Actueel
alle pijlers
Stel...
zondag 4 februari 2018 19:27
Stel, er wordt aan de deur gebeld. U doet open en de buurman komt binnen. De buurman haalt een mes tevoorschijn en zegt dat u uw mobiel, uw laptop en uw portemonnee moet geven. U voelt zich door de aanwezigheid van het mes bedreigd en geeft alles aan de buurman. U gaat naar het politiebureau en doet aangifte. U wordt geluisterd, wordt genoteerd wat ontvreemd is en waarschijnlijk wordt de buurman gearresteerd. U krijgt geld van de verzekering en er wordt slachtoffershulp aangeboden. Niemand twijfelt eraan dat er spullen onder bedreiging gestolen zijn. Als de buurman zegt dat u de spullen uit vrije wil hebt gegeven, wordt uw buurman uitgelachen.
Als niet uw mobiel, laptop en portemonnee gestolen worden, maar uw waardigheid, uw vrijheid, uw privacy en uw rechten, en zelfs uw fysieke veiligheid, wordt u en uw verhaal in twijfel gebracht. Als u naar de politie gaat, hoort u dat u geen aangifte moet doen omdat het is zijn woord tegen uw woord. U krijgt uw spullen niet terug, omdat u ze vrijwillig heeft gegeven. En u staat zo machteloos. U bent gescheiden, maar hij heeft nog macht over jou, over je spullen.
Jaarlijks vallen 50 slachtoffers van huiselijk geweld, en de politiek weet niet waarom. Ik hoef geen expert zijn om het weten. Ik ben ook een slachtoffer, en wat ik in mijn opening verteld heb, is wat slachtoffers van huiselijk geweld en zedendelicten meemaken. Er moet eerst iets ernstig gebeuren, voordat er actie ondernomen wordt, voordat je verhaal niet in twijfel gebracht wordt. En als er bewezen wordt dat je slachtoffer bent, wordt de verantwoordelijkheid bij de slachtoffer gelegd: waarom ben je niet eerder gevlucht? Waarom heb je je laten slaan? Waarom heb je geen aangifte gedaan? Als je psychologische hulp zoekt, wordt dat tegen jou gebruikt. Als je voor je leven vlucht, kan je je kinderen kwijt raken. En dat gebeurt in Nederland, anno 2018. Je denkt dat je in een veilige rechtstaat woont, maar er overlijden toch 50 mensen per jaar. Ik kan antwoord op alle deze vragen geven, en dan zou het duidelijk worden waarom er zo veel slachtoffers vallen.
Ik kan mijn verhaal vertellen. Ik kan geluisterd worden, maar de dodelijke slachtoffers niet. De mensen die nu in een gewelddadige relatie gevangen zitten ook niet. Ik zou de politiek in beweging willen brengen. Ik zou ze willen vertellen dat slachtoffers in de kou staan, waarom er 50 slachtoffers per jaar vallen. En ik zou ze willen vertellen wat ze moeten doen om ons te beschermen.
Ik wil zo graag de politiek beïnvloeden, maar ik weet niet hoe. Hoe kan ik onze politici bereiken, ze laten zien wat de weg is? Hoe zou je het aanpakken? Ik wil dit voor toekomstige slachtoffers doen, niet voor mij.
Als niet uw mobiel, laptop en portemonnee gestolen worden, maar uw waardigheid, uw vrijheid, uw privacy en uw rechten, en zelfs uw fysieke veiligheid, wordt u en uw verhaal in twijfel gebracht. Als u naar de politie gaat, hoort u dat u geen aangifte moet doen omdat het is zijn woord tegen uw woord. U krijgt uw spullen niet terug, omdat u ze vrijwillig heeft gegeven. En u staat zo machteloos. U bent gescheiden, maar hij heeft nog macht over jou, over je spullen.
Jaarlijks vallen 50 slachtoffers van huiselijk geweld, en de politiek weet niet waarom. Ik hoef geen expert zijn om het weten. Ik ben ook een slachtoffer, en wat ik in mijn opening verteld heb, is wat slachtoffers van huiselijk geweld en zedendelicten meemaken. Er moet eerst iets ernstig gebeuren, voordat er actie ondernomen wordt, voordat je verhaal niet in twijfel gebracht wordt. En als er bewezen wordt dat je slachtoffer bent, wordt de verantwoordelijkheid bij de slachtoffer gelegd: waarom ben je niet eerder gevlucht? Waarom heb je je laten slaan? Waarom heb je geen aangifte gedaan? Als je psychologische hulp zoekt, wordt dat tegen jou gebruikt. Als je voor je leven vlucht, kan je je kinderen kwijt raken. En dat gebeurt in Nederland, anno 2018. Je denkt dat je in een veilige rechtstaat woont, maar er overlijden toch 50 mensen per jaar. Ik kan antwoord op alle deze vragen geven, en dan zou het duidelijk worden waarom er zo veel slachtoffers vallen.
Ik kan mijn verhaal vertellen. Ik kan geluisterd worden, maar de dodelijke slachtoffers niet. De mensen die nu in een gewelddadige relatie gevangen zitten ook niet. Ik zou de politiek in beweging willen brengen. Ik zou ze willen vertellen dat slachtoffers in de kou staan, waarom er 50 slachtoffers per jaar vallen. En ik zou ze willen vertellen wat ze moeten doen om ons te beschermen.
Ik wil zo graag de politiek beïnvloeden, maar ik weet niet hoe. Hoe kan ik onze politici bereiken, ze laten zien wat de weg is? Hoe zou je het aanpakken? Ik wil dit voor toekomstige slachtoffers doen, niet voor mij.
Tenzij je naam Google is, hou op met te doen alsof je alles weet
zondag 4 februari 2018 19:35
Hoe zuur ook, zolang er mensen zijn -en die zullen er altijd zijn- met wat voor kronkel dan ook in hun hoofd zul je dit soort dingen nooit allemaal kunnen voorkomen.
De broer van een vriendin van mij raakte in een psychose en stond opeens op straat te zwaaien met een zwaard in een ninjapak. Gelukkig zijn daarbij geen slachtoffers gevallen, maar dat had ook echt heel anders kunnen aflopen.
De broer van een vriendin van mij raakte in een psychose en stond opeens op straat te zwaaien met een zwaard in een ninjapak. Gelukkig zijn daarbij geen slachtoffers gevallen, maar dat had ook echt heel anders kunnen aflopen.
girasole3 wijzigde dit bericht op 04-02-2018 19:37
43.07% gewijzigd
zondag 4 februari 2018 19:37
Dit probleem kun je niet via de politiek regelen.
Ikzelf heb nooit aangifte gedaan bijvoorbeeld. Kwam niet in mij op. Ik ben gewoon weggegaan. Nadat ik 3x terug was gegaan en ook bijna een van die 50 slachtoffer was voor mijn jaar.
Ik vind het te simpel gesteld dat slachtoffers in de kou staan. Er zijn hele hulpprogramma's , waarin degene die slaat in een apart programma gaat en het slachtoffer in een ander. Maar dan moet met name het slachtoffer wel de schellen van de ogen zijn gevallen. Zolang dat niet is gebeurd, is het dweilen met de kraan open en zal het slachtoffer terugkeren in de relatie, overtuigd dat het dit keer wél anders zal zijn.
Deze dynamiek kun je niet vangen in een protocol. Daarvoor is de hersenspoeling, gaslighting, manipulatie te groot en het zelfvertrouwen, eigenwaarde en zelfrespect te laag.
Ikzelf heb nooit aangifte gedaan bijvoorbeeld. Kwam niet in mij op. Ik ben gewoon weggegaan. Nadat ik 3x terug was gegaan en ook bijna een van die 50 slachtoffer was voor mijn jaar.
Ik vind het te simpel gesteld dat slachtoffers in de kou staan. Er zijn hele hulpprogramma's , waarin degene die slaat in een apart programma gaat en het slachtoffer in een ander. Maar dan moet met name het slachtoffer wel de schellen van de ogen zijn gevallen. Zolang dat niet is gebeurd, is het dweilen met de kraan open en zal het slachtoffer terugkeren in de relatie, overtuigd dat het dit keer wél anders zal zijn.
Deze dynamiek kun je niet vangen in een protocol. Daarvoor is de hersenspoeling, gaslighting, manipulatie te groot en het zelfvertrouwen, eigenwaarde en zelfrespect te laag.
zondag 4 februari 2018 19:39
Wat moet er volgens jou gebeuren dan?
Volgens mij wil niemand die slachtoffers. Maar, als je hier een tijdje meeleest, zie je hoe verschrikkelijk ingewikkeld het onderwerp huiselijk geweld is.
Het is helaas niet zo simpel als het lijkt. De buurman met het mes, dat is zwart-wit. Het meeste in de huiselijke sfeer is toch echt een grote grijze wolk.
Volgens mij wil niemand die slachtoffers. Maar, als je hier een tijdje meeleest, zie je hoe verschrikkelijk ingewikkeld het onderwerp huiselijk geweld is.
Het is helaas niet zo simpel als het lijkt. De buurman met het mes, dat is zwart-wit. Het meeste in de huiselijke sfeer is toch echt een grote grijze wolk.
zondag 4 februari 2018 19:47
Mijn ervaring is dat de oogkleppen kwijt raken niet genoeg is. Je moet in het ziekenhuis belanden met ernstige verwondingen, wil je aan die protocollen mee mogen doen. Ik heb ook mijn huis moeten vluchten. Ik kreeg geen plek in een blijf van mijn lijf huis omdat ik nog nooit door ernstige verwondingen behandeld was. Sterker nog, ik mocht geen contact meer met mijn kinderen hebben. Ik moest een paar dagen in de auto slapen, gelukkig was het nog niet zo koud.Doreia schreef: ↑04-02-2018 19:37Dit probleem kun je niet via de politiek regelen.
Ikzelf heb nooit aangifte gedaan bijvoorbeeld. Kwam niet in mij op. Ik ben gewoon weggegaan. Nadat ik 3x terug was gegaan en ook bijna een van die 50 slachtoffer was voor mijn jaar.
Ik vind het te simpel gesteld dat slachtoffers in de kou staan. Er zijn hele hulpprogramma's , waarin degene die slaat in een apart programma gaat en het slachtoffer in een ander. Maar dan moet met name het slachtoffer wel de schellen van de ogen zijn gevallen. Zolang dat niet is gebeurd, is het dweilen met de kraan open en zal het slachtoffer terugkeren in de relatie, overtuigd dat het dit keer wél anders zal zijn.
Deze dynamiek kun je niet vangen in een protocol. Daarvoor is de hersenspoeling, gaslighting, manipulatie te groot en het zelfvertrouwen, eigenwaarde en zelfrespect te laag.
Ik denk dat politiek wel degelijk kan veranderen. Ik kom uit Spanje en ik zie wat ze daar hebben bereikt, zowel in preventie als in nazorg. Daar vallen ook ongeveer 50 doden per jaar, maar in een bevolking van 43 miljoen mensen. Wat de activisten voor vrouwenrechten daar hebben bereikt, wil ik hier ook zien.
Tenzij je naam Google is, hou op met te doen alsof je alles weet
zondag 4 februari 2018 19:50
Ik kan niet alles in een paar regels samenvatten, maar zijn wel mogelijkheden om de situatie te verbeteren. Zoals ik eerder zei, in Spanje zijn er in minder dan 20 jaar veel verbeteringen. We kunnen van de Spanjaarden afkijken en hier eea invoeren.jo12345 schreef: ↑04-02-2018 19:39Wat moet er volgens jou gebeuren dan?
Volgens mij wil niemand die slachtoffers. Maar, als je hier een tijdje meeleest, zie je hoe verschrikkelijk ingewikkeld het onderwerp huiselijk geweld is.
Het is helaas niet zo simpel als het lijkt. De buurman met het mes, dat is zwart-wit. Het meeste in de huiselijke sfeer is toch echt een grote grijze wolk.
Tenzij je naam Google is, hou op met te doen alsof je alles weet
zondag 4 februari 2018 19:54
Zou je daar een voorbeeld van kunnen benoemen?
zondag 4 februari 2018 19:55
zondag 4 februari 2018 19:55
Dan heb je toch al een prima voorzet?
Probeer de politiek te bewegen om naar Spanje te kijken voor deze aanpak van de problematiek. Of eerst de hulpverlening die zich daarmee bezig houdt. En misschien zijn er al hulpverleningsorganisaties die volgens het Spaanse model willen werken en al aan het lobbyen zijn.
Probeer de politiek te bewegen om naar Spanje te kijken voor deze aanpak van de problematiek. Of eerst de hulpverlening die zich daarmee bezig houdt. En misschien zijn er al hulpverleningsorganisaties die volgens het Spaanse model willen werken en al aan het lobbyen zijn.
zondag 4 februari 2018 20:14
Zeker
In Spanje is er een speciale politie eenheid. De agenten die daar werken zijn getraind om uit gedrag van mensen mishandeling te herkennen. Ze zijn ook getraind om slachtoffers genoeg ruimte en veiligheid te bieden. Dat heb ik hier gemist. Toen ik de eerste keer aangifte ging doen, probeerde de agent mij over te halen om geen aangifte te doen. In de aanwezigheid van mijn ex, zei de agent dat ik me niet zo moest aanstellen, dat meneer een hele leuke man lijkt te zijn. Mijn ex zat achter hem te lachen en liet me zijn middenvinger zien.
Ik heb nooit kunnen bewijzen dat ik fysiek, geestelijk en seksueel mishandeld ben omdat ik geen ernstige verwondingen had. Een blauwe plek kan namelijk komen doordat ik heel onhandig ben (woorden van mijn ex) en tegen de deur ben gelopen. Of dat het per ongeluk ging. Of dat ik psychisch gestoord ben en daarom deed ik alsof ik na harde duw gevallen was. Ik heb met een Spaanse forensisch psycholoog gesproken. Als ik in Spanje zou zijn, zou zijn rapport in de zaken tegen mijn ex geldig bewijs zijn. In Nederland bestaat niet eens de figuur van een forensisch psycholoog. Zo een rapport zou me veel ellende na de scheiding hebben bespaard.
Nog een voorbeeld, toe ik wilde scheiden, ging ik naar maatschappelijk werk. Ik zei dat ik bang van de gevolgen was als ik mijn ex zou vertellen dat ik wilde scheiden. Het antwoord was dat ik het toch zelf zou moeten doen. Er was geen informatie, geen vangnet, niets. Als ik had geweten dat zoiets als voorlopige vorkinningen bestaan, had me dat een paar klappen hebben bespaard. In Spanje, als je naar je huisarts of maatschappelijk werk gaat, zijn er protocollen. Je word naar een groep verwezen die jou informatie geven, maar ook met praktische zaken helpen, zoals een onderkomen zoeken.
Ik kan niet alles, maar wat ik gezien heb is dat in de laatste jaren veel verbeterd is in Spanje. Mensen begrijpen niet dat ik sommige dingen hier meegemaakt heb. Het is daar verre van perfect, maar er is wel een weg bewandeld, er is verbetering geweest.
Tenzij je naam Google is, hou op met te doen alsof je alles weet
zondag 4 februari 2018 20:14
Zonder bewijs weet je niet wat waar is. Misschien wil ze van hem af en van zijn aanspraak op de kinderen. Misschien wil ze hem straffen voor overspel d.m.v een valse aanklacht. Je weet het niet. Mensen kunnen liegen. Ik weet dat geloven mooier is maar gezonde scepsis is verstandiger.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 4 februari 2018 20:20
Dat was inderdaad in het begin de twijfel in Spanje, maar het blijkt dat het aantal valse aangiftes nihil is, 0,18%. Voor wie Spaans begrijpt: http://www.publico.es/sociedad/fiscalia ... -0-18.htmldenuncias falsas[/s]retrostar schreef: ↑04-02-2018 20:14Zonder bewijs weet je niet wat waar is. Misschien wil ze van hem af en van zijn aanspraak op de kinderen. Misschien wil ze hem straffen voor overspel d.m.v een valse aanklacht. Je weet het niet. Mensen kunnen liegen. Ik weet dat geloven mooier is maar gezonde scepsis is verstandiger.
Het aantal valse aangiftes die tot vervolging hebben geleid, is 0,0075 %
heksie wijzigde dit bericht op 04-02-2018 20:34
5.56% gewijzigd
Tenzij je naam Google is, hou op met te doen alsof je alles weet
zondag 4 februari 2018 20:37
Ik heb wel eens aangifte van diefstal gedaan. Het is mij in dat geval nooit de vraag gesteld of het wel gebeurd is. Als ik naar de verzekering ga, is de aangifte voldoende om schade te melden. En voorbeeld B, het is zo ongeloofwaardig dat je dure spullen weggeeft... Ik denk dat buurman niet serieus genomen zou worden.
Tenzij je naam Google is, hou op met te doen alsof je alles weet
zondag 4 februari 2018 20:39
Hij had spyware op mijn laptop en had iets op mijn mobiel geïnstalleerd. Hij beheerde al mijn paswoorden en bankpassen. Hij wist elke seconde van de dag waar ik was en wat ik deed. Helaas kon ik het niet bewijzen omdat ik geen vrije beschikking had over mijn eigen mail account.
heksie wijzigde dit bericht op 04-02-2018 20:46
0.45% gewijzigd
Tenzij je naam Google is, hou op met te doen alsof je alles weet
zondag 4 februari 2018 20:44
En om te vertellen hoe ik dat allemaal toegestaan heb, is het een te lang verhaal. Als je in zo een situatie bent, kom je zo geleidelijk binnen, dat je abnormale dingen normaal gaat vinden en heb je niet eens in de gaten dat je mishandeld wordt. Nog steeds vraag ik met regelmaat mijn psycholoog: was het mishandeling? Overdrijf ik niet?
Tenzij je naam Google is, hou op met te doen alsof je alles weet
zondag 4 februari 2018 21:10
Ik herken het volkomen, de vraag die je stelt aan je psycholoog. Ja het was mishandeling.Heksie schreef: ↑04-02-2018 20:44En om te vertellen hoe ik dat allemaal toegestaan heb, is het een te lang verhaal. Als je in zo een situatie bent, kom je zo geleidelijk binnen, dat je abnormale dingen normaal gaat vinden en heb je niet eens in de gaten dat je mishandeld wordt. Nog steeds vraag ik met regelmaat mijn psycholoog: was het mishandeling? Overdrijf ik niet?
Alleen kun je het in dit specifieke geval de agent niet kwalijk nemen dat hij niet heeft gehandeld. Je komt binnen met je vriend/ex om aangifte tegen hem te doen. Ik denk dat er geen agent op de wereld is die dan je aangifte opneemt. En dat zeg ik niet om je een rotgevoel of iets dergelijks te geven, maar omdat je om zo'n situatie de politiek niet kunt veranderen.
zondag 4 februari 2018 21:26
Ik vind het een goed idee Heksie, dat Spaanse protocol. Op het gebied van zedendelicten hebben we in Nederland ook een hoop moeten verbeteren, op het gebied van huiselijk geweld valt er duidelijk nog winst te behalen.
In ziekenhuizen zijn er al protocollen dat er bij een vermoeden op huiselijk geweld er altijd contact wordt opgenomen met Veilig Thuis (is ook relatief nieuw). Als er geen kinderen zijn en de mishandelde persoon in kwestie wil geen hulp, dan houdt het helaas op.
Maar in jouw geval werd er wel om hulp gevraagd, en hoe die agent met jou omging is bizar, maar, zoals uit andere verhalen op dit forum blijkt, helaas geen uitzondering.
Wat betreft je openingsverhaal; ik vond het onduidelijk en snapte je punt niet zo goed. Ik denk dat het niet handig is zo'n alternatief scenario te schetsen, als je een veel sterker verhaal hebt: namelijk jouw persoonlijke ervaring met de Nederlandse politie, afgezet tegen het Spaanse model en de resultaten die daarmee behaald zijn. Dat gedeelte sprak mij meteen aan en overtuigde me veel meer van het belang van je betoog
In ziekenhuizen zijn er al protocollen dat er bij een vermoeden op huiselijk geweld er altijd contact wordt opgenomen met Veilig Thuis (is ook relatief nieuw). Als er geen kinderen zijn en de mishandelde persoon in kwestie wil geen hulp, dan houdt het helaas op.
Maar in jouw geval werd er wel om hulp gevraagd, en hoe die agent met jou omging is bizar, maar, zoals uit andere verhalen op dit forum blijkt, helaas geen uitzondering.
Wat betreft je openingsverhaal; ik vond het onduidelijk en snapte je punt niet zo goed. Ik denk dat het niet handig is zo'n alternatief scenario te schetsen, als je een veel sterker verhaal hebt: namelijk jouw persoonlijke ervaring met de Nederlandse politie, afgezet tegen het Spaanse model en de resultaten die daarmee behaald zijn. Dat gedeelte sprak mij meteen aan en overtuigde me veel meer van het belang van je betoog
Occam's razor
