Totaal geen richtingsgevoel en geen routes kunnen onthouden

• omrijden, dus eerst naar een punt fietsen/rijden van waaruit ik weet hoe ik ergens anders weer kan komen;

• sowieso nooit ergens binnendoor of een doorsteekje, zoveel mogelijk rechte lijnen, en zo min mogelijk ge-zigzag (ik woon in de Jordaan in Amsterdam, wie daar bekend is weet dat dat niet makkelijk is);

• voorbereiden waar mogelijk, routes op de computer doornemen, kijken of er dingen zijn waar ik op kan letten, hoewel dat al fietsende/rijdende vaak lastig is, want je bent ergens zo voorbij;

• het loslaten, ik weet dat ik vaak verdwaal, dus ik probeer me er niet zo druk om te maken.

Theamuts schreef: ↑

11-05-2018 12:37

Ja, heb ik ook. Ik ga steevast eerst de verkeerde kant op, zelfs als ik ergens al eerder ben geweest en weet dat ik NIET een bepaalde kant op moet. Dan ga ik dus toch weer de verkeerde kant op.
Mijn oplossing is een tomtom of de route op mijn telefoon instellen. (ook voor op de fiets of als ik in mijn eentje ga wandelen.)

Yella78 schreef: ↑

11-05-2018 12:38

Ik herken wel het een en ander, ben er ook geen ster in en gekscheer weleens dat ik 'dysgeolie' heb (geen bestaand woord volgens mij).
Mijn man irriteert het. Als we voor de duizendste keer de route naar zijn moeder rijden en ik wéér vraag of ik hier wel of niet rechts moet, krijgt hij heel erg de kriebels. Hij begrijpt daar echt niets van. Inmiddels heb ik een goede vergelijking gevonden; hij is slecht met taal en kan ook keer op keer dezelfde fout maken, ondanks mijn vaak herhaalde uitleg daarover. Als ik hem daar dan op wijs, begrijpt hij het iets beter.

thee_leutje101 schreef: ↑

11-05-2018 12:42

Ja, heel herkenbaar. Ik ben (was) ook ontzéttend slecht in wiskunde en ik ben overtuigd dat dat iets met elkaar te maken heeft. Ik kan links en rechts ook slecht uit elkaar houden trouwens, vaak zeg ik het verkeerde, als ik het goede bedoel. Is dat voor anderen herkenbaar? (Ik ben trouwens dan wél weer goed in ruimtelijk inzicht, gek genoeg)

Ik ben zo verschrikkelijk blij met smartphone met googlemaps, gebruik het te pas en te onpas en voel me onthand zonder.

MinkeDeWit schreef: ↑

11-05-2018 12:45

Ja, ik heb het ook. Ik heb meerdere keren moeten bijbetalen in een parkeergarage omdat ik de auto niet meer kon vinden. En als ik op weg twijfel tussen links of rechts, kies ik het tegenovergestelde van wat ik denk (met 100% score). Mijn jongste is er juist enorm goed in. Al toen ze vier was wist ze me uit woonwijken te krijgen, en de auto te vinden in garages.
Dat is overigens echt een struikelblok, nieuwbouwwijken. Een oude stadswijk kom je nog wel uit, maar in een Vinex-wijk kun je blijven rondrijden zonder ooit de (enige) uitweg te vinden.

strikjemetstippels schreef: ↑

11-05-2018 13:20

Ik zit exact aan de andere kant van het spectrum, dus alles onthouden en continu bezig zijn met routes/vlucht routes/kortste afstand et cetera.

Een routeplanner app kan al veel schelen in jouw probleem. Op Google Maps heb je ook dat je foto's krijgt van bepaalde punten, en natuurlijk streetview.

ZetHetRaamOpen schreef: ↑

11-05-2018 13:08

Ik had de op kunnen schrijven. Daarbij kan ik ook echt niet kaartlezen. Ik probeer het echt heel hard, en dan sta ik weer 5 minuten naar Google Maps te staren. Kijken waar het water is, en dat grasveldje en dat ik dan dus naar links moet, om vervolgens te concluderen dat ik toch maar rechts had gemoeten als ik op Maps zie dat het blauwe stipje helemaal niet de juiste kant op gaat. Mijn huidige tactiek is dan ook niet meer proberen het zelf te doen, gewoon een kant te kiezen en dan te zien of het stipje juist meebeweegt. Werkt als een tierelier.

Toen ik naar de middelbare school ging heb ik in tranen aan mijn ouders verteld dat ik helemaal niet wist hoe ik moest fietsen. Dit terwijl het 2 straten bij oma vandaan was. Mijn moeder is het samen met me gaan fietsen en heeft alle herkenningspunten aangewezen, maar vader kon zich het echt niet voorstellen dat ik niet iets zelf kan vinden wat 2 straten bij een ander punt vandaan is. Maar ik kan het gewoon echt niet.

Overigens ben ik wiskundige dus daar heeft het verder volgens mij niks mee te maken. ik weet niet hoe ik het overleefd zou hebben als ik 20 jaar ouder en smartphoneloos was geweest. Dan was ik inmiddels ergens de wijk gekkie omdat ik al 5 jaar op zoek was naar een adres en vast was geraakt in de oneindige cirkel op elkaar lijkende huizen van een nieuwbouwwijk.