Wanneer wordt autorijden gewoon?

02-09-2019 13:27 46 berichten
Ik heb in mei mijn rijbewijs gehaald, ik heb al meerdere keren lange stukken gereden, maar ik voel me nog steeds een beginner. Elke keer als ik op een bestemming ben aangekomen denk ik: pfiew, dat ging toch weer goed. Maar een dag later ben ik toch weer nerveus om te rijden. En denk dan vaak: ik heb gewoon geluk dat er nog steeds geen ongeluk is gebeurt, ooit val ik door de mand dat ik helemaal niet kan autorijden.

Het stomme is: als ik eenmaal achter het stuur zit dan valt het altijd wel mee en pak ik dingen ook gewoon goed op,maar van tevoren ben ik er zo nerveus over! Bijvoorbeeld toen we op vakantie gingen had ik al helemaal met mijn man afgesproken dat ik het eerste stuk zou rijden en dat we dan zouden wisselen voor de ring van Antwerpen, omdat het daar druk is. En toen reed ik eenmaal en dacht ik: ik kan het ook gewoon zelf. Dus ik heb de ring van Antwerpen zelf gereden en dat ging ook gewoon prima. Maar toch van tevoren blijf ik maar aan mezelf twijfelen.

Wanneer wordt dat beter? Na hoeveel tijd kregen jullie er echt vertrouwen in dat je wel kan rijden?
Alle reacties Link kopieren
Ongeveer na een jaar denk ik dat ik echt achteloos begon te worden met bepaalde dingen. Ik werd eerst super nerveus als iemand anders mijn auto wat 'lullig' geparkeerd had of ik achteruit en een beetje krap moest parkeren.

Ik heb nu sinds ruim een jaar een nieuwe auto, de eerste keer fileparkeren deed ik zonder nadenken met de auto vol kerels :mrgreen: stond ook in 1x goed. bij een andere auto toch altijd net even anders. Heb mijn rijbewijs nu 5 jaar.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb al 20 jaar mijn rijbewijs en rijd dagelijks korte stukken en maandelijks wat verder. En nog steeds heb ik dat gevoel af en toe. En volgens mijn omgeving kan ik gewoon goed autorijden. Ook volgens mijzelf trouwens.

Ik heb het trouwens extra als ik politie zie rijden. 😂

Geen idee wanneer het ophield nadat ik het ook iedere keer had. Maar day slijt vanzelf.
Alle reacties Link kopieren
Duurde toch wel een paar maanden hoor!
En echt elke dag rijden, en wel Moeten, helpt

Mijn man vertelde laatst aan iemand (die pril rijbewijs had), dat hij direct gewend was... Die heb ik er even aan herinnerd, dat wij, toen hij pas rijbewijs had, niet over snelweg konden. Want dat vond hij eng (naar Utrecht over B-wegen...) en dat hij altijd met raam open reed, omdat hij het zo warm had
:)
Haha heel herkenbaar, Lilalinda. ik ben gister voor het eerst alleen de snelweg op gegaan, daarvoor heb ik het echt elke keer vermeden. Met een bijrijder durf ik het dan weer wel, zelfs als die op het moment dat ik op de snelweg zit gewoon op zijn telefoon een spelletje zit te spelen :bonk:

Ook die warmte is heel herkenbaar, al heb ik daar nu wel iets minder last van dan heel erg in het begin.
Alle reacties Link kopieren
Bij mij duurde het tot ik structureel meer ging rijden. Dat gebeurde na een jaar, toen ik voor mijn stage ineens 2x per dag 100 km moest rijden, fulltime. Het scheelde ook veel dat dat in een prettige, betrouwbare auto was, in plaats van het barrel waar ik het eerste jaar in reed. Een auto die om de haverklap niet meer startte (bij voorkeur voor het stoplicht), deed ook weinig voor mijn vertrouwen op de weg.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
Alle reacties Link kopieren
vaak rijd ik tijdens de vakantie ineens veel minder (man rijdt dan vaak) en moet ik weer even wennen als ik op zelf weer achter het stuur kruip
Ik denk eerlijk gezegd dat dat per persoon verschilt. Ik ken vijftigers die nog steeds niet relaxed achter het stuur zitten. Ik denk dat het vooral een kwestie is van doen. En niet te lang wachten. Veel alleen rijden. Ik vind bijvoorbeeld dat je heel lang gewacht hebt met alleen de snelweg opgaan. Dan geef je de angst de kans om te groeien.
Alle reacties Link kopieren
Verder niet lullig bedoeld maar als je 3 maanden geleden je rijbewijs hebt gehaald, bén je ook nog een beginner. Dat is niet erg, we hebben het allemaal moeten leren en het onzekere gevoel lijkt me normaal want autorijden (en dan vooral het inschatten van verkeerssituaties) is gewoon best moeilijk.

Hoe lang je erover doet om het je echt eigen te maken verschilt denk ik per persoon en per situatie. Ik heb inmiddels al meer dan 10 jaar mijn rijbewijs en rijd sinds een jaar of 5 vrijwel dagelijks. Op mijn vaste stukken rij ik op de automatische piloot en voel ik me nooit meer onzeker. Als ik naar een adres moet in het centrum van een onbekende stad, dan wel. Hoewel ook dat steeds minder wordt, omdat ik gewoon steeds meer situaties al een keer heb meegemaakt en weet hoe te handelen.
Ik wil hier geen tekst (maar een leeg vak kan ik niet opslaan)
Alle reacties Link kopieren
Bij mij werd het ook beter toen ik aan een fulltime baan begon. Toen moest ik opeens elke dag rijden. Dat vond ik op het begin nog heel spannend, maar het wende al snel. Maar alsnog vind ik het spannend als ik verder weg moet / ergens nog nooit ben geweest. De weg naar mijn werk ken ik namelijk heel goed, maar ik rij vrij zelden naar andere steden.

Snelweg vind ik gek genoeg het minst eng. Ik vind het vooral lastig als je van die ingewikkeldere verkeerssituaties hebt en je de weg niet kent. Of van die hele grote rotondes.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb mijn rijbewijs nu ruim twee jaar en heb nu de routine wel gevonden, zeg maar. Maar vooral bij routes die ik nog nooit zelf gereden heb en afhankelijk ben van de navi vind ik nog steeds spannend, de eerste keer dan. Het rijden an sich niet, maar ik heb door dyscalculie bijvoorbeeld geen enkel benul van afstanden. Dus als de navi meldt "over 300 meter linksaf" denk ik dat ik de afslag die na 50 meter komt al moet hebben.
Snelweg was in het begin ook standaard klotsende oksels, vooral het in-en uitvoegen, maar dat was snel over toen ik een maand na het halen van mijn rijbewijs met de auto naar Frankrijk ben gereden. Man met drie kinderen in zijn eigen auto, ik met 1 kind er achter aan. Luik was wel even spannend toen ik met mijn koekblikje ingeklemd op de rechterbaan voor, achter en naast me vrachtwagens had rijden en ik ergens van baan moest wisselen en mijn man in geen velden of wegen te bekennen was, maar het is gelukt. Haarspeldbochten in de bergen met zo'n afgrond naast je was ook niet je van het.
Maar ik stap nog regelmatig heel blij in de auto. Ik heb pas op mijn 42ste mijn rijbewijs gehaald en ik vind het heerlijk om niet meer altijd overal met de fiets heen te moeten.
Ik ging op m'n 18e in Antwerpen naar school, dus gelijk een goeie leerschool dagelijks de ring over. Geen idee meer vanaf welk moment ik me echt zelfzeker ging voelen maar toch zeker wel binnen een jaar.
Ik hoop dan dat het bij mij binnenkort ook gaat komen, want ik heb nu een nieuwe baan waar ik regelmatig voor de snelweg op zal moeten... Ik hoop toch niet dat ik zo nerveus blijf als nu...
Alle reacties Link kopieren
Ik vind rijden nog steeds kut.
Al jaren mijn rijbewijs maar ik vind mezelf nog steeds een onzekere rijder.
Ik doe het wel elke dag. Ik moet wel voor mijn werk, maar het went nooit helaas.
Alle reacties Link kopieren
De mens lijdt het meest het lijden dat men vreest.
Wat mij betreft nooit. Maar ik ben niet representatief voor de meeste rijbewijsbezitters denk ik :-D (heb al meer dan 25 jaar een rijbewijs maar durf niet meer te rijden)
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop niet dat het omslaat in angst bij jou want dat was bij mij helaas wel het geval. Wat ik merk is dat het iets vanuit jezelf moet zijn dat je moet willen/kunnen en het niet door anderen laten bepalen hoe wel en wat niet.

Ik heb mijn rijbewijs al een paar jaar (met druk van de omgeving gepusht geworden om hem te gaan halen omdat het zo heurt). 2 jaar over moeten lessen. Altijd het weer vreselijk gevonden om achter dat stuur te moeten kruipen. Vraag me niet hoe ik in 1x geslaagd ben met examen. Maar mij maak je echt doodongelukig om achter een stuur te zetten... Het is een (te) grote angst bij mij. Daarom doe ik het ook niet meer. Heb omgeving ook erop moeten toespreken om niet iedere keer weer te beginnen over wanneer ik weer eens ging autorijden en dat ik dat wel moet kunnen en blabla. Nee is nee! Ik ga niet iets doen waar ik me mentaal en zelfs fisiek super slecht van ga voelen.
redbulletje schreef:
02-09-2019 14:24
Ik ging op m'n 18e in Antwerpen naar school, dus gelijk een goeie leerschool dagelijks de ring over. Geen idee meer vanaf welk moment ik me echt zelfzeker ging voelen maar toch zeker wel binnen een jaar.

De ring van Antwerpen vind ik echt verschrikkelijk, zelfs als ik naast mijn (zelfverzekerd rijdende) wederhelft zit
iloveyouthemost schreef:
02-09-2019 14:41
Ik hoop niet dat het omslaat in angst bij jou want dat was bij mij helaas wel het geval. Wat ik merk is dat het iets vanuit jezelf moet zijn dat je moet willen/kunnen en het niet door anderen laten bepalen hoe wel en wat niet.

Ik heb mijn rijbewijs al een paar jaar (met druk van de omgeving gepusht geworden om hem te gaan halen omdat het zo heurt). 2 jaar over moeten lessen. Altijd het weer vreselijk gevonden om achter dat stuur te moeten kruipen. Vraag me niet hoe ik in 1x geslaagd ben met examen. Maar mij maak je echt doodongelukig om achter een stuur te zetten... Het is een (te) grote angst bij mij. Daarom doe ik het ook niet meer. Heb omgeving ook erop moeten toespreken om niet iedere keer weer te beginnen over wanneer ik weer eens ging autorijden en dat ik dat wel moet kunnen en blabla. Nee is nee! Ik ga niet iets doen waar ik me mentaal en zelfs fisiek super slecht van ga voelen.

Idem voor mij.
herfstappeltaart schreef:
02-09-2019 14:41
De ring van Antwerpen vind ik echt verschrikkelijk, zelfs als ik naast mijn (zelfverzekerd rijdende) wederhelft zit
Dat was een goeie training voor mij idd: vanaf mijn 18e heb ik daar 4 jaar dagelijks gereden in de spits.
redbulletje schreef:
02-09-2019 14:46
Dat was een goeie training voor mij idd: vanaf mijn 18e heb ik daar 4 jaar dagelijks gereden in de spits.

Ja daarna kun je echt wel rijden!
Alle reacties Link kopieren
Dagelijks rijden. Na ongeveer 5000 km, helft snelwegen rond Amsterdam, andere helft binnen Amsterdam, werd het voor mij 'ontspannen'. In het begin zweethandjes en witte knokkels, en zelfs wel eens ergens rustig neergezet om weer op adem te komen. Ik kon echt wel rijden, maar geloven dat ik kon rijden deed ik nog niet helemaal.
Anarchie is leuk, maar je blijft van mijn kaas af
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
02-09-2019 14:24
Ik ging op m'n 18e in Antwerpen naar school, dus gelijk een goeie leerschool dagelijks de ring over. Geen idee meer vanaf welk moment ik me echt zelfzeker ging voelen maar toch zeker wel binnen een jaar.
Dit is volgens mij de beste leerschool.
Ik woonde in een rustige plaats toen ik lang geleden mijn rijbewijs haalde. Dit maakt toch wel een heel groot verschil.
Mijn zoon heeft nu ook een jaar zijn rijbewijs, maar de snelwegen zijn hier wel wat drukker toen ik op groeide..hij is nog altijd wat angstig en als het kan rijdt hij liever niet. Gisteren net af gesproken dat hij toch vaker moet gaan rijden.
Alle reacties Link kopieren
Het eerste jaar dat ik een rijbewijs had reed ik elke dag, grote afstanden, ook in het spitsuur in drukke steden. Na een half jaar of zo ging dat redelijk relaxed maar nooit 100% alsof ik op een fiets zit.

Daarna reed ik eigenlijk nog maar af en toe en vond ik het eigenlijk ook best spannend. Vorig jaar moest ik opeens 's nachts mijn vriend naar het ziekenhuis brengen... in een auto die ik niet kende, een route die ik niet kende... toen baalde ik echt van mezelf dat ik het niet goed bijgehouden had.

Inmiddels rijd ik wel weer bijna elke dag. De snelweg vind ik juist het makkelijkst want iedereen gaat dezelfde kant op. Ik heb nog steeds een hekel aan in de spits in de stad te rijden, vooral als er van die dubbele rotondes zijn. Dan verlies ik het overzicht al snel.

Ik lees wel vaker dat sommige mensen een lange tijd niet meer rijden en dan niet meer durven. Zo zonde.
Alle reacties Link kopieren
er zijn dagen waarop ik de fiets spannend vind...
Lorem Ipsum

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven