Gezondheid alle pijlers

hechtingsstoornis

22-05-2020 22:36 24 berichten
Alle reacties Link kopieren
hoi,

ik heb een reactieve hechtingsstoornis en heb daardoor veel problemen gehad. Opgroeien in een moeilijke omgeving heeft het er echt niet makkelijker op gemaakt en opgroeien in een moeilijke situatie maakte mijn negatieve gedrag er echt niet minder op. Op dit moment heb ik mijn leven een stuk beter op de rit en ben ik voor een groot deel van mijn (anti-sociale) gedrag af.

hechten is iets wat ik nog steeds niet kan.
op dit moment heb ik geen relaties, omdat ik weet dat mensen allemaal hetzelfde zijn en eerlijk gezegd ben ik helemaal in m'n eentje gelukkiger dan met mensen. Omdat ik uiteindelijk weer een ''zie je wel'' moment krijg... de constante teleurstelling, het geschade vertrouwen etc. Dingen waar ik allemaal geen zin meer in heb. Als iemand mij iets zegt wat me kwetst, teleurstelt of mijn vertrouwen breekt, ben ik er meteen klaar mee.

wat ik me ergens toch wel afvraag... zal ik ooit normaal met mensen om kunnen gaan?

Hoe gaan jullie met jullie stoornis om?
Impliceer je nou dat wij allemaal een stoornis hebben? Er zit vast her en der een steekje los, maar van een stoornis spreek je pas als jij of anderen er last van hebben :proud: .

Wat mij direct opvalt in je OP is dat je noemt dat je in relaties met andere mensen altijd "zie je wel" momentjes hebt. Tjah, door je voorgeschiedenis zoek je ook naar de dingen die jouw beeld van de wereld bevestigen. En jouw beeld staat vast, dat zie je terug in deze zin: "omdat ik weet dat mensen allemaal hetzelfde zijn".

Mensen zijn helemaal niet allemaal hetzelfde. Máár, mensen hebben wel allemaal vrije wil. En ja, dat zorgt ervoor dat mensen soms egoïstisch zijn, niet nadenken wat hun acties tot gevolg hebben, of soms simpelweg gewoon geen zin hebben om rekening met je te houden. Dat kan grote dingen betreffen (vreemdgaan, geld stelen) maar ook kleine (een keer kortaf doen).

In vriendschappen en andere relaties waardeer je elkaar en probeer je dus dat soort dingen niet expres te doen. Als het soms een keer gebeurt, maak je het bespreekbaar en kom je er samen weer uit. Vervolgens versterkt dat de band die je met z'n tweeën hebt. Als je bij elk wissewasje denkt "zie je wel" en de deur dicht smijt, komt die versteviging en bevestiging er ook niet.

Heb je hulp gehad voor dit probleem?
Alle reacties Link kopieren
Kokoro schreef:
22-05-2020 22:42
Impliceer je nou dat wij allemaal een stoornis hebben? Er zit vast her en der een steekje los, maar van een stoornis spreek je pas als jij of anderen er last van hebben :proud: .

Wat mij direct opvalt in je OP is dat je noemt dat je in relaties met andere mensen altijd "zie je wel" momentjes hebt. Tjah, door je voorgeschiedenis zoek je ook naar de dingen die jouw beeld van de wereld bevestigen. En jouw beeld staat vast, dat zie je terug in deze zin: "omdat ik weet dat mensen allemaal hetzelfde zijn".

Mensen zijn helemaal niet allemaal hetzelfde. Máár, mensen hebben wel allemaal vrije wil. En ja, dat zorgt ervoor dat mensen soms egoïstisch zijn, niet nadenken wat hun acties tot gevolg hebben, of soms simpelweg gewoon geen zin hebben om rekening met je te houden. Dat kan grote dingen betreffen (vreemdgaan, geld stelen) maar ook kleine (een keer kortaf doen).

In vriendschappen en andere relaties waardeer je elkaar en probeer je dus dat soort dingen niet expres te doen. Als het soms een keer gebeurt, maak je het bespreekbaar en kom je er samen weer uit. Vervolgens versterkt dat de band die je met z'n tweeën hebt. Als je bij elk wissewasje denkt "zie je wel" en de deur dicht smijt, komt die versteviging en bevestiging er ook niet.

Heb je hulp gehad voor dit probleem?
het lijkt me toch duidelijk dat als ik vraag hoe anderen mensen met hun stoornis omgaan ik het ook bedoel naar mensen met een stoornis. ja ik heb er therapie voor gehad maar veel zin had het niet.
Heb je behoefte om "normaal" met mensen om te kunnen gaan? En wat voor relaties zou je willen?

Ik kan wel vertellen hoe ik met mijn ADHD en vermoedelijke ASS omga, maar ik vraag me af wat dat jou brengt aangezien het verschillende afwijkingen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Plopper schreef:
22-05-2020 22:48
Heb je behoefte om "normaal" met mensen om te kunnen gaan? En wat voor relaties zou je willen?

Ik kan wel vertellen hoe ik met mijn ADHD en vermoedelijke ASS omga, maar ik vraag me af wat dat jou brengt aangezien het verschillende afwijkingen zijn.
Relaties langer leren te behouden.
Ja ik heb ook adhd en dat brengt ook sociale problemen met zich mee. Ik zou wel willen weten hoe het voor jou is?
Caleña schreef:
22-05-2020 22:44
het lijkt me toch duidelijk dat als ik vraag hoe anderen mensen met hun stoornis omgaan ik het ook bedoel naar mensen met een stoornis. ja ik heb er therapie voor gehad maar veel zin had het niet.
Het is een openbaar forum. Als je alleen reacties wilt van lotgenoten zijn daar andere fora voor. En verder: Het was een grapje, djeez :wtf: .
Caleña schreef:
22-05-2020 22:53
Relaties langer leren te behouden.
Ja ik heb ook adhd en dat brengt ook sociale problemen met zich mee. Ik zou wel willen weten hoe het voor jou is?
Ik wil morgen wel even wat uittypen wat mij heeft geholpen mijn ADHD/ASS onder controle te krijgen, hoor.

Ik heb de diagnose ASS niet gekregen omdat ik te goed was in menselijk gedrag herkennen en begrijpen. Ik ben daar héél erg goed in geworden omdat ik het mezelf heb aangeleerd. Al een jaar of 20, dus het is een tweede natuur. Mijn "aangeleerde empathie" (zo noem ik het maar) is zo geautomatiseerd, dat het als vanzelf gaat. Hierdoor kan ik goed lichaamstaal/subtext lezen, heb ik vrijwel altjjd door wanneer iemand liegt of dingen niet wil zeggen. Daar anticipeer ik op.

En blijkbaar kan ik dit goed, ik doe een studie in het sociaal domein en ik krijg altijd de feedback dat ik goed doorheb hoe cliënten in elkaar zitten en dat mijn vermoedens mbt diagnoses 9 vd 10x ook kloppen.
Alle reacties Link kopieren
Kokoro schreef:
22-05-2020 22:57
Het is een openbaar forum. Als je alleen reacties wilt van lotgenoten zijn daar andere fora voor. En verder: Het was een grapje, djeez :wtf: .
vanuit het scherm kan ik natuurlijk niet lezen hoe jij het naar mij toe bedoeld, ik vatte het nogal denigrerend op, vandaar.
Caleña schreef:
22-05-2020 23:12
vanuit het scherm kan ik natuurlijk niet lezen hoe jij het naar mij toe bedoeld, ik vatte het nogal denigrerend op, vandaar.
Daarom staat er een breed lachende smiley bij. Daarmee geef je in je geschreven tekst nog enigszins wat emotie weer. Verder is jouw reactie op mijn grapje wel een exact voorbeeld van waar je last van hebt. Ik schrijf met de beste intenties een vrij lange post om op je te reageren, open die post met een grapje, en het enige wat jij eruit haalt is dat ik je probeerde te denigreren.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je van die mensen verwachtingen hebt gehad die niet klopten. Verwachtingen zijn vaak gebaseerd op wat je verlangt of op wat je vreest. Dat stamt weer uit de ontwikkeling in je kindertijd. Heb je nooit fijne banden kunnen ontwikkelen dan mis je op zijn minst bepaalde vaardigheden en je bent dan alleen gefocust op één ding: een band. Grote kans dat de ander voelt dat jij iets wil wat hij niet op commando voor jou kan opbrengen; waar hij al zijn eigen Pietjes en Marietjes voor heeft.

