Een maatje meer

26-06-2007 16:45 31 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik had het er toevallig laatst met een vriendin over en het viel me op dat mensen al snel als 'dik' gezien worden. Ik heb haar het artikel laten zien in viva "lang leve de echte vrouw", met vrouwen die geen maat 34 hebben.

Ik vond met name Esseline en Seren mooie vrouwen. Maar die vriendin vond zelfs Seren te dik, en ze snapt niet dat vollere vrouwen niet meteen af willen vallen. Ik heb een hele discussie gevoerd, maar ik kan er niet bij, dat zij zo denkt. Hoe denken jullie hierover?

Denken jullie ook bij iemand die een maatje meer heeft en de kamer binnenkomt dat die af moet vallen, en niet snappend dat diegene nog niet begonnen is daarmee?
Alle reacties Link kopieren
Ik ga geen politiek correct antwoord geven, maar ik moet bekennen dat ik dat soms ook wel eens denk ja. Met alle respect voor mensen met een maatje meer hoor, alleen zou ik zelf niet meer dan maatje 38 willen hebben. Ik vind dat ik zuinig moet zijn op mijn lichaam.
Alle reacties Link kopieren
Maar je zou wel geloven dat er mensen gelukkig en tevreden zijn met zichzelf al zijn ze 'dik'?

Ik vind het alleen erg, als ze heel erg overgewicht hebben, dat het duidelijk gevaarlijk wordt voor de gezondheid. Ik heb vriendinnen, die zijn absoluut niet de slankste, en zulke gezellige en mooie meiden. Dan zou ik echt niet zoiets kunnen denken. Ik vond het vreemd van die vriendin, al heeft ze zelf ook niet maat 34...
Alle reacties Link kopieren
Sinds wanneer is het schoonheidsideaal opeens maat 34? Ik heb dan ook een maatje meer, 36 om precies te zijn.



Ik denk dat ook weleens, maar voor de rest laat het me gewoon koud. Iedereen doet waar ie zin in heeft.
Alle reacties Link kopieren
Dat is toch wat de media laat merken, dan alleen maatje 34 'goed genoeg' zou zijn.

Ik vind het zelf niet het schoonheidsideaal, ik geef het maar even als voorbeeld.
Alle reacties Link kopieren


Dat is toch wat de media laat merken, dan alleen maatje 34 'goed genoeg' zou zijn.

Ik vind het zelf niet het schoonheidsideaal, ik geef het maar even als voorbeeld.

Nee hoor, waar maak je dat uit op? Omdat modebladen foto's afprinten van dames met een maatje 34 met designerjurk? Ik zie dat niet zo. Een mooi lichaam (wel slank ja) met juiste proporties (denk aan een Monica Belucci of JLo) wordt veel meer geapprecieerd. Voor de meeste vrouwen is maat 34 veel te dun. Overigens zie ik meer artikels over vrouwen met een maatje meer die geprezen worden dan artikelen over vrouwen met maat 34.
Alle reacties Link kopieren


Ik had het er toevallig laatst met een vriendin over en het viel me op dat mensen al snel als 'dik' gezien worden. Ik heb haar het artikel laten zien in viva "lang leve de echte vrouw", met vrouwen die geen maat 34 hebben.

Ik vond met name Esseline en Seren mooie vrouwen. Maar die vriendin vond zelfs Seren te dik, en ze snapt niet dat vollere vrouwen niet meteen af willen vallen. Ik heb een hele discussie gevoerd, maar ik kan er niet bij, dat zij zo denkt. Hoe denken jullie hierover?

Denken jullie ook bij iemand die een maatje meer heeft en de kamer binnenkomt dat die af moet vallen, en niet snappend dat diegene nog niet begonnen is daarmee?





Ik heb die Viva niet gezien, maar ga er vanuit dat het geen vrouwen met zwaar overgewicht waren?



Zolang het niet overduidelijk ongezond is, denk ik niet snel dat mensen moeten afvallen. Natuurlijk valt het wel op als iemand zwaarder dan gemiddeld is, maar het hangt er echt vanaf hoe iemand er mee omgaat. Een kennis van me heeft (denk ik) minstens maat 44 en als zij binnenkomt komt er gewoon een hele mooie vrouw binnen. Dan valt die maat misschien wel op, maar denk je echt niet aan afvallen. (eerste keer dat ik haar zag vroeg ik me alleen maar af waarom ik nog geen maat 44 had als ik er dan zo uitzag:$;)).

