Gezondheid
alle pijlers
Een Tiener-Hernia
donderdag 9 mei 2019 19:15
Hallo iedereen,
Ik wil mijn verhaal/ervaring graag delen voor mensen die met het zelfde proces zitten of zichzelf hier in herkennen. Voor mij is het een opgelucht hart om mijn verhaal te kunnen delen, daarnaast zou het geweldig zijn als ik hier anderen mee zou kunnen helpen.
>
Een gezellige avond was ik met mijn vriend film aan het kijken en daarna ging hij naar huis en ik ging slapen. De volgende dag 's ochtends was ook niet zo gek veel mis. Maar naar mate ik wakkerder werd die dag kreeg ik was steken in mijn rug als ik naar voren boog. Ik heb geleerd vroeger om niet van het ergste uit te gaan dus ik dacht aan een verrekt spiertje. Alleen na 1 a 2 weken was het nog niet over en de pijn werd wat heviger. Ik begon me af te vragen wat het zou kunnen zijn dus ik ging het opzoeken en kwam bij een hernia uit. Maarja die sla je natuurlijk over want een 17 jarige en een hernia? Dat kan natuurlijk niet!
Toen liet ik het maar even zo maar wilde het wel aan de fysio melden en die gaf mij oefeningen mee waardoor ik mijn rug kon versoepelen. Dat heb ik 5 weken volgehouden, alleen het versoepelde niet maar het werd er zelfs erger van. Toen kwamen de dagen dat ik even rustiger aan moest doen. Af en toe een filmpje meer kijken puur om recht te liggen. We wisten van niks natuurlijk dus ik deed maar wat ik dacht dat goed was. Mijn vriend kwam dan ook wel eens langs om een filmpje mee te kijken. Toen hadden we een soort kietelgevecht waardoor ik ernstig door mijn rug schoot en 2 dagen lang met krukken heb gelopen.
Na dat ongeval heb ik de school gebeld om afspraken te maken en mocht ik de laatste 2 weken voor de zomervakantie thuisblijven en belangrijke toetsen en projecten thuis afmaken. Dat was wel erg fijn, maar dat het noodzakelijk was niet. De hele vakantie heb ik pijn gehad en de dokter kon niets meer doen dan mij pijnstillers adviseren. Ik heb paracetamol, ibuprofen, dyclofinac en naproxen gehad en geprobeerd.
Helaas werkte er niets dus moest ik ben ik weer terug gekomen en tegen de dokter verteld dat ik een raar vermoeden heb dat het een hernia is waardoor de dokter mij aankijkt alsof ik gek geworden was. Ik zal wel een spier hebben verrekt, zei ze. Ik heb na veel praatjes een afspraak gekregen bij de Reumatoloog. Die mij na 1 lichamelijk onderzoek een MRI onderzoek liet doen waaruit na 2 weken vrijwel bekend was dat het een hernia was. Ook heb ik er rugslijtage bij opgelopen. Ik heb vervolgens contact opgenomen met de school over het slechte nieuws en ingelicht dat ik af en toe vroeger naar huis ga door de pijn.
Nu ben ik aan het wachten op een doorverwijzing naar de neuroloog maar dat is inmiddels ook weer 2 weken geleden dat mij dat verteld is dat het geregeld zou worden. Wat ik nu weet is dat ik een hernia heb maar nog weet ik niet wat wel en niet goed voor me is. Daarbij denk ik aan:
- Hoe moet je liggen 's nachts?
- Mag ik bewegen?
- Kan ik wel naar school?
- Komt het ooit nog goed?
Dat zijn wel enge vragen die door mijn hoofd heen dwarrelen. Ik heb de hoop zeker niet opgegeven, maar het onderzoek is nog niet afgelopen en zal ook up-to-date blijven hier.
<<UPDATE>>
Dit topic is in September 2018 aangemaakt, en ik had beloofd jullie up to date te houden over de situatie. Een ander topic waar dit verhaal opstaat maar wat inactief is. Dus ik deel hierbij het hele verhaal.
Zoals hierboven was ik aan het wachten op een afspraak van de neuroloog voor een oplossing, na veel fouten in het systeem heb ik er 1/2 maand op moeten wachten terwijl het in die tijd steeds slechter ging. Inmiddels ga ik nog maar 2 of 3 dagen in de week naar school, soms zelfs 1 dag of zelfs geen. Door deze situatie heb ik al gesprekken gehad waardoor ik waarschijnlijk mijn schooljaar moet overdoen.
