Aardige, sociale, attente acties van je medemens

21-03-2018 17:19 427 berichten
Ik ben eigenlijk best wel een misantroop, weinig vertrouwen in de mensheid, maar misschien juist wel daarom word ik altijd enorm blij van mensen die iets goeds of aardigs doen voor een ander.

Zoals bijvoorbeeld dit wat ik vandaag in de krant las (en waar op Actueel ook al een topic over is geopend :P)

https://www.ad.nl/amersfoort/wie-gaf-es ... ~a139ef78/

Welke aardige gebaren zijn jou altijd bijgebleven?
Alle reacties Link kopieren
Vandaag hielp iemand mijn mandje vasthouden in de supermarkt zo dat ik niet steeds hoefde te bukken bij de band.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Een tijdje geleden zat ik in de bus en was er een jongen zijn OV chipkaart kwijt toen hij moest uitchecken. Hij was enorm gestresst aan het zoeken en wilde al onverrichter zake uitstappen, toen een meisje zei: 'neem je tijd maar hoor! Ik heb in ieder geval geen haast!'. En ze kreeg bijval van veel meer mensen.
Dat vond ik zo mooi. Uiteindelijk vond hij zijn Ov-chipkaart en bedankte hij iedereen voor hun geduld en wenste de bus een fijne dag.

Lijkt misschien iets kleins, maar ik heb dan echt een warm blij gevoel. :)
viva-amber schreef:
21-03-2018 17:21
Vandaag hielp iemand mijn mandje vasthouden in de supermarkt zo dat ik niet steeds hoefde te bukken bij de band.

Ook aardig zeg!

De vrouw voor mij bij het afrekenen vroeg of ik haar dagje-uit zegel wilde. :) Vond ik ook heel attent.
Jaaaaaaaren geleden, toen er nog loketten waren in de NS-stations. Ik was op weg naar muziekles, en kwam één gulden tekort. Het was de tijd zonder pinpas, en cheques had ik niet bij me. Ik baalde, ik zou mijn les dus moeten missen. Ik liep teleurgesteld richting uitgang, tot ik een mevrouw achter me hoorde roepen: Meisje, meisje! Hier, ik heb een gulden voor je, dan kun je toch je kaartje kopen.
Ben ik nooit vergeten. Mevrouw, mocht u dit ooit nog lezen, nog steeds heel hartelijk bedankt! (heb dat toen gelukkig ook uitgebreid kunnen zeggen. Ze zei toen: ja, als het mij was overkomen, had ik ook graag gehad dat iemand dat voor me zou doen)

Fast forward naar een paar jaar later: ik kon hetzelfde doen in een restaurant op Schiphol, vermoeide reizigster had net te weinig geld voor haar broodje, ik heb even bijgesprongen. Moest meteen weer aan die mevrouw van vroeger denken. Zo voelde dat dus!
Alle reacties Link kopieren
Ik vind t altijd zo attent op de snelweg als iemand die jou op de middenbaan aan het inhalen is ziet dat je de vrachtwagen voor je wilt gaan inhalen, en dan vast een baantje opschuift om je daar de ruimte voor te geven zodat je niet in hoeft te houden.
Dat een keer mijn ov-kaart defect was, en mijn pinpas leeg dus kon niks, en mijn ouders niet mij wilde ophalen bij de metro midden in de stad. Een RET-medewerker mij een kaart gaf voor 2uur rijden en desnoods een gratis taxi wilde regelen die het gesprek toevallig hoorde aan de telefoon. Daarnaast regelde een collega van hem een mok thee - Ik zat er nogal doorheen, stond daar te janken. -

En dat is denk nu 8 jaar terug.
Stormvloedkering schreef:
21-03-2018 17:28
Dat een keer mijn ov-kaart defect was, en mijn pinpas leeg dus kon niks, en mijn ouders niet mij wilde ophalen bij de metro midden in de stad. Een RET-medewerker mij een kaart gaf voor 2uur rijden en desnoods een gratis taxi wilde regelen die het gesprek toevallig hoorde aan de telefoon. Daarnaast regelde een collega van hem een mok thee - Ik zat er nogal doorheen, stond daar te janken. -