Helaas denk ik dat ik niet zo mooi en tevreden 'dik' wordt, dus ik ben blij met mijn 36/38 en wil het in de verdere toekomst ook wel echt onder de 40 te houden. Dat zou met mijn bouw en lengte gewoon het gezondst zijn.



Omgekeerd heb ik het trouwens wel. Soms zie je iemand lopen die zo mager is dat ik me alleen maar afvraag waarom ze niet een paar kilo aankomt. Die maat 34 mag in bladen en op foto's nog zo mooi zijn, in de werkelijkheid vind ik het vaak te mager.
Dat zeg ik....
Alle reacties Link kopieren
Op de maatschappijpijler zijn al diverse langlopende discussies over dit onderwerp.



Ik vind het vervelend dat mensen gelijk overal een stempel op willen drukken. Ik heb zelf maat 46, ben trots op mijn lichaam en ik wil niet afvallen. Maar dit is niet echt geaccepteerd. Mensen willen gewoon graag dat je afvalt. Als dikkerd kost je namelijk teveel. Er werd ooit eens geopperd dat je dan ook maar meer moest gaan betalen aan zorgpremie, met een afwijkende maat. Bovendien zie je er onsmakelijk uit volgens sommigen. Geen gezicht, dus moet je je aanpassen. O ja, en het belangrijkste: dat ik gelukkig ben is niet echt. Eigenlijk ben ik doodongelukkig, want ik ben te dik (aldus anderen).



Kortom: daar heb je een stempel van jewelste te pakken!



Maar je hebt ook mensen met maat 36 die roken als een ketter en zich elk weekend helemaal klem zuipen. Zouden die aan de buitenkant goed uitziende mensen dan echt zoveel gezonder zijn als iemand met maat 46? Ik denk het niet. Bovendien kosten zij ook veel voor de overheid. 



Dit is een discussie waar je helaas nooit gaat uitkomen. Er zijn altijd mensen die een afwijkende kledingmaat beschouwen als iets verschrikkelijks. En er zijn altijd de zogenaamd gezellige dikkerds (ja ik ben er één van) die blijven roepen dat ze zich fijn voelen zoals ze zijn. En de  zogenaamd zure dunnerds (die in het echt helemaal niet zuur zijn) die altijd te horen krijgen of ze wel genoeg eten en geen ziekte hebben.



In mijn ideale wereld zouden mensen elkaar daar niet op afzeiken. Dun, dik, blank, bruin... Iedereen moet toch gewoon goed naast elkaar kunnen leven zonder gezeik?



(O ja, en ik vind trouwens ook dat kledingmerken hun maten wel wat mogen uitbreiden... Haha.)
Alle reacties Link kopieren
Ik heb maat 44/46. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik 1m85 ben en het dus nog wel mee valt. Ik ben niet dun, maar neig eerder naar de 'volle' kant.

Ik voel me goed in dit lichaam, dus waarom zou ik afvallen? Die vriendin van jou snapt dus niet dat mensen zich in een ander lichaam ook fijn kunnen voelen. Je hoeft niet persé een klein maatje te hebben om je goed te voelen!

Ik voel me prima en kan mooie kleding kopen (zelfs bij H&M :D)!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb alleen de openingspost nog maar gelezen dus daar reageer ik even

op. Ik ben voor wederzijds respect en nee ik vind niet dat iemand met

een grotere maat meteen moet afvallen. Wat me wel opvalt is dat veel

dames met een grotere maat het nodig vinden om een slankere vrouw "af

te zeiken". Zo ook het artikel in de Viva, "Lang leve de echte vrouw" ;

ben je ineens geen echte vrouw meer met maat 34? Ik heb maat 34, hoef

er niets voor te doen, kan me te buiten gaan aan alles wat ik maar

lekker vind zonder een grammetje aan te komen. Ben ik daarom meteen

geen echte vrouw? Er staat toch echt vrouw in mijn paspoort hoor en aan

mannelijke aandacht geen gebrek.



Bottomline: kies ervoor om je gewicht te accepteren en ben er dan ook

echt blij mee (dmz het niet nodig vinden om andere vrouwen naar beneden

te halen om op die manier jezelf beter te voelen) of doe er iets aan.
Alle reacties Link kopieren


Op de maatschappijpijler zijn al diverse langlopende discussies over dit onderwerp.



Ik

vind het vervelend dat mensen gelijk overal een stempel op willen

drukken. Ik heb zelf maat 46, ben trots op mijn lichaam en ik wil niet

afvallen. Maar dit is niet echt geaccepteerd. Mensen willen gewoon

graag dat je afvalt. Als dikkerd kost je namelijk teveel. Er werd ooit

eens geopperd dat je dan ook maar meer moest gaan betalen aan

zorgpremie, met een afwijkende maat. Bovendien zie je er onsmakelijk

uit volgens sommigen. Geen gezicht, dus moet je je aanpassen. O ja, en

het belangrijkste: dat ik gelukkig ben is niet echt. Eigenlijk ben ik

doodongelukkig, want ik ben te dik (aldus anderen).



Kortom: daar heb je een stempel van jewelste te pakken!



Maar

je hebt ook mensen met maat 36 die roken als een ketter en zich elk

weekend helemaal klem zuipen. Zouden die aan de buitenkant goed

uitziende mensen dan echt zoveel gezonder zijn als iemand met maat 46?

Ik denk het niet. Bovendien kosten zij ook veel voor de overheid. 





Dit is een discussie waar je helaas nooit gaat uitkomen. Er

zijn altijd mensen die een afwijkende kledingmaat beschouwen als iets

verschrikkelijks. En er zijn altijd de zogenaamd gezellige dikkerds (ja

ik ben er één van) die blijven roepen dat ze zich fijn voelen zoals ze

zijn. En de  zogenaamd zure dunnerds (die in het echt helemaal

niet zuur zijn) die altijd te horen krijgen of ze wel genoeg eten en

geen ziekte hebben.



In mijn ideale wereld zouden mensen elkaar

daar niet op afzeiken. Dun, dik, blank, bruin... Iedereen moet toch

gewoon goed naast elkaar kunnen leven zonder gezeik?



(O ja, en ik vind trouwens ook dat kledingmerken hun maten wel wat mogen uitbreiden... Haha





Helemaal eens met je post!
Alle reacties Link kopieren


Ik heb alleen de openingspost nog maar gelezen dus daar reageer ik even

op. Ik ben voor wederzijds respect en nee ik vind niet dat iemand met

een grotere maat meteen moet afvallen. Wat me wel opvalt is dat veel

dames met een grotere maat het nodig vinden om een slankere vrouw "af

te zeiken". Zo ook het artikel in de Viva, "Lang leve de echte vrouw" ;

ben je ineens geen echte vrouw meer met maat 34? Ik heb maat 34, hoef

er niets voor te doen, kan me te buiten gaan aan alles wat ik maar

lekker vind zonder een grammetje aan te komen. Ben ik daarom meteen

geen echte vrouw? Er staat toch echt vrouw in mijn paspoort hoor en aan

mannelijke aandacht geen gebrek.



Bottomline: kies ervoor om je gewicht te accepteren en ben er dan ook

echt blij mee (dmz het niet nodig vinden om andere vrouwen naar beneden

te halen om op die manier jezelf beter te voelen) of doe er iets aan.





En ik met die van jou!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk bij anderen niet 'zo die zou wel eens af kunnen vallen' (heel soms, bij onverzorgde types die echt bijna uit hun vel knallen, maar dat komt dan meer doordat ze onverzorgd zijn).

Maar een tijdje terug was ik zelf wat kilo's aangekomen, en walgde toen echt van mijn lichaam, ook al had k toen maar maat 40. Nu het er allemaal weer af is ben ik toch gelukkiger met mezelf. Maar dat is voor iedereen weer anders, en ik zal een ander niet vertellen dat ze af moet vallen of zo.