Na veel pijn en soms uitvallen zijn we naar de 1e hulp gegaan, ze konden niets voor me betekenen en werd dus weer naar huis gestuurd, we hebben gebeld naar een ander ziekenhuis waar een afspraak gemaakt was om bij de pijnpoli een pijnprik te laten doen, op advies van de neuroloog. Die heb ik in November gehad, ik heb er 3 dagen plezier van gehad en daarna begon de pijn weer op te komen. We hebben meteen na de prik een fysio geregeld waar ik oefeningen van kreeg, helaas hielpen die oefeningen niet na 3 maanden.
Het is nu 4 Februari 2019 en mijn probleem is nog steeds hetzelfde. Vandaag ga ik naar het ziekenhuis terug voor een gesprek of een 2e prik nodig is. Het raakt me wel ernstig als ik er over na denk dat ik over 2 maanden 18 jaar word en in Mei een jaar een hernia heb. Mijn omgeving viert en geniet van het leven en ik lig 1/3 van de week op bed met pijn. Doordat ik absoluut niet serieus werd genomen zowel door de dokter als het ziekenhuis heb ik 5 maanden lopen slungelen wetende dat het goed fout was. Hierdoor ben ik mijn bijbaan kwijtgeraakt en moet ik mijn jaar waarschijnlijk overdoen.
Vanmiddag heb ik te horen gekregen dat ik een 2e prik heb morgen. (Woensdag)
Ik ben erg benieuwd of het deze keer wel gaat werken met een nieuwe bewegingstherapeut.
<<UPDATE>>
Het is nu 26 Februari en ik heb te horen gekregen dat ik officieel moet blijven zitten op school. Dus deze hernia heeft mij mijn werk, school & sportiviteit (sociale contacten) ontnomen en ik heb het er vaak erg moeilijk mee. Het is inmiddels 4 weken geleden dat ik de 2e pijnprik heb gehad en tot nu toe is er niets veranderd, de pijn gaat gewoon door met een stijgende lijn, dus we hebben naar het ziekenhuis gebeld en vanuit daar is een telefonische afspraak gemaakt. Ik ben zojuist gebeld door de Neuroloog en daarmee zijn we akkoord gegaan dat we uiteindelijk gaan opereren, aangezien fysio en beweging weinig tot niets helpt. Ik ben ernstig zenuwachtig en erg vragend naar informatie over wat de operatie inhoud, wat ze precies gaan doen en wat de consequenties zowel positief als negatief zijn. Ook is mij duidelijk gemaakt dat er een enorm lange wachtrij bij de Neurochirurg staat en heb echt geen zin meer om nog langer te wachten omdat het in mei een jaar is.
Ik heb via een ander forum ook erg veel informatie gekregen van een hele aardige meid die mij door alleen te antwoorden steun en positiviteit geeft. Dus erg bedankt daarvoor!
Nu is het afwachten tot er een consult wordt ingepland bij de Neurochirurg.
<<UPDATE>>
Een paar weekjes later zijn we aangekomen bij NedSpine in Ede, een kliniek gespecialiseerd in rug-operaties. Waar we een heel goed en vlot consult hebben gehad. Alle mensen die mij gaan helpen van te voren heb mogen ontmoeten en goede uitleg zodat er niets onduidelijk was. Voordat er officieel besloten wordt of ik geopereerd mag worden of niet wil de neuro-chirurg toch nog een nieuwe MRI-Scan van mij hebben. Omdat de 1e intussen weer een half jaar geleden gemaakt is.
3 dagen later aangekomen bij MediNova / MRI-Centrum Breda waar ik mijn MRI Scan heb gemaakt. Nu nog even afwachten op de CD en dan kunnen we terug naar NedSpine voor de beslissende afspraak en nabespreking van mijn nieuwe foto's.
<<UPDATE>>
Eenmaal terug bij NedSpine vertelde de chirurg dat de hernia wat groter was geworden. Maar we waren daar niet voor niets. Het is de dag waar we allemaal een jaar op hebben gewacht, het formulier van het akkoord gaan met de operatie. Inmiddels ben ik 18 dus die handtekening die stond er binnen 1 minuutje op! De afspraak is ingepland en ik word over 2 weken geopereerd!
<<UPDATE>>
Day X, zoals het voelde. De dag waar we een jaar voor hebben gevochten, operatie-dag. 7 Mei 2019, waar ik ben geopereerd. de operatie is succesvol verlopen. Ik lig nu thuis te herstellen en te revalideren, ik heb een pijnstilling-schema en een beweeg-schema voor de komende 2 weken. Deze hernia heb ik gehad van 24 Mei 2018 t/m 7 Mei 2019. 1 Jaar later. Nu heb ik geen hernia-klachten meer, maar wondpijn, misschien wat vocht en wat kramp. Maar dat komt omdat het nog geen 2 dagen geleden is dat ik ben geopereerd. Mijn herstel zal ik ook nog schrijven, maar we gaan ervan uit dat het nu steeds beter zal gaan!
Ik wil mijn verhaal/ervaring graag delen voor mensen die met het zelfde proces zitten of zichzelf hier in herkennen. Voor mij is het een opgelucht hart om mijn verhaal te kunnen delen, daarnaast zou het geweldig zijn als ik hier anderen mee zou kunnen helpen.
>
Een gezellige avond was ik met mijn vriend film aan het kijken en daarna ging hij naar huis en ik ging slapen. De volgende dag 's ochtends was ook niet zo gek veel mis. Maar naar mate ik wakkerder werd die dag kreeg ik was steken in mijn rug als ik naar voren boog. Ik heb geleerd vroeger om niet van het ergste uit te gaan dus ik dacht aan een verrekt spiertje. Alleen na 1 a 2 weken was het nog niet over en de pijn werd wat heviger. Ik begon me af te vragen wat het zou kunnen zijn dus ik ging het opzoeken en kwam bij een hernia uit. Maarja die sla je natuurlijk over want een 17 jarige en een hernia? Dat kan natuurlijk niet!
Toen liet ik het maar even zo maar wilde het wel aan de fysio melden en die gaf mij oefeningen mee waardoor ik mijn rug kon versoepelen. Dat heb ik 5 weken volgehouden, alleen het versoepelde niet maar het werd er zelfs erger van. Toen kwamen de dagen dat ik even rustiger aan moest doen. Af en toe een filmpje meer kijken puur om recht te liggen. We wisten van niks natuurlijk dus ik deed maar wat ik dacht dat goed was. Mijn vriend kwam dan ook wel eens langs om een filmpje mee te kijken. Toen hadden we een soort kietelgevecht waardoor ik ernstig door mijn rug schoot en 2 dagen lang met krukken heb gelopen.
Na dat ongeval heb ik de school gebeld om afspraken te maken en mocht ik de laatste 2 weken voor de zomervakantie thuisblijven en belangrijke toetsen en projecten thuis afmaken. Dat was wel erg fijn, maar dat het noodzakelijk was niet. De hele vakantie heb ik pijn gehad en de dokter kon niets meer doen dan mij pijnstillers adviseren. Ik heb paracetamol, ibuprofen, dyclofinac en naproxen gehad en geprobeerd.
Helaas werkte er niets dus moest ik ben ik weer terug gekomen en tegen de dokter verteld dat ik een raar vermoeden heb dat het een hernia is waardoor de dokter mij aankijkt alsof ik gek geworden was. Ik zal wel een spier hebben verrekt, zei ze. Ik heb na veel praatjes een afspraak gekregen bij de Reumatoloog. Die mij na 1 lichamelijk onderzoek een MRI onderzoek liet doen waaruit na 2 weken vrijwel bekend was dat het een hernia was. Ook heb ik er rugslijtage bij opgelopen. Ik heb vervolgens contact opgenomen met de school over het slechte nieuws en ingelicht dat ik af en toe vroeger naar huis ga door de pijn.
Nu ben ik aan het wachten op een doorverwijzing naar de neuroloog maar dat is inmiddels ook weer 2 weken geleden dat mij dat verteld is dat het geregeld zou worden. Wat ik nu weet is dat ik een hernia heb maar nog weet ik niet wat wel en niet goed voor me is. Daarbij denk ik aan:
- Hoe moet je liggen 's nachts?
- Mag ik bewegen?
- Kan ik wel naar school?
- Komt het ooit nog goed?
Dat zijn wel enge vragen die door mijn hoofd heen dwarrelen. Ik heb de hoop zeker niet opgegeven, maar het onderzoek is nog niet afgelopen en zal ook up-to-date blijven hier.
<<UPDATE>>
Dit topic is in September 2018 aangemaakt, en ik had beloofd jullie up to date te houden over de situatie. Een ander topic waar dit verhaal opstaat maar wat inactief is. Dus ik deel hierbij het hele verhaal.
Zoals hierboven was ik aan het wachten op een afspraak van de neuroloog voor een oplossing, na veel fouten in het systeem heb ik er 1/2 maand op moeten wachten terwijl het in die tijd steeds slechter ging. Inmiddels ga ik nog maar 2 of 3 dagen in de week naar school, soms zelfs 1 dag of zelfs geen. Door deze situatie heb ik al gesprekken gehad waardoor ik waarschijnlijk mijn schooljaar moet overdoen.
Na veel pijn en soms uitvallen zijn we naar de 1e hulp gegaan, ze konden niets voor me betekenen en werd dus weer naar huis gestuurd, we hebben gebeld naar een ander ziekenhuis waar een afspraak gemaakt was om bij de pijnpoli een pijnprik te laten doen, op advies van de neuroloog. Die heb ik in November gehad, ik heb er 3 dagen plezier van gehad en daarna begon de pijn weer op te komen. We hebben meteen na de prik een fysio geregeld waar ik oefeningen van kreeg, helaas hielpen die oefeningen niet na 3 maanden.
Het is nu 4 Februari 2019 en mijn probleem is nog steeds hetzelfde. Vandaag ga ik naar het ziekenhuis terug voor een gesprek of een 2e prik nodig is. Het raakt me wel ernstig als ik er over na denk dat ik over 2 maanden 18 jaar word en in Mei een jaar een hernia heb. Mijn omgeving viert en geniet van het leven en ik lig 1/3 van de week op bed met pijn. Doordat ik absoluut niet serieus werd genomen zowel door de dokter als het ziekenhuis heb ik 5 maanden lopen slungelen wetende dat het goed fout was. Hierdoor ben ik mijn bijbaan kwijtgeraakt en moet ik mijn jaar waarschijnlijk overdoen.
Vanmiddag heb ik te horen gekregen dat ik een 2e prik heb morgen. (Woensdag)
Ik ben erg benieuwd of het deze keer wel gaat werken met een nieuwe bewegingstherapeut.
<<UPDATE>>
Het is nu 26 Februari en ik heb te horen gekregen dat ik officieel moet blijven zitten op school. Dus deze hernia heeft mij mijn werk, school & sportiviteit (sociale contacten) ontnomen en ik heb het er vaak erg moeilijk mee. Het is inmiddels 4 weken geleden dat ik de 2e pijnprik heb gehad en tot nu toe is er niets veranderd, de pijn gaat gewoon door met een stijgende lijn, dus we hebben naar het ziekenhuis gebeld en vanuit daar is een telefonische afspraak gemaakt. Ik ben zojuist gebeld door de Neuroloog en daarmee zijn we akkoord gegaan dat we uiteindelijk gaan opereren, aangezien fysio en beweging weinig tot niets helpt. Ik ben ernstig zenuwachtig en erg vragend naar informatie over wat de operatie inhoud, wat ze precies gaan doen en wat de consequenties zowel positief als negatief zijn. Ook is mij duidelijk gemaakt dat er een enorm lange wachtrij bij de Neurochirurg staat en heb echt geen zin meer om nog langer te wachten omdat het in mei een jaar is.
Ik heb via een ander forum ook erg veel informatie gekregen van een hele aardige meid die mij door alleen te antwoorden steun en positiviteit geeft. Dus erg bedankt daarvoor!
Nu is het afwachten tot er een consult wordt ingepland bij de Neurochirurg.
<<UPDATE>>
Een paar weekjes later zijn we aangekomen bij NedSpine in Ede, een kliniek gespecialiseerd in rug-operaties. Waar we een heel goed en vlot consult hebben gehad. Alle mensen die mij gaan helpen van te voren heb mogen ontmoeten en goede uitleg zodat er niets onduidelijk was. Voordat er officieel besloten wordt of ik geopereerd mag worden of niet wil de neuro-chirurg toch nog een nieuwe MRI-Scan van mij hebben. Omdat de 1e intussen weer een half jaar geleden gemaakt is.
3 dagen later aangekomen bij MediNova / MRI-Centrum Breda waar ik mijn MRI Scan heb gemaakt. Nu nog even afwachten op de CD en dan kunnen we terug naar NedSpine voor de beslissende afspraak en nabespreking van mijn nieuwe foto's.
<<UPDATE>>
Eenmaal terug bij NedSpine vertelde de chirurg dat de hernia wat groter was geworden. Maar we waren daar niet voor niets. Het is de dag waar we allemaal een jaar op hebben gewacht, het formulier van het akkoord gaan met de operatie. Inmiddels ben ik 18 dus die handtekening die stond er binnen 1 minuutje op! De afspraak is ingepland en ik word over 2 weken geopereerd!
<<UPDATE>>
Day X, zoals het voelde. De dag waar we een jaar voor hebben gevochten, operatie-dag. 7 Mei 2019, waar ik ben geopereerd. de operatie is succesvol verlopen. Ik lig nu thuis te herstellen en te revalideren, ik heb een pijnstilling-schema en een beweeg-schema voor de komende 2 weken. Deze hernia heb ik gehad van 24 Mei 2018 t/m 7 Mei 2019. 1 Jaar later. Nu heb ik geen hernia-klachten meer, maar wondpijn, misschien wat vocht en wat kramp. Maar dat komt omdat het nog geen 2 dagen geleden is dat ik ben geopereerd. Mijn herstel zal ik ook nog schrijven, maar we gaan ervan uit dat het nu steeds beter zal gaan!
donderdag 9 mei 2019 19:45
Wat fijn dat de operatie geslaagd is en je er nu hopelijk vanaf bent!
Mijn advies is om je heel strikt aan het opbouwschema te houden, ook (of misschien wel juist) als je denkt dat je meer kunt. Als je te snel gaat, dan heb je meer risico op littekenweefsel en dat kan weer dezelfde klachten geven als de hernia.
Ik loop inmiddels al 11 jaar met hernia’s en ben er ook met twee operaties helaas niet vanaf gekomen. Wees dus zuinig op je lijf, nog een paar weken rustig aan doen kan jaren plezier opleveren.
Ik wens je een voorspoedig herstel!
Mijn advies is om je heel strikt aan het opbouwschema te houden, ook (of misschien wel juist) als je denkt dat je meer kunt. Als je te snel gaat, dan heb je meer risico op littekenweefsel en dat kan weer dezelfde klachten geven als de hernia.
Ik loop inmiddels al 11 jaar met hernia’s en ben er ook met twee operaties helaas niet vanaf gekomen. Wees dus zuinig op je lijf, nog een paar weken rustig aan doen kan jaren plezier opleveren.
Ik wens je een voorspoedig herstel!
donderdag 9 mei 2019 19:49
Mijn vader ging naar Duitsland voor zijn hernia: Hij had dinsdag consult bij de neuroloog, woensdag werd hij geopereerd en donderdag zat hij pijnvrij thuis. Zo zouden ze dat in Nederland moeten doen. Met microchirugie geopereerd. Klein sneetje met 1 hechting. In Nederland laten ze je over het algemeen barsten met een hernia. Een jaar verrekken van de pijn, schooljaar overdoen, baan kwijt, relatie in zwaar weer. Het kan ze in NL allemaal geen moer schelen.
donderdag 9 mei 2019 20:41
Ik loop nu anderhalf jaar met mijn hernia. Niet geopereerd en nu valt er niks meer aan te doen. Niet meer werken en het grootste gedeelte van het dag op bed, zware pijnstilling en geen uitzicht op herstel.Antoon69 schreef: ↑09-05-2019 19:49Mijn vader ging naar Duitsland voor zijn hernia: Hij had dinsdag consult bij de neuroloog, woensdag werd hij geopereerd en donderdag zat hij pijnvrij thuis. Zo zouden ze dat in Nederland moeten doen. Met microchirugie geopereerd. Klein sneetje met 1 hechting. In Nederland laten ze je over het algemeen barsten met een hernia. Een jaar verrekken van de pijn, schooljaar overdoen, baan kwijt, relatie in zwaar weer. Het kan ze in NL allemaal geen moer schelen.
donderdag 9 mei 2019 20:53
Waarschijnlijk ben ik heel erg mosterd na de maaltijd maar heb je een tens apparaat geprobeerd?
To, heel veel sterkte!
donderdag 9 mei 2019 21:31
Met mij ging het pas beter nadat ik stopte met zware pijnstilling en meer ging bewegen.
Bewegen is eigenlijk alleen wandelen, want fietsen, zwemmen, fitness etc lukt allemaal niet. Maar door het wandelen is mijn rug toch wat sterker en mijn lijf iets stabieler geworden.
De zware pijnmedicatie zorgde ervoor dat ik mijn lijf niet goed aanvoelde, met als gevolg dat ik structureel over mijn grenzen heen ging, en daardoor continu juist meer pijn had dan nodig was geweest (want pijnstilling haalt de scherpe randjes dan wel weg, maar veel meer deed het ook niet voor me). Als je de pijnstilling laat, dan went je lijf aan de pijn, en wordt het steeds minder heftig. Ik voel het nog wel, maar het beheerst me niet meer. En ik pik de signalen dat ik gas terug moet nemen nu wel veel sneller op.
vrijdag 10 mei 2019 11:14
Dat hebben we hier ook geprobeerd, maar daar werd het bij mij niet beter van. Ik heb pijnstilling nodig om überhaupt te kunnen functioneren als in dat ik mijn bed uit kan komen en mezelf kan verzorgen. Verder krijg ik zenuwblokkades om mijn been wat beter te laten functioneren, maar dat werkt niet bij mij. Het werkt alleen pijnstillend in mijn been, wat voor mij wel weer fijn is. Dan lig ik nog een deel van de dag op bed, werken zit er niet meer in. Nog meer gas terugnemen lukt dus ook bijna niet, afgezien van de incidentele grensoverschrijdingen. Daar mag ik dan geen extra pijnstilling voor nemen en dat doe ik ook niet. Anders zou ik inderdaad nog vaker over mijn grens heen gaan.Nummer*Zoveel schreef: ↑09-05-2019 21:31Met mij ging het pas beter nadat ik stopte met zware pijnstilling en meer ging bewegen.
Bewegen is eigenlijk alleen wandelen, want fietsen, zwemmen, fitness etc lukt allemaal niet. Maar door het wandelen is mijn rug toch wat sterker en mijn lijf iets stabieler geworden.
De zware pijnmedicatie zorgde ervoor dat ik mijn lijf niet goed aanvoelde, met als gevolg dat ik structureel over mijn grenzen heen ging, en daardoor continu juist meer pijn had dan nodig was geweest (want pijnstilling haalt de scherpe randjes dan wel weg, maar veel meer deed het ook niet voor me). Als je de pijnstilling laat, dan went je lijf aan de pijn, en wordt het steeds minder heftig. Ik voel het nog wel, maar het beheerst me niet meer. En ik pik de signalen dat ik gas terug moet nemen nu wel veel sneller op.
Bewegen doe ik veel, vooral wandelen en fietsen. Verder mensendiecktherapie om de spieren wat sterker te maken, maar ik heb vrij sterke buik- en rugspieren. Wandelen is dan wel weer lastig, met een been wat minder functioneert, maar met krukken kom ik een heel eind (voor mijn doen).
zondag 12 mei 2019 12:26
Dit heb ik inderdaad ook allemaal meegemaakt.Antoon69 schreef: ↑09-05-2019 19:49Mijn vader ging naar Duitsland voor zijn hernia: Hij had dinsdag consult bij de neuroloog, woensdag werd hij geopereerd en donderdag zat hij pijnvrij thuis. Zo zouden ze dat in Nederland moeten doen. Met microchirugie geopereerd. Klein sneetje met 1 hechting. In Nederland laten ze je over het algemeen barsten met een hernia. Een jaar verrekken van de pijn, schooljaar overdoen, baan kwijt, relatie in zwaar weer. Het kan ze in NL allemaal geen moer schelen.
zondag 12 mei 2019 12:27
Mag ik vragen wat een Tens apparaat is?nimue_iparis schreef: ↑09-05-2019 20:53Waarschijnlijk ben ik heel erg mosterd na de maaltijd maar heb je een tens apparaat geprobeerd?
To, heel veel sterkte!
Groetjes!
zondag 12 mei 2019 12:31
Zelf heb ik ook mensendiecktherapie, de specialisten moedigen dat vooral aan, als je een operatie hebt gedaan raden ze het juist af, dan gaat het meer om het versterken van spieren. Zelf heb ik er heeeel veel moeite in gestoken om uiteindelijk geopereerd te worden, ik moet zeggen dat ze dat bij NedSpine wel snel doorgronden. Dus dat is een aanrader.lise1985 schreef: ↑10-05-2019 11:14Dat hebben we hier ook geprobeerd, maar daar werd het bij mij niet beter van. Ik heb pijnstilling nodig om überhaupt te kunnen functioneren als in dat ik mijn bed uit kan komen en mezelf kan verzorgen. Verder krijg ik zenuwblokkades om mijn been wat beter te laten functioneren, maar dat werkt niet bij mij. Het werkt alleen pijnstillend in mijn been, wat voor mij wel weer fijn is. Dan lig ik nog een deel van de dag op bed, werken zit er niet meer in. Nog meer gas terugnemen lukt dus ook bijna niet, afgezien van de incidentele grensoverschrijdingen. Daar mag ik dan geen extra pijnstilling voor nemen en dat doe ik ook niet. Anders zou ik inderdaad nog vaker over mijn grens heen gaan.
Bewegen doe ik veel, vooral wandelen en fietsen. Verder mensendiecktherapie om de spieren wat sterker te maken, maar ik heb vrij sterke buik- en rugspieren. Wandelen is dan wel weer lastig, met een been wat minder functioneert, maar met krukken kom ik een heel eind (voor mijn doen).
zondag 12 mei 2019 12:58
https://www.tens-apparaat.nl/tens
Het hielp bij mij goed tegen de pijn door een hernia. Het schijnt niet bij iedereen te werken. Ik heb het apparaat via de pijnpoli in het ziekenhuis gekregen. Wellicht het informeren waard, sterkte.
zondag 12 mei 2019 14:05
Ik ben bij NedSpine geweest, ze durfde een operatie niet aan helaas.LPlaat schreef: ↑12-05-2019 12:31Zelf heb ik ook mensendiecktherapie, de specialisten moedigen dat vooral aan, als je een operatie hebt gedaan raden ze het juist af, dan gaat het meer om het versterken van spieren. Zelf heb ik er heeeel veel moeite in gestoken om uiteindelijk geopereerd te worden, ik moet zeggen dat ze dat bij NedSpine wel snel doorgronden. Dus dat is een aanrader.
dinsdag 14 mei 2019 10:45
Aah! Dat begrijp ik heeel goed! Ik was ook su-per zenuwachtig, ik heb de week voor de operatie tot op het moment zelf stress gehad, en de dag zelf trillen en rillen van de zenuwen. Op een gegeven momentje krijg je een algehele narcose en wordt je wakker na de operatie. Dan is het al gebeurd. Ik vond het reuze eng, maar het viel extreem mee!
Maar dat het eng is dat begrijp ik 100%
dinsdag 14 mei 2019 10:46
Dankjewel! Klinkt heel interessant, weet alleen niet of het werkt na een operatie.nimue_iparis schreef: ↑12-05-2019 12:58https://www.tens-apparaat.nl/tens
Het hielp bij mij goed tegen de pijn door een hernia. Het schijnt niet bij iedereen te werken. Ik heb het apparaat via de pijnpoli in het ziekenhuis gekregen. Wellicht het informeren waard, sterkte.
dinsdag 14 mei 2019 11:03
NedSpine durfde de operatie niet aan.LPlaat schreef: ↑14-05-2019 10:45Aah! Dat begrijp ik heeel goed! Ik was ook su-per zenuwachtig, ik heb de week voor de operatie tot op het moment zelf stress gehad, en de dag zelf trillen en rillen van de zenuwen. Op een gegeven momentje krijg je een algehele narcose en wordt je wakker na de operatie. Dan is het al gebeurd. Ik vond het reuze eng, maar het viel extreem mee!
Maar dat het eng is dat begrijp ik 100%
