Overig
alle pijlers
Gedichtje overlijden tante met downsyndroom
dinsdag 11 juni 2019 22:40
Goede avond,
Ik hoop dat jullie mij wellicht kunnen helpen.
Mijn tante met het syndroom van down is overleden en ik wil graag iets lezen op de uitvaart. Natuurlijk blijft het verdrietig, maar ze heeft een mooi leven gehad met veel vrolijkheid.
Ik ben dan ook op zoek naar een mooi stukje tekst of gedichtje wat wat luchtiger is en het mooie van het leven. ( persoonlijke verhalen worden door haar broers voorgedragen)
Online vind ik wat te zware teksten over afscheid en verdriet.
Hebben jullie misschien ideeën?
Ik hoop dat jullie mij wellicht kunnen helpen.
Mijn tante met het syndroom van down is overleden en ik wil graag iets lezen op de uitvaart. Natuurlijk blijft het verdrietig, maar ze heeft een mooi leven gehad met veel vrolijkheid.
Ik ben dan ook op zoek naar een mooi stukje tekst of gedichtje wat wat luchtiger is en het mooie van het leven. ( persoonlijke verhalen worden door haar broers voorgedragen)
Online vind ik wat te zware teksten over afscheid en verdriet.
Hebben jullie misschien ideeën?
dinsdag 11 juni 2019 22:45
Ik ga even helpen zoeken. Misschien stukjes hieruit:
Afscheid van een vriend - Clouseau
Alles is voorgoed gedaan
Als jij er klaar voor bent
'k Heb aan je zijde gestaan
O God, ik heb je graag gekend
Ik blijf nu hier jij gaat naar daar
En daar is niet zover van hier
We spreken af, ik weet niet waar
En daar ontmoeten we elkaar
Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m'n hart altijd blijft voortbestaan
Slaap zacht, je hebt het verdiend
Je vocht tot aan je laatste zucht
En ga, ga nu m'n vriend
En droom voor eeuwig opgelucht
Net zoals vroeger kom je wel terecht
Ik weet je vindt een thuis heel gauw
En ik herhaal wat jij me ooit hebt gezegd
In m'n hart blijf ik je trouw
Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat…
Afscheid van een vriend - Clouseau
Alles is voorgoed gedaan
Als jij er klaar voor bent
'k Heb aan je zijde gestaan
O God, ik heb je graag gekend
Ik blijf nu hier jij gaat naar daar
En daar is niet zover van hier
We spreken af, ik weet niet waar
En daar ontmoeten we elkaar
Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m'n hart altijd blijft voortbestaan
Slaap zacht, je hebt het verdiend
Je vocht tot aan je laatste zucht
En ga, ga nu m'n vriend
En droom voor eeuwig opgelucht
Net zoals vroeger kom je wel terecht
Ik weet je vindt een thuis heel gauw
En ik herhaal wat jij me ooit hebt gezegd
In m'n hart blijf ik je trouw
Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat…
Je kunt méér.
dinsdag 11 juni 2019 22:50
En stop de tijd (in het engels bij 4 weddings and a funeral opgedragen op een uitvaart).
Of tekst uit " steen verlegd in de rivier"
Of uit " zij maakt het verschil" van van dik hout. Die lijkt me eigenlijk wel heel mooi:
Ze is geen goed gesprek waar geen hond op zit te wachten
Niet de vlag waar ik onder strijd
Geen advies bij al m'n klachten
Niet de aller laatste uitweg waar wij allang niet meer aan dachten
Maar meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil zij maakt het verschil!
Tussen alles wat ik had, en hoe dat opeens ging leven
Wat met potlood staat geschetst
Kan met kleur worden ingetekend
Tussen nooit iets aan de hand en van alles te beleven
Tussen nooit, en misschien, heel soms
Tussen ik en ons
Zoveel zangers zoveel woorden
Het moet allemaal gezegd
Maar wat ze ook probeert geen vergelijking is terecht
Misschien is het wat simpel
Maar alles wat ik horen wil is
Zij maakt het verschil, zij maakt het verschil
Of tekst uit " steen verlegd in de rivier"
Of uit " zij maakt het verschil" van van dik hout. Die lijkt me eigenlijk wel heel mooi:
Ze is geen goed gesprek waar geen hond op zit te wachten
Niet de vlag waar ik onder strijd
Geen advies bij al m'n klachten
Niet de aller laatste uitweg waar wij allang niet meer aan dachten
Maar meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil zij maakt het verschil!
Tussen alles wat ik had, en hoe dat opeens ging leven
Wat met potlood staat geschetst
Kan met kleur worden ingetekend
Tussen nooit iets aan de hand en van alles te beleven
Tussen nooit, en misschien, heel soms
Tussen ik en ons
Zoveel zangers zoveel woorden
Het moet allemaal gezegd
Maar wat ze ook probeert geen vergelijking is terecht
Misschien is het wat simpel
Maar alles wat ik horen wil is
Zij maakt het verschil, zij maakt het verschil
dinsdag 11 juni 2019 22:51
Streep haar naam niet door,
Al is ze bij ons weggegaan.
Streep haar naam niet door
Als of ze nooit heeft bestaan
Het liefste wat wij hebben bezeten
Het toekomstbeeld van ons bestaan
Vraag ons niet dat te vergeten en
Gewoon weer verder te gaan
Want we willen wel verder leven
Maar we weten niet hoe dat moet
We horen bij hen die achterbleven
Overleven vergt veel moed
Streep daarom haar naam niet door
Noem haar naam en laat ons weten
Dat ook jij haar niet zult vergeten
Zo alleen kunnen wij verder gaan
Haar naam was . . .
Al is ze bij ons weggegaan.
Streep haar naam niet door
Als of ze nooit heeft bestaan
Het liefste wat wij hebben bezeten
Het toekomstbeeld van ons bestaan
Vraag ons niet dat te vergeten en
Gewoon weer verder te gaan
Want we willen wel verder leven
Maar we weten niet hoe dat moet
We horen bij hen die achterbleven
Overleven vergt veel moed
Streep daarom haar naam niet door
Noem haar naam en laat ons weten
Dat ook jij haar niet zult vergeten
Zo alleen kunnen wij verder gaan
Haar naam was . . .
Je kunt méér.
dinsdag 11 juni 2019 23:00
Waar hield ze zelf van?
Ik heb al meerdere uitvaarten van mensen met een verstandelijk beperking meegemaakt en we oa hebben afscheid genomen in gebarentaal onder begeleiding van een cliniclown. We hebben met zn allen Groen is t gras gezongen.
Frans Bauer is gedraaid, versjes van Annie M G Schmidt zijn voorgedragen etc.
Het zijn nooit standaard uitvaarten in ieder geval
Ik heb al meerdere uitvaarten van mensen met een verstandelijk beperking meegemaakt en we oa hebben afscheid genomen in gebarentaal onder begeleiding van een cliniclown. We hebben met zn allen Groen is t gras gezongen.
Frans Bauer is gedraaid, versjes van Annie M G Schmidt zijn voorgedragen etc.
Het zijn nooit standaard uitvaarten in ieder geval
dinsdag 11 juni 2019 23:04
Dood zijn duurt zo lang van Willem Wilmink. Is ook gezongen door Tommie uit Sesamstraat. https://youtu.be/6WCCp9ZCLsQ (Je kunt ook een gedeelte van dit gedichtje doen)
dinsdag 11 juni 2019 23:12
Ja.... mooi!snoepzak schreef: ↑11-06-2019 22:50
Of uit " zij maakt het verschil" van van dik hout. Die lijkt me eigenlijk wel heel mooi:
Ze is geen goed gesprek waar geen hond op zit te wachten
Niet de vlag waar ik onder strijd
Geen advies bij al m'n klachten
Niet de aller laatste uitweg waar wij allang niet meer aan dachten
Maar meer nog dan ik eigenlijk toegeven wil zij maakt het verschil!
Tussen alles wat ik had, en hoe dat opeens ging leven
Wat met potlood staat geschetst
Kan met kleur worden ingetekend
Tussen nooit iets aan de hand en van alles te beleven
Tussen nooit, en misschien, heel soms
Tussen ik en ons
Zoveel zangers zoveel woorden
Het moet allemaal gezegd
Maar wat ze ook probeert geen vergelijking is terecht
Misschien is het wat simpel
Maar alles wat ik horen wil is
Zij maakt het verschil, zij maakt het verschil
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
dinsdag 11 juni 2019 23:12
Lieve tante.
Weet jij wel, hoevelen van onze harten jij hebt geraakt.
Altijd vrolijk, altijd blij.
Onze levens heb jij kleurrijk gemaakt.
Nu dan,
Nou ben je niet meer onder ons allen.
Maar wat jij ons hebt gebracht, laten wij nooit vallen.
Bedankt dat wij jou mochten kennen, dicht bij ons mochten hebben.
Het was een eer en een genot.
Nu zeggen wij gedag, laten een deel van jou achter, nemen een ander deel mee.
Je zult gemist worden, in ons wel en wee...
Weet jij wel, hoevelen van onze harten jij hebt geraakt.
Altijd vrolijk, altijd blij.
Onze levens heb jij kleurrijk gemaakt.
Nu dan,
Nou ben je niet meer onder ons allen.
Maar wat jij ons hebt gebracht, laten wij nooit vallen.
Bedankt dat wij jou mochten kennen, dicht bij ons mochten hebben.
Het was een eer en een genot.
Nu zeggen wij gedag, laten een deel van jou achter, nemen een ander deel mee.
Je zult gemist worden, in ons wel en wee...
dinsdag 11 juni 2019 23:23
Wat fijn zo ver al! Dank jullie wel!
Mijn tante was al heel lang achteruit aan het gaan. Ze hield van de etiketjes van knuffeltjes en kleding en verder hield ze alleen je hand vast omdat ze verder niets meer kon dus ik vind het erg lastig om iets persoonlijks te bedenken echt gericht op wat zij leuk vind.
Maar hier ben ik al erg blij mee!
Mijn tante was al heel lang achteruit aan het gaan. Ze hield van de etiketjes van knuffeltjes en kleding en verder hield ze alleen je hand vast omdat ze verder niets meer kon dus ik vind het erg lastig om iets persoonlijks te bedenken echt gericht op wat zij leuk vind.
Maar hier ben ik al erg blij mee!
dinsdag 11 juni 2019 23:26
Gecondoleerd 
Ik weet niet of het passend is op de begrafenis van je tante, en of het bij jou zelf past, maar hield ze van lezen (voorgelezen worden)?
Ik vind namelijk dat het best symbolisch mag en vind dit korte verhaaltje altijd heel mooi. Maar goed, is wel iets dat bij jou en de overledene moet passen, denk ik. Maar wie weet!
Tranenthee (uit Bij uil thuis en andere verhalen, van Arnold Lobel)
Uil pakte de ketel uit de kast. 'Vanavond ga ik tranenthee zetten,' zei hij. Hij zette de ketel op zijn schoot. 'Zo', zei Uil, 'ik ga beginnen.' Uil bleef heel stil zitten. Hij begon aan heel verdrietige dingen te denken. 'Stoelen met kapotte poten', zei Uil. Zijn ogen werden al een beetje nat. 'Liedjes die niemand kan zingen', zei Uil, 'omdat niemand de woorden meer weet.' Uil huilde nu. Een dikke traan rolde naar beneden in de ketel. 'Lepels die achter het fornuis zijn gevallen en die je nooit meer terugvindt', zei Uil. Er drupten al heel wat tranen in de ketel. 'Boeken die je niet meer kan lezen', zei Uil, 'omdat er bladzijden uitgescheurd zijn.' 'Klokken die stilstaan,' zei Uil, 'omdat niemand ze meer opwindt.' Uil huilde nu heel erg. Veel dikke tranen vielen in de ketel. 'Een prachtige zonsopgang, die niemand ziet, omdat iedereen slaapt', snikte Uil. 'Heerlijke aardappelpuree op een bord, die niemand wilde opeten,' jammerde hij. 'En potloodjes die te klein zijn geworden om vast te houden.' Uil dacht aan nog veel meer nare dingen. En hij huilde en huilde maar. Al gauw was de ketel vol tranenwater. 'Ziezo', zei Uil. 'Dat is dat.' Uil hield op met huilen. Hij zette de ketel op de kachel. Het tranenwater kookte al gauw. Uil schonk zijn kopje vol. Hij was heel tevreden. 'Het smaakt wel een beetje zoutig,' zei hij. 'Maar tranenthee is toch altijd weer heerlijk'.
En qua gedichtjes vind ik altijd mooi:
Leven is als sneeuw
Je kunt het niet bewaren
Troost is dat jij er was
Uren maanden jaren
Van Herman van Veen.
Ik weet niet of het passend is op de begrafenis van je tante, en of het bij jou zelf past, maar hield ze van lezen (voorgelezen worden)?
Ik vind namelijk dat het best symbolisch mag en vind dit korte verhaaltje altijd heel mooi. Maar goed, is wel iets dat bij jou en de overledene moet passen, denk ik. Maar wie weet!
Tranenthee (uit Bij uil thuis en andere verhalen, van Arnold Lobel)
Uil pakte de ketel uit de kast. 'Vanavond ga ik tranenthee zetten,' zei hij. Hij zette de ketel op zijn schoot. 'Zo', zei Uil, 'ik ga beginnen.' Uil bleef heel stil zitten. Hij begon aan heel verdrietige dingen te denken. 'Stoelen met kapotte poten', zei Uil. Zijn ogen werden al een beetje nat. 'Liedjes die niemand kan zingen', zei Uil, 'omdat niemand de woorden meer weet.' Uil huilde nu. Een dikke traan rolde naar beneden in de ketel. 'Lepels die achter het fornuis zijn gevallen en die je nooit meer terugvindt', zei Uil. Er drupten al heel wat tranen in de ketel. 'Boeken die je niet meer kan lezen', zei Uil, 'omdat er bladzijden uitgescheurd zijn.' 'Klokken die stilstaan,' zei Uil, 'omdat niemand ze meer opwindt.' Uil huilde nu heel erg. Veel dikke tranen vielen in de ketel. 'Een prachtige zonsopgang, die niemand ziet, omdat iedereen slaapt', snikte Uil. 'Heerlijke aardappelpuree op een bord, die niemand wilde opeten,' jammerde hij. 'En potloodjes die te klein zijn geworden om vast te houden.' Uil dacht aan nog veel meer nare dingen. En hij huilde en huilde maar. Al gauw was de ketel vol tranenwater. 'Ziezo', zei Uil. 'Dat is dat.' Uil hield op met huilen. Hij zette de ketel op de kachel. Het tranenwater kookte al gauw. Uil schonk zijn kopje vol. Hij was heel tevreden. 'Het smaakt wel een beetje zoutig,' zei hij. 'Maar tranenthee is toch altijd weer heerlijk'.
En qua gedichtjes vind ik altijd mooi:
Leven is als sneeuw
Je kunt het niet bewaren
Troost is dat jij er was
Uren maanden jaren
Van Herman van Veen.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
woensdag 12 juni 2019 01:06
Ik heb zelf deze gehoord op een begrafenis van een persoon met syndroom van down (ik werk in de gehandicaptenzorg):
"VERTEL HET ZAADJE NIET
Dat het een bloem moet worden
Dat het hard moet werken
Goed moet luisteren
En zich voorbeeldig moet gedragen
Zich moet haasten voordat
De andere bloemen te hoog zijn en,
Boven hem uittorende,
Hem de zon ontnemen
Maak het zaadje niet klein
Door te zeggen dat het maar een zaadje is
Terwijl er een wereld aan bloemen in hem leeft
Vertel het zaadje niet hoeveel het moet drinken
Hoeveel het moet zonnen
Hoeveel het moet groeien
Wat het moet worden
Vertel niet
Dat breken niet de bedoeling is
Dat hij heelhuids aan moet komen
En vraag je dan niet af
Of hij wel de goede kant op gaat
En hoe hij dat zo zeker weet dan
Vraag het zaadje niet
Wat zijn plan is
Welke kleur zijn bloem word
En hoe hij daar gaat komen
Zo hoog
En waar hij denkt
die kleur vandaan te halen
Uit die gele zon? Of de bruine grond?
Vertel het zaadje niet dat hij pech heeft
Verkeerde ouders of
Verkeerde grond
Te weinig regen
Of te veel zon
Vertel het plantje niet dat het niet goed groeit
Te krom te langzaam te raar
Dat de blaadjes er gek uitzien
Of te veel aan een kant staan
Dat hij gek danst
Of geen kans heeft
Slechts om vertrapt te worden
Opgegeten
Opgegeven
En vertel hem uiteindelijk niet
Dat de bloem de verkeerde kleur heeft
Omdat de bloemen om hem heen anders kleuren
Of dat hij verkeerd ruikt
Niet zoet genoeg is of te veel op een ander lijkt
Dat geen vlinder of bij naar hem omkijkt
Vertel het zaadje slechts
Hoe mooi het is
Hoe eigen
Hoe echt
Vertel het zaadje
Dat hij uniek is
Er nooit eentje was zoals hij
En dat dat nou juist zo prachtig is
Dat we zo benieuwd zijn naar
Hoe je groeien zal
En wat je brengen zal en
Dat de aarde je draagt
De zon naar je lacht
En het water je voedt
Dat we blij zijn dat je er bent
Op precies de goede plek
Met precies de goede manier van zijn
Dat de wei nog net wat mooier is
En dat je daar samen zal staan
Met al die anderen
Die net zo prachtig uniek zijn als jij
En precies dat maakt het
Goed
Zachtjes regent het
Op de grond
En er is geen haast
Je voelt vanzelf
Wanneer je breekt en open gaat en
Onthoud
Dat wat je bent nooit vergaat
Hoe je ook groeit of breekt of bloeit
Wees Welkom
Esther van Nieukerke"
Ik vind het een heel mooi gedicht en ook positief. Wel is het aan de lange kant, dus dat is dan een keuze. Succes met kiezen en de begrafenis.
"VERTEL HET ZAADJE NIET
Dat het een bloem moet worden
Dat het hard moet werken
Goed moet luisteren
En zich voorbeeldig moet gedragen
Zich moet haasten voordat
De andere bloemen te hoog zijn en,
Boven hem uittorende,
Hem de zon ontnemen
Maak het zaadje niet klein
Door te zeggen dat het maar een zaadje is
Terwijl er een wereld aan bloemen in hem leeft
Vertel het zaadje niet hoeveel het moet drinken
Hoeveel het moet zonnen
Hoeveel het moet groeien
Wat het moet worden
Vertel niet
Dat breken niet de bedoeling is
Dat hij heelhuids aan moet komen
En vraag je dan niet af
Of hij wel de goede kant op gaat
En hoe hij dat zo zeker weet dan
Vraag het zaadje niet
Wat zijn plan is
Welke kleur zijn bloem word
En hoe hij daar gaat komen
Zo hoog
En waar hij denkt
die kleur vandaan te halen
Uit die gele zon? Of de bruine grond?
Vertel het zaadje niet dat hij pech heeft
Verkeerde ouders of
Verkeerde grond
Te weinig regen
Of te veel zon
Vertel het plantje niet dat het niet goed groeit
Te krom te langzaam te raar
Dat de blaadjes er gek uitzien
Of te veel aan een kant staan
Dat hij gek danst
Of geen kans heeft
Slechts om vertrapt te worden
Opgegeten
Opgegeven
En vertel hem uiteindelijk niet
Dat de bloem de verkeerde kleur heeft
Omdat de bloemen om hem heen anders kleuren
Of dat hij verkeerd ruikt
Niet zoet genoeg is of te veel op een ander lijkt
Dat geen vlinder of bij naar hem omkijkt
Vertel het zaadje slechts
Hoe mooi het is
Hoe eigen
Hoe echt
Vertel het zaadje
Dat hij uniek is
Er nooit eentje was zoals hij
En dat dat nou juist zo prachtig is
Dat we zo benieuwd zijn naar
Hoe je groeien zal
En wat je brengen zal en
Dat de aarde je draagt
De zon naar je lacht
En het water je voedt
Dat we blij zijn dat je er bent
Op precies de goede plek
Met precies de goede manier van zijn
Dat de wei nog net wat mooier is
En dat je daar samen zal staan
Met al die anderen
Die net zo prachtig uniek zijn als jij
En precies dat maakt het
Goed
Zachtjes regent het
Op de grond
En er is geen haast
Je voelt vanzelf
Wanneer je breekt en open gaat en
Onthoud
Dat wat je bent nooit vergaat
Hoe je ook groeit of breekt of bloeit
Wees Welkom
Esther van Nieukerke"
Ik vind het een heel mooi gedicht en ook positief. Wel is het aan de lange kant, dus dat is dan een keuze. Succes met kiezen en de begrafenis.
woensdag 12 juni 2019 09:22
De mensen met Down die ik ontmoette bleven me altijd bij door hun blije ongecompliceerde aanwezigheid. Ik dacht dan vaak: hoe doen ze dat toch. Later kwamen wel de verstandelijke verklaringen, maar toch hebben deze mensen altijd veel indruk gemaakt.
Je kan dus benadrukken hoe waardevol haar leven voor jou is geweest. Hoeveel invloed ze op je heeft gehad. Gewoon in je eigen woorden.
Je kan dus benadrukken hoe waardevol haar leven voor jou is geweest. Hoeveel invloed ze op je heeft gehad. Gewoon in je eigen woorden.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 12 juni 2019 13:15