Ik vind dat maat 34 wel bij je moet passen, het wordt algauw mager (als je klein bent kan je het eerder hebben). Maar ook dan zal ik niet snel zeggen: 'zo hé die mag wel eens wat aankomen.'
Alle reacties Link kopieren
Denken jullie ook bij iemand die een maatje meer heeft en de kamer binnenkomt dat die af moet vallen, en niet snappend dat diegene nog niet begonnen is daarmee?
Ik ben een man en heb dus verstand van mooie en lekkere vrouwen. :D Doe mij maar het "maatje meer". Mijn meis heeft maatje 44/46 en ik vind haar de liefste leukste lekkerste babe van de wereld, ook om te zien. En ze heeft van belangstelling van andere mannen en vrouwen (ze is bi) ook niet te klagen. In het algemeen vind ik "stevige" en goed gevulde vrouwen (qua geheel, niet alleen van boven) aantrekkelijker / opwindender, zowel om te zien als om mee te vrijen. Ik streel en masseer liever lekkere zachte rondingen dan dat ik gelijk in een stel botten zit te graaien...
Alle reacties Link kopieren
Tja en dat vind ik bij mannen nou net zo! Mijn vriend heeft een buikje, maar daar kan je zo heerlijk met je hoofd op liggen!



Mag het een onsje meer zijn? ;)



Maar goed, strakke gespierde mannen zien er ook wel appetijtelijk uit. Zucht. Alles heeft wel wat, zolang het maar geen Tokkie-achtige figuren betreft, die vind ik echt ranzig.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben een kleine dikkerd, inmiddels heb ik volgens de H&M maat 46 maar volgens andere merken is het iets anders dus nu ben ik confused. :?.



Ik heb hier nooit voor gekozen maar ben dikker geworden door medicijnen, ik zal die de rest van mijn leven moeten slikken en zal er dus mee moeten leren leven.



Onlangs heb ik schoon schip gemaakt: al mijn kleding maat 36/38 heb ik in dozen op zolder gezet (voor het geval ik toch ooit nog afval) en mezelf eens aangekeken in de spiegel. Ik ben wat zwaar dat geef ik zelf toe maar onaantrekkelijk vind ik mezelf niet. En blijkbaar straal ik dat uit want ik heb echt genoeg aandacht van mannen, het is zelfs zo dat als we (mijn vriend en ik) samen uit zijn hij mij liever niet even alleen laat om naar het toilet te gaan want hij heeft al een paar keer meegemaakt dat iemand me dan op een hele vervelende manier begon lastig te vallen of te versieren, alsof ik blij moet zijn dat ik als kleine dikkerd (vind ik overigens geen scheldwoord) sjans krijg, nou ik heb een wereldvent en ik hoef niemand anders.



Ik eet gezond, normaal gesproken zou ik met mijn eet/leefgewoontes maat 38 moeten zijn.



M'n vriend heeft toegegeven op een maatje meer te vallen en volgens hem geldt dat voor de meeste mannen. Ik val zelf ook op 'een maatje meer' zolang het maar geen bierbuik is het moet goed verdeelt zitten.
Alle reacties Link kopieren
Heb laatst nog naar een herhaling van "beperkt houdbaar" gekeken. Ik vind dat we met het schoonheidsideaal enorm aan het doorslaan zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 45 kilo afgevallen het afgelopen jaar (van mt 54 ->42/44), dus ik weet wat het is en hoe moeilijk het is. Toch zijn er nog steeds mensen in mijn omgeving die mij aankijken van "je zou nog best wat mogen afvallen"...... Hallo! Hoe gezond is dat, meer dan 50 kilo afvallen in een jaar?!?!? Waar ligt de grens!?! Is het ooit genoeg of moet ik inderdaad eerst Anorexia krijgen voordat men mij als 'mooi' of 'normaal' beoordeelt. Nee, mensen die op die manier naar anderen kijken zijn voor mij echt kierewiet en oppervlakkig, ik wil dan ook niets met ze te maken hebben.



Schoonheid zit in je persoonlijkheid, niet in de verpakking. En 'gezond' zijn is een realtief begrip, je gewicht is daar maar één van de vele factoren in.



ps. Met mijn opmerking over Anorexia bedoel ik niet dat iedereen met maat 34 Anorexia heeft maar dat ík anorexia zou moeten krijgen voordat ik ooit kans zou maken nog eens in maat 34 te passen. Ik wil hier dus verder niemand mee kwetsen.
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad, toen ik 22 kilo afgevallen was (van maat 48 naar 42) kreeg ik zelfs nóg te horen dat ik te dik was - terwijl ik toen eindelijk een gezond gewicht had. Je kunt het maar heel moeilijk 'goed' doen volgens de wereld om je heen, en dat is bijzonder vermoeiend.
This was not judgment day - only morning. Morning: excellent and fair.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind een maatje meer pas bij 42/44 beginnen en grote maten beginnen bij mij pas bij 48/50.



Waar ik (Mt 50/52) me aan erger is dat ik op mijn gewicht door Jan en Alleman word aangesproken, terwijl dit bij anderen met dunne eetstoornissen m.i. zelden gebeurt. (Of klopt dit niet?) En dan bedoel ik mensen waarvan ik (en anderen dus ws ook) vermoed dat ze zon eetstoornis hebben (o.a. hele dunne ledematen).



Ennuh viva en andere damesbladen: graag meer mode voor grote maten. Mag best met een 44/46/48- model maar liever met 48/50, dan zie ik ook hoe het bij er ongeveer uitziet.;)
Ik vind dat schoonheid niet in je maat zit of je nou maat 34 of maat 52 hebt.Als je jezelf goed verzorgt en dat ook uitstraalt dan ben je mooi en dat is niet maatgebonden hoor.Je moet je zorgen maken als je onder-of overgewicht je gezondheid belemmert.Verder hangt het af van je lijfstijl.Een maat zegt niets erover hoe gezond je wel of niet bent.Twee mensen waarvan eentje met maat 36 en de andere met maat 46 kunnen allebei even gezond zijn als ze gezond en voldoende eten,zich af en toe iets gunnen en genoeg bewegen of sporten.Beweging is voor iedereen belangrijk met wat voor maat dan ook.



En ik las hier dat er mensen zijn die af en toe afgekraakt worden.Ik vind dat iedereen het recht heeft om in zijn waarde te worden gelaten.Het is ook nooit goed,of te dun of te dik of te gespierd...zucht!!!Ik kan erover meepraten.Kreeg ik toch onlangs opmerkingen dat ik te gespierd ben en dat gespierde vrouwen niet mooi zijn.Daar ben ik het mee oneens.ik zit strak in mijn vel,heb een vetpercentage van 20% en alles is mooi in verhouding.Sporten is leuk en ik ben niet van plan om ermee te stoppen.
Ik ben het wel ermee eens dat mode door alle maten moet worden geshowd,zowel maat 32 als ook maat 60...lange leve de diversiteit!Want als ik een baalmoment heb dan wil ik me wel eens te dik voelen hoewel ik meestal tevreden ben met mijn maat,maat 40/42 van onderen en maat 38/40 van boven.Ik wil geen idealbeelden.Iedereen is anders,gelukkig maar en iedereen is mooi op zijn manier...:)
Alle reacties Link kopieren
@Silky,



Opmerkingen als je te dun bent krijg je ook zeker, ik ben nu 31 en aardig op gewicht nu, dus momenteel hoor ik ze niet meer, mede ook denk ik omdat ik nu een weerwoord geef.



Maar een paar jaar geleden hoorde ik dus ook regelmatig van je moet wat meer eten, eet je wel genoeg?, en ook nog heel leuk aangeven wat je precies moet eten om aan te komen....alsof ik dit nog nooit geprobeerd had....



Dat dun zijn wel eens je bouw kan zijn is voor een aantal mensen moeilijk te verteren er word gelijk gedacht dat je ziek bent of aan een

eetstoornis lijdt. Dat was/is bij mij totaal niet aan de orde, ik kom gewoon moeilijk aan....
Alle reacties Link kopieren
@Silky, ook ik heb vroeger beledigende opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd gekregen toen ik erg slank was. Ik woog toen 65 kilo bij een lengte van 1.78 dus zo heel broodmager kan ik niet eens zijn geweest. Ik zal maat 38 of 36 hebben gehad, geen idee eigenlijk.

Maar wat dacht je van deze: 

"Je bent een leuke Etioper maar je hebt je kleur niet mee." :?

of

"Als een man hem er bij jou van voren insteekt, kan hij hem van achteren vastpakken."

Het waren trouwens vrouwen die deze opmerkingen maakten. 



Ook leek iedereen van mening dat ik moest worden bijgevoerd. Ik deed een opleiding voor volwassenen, oudere dames boden mij hun brood aan in de pauze! (terwijl ik al at als een bootwerker). Dat soort dingen. Bijna iedereen bemoeide zich met mijn figuur.
Alle reacties Link kopieren
Ethiopiër met een h natuurlijk!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven