Gezondheid alle pijlers

Extreme slapeloosheid: hoe mee om te gaan?

07-11-2019 01:12 56 berichten
Ik ben vooral benieuwd naar de aanpak van anderen.

Zo nu en dan heb ik perioden dat ik lijd aan extreme slapeloosheid (lees: minder dan drie uur per nacht). En nu is het weer eens zo ver.

Bijna drie jaar geleden had ik het ook. Alle huis, tuin en keukenmiddeltjes geprobeerd en daar gaat mijn vraag dus ook niet over.

Toentertijd ook één slaappsycholoog geraadpleegd. Key word: acceptatie. En dat doe ik dus maar.

Maar het blijft frustrerend. Hoe doorleven jullie (degenen die het herkennen) zo’n periode? Wel/niet naar bed gaan? Juist profiteren van de lange nacht (dingen doen waar je overdag niet aan toekomt? Etc. Ben gewoon benieuwd naar ervaringen.

Hier overigens twee complicerende factoren:
1) ik ben bam mam van een kleuter. Die ook nog eens vroeg wakker is. En dan moet ik er dus wel zin .
2) ik heb chronische zenuwpijn, wat hierdoor verergert.
Slaap je niet dan rust je toch, dus ga op tijd naar bed en probeer nergens aan te denken, als dat niet lukt zet dan iets op waar je naar kunt luisteren, iets dat je prettig vindt, dat kunnen natuurgeluiden zijn, whitenoise of rustige muziek, maar vermoei jezelf niet door nachten door te halen, dat is niet alleen erg ongezond, je kan zelfs op een gegeven moment gevoelig worden voor psychoses.
Nogmaals: Slaap je niet dan rust je toch.

Zorg ervoor dat je in het donker ligt, is heel belangrijk.
Ja heb ik last van. Complicerende factor: ik werk gewoon. En dan moet ik er dus wel gewoon zijn..... (want mijn baan is noodzaak, ik moet toch ergens van leven, indien ik niet wil terugvallen op bijstandsniveau).

Dus dat geblaat over je kleuter mag je achterwege laten, wat mij betreft. Alsof dat het erger maakt, ofzo (not, want een kind hebben is een keuze).
Oh ja, hoe ik ermee omga: soms blijf ik liggen in de hoop dat de slaap ooit nog komt. Soms weet ik dat dat het ook niet is, zoals nu. En ga ik maar wat surfen.

Toedels!
Alle reacties Link kopieren
RodeRoosOpWitteZijde schreef:
07-11-2019 02:08

Dus dat geblaat over je kleuter mag je achterwege laten, wat mij betreft. Alsof dat het erger maakt, ofzo (not, want een kind hebben is een keuze).
Jeetje wat onaardig zeg!

On topic, vervelend TO, ik heb er ook last van, bij mij is het stress. Ik weet dat acceptatie het beste is, maar ik kan accepteren wat ik wil, slapen doe ik niet. Wat mij een beetje helpt zijn luisterboeken van Storytel. Dan Dommel ik af en toe toch een beetje in.

Het is nu 3 uur, en heb nog geen oog dicht gedaan. Waar vroeger 7 uur niet lang genoeg op zich kon laten wachten, kijk ik nu elke ochtend uit naar 7 uur, want dan is het weer dag. Meestal val ik rond 5en even in slaap.

Mijn theorie is dat je op een gegeven moment zo moe moet zijn, dat je wel móet slapen. Is me nog niet gelukt helaas.

Sorry geen tips dus, maar wilde even mijn frustratie delen 🙄.

Ik hoop dat we toch nog slapen vannacht!
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
Hier heb ik ook een beetje last van. Zoals nu bijv. Ben weer op de bank in slaap gevallen en word dan midden in de nacht wakker. Zie dan nog maar eens in slaap te vallen. Morgen loop ik weer als een zombie rond.
Alle reacties Link kopieren
Cateautje schreef:
07-11-2019 01:20
Slaap je niet dan rust je toch, dus ga op tijd naar bed en probeer nergens aan te denken, als dat niet lukt zet dan iets op waar je naar kunt luisteren, iets dat je prettig vindt, dat kunnen natuurgeluiden zijn, whitenoise of rustige muziek, maar vermoei jezelf niet door nachten door te halen, dat is niet alleen erg ongezond, je kan zelfs op een gegeven moment gevoelig worden voor psychoses.
Nogmaals: Slaap je niet dan rust je toch.

Zorg ervoor dat je in het donker ligt, is heel belangrijk.

De grootste bullshit ever.
Ever.

Ik ga vaak zo lang door tot ik niet meer recht uit m’n ogen kan kijken (kan zo 48u zijn), dan val ik daarna tenminste makkelijk en lang in slaap. Absoluut geen oplossing want totaal geen ritme natuurlijk, maar niks zo erg als in bed wakker liggen.
.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken het. Heb het ook al járen en nog steeds de oplossing niet gevonden helaas.
Alle reacties Link kopieren
RodeRoosOpWitteZijde schreef:
07-11-2019 02:08
Ja heb ik last van. Complicerende factor: ik werk gewoon. En dan moet ik er dus wel gewoon zijn..... (want mijn baan is noodzaak, ik moet toch ergens van leven, indien ik niet wil terugvallen op bijstandsniveau).

Dus dat geblaat over je kleuter mag je achterwege laten, wat mij betreft. Alsof dat het erger maakt, ofzo (not, want een kind hebben is een keuze).
Zo dan. Jij bent gezellig. En TO heeft vast ook een baan maar die kan in het weekend dus ook niet uitslapen vanwege die kleuter.

@TO: ik heb er ook last van af en toe. Als het me echt te lang duurt haal ik een kuurtje temazepam bij de HA om de cyclus te doorbreken. 2 weken: 4 nachten pil, 3 nachten niet, en dan slaap ik weer door. Ik gebruik dat denk ik zo eens in de 1-1.5 jaar, want meestal duren de slapeloze nachten gelukkig niet zo lang bij mij.

Sterkte ermee!
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
We hebben hier laatst ook een topic over gemaakt, een poging om er positief mee om proberen te gaan. Soms is dat lastig, want je komt keer op keer op een dieptepunt van energie.

Ik heb het ook, gediagnosticeerde insomnia. Bij een goede nacht 3 tot 4 uur slaap, vaak slechter en heel af en toe ineens een lange nacht. Ik heb ook 2 kinderen en een baan (redelijk goede functie). Het gaat. En soms niet.

Ik ga nooit naar bed als ik voel dat ik niet ga slapen, want idd, anderen zeggen het ook al, niets is erger dan wakker en oververmoeid in je bed liggen. Ik ga vaak tussendoor even lekker douchen omdat ik daar ontspannen van raak, maak een bak thee, verzet wat werk of ga lezen en soms tv kijken.

Ik ben al vanaf babytijd een slechte slaper. Dat is mss gemakkelijker dan dat je eerst wel goed kon slapen.
EHR schreef:
07-11-2019 01:12
Key word: acceptatie. En dat doe ik dus maar.

Maar het blijft frustrerend.
Dat doe je dus niet, want het frustreert en bij frustratie is er verzet en geen acceptatie.

Ik heb/had mijn hele leven al slaapproblemen. Tot er echte acceptatie kwam. Nu is het er alleen nog als ik me gestresst voel, of heel blij over iets. Voor mij heeft het geholpen, toen ik ontdekte dat ik nog steeds kon functioneren ook al had ik al twee weken nog geen twee a drie uur per nacht geslapen.
Wat cateautje zegt over als je niet slaapt, dan rust je. Vind ik persoonlijk waar! Mits je ook de frustratie los kan laten en de angst dat je de dag niet gaat redden.

Bij mij helpt dagelijks mediteren. Sowieso helpt het voor emoties en te merken dat ik mij daar niet aan vast hoeft te grijpen als het opkomt.
Daar ging het bij mij om, het vastgrijpen. De angst en frustratie namen zo de overhand dat ik overactief en hyper in bed lag te draaien. Nu, als het opkomt 's nachts dan laat ik het er zijn en accepteer ik dat gevoel en dan gaat het zo weer weg.
Ik slaap nu regelmatig acht uur non stop!! Heb dat mijn hele leven nog nooit ervaren. Ik word er dol gelukkig van wakker.

Gun het je van harte! Acceptatie is echt key... Hoe moeilijk ook, maar acceptatie is niet alleen maar denken: 'ik accepteer het' of heel hard proberen te accepteren.
Acceptatie is een berusting van je hele zijn. Je hoeft er in feite niks voor te doen, alleen het echt ervaren in elke cel van je lichaam.

Sterkte!
list_message/30528028

In dit topic proberen we te accepteren. Ik heb dit al 40 jaar geaccepteerd, maak er geen probleem van, maar dat heeft er niet toe geleid dat ik wel kan slapen. Soms is er geen oplossing. Ik maak er geen probleem van, dat niet. Probeer er maar het beste van te maken.
Wat mij overigens ook hielp is het los te laten. Er niet meer mee bezig te zijn dat ik niet slaap. Dus geen topics openen, boeken erover lezen, niet op werk of waar dan ook zeggen, hoe beroerd je slaapt en dat altijd al doet etc.
Maak het klein en niet meer overheersend.

Doordat het bij mij echt een ding was, onderdeel van mijn leven. Werd het groots en groeide de angst, want ik was er elke dag alleen maar mee bezig. Nu denk ik er geen seconde meer over na. Angst heeft daardoor geen kans om te groeien.

Alle tips heb je zo onderhand wel gelezen. Het zit in jezelf om de verandering te maken. En alles wat je aandacht geeft groeit. Dus doof het uit.. Baadt het niet, dan schaadt het niet.
Candy16 schreef:
07-11-2019 06:13
list_message/30528028

In dit topic proberen we te accepteren. Ik heb dit al 40 jaar geaccepteerd, maak er geen probleem van, maar dat heeft er niet toe geleid dat ik wel kan slapen. Soms is er geen oplossing. Ik maak er geen probleem van, dat niet. Probeer er maar het beste van te maken.
:hug: rot om te lezen.
Qiyara schreef:
07-11-2019 06:17
Wat mij overigens ook hielp is het los te laten. Er niet meer mee bezig te zijn dat ik niet slaap. Dus geen topics openen, boeken erover lezen, niet op werk of waar dan ook zeggen, hoe beroerd je slaapt en dat altijd al doet etc.
Maak het klein en niet meer overheersend.

Doordat het bij mij echt een ding was, onderdeel van mijn leven. Werd het groots en groeide de angst, want ik was er elke dag alleen maar mee bezig. Nu denk ik er geen seconde meer over na. Angst heeft daardoor geen kans om te groeien.

Alle tips heb je zo onderhand wel gelezen. Het zit in jezelf om de verandering te maken. En alles wat je aandacht geeft groeit. Dus doof het uit.. Baadt het niet, dan schaadt het niet.
Bij acceptatie hoef je geen verandering te maken ;-)
Fijn dat dit voor jou gewerkt heeft, maar het is voor iedereen anders en persoonlijk. Soms kan het ook fijn zijn om gevoelens wel te uiten en te delen. Dat mag er ook gewoon zijn op de momenten dat je er mee bezig bent in je hoofd. Hoeft niet 365 dagen per jaar en geen leven lang, maar het hoeft ook niet nooit genoemd mogen worden wat mij betreft. Als ik mijn best ga doen het uit te laten doven, ga ik er alleen maar frustratie van krijgen omdat dat niet lukt bijvoorbeeld. Voor mij is acceptatie de sleutel. Maar niet acceptatie om het te laten verdwijnen maar als onderdeel van hoe ik ben
Candy16 schreef:
07-11-2019 06:26
Bij acceptatie hoef je geen verandering te maken ;-)
Fijn dat dit voor jou gewerkt heeft, maar het is voor iedereen anders en persoonlijk. Soms kan het ook fijn zijn om gevoelens wel te uiten en te delen. Dat mag er ook gewoon zijn op de momenten dat je er mee bezig bent in je hoofd. Hoeft niet 365 dagen per jaar en geen leven lang, maar het hoeft ook niet nooit genoemd mogen worden wat mij betreft. Als ik mijn best ga doen het uit te laten doven, ga ik er alleen maar frustratie van krijgen omdat dat niet lukt bijvoorbeeld. Voor mij is acceptatie de sleutel. Maar niet acceptatie om het te laten verdwijnen maar als onderdeel van hoe ik ben
Mijn post erboven gaat over acceptatie. Deze post heeft daar niks mee te maken alleen een tip over wat mij ook geholpen heeft. En uiteraard is het voor iedereen anders. Ik deel alleen wat mij geholpen heeft van ruim 35jaar slapeloosheid en hoe ik er mee ben om gegaan. Dat is wat TO vraagt, toch :)
Qiyara schreef:
07-11-2019 06:31
Mijn post erboven gaat over acceptatie. Deze post heeft daar niks mee te maken alleen een tip over wat mij ook geholpen heeft. En uiteraard is het voor iedereen anders. Ik deel alleen wat mij geholpen heeft van ruim 35jaar slapeloosheid en hoe ik er mee ben om gegaan. Dat is wat TO vraagt, toch :)
Dat is ook zo hoor, mijn reactie is stukje oud persoonlijk zeer. ;-)
(Altijd te horen krijgen hoe je het kunt oplossen en niks werkte en daar voelde ik me dan heel slecht over, voelde me echt een totale mislukking omdat ik zelfs niet eens kon slapen.)
Candy16 schreef:
07-11-2019 06:36
Dat is ook zo hoor, mijn reactie is stukje oud persoonlijk zeer. ;-)
(Altijd te horen krijgen hoe je het kunt oplossen en niks werkte en daar voelde ik me dan heel slecht over, voelde me echt een totale mislukking omdat ik zelfs niet eens kon slapen.)
Ik snap je oud zeer. En vervelend voor je dat het dat oproept.
Je doet wat je kan en dat is meer dan goed genoeg!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook temazepam in het nachtkastje, bij mij is eentje genoeg om het ‘oh ik ben zoooooo moe, als ik vannacht maar kan slapen patroon’ te doorbreken. Als ik mij s ochtends al druk maak over wel/niet kunnen slapen weet ik namelijk sowieso dat ik niet slaap. Dus die acceptatie factor snap ik wel.
Verder heeft vitB6 mij geholpen om beter te slapen.

Uit slaaponderzoek is volgens mij gebleken dat slaapdruk opwekken de beste methode is, dan moet je ook maar 3 uur in bed liggen als je maar 3 uur slaapt
smulrol wijzigde dit bericht op 07-11-2019 06:53
0.79% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
RodeRoosOpWitteZijde schreef:
07-11-2019 02:08
Ja heb ik last van. Complicerende factor: ik werk gewoon. En dan moet ik er dus wel gewoon zijn..... (want mijn baan is noodzaak, ik moet toch ergens van leven, indien ik niet wil terugvallen op bijstandsniveau).

Dus dat geblaat over je kleuter mag je achterwege laten, wat mij betreft. Alsof dat het erger maakt, ofzo (not, want een kind hebben is een keuze).
Wat ben jij toch een kreng van een wijf
Qiyara schreef:
07-11-2019 06:44
Ik snap je oud zeer. En vervelend voor je dat het dat oproept.
Je doet wat je kan en dat is meer dan goed genoeg!
:rose:
Hoi To,
Ja ik ken het en heb er ook soms last van. Ik heb diazepam voor de noodgevallen. En dat werkt voor mij omdat ik weet dat ik ze in huis heb en dus een escape. Ik weet het, is niet goed voor de mens en alles. Maar je vroeg hoe anderen hiermee omgaan. Dit is wat voor mij werkt icm een simpel boek op storytel.
Alle reacties Link kopieren
Ik slaap in de winter slechter dan in de zomer. Hangt bij mij samen met een winterdepressie.
Door in de ochtend een uurtje voor mijn daglichtlamp te gaan zitten ga ik ook weer (iets) beter slapen.

En verder af en toe een slaappil.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Anoniem262821034 schreef:
07-11-2019 04:27
De grootste bullshit ever.
Ever.

Ik ga vaak zo lang door tot ik niet meer recht uit m’n ogen kan kijken (kan zo 48u zijn), dan val ik daarna tenminste makkelijk en lang in slaap. Absoluut geen oplossing want totaal geen ritme natuurlijk, maar niks zo erg als in bed wakker liggen.
Dit.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
RodeRoosOpWitteZijde schreef:
07-11-2019 02:08
Ja heb ik last van. Complicerende factor: ik werk gewoon. En dan moet ik er dus wel gewoon zijn..... (want mijn baan is noodzaak, ik moet toch ergens van leven, indien ik niet wil terugvallen op bijstandsniveau).

Dus dat geblaat over je kleuter mag je achterwege laten, wat mij betreft. Alsof dat het erger maakt, ofzo (not, want een kind hebben is een keuze).
En natuurlijk dit soort posts negeren.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven