Actueel
alle pijlers
Column Hanina Ajarai, vrijheid van meningsuiting of.........
vrijdag 21 juli 2017 19:05
Wat vinden jullie van onderstaande column uit de AD ? Hanina zat gisteravond bij RTL Summernight, mijn hemel wat had ik last van plaatsvervangend schaamte, ik snap ook niet dat ze daar uberhaupt aan tafel is gaan zitten na zo een schaamteloze column geschreven te hebben.
Ze is met de grond gelijk gemaakt, er was 1 hoogleraar die het nog een soort van voor haar opnam, ze is op zoek naar het antwoord waarom Nouri haar wel raakt en de MH 17 niet, en neen dat komt niet omdat Nouri ook moslim is.
Aan de ene kant is er gezegd dat ze i.h.k van vrijheid van meningsuiting mag schrijven wat ze wil, maar ondertussen valt half Nederland over haar heen. Wat vinden jullie hiervan? De uitzending van RTL Summernight van gisteravond kunnen jullie terugkijken.
Deze week was het drie jaar geleden dat Nederland werd getroffen door een ramp: vlucht MH17 van Amsterdam naar Kuala Lumpur werd boven Oekraïne geraakt door een raket waarna het vliegtuig neerstortte. Geen van de inzittenden overleefde. Het was een zwarte dag voor de families en naasten van de 298 slachtoffers maar omdat het vooral om Nederlanders ging, was het ook een nationaal trauma. Wekenlang domineerde het de voorpagina’s.
Drie jaar na dato is er nog steeds nieuws te melden. Over het onderzoek naar de daders natuurlijk maar ook, zoals een paar dagen geleden, over de onthulling van het MH17-monument ter nagedachtenis van de slachtoffers. Ik moet bekennen: op emotioneel niveau doet het mij niets. Helemaal niets. Ik heb geen seconde getreurd om de slachtoffers, ik ben niet geïnteresseerd in het onderzoek en de rechtszaak en ik sla de meeste berichtgeving over de MH17 over.
De ontwerper van het monument kwam dit weekeinde bijvoorbeeld in meerdere kranten aan het woord om uit te leggen hoe moeilijk hij de opdracht vond. Niet boeiend. Begrijp me niet verkeerd: ik vind het zielig voor de nabestaanden en ik had gewild dat de ramp niet was gebeurd maar het raakt bij mij geen snaar.
De ineenstorting van Abdelhak Nouri wel. Ik geef geen snars om voetbal, ik had voor die fatale dag in Oostenrijk nog nooit van hem gehoord. Toch heb ik sindsdien intens meegeleefd, ik heb gehuild bij het zien van filmpjes waarin zijn familie treurt en bij de beelden van de massale en hartverwarmende steunbetuigingen. In mijn nachtgebeden prevel ik zijn naam en bid tot God voor totale genezing, voor een wonder. Normaal gesproken is dat een moment waarop ik alleen voor mijzelf en mijn naasten bid.
Ik begrijp er zelf ook niks van. Waarom rouw ik wel om Nouri en niet om MH17? Is het omdat Nouri moslim is? Een Marokkaanse Nederlander net als ik? Omdat het mijn broertje had kunnen zijn? En Nouri’s moeder mijn moeder had kunnen zijn?
Misschien deels, maar hoe verklaar ik dan dat ik ook intens meeleefde met de ouders van Savannah en Romy? Bovendien, als het puur om zijn geloof is, waarom doen die talloze berichten over slachtoffers van aanslagen in moslimlanden me ook niet zo veel?
Is het omdat de vliegramp zo veel slachtoffers kende dat die geen specifiek gezicht had? Het is tenslotte makkelijker om je in te leven in de tragedie van één iemand, dan in die van 298 mensen. Aan de andere kant: rationeel gezien is het verlies van zo veel levens toch erger dan het tragische lot van één jonge voetballer met een hartritmestoornis?
Deze bekentenis is niet bedoeld om te provoceren of iemand te kwetsen, ook al kan ik de scheldkanonnades die zullen volgen op deze column wel vast uittekenen. Ik werd gisteren gewoon plots getroffen door het verschil in hoe deze twee gebeurtenissen binnenkomen bij mij en ben oprecht benieuwd naar de oorzaken hiervan. Ongetwijfeld zijn er psychologen of sociologen die dit prima kunnen uitleggen. Misschien is het gewoon mijn moederhart dat uiteindelijk bepaalt wie het meest betreurenswaardig is.