Kennelijk heb jij voor een relatie bepaalde verlangens terwijl je niet weet wat deze persoon echt denkt, wil en voelt en daarom stelt hij teleur. Relaties zijn altijd wederkerig, twee mensen geven elkaar wat ze willen, anders houden ze snel op te bestaan, en dat is wat er gebeurd is.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Ben je echt antisociaal of heb je dat zelf verzonnen. Dan zou je een uiterst onaangenaam mens zijn, tenminste als dat zou blijken.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Antisociale mensen zijn continu boos of beledigd en dat is echt niet een energie die ik om me heen zou willen. Ik ga niet voortdurend op eieren lopen (om te voorkomen dat ik een tere snaar raak) om daar vervolgens niks voor terug te krijgen want die ander heeft dan totaal geen begrip voor jou. Dat is geen leuk leven en ik verzin zelf mijn leven wel.

Ik denk dat je echt je verwachtingen bij moet stellen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Caleña schreef:
22-05-2020 22:36
Als iemand mij iets zegt wat me kwetst, teleurstelt of mijn vertrouwen breekt, ben ik er meteen klaar mee.
Hier zit de crux. Als ik ook maar dácht dat iemand mij ging kwetsen was ik weg. Dat is jammer, je bespaart jezelf pijn, maar je mist ook alle mooie dingen.
Jij denkt vermoedelijk dat dit aan de ander ligt, maar het ligt bij jezelf en daar zou je mee aan de slag kunnen gaan. Hoe is je zelfbeeld?
Ik herken helemaal wat je voelt en denkt, ingebakken argwaan is niet af te leren maar je kunt wel bewuster omgaan met die gevoelens. Weten dat het aan jezelf ligt en je gevoelens/mening uitstellen en nog eens rustiger de boel analyseren helpt bij mij. Als ik denk dat iemand me afwijst of ik voel iets anders negatiefs dan vertel ik mezelf dat die ander die dag sacherijnig kan zijn, haast heeft, andere zorgen enz. Je macht is weten waar je problemen mee hebt en die niet laten bepalen wat je liever zou voelen.
Ben je in therapie (geweest)? Oh, wacht ik las het later. Effect van therapie op dit gebied hangt deels van de relatie met je therapeut af en deels van in hoever je zelf gaat met veranderingen doorvoeren. Je hebt beide nodig om te veranderen. Mensen denken vaak dat de therapie moet werken, maar vooral JIJ als cliënt moet werken. En dat is moeilijk en zwaar. Er komt geen verandering of verlichting van problemen zonder keihard werken, risico nemen, verdragen van onprettige gevoelens, confrontatie...

Wat je vertelt is precies hoe het werkt met hechtingsproblemen/persoonlijkheidsproblemen/trauma. Door je eigen overtuigingen krijg je zie-je-wel momenten die de overtuiging bevestigen en dus versterken. Dit beïnvloedt je gedrag waardoor je de zie-je-wel zelfs (onbewust en onbedoeld) vaak gaat uitlokken.

(Intensieve) Psychotherapie kan je helpen hierin behoorlijk te verbeteren of zelfs vanaf komen. Schematherapie samen met een vaktherapie werkt bijvoorbeeld heel goed. Een traject van een paar jaar is niet ongewoon met deze problematiek. Wat heel belangrijk is is dat je kan reflecteren op je eigen gevoel en gedrag en bereid bent (herhaaldelijk) iets anders te doen dan je overtuigingen je ingeven. Alleen op die manier kan je nieuwe patronen ontwikkelen. Als je steeds blijft geloven in de zie-je-wels en daar vanuit je oude overtuigingen op blijft reageren zal je steeds hetzelfde resultaat krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Tvp
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
Alle reacties Link kopieren
Ik vermoed dat ik ook een hechtingsstoornis heb. Nooit onderzocht trouwens. Mijn situatie is wel anders. Ik ben geadopteerd uit Azië en heb een vorm van Autisme. Knuffels en lichte aanrakingen kan ik alleen van mijn moeder en oom verdragen. Van anderen niet. Vroeger ook van vader, maar geen goed contact meer mee. Ik raak uit mezelf ook nooit iemand aan. Verjaardags- of Nieuwjaarszoenen? Liever niet. Huilen om andermans ellende kan ik niet. Voel er weinig bij. Alleen om dingen die direct mezelf aangaan. Het lijkt me wel heel eng om mijn moeder ooit te verliezen. Zij is mijn grootste steunpilaar. Ik voel me altijd anders dan de mensen hier. Qua uiterlijk en innerlijk. Alsof ik vanaf het begin al een achterstand heb die ik niet kan inhalen. Met vriendjes was het nooit een succes. Ik was ook niet verliefd. Maar ze versierden mij en omdat ik ook net als anderen een vriendje wilde, gaf ik het even een kans. Hoe langer ik ze kende hoe meer ik me ging ergeren. Nooit ging iets vanzelf. Overal moest ik erg bij nadenken. Dat ze vooral mijn minpunten benoemden hielp ook niet echt. Vraag me af of ik het wel kan, een relatie hebben. Vriendschappen sluiten vind ik ook moeilijk sinds mijn puberteit. Heb er een klein aantal, maar mis vaak de aansluiting met mensen. Andere interesses, denkwijze.
Alle reacties Link kopieren
hondenmens schreef:
23-05-2020 12:23
Ik vermoed dat ik ook een hechtingsstoornis heb.
Waarom ga je dat niet eens wat verder onderzoeken?
Je zult waarschijnlijk “nooit” heel erg sociaal worden, maar je kunt zeker een eigen sociale kring opbouwen en daar voldoening uit halen.

Een paar lieve mensen zijn genoeg. Onderzoek voor jezelf bij welke mensen jij je fijn en prettig zou kunnen voelen qua types. Mensen die stabiel en betrouwbaar zijn. Veilig.
Alle reacties Link kopieren
retrostar schreef:
23-05-2020 07:47
Ben je echt antisociaal of heb je dat zelf verzonnen. Dan zou je een uiterst onaangenaam mens zijn, tenminste als dat zou blijken.
vroeger was mijn gedrag écht anti sociaal vandaar dat ik therapie kreeg en uiteindelijk een diagnose kreeg maarja, t zal wel allemaal zelfverzonnen zijn he
Alle reacties Link kopieren
hondenmens schreef:
23-05-2020 12:23
Ik vermoed dat ik ook een hechtingsstoornis heb. Nooit onderzocht trouwens. Mijn situatie is wel anders. Ik ben geadopteerd uit Azië en heb een vorm van Autisme. Knuffels en lichte aanrakingen kan ik alleen van mijn moeder en oom verdragen. Van anderen niet. Vroeger ook van vader, maar geen goed contact meer mee. Ik raak uit mezelf ook nooit iemand aan. Verjaardags- of Nieuwjaarszoenen? Liever niet. Huilen om andermans ellende kan ik niet. Voel er weinig bij. Alleen om dingen die direct mezelf aangaan. Het lijkt me wel heel eng om mijn moeder ooit te verliezen. Zij is mijn grootste steunpilaar. Ik voel me altijd anders dan de mensen hier. Qua uiterlijk en innerlijk. Alsof ik vanaf het begin al een achterstand heb die ik niet kan inhalen. Met vriendjes was het nooit een succes. Ik was ook niet verliefd. Maar ze versierden mij en omdat ik ook net als anderen een vriendje wilde, gaf ik het even een kans. Hoe langer ik ze kende hoe meer ik me ging ergeren. Nooit ging iets vanzelf. Overal moest ik erg bij nadenken. Dat ze vooral mijn minpunten benoemden hielp ook niet echt. Vraag me af of ik het wel kan, een relatie hebben. Vriendschappen sluiten vind ik ook moeilijk sinds mijn puberteit. Heb er een klein aantal, maar mis vaak de aansluiting met mensen. Andere interesses, denkwijze.
ik ben ook geadopteerd helaas, waar mijn hechtingsstoornis dus ook vandaan komt. Ik heb het ontremde type, dus mijn gestoorde gedrag naar andere mensen toe en thuis was al vrij vroeg aanwezig. Uiteindelijk moest ik op aandringen van de basisschool onderzocht worden en al snel werd duidelijk wat er aan de hand was. Ik kwam er zelf pas op de middelbare school achter tijdens het intake gesprek. Eenmaal thuis ging ik dus eens googelen wat dat dan inhield. Opeens viel alles op z'n plek. Ik wist sinds kleins af aan dat er iets ''mis'' was met me maar ik kon het gewoon niet plaatsen ofzo.

