Overig
alle pijlers
De dood overwonnen en niet blij
vrijdag 1 september 2017 22:21
ruim 1 jaar geleden was ik op sterven na dood. De artsen hadden me opgegeven en ik had afscheid genomen, afscheid van het leven, van mijn kinderen, van mijn naasten en van het viva forum. Mijn afscheid was geregeld, gepland, het was goed. En toen overleefde ik tegen alle verwachtingen in. Toen moest ik een leven leven waar ik al afscheid van genomen had. Er waren harde woorden gezegd tussen mij en mijn oudste dochter in de veronderstelling dat het nu of nooit was. Ik liet haar razen en tieren en steunde haar met de gedachte dat ik er nog maar zo kort zou zijn.
Ik heb het dus, tegen alle verwachtingen en behandelingen in overleefd. Ik ben nog steeds ziek en mijn kwaliteit van leven is een kwestie van overleven zolang als het duurt, de verwachting is hooguit 2 jaar. Ik heb destijds euthanasie geregeld en dat staat nog steeds vast. Maar, tegen alle verwachtingen in ben ik er nog. Het probleem is als volgt;
Ik ben vanaf mijn 4e t/m mijn 14e misbruikt door mijn stiefvader. Ik heb destijds min of meer gedwongen aangifte gedaan. Mijn oudste dochter heeft dit nooit geloofd en heeft contact gezocht met mijn stiefvader 2 jaar geleden. Hij ontkende alles, mijn dochter stond omarmd met hem op facebook en slikte zijn praatjes als zoete koek. Ze vertelde de rest van de familie ook dat ik gelogen had etc. Dit heeft mij afschuwelijk veel pijn gedaan.
Ik ben nu bezig om voor mijn overlijden alles boven water te halen wbt de aangiften en krantenknipsels van 1981 aangaande deze zaak. Ik probeer iedere week een stukje te doen want volop erin trek ik niet. Ik ben ondertussen best ver. Ik neem mijn dochter niks kwalijk, vergeven en vergeten. Maar ik zal niet rusten tot ik het hele dossier boven water heb om de door haar gezaaide twijfel tegenover mijn andere kinderen en familie met feiten kan weerleggen. Ik ben hier zo ontzettend verdrietig over, ik moet mijn laatste tijd die me rest doorbrengen om mijn verleden te bewijzen.
Mijn andere kinderen zeggen mam, dat is niet nodig. Maar mijn dochter heeft zoveel twijfel en haat gezaaid dat ik voor mijn gevoel niet anders kan. Ik kreeg bv appjes met de tekst; vuile h**r, je hebt ge**kt met de man van je moeder. Ik hoop dat je (rond de tijd van de euthanasie) diep ongelukkig en eenzaam inslaapt. Dus nu mijn vraag; ik heb niet langer dan 2 jaar, ik wil alles boven water krijgen qua aangifte en krantenknipsels. Wie wil en kan mij helpen? Ik doe mijn best maar kan fysiek en emotioneel maar beetje voor beetje hiermee bezig zijn. De rest van mijn kinderen twijfelen omdat zij zo overtuigend verteld. Mijn vrienden zeggen vergeet het maar ik kan het niet.
Wil iemand mij helpen?
Groet, een moeder
Ik heb het dus, tegen alle verwachtingen en behandelingen in overleefd. Ik ben nog steeds ziek en mijn kwaliteit van leven is een kwestie van overleven zolang als het duurt, de verwachting is hooguit 2 jaar. Ik heb destijds euthanasie geregeld en dat staat nog steeds vast. Maar, tegen alle verwachtingen in ben ik er nog. Het probleem is als volgt;
Ik ben vanaf mijn 4e t/m mijn 14e misbruikt door mijn stiefvader. Ik heb destijds min of meer gedwongen aangifte gedaan. Mijn oudste dochter heeft dit nooit geloofd en heeft contact gezocht met mijn stiefvader 2 jaar geleden. Hij ontkende alles, mijn dochter stond omarmd met hem op facebook en slikte zijn praatjes als zoete koek. Ze vertelde de rest van de familie ook dat ik gelogen had etc. Dit heeft mij afschuwelijk veel pijn gedaan.
Ik ben nu bezig om voor mijn overlijden alles boven water te halen wbt de aangiften en krantenknipsels van 1981 aangaande deze zaak. Ik probeer iedere week een stukje te doen want volop erin trek ik niet. Ik ben ondertussen best ver. Ik neem mijn dochter niks kwalijk, vergeven en vergeten. Maar ik zal niet rusten tot ik het hele dossier boven water heb om de door haar gezaaide twijfel tegenover mijn andere kinderen en familie met feiten kan weerleggen. Ik ben hier zo ontzettend verdrietig over, ik moet mijn laatste tijd die me rest doorbrengen om mijn verleden te bewijzen.
Mijn andere kinderen zeggen mam, dat is niet nodig. Maar mijn dochter heeft zoveel twijfel en haat gezaaid dat ik voor mijn gevoel niet anders kan. Ik kreeg bv appjes met de tekst; vuile h**r, je hebt ge**kt met de man van je moeder. Ik hoop dat je (rond de tijd van de euthanasie) diep ongelukkig en eenzaam inslaapt. Dus nu mijn vraag; ik heb niet langer dan 2 jaar, ik wil alles boven water krijgen qua aangifte en krantenknipsels. Wie wil en kan mij helpen? Ik doe mijn best maar kan fysiek en emotioneel maar beetje voor beetje hiermee bezig zijn. De rest van mijn kinderen twijfelen omdat zij zo overtuigend verteld. Mijn vrienden zeggen vergeet het maar ik kan het niet.
Wil iemand mij helpen?
Groet, een moeder
vrijdag 1 september 2017 22:28
Waar is haar vader in dit verhaal? Wat een ongelofelijke nare appjes, onvoorstelbaar dat ze zo durft te praten tegen iemand.
enn wijzigde dit bericht op 01-09-2017 22:29
7.30% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 1 september 2017 22:29
Ik heb werkelijk waar geen idee MoirenPhae. Maar het is wat je zegt haat, pure haat. Waarom weet ik echt niet en wilt ze ook echt niet zeggen. Ik kan het ook niet plaatsen, ben bij de bevalling van haar jongste geweest en ze prees me de hemel in. Ik begrijp het niet en zal het nooit begrijpen vrees ik. Ik richt me nu op het dossier en de krantenarchieven. Ik wil geen twijfels achter laten
vrijdag 1 september 2017 22:43
vrijdag 1 september 2017 22:45
Ik wil haar niet overtuigen. Ik wil de waarheid nalaten. Naast haar tweelingzusje heb ik nog 2 kinderen. Allemaal eigen bedrijven, master en fijne levens. Daar ben ik trots en blij om. Door haar toedoen twijfelen ze nu aan mij. Ik heb fouten gemaakt, mede door mijn verleden. Dat begrepen ze maar nu twijfelen ze aan mij en mijn verleden. En dat doet pijn. Ik wil de waarheid achterlaten dus ik hoop dat iemand mij kan helpen om het verleden boven water te halen.MoirenPhae schreef: ↑01-09-2017 22:30Ik denk dat hoe harder jij haar wil overtuigen, hoe harder zij zich afzet,
vrijdag 1 september 2017 22:46
Och lieverd wat een verdriet moet je hebben! Denk je dat, als je alles boven water hebt, je dochter er anders over gaat denken? Ik vind haar verschrikkelijk haatvol en ik weet niet of het wel vanuit een redelijk denkend mens komt. Ik schrik echt van haar berichten. Ik snap dat je de waarheid boven water wil hebben, maar denk ook aan jezelf en je fysieke gesteldheid.
Je beseft pas hoe fijn het is om te ademen als je neus verstopt zit.
vrijdag 1 september 2017 22:49
vrijdag 1 september 2017 22:51
Is trots en blij zijn op jouw kinderen niet voldoende? Mag ik vragen welke fouten je gemaakt?IBD schreef: ↑01-09-2017 22:45Ik wil haar niet overtuigen. Ik wil de waarheid nalaten. Naast haar tweelingzusje heb ik nog 2 kinderen. Allemaal eigen bedrijven, master en fijne levens. Daar ben ik trots en blij om. Door haar toedoen twijfelen ze nu aan mij. Ik heb fouten gemaakt, mede door mijn verleden. Dat begrepen ze maar nu twijfelen ze aan mij en mijn verleden. En dat doet pijn. Ik wil de waarheid achterlaten dus ik hoop dat iemand mij kan helpen om het verleden boven water te halen.
En verder: Hoe zou iemand jou daarbij kunnen helpen? Heb jij een idee?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 1 september 2017 22:54
Lieve IBD,
Ps: ik haal zo deze post weer weg wegens herkenbaarheid.
Te eerste fijn, dat je er nog bent en dat je extra reserve tijd hebt gekregen.
Ik begrijp dat je niet blij bent nu je met zulke nare dingen bezig moet zijn.
Ik heb ik de afgelopen jaar mijn beide ouders verloren aan kanker.
Mijn moeder en zus hebben veel ruzie gehad. Dit kwam vooral door mijn zus.
Dit hebben mijn broer en ik onze zus wel kwalijk genomen.
Je hoeft niets te bewijzen! Neem de tijd die je nog hebt om te genieten met je (lieve) kinderen en kleinkinderen.
Je doet hen nu tekort. Laat je andere dochter voor wat het is. En besteedt je liefde en aandacht aan de mensen die dit verdienen.
Liefs
Ps: ik haal zo deze post weer weg wegens herkenbaarheid.
Te eerste fijn, dat je er nog bent en dat je extra reserve tijd hebt gekregen.
Ik begrijp dat je niet blij bent nu je met zulke nare dingen bezig moet zijn.
Ik heb ik de afgelopen jaar mijn beide ouders verloren aan kanker.
Mijn moeder en zus hebben veel ruzie gehad. Dit kwam vooral door mijn zus.
Dit hebben mijn broer en ik onze zus wel kwalijk genomen.
Je hoeft niets te bewijzen! Neem de tijd die je nog hebt om te genieten met je (lieve) kinderen en kleinkinderen.
Je doet hen nu tekort. Laat je andere dochter voor wat het is. En besteedt je liefde en aandacht aan de mensen die dit verdienen.
Liefs
vrijdag 1 september 2017 22:56
Hebben jouw andere dochters je dit letterlijk zo verteld? Twijfelen zij nu echt aan jou en jouw fouten? Of hebben ze je alleen vragen gesteld omdat ze jouw nogal heftige dochter hebben aangehoord?
Ik weet het ik vraag je het hemd van je lijf en kijk maar of je zin hebt om mijn vragen te beantwoorden. Ik stel ze omdat ik jouw verhaal echt heftig vind.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 1 september 2017 23:03
Broodjerauweham zou zo maar gelijk kunnen hebben, ik herken dit gedrag ook. Weliswaar in totaal andere afscheidsituaties maar sommige mensen lijken liever afscheid te nemen in boosheid en frustratie. Misschien wel omdat ze zo weg kunnen blijven bij hun verdriet.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 1 september 2017 23:06
Zoiets denk ik dus ook, ik ben dus ook niet boos. Maar het heeft dus eenzelfde soort impact op de rest. En ik zou het zo ontzettend verdrietig vinden dat door haar gestook en getwijfel de anderen straks achterblijven met vragen en twijfels.broodjerauweham schreef: ↑01-09-2017 22:58Ik had soms het idee dat het voor mijn zus gemakkelijker was om ruzie te maken met mijn moeder. En om iedereen tegen elkaar op te stoken. Hierdoor kon ze niet bezig zijn met het naderende verlies van onze moeder.
vrijdag 1 september 2017 23:08
vrijdag 1 september 2017 23:09
Wat een nare situatie. Heb je zelf een concreet idee wat je nodig hebt van specifieke mensen om te bewijzen wat je wilt bewijzen?
Ik zou niet weten waar ik moet beginnen, maar ik las iets over krantenartikelen... zoek je dan iemand die bij een krantenarchief werkt en voor jou wil zoeken?
Hoe kunnen mensen je concreet helpen?
Ik zou niet weten waar ik moet beginnen, maar ik las iets over krantenartikelen... zoek je dan iemand die bij een krantenarchief werkt en voor jou wil zoeken?
Hoe kunnen mensen je concreet helpen?
Adem in, adem uit, en herhaal indien nodig 