Ze is met de grond gelijk gemaakt, er was 1 hoogleraar die het nog een soort van voor haar opnam, ze is op zoek naar het antwoord waarom Nouri haar wel raakt en de MH 17 niet, en neen dat komt niet omdat Nouri ook moslim is.
Aan de ene kant is er gezegd dat ze i.h.k van vrijheid van meningsuiting mag schrijven wat ze wil, maar ondertussen valt half Nederland over haar heen. Wat vinden jullie hiervan? De uitzending van RTL Summernight van gisteravond kunnen jullie terugkijken.
Deze week was het drie jaar geleden dat Nederland werd getroffen door een ramp: vlucht MH17 van Amsterdam naar Kuala Lumpur werd boven Oekraïne geraakt door een raket waarna het vliegtuig neerstortte. Geen van de inzittenden overleefde. Het was een zwarte dag voor de families en naasten van de 298 slachtoffers maar omdat het vooral om Nederlanders ging, was het ook een nationaal trauma. Wekenlang domineerde het de voorpagina’s.
Drie jaar na dato is er nog steeds nieuws te melden. Over het onderzoek naar de daders natuurlijk maar ook, zoals een paar dagen geleden, over de onthulling van het MH17-monument ter nagedachtenis van de slachtoffers. Ik moet bekennen: op emotioneel niveau doet het mij niets. Helemaal niets. Ik heb geen seconde getreurd om de slachtoffers, ik ben niet geïnteresseerd in het onderzoek en de rechtszaak en ik sla de meeste berichtgeving over de MH17 over.
De ontwerper van het monument kwam dit weekeinde bijvoorbeeld in meerdere kranten aan het woord om uit te leggen hoe moeilijk hij de opdracht vond. Niet boeiend. Begrijp me niet verkeerd: ik vind het zielig voor de nabestaanden en ik had gewild dat de ramp niet was gebeurd maar het raakt bij mij geen snaar.
De ineenstorting van Abdelhak Nouri wel. Ik geef geen snars om voetbal, ik had voor die fatale dag in Oostenrijk nog nooit van hem gehoord. Toch heb ik sindsdien intens meegeleefd, ik heb gehuild bij het zien van filmpjes waarin zijn familie treurt en bij de beelden van de massale en hartverwarmende steunbetuigingen. In mijn nachtgebeden prevel ik zijn naam en bid tot God voor totale genezing, voor een wonder. Normaal gesproken is dat een moment waarop ik alleen voor mijzelf en mijn naasten bid.
Ik begrijp er zelf ook niks van. Waarom rouw ik wel om Nouri en niet om MH17? Is het omdat Nouri moslim is? Een Marokkaanse Nederlander net als ik? Omdat het mijn broertje had kunnen zijn? En Nouri’s moeder mijn moeder had kunnen zijn?
Misschien deels, maar hoe verklaar ik dan dat ik ook intens meeleefde met de ouders van Savannah en Romy? Bovendien, als het puur om zijn geloof is, waarom doen die talloze berichten over slachtoffers van aanslagen in moslimlanden me ook niet zo veel?
Is het omdat de vliegramp zo veel slachtoffers kende dat die geen specifiek gezicht had? Het is tenslotte makkelijker om je in te leven in de tragedie van één iemand, dan in die van 298 mensen. Aan de andere kant: rationeel gezien is het verlies van zo veel levens toch erger dan het tragische lot van één jonge voetballer met een hartritmestoornis?
Deze bekentenis is niet bedoeld om te provoceren of iemand te kwetsen, ook al kan ik de scheldkanonnades die zullen volgen op deze column wel vast uittekenen. Ik werd gisteren gewoon plots getroffen door het verschil in hoe deze twee gebeurtenissen binnenkomen bij mij en ben oprecht benieuwd naar de oorzaken hiervan. Ongetwijfeld zijn er psychologen of sociologen die dit prima kunnen uitleggen. Misschien is het gewoon mijn moederhart dat uiteindelijk bepaalt wie het meest betreurenswaardig is.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
vrijdag 21 juli 2017 19:15
Qua de rest van haar columns ook niet.Knuffelheks schreef: ↑21-07-2017 19:13Vrijheid van meningsuiting is een groot goed.
Ik vind echter de vergelijking met de MH17 niet kies en onnodig ook.
Ze kwam ook niet echt intelligent over, qua onderbouwing.
vrijdag 21 juli 2017 19:19
Die ken ik eerlijk gezegd niet.
Maar als je meent zo'n draak van een column eruit te moeten gooien, dan verwacht ik op zijn minst een ijzersterke onderbouwing.
vrijdag 21 juli 2017 19:25
De column is niet erg briljant geschreven, maar ik zie verder niet wat er mis mee is.
Alhoewel ik veel meer stilstond bij mh17, en nouri me dan weer bijster weinig kan schelen, snap ik ook dat het voor veel mensen andersom is. Zo'n ramp als mh17 is best een beetje abstract. Je kan je er minder bij voorstellen op de een of andere manier. Ik snap wel dat een jonge voetballer of vermoord kind dan dichterbij komt. Die hebben 1 gezicht en 1 duidelijk, naar/zielig verhaal. Mh17 zijn zoveel mensen dat je de verhalen over de mensen niet kent, de ramp krijgt geen gezicht.
Alhoewel ik veel meer stilstond bij mh17, en nouri me dan weer bijster weinig kan schelen, snap ik ook dat het voor veel mensen andersom is. Zo'n ramp als mh17 is best een beetje abstract. Je kan je er minder bij voorstellen op de een of andere manier. Ik snap wel dat een jonge voetballer of vermoord kind dan dichterbij komt. Die hebben 1 gezicht en 1 duidelijk, naar/zielig verhaal. Mh17 zijn zoveel mensen dat je de verhalen over de mensen niet kent, de ramp krijgt geen gezicht.
zanahoria wijzigde dit bericht op 21-07-2017 19:27
15.82% gewijzigd
vrijdag 21 juli 2017 19:27
Door het vergelijk te maken berokken je onnodig leed bij de nabestaanden.Zanahoria schreef: ↑21-07-2017 19:25De column is niet erg briljant geschreven, maar ik zie verder niet wat er mis mee is.
Alhoewel ik veel meer stilstond bij mh17, en nouri me dan weer bijster weinig kan schelen, snap ik ook dat het voor veel mensen andersom is. Zo'n ramp als mh17 is best een beetje abstract. Je kan je er minder bij voorstellen op de een of andere manier. Ik snap wel dat een jonge voetballer of vermoord kind dan dichterbij komt.
Je hoeft gewoon niet alles te schrijven wat in je opkomt, in mijn ogen.
vrijdag 21 juli 2017 19:27
Tja, het is vrijheid van meningsuiting, maar sommige uitspraken kan je soms beter voor je houden en hoeven niet persee geuit te worden. Ik wil ook weleens wat zeggen tijdens een meeting oid en houd dan toch liever mijn mond omdat dat verstandiger is en getuigt van respect voor de ander.
Ik vind dat we af moeten van altijd maar overal wat over moeten zeggen en willen zeggen. Waarom zou je niet soms je mond houden puur uit respect voor een ander. Het is allemaal maar ikke ikke ikke en de rest kan stikken. Prima dat dit je mening is, maar je doet er zoveel mensen onnodig extra pijn mee - alsof deze mensen al niet genoeg lijden.
Dus in conclusie: Ja het is vrijheid van meningsuiting maar was niet nodig geweest om dit op deze manier doodleuk in een column te plaatsen.
Ik vind dat we af moeten van altijd maar overal wat over moeten zeggen en willen zeggen. Waarom zou je niet soms je mond houden puur uit respect voor een ander. Het is allemaal maar ikke ikke ikke en de rest kan stikken. Prima dat dit je mening is, maar je doet er zoveel mensen onnodig extra pijn mee - alsof deze mensen al niet genoeg lijden.
Dus in conclusie: Ja het is vrijheid van meningsuiting maar was niet nodig geweest om dit op deze manier doodleuk in een column te plaatsen.
vrijdag 21 juli 2017 19:29
Hoezo? 1 iemand heeft niet gerouwd om mh17, ik zie niet wat daar erg aan is. Ja ik vind het kortzichtig, oppervlakkig etc. etc. Maar de nabestaanden hebben er toch geen last van dat niet 100% van Nederland intens met hun meeleeft? Ze is vast niet de enige.Knuffelheks schreef: ↑21-07-2017 19:27Door het vergelijk te maken berokken je onnodig leed bij de nabestaanden.
Je hoeft gewoon niet alles te schrijven wat in je opkomt, in mijn ogen.
vrijdag 21 juli 2017 19:32
Ik ken haar niet, haar columns niet, en heb haar ook niet op tv gezien. Als je het stuk leest, en het positief wil bekijken, dan zou je er iets van oprechte verwondering en soulsearching in kunnen lezen. Zichzelf niet begrijpen en wel willen snappen waarom dat bij haar zo werkt, ofzo. Als je het niet positief wil bekijken, dan is het gewoon ontzettend sociaal onaangepast om over zoveel slachtoffers "het raakt me niet" te schrijven. Respectloos tegenover alle slachtoffers en een ieder die hen nastond, en ook respectloos tegenover haarzelf. Het maakt haar in mijn ogen nou niet direct een mooier mens.
En wat TAM ook al schreef, bij de vrijheid van meningsuiting hoort ook een verantwoordelijkheid. En die heeft ze hier flink laten liggen.
En wat TAM ook al schreef, bij de vrijheid van meningsuiting hoort ook een verantwoordelijkheid. En die heeft ze hier flink laten liggen.
vrijdag 21 juli 2017 19:34
Haar gevoelens zijn misschien begrijpelijk, maar het gaat erom dat je niet alles van de daken hoeft te schreeuwen, onder het mom van 'vrijheid van meningsuiting', nota bene een dag na de herdenking.Zanahoria schreef: ↑21-07-2017 19:25De column is niet erg briljant geschreven, maar ik zie verder niet wat er mis mee is.
Alhoewel ik veel meer stilstond bij mh17, en nouri me dan weer bijster weinig kan schelen, snap ik ook dat het voor veel mensen andersom is. Zo'n ramp als mh17 is best een beetje abstract. Je kan je er minder bij voorstellen op de een of andere manier. Ik snap wel dat een jonge voetballer of vermoord kind dan dichterbij komt. Die hebben 1 gezicht en 1 duidelijk, naar/zielig verhaal. Mh17 zijn zoveel mensen dat je de verhalen over de mensen niet kent, de ramp krijgt geen gezicht.
Soms is stilte op z'n plaats.
Ik ga op de nationale herdenking toch ook niet staan gillen dat het me niks doet?
anoniem_335003 wijzigde dit bericht op 21-07-2017 19:35
6.67% gewijzigd
vrijdag 21 juli 2017 19:35
Waar ze misschien wel last van hebben, is dat er vervolgens dagen over gediscussieerd en geschreven zal worden, waarbij alle aandacht naar de columnist gaat over de rug van hun dierbaren.
vrijdag 21 juli 2017 19:35
Ik denk dat je, als je als nabestaande zo'n column leest, je er wel degelijk last van hebt.
vrijdag 21 juli 2017 19:36
Het lijkt wel een wedstrijd wat tragischer is. Ze kwetst onnodig veel mensen en daarnaast vind ik het wel heel koud om te zeggen dat de ramp en het leed van de mh17 je niks doen. Zowel voor Nouri als voor de slachtoffers van de mh17 ramp en alle nabestaanden is het vreselijk.
Met alle (media) aandacht die ze nu krijgt lijkt het alsof ze dit heeft gedaan voor de aandacht.
Met alle (media) aandacht die ze nu krijgt lijkt het alsof ze dit heeft gedaan voor de aandacht.
vrijdag 21 juli 2017 19:37
Hier om dus.-NummerZoveel- schreef: ↑21-07-2017 19:35Waar ze misschien wel last van hebben, is dat er vervolgens dagen over gediscussieerd en geschreven zal worden, waarbij alle aandacht naar de columnist gaat over de rug van hun dierbaren.
En dat daags na de herdenking de wereld in slingeren.
Gewoon niet kies.
vrijdag 21 juli 2017 19:37
Ik ben het min of meer eens met Zanahoria. Sommige rampen en gebeurtenissen doen mij ook meer dan andere en ik weet niet zo goed waarom de ene me meer wel raakt.
Sommige zaken hoeven echter niet altijd uitgesproken te worden. Ik heb het stuk gisteren gelezen en ik vind haar niet heel respectvol. In iets wat zo gevoelig ligt lijkt me niet dat je dit op deze manier op hoeft te schrijven. Zeker zonder dat je ook met een redelijk antwoord komt.
Sommige zaken hoeven echter niet altijd uitgesproken te worden. Ik heb het stuk gisteren gelezen en ik vind haar niet heel respectvol. In iets wat zo gevoelig ligt lijkt me niet dat je dit op deze manier op hoeft te schrijven. Zeker zonder dat je ook met een redelijk antwoord komt.
zwartvlekje wijzigde dit bericht op 21-07-2017 19:40
2.54% gewijzigd