Als je geadopteerd bent is de kans ook wel vrij groot dat je de stoornis oploopt. Sommigen kinderen worden bij de moeder weggehaald, sommigen zwerven op straat rond met broers en zussen, groeien op bij verschillende verzorgers, misbruik, verwaarlozing, mishandeling. Dit zijn allemaal dingen dat als je die op een hele jonge leeftijd meemaakt, je hersenen zich heel anders gaan ontwikkelen en je deze stoornis op kunt lopen.
Alle reacties Link kopieren
Geronimo2 schreef:
23-05-2020 09:35
Ik herken helemaal wat je voelt en denkt, ingebakken argwaan is niet af te leren maar je kunt wel bewuster omgaan met die gevoelens. Weten dat het aan jezelf ligt en je gevoelens/mening uitstellen en nog eens rustiger de boel analyseren helpt bij mij. Als ik denk dat iemand me afwijst of ik voel iets anders negatiefs dan vertel ik mezelf dat die ander die dag sacherijnig kan zijn, haast heeft, andere zorgen enz. Je macht is weten waar je problemen mee hebt en die niet laten bepalen wat je liever zou voelen.
Hoe gek het misschien ook klinkt, ik denk niet dat mijn ''hoofd'' liegt, wanneer ik het gevoel heb iemand niet meer te vertrouwen of iets in me zegt dat ik kut tegen iemand moet doen waar ik om geef, twijfel ik er gewoon niet aan. Het beschermt mij. Zonder dit had ik vroeger afgewezen kunnen worden en die pijn ervan ervaren. De pijn van mensen net ''iets'' te veel vertrouwen en gekwetst worden. Ergens wil ik wel veranderen maar het zit er zo diep ingeworteld dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. Ik wilde de mensen waar ik in het verleden iets mee gehad heb of op verlieft was niet kwetsen, maar ik weet ook niet hoe ik er wel mee om moet gaan. Ook al weet ik dat met de problemen die ik nu heb ik niet eens een relatie zou mogen hebben of verlieft zou mogen worden. Het brengt in mij de slechtste kant naar boven en ik kan er niets tegen doen. Maar mensen begrijpen niet dat het niet mijn bedoeling is om iemand anders pijn te doen. Ik kan het denk ik ook niet uitleggen op een manier waarop anderen mensen het volledig zullen begrijpen...
Caleña, je legt het heel duidelijk uit en wat je omschrijft is kenmerkend voor hechtingsproblematiek. Zoek een psychotherapeut of klinisch psycholoog die je hiermee kan helpen. Het kan echt beter worden :hug:
Caleña schreef:
23-05-2020 20:14
Hoe gek het misschien ook klinkt, ik denk niet dat mijn ''hoofd'' liegt, wanneer ik het gevoel heb iemand niet meer te vertrouwen of iets in me zegt dat ik kut tegen iemand moet doen waar ik om geef, twijfel ik er gewoon niet aan. Het beschermt mij. Zonder dit had ik vroeger afgewezen kunnen worden en die pijn ervan ervaren. De pijn van mensen net ''iets'' te veel vertrouwen en gekwetst worden. Ergens wil ik wel veranderen maar het zit er zo diep ingeworteld dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. Ik wilde de mensen waar ik in het verleden iets mee gehad heb of op verlieft was niet kwetsen, maar ik weet ook niet hoe ik er wel mee om moet gaan. Ook al weet ik dat met de problemen die ik nu heb ik niet eens een relatie zou mogen hebben of verlieft zou mogen worden. Het brengt in mij de slechtste kant naar boven en ik kan er niets tegen doen. Maar mensen begrijpen niet dat het niet mijn bedoeling is om iemand anders pijn te doen. Ik kan het denk ik ook niet uitleggen op een manier waarop anderen mensen het volledig zullen begrijpen...
Ik weet precies wat je bedoelt, maar je moet leren om je "intuïtie" niet te volgen, die van ons is namelijk verstoort. Ik stel conclusies uit waardoor ik ook mijn intuïtieve gedrag uitstel. Dat haalt de scherpste randjes af van mijn reacties op vermeende afwijzingen want ik sluit me meteen af voor die mensen, die op hun beurt mij weer emotioneel onbetrouwbaar vinden. Bij mij helpt het ook om met mijn partner te vertellen wat er gebeurd is en of mijn gevoelens overtrokken zijn of niet. Accepteren dat het een deel van je is waar je nooit helemaal vat op zal kunnen krijgen maakt het makkelijker, de reden waarom moet niet meer belangrijk zijn maar dat het een onderdeel is van wie je bent. Je bent niet alleen iemand met een hechtingsstoornis, je hebt nog veel meer kwaliteiten en nare trekjes, dit is maar een onderdeel. :hug:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven