Overig
alle pijlers
Wanneer zeg je U tegen iemand?
zondag 26 augustus 2018 02:23
Ik zeg U tegen ouderen. Maar nu ik een van die ouderen ben zie ik het verschil niet meer. En dat is knap lastig.
Hoe doen jullie dat?
Ik merk dat vele mensen het fijn vinden om niet met U aangesproken te worden. Alhoewel dat in mijn tijd (ik ben 41) als netjes werd beschouwd, is het nu hip om iedereen te tutoyeren.
Hoe doen jullie dat?
Ik merk dat vele mensen het fijn vinden om niet met U aangesproken te worden. Alhoewel dat in mijn tijd (ik ben 41) als netjes werd beschouwd, is het nu hip om iedereen te tutoyeren.
zondag 26 augustus 2018 02:43
Ik spreek mensen met ‘je’ aan als ze mij met ‘je’ aanspreken en wanneer het jonge mensen tot ca. 15 jaar ouder dan ik zijn. Voor de rest gebruik ik nog veel ‘u’, zeker wanneer ik mijn respect tot uitdrukking wil brengen (bijv. bij een bezoek aan een arts). Ook in emailverkeer naar klanten toe is mijn standaard ‘u’ tenzij de klant begint te tutoyeren (wat veel voorkomt trouwens).
Don't follow me. I'm lost too..
zondag 26 augustus 2018 02:44
zondag 26 augustus 2018 04:47
Dat merk ik ook, ik gebruik het doorelkaar vandaar dat ik het hier even vroeg.
Hoe moet je jezelf dan wel niet voelen/zien als je 80 bent? 
zondag 26 augustus 2018 06:13
Volgens de etiquette zeg je u tegen iedereen die ouder dan jou is (in jouw geval dus 40+), iedereen die meer “senioriteit” heeft (een arts, een dominee, een leerkracht, enz), en tegen iedereen waar je “zakelijk” contact mee hebt (zowel wanneer jij als wanneer de ander in functie is). Tutoyeren doe je pas als de ander aangeeft dat dit kan.
Inmiddels is de etiquette natuurlijk wat vervaagd en wordt er overal getutoyeerd. Het is soms ook gewoon een kwestie van aanvoelen wat gegeven de omstandigheden wel of niet gepast is.
Maar bij twijfel ga je gewoon uit van de formele regels, en wil iemand het dan toch liever anders, dan hoor je dat wel.
Inmiddels is de etiquette natuurlijk wat vervaagd en wordt er overal getutoyeerd. Het is soms ook gewoon een kwestie van aanvoelen wat gegeven de omstandigheden wel of niet gepast is.
Maar bij twijfel ga je gewoon uit van de formele regels, en wil iemand het dan toch liever anders, dan hoor je dat wel.
zondag 26 augustus 2018 07:30
.
Deel van mijn werk is een nauwe relatie opbouwen met mijn klantcontactpersonen, dus ik begin ergens tussen u en jullie voor het idee, maar ga binnen 2-3 mails of telefoontjes op je ben over. Tegen ‘passanten’ tijdens mijn werk wel altijd u, ook als de ander 20 jaar jonger is dan ik.
In mijn privéleven eigenlijk altijd je. De tandarts is je, de NS-medewerker is je. Alleen voor ouderen / bejaarden maak ik een uitzondering, maar die stellen dat soort beleefdheden vaak ook nog op prijs.
zondag 26 augustus 2018 07:55
zondag 26 augustus 2018 07:56
Ik ben erg u-zeggend opgevoed maar ik doe er niet meer zo aan.
Ik zeg je tegen iedereen jonger dan een jaar of 60, of als iemand duidelijk een autoriteit in functie is, de Koning of de agent waarbij je aangifte komt doen bijvoorbeeld.
Mijn huisarts is 10 jaar jonger dan ik ben en zelf vrij amicaal, dan zeg ik gewoon je.
Ik zeg je tegen iedereen jonger dan een jaar of 60, of als iemand duidelijk een autoriteit in functie is, de Koning of de agent waarbij je aangifte komt doen bijvoorbeeld.
Mijn huisarts is 10 jaar jonger dan ik ben en zelf vrij amicaal, dan zeg ik gewoon je.
zondag 26 augustus 2018 07:56
Ik zeg eigenlijk altijd je. Werk zijn altijd collega's, de juffen van de kinderen enzo, de tandarts. Behalve als ik echt een afstand voel zoals bij sommige artsen (maar niet allemaal, gaat een beetje op gevoel). De nieuwe partner van mijn moeder (70) noem ik zonder problemen meteen je. Vooral omdat ik geen afstand wil tot hem.
Bij mijn schoonouders worstel.ik nog steeds. Toen ik ze leerde kennen was ik een stuk jonger en ben ik met u begonnen. Nu zijn het bijna de enige mensen waar ik nog wel eens u tegen zeg als ik ze rechtstreeks aanspreek. Verder gebruik ik wel hun voornaam.. eigenlijk moet ik gewoon je zeggen, kan prima. Maar krijg het maar niet afgeleerd.
Bij mijn schoonouders worstel.ik nog steeds. Toen ik ze leerde kennen was ik een stuk jonger en ben ik met u begonnen. Nu zijn het bijna de enige mensen waar ik nog wel eens u tegen zeg als ik ze rechtstreeks aanspreek. Verder gebruik ik wel hun voornaam.. eigenlijk moet ik gewoon je zeggen, kan prima. Maar krijg het maar niet afgeleerd.
zondag 26 augustus 2018 07:58
Tegen iedereen die 'te oud' is om mijn vriend of vriendin te kunnen zijn.
In Friesland omzeilen we het heel mooi, of het blijkt echt een Fries dingetje te zijn. Als je twijfelt of je 'u' of 'jij' moet zeggen, zeg je gewoon de naam.
Bijvoorbeeld; 'wil Piet ook koffie?'
Dan zeg je geen je/jij of u maar ben je toch beleefd en netjes.
In Friesland omzeilen we het heel mooi, of het blijkt echt een Fries dingetje te zijn. Als je twijfelt of je 'u' of 'jij' moet zeggen, zeg je gewoon de naam.
Bijvoorbeeld; 'wil Piet ook koffie?'
Dan zeg je geen je/jij of u maar ben je toch beleefd en netjes.
zondag 26 augustus 2018 08:05
In sociale situaties zeg ik 'u' tegen mensen waarvan ik weet of vermoed dat ze dat waarderen. Zo heb ik een paar tantes die ik 'u' noem en buren van dezelfde leeftijd waar ik 'je' tegen zeg.
Bij zakelijke contacten of bijvoorbeeld contact met artsen en docenten van de kinderen, kies ik in eerste instantie voor u. Maar kan veranderen. Ikzelf stel me in zulke contacten altijd met voor en achternaam voor, dus dan wordt er al sneller getutoyeerd. Dan start een mailwisseling zakelijk met 'Geachte' en 'met vriendelijke groet' om na een paar mailtjes van toon te veranderen naar 'Hoi Yette,' en 'groet, Jan'. Dat verschilt dus ook van persoon tot persoon. Zo is onze huisarts een 'u' maar de tandarts en een van de specialisten noemen we bij de voornaam.
En dan heb je nog de mensen die ik op afstand wil houden. Daarbij maakt het me niet uit of ze 25 zijn, zich voorstellen als 'Martijn' of dat ze mij tutoyeren. Een onsympathieke brugkkascoördinator of gladde makelaar blijf ik stug 'u' noemen.
Bij zakelijke contacten of bijvoorbeeld contact met artsen en docenten van de kinderen, kies ik in eerste instantie voor u. Maar kan veranderen. Ikzelf stel me in zulke contacten altijd met voor en achternaam voor, dus dan wordt er al sneller getutoyeerd. Dan start een mailwisseling zakelijk met 'Geachte' en 'met vriendelijke groet' om na een paar mailtjes van toon te veranderen naar 'Hoi Yette,' en 'groet, Jan'. Dat verschilt dus ook van persoon tot persoon. Zo is onze huisarts een 'u' maar de tandarts en een van de specialisten noemen we bij de voornaam.
En dan heb je nog de mensen die ik op afstand wil houden. Daarbij maakt het me niet uit of ze 25 zijn, zich voorstellen als 'Martijn' of dat ze mij tutoyeren. Een onsympathieke brugkkascoördinator of gladde makelaar blijf ik stug 'u' noemen.
zondag 26 augustus 2018 08:13
Tegen ouderen en mensen met wie ik een professionele afstand wil bewaren zoals een arts zeg ik u. Verder altijd je.
Zakelijk zeg ik nooit u. Mijn klanten, ook de CEO’s zijn mijn gelijke. Het is in mijn loopbaan ooit een bewuste keuze geweest om anderen (vaak mannen) niet ‘hoger’ de plaatsen dan ik door u te zeggen.
Zakelijk zeg ik nooit u. Mijn klanten, ook de CEO’s zijn mijn gelijke. Het is in mijn loopbaan ooit een bewuste keuze geweest om anderen (vaak mannen) niet ‘hoger’ de plaatsen dan ik door u te zeggen.
zondag 26 augustus 2018 08:36
Ik heb een grote hekel aan het woord u en van mij mogen ze het per direct afschaffen. Ik wens zelf ook niet met u aangesproken te worden. Ik zeg dat altijd meteen. Uit beleefdheid spreek ik andere mensen wel aan met u maar ik ben blij als ze dan zeggen van zeg maar jij hoor. Ik vind het afstand scheppen. Ik voelde me ook veel meer op mijn gemak toen mijn huisarts zei dat ik hem niet met u aan hoefde te spreken. Als hij belt zegt hij ook gewoon zijn voornaam.
zondag 26 augustus 2018 08:47
Ik zeg sowieso u tegen iedereen die ik niet ken, of voor het eerst ontmoet. Pas als zij zeggen dat ik je mag zeggen doe ik dat. Of ze nou jonger of ouder zijn dan ik. Tegen oudere mensen zeg ik altijd u. Bij mijn eigen oma uiteraard niet en binnen mijn familie ook bij niemand, dat hoeft hier niet, maar als ik op een familiedag bijvoorbeeld een oudoom ontmoet die ik nog niet ken dan zeg ik wel gewoon u tot ze zeggen dat ik je moet zeggen.
Tegen mensen in winkels, horeca etc zeg ik ook gewoon u. Bij de tandarts ook ( al ben ik ouder dan hem ) en bij de mondhygieniste ook. Overal eigenlijk. Vind het wel zo netjes.
Tegen mijn huisarts zeg ik je, maar dat is zo'n leuk mens die na twee minuten al zei dat ik per se je moest zeggen.
Tegen mensen in winkels, horeca etc zeg ik ook gewoon u. Bij de tandarts ook ( al ben ik ouder dan hem ) en bij de mondhygieniste ook. Overal eigenlijk. Vind het wel zo netjes.
Tegen mijn huisarts zeg ik je, maar dat is zo'n leuk mens die na twee minuten al zei dat ik per se je moest zeggen.
zondag 26 augustus 2018 08:58
Op het werk (zowel intern als extern) wordt alleen getutoyeerd, ongeacht de leeftijd van de gesprekspartners. Met klanten gaat het ook altijd meteen op voornaambasis, ook weer ongeacht leeftijd en functie. Zal een branchedingetje zijn.
Prive is wat genuanceerder. Bij mensen van mijn eigen leeftijd en jonger eigenlijk altijd tutoyeren, ook weer ongeacht functie. Bij ouderen hangt het er helemaal van af. Er zijn mensen van 80 die ik tutoyeer, maar mensen van 60 waar ik dat nooit bij zou doen. Als de anderen wat formeler communiceren pas ik me daarop aan. Dat gaat echt op het gevoel.
Prive is wat genuanceerder. Bij mensen van mijn eigen leeftijd en jonger eigenlijk altijd tutoyeren, ook weer ongeacht functie. Bij ouderen hangt het er helemaal van af. Er zijn mensen van 80 die ik tutoyeer, maar mensen van 60 waar ik dat nooit bij zou doen. Als de anderen wat formeler communiceren pas ik me daarop aan. Dat gaat echt op het gevoel.
zondag 26 augustus 2018 09:20
In mijn werk zal ik altijd u zeggen tegen de mensen die ik telefonisch spreekuur. Nieuwe zakelijke contacten starten ook als u.
En verder volg ik de etiquette regels zoals hierboven werden omschreven.
In mijn ervaring vinden sommige mensen het prettig als je u zegt. Als je meteen begint met tutoyeren zal de ander niet snel zeggen dit niet te waarderen, andersom (zeg maar 'je' hoor) is veel makkelijker aan te geven.
En verder volg ik de etiquette regels zoals hierboven werden omschreven.
In mijn ervaring vinden sommige mensen het prettig als je u zegt. Als je meteen begint met tutoyeren zal de ander niet snel zeggen dit niet te waarderen, andersom (zeg maar 'je' hoor) is veel makkelijker aan te geven.
Dag vogels, dag bloemen, dag kinderen.