En dat is denk nu 8 jaar terug.
Hier moet ik ook bijna spontaan van janken. Wat een lieve mensen!
Mijn puberzoon brengt mij elke avond ongevraagd een kop thee. :heart:
Ik was laatst bij AH.Vroeg na het afrekenen bij de kassa of er nog moestuintjes waren,nee zei de kassiere,actie is afgelopen. Ik liep met mijn winkelwagen weg toen de jongen van de infobalie ernaast die mijn vraag gehoord had tegen me zei even te wachten en hij pakte een hele doos met moestuintjes onder de balie vandaan en zette deze in mijn winkelwagen. Aardig he,dat is nog eens klantvriendelijk :-D
Stormvloedkering schreef:
21-03-2018 17:28
Dat een keer mijn ov-kaart defect was, en mijn pinpas leeg dus kon niks, en mijn ouders niet mij wilde ophalen bij de metro midden in de stad. Een RET-medewerker mij een kaart gaf voor 2uur rijden en desnoods een gratis taxi wilde regelen die het gesprek toevallig hoorde aan de telefoon. Daarnaast regelde een collega van hem een mok thee - Ik zat er nogal doorheen, stond daar te janken. -

En dat is denk nu 8 jaar terug.
Dan had je een leukere ervaring dan ik :P Ik heb ook om ongeveer dezelfde redenen weleens zitten janken in een RET-metro, maar niemand keek op of om. :'-(
Alle reacties Link kopieren
Ik heb vanmorgen een koffie afgerekend voor een toerist met jetlag die een buitenlandse niet-werkende pas had. Dat vond hij leuk en ik werd er zelf ook blij van!
RégineFilange schreef:
21-03-2018 17:32
Dan had je een leukere ervaring dan ik :P Ik heb ook om ongeveer dezelfde redenen weleens zitten janken in een RET-metro, maar niemand keek op of om. :'-(
:(

Was echt wel toeval hoor.
Het was een bizar slechte dag, echt de wet van Murphy zeg maar alles wat je maar kon bedenken ging mis, en dat was de druppel.
Ben blij dat ik toen door die mensen werd opgevangen, wat eigenlijk mijn ouders hadden moeten doen. Ach ja.
Alle reacties Link kopieren
Ja pas nog, ik ben zwanger en stapte een volle metro in. Ik hoef niet zo lang dus kwam niet eens in mij op of iemand zou gaan staan. Ik keek omhoog en toen seinde een jonge en stoere jongen van moet je zitten? Ik weet dat het normaal hoort te zijn, maar omdat het zo onverwachts kwam (en omdat ik zwanger ben ;-D ) en omdat het echt een stoere tiener was, vond ik het extra leuk.
Ik stond in de regen en een lieve man gaf mij een paraplu aan vanuit de auto. Echt cute. Leuke voorbeelden hier trouwens, ga dit topic even volgen :heart:
Alle reacties Link kopieren
De vrouw die jaren geleden mijn treinkaartje betaalde.
Ik was op weg naar school toen ik in de trein er achter kwam dat ik geen portomonnee bij had. Tuurlijk een controle, de conducteur dreigde met de politie omdat ik mij dus niet kon identificeren en niet kon betalen. Als 16 jarig meid raakte ik toch best slag dan. De vrouw tegenover mij heeft toen mijn kaartje betaald, een retourtje ook nog want ik moest wel naar huis toe kunnen.
En het geld mocht ik gewoon terug overmaken als ik thuis was.
Haar ben ik nog eeuwig dankbaar!
O ja: hoogzwanger op het station met spoed naar de wc moeten en geen muntje voor de wc hebben. Ze lieten me er echt niet in. Toen een mevrouw me een muntje gaf, moest ik bijna huilen. En nee: dat waren niet de hormonen.
Alle reacties Link kopieren
Toen ik een telefoontje kreeg dat het ziekenhuis acute leukemie gesteld had bij mijn man was ik in een winkel.
Ik legde mijn spullen neer en liep naar de bus om naar de daniel den hoed te gaan waar hij naartoe over was gebracht. Volslagen hysterisch en in paniek hielpen mensen mij de juiste bus te vinden.
En toen ik eenmaal in de juiste bus vroeg ik aan iemand of die mij kon vertellen waar ik uit moest stappen en hoe ik moest lopen.
Daarop zei een vrouw: ik moet er een halte later pas uit maar ik loop met je mee en wacht bij de daniel den hoed totdat er familie van je is want ik wil je nu niet alleen laten.
Als een waas heb ik gelopen en toen er familie bleek te staan heb ik mat en vluchtig bedankt gezegd.
Dus mocht de mevrouw meelezen ondanks dat ik nogal mat was heeft het veel voor mij betekend, mijn hartelijke dank.

En in het verlengde hiervan, kort na zijn overlijden had ik nogal last van angst en paniekaanvallen zeker in het ov. Ik had hier last van terwijl ik op een perron wanhopig zat te zijn omdat de trein vertraging had en ik niet meer weer wat ik moest doen een jonge knul kwam aan mij vragen of het wel ging. Ik schaamde me rot en heb het afgekapt.
Een paar minuten later kwam hij weer terug maar dan met iemand van de NS bij zich. Hij kon mij niet zo laten zitten en merkte dat ik hem afpoeierde.
En ik zat ook eens te huilen in het ov, heel stilletjes en ik dacht en hoopte onopvallend. Tot er een vrouw naar mij toe kwam die mij een briefje gaf met veel sterkte erop. Deed me goed.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Alle reacties Link kopieren
Jaren terug bij tramhalte een dakloze man die bij verschillende mensen geld vroeg voor een kaartje. Het was hartje winter en het vroor. Hij wilde naar de dagopvang. Ik heb hem kleingeld geld gegeven en hij riep een paar keer in de tram dank u mevrouw. Ik knikte alleen Ik zag hem inderdaad uitstappen bij dagopvang.

Tijdens een regenachtige dag was ik aan het schuilen en er kwam een man met paraplu aan. Van hier neem maar mee. Was 3 jr terug en paraplu heb ik nog
Laatst nog met code rood dat stormpoolen georganiseerd via Twitter. Mensen die gestrand waren op het treinstation door vreemde mensen met een auto opgehaald werden om zo toch thuis te komen. Vond ik een mooi initiatief. Liet zien hoe een klein land groot kan zijn.
Ik ben al even werkloos, solliciteer veel maar het wil nog niet lukken. Zo niet leuk. En dat ik dan op een gegeven moment een kaartje krijg van mijn zus, dat ze trots op me is, omdat ik positief blijf en de moed niet laat zakken. Lief!

Jaren geleden, met mijn eerste auto, kreeg ik een ongeluk door een stomme actie van een vrachtwagenchauffeur. Ik stond met een total loss auto op de middelste rijbaan en kreeg hem met moeite aan de kant. Toen is een voorbijganger die het ongeluk heeft gezien gestopt en heeft me moed ingesproken en verteld wat er moest gebeuren (schadeformulier invullen etc). Hij heeft me ook zijn visitekaartje gegeven voor het geval ik een getuige nodig zou hebben. Ik was daar zo dankbaar voor, dat er op dat moment iemand voor me was.
Alle reacties Link kopieren
De moeder van een klasgenoot die spontaan zei "Mijn kind gaat binnenkort op hockey. Willen die van jou ook? Ik rij toch, dus ik neem ze elke week wel mee heen en terug hoor! Hoef jij de deur niet uit."
Vond ik zo lief.... (en zoon is na 3 lessen nog steeds superenthousiast!)
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
Alle reacties Link kopieren
Tvp. Wat een fijn topic.
Geweldig topic! Mijn bijdrage volgt (alleen de ervaringen van mijn reddende engelen dan, veel van bovenstaande acties heb ik zelf gedaan voor anderen en nog, voor mij heel normaal maar al snel bestempeld bij benoemen als egotripper)

Ik heb zoveel hartverwarmende mensen en situaties meegemaakt dat ik er bladzijden mee kan vullen. Nu ik er weer een keer extra over nadenk door dit topic borrelen de warme gevoelens weer omhoog!
Alle reacties Link kopieren
ik word echt zo blij van dit topic :)
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven