Overig
alle pijlers
En weer geen fietser die gedag zegt!
maandag 25 februari 2019 09:59
Het blijft me verbazen. Of ik nou 's ochtends om half acht, 's middags om kwart over vier of 's avonds om vijf over half negen mijn rondje hardloop, of ik nou door het bos of door de stad ren, vier van de vijf fietsers fietst me straal voorbij wanneer ik ze vrolijk -weliswaar enigszins hijgend- gedag zeg.
Ik zeg altijd tegen iedereen die ik voorbij kom goede morgen, -middag, of -avond, en zeker in het bos vind ik het niet meer dan normaal dat mensen dan wat terugzeggen, wanneer je de enige twee mensen op het hele pad bent bijvoorbeeld. Hondenuitlaters, andere hardlopers, mensen met of zonder kinderen, eigenlijk doet iedereen dat ook.
Behalve die fietsers dus! Mountainbikers, sportfietsers, mensen die naar hun werk onderweg zijn, ze negeren me en zeggen geen boe of bah. Vanochtend irriteerde het me zo, dat ik iemand gewoon nog een keer GOEDEMORGEN na schreeuwde, in de hoop op een reactie. Nul natuurlijk (en ja, dit was eigenlijk een beetje gênant van mezelf....
)
Wat ik met dit topic wil? Herkenning natuurlijk! En wie weet een verklaring van een fietser, waarom het te veel moeite is om gewoon iemand te groeten onderweg.
Disclaimer: ik kan zelf wel bedenken dat dit een first-world-problem van jewelste is, dank u.
Ik zeg altijd tegen iedereen die ik voorbij kom goede morgen, -middag, of -avond, en zeker in het bos vind ik het niet meer dan normaal dat mensen dan wat terugzeggen, wanneer je de enige twee mensen op het hele pad bent bijvoorbeeld. Hondenuitlaters, andere hardlopers, mensen met of zonder kinderen, eigenlijk doet iedereen dat ook.
Behalve die fietsers dus! Mountainbikers, sportfietsers, mensen die naar hun werk onderweg zijn, ze negeren me en zeggen geen boe of bah. Vanochtend irriteerde het me zo, dat ik iemand gewoon nog een keer GOEDEMORGEN na schreeuwde, in de hoop op een reactie. Nul natuurlijk (en ja, dit was eigenlijk een beetje gênant van mezelf....
)Wat ik met dit topic wil? Herkenning natuurlijk! En wie weet een verklaring van een fietser, waarom het te veel moeite is om gewoon iemand te groeten onderweg.
Disclaimer: ik kan zelf wel bedenken dat dit een first-world-problem van jewelste is, dank u.
maandag 25 februari 2019 10:02
Ik let gewoon niet op. Vooral zo’n bospad is ideaal om op de fiets een beetje weg te dromen. En als ik al een groet hoor ben ik te sloom om direct te reageren.
Diaclaimer: op de weg letten is dan het maximale wat ik met mijn Innerlijke concentratie kan doen.
Diaclaimer: op de weg letten is dan het maximale wat ik met mijn Innerlijke concentratie kan doen.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 25-02-2019 10:03
23.70% gewijzigd
maandag 25 februari 2019 10:03
Oh, ik groet hardlopers nooit als ik ze op wat voor manier dan ook tegenkom.
Omdat ik hun prestatie niet wil beïnvloeden, dat ze voor mij extra adem moeten halen en mij gedag moeten terugzeggen. Juist met respect in mijn achterhoofd groet ik niet om hen niet te dwingen iets te moeten doen wat misschien niet uit komt voor hun.
Omdat ik hun prestatie niet wil beïnvloeden, dat ze voor mij extra adem moeten halen en mij gedag moeten terugzeggen. Juist met respect in mijn achterhoofd groet ik niet om hen niet te dwingen iets te moeten doen wat misschien niet uit komt voor hun.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 25 februari 2019 10:04
maandag 25 februari 2019 10:05
Jeetje, jij denkt wel heel ver na over wat andere zouden kunnen denken.Doreia* schreef: ↑25-02-2019 10:03Oh, ik groet hardlopers nooit als ik ze op wat voor manier dan ook tegenkom.
