psycholoo. En daarom plaatste ik deze topic zo zie je maar de ene om de 3 weken naar de arbo en de andere 6. Subnautica ben je al aan het werk? Hoelang duurde het bij jou voor je weer rustig begon te werken?
Na 4 maanden volledig thuis moest ik weer gaan reintegreren. Toen ik thuis zat kon ik alleen maar denken: ik ga niet meer terug. Uiteindelijk ben ik met een overeenkomst weggegaan. Momenteel ben ik nog thuis. Stom volgens anderen maar ik kon het echt niet. Gelukkig kan het financieel dus nu ben ik rustig aan het solliciteren.
Alle reacties Link kopieren
Wat kan helpen is dat je naar je huisarts gaat en dit voorlegt. Je huisarts kan dan overleggen met de bedrijfsarts.

Ja, ik weet, een huisarts heeft niks te zeggen over werk en reïntegratie. Maar je huisarts kan medische informatie helderder overbrengen naar de bedrijfsarts als de zieke zelf.
De bedrijfsarts beslist daarna.

Mijn huisarts heeft mij op deze manier goed kunnen steunen.

Daarnaast, controleer in het big register (Google) of je een echte bedrijfsarts hebt. Iemand die naast basis arts, 4 jaar een specialisme heeft in arbeid en ziekte.

Met een normale arbo medewerker of verpleegkundige, of assistent bedrijfsarts hoef je geen medische informatie te delen.

Eis een echte bedrijfsarts.

Het voordeel van nu al naar een psycholoog gaan kan zijn, dat de psycholoog aangeeft bij de bedrijfsarts dat zijn advies. Tijdelijk rust is. Dan is het onderbouwt.
Ambtenaartjee schreef:
12-03-2019 14:14
Afhankelijk hoe lang je door bent gaan werken zal de herstel aanslaan.
Wat zet jij nu in om te herstellen? Hoe zie jij je herstel voor je?
Ik geloof niet dat de duur van het herstel een 1 op 1-relatie heeft met de tijdsduur dat je te lang bent doorgegaan.
Ambtenaartjee schreef:
12-03-2019 14:14
Als ik nu van mezelf weet dat ik het niet aan kan nog waarom zou ik dan al met opbouwen beginnen. Straks kom je en iemand maakt een opmerking ofzo kan het erger worden.
Hoezo weet je van jezelf dat je het nog niet aankan? De stap om weer de maatschappij in te gaan is groot, de stap om weer verantwoordelijkheden te hebben is groot. Maak het kleiner: Je gaat naar je werk, je drinkt koffie en je doet voor 1 iemand een taakje: post bezorgen, kopietje maken, printpapier bijvullen. En ga dan weer naar huis.

Ik snap je opmerking niet zo goed dat iemand met een opmerking het erger kan maken. Wat erger kan maken? Je burn-out? Ik denk dat iedereen vooral belangstellend is en wil weten hoe het met je gaat.
Ambtenaartjee schreef:
12-03-2019 14:14
Daarnaast kom ik (nog) niet tot rust omdat ik aan mijn werk herinnert wordt door bepaalde omstandigheden dit heeft gewoon zijn tijd nodig helaas.
Ik proef hier wat uit dat je wellicht iets traumatisch hebt opgelopen? Juist daarom zou je eerder naar een psycholoog gaan dan langer wachten.
En ook hier heb je het weer over tijd. Je zit al 2 maanden thuis en je komt nog niet tot rust. Hoeveel tijd heb je nodig? Wat ga je daarvoor inzetten behalve wachten? Als je niks doet, verandert er niks.
Ik vind 2 maanden echt al lang. Ik ken weinig mensen die anderhalf jaar met een burn-out thuis zitten. Realiseer je ook dat je na een jaar teruggaat in salaris. Klinkt lang, een jaar, maar het is zo om.
Hier een reactie van een psycholoog. Een burnout is een fysieke reactie op psychische overbelasting. Dus eerst veel rusten (slapen!) en bewegen in de vorm van wandelen of rustig fietsen, pilates of iets dergelijks. Vooral geen heftige sport dat verergert het probleem. Daarnaast veel groente, fruit en gezonde dingen eten, geen alcohol en zeer matig met suikers. Eventueel voedingsadvies vragen aan een diëtist hiervoor, dus niet om af te vallen maar zo gezond mogelijk eten voor vitaliteit.
Je hormonen en stressreactie systeem zijn ontregeld, zie het maar als een auto waarin je veel te lang gas hebt gegeven en waarvan nu het rempedaal kapot is.
Fysiek herstel heeft prioriteit en kan even duren. Als de rempedaal het weer een beetje doet, dan kun je langzaamaan gaan werken aan het psychische herstel door therapie. Zorg ervoor, dat je theapeut/psycholoog gespecialiseerd is in burn-out begeleiding. Dat kun je overigens prima gewoon nu al starten, omdat diegene je door alle stappen kan loodsen. Een psycholoog wil dus niet per definitie zeggen "zware gesprekken" maar kan je ook eerst helpen met het hervinden van je vitaliteit.
Verder raad ik je aan in dialoog te blijven met je werkgever en arbo arts, dat ben je wettelijk ook verplicht. Wees open over je klachten en over hoe je bezig bent met herstel, dan kan de arts je het beste adviseren.
Volgens wetenschappers is het zo, dat betrokken blijven bij je werk en in kleine stapjes dingen doen helpen bij herstel. In geval van een arbeidsconflict is dit niet zo natuurlijk, maar als daar geen sprake van is gewoon doen, al ga je maar een uurtje per week op de koffie. Gevoelsmatig kan dit als belasting voelen, maar het blijkt wel effectief.
Er zijn goede en gespecialiseerde behandelingen mogelijk! Kun je niet terecht via je eigen huisarts/zorgverzekering, vraag je werkgever/bedrijfsarts dan om een traject via een bureau. Daar zijn er genoeg van. Veel sterkte, een burnout is pittig.
Nog een nabrander nav een paar reacties hierboven: de duur van het herstel heeft wel degelijk te maken met de duur van de overbelasting! Dus hoe langer doorgegaan hoe langer de herstelperiode. Dat is niet bij iedereen zo maar meestal wel. Het kan maanden tot soms wel een paar jaar duren voordat je echt bent hersteld. En nogmaals" het probleem is fysiek! En zit dus NIET tussen de oren. De oorspronkelijke oorzaak van het probleem zit doorgaans wel tussen de oren en daarom moet je daar ook mee aan de slag als fysiek herstel heeft ingezet.
Smartwoman1971 schreef:
12-03-2019 16:13
Nog een nabrander nav een paar reacties hierboven: de duur van het herstel heeft wel degelijk te maken met de duur van de overbelasting! Dus hoe langer doorgegaan hoe langer de herstelperiode. Dat is niet bij iedereen zo maar meestal wel.
Dank voor de nabrander. Maar je zegt het zelf al: dat is niet bij iedereen zo.

TO ziet allemaal apen en beren op de weg. Logisch, ook dat zit in het pakketje van je burn-out. Je kunt erover van mening verschillen, maar ook jij als therapeut zult weten dat de snelheid en mate van herstel meer te maken heeft met actief werken aan je herstel dan enkel rust nemen.
TO kan niks blijven doen, maar dan verandert er ook niks. Rust is even goed, maar na verloop van tijd is het goed om elke dag een wandeling te maken, kleine doelen te stellen en oefeningen doen om te zorgen dat je anders gaat denken, waardoor je anders gaan voelen en handelen.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik lastig vind is bepaalde vragen beantwoorden van de arbo. Zoals onlangs vroeg die mij of ik het werk nog vind en of ik terug wil etc. Omdat je nu op bent en het niet meer weet roep je wel nee nooit maar je weet van jezelf dat je nu een ander persoon bent. Mijn werk was een maatschappelijk funcite dus heb hele tijd veel minder gesproken gevoerd met cliënten etc helaas is dat er behoorlijk in gegaan en komt niet snel uit zo dat ik kan ontspannen. De huisarts wilt wel dergelijke met mij mee helpen bij haar voel ik me ook gehoord haar advies van ff niks gaf me wel beetje rust maar fan denk ik weer aan de afspraken en dan krijg ik error ga ik veel troep eten piekeren enz en dan voel ik me vies en een nietsnutter. Korotm hier weet ik dat ik er nog niet klaar voor ben. Er zijn collega's helaas bij mij die echt van jaar tot 2 jaar pas terug kwamen. Sommige kwamen helemaal niet meer terug. Zo makkelijk is het helaas niet. Dit gun je echt xht niemand! Arbo heeft wel bevestigd dat het door werk komt. En overigens de afspraak met de psycholoog gaat zeker komen en wie weet komt uit die behandelplan nog naar voren dat ik paar maanden ff met rust gelaten moet worden. Dan zal dat ook advies worden van de psycholoog want een terugval wilt niemand en denk dat niet altijd verstandig is om snel terug gaan naar werk. En begrijp me niet verkeerd ben geen thuiszitters al vanaf 14e ben ik aan het werk ben iemand die van werk houdt!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven