Overig
alle pijlers
Hoe kan ik mijn moeder nu troosten
maandag 13 november 2017 21:02
maandag 13 november 2017 21:02
maandag 13 november 2017 21:03
Och jee... wat heftig. Gecondoleer met opnieuw een heftig verlies.
Je kan er denk ik alleen maar zijn.
Kop koffie, glas water, doos cleenex, wasje doen, eten in huis halen, effe de rommeltjes opruimen, luisteren. Helpen met regelen, adviseren als ze erom vraagt. Want hoe kan iemand die binnen een week haar man en moeder verliest getroost worden? Daar valt nu niet tegen aan te troosten dus is het verdriet enorm en dat is er gewoon. Daar valt niets tegen te doen en dan kan je er alleen maar zijn.
Je kan er denk ik alleen maar zijn.
Kop koffie, glas water, doos cleenex, wasje doen, eten in huis halen, effe de rommeltjes opruimen, luisteren. Helpen met regelen, adviseren als ze erom vraagt. Want hoe kan iemand die binnen een week haar man en moeder verliest getroost worden? Daar valt nu niet tegen aan te troosten dus is het verdriet enorm en dat is er gewoon. Daar valt niets tegen te doen en dan kan je er alleen maar zijn.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 13 november 2017 21:11
Toen mijn vader overleed kon ik er emotioneel niet voor mijn moeder zijn. Je hebt beiden je eigen verdriet en je eigen proces. Ik heb mijn verdriet met mijn vrienden verwerkt, mijn moeder met de hare. Inmiddels gaat 't weer prima tussen ons, maar in 't begin voelde het gemis van mijn vader echt als 'n amputatie zonder verdoving.
maandag 13 november 2017 21:33
Gecondoleerd, wat erg zeg. Troosten kun je niet. Het is geen kwestie van: kusje erop. Of: "alles komt weer goed". Het komt namelijk nooit meer goed, het is gewoon echt allerverschrikkelijkst erg, en ooit ga je ermee leren leven, maar zover is het nog lang niet. En daarom kun je alleen maar gewoon samen heel verdrietig zijn. Samen alles regelen, proberen de praktische zaken gedaan te krijgen of deze uitbesteden. Dus als iemand zegt: "als ik wat kan doen moet je het zeggen...". Dan zeg je gelijk: "Oh wacht ik heb hier een mand met strijken, die zal ik je even mee geven." Dat soort dingen gaat jou namelijk ook helemaal niet lukken. En verder samen huilen, lachen, herinneringen ophalen, muziek luisteren. Maar troosten nee ...
maandag 13 november 2017 23:46
Jawel want ook jij heb jouw papa en oma verloren.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 14 november 2017 00:28
Gecondoleerd.
En een tip: niet sterk proberen te zijn als je zelf ingestort op de grond ligt.
Je bent je vader en je oma verloren in heel korte tijd, dat is gewoon ontzettend zwaar. Je hoeft je niet groter of sterker te houden voor je moeder, jouw verlies is niet kleiner dan het hare. Het is mooi als je troost vindt bij elkaar, maar de realiteit is dat in veel gevallen mensen bij zo'n groot verdriet er even alleen voor zichzelf kunnen zijn. En dat is niet gek of slecht of verkeerd. Net zo goed als je moeder ook niet sterk voor jou kan zijn nu, kun jij dat omgekeerd ook even niet. Heel normaal, dat is niet iets waar je je schuldig om moet voelen of in bochten voor moet wringen. Wees maar gewoon even zelf verdrietig.
En een tip: niet sterk proberen te zijn als je zelf ingestort op de grond ligt.
Je bent je vader en je oma verloren in heel korte tijd, dat is gewoon ontzettend zwaar. Je hoeft je niet groter of sterker te houden voor je moeder, jouw verlies is niet kleiner dan het hare. Het is mooi als je troost vindt bij elkaar, maar de realiteit is dat in veel gevallen mensen bij zo'n groot verdriet er even alleen voor zichzelf kunnen zijn. En dat is niet gek of slecht of verkeerd. Net zo goed als je moeder ook niet sterk voor jou kan zijn nu, kun jij dat omgekeerd ook even niet. Heel normaal, dat is niet iets waar je je schuldig om moet voelen of in bochten voor moet wringen. Wees maar gewoon even zelf verdrietig.
Dat de diva's even hun device erbij melden is het devies.
dinsdag 14 november 2017 11:51
Jawel hoor! Heel veel sterkte. Wat een immens verdriet.
Durf hulp te vragen TO. Moest je een vriendin van mij zijn, zou ik met heel veel liefde helpen waar ik kan zodat jij tijd hebt voor jouw verdriet. Dat heeft even prioriteit nu. Wat je moeder betreft denk ik dat je niet meer kan doen dan je nu doet. Jij bent een hele lieve dochter.
dinsdag 14 november 2017 12:04
Dit!Bearnaise schreef: ↑14-11-2017 11:51Jawel hoor! Heel veel sterkte. Wat een immens verdriet.
Durf hulp te vragen TO. Moest je een vriendin van mij zijn, zou ik met heel veel liefde helpen waar ik kan zodat jij tijd hebt voor jouw verdriet. Dat heeft even prioriteit nu. Wat je moeder betreft denk ik dat je niet meer kan doen dan je nu doet. Jij bent een hele lieve dochter.
Heel veel sterkte en probeer hulp in te schakelen en tijd voor jezelf te nemen
maandag 1 januari 2018 20:01
Ohhhh, wat verschrikkelijk... Nog verbijsterd van het overlijden van je vader, komt dat van je oma erbij en nu, nu je denkt weer op je pootjes te zijn geland, begint het nog eens overnieuw met het overlijden van je schoonmoeder... Ik kan me niet anders voorstellen dan dat je nu opnieuw even instort...
Ik wil je een heel dikke knuffel geven en de hoop uitspreken dat je nog steeds weet bij wie je terecht kan om je verhaal te doen, bij wie je steun kunt vinden en die je kan helpen om opnieuw te aarden. Want wat je anderhalve maand geleden gelukt is, gaat je nu weer lukken. Maar dat je dat nu even niet ziet kan ik me goed voorstellen. Sta het jezelf toe om het even niet te weten, om even flink te huilen en je verdriet te uiten. Niet alleen vandaag, maar zo vaak en zo lang als jij daar behoefte aan hebt. 'Het leven gaat door' komt wel weer, eerst je verdriet over deze drie weggevallen familieleden.
Heel veel sterkte de komende tijd!
Ik wil je een heel dikke knuffel geven en de hoop uitspreken dat je nog steeds weet bij wie je terecht kan om je verhaal te doen, bij wie je steun kunt vinden en die je kan helpen om opnieuw te aarden. Want wat je anderhalve maand geleden gelukt is, gaat je nu weer lukken. Maar dat je dat nu even niet ziet kan ik me goed voorstellen. Sta het jezelf toe om het even niet te weten, om even flink te huilen en je verdriet te uiten. Niet alleen vandaag, maar zo vaak en zo lang als jij daar behoefte aan hebt. 'Het leven gaat door' komt wel weer, eerst je verdriet over deze drie weggevallen familieleden.
Heel veel sterkte de komende tijd!