Omdat ik hun prestatie niet wil beïnvloeden, dat ze voor mij extra adem moeten halen en mij gedag moeten terugzeggen. Juist met respect in mijn achterhoofd groet ik niet om hen niet te dwingen iets te moeten doen wat misschien niet uit komt voor hun.
maandag 25 februari 2019 10:05
Hier ook niet. Mensen spreken elkaar sowieso zelden aan hier op straat. Als jij langs mij hardloopt en me gedag zegt zou ik ook wel raar opkijken en waarschijnlijk gewoon vergeten wat terug te zeggen.
maandag 25 februari 2019 10:06
Doreia* schreef: ↑25-02-2019 10:03Oh, ik groet hardlopers nooit als ik ze op wat voor manier dan ook tegenkom.
Omdat ik hun prestatie niet wil beïnvloeden, dat ze voor mij extra adem moeten halen en mij gedag moeten terugzeggen. Juist met respect in mijn achterhoofd groet ik niet om hen niet te dwingen iets te moeten doen wat misschien niet uit komt voor hun.
Zij groet jou.
maandag 25 februari 2019 10:07
Als fietser groet ik niemand...waarom zou ik...ik moet op de weg letten in mijn stad.
Normaal en standaard was idd dat je elkaar groet als je in een bos wandelt, of hondeneigenaren begroeten elkaar maar dat is allang geen standaard meer..
Je mag tenslotte al blij zijn als iemand nog een deur voor je openhoud op zijn/haar paraplu even omhoog houd
Moet wel zeggen dat ik wel eens wat naar een jogger roep maar dat is dan zo'n onnozele die met het verkeer meerent en/of in het donker rent zonder ook maar een reflector of lichtjes te hebben...levensmoe?
Normaal en standaard was idd dat je elkaar groet als je in een bos wandelt, of hondeneigenaren begroeten elkaar maar dat is allang geen standaard meer..
Je mag tenslotte al blij zijn als iemand nog een deur voor je openhoud op zijn/haar paraplu even omhoog houd
Moet wel zeggen dat ik wel eens wat naar een jogger roep maar dat is dan zo'n onnozele die met het verkeer meerent en/of in het donker rent zonder ook maar een reflector of lichtjes te hebben...levensmoe?
anoniem_641337269174d wijzigde dit bericht op 25-02-2019 10:09
Reden: toevoeging vergeten
Reden: toevoeging vergeten
22.87% gewijzigd
maandag 25 februari 2019 10:07
Ik ben zo'n fietser. Tenminste, ik fiets altijd... Maar ik maak dan weer niet vaak mee dat hardlopers me groeten. Die zijn toch meestal helemaal gefocused, muziek op. Ben al blij als ze überhaupt door hebben dat ik er aan kom en ze enigszins aan de kant gaan.
Wat betreft het teruggroeten, dat probeer ik zeker wel te doen als iemand mij groet maar vaak ben ik al voorbij voordat ik ik het geregistreerd heb. Als ik iemand dan echt ken dan wil ik me wel omdraaien en nog hard 'hoooi' roepen maar bij een vreemde doe ik dat inderdaad niet.
Wat betreft het teruggroeten, dat probeer ik zeker wel te doen als iemand mij groet maar vaak ben ik al voorbij voordat ik ik het geregistreerd heb. Als ik iemand dan echt ken dan wil ik me wel omdraaien en nog hard 'hoooi' roepen maar bij een vreemde doe ik dat inderdaad niet.
maandag 25 februari 2019 10:08
Dit dus...
maandag 25 februari 2019 10:09
Als ik aan het fietsen ben, dan let ik niet op hardlopers, wandelaars. Nou ja, niet meer dan; steken ze zomaar over, kan ik er omheen rijden. Meestal ben ik met het verkeer bezig.
Als ik aan het hardlopen ben, ga ik echt niet elke hardloper groeten, laat staan elke fietser. Hoogstens als ik in de middel of nowhere ben, maar meestal is het dan een knikje.
Daarnaast die fietsers zijn gefocust op andere zaken (fietsen, dagdromen enz), de vraag is of ze überhaupt horen dat jij gedag zegt. Als ik mijn helm op heb, hoor ik bijvoorbeeld minder goed, doordat de lucht meer suist.
Dus ja, je overdrijft.
Als ik aan het hardlopen ben, ga ik echt niet elke hardloper groeten, laat staan elke fietser. Hoogstens als ik in de middel of nowhere ben, maar meestal is het dan een knikje.
Daarnaast die fietsers zijn gefocust op andere zaken (fietsen, dagdromen enz), de vraag is of ze überhaupt horen dat jij gedag zegt. Als ik mijn helm op heb, hoor ik bijvoorbeeld minder goed, doordat de lucht meer suist.
Dus ja, je overdrijft.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 25 februari 2019 10:09
maandag 25 februari 2019 10:12
Dit heb ik ook. Als jij mij dan wel groet ben ik zo verbaasd dat ik niet meteen reageer en dan ben ik al voorbij. Vervolgens vraag ik me dan de rest van de dag af of ik terug had moeten fietsen om terug te groeten. Meestal bedenk ik dan dat die ander het al lang vergeten is, maar nu weet ik dus dat ik beter wel terug kan fietsen. Ingewikkeld hoor.Doreia* schreef: ↑25-02-2019 10:03Oh, ik groet hardlopers nooit als ik ze op wat voor manier dan ook tegenkom.
Omdat ik hun prestatie niet wil beïnvloeden, dat ze voor mij extra adem moeten halen en mij gedag moeten terugzeggen. Juist met respect in mijn achterhoofd groet ik niet om hen niet te dwingen iets te moeten doen wat misschien niet uit komt voor hun.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 25 februari 2019 10:13
Ik ben trouwens stront chagrijnig elke ochtend en zeker als ik al vroeg op pad moet buiten. Het laatste waar ik dan trek in heb is een super vrolijke hardloper die me aanspreekt. Ik wil niemand spreken s'ochtends voor 10 uur. 
Ik zou je aanraden om je verwachtingen bij te stellen.
Ik zou je aanraden om je verwachtingen bij te stellen.
anoniem_304633 wijzigde dit bericht op 25-02-2019 10:14
10.41% gewijzigd
maandag 25 februari 2019 10:15
Hier op het platteland groet iedereen elkaar, of het te voet, op de fiets, ter paard, of in de auto is. Misschien omdat je hier niet zo veel en vaak mensen tegenkomt, geen idee. Het valt me op dat zelfs pubers op de fiets vriendelijk groeten. Ik vind het leuk!
maandag 25 februari 2019 10:15
maandag 25 februari 2019 10:15
Leuk, die toch wel verschillende reacties. Ik snap dat mensen niet uit zichzelf groeten (dat doe ik dus wel ) maar teruggroeten is (gelukkig!, wat mij betreft) voor de meesten toch dus nog wel normaal.
En even voor de duidelijkheid: als ik aan het winkelen ben op koopavond, zeg ik ook echt niet iedereen gedag hoor, ik zie het al voor me! Maar als ik dus door het bos loop, of in een stille wijk, waar je in de verte iemand ziet aankomen en er een paar minuten over doet voordat je elkaar passeert, dan vind ik het bijna ongemakkelijker om niks te zeggen dan om wat te zeggen. En ik vind het ook gewoon leuk, een soort erkenning van de aanwezigheid van de ander 'he, jij ook al zo vroeg in het bos met dit lekkere weer?'. Het kost ook niks he?!
) maar teruggroeten is (gelukkig!, wat mij betreft) voor de meesten toch dus nog wel normaal.En even voor de duidelijkheid: als ik aan het winkelen ben op koopavond, zeg ik ook echt niet iedereen gedag hoor, ik zie het al voor me!
Maar als ik dus door het bos loop, of in een stille wijk, waar je in de verte iemand ziet aankomen en er een paar minuten over doet voordat je elkaar passeert, dan vind ik het bijna ongemakkelijker om niks te zeggen dan om wat te zeggen. En ik vind het ook gewoon leuk, een soort erkenning van de aanwezigheid van de ander 'he, jij ook al zo vroeg in het bos met dit lekkere weer?'. Het kost ook niks he?!
maandag 25 februari 2019 10:16
O ja, toe, doe dat, terugfietsen! Dat lijkt me nou echt fantastisch, dat iemand dat doet!AnnA_C schreef: ↑25-02-2019 10:12Dit heb ik ook. Als jij mij dan wel groet ben ik zo verbaasd dat ik niet meteen reageer en dan ben ik al voorbij. Vervolgens vraag ik me dan de rest van de dag af of ik terug had moeten fietsen om terug te groeten. Meestal bedenk ik dan dat die ander het al lang vergeten is, maar nu weet ik dus dat ik beter wel terug kan fietsen. Ingewikkeld hoor.